BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Προβλήματα με τους πλοηγούς στον Πειραιά;

Αναδημοσιεύουμε από το site του υπουργείου Ναυτιλίας την είδηση σχετικά με την Πλοηγική Υπηρεσία και το ζήτημα που ανέκυψε πρόσφατα με την καθυστέρηση εισόδου στο λιμάνι του Πειραιά ενός μεγάλου κρουαζιεροπλοίου:


Ατυχείς οι δηλώσεις Δανέλλη για καθυστερήσεις στην πλοήγηση πλοίων στον Πειραιά και δήθεν αδυναμία της Κυβέρνησης να δημιουργήσει φιλοεπενδυτικό κλίμα

Με αφορμή δηλώσεις του βουλευτή Ηρακλείου Σπύρου Δανέλλη στη Βουλή, για καθυστέρηση δύο ωρών στην πλοήγηση μεγάλου κρουαζιερόπλοιου στο λιμάνι του Πειραιά, μέχρι να φτάσουν ρυμουλκό και πλοηγός, το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής θέλει να υπενθυμίσει ότι:

1. Με ευθύνη παλαιότερων κυβερνήσεων μειώθηκε ο αριθμός των οργανικών θέσεων στην Πλοηγική Υπηρεσία. Ο εξοπλισμός της Υπηρεσίας ήταν παλαιός και χωρίς την απαιτούμενη συντήρηση. Η τελευταία φορά που είχαν γίνει προσλήψεις στην Πλοηγική Υπηρεσία ήταν το 2008. Κατά συνέπεια η Υπηρεσία υποβαθμιζόταν συστηματικά. Τα τελευταία δύο χρόνια, ολοκληρώθηκαν διαδικασίες για την πρόσληψη έξι στελεχών της Πλοηγικής Υπηρεσίας, ενώ το επόμενο διάστημα ολοκληρώνονται οι διαδικασίες για την πρόσληψη 4 πλοηγών, δύο εκ των οποίων θα διατεθούν στον Πειραιά, για την κάλυψη του συνόλου των κενών οργανικών θέσεων.

2. Μετά από συντονισμένες ενέργειες, η ΓΓΛΛΠΝΕ προωθεί την αύξηση των οργανικών θέσεων στην Πλοηγική Υπηρεσία. Οι περισσότερες θα διατεθούν στον Πειραιά όπου οι ανάγκες είναι μεγάλες.

3. Από τις αρχές του 2016 έχει ξεκινήσει μεγάλη προσπάθεια για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό της Πλοηγικής Υπηρεσίας, με την αγορά 10 μηχανών και την ναυπήγηση επτά νέων πλοηγίδων, μία εκ των οποίων προτείνεται να είναι παντός καιρού. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία φορά που είχε γίνει προμήθεια για την ανανέωση σκαφών, ήταν το 2003.

4. Η μόνη αναφορά, στην οποία ίσως στηρίζεται η δήλωση του κ. Δανέλλη, είναι δημοσίευμα για καθυστέρηση κρουαζιερόπλοιου μήκους 300 μέτρων, το πρωί της περασμένης Κυριακής. Όμως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Πλοηγικού Σταθμού Πειραιά, το πλοίο ήταν υποχρεωμένο να παραμείνει αρόδο, γιατί, βάσει του ΔΚΑΣ, είχαν προτεραιότητα τα πλοία της Ακτοπλοΐας, τα οποία αναχωρούσαν εκείνη την ώρα και έβγαιναν από το λιμάνι. Ο διαθέσιμος πλοηγός πήγε εγκαίρως στο συγκεκριμένο πλοίο και ενημερώθηκε από το Κέντρο Θαλάσσιας Κυκλοφορίας ότι θα υπήρχε καθυστέρηση, λόγω του απόπλου των πλοίων της ακτοπλοΐας, που έβγαιναν από το λιμάνι. Έτσι ο πλοηγός διατέθηκε στα εμπορικά πλοία που περίμεναν πλοήγηση στον εμπορικό σταθμό. Όταν, στις 07.35 πμ, βγήκαν από το λιμάνι τα πλοία που είχαν προτεραιότητα βάσει του ΔΚΑΣ, ο πλοηγός επιβιβάστηκε στο κρουαζιερόπλοιο, το οποίο έδεσε στις 08.21 πμ.

Επί χρόνια κανείς δεν ασχολιόταν με την Πλοηγική Υπηρεσία. Για πρώτη φορά γίνονται τέτοιες προσπάθειες αναβάθμισής της, σε εξοπλισμό και προσωπικό, και για πρώτη φορά ασκούνται τέτοιες πιέσεις . Το προσωπικό της Πλοηγικής Υπηρεσίας Πειραιά, παρά τις δυσκολίες της υπηρεσίας, εξυπηρετεί κατά προτεραιότητα την κρουαζιέρα, για τους γνωστούς λόγους. Τυχόν καθυστερήσεις, αφορούν στις πλοηγήσεις των εμπορικών πλοίων, ιδιαίτερα στην περιοχή της Ελευσίνας, αλλά θα αντιμετωπιστούν πλήρως με την ολοκλήρωση του προγράμματος αναβάθμισης της Πλοηγικής Υπηρεσίας από την ΓΓΛΛΠΝΕ.

Κατά συνέπεια, η προσπάθεια του κ. Δανέλλη να στηρίξει την επιχειρηματολογία του για δήθεν αδυναμία της κυβέρνησης να δημιουργήσει φιλοεπενδυτικό κλίμα, είναι ατυχής. Αν ο κ. Δανέλλης δεν είναι ικανοποιημένος από αυτά, θα ήταν χρήσιμο να καταθέσει μία επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή, για να πάρει κι άλλες απαντήσεις.

https://www.yen.gr/web/guest/-/atycheis-oi-deloseis-danelle-gia-kathystereseis-sten-ploegese-ploion-ston-peiraia-kai-dethen-adynamia-tes-kyberneses-na-demiourgesei-philoependytiko-k



Δείτε σχετικό άρθρο στην Καθημερινή

25.05.2017  Κρουαζιερόπλοια και εμπορικά όμηροι της έλλειψης πλοηγών


http://www.kathimerini.gr/910992/article/oikonomia/epixeirhseis/kroyazieroploia-kai-emporika-omhroi-ths-elleiyhs-plohgwn


Γεμάτοι κέφι και προσδοκίες για την επίσκεψή τους στο λιμάνι του Πειραιά, οι περισσότεροι από τους 3.055 επιβάτες κρουαζιερόπλοιου μεγάλης ξένης εταιρείας ξύπνησαν νωρίς τo πρωί της περασμένης Κυριακής για να επισκεφθούν τον Πειραιά. Το τριακοσίων μέτρων πλοίο θα σταματούσε για 12 ώρες στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και όλοι περίμεναν να κάνουν μια βόλτα στα αξιοθέατα της Αθήνας. Ομως, φευ, ο ενθουσιασμός τους προσέκρουσε στην ελληνική πραγματικότητα.

Το πλοίο παρέμεινε επί δύο περίπου ώρες ακίνητο έξω από το λιμάνι περιμένοντας πλοηγό να το οδηγήσει σε προβλήτα. Κρεμασμένοι στις κουπαστές του εκατοντάδες ξένοι δεν έβλεπαν τίποτα παραπάνω από την ατέλειωτη τσιμεντούπολη, αφού η Ακρόπολη δεν ήταν ορατή υπό τη γωνία που έπρεπε να τηρήσει το πλοίο.

Η ατυχία τους αυτή δεν είναι σπάνια. Πολλά από τα κρουαζιερόπλοια που επιλέγουν να έλθουν στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν πολύωρες καθυστερήσεις, μένοντας έξω από λιμάνια όπως της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά, εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού και μέσων της πλοηγικής υπηρεσίας. Της υπηρεσίας εκείνης που είναι απαραίτητη και υποχρεωτική για να τους επιτραπεί να μπουν και να δέσουν. Μεγαλοπρεπή πλοία, από τους επιβάτες των οποίων οι τοπικές οικονομίες περιμένουν πολύτιμα έσοδα, χάνουν ώρες έξω απο τα λιμάνια. «Μία και δύο ώρες καθυστέρηση δεν είναι τίποτα», εξηγεί στην «Κ» πράκτορας. Υπάρχουν και χειρότερα. Οταν οι λιγοστές και απαρχαιωμένες πλοηγίδες χαλούν ή όταν αρρωστήσει κάποιος από τους καπετάνιους που στελεχώνουν την υπηρεσία, μπορεί να χρειαστούν και δύο και τρεις και παραπάνω ώρες. Το θέμα δεν είναι άσχετο με την επιφυλακτικότητα των εταιρειών να έλθουν στην Ελλάδα.

Στους διαδρόμους του Μεγάρου Μουσικής όπου πραγματοποιήθηκε το 4ο Posidonia Sea Tourism Forum δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι ξένοι που καυτηρίαζαν αυτά τα προβλήματα, διότι πέραν του πλήγματος στη συνολική εμπειρία των επιβατών, τα πλοία επιβαρύνονται με περισσότερες βάρδιες, ο ανεφοδιασμός τους γίνεται υπό συνθήκες χρονικής πίεσης και εν τέλει εκτροχιάζεται ο προγραμματισμός τους. Ολα αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στις ώρες αναμονής που πρέπει να υπομένουν τα εμπορικά πλοία ένα μίλι δυτικότερα από τους προβλήτες της κρουαζιέρας του ΟΛΠ. Ενίοτε, η αναμονή για πλοηγό ξεπερνά και τις τρεις και τις τέσσερις ώρες παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που οι λιγοστοί υπηρετούντες καπετάνιοι καταβάλλουν. Αποτέλεσμα, μεγάλα πλοία να περιμένουν με αναμμένο το καραβοφάναρο, έξω απο το λιμάνι.

Τα διαβήματα στο υπουργείο Ναυτιλίας που έχει και την εποπτεία και λειτουργική ευθύνη της πλοηγικής υπηρεσίας είναι πολλά και συνεχή. Τόσο από τους χρήστες, τις εταιρείες δηλαδή, όσο και από τους ίδιους τους πλοηγούς. Eνίοτε μάλιστα γίνεται ακόμα και άτυπος έρανος μεταξύ χρηστών για να συγκεντρωθούν χρήματα για τα καύσιμα των πλοηγίδων...


Ο σημερινός υπουργός Ναυτιλίας επιρρίπτει τις ευθύνες στους προκατόχους του. Ξεκίνησε, πάντως, διαδικασία τόσο για την πρόσληψη 4 πλοηγών, δύο εκ των οποίων θα αφορούν τον Πειραιά όσο και για τον εφοδιασμό της (πανελλαδικής) υπηρεσίας με επτά πλοηγίδες. Αλλά παράγοντες του λιμανιού χαρακτηρίζουν τις κινήσεις αυτές «σταγόνα στον ωκεανό» και «δείχνουν» το λιμάνι της Λεμεσού όπου η κυπριακή κυβέρνηση ιδιωτικοποίησε και τις υπηρεσίες πλοήγησης. Αλλη λύση έχει προτείνει η ίδια η πλοηγική υπηρεσία που προάγει την ανεξαρτητοποίησή της και την αυτοδιαχείριση των εσόδων της.



ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.