Τρία αστέρια, τρεις τουλίπες και ο Περσέας!

Σ' ένα τέτοιο καραβάκι έκανα τα πρώτα μου βήματα στις γέφυρες. Ή περίπου τέτοιο καραβάκι. Διότι αφενός το "δικό μου" δεν το έλεγαν Μιχαήλ Μίμη. Το έλεγαν ΕΛΑΦΙΝΑ:

Και αφετέρου η Ελαφίνα μου έχει πάει για σκραπ εδώ και αρκετά χρόνια. Σε αντίθεση με το Μιχαήλ Μίμη που επιμένει να γυρνάει στα πέλαγα και στους ωκεανούς:

Κι έχει κι άλμπουρα κιτρινωπά. Όχι κόκκινα σαν της Ελαφίνας. Σαν και τα κιτρινωπά άλμπουρα του καραβιού του Μίμη μου:

Μια φωτογραφία που την είχα κολλημένη στο ντοσιέ μου όλο το δεύτερο χρόνο στη σχολή... Να τη βλέπω και να "ταξιδεύω" κι εγώ μαζί με τον αγαπημένο μου που είχε κιόλας τελειώσει τη σχολή και είχε μπαρκάρει...

Να, βλέπεις τι παθαίνει ένας ναυτικός - έστω και πρώην, σαν εμένα - όταν βλέπει φωτογραφίες πλοίων; Ακόμη και τριάντα χρόνια μετά από το τελευταίο του ξέμπαρκο. Ακόμη και καράβια άγνωστα;

Βλέπω, που λες, το ΜΙΧΑΗΛ ΜΙΜΗΣ και χίλιες αναμνήσεις ξυπνάνε... Λίγο ακόμη και θα με δω κι εμένα, κοριτσάκι 19 χρονών, να τρέχω στα καταστρώματά του. Με τις λερωμένες μου φορμίτσες, σαν το γατάκι πίσω από το λοστρόμο. Να βλέπω, να ρωτάω, να μαθαίνω.

Και τις περισσότερες φορές να τον κάνω να σκάει στα γέλια με τις ερωτήσεις μου. Σαν τότε που έψαχνα η έρμη τη ... μεγάαααααλη αποθήκη! Δίχως να μου περνάει από το νου πως η μεγάλη αποθήκη άλλη δεν ήταν από τη θάλασσα. Το μόνιμο κάδο σκουπιδιών στις προ Helmepa εποχές...

Αυτό το καράβι όμως δεν είναι η Ελαφίνα μου. Δεν είναι και το καράβι του αγαπημένου μου. Και παρότι γράφει στη μάσκα του ΜΙΧΑΗΛ ΜΙΜΗΣ, δεν είναι ούτε κι αυτό. Όχι πια. Τώρα το λένε Περσέα:

Ο Περσέας που πρωταγωνίστησε στις ειδήσεις των τελευταίων ωρών. Μετά την επίθεση που δέχτηκε από πειρατές, στη Νιγηρία. Εγώ δεν έχω πάει ποτέ στη Νιγηρία. Ο Μίμης μου ναι. Και πήγαινε η καρδιά μου στην Κούλουρη ώσπου να τηλεγραφήσει πως έφυγαν καλά από κει...

Τα ίδια και πέρυσι. Με τη μικρή καπετάνισσα. Που έπιανε κι αυτή Νιγηρία. Επικίνδυνος τόπος η Νιγηρία. Τώρα την πλήρωσαν πάλι τη Νιγηρία δύο συνάδελφοι. Ένας καπετάνιος και ένας πρώτος μηχανικός. Ουκρανός ο καπετάνιος. Έλληνας ο πρώτος. Όνομα; Δεν ξέρουμε και δε ρωτάμε. Θα μας πούνε πάλι κουτσομπόληδες...

http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=102348

Ενοπλη επίθεση δέχθηκε το φορτηγό πλοίο "Περσέας", με σημαία Αγίου Βικεντίου, σήμερα στις 4 τα ξημερώματα, ενώ βρισκόταν στο αγκυροβόλιο Όννε της Νιγηρίας.

Οι ένοπλοι πυροβόλησαν και τραυμάτισαν στα πόδια δύο Αιγύπτιους ναυτικούς που φυλούσαν την κλίμακα του πλοίου. Στη συνέχεια, μπήκαν στο χώρο ενδιαίτησης και υπό την απειλή όπλων απήγαγαν τον 62χρονο Ουκρανό πλοίαρχο και τον Ελληνα α' μηχανικό, ηλικίας 54 ετών.

Ο 54χρονος μηχανικός είναι ο μοναδικός Έλληνας στο πλήρωμα.

Το πλοίο σήκωσε άγκυρα και μπήκε στο λιμάνι, όπου ασθενοφόρο παρέλαβε τους δύο Αιγύπτιους, που βρίσκονται εκτός κινδύνου. Το θάλαμο επιχειρήσεων του Λιμενικού ενημέρωσε σήμερα το μεσημέρι η διαχειρίστρια εταιρεία του πλοίου, Trinton Maritime SA.

Τα αίτια της επίθεσης μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει γνωστά.

Όχι. Δε θέλω να ρωτήσω πώς τον λένε τον πρώτο. Γιατί τις προάλλες είχα γενέθλια. Δεν είμαι ακόμη 54. Μα κοντεύω. Και οι συνάδελφοι μηχανικοί σπούδαζαν, το θυμάμαι, τρία χρόνια στη σχολή. Αντί για δύο που ήταν τότε η πλοιάρχων. Κι είχα πολλούς φίλους μηχανικούς. Περισσότερους μηχανικούς παρά καπεταναίους.

Μουντζούρηδες τους κοροϊδεύαμε. Και μας έλεγαν κατραμόκωλους. Όπως στο στρατό λένε μοδίστρες τους διαβιβαστές.

Τα δικά μου ταξίδια στη θάλασσα πάνε χρόνια που σταμάτησαν. Σαν της Ελαφίνας μου. Και σαν του Μίμη. Αυτός όμως ο συνάδελφος δε σταμάτησε. Συνέχισε να βγάζει το ψωμί του στη θάλασσα.

Μόνος έλληνας, γράφουν οι ειδήσεις, ανάμεσα σε κάθε καρυδιάς καρύδι. Ακόμη και ο καπετάνιος, ουκρανός.

Οι πειρατές νιγηριάνοι. Και είναι αδίστακτοι οι πειρατές της Νιγηρίας. Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους για όσους πέφτουν στα χέρια τους.

Όπως τώρα ο καπετάνιος και ο πρώτος του Μιχαήλ Μίμη. Που δε λέγεται πια Μιχαήλ Μίμης. Λέγεται Περσέας... Και παλιότερα λεγόταν:

THREE STARS (1982 à 1989) - ex BINTANG TIMUR (1989 à 1991) - ex TOKYO SHINE (1991 à 1997) - ex THREE TULIP (1997 à 1998) - ex GRACE LADY (1998 à 200) - ex LIGAYA (2000 à 2001) - ex SUN FORTUNE (2001 à 2006)

Κι έχει λέει σημαία Αγίου Βικεντίου. (φέξε μου και γλίστρησα... ) Μια ακόμη σημαία από τις πολλές που κρέμασε στην πρύμη του...

Ο Περσέας. Καράβι του 1982!!!!!!! Όσα χρόνια τριγυρνάει στις θάλασσες, τόσα κι εγώ είμαι στη στεριά. Κι άσε τη μυθολογία να λέει πως Περσέας και Δανάη μαζί κολυμπούσαν στα νερά σε κείνο το κουτί που τους πέταξε ο Ακρίσιος. Μα έτσι κι αλλιώς, το είπαμε, δε λεγόταν καν Περσέας τόσα χρόνια. Και είναι να γελάς πώς από Grace Lady κατέληξε Περσέας! Άσε πια τα Τρία Αστέρια και τις Τρεις Τουλίπες.

Εμ, τέτοιος κάλπικος Περσέας πώς να τα βγάλει πέρα με τους πειρατές; Ας ήταν αυθεντικός και σου έλεγα. Να, έτσι θα έκανε το κεφαλάκι της Μέδουσας, και τώρα θα κλαίγαν οι μανούλες των πειρατών. Κι όχι η μάνα από την Ουκρανία και η μάνα η ελληνίδα...

Αυτός όμως όχι αυθεντικός Περσέας δεν είναι αλλα ένα ακόμη σαπάκι που επιμένει σαν ζόμπι να γυρνάει στις θάλασσες. Με τις σκουριασμένες του λαμαρίνες. Αλλάζοντας ονόματα και σημαίες. Με τσούρμο από όλες τις γωνιές της γης. Και μια γερασμένη μηχανή που μόνο έλληνας μηχανικός θα μπορούσε να κουμαντάρει...

Και δε θέλω, το λέω, να γράψει κανείς πώς τον λένε. Γιατί όπως και να τον λένε είναι ένα από τα παιδιά της γενιάς μου. Κι αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται εδώ πέρα, η άλλη μισή βρίσκεται εκεί κάτω στη Νιγηρία. Και μετράει τους χτύπους της αγωνίας του. Να ξαναδεί το σπίτι του και την οικογένειά του. Αυτό μόνο!