BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Οι ναυτεργάτες επιστρατευμένοι - 5 δις ευρώ ενίσχυση στους εφοπλιστές!

Άειντε θύμα, άειντε ψώνιο...

Μέχρι πότε; Μέχρι πότε θύμα; Κι εσύ, κι εγώ και όλοι μας;

Διαβάστε την ακόλουθη είδηση που αναδημοσιεύουμε από το σημερινό Ριζοσπάστη και αναρωτηθείτε:

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6053330

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ

Προνόμια στους εφοπλιστές,

απειλές στους ναυτεργάτες

Τα διαπιστευτήριά του στο εφοπλιστικό κεφάλαιο κατέθεσε εκ μέρους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας (ΥΘΥΝΑΛ) Γ. Διαμαντίδης στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου στους ναυτιλιακούς συντάκτες, όπου έφτασε για λογαριασμό των εφοπλιστών να εκβιάσει ανοιχτά και απροκάλυπτα τους ναυτεργάτες, λέγοντας ότι η κυβέρνηση δε θα άρει την επιστράτευση αν οι ναυτεργάτες δεν υπογράψουν την ΣΣΕ Ακτοπλοΐας, και δεν εγκαταλείψουν τα «παράλογα αιτήματα»!

Δηλαδή, κατά τον υπουργό η επιστράτευση θα αρθεί μόνο αν οι ναυτεργάτες υποκλιθούν στους εφοπλιστές και εγκαταλείψουν το διεκδικητικό πλαίσιο για αξιοπρεπείς αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και για σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. «Αν κάποιοι επιμένουν στα παράλογα αιτήματα είναι σαν να ζητάνε οι ίδιοι αυτό το καθεστώς», ανέφερε!

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω του Γ. Διαμαντίδη, δείχνει το ταξικό μίσος της ενάντια στους ναυτεργάτες, για τους εφοπλιστές όλων των κατηγοριών πλοίων έχει έτοιμα και νέα προνόμια που εντείνουν την άγρια εκμετάλλευση σε βάρος των ναυτεργατών και ενισχύουν ακόμα περισσότερο την ήδη τρελή κερδοφορία που καταγράφει το εφοπλιστικό κεφάλαιο ακόμα και μέσα στην κρίση.

Συγκεκριμένα, για τους ποντοπόρους εφοπλιστές ο υπουργός επανέλαβε τη θετική στάση της κυβέρνησης απέναντι στο αίτημα των εφοπλιστών για τη διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου, τέτοιου ώστε τα τεράστια κέρδη που αποκομίζουν από τις δραστηριότητές τους στη θάλασσα να τα επενδύουν και στη στεριά, με τους ίδιους ευνοϊκούς όρους που ισχύουν για τις επενδύσεις ξένων μεγαλοεπενδυτών, όπως για παράδειγμα προβλέπει ο νόμος για το «Fast track». «Οποια φοροαπαλλαγή ισχύει για τα ξένα κεφάλαια - ανέφερε ο υπουργός - το ίδιο θα ισχύει και για τα εφοπλιστικά κεφάλαια».

Πρόσθεσε ότι θα αναλάβει ο ίδιος να προωθήσει τη συμφωνία με την Κίνα που προβλέπει την ενίσχυση των εφοπλιστών με 5 δισ. ευρώ για να κατασκευάσουν τα καράβια τους στα κινεζικά ναυπηγεία. Μάλιστα, σημείωσε ότι τις επόμενες μέρες θα μεταβεί στην Κίνα μαζί με αντιπροσωπεία της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, προκειμένου να προωθηθεί η συμφωνία.

Σε ό,τι αφορά τους ακτοπλόους εφοπλιστές, ο υπουργός ανέφερε ότι εξετάζει τις 17 προτάσεις που έχουν καταθέσει και επί της ουσίας αξιώνουν να εφαρμοστεί - όπως στην κρουαζιέρα - και στην ακτοπλοΐα η πλήρης άρση του καμποτάζ, όπως προβλέπεται από τον κανονισμό 3577/92 της ΕΕ, δηλαδή η μετατροπή και των ακτοπλοϊκών πλοίων σε πλωτά δουλεμπορικά γκέτο, τύπου κρουαζιερόπλοιου «ΖΕΝΙΤΗ», όπου θα οργιάζει η μαύρη ανασφάλιστη εργασία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η αξίωση των εφοπλιστών ήδη προωθείται με το άρθρο 20 στο νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που αφορά το Λιμενικό Σώμα. Η εφαρμογή του άρθρου 20 (αφορά τη μερική κατάργηση του πιστοποιητικού ελληνομάθειας) σημαίνει ότι σε πρώτη φάση αποβάλλονται από τα ακτοπλοϊκά πλοία 4.500 ναυτεργάτες που ανήκουν στις κατηγορίες των γενικών υπηρεσιών (θαλαμηπόλοι, μάγειροι κ.λπ.).

Τέλος, επανέλαβε ότι είναι επίτευγμα για την κυβέρνηση η άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα και αναφέρθηκε ξανά στη συνένωση των λιμανιών της Αττικής και τον λιμενικό «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ», όπως είπε που προετοιμάζει η κυβέρνηση.

Κι εσύ μικρή μου καπετάνισσα απορείς γιατί άλλαξε η συμπεριφορά της εταιρείας. Κι ενώ σε υποδέχτηκαν από το εκπαιδευτικό σου με τη φράση "ανήκεις πλέον στα μόνιμα πληρώματά μας", τώρα, εδώ και κάτι μήνες, έχουν κλείσει οι πόρτες στους δοκίμους.

Πόσες φορές πρέπει να στο πω πως όταν κι εγώ έχασα τη δουλειά μου στα καράβια, είχαμε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ; Ναι, ξέρω. Εσύ ήσουν αγέννητη το 1982. Και δε χρωστάς να ξέρεις ότι ο τόπος άλλαξε κυβέρνηση το 1981. Και μαζί άλλαξε και η δική μας μοίρα. Που πήραμε πτυχία από το Φικιώρη, τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας της Νέας Δημοκρατίας, Ιούλιο του 1980, και τον ακούσαμε να μας λέει ότι στα μάτια μας βλέπει το μέλλον της Ναυτιλίας!!!

Κι όταν ο Αντρέας Παπαντρέου ανέβηκε στην εξουσία, όλα ξεχάστηκαν. Κι εμείς βρεθήκαμε στον καιάδα της ανεργίας.

Είμαι εδώ, μπροστά σου. Κάθε μέρα. Και δε λες να το καταλάβεις. Πως κάποτε ήμουν στην ηλικία σου. Δε γεννήθηκα κατευθείαν πενήντα χρονών. Κι έκανα κι εγώ όνειρα. Κι έκανα σχέδια για τη ζωή μου. Και για καριέρα στη θάλασσα.

Δεν την παράτησα εγώ τη θάλασσα. Δε βρήκα τα καράβια δύσκολα. Ούτε σκληρή τη ζωή του ναυτικού. Όπως κι εσύ.

Κλείσαν οι πόρτες. Και δεν τις έκλεισαν μόνοι τους οι εφοπλιστές. Που, μην το ξεχνάς, σου το έχω πει κι αυτό, δική τους ιδέα ήταν να μπουν γυναίκες στις γέφυρες και σπουδάστριες στις Δημόσιες Σχολές Πλοιάρχων. Πριν όμως ανέβει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Όταν ανέβηκε, άλλαξαν ρότα και οι εφοπλιστές.

Τώρα απλά ξαναζούμε τα ίδια. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και δε μετράει καθόλου το τι βαθμό θα βγάλεις. Στην παρούσα φάση κανείς δε νοιάζεται για το δικό σου άριστα. Όπως δε νοιάστηκαν και για τα δικά μας.

Όπως δε νοιάστηκαν και για τη Χριστίνα. Κι αυτή αριστούχος ήταν. Καράβι όμως δεν μπόρεσε να βρει. Και η διαγραφή της από τη σχολή πλησιάζει. Αν δεν έχει κιόλας γίνει.

Και είναι τόσες ακόμη σπουδάστριες που καρδιοχτυπούν. Χτες μόλις έκαναν συμβολικό κλείσιμο της ΑΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ για το ζήτημα αυτό. Και τη γενικότερη υποβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης.

Πριν δυο - τρεις μήνες ξεσηκώθηκαν οι σπουδαστές του Ασπροπύργου. Ζητώντας κι εκείνοι δουλειά για όλους! Το ξέχασες; Πως δεν είσαι η μόνη; Να μην το ξεχνάς. Γιατί δεν είναι θέμα προσωπικό. Ούτε φταίει η προσωπική σου ατυχία.

Μόνο που δε λες ακόμη να το καταλάβεις ότι δεν πρέπει προσωπικά να "την παλεύεις". Και δε θα σε βγάλει πουθενά το κυνήγι της ατομικής λύσης.

Σου είπα χίλιες φορές να γράψεις. Δε φτάνει να μιλάω μόνο εγώ για σας. Κι εσύ επιμένεις να μου στέλνεις προσωπικά μηνύματα. Δεν μπορείς, λες, να γράφεις δημοσίως. Κι απορείς που τελευταία δε σου πολυαπαντώ. Στα προσωπικά σου μηνύματα. Κι αναρωτιέσαι μπας και δε σε αγαπάω πια και δεν ενδιαφέρομαι για σένα. Ε, το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει.

Και είναι ο μόνος τρόπος να αντιδράσω στο δρόμο της απομόνωσης που διαλέγεις. Να μη σε ακολουθώ. Γιατί ξέρω πού καταλήγει αυτός ο δρόμος. Και ναι, σε αγαπάω πολύ για να σου κρατάω τα μπόσικα στην πορεία προς το γκρεμό. Θες εσύ και επιμένεις; Με γεια σου και με λύπη μου μεγάλη. Μα είσαι ελεύθερη. Εσύ διαλέγεις. Σέβομαι την επιλογή σου. Αλλά ξεκάθαρα σου λέω πως διαφωνώ.

Άμα δεν κλάψει το παιδί, δεν το βυζαίνει η μάνα. Να το θυμάσαι αυτό. Ακόμη και η μάνα. Πώς περιμένεις να σε λυπηθούν οι ξένοι; Και να σου δώσουν την ευκαιρία να ζήσεις το όνειρό σου;

Σου ξαναλέω. Όνειρα είχαμε κι εμείς. Και μας τα έκαναν κομμάτια.

Σταμάτα να παριστάνεις πως δεν το βλέπεις. Πως η δική μας μοίρα είναι και το δικό σου αύριο. Και πως τίποτε δε χαρίζεται, όλα κατακτιούνται. Με αγώνες. Μόνο με αγώνες.

Και ναι, ξέρω, δεν έπεσα από το φεγγάρι. Και οι αγώνες σήμερα πουλημένοι είναι. Και με σκοπιμότητες άλλων στήνονται τα μπαϊράκια. Γι' αυτό επιμένω. Επειδή κάηκα στο .,. κουρκούτι. Το δικό σας μπαϊράκι να στήσετε. Οι ίδιοι να αγωνιστείτε. Μην περιμένετε από κανέναν να σας σώσει.

Εμείς δεν μπορέσαμε. Ήμασταν μια χούφτα όλες κι όλες. Σήμερα δεν είναι έτσι. Μπορείτε.

Κι έχετε και τα τριάντα χρόνια πίσω σας. Όχι το τίποτα που είχε η δική μου γενιά.

Μπορείτε. Το ζήτημα όμως είναι: Θέλετε;

1 σχόλιο:

  1. Αγαπητη Δαναη,ουτε στο μυαλο μου να ησουν.Σημερα το απογευμα ημουν σε ενα σεμιναριο στον πειραια που γινοταν στο cosmos naytical center σχετικα με το βιβλιο πετρελαιου.Περνωντας απο την ΠΕΜΕΝ για μια καλησπερα γινονταν συζητηση ακριβως για αυτο το θεμα.Επιστρατευμενοι ναυτικοι,ανεργοι ναυτικοι,δοκιμοι χωρις καραβια, και 5 δις επιδοτηση στους εφοπλιστες.Σας ενημερωνω οτι την Πεμπτη στα γραφεια της ΠΕΜΕΝ θα γινει συναντιση ανεργων ναυτικων και πορεια με παρασταση διαμαρτυριας στο ΓΕΝΕ αμεσως μετα.Καλω ολους τους ξεμπαρκους συναδελφους να δωσουν το παρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.