BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Thank you very much captain Martin Remeeus and the crew of Momentum Scan!

Να σώζεις 230 ψυχές από του χάρου τα δόντια δεν είναι λίγο πράγμα!

Μιλάμε φυσικά για τη διάσωση των 230 ναυαγών του τουρκικού πλοιαρίου Hasan Reis που βυθίστηκε προχτές τη νύχτα δυτικά της Κέρκυρας. Από το ολλανδικό πλοίο Momentum Scan.

Θεωρήσαμε λοιπόν υποχρέωσή μας, ως άνθρωποι και ως ναυτικοί, να αναζητήσουμε τουλάχιστον το όνομα του πλοιάρχου. Που μαζί με το πλήρωμά του πέτυχε τέτοιο άθλο τη στιγμή που τα μέσα διάσωσης της δικής πατρίδας λόγω των ανέμων που φυσούσαν στην περιοχή δεν πρόλαβαν να προσφέρουν χείρα βοηθείας...

Και βρήκαμε ετούτη την ανακοίνωση:

http://www.ndtv.com/article/world/hundreds-rescued-after-ship-carrying-migrants-sinks-near-greece-79906?pfrom=home-World

Corfu: A ship headed to Italy with 260 people on board sank near the Greek island of Corfu on Saturday. Twenty-two passengers, mostly Afghans, are still missing after Saturday night's tragedy.

Coast guards were alerted on Saturday night about the boat being in danger, but high winds prevented rescue boats immediately taking to the water.

A Dutch cargo ship sailing close by rescued 241 passengers.

"The boat was obviously sinking, so we decided to take over the people, to rescue them. About close to two o'clock in the morning we had all these people, we had them on board, and I think five minutes later the boat sank away and that is all," said Martin Remeeus, Captain, Momentum Scan.

The cargo ship arrived at Corfu harbour on Sunday afternoon. Several injured migrants were helped off the ship, some carried on stretchers, others limping and wrapped in survival blankets.

A detained person in handcuffs was also seen being escorted from the ship, but no further details of his identity or arrest have been provided.

A helicopter search of the sea has not found any survivors.

Greece is located at the edge of the European Union. This coupled with a soft immigration policy, it has become the main entry-point for illegal migration into Europe.


Read more at: http://www.ndtv.com/article/world/hundreds-rescued-after-ship-carrying-migrants-sinks-near-greece-79906?pfrom=home-World&cp

Κάπταιν Μάρτιν Remeeus. Αυτός είναι ο πλοίαρχος που ως άγγελος εξ ουρανού άρπαξε από τα κύματα και το μισοβυθισμένο σκάφος 214 άντρες, 5 γυναίκες και 11 παιδιά. Και πέντε λεπτά αργότερα, λέει ο ίδιος, το Hasan Reis βυθίστηκε.

Αρκεί να θυμηθούμε τι έγινε με το Sea Diamond, που βυθιζόταν δίπλα στο λιμάνι της Σαντορίνης και έκαναν ώρες να βγάλουν τον κόσμο, και μάλιστα μέρα μεσημέρι, και χωρίς ανέμους... για να καταλάβουμε όλοι και όχι μόνο οι ναυτικοί το τεράστιο κατόρθωμα του καπετάν Μάρτιν και του πληρώματός του. Που έφτασε στο σημείο του ναυαγίου περασμένα μεσάνυχτα και μεσοπέλαγα και έχοντας και ανέμους 6 - 7 μποφόρ να αντιμετωπίσει. Και φυσικά να βγάλει ανθρώπους από ένα μισοβυθισμένο ψαροκάικο της συμφοράς...

Αναδημοσιεύουμε από τον προηγούμενο σύνδεσμο και την ακόλουθη φωτογραφία:

Κάτω αριστερά διακρίνεται ο ήρωας καπετάνιος, ο Μάρτιν Remeeus, μαζί με τρεις από τους ναυαγούς που διέσωσε. Έναν άντρα, μια γυναίκα και ένα κοριτσάκι...

Κανένα ραδιοτηλεοπτικό μέσο (τουλάχιστον από τα επίσημα) δε θέλησε ή δε σκέφτηκε να πάρει έστω και μια μικρή συνέντευξη από το σπουδαίο αυτό άνθρωπο. Είχαν βλέπετε σπουδαιότερα πράγματα να μας δείξουν. Πχ τη νέα μις Αμέρικα, τη 17χρονη Τερέζα από τη Νεμπράσκα!!! Ή την άλλη. Τη Μαροκινούλα. Τη Ρούμπι...

Και μόνο σε μία εφημερίδα ελληνική καταφέραμε να εντοπίσουμε αναφορά στον πλοίαρχο. Αλλά κι αυτή με λάθος γραμμένο το όνομά του. Κάπταιν Μερ.

Και θυμήθηκα εκείνο το γλωσσοπαίγνιο από τα γαλλικά:

La mère est dans la mer avec le maire.

Ποιος ξέρει; Μπορεί αυτό να είχε κι ο δημοσιογράφος στο πίσω μέρος του εγκεφάλου του. Για τη μητέρα που είναι μέσα στη θάλασσα μαζί με το ... δήμαρχο. Κι αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση είχαμε και μανάδες μέσα στη θάλασσα βάφτισε τον καπετάνιο Μερ για να ολοκληρωθεί το σκηνικό...

Και για να σοβαρευτούμε. Το όνομα είναι φυσικά το λιγότερο. Εδώ είχαμε και το ανέκδοτο να ευχαριστούν τα ... ελικόπτερα και να δημοσιοποιούν τα ονόματα των δικών τους πληρωμάτων. Που όχι μόνο δεν έσωσαν κανένα ναυαγό αλλά δεν κατάφεραν ούτε τους αγνοούμενους να εντοπίσουν. Λες και δεν είναι η δουλειά τους αυτή και απλά πήραν μέρος στα πλαίσια του ευρωπαϊκού έτους για τον εθελοντισμό!


Οι έρευνες για τον εντοπισμό των αγνοούμενων ναυαγών, με πλωτά σκάφη και ελικόπτερο του Λιμενικού, παραμένουν άκαρπες. Τυπικά θα συνεχιστούν για ένα ακόμη 24ωρο, δηλαδή έως αργά το βράδυ της Τρίτης, εφόσον το επιτρέπουν και οι καιρικές συνθήκες.

Διαβάστε περισσότερα:

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=378628&dt=17/01/2011

Τυπικά λοιπόν θα συνεχιστούν οι έρευνες. Μα εμείς δεν καταλαβαίνουμε την τακτική του "τύπου" να απονέμει τα ευχαριστήρια αλλού γι' αλλού και όχι σε κείνους που πραγματικά τα δικαιούνται. Στο καπετάνιο δηλαδή και το πλήρωμα του Momentum Scan. Γιατί αν δεν ήταν αυτοί να σπεύσουν στο σημείο του ναυαγίου και αν δεν είχαν όπως φάνηκε και ανθρωπιά αλλά και αξιοθαύμαστη ναυτοσύνη,

αυτό το παιδάκι τώρα θα ήταν ένας ακόμη αγνοούμενος... Όπως και το άλλο παιδάκι:


«Υγρός τάφος» για 23 μη νόμιμους μετανάστες - ένα παιδί, δύο γυναίκες και είκοσι άντρες - έγινε το Ιόνιο Πέλαγος, 30 ναυτικά μίλια δυτικά της Κέρκυρας.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=378628&dt=17/01/2011#ixzz1BK2YxIKU

Μια είδηση που επίσης τα περισσότερα ΜΜΕ έθαψαν. Πως ανάμεσα στους αγνοούμενους υπάρχει και ένα παιδάκι. Και δυο γυναίκες. Μα γιατί να το πουν; Έχουν τα άλλα ... παιδάκια, τα ζουμπουρλούδικα, να ασχοληθούν. Στο Αμέρικα και στα ροζ πάρτι της γειτονικής Ιταλίας. Με ένα πνιγμένο Αφγανάκι θα ασχοληθούν;

Και δεν ξέρω, ίσως και λόγω της μέρας, αγίου Αντωνίου σήμερα, θυμήθηκα και έναν δικό μας καπετάνιο. Που όχι για ευχαριστήρια δεν είναι μα ντρόπιασε τους έλληνες ναυτικούς διεθνώς. Πράττοντας το ακριβώς αντίθετο από τον Ολλανδέζο συνάδελφό του.

Πέταξε στη θάλασσα, ναι, πέταξε!!! 11 νεαρούς Κενυάτες. Που είχαν τρυπώσει ως λαθρεπιβάτες στο καράβι του. Τη Γαρουφαλιά... Το Μάρτιο του 1984:

http://articles.sun-sentinel.com/1985-09-07/news/8502060899_1_four-stowaways-storeroom-crew

ATHENS, GREECE — A Greek ship`s captain charged with throwing 11 African stowaways overboard in shark-infested waters last year broke down and wept in court here Friday.

``I never did an injustice to anyone,`` said Antonis Plytzanopoulos, captain of the Garoufalia, dubbed ``the ship of shame`` by the press.

Capt. Plytzanopolous and 10 crew members are charged with taking part in a collective crime, abuse of authority, use of illicit weapons and breaching ship discipline in a trial that began Monday.

The captain, recounting ``the fatal voyage that destroyed my life, my family and my career``, said he had intended to set the African stowaways adrift in a small boat near the Somali coast after they were discovered on March 16, 1984.

But after they threatened the crew the next day, he told the court, the stowaways were given lifejackets and cast overboard. The crew threw them wooden boards and, in one case, an empty barrel, to help them keep afloat.

His duty, he said, was to ``defend the safety of the crew and its cargo, and maintain order.``

Capt. Plytzanopoulos said he discovered the first stowaway on March 16, just after leaving the Kenyan port of Mombasa bound for Karachi.

The stowaway was shut up in a small storeroom where the carpenter kept his tools. Subsequently, another group of four stowaways, then another of six were found and shut up with the first.

The captain said he agreed with his second officer that the Africans should be set ashore in a small boat if conditions permitted.

The next day, the captain said, he was woken by his second and told the stowaways had revolted and escaped from the storeroom.

The crew managed to lock them up again, but warned him the stowaways were dangerous.

Then the stowaways, emerging from the storeroom and armed with the carpenter`s tools, hurled themselves at the crew. That was when the captain decided to throw them overboard.

Κι αξίζει να παραθέσω και τη μοναδική αναφορά που εντόπισα στα ελληνικά για το γεγονός αυτό που μας ντρόπιασε διεθνώς:

http://www.cyclist-friends.gr/showthread.php?t=16217&page=17

Για να πω κι εγώ μία ιστορία, τη δεκαετία του 1980 είχα ένα συμφοιτητή από Κένυα. Οταν του είπα οτι είμουν Ελληνας, μου είπε συνομωτικά οτι οι Ελληνες έχουν πολύ κακό όνομα στη χώρα του. Απόρησα, και μου εξήγησε οτι αυτό ήταν εξ αιτίας ενός Ελληνα καπετάνιου εμπορικού πλοίου που είχε πετάξει στα σκυλόψαρα του Ινδικού Ωκεανού τέσσερεις Αφρικάνους (δεν θυμάμαι αν ήταν Κενυάτες) που είχαν εντοπιστεί ως λαθρεπιβάτες στο καράβι. Οι παλιοί ίσως θυμούνται την ιστορία.

Ναι. Τη θυμόμαστε αυτή την ιστορία οι παλιοί. Αλλά αξίζει να τη μάθουν και οι νέοι. Ειδικά οι νέοι που ετοιμάζονται να ακολουθήσουν καριέρα στη θάλασσα. Κι ο καθένας ας διαλέξει πρότυπο.

Θα σημειώσω ότι αν στη χώρα μας φροντίσαμε να ξεχάσουμε αυτό το μακάβριο περιστατικό, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας συχνά πυκνά το θυμούνται. Και φροντίζουν μέσω των δικών τους δημοσιογράφων να το διοχετεύουν και στους λαούς τους:

http://www.independent.co.uk/news/world/europe/racism-in-europe-stowaways-meet-murder-on-the-high-seas-1492303.html

Racism in Europe:

Stowaways meet murder on the high seas

[...] In 1984, a Greek captain of the MC Ruby poured rat poison on 11 Kenyan stowaways and threw their bodies overboard. Six survived the ordeal and the captain went to jail for a decade.[...]

http://www.independent.co.uk/news/uk/voyages-that-begin-in-desperation-and-end-in-despair-an-estimated-6000-people-a-year-risk-their-lives-to-seek-a-free-passage-to-the-west-edward-pilkington-investigates-an-increasing-and-worrying-problem-1552632.html

[...] In an earlier case, three Greek captains gave evidence that the killing of stowaways was 'common and universal'. They were speaking at the trial of the master of a Greek cargo ship, the Garifalia, who received a 10-year jail sentence for having dumped 11 Kenyan stowaways in the shark-infested Indian Ocean.[...]

http://www.maritime-executive.com/article/2006-01-12stowaways-die-after-being-tossed-into/

Thursday, January 12th, 2006

[...] Since 1983, nineteen Kenyan stowaways have drowned in mysterious circumstances, and, in that year (1983), 11 Kenyans drowned in the shark-infested waters off Somali after being thrown overboard the Greek cargo ship "MV Garifalia."[...]

Εικοσιδύο χρόνια μετά και εξακολουθούν να θυμούνται αυτή την ιστορία. Και να αμαυρώνεται η ελληνική ναυτιλία αλλά και ο ελληνισμός ολάκερος. Διαβάσατε τι έλεγε εκείνος ο φοιτητής από την Κένυα. Πώς βλέπουν στη χώρα του τους έλληνες.

Είναι ωραίο εμείς να βαυκαλιζόμαστε για τη σπουδαία μας ιστορία και τα άλλα λαμπρά έργα των προγόνων μας. Και να απορούμε που μας έχουν όλοι στην μπούκα του κανονιού. Και τραβάμε τώρα όσα τραβάμε ως χώρα. Μα και η καμήλα το ίδιο κάνει. Δε βλέπει την καμπούρα της.

Κι εμείς, καμήλες επίσης. Αντί να βάλουμε κάτω το μυαλό μας και να σκεφτούμε τι πάει στραβά σ' αυτή τη χώρα, στηνόμαστε στα χαζοκούτια και βλέπουμε και καταπίνουμε αμάσητα όσα μας σερβίρουν οι τρανοί μας δημοσιογράφοι.

Που θα το ξαναπώ. Δε φτάνουν όλα τα άλλα χάλια μας, φτάνουν να μας μιλάνε και για εύλογες!!!!!!!!!!!!! ρατσιστικές αντιδράσεις κατά των λαθρομεταναστών.

Και θέλω τώρα να σας παρακαλέσω να ξαναδιαβάσετε την πρώτη παράθεση. Και να τη συγκρίνετε. Με το πώς παρουσίασαν το θέμα των λαθρομεταναστών τα ελληνικά ΜΜΕ και πώς οι ξένοι. Χρησιμοποιούν τις λέξεις:

people, passengers, injured migrants: δηλαδή άνθρωποι, επιβάτες, τραυματισμένοι μετανάστες. Κι όχι λαθρομετανάστες, λαθρομετανάστες, λαθρομετανάστες που γράφτηκε στις δικές μας φυλλάδες. Και μόνο στις τελευταίες γραμμές κάνουν λόγο για παράνομη μετανάστευση κι αυτό για να μας τα χώσουν που έχουμε λέει πολύ ελαστική πολιτική στο ζήτημα αυτό.

Επίσης μόνο μία φορά αναφέρεται ότι επρόκειτο για Αφγανούς.

Και καμία πως οι διακινητές ήταν τούρκοι και πως το σκάφος που βυθίστηκε ήταν με σημαία Τουρκίας.

Φυσικά δεν παραλείπουν να αναφέρουν για την αδυναμία των ελληνικών αρχών διάσωσης , τόσο τις θαλάσσιες όσο και τις εναέριες.

Τυχαία όλα αυτά;

Ή μήπως είναι που δεν ξέρουν ελληνικά οι καημένοι; Κι έτσι δίνουν την είδηση με ένα τελείως άλλο πρίσμα από τους έλληνες συναδέλφους τους;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.