Για τα γιγάντια κύματα των ωκεανών...

Με αφορμή την τραγωδία στο Aegean Angel, το δεξαμενόπλοιο που έχασε από ένα τεράστιο κύμα ως λέγεται τον καπετάνιο του και τον πρώτο μηχανικό, ενώ σοβαρά τραυματίστηκε και ο υποπλοίαρχος, αναδημοσιεύουμε μια παλιά μας ανάρτηση σχετικά με τα γιγάντια κύματα των ωκεανών:

http://kapetanisses.blogspot.com/2007/10/blog-post_16.html

Νέα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) αποκαλύπτουν ότι κύματα με ύψος δεκαώροφων κτιρίων όντως σαρώνουν τους ωκεανούς και ίσως ευθύνονται για πολλά ανεξιχνίαστα ναυάγια.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της μετεωρολογίας, δορυφόροι της ESA κατέγραψαν σε διάστημα τριών εβδομάδων δέκα κύματα ύψους άνω των 25 μέτρων. Μέχρι σήμερα, πολλοί επιστήμονες πίστευαν ότι τόσο μεγάλες ανωμαλίες στους ωκεανούς συμβαίνουν μία φορά ανά 10.000 χρόνια.

Οι ερευνητές δεν έχουν ακόμα διαλευκάνει πλήρως το φαινόμενο, πιστεύουν όμως ότι τα τεράστια κύματα δημιουργούνται από συνήθη κύματα που συναντούν θαλάσσια ρεύματα ή ενισχύονται από ανέμους που κινούνται με την ίδια ταχύτητα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος MaxWave της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο ξεκίνησε το 2000 με σκοπό να επιβεβαιώσει την ύπαρξη των γιγάντιων κυμάτων και να διερευνήσει τις επιπτώσεις τους στη ναυτιλία.

Όπως αναφέρει ανακοίνωση της ESA, τις τελευταίες δύο δεκαετίες πάνω από 200 τάνκερ και άλλα πλοία με μήκος άνω των 200 μέτρων έχουν βυθιστεί από ακραία καιρικά φαινόμενα. Τα γιγάντια κύματα ίσως ευθύνονταν για πολλές από τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις.

Στο πλαίσιο του προγράμματος MaxWave, οι δορυφόροι γεωεπισκόπησης ERS-1 και ERS-2 της ESA σάρωσαν με ραντάρ τους ωκεανούς για διάστημα τριών εβδομάδων το 2001. Οι δορυφόροι μετέδιδαν εικόνες που αντιστοιχούσαν σε τμήματα του ωκεανού διαστάσεων δέκα επί πέντε χιλιόμετρα και λαμβάνονταν ανά διάστημα 200 χιλιομέτρων.Οι 30.000 εικόνες που προέκυψαν αναλύθηκαν με μαθηματικά εργαλεία και αποκάλυψαν την ύπαρξη δέκα κυμάτων με ύψος έως και 30 μέτρα.

«Τα κύματα υπάρχουν σε υψηλούς αριθμούς που κανείς δεν περίμενε» σχολιάζει ο Ρόσενταλ.Κατά την επόμενη φάση του προγράμματος, που ονομάζεται WaveAtlas, οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν δορυφορικά δεδομένα δύο ετών για να δημιουργηθεί ένας παγκόσμιος άτλαντας με τις περιοχές όπου δημιουργούνται γιγάντια κύματα, με στόχο να προστατευτεί η ναυτιλία αλλά και να βελτιωθούν οι γνώσεις μας για τους ωκεανούς.

Τις καταστάσεις που ένα καράβι μπορεί να αντιμετωπίσει από θαλασσοταραχή, δίνει ανάγλυφα το ακόλουθο βίντεο:

Αντίθετα, το επόμενο βίντεο δείχνει μια φυσιολογική κατάσταση για κάθε γκαζάδικο:

Σε παλιότερες εποχές είχα γράψει και για μια προσωπική εμπειρία με άσχημο καιρό και κύμα βουνό.

http://kapetanisses.blogspot.com/2007/08/blog-post_6250.html

[...] Γυρνάει αθέλητα το ρολόι των αναμνήσεων στην πιο γλυκιά περίοδο της ζωής μου. Τότε που σε ένα καράβι πάνω γύριζα όλα της γης τα πλάτη και τα μήκη. Ένα καράβι… δηλαδή πέντε για να μιλάμε με ακρίβεια.

Τα τρία, τα πρώτα, φορτηγά. Τα άλλα γκαζάδικα. Δεξαμενόπλοια στη γλώσσα των στεριανών. Από εκείνα τα τεράστια, τα σούπερ τάνκερ, που το κατάστρωμά τους είναι μεγάλο σαν ένα γήπεδο. Και φαντάσου όλο αυτό το θεριό, να χάνεται κάτω από τους αφρούς και πάλι να ξαναβγαίνει, πώς κολυμπάνε τα δελφίνια… Γιατί έτσι είναι φτιαγμένα αυτά τα σκαριά από φυσικού τους. Και μόνο όσοι δεν το ξέρουν τρομάζουν σαν δουν να χάνεται όλη η κουβέρτα κάτω από τη θάλασσα.

Θυμάμαι που έτσι έγινε με μια μικροπαντρεμένη, γυναίκα του μαρκόνη μας, καλή της ώρα όπου κι αν βρίσκεται. Ήρθε το κορίτσι ανυποψίαστο στο βαπόρι, να συνεχίσει το μήνα το μέλιτος που το μπαρκάρισμα του άντρα της είχε απότομα κόψει στη μέση, και έπεσε πάνω σε ένα μπουρίνι άλλο πράγμα. Ο θεός με το θεό τα είχε βάλει εκείνη τη μέρα. Μια έγερνε το παπόρι από τη μια και μια από την άλλη. Φεύγαν ποτήρια, φεύγαν καρέκλες, όρθιος να σταθείς δύσκολο. Άσε που και το στομάχι με τέτοιο ταρακούνημα σήκωνε επανάσταση. Πήγε το κορίτσι και ξάπλωσε την καμπίνα της. Αλίμονο από τους υπόλοιπους που τέτοια πολυτέλεια δεν την είχαμε. Ζαλισμένοι ξεζαλισμένοι, εκεί, στη βάρδια.

Κάποια φορά είπε να σηκωθεί. Να δει από το φινιστρίνι τι γίνεται έξω. Αχ, τι το ‘θελε; Κάνει έτσι και τι να δει; Τρακόσια τόσα μέτρα παπόρο και δε φαινόταν τίποτε. Μόνο θάλασσα αγριεμένη. Και κύμα λυσσασμένο. Ε, και βάζει μια φωνή, μα τι φωνή! Από μηχανή μέχρι γέφυρα ακούστηκε. Τρέξαμε να τη συνεφέρουμε. Να της εξηγήσουμε πως δεν τρέχει τίποτα. Έτσι μαθές ταξιδεύουν τα γκαζάδικα άμα έχει φουρτούνα. Άδικα… Δεν πίστευε λέξη.

Η κουβέρτα (το κατάστρωμα) του Andros Orion

Έκλαιγε, έκλαιγε και φώναζε τη μάνα της. Που έτσι μικρή την πάντρεψε και βρέθηκε ανάμεσα ουρανό και θάλασσα να παλεύει και να βασανίζεται. Κι εκείνος ο καψερός ο άντρας της να μην ξέρει τι να κάνει για να την ηρεμήσει. Άμαθος ακόμη σε τέτοια καθήκοντα. Κι είχε και τους άλλους τριγύρω να τον περιγελάν με τα καμώματα της κυράς του. Και θαρρώ αυτό τον έτσουζε πιο πολύ παρά η τρομάρα που πέρναγε η γυναίκα του. Έτσι βλέπεις είναι οι άντρες. Το φέρουν βαρέως να ξεπέσουν στα μάτια των άλλων σερνικών και να τους κρεμάσουνε κουδούνια πως δεν ξέρουν «να σκίζουν τη γάτα».

Τέλος πάντων. Κάποια στιγμή κόπασε η οργή της θάλασσας, ηρέμησε και το κορίτσι. Μα τι τα θες; Τέτοιες καταστάσεις δεν τρομάζουν μονάχα τους άμαθους. Ακόμα και οι ψημένοι θαλασσόλυκοι τα χρειάζονται άμα αποφασίσει η θάλασσα να δείξει τα δόντια της.[...]

Τα ξαναδιαβάζω τώρα όλα αυτά και στο νου μου γυρνάει βίντεο. Η σκηνή της ανείπωτης φρίκης στην πλώρη του Aegean Angel. 47 χρονών ο καπετάνιος που χάθηκε. Όταν εγώ γύρναγα στους ωκεανούς εκείνος ήταν ακόμη παιδί του γυμνασίου. Αν είχα μείνει στα καράβια, ποιος ξέρει, μπορεί και να τον είχα πετύχει πουθενά... Όπως και νά 'χει σ' αυτό το επάγγελμα νιώθεις πραγματικά τους άλλους αδέρφια σου. Κι ας μην τους γνώρισες ποτέ.

Θυμάμαι πέρυσι, τέτοια εποχή ήταν και πάλι. Που η μικρή μου "κόρη" έκανε το εκπαιδευτικό της. Και ταξίδευε στις ίδιες θάλασσες που έγινε τώρα το κακό. Με ένα γκαζάδικο κι εκείνη. Πώς τρόμαξα όταν μου μαρτύρησε πως έφαγε ένα κύμα κατακέφαλα... Παιδί εκείνη ακόμη, και με τα μυαλά που είχα κι εγώ στην ηλικία της. Να μη λογαριάζει τον κίνδυνο.

Δεν ξέρω. Αλλά τώρα πια βλέπω ότι εκείνη η γυναίκα, του μαρκόνη μας, ήταν η λογική κι όλοι εμείς οι παράλογοι. Είναι μια τρέλα που πιάνει το ναυτικό και δεν καταλαβαίνει φόβο. Ειδεμή είναι να τα παρατήσει και να βγει στη στεριά...

Δεν μπορώ λοιπόν να μη σκέφτομαι αυτούς τους ανθρώπους που χάθηκαν. Και τον άλλο που περιμένει να φτάσει επιτέλους σε νοσοκομείο. Με τι καρδιά ξεκίνησαν από το κομοδέσιο να φτάσουν μπροστά.

Πήγαν λέει να επιθεωρήσουν για ζημιές το πρωραίο τμήμα. Ο καπετάνιος. Ο πρώτος. Ο γραμματικός. Οι τρεις κεφαλές του πλοίου. Δε σκέφτηκαν, δε φαντάστηκαν, τι θα συμβεί; Προφανώς όχι. Αλλιώς δε θα πήγαιναν και οι τρεις.

Όπως και αν έχει, αυτοί οι τρεις άνθρωποι έδειξαν απαράμιλλο ηρωισμό. Έθεσαν πάνω από τη δική τους ζωή την ασφάλεια του πλοίου και του πληρώματος. Όπως οφείλουν πάντα να κάνουν οι πρώτοι αξιωματικοί.

Αιωνία η μνήμη στους δύο συναδέλφους που έπεσαν στις επάλξεις του καθήκοντος.

Θερμά συγχαρητήρια και τις ευχές μας για γρήγορη ανάρρωση στον τραυματία υποπλοίαρχο και που όπως πλέον πληροφορηθήκαμε διακομίστηκε σε νοσοκομείο.