BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

memories


This is the end, you know

Lady, the plans we had went all wrong

We ain't nothing but fight and shout and tears

We got to a point I can't stand

I've had it to the limit; I can't be your man

I ain't more than a minute away from walking

We can't cry the pain away

We can't find a need to stay

I slowly realize there's nothing on our side

Out of my life, out of my mind

Out of the tears, we can't deny

We need to swallow all our pride

And leave this mess behind

Out of my head, out of my bed

Out of the dreams we had, they're bad

Tell them it's me who made you sad

Tell them the fairytale gone bad

Another night and I bleed

They all make mistakes and so did we

But we did something we can never turn back right

Find a new one to fool

Leave and don't look back, I won't follow

We have nothing left, it's the end of our time

We can't cry the pain away

We can't find a need to stay

There's no more rabbits in my hat to make things right

Out of my life, out of my mind

Out of the tears, we can't deny

We need to swallow all our pride

And leave this mess behind

Out of my head, out of my bed

Out of the dreams we had, they're bad

Tell them it's me who made you sad

Tell them the fairytale gone bad

Out of my life, out of my mind

Out of the tears, we can't deny

We need to swallow all our pride

And leave this mess behind

Out of my head, out of my bed

Out of the dreams we had, they're bad

Tell them it's me who made you sad

Tell them the fairytale gone bad

Tell them the fairytale gone bad

Tell them the fairytale gone bad

___________________



Αυτό είναι το τέλος, ξέρεις

This is the end, you know


Κυρία, τα σχέδια που είχαμε πήγαν όλα στραβά

Lady, the plans we had went all wrong


Δεν είμαστε παρά να τσακώνουμε και να φωνάζουμε και να κλαίμε

We ain't nothing but fight and shout and tears

Φτάσαμε σε ένα σημείο που δεν αντέχω

We got to a point I can't stand


Το έχω φτάσει στο όριο.

I've had it to the limit;


Δεν μπορώ να είμαι ο άνθρωπός σου

I can't be your man


Δεν απέχω περισσότερο από ένα λεπτό από το περπάτημα

I ain't more than a minute away from walking

Δεν μπορούμε να κλάψουμε τον πόνο

We can't cry the pain away


Δεν μπορούμε να βρούμε την ανάγκη να μείνουμε

We can't find a need to stay


Σιγά σιγά συνειδητοποιώ ότι δεν υπάρχει τίποτα με το μέρος μας

I slowly realize there's nothing on our side

Έξω από τη ζωή μου, έξω από το μυαλό μου

Out of my life, out of my mind


Μέσα από τα δάκρυα, δεν μπορούμε να αρνηθούμε

Out of the tears, we can't deny


Πρέπει να καταπιούμε όλη μας την περηφάνια

We need to swallow all our pride


Και αφήστε πίσω αυτό το χάος

And leave this mess behind

Έξω από το κεφάλι μου, έξω από το κρεβάτι μου

Out of my head, out of my bed


Από τα όνειρα που είχαμε, είναι άσχημα

Out of the dreams we had, they're bad


Πες τους ότι είμαι εγώ που σε στεναχώρησα

Tell them it's me who made you sad


Πες τους ότι το παραμύθι χάθηκε

Tell them the fairytale gone bad

Άλλη μια νύχτα και αιμορραγώ

Another night and I bleed


Όλοι αυτοί κάνουν λάθη και το ίδιο κάναμε κι εμείς

They all make mistakes and so did we


Αλλά κάναμε κάτι που δεν μπορούμε ποτέ να γυρίσουμε πίσω δεξιά

But we did something we can never turn back right

Βρες ένα καινούργιο για να ξεγελάσεις

Find a new one to fool


Φύγε και μην κοιτάς πίσω, δεν θα ακολουθήσω

Leave and don't look back, I won't follow


Δεν μας μένει τίποτα, είναι το τέλος της εποχής μας

We have nothing left, it's the end of our time

Δεν μπορούμε να κλάψουμε τον πόνο

We can't cry the pain away


Δεν μπορούμε να βρούμε την ανάγκη να μείνουμε

We can't find a need to stay


Δεν έχω άλλα κουνέλια στο καπέλο μου για να διορθώσω τα πράγματα

There's no more rabbits in my hat to make things right

Έξω από τη ζωή μου, έξω από το μυαλό μου

Out of my life, out of my mind


Μέσα από τα δάκρυα, δεν μπορούμε να αρνηθούμε

Out of the tears, we can't deny


Πρέπει να καταπιούμε όλη μας την περηφάνια

We need to swallow all our pride


Και αφήστε πίσω αυτό το χάος

And leave this mess behind

Έξω από το κεφάλι μου, έξω από το κρεβάτι μου

Out of my head, out of my bed


Από τα όνειρα που είχαμε, είναι άσχημα

Out of the dreams we had, they're bad


Πες τους ότι είμαι εγώ που σε στεναχώρησα

Tell them it's me who made you sad


Πες τους ότι το παραμύθι χάθηκε

Tell them the fairytale gone bad

Έξω από τη ζωή μου, έξω από το μυαλό μου

Out of my life, out of my mind


Μέσα από τα δάκρυα, δεν μπορούμε να αρνηθούμε

Out of the tears, we can't deny


Πρέπει να καταπιούμε όλη μας την περηφάνια

We need to swallow all our pride


Και αφήστε πίσω αυτό το χάος

And leave this mess behind

Έξω από το κεφάλι μου, έξω από το κρεβάτι μου

Out of my head, out of my bed


Από τα όνειρα που είχαμε, είναι άσχημα

Out of the dreams we had, they're bad


Πες τους ότι είμαι εγώ που σε στεναχώρησα

Tell them it's me who made you sad


Πες τους ότι το παραμύθι χάθηκε

Tell them the fairytale gone bad

Πες τους ότι το παραμύθι χάθηκε

Tell them the fairytale gone bad


Πες τους ότι το παραμύθι χάθηκε

Tell them the fairytale gone bad




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.