Γιατί δε γύρισε ο καπετάνιος το καράβι;

Η τραγωδία του Aegean Angel είναι εύλογο να συγκλονίζει και να προβληματίζει. Όλους μας. Και όσους ξέρουμε από θάλασσα και όσους απλά είναι ευαίσθητοι άνθρωποι και δεν έμειναν αδιάφοροι μπρος στο δράμα, παραδομένοι στην πρωτοχρονιάτικη ραστώνη.

Βλέποντας όμως συνεχώς να ρωτάνε γιατί δε γύρισε ο καπετάνιος το καράβι, και να ψάχνουν ποιος του έδωσε εντολή για μια τέτοια αποστολή θανάτου... έχω κι εγώ να ρωτήσω το εξής:

Ξέρετε τι σημαίνει καράβι εν πλω; Ξέρετε τι σημαίνει δεξαμενόπλοιο εν πλω;

Όλοι μας διαβάσαμε ότι το πλοίο βρισκόταν ήδη σε πολύ άσχημο καιρό. Και οι τρεις επικεφαλής του πλοίου πήγαν να επιθεωρήσουν την πλώρη για τυχόν ζημιές. Να μην πήγαιναν; Αυτό είναι που λέτε; Να ξέρουν ότι υπάρχει η πιθανότητα να έχει υποστεί ζημιά το πλοίο και αυτοί να κάθονται στις καμπίνες τους και να ροχαλίζουν;

Ή ίσως και να παίξουν και καμιά παρτίδα τάβλι; Να περάσει από μόνο του το κακό;

Αυτά μόνο όποιος δεν καταλαβαίνει τι είναι καράβι τα λέει. Που έχει μάθει να ζει στη στεριά. Στη θάλασσα όμως η ασφάλεια του καθενός είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ασφάλεια του σκάφους.

Και πέρα από αυτό. Ο καπετάνιος είναι ο υπεύθυνος για την ασφάλεια και του πληρώματος. Τόσες ψυχές εκεί μέσα. Σε μια ώρα κινδύνου εκείνος πρέπει να τους σώσει. Αυτό σημαίνει καπετάνιος. Κι όχι απλά εκείνον που δίνει διαταγές.

Και το να γυρίσει το καράβι. Πώς το ρωτάτε; Ξέρετε και το έχετε σίγουρο ότι δε φρόντισε να δώσει εντολή να κρατάνε την πλέον κατάλληλη πορεία;

Ξέρετε επίσης αν είχε δυνατότητα για άλλη πορεία; Τι το περνάτε το καράβι; Αμάξι; Να γυρίζεις έτσι απλά το τιμόνι;

Θα αφήσω εδώ να μιλήσει ένας άλλος συνάδελφος. Μέσα από την περιγραφή μιας δικής του εμπειρίας στο φόρουμ Homa Educandus:

http://educandus.forumotion.com/t261p45-topic

Φύγαμε από την Αγγλία για το Αμβούργο όπου το πλοίο θα δεξαμενιζόταν. Όταν βγήκαμε στην ανοιχτή θάλασσα - τι ανοιχτή δηλαδή για όσους ξέρουν από Μάγχη – είχε ένα γεμάτο δεκάρι.

Με μισή μηχανή, ένα πλοίο με περιορισμένες δυνατότητες χειρισμών, ένα υψηλό κυματισμό παρά το μικρό βάθος της θάλασσας, μία επιφάνεια θάλασσας γεμάτη πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου, γεμάτη καραβοφάναρα, και ένα βυθό γεμάτο με επικίνδυνα ναυάγια που σημείωνε ο χάρτης.

Ευτυχώς ο καιρός ήταν δευτερόπρυμα, και με μικρής έκτασης χειρισμούς γινόταν αποφυγή των εμποδίων. Και το πλοίο με δευτερόπρυμα τον καιρό πήγαινε, και οι ώρες περνούσαν.

Για να μπεις στο Αμβούργο, 7 ώρες ποτάμι, έχει διαδικασία. Περιμένεις στην είσοδο τη σειρά σου και τις εξόδους των πλοίων, και σου έρχεται πιλότος και σε βάζει μέσα.

Οι ώρες περνούσαν, το πλοίο πήγαινε, και οι στεριές πλησίαζαν. Και από τον σταθμό πιλότων ούτε φωνή ούτε ακρόαση.Ήμουν στη βάρδια, μαζί στη γέφυρα και ο καπετάνιος ανήσυχος, καθώς και ένας αρχιμηχανικός που είχε στείλει η εταιρεία για να επιβλέψει την επισκευή.

Ο καπετάνιος κάθε τόσο με αγωνία κοιτούσε το ραντάρ και έβλεπε τις στεριές όλο και πιο κοντά.

- Θα γυρίσουμε το καράβι μου λέει ο καπετάνιος.

- Με τόσες στροφές η προπέλα δεν νομίζω να γυρίσει του λέω.

Δεν εμπιστευόταν το Χιλιανό τιμονιέρη.

- Μπορείς να πιάσεις σε παρακαλώ το τιμόνι, μου λέει, και μόλις σου πω, αλλά μπάντα δεξιά.

Έπιασα το τιμόνι και αυτός με κολλημένο το πρόσωπο στα τζάμια της γέφυρας έψαχνε το κενό. Δύο κύματα σπασμένα για να μπορέσει να γυρίσει το καράβι και να αναπλωρίσει στο καιρό.

- Τώρα μου είπε σε κάποια στιγμή.

Γύρισα γρήγορα το τιμόνι. Το πλοίο διπλάρωσε και πήρε μία μεγάλη κλίση. Δεν έμεινε τίποτα όρθιο στη γέφυρα.

Βλέπω τον αρχιμηχανικό που ήταν ενός κοντός άνθρωπος, με το μπατάρισμα του πλοίου να έχει χάσει το δάπεδο από τα πόδια του, και με τα χέρια να έχει πιαστεί και να κρέμεται από τις χειρολαβές του καθρέφτη. Παρά την τραγικότητα των στιγμών, ήταν ένα κωμικό θέαμα που δεν μπορούσες να μη χαμογελάσεις.

Το πλοίο είχε διπλαρώσει, και το πήγαιναν τα κύματα με τη μπάντα. Αλλά να γυρίσει πού κουράγιο!

Το ξαναμαζέψαμε στο πρύμα. Ο καπετάνιος είχε κερώσει. Οι στεριές πλησίαζαν, και ένα πλοίο ουσιαστικά ακυβέρνητο που μόνο μπρός μπορούσε να πηγαίνει και κατευθείαν πάνω στις ακτές.

Φοβηθήκαμε ότι θα πάθαινε εγκεφαλικό. Ήλθε και ο Γραμματικός επάνω.

Δεν υπήρχε άλλη λύση.

Το πλοίο έπρεπε να ζητήσει βοήθεια με ότι συνέπειες αυτό μπορεί να είχε στην πλοιοκτήτρια εταιρεία και στην καριέρα του πλοιάρχου.

Έπρεπε ο καπετάνιος να πάρει την απόφαση.

Και λίγα δευτερόλεπτα πριν από την κρίσιμη στιγμή, ο από μηχανής θεός, το θαύμα. Στο VHF ακούστηκε ο πιλοτικός σταθμός που έλεγε πως σε λίγο ο πιλότος θα επιβιβαζόταν στο πλοίο.

Δεν πέρασαν δέκα λεπτά, και ένα ελικόπτερο στάθηκε πάνω από την κουβέρτα και με το καλάθι κρέμασε τον πιλότο.

Η καρδιά όλων είχε έλθει στη θέση της.

Στο Αμβούργο μείναμε 40 ημέρες. 40 ημέρες χωρίς να δεις τον ήλιο.

Μόνο χιόνι, πάγος και ομίχλη.

Ένα καράβι δεν είναι αυτοκίνητο. Και ειδικά ένα μεγάλο καράβι και ένα καράβι σε έντονο κυματισμό. Το να γυρίσει είναι μια κουβέντα. Άντε όμως να το κάνεις και στην πράξη...

Από κει και πέρα. Αν στο πλοίο της αφήγησης του συναδέλφου είχαν τη δυνατότητα να ζητήσουν βοήθεια, γιατί βρίσκονταν κοντά σε ακτές, τι βοήθεια θα μπορούσε να ζητήσει το Angel στα 800 μίλια από την πλησίεστερη στεριά; Εξάλλου το απέδειξε και η συνέχεια πως βοήθεια δεν μπορούσαν να του δώσουν ακόμη και για τον σοβαρά τραυματισμένο υποπλοίαρχο.

Θα πρέπει να καταλάβετε όλοι ότι πριν βγει στην κουβέρτα ο καπετάνιος του Aegean Angel πέρασε όλη αυτή την αγωνία που διαβάσατε παραπάνω. Δεν άφησε απλά το φλιτζάνι με το μισοτελειωμένο καφέ και είπε στους άλλους δύο "άντε μάγκες να πεταχτούμε μια βολτίτσα στην πλώρη".

Είναι ασέβεια στη μνήμη του να λέγονται όλα αυτά. Και εξυπναδίστικα καμώματα. Με τι γνώσεις; Με τι εμπειρία λέγονται όλα αυτά;

Υπομονή δεν έχετε να δώσει απαντήσεις η ανάκριση;

Τουλάχιστον δείξτε υπομονή να γίνουν οι κηδείες.

Που ακόμη οι σοροί δεν έφτασαν στην Ελλάδα και έχετε πιάσει πολυβόλα και προσπαθείτε να βγάλετε ένοχο τον πλοίαρχο. Με δήθεν αιχμές κατά της εταιρείας. Μα και έτσι, με τις υποθέσεις που κάνετε ότι κάποιος από το γραφείο έδωσε την εντολή και ο καπετάνιος τον υπάκουσε, ένοχος πάλι θα ήταν.

Δεν το ξέρετε αυτό; Ή κάνετε πως δεν το ξέρετε; Ότι ο καπετάνιος εν πλω κάνει εκείνο που του επιβάλει ο όρκος που έδωσε. Και πάνω απ' όλα θέτει την ασφάλεια. Safety first!

Και θα το ξαναπώ. Σε τέτοιες συνθήκες που είχε ο καπετάνιος του Aegean Angel η ασφάλεια του πλοίου του ήταν απόλυτα συνυφασμένη με την ασφάλεια του πληρώματος. Σε οκτώ μπωφόρ δεν κατεβαίνουν καν οι σωσίβιες βάρκες.

Το να σωθεί το καράβι του ήταν μονόδρομος για να σωθούν όλοι τους.

Ακόμη και αν κάποιος από το γραφείο μίλησε μαζί του, τι άλλο θα μπορούσε να του πει; Παρά να κάνει τα αδύνατα δυνατά να σώσει το καράβι; Αυτό που ούτως ή άλλως όφειλε να κάνει ο καπετάνιος.

Το πώς; Αυτό κανείς που δεν είναι παρών δεν μπορεί να το αποφασίσει. Εκτός και είναι τρελός ή παντελώς άσχετος ή μεθυσμένος...

Φυσικά ούτε κι εγώ μπορώ να ξέρω τι ακριβώς έγινε. Λέω μόνο πως πρέπει να περιμένουμε το πόρισμα. Και όχι να κάνουμε ανόητες υποθέσεις και μάλιστα χωρίς να ξέρουμε από καράβια.