BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

AEGEAN ANGEL: Συνέντευξη του πατέρα του υποπλοιάρχου



Πλάνο από το κοστ γιαρντ και από τη στιγμή της παραλαβής του υποπλοιάρχου του Aegean Angel, Αντώνη Ιωάννου, από ελικόπτερο

(τραυματίστηκε την Πέμπτη, 30 Δεκέμβρη - η αεροδιακομιδή έγινε την Κυριακή, 2 Ιανουαρίου 2011)

αναδημοσίευση από την εφημερίδα της Κύπρου:

http://www.sigmalive.com/simerini/news/local/342576

«Τους έστειλαν σαν αρνιά στη σφαγή»

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗ

Μια συγκλονιστική μαρτυρία του πατέρα του ναυτικού Αντώνη Ιωάννου

Περίπου είκοσι λεπτά πριν μπει στο αεροπλάνο για να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο κ. Κυριάκος Ιωάννου, πατέρας του υποπλοίαρχου Αντώνη Ιωάννου, εξιστορεί στη «Σ» τις δύσκολες στιγμές που ζει η οικογένεια του Κύπριου ναυτικού από την Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου, όταν το δεξαμενόπλοιο «Agean Angel» της εταιρείας Arcadia shipmanagement co LTD, στο οποίο επέβαινε ο γιος του, έπεσε σε άσχημη θαλασσοταραχή στον Ατλαντικό, 800 ν.μ. ανατολικά των Βερμούδων.

Αγανάκτηση είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί στην οικογένεια του Κύπριου ναυτικού.

Ο κ. Ιωάννου περιγράφει στη «Σ» τη συγκλονιστική στιγμή που μίλησε τηλεφωνικώς στο γιο του, ο οποίος σπάραζε από τους πόνους.

Να υπενθυμίσουμε ότι την Κυριακή 2 Ιανουαρίου, σε απόσταση 150 ν.μ. ανατολικά των Βερμούδων, ο υποπλοίαρχος Ιωάννου παρελήφθη από ελικόπτερο της Ακτοφυλακής των ΗΠΑ και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της πόλης Χάμιλτον των Βερμούδων. Το «Aegean Angel» είχε αποπλεύσει έμφορτο από το Ταλίν Εσθονίας με προορισμό το Χιούστον Αμερικής.



Πότε ενημερωθήκατε για το ατύχημα που είχε ο γιος σας;

Ενημερώθηκα από την Αστυνομία γύρω στις έξι το απόγευμα της ίδιας ημέρας, δηλαδή της Πέμπτης. Προηγουμένως, όμως, ενημέρωσαν το Αρχηγείο Αστυνομίας της Κύπρου, απ’ εκεί επικοινώνησαν με τις Αρχές της Πάφου και ακολούθως έστειλαν άτομο των Αρχών να με ενημερώσει. Ωστόσο, δεν με βρήκε, γιατί απουσίαζα από το σπίτι. Επειδή, όμως, τυγχάνει να γνωρίζει το γαμπρό μου, ενημέρωσε εκείνον.

Πώς ακριβώς συνέβη το περιστατικό;

Επικρατούσαν άσχημες καιρικές συνθήκες, γύρω στα 11 μποφόρ, και όταν κόπασε η κατάσταση φτάνοντας τα 8-9 μποφόρ, ο καπετάνιος μαζί με το γιο μου και τον α’ μηχανικό ανέβηκαν να ελέγξουν τι ζημιές είχαν προκληθεί. Αν υπάρχουν διαρροές, μήπως έσπασαν σωλήνες, καθώς είναι ένα φορτηγό πλοίο που μεταφέρει καύσιμα. Εκείνη την ώρα που βρίσκονταν στο κατάστρωμα, ένα μεγάλο κύμα τους χτύπησε. Ο καπετάνιος και ο α’ μηχανικός χτύπησαν με το κεφάλι στα σίδερα με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο, ενώ ο Αντώνης έπεσε με το πρόσωπο.

Μούγκριζε από τους πόνους

Τι τραυματισμούς έχει υποστεί ο Αντώνης;

Επειδή όπως σας είπα έπεσε με το μπροστινό μέρος του σώματός του και το πρόσωπό του, έχουν σπάσει τα δόντια του, έχει κοπεί η μύτη του, έχει μια σχισμή από τα ούλα προς τα άνω. Είναι πρησμένο όλο του πρόσωπο. Επίσης, έχει σπασίματα στα πλευρά και στο θώρακα.

Πότε ήταν η πρώτη σας επικοινωνία μαζί του μετά το ατύχημα;

Η πρώτη επικοινωνία μας έγινε το Σάββατο το βράδυ στις 9:30. Αρχικά τηλεφώνησα στο πλοίο την Παρασκευή και σε συνομιλία μου με το β’ μηχανικό, τον ρώτησα τι γινόταν. Εκείνος μου είπε ότι είναι καλά και να μην ανησυχώ, αλλά μου εξήγησε ότι ο Αντώνης δεν μπορούσε να μετακινηθεί και να έρθει στο τηλέφωνο, εξαιτίας των καταγμάτων. Ωστόσο, του είπα ότι ήθελα πάση θυσία να του μιλήσω για να δω ότι είναι ζωντανός. Έτσι το Σάββατο με πήραν οι ίδιοι από το τηλέφωνο του πλοίου. Όταν το απάντησα, άκουσα τη φωνή του γιου μου, να μου φωνάζει «παπά». Ακουγόταν σαν μοσχάρι που μουγκρίζει, λόγω των πόνων που είχε. Τον ρώτησα πώς είναι και μου εξήγησε πώς έχει η υγεία του. Μου είπε ότι πονά πολύ. Είναι πολύ σοκαρισμένος, συγκινείται συνέχεια. Επίσης, σε άλλη επικοινωνία μας την Κυριακή, μου εξήγησε ότι τους έστειλαν σαν αρνιά στη σφαγή. Γνώριζαν για τις καιρικές συνθήκες.

Ήξεραν για την κακοκαιρία

Όταν του μιλήσατε και σας περιέγραψε πώς είναι, ποια ήταν τα συναισθήματά σας;

Ένιωσα αγανάκτηση. Έχουμε μεγάλη αγωνία. Η μητέρα του κλαίει συνεχώς.

Η αρραβωνιαστικιά του, η Δήμητρα, που είναι έγκυος στον πέμπτο μήνα, είναι σε δύσκολη κατάσταση και αυτή. Εάν αποδειχθεί ότι όντως η εταιρεία γνώριζε για την κακοκαιρία και επέλεξαν να συνεχίσουν αντί να τους κρατήσουν για 3-4 μέρες στην Εσθονία, θα το χειριστούμε σίγουρα με νομικά μέσα.

Δεν θα το αφήσουμε έτσι. Πάντως, μιλώντας με ένα φίλο του γιου μου που του μίλησε, μου είπε ότι άλλαξαν πορεία γιατί ερχόταν τυφώνας επάνω τους. Αυτά θα τα κουβεντιάσουμε όταν δω το γιο μου και θα το χειριστούμε ανάλογα. Σίγουρα αυτό το περιστατικό θα στιγματίσει τη ζωή του Αντώνη. Ήταν μια οικογένεια πάνω στο πλοίο. Οι σχέσεις μεταξύ των ναυτικών ήταν άριστες.

Πότε υπολογίζετε να επιστρέψει στην Κύπρο;

Όπως δείχνει η κατάσταση της υγείας του, θα χρειαστεί τουλάχιστον δεκαπέντε ή και είκοσι ημέρες.

Κινδύνεψε ξανά, αλλά όχι σε τόσο βαθμό

Πόσο καιρό εργάζεται στα πλοία;

Είναι πέραν από δεκατέσσερα χρόνια. Σήμερα είναι 34 ετών, οπότε μόλις τελείωσε τη σχολή. Του άρεσε η θάλασσα από μικρός. Ωστόσο, δεν ήταν αυτοσκοπός να μείνει τόσο καιρό στα πλοία. Στόχευε να μπει στη Σχολή Ευελπίδων, αλλά για ένα εκατοστό δεν τα κατάφερε. Έτσι πήρε μια υποτροφία και τελείωσε τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων.

Στη διάρκεια των 14 χρονών, σας ανέφερε να βίωσε παρόμοια περιστατικά;

Όταν τον ρωτούσαμε, μας έλεγε ότι είχε κινδυνεύσει αρκετές φορές, ειδικά σε ταξίδια του στον Ατλαντικό Ωκεανό. Ωστόσο, δεν ήταν σε τόσο σοβαρό βαθμό όπως τώρα. Άλλωστε έχουν αναφέρει ότι έχουν περάσει περίπου εκατό χρόνια να κάνει τέτοια τρικυμία.

Αυτά που έγιναν θα τα βλέπει εφιάλτες.

Ήταν τρομακτικό το γεγονός

Απ’ όσο του μιλήσατε πιστεύετε να θέλει να συνεχίσει το ίδιο επάγγελμα;

Δεν νομίζω να συνεχίσει, γιατί αυτά που έγιναν θα τα βλέπει εφιάλτες. Καταλαβαίνετε ότι ήταν τρομακτικό το γεγονός ότι είδε τους συναδέλφους του σε φρικτή κατάσταση μετά το χτύπημα. Ήταν δίπλα του οι ναυτικοί όταν χτύπησαν. Να σας πω, όμως, ότι το 2004 έκανε εξετάσεις για μία θέση στη Λιμενική Αστυνομία και ενώ πληρούσε όλα τα κριτήρια (πέρασε τις εξετάσεις και είχε χρόνια εμπειρία), δεν προσελήφθη. Για το λόγο αυτό, από τότε ακολουθήσαμε τη δικαστική οδό και πριν από ένα μήνα ο Αντώνης κέρδισε σε τρίτη δίκη στο δικαστήριο για την υπόθεση. Τώρα περιμένουμε από την ηγεσία της Αστυνομίας να αποφασίσει εάν θα του δοθεί η θέση στην υπηρεσία αυτή. Εξαιτίας αυτού λοιπόν, συνέχισε να εργάζεται στα πλοία. Ζητούμε δικαιοσύνη για τον Αντώνη.

Πόσο δύσκολο είναι για την οικογένειά σας το γεγονός ότι λείπει συχνά σε ταξίδια;

Η δουλειά του λειτουργεί με συμβόλαια των 6-7 μηνών ανάλογα. Είναι δύσκολο και για εμάς και για αυτόν, καθώς σε ηλικία 34 χρονών η φύση της δουλειάς του δεν του επέτρεψε να κάνει οικογένεια, μέχρι τώρα.

Πώς αντιμετωπίζει η εταιρεία το περιστατικό του γιου σας;

Καταρχήν θέλω να πιστώσω την εταιρεία, γιατί έκαναν ό,τι μπορούσαν για τη νοσηλεία του Αντώνη. Ελπίζω να συνεχίσει η προσφορά της προς το γιο μου, καθώς και ο ίδιος την αγαπά και έχει προσφέρει πολλά σε αυτήν. Επίσης, θέλω να εκφράσω, εκ μέρους και της οικογένειάς μου, θερμά συλλυπητήρια προς τους οικείους του καπετάνιου και του α’ μηχανικού που έχασαν τη ζωή τους.


3 σχόλια:

  1. Περαστικα στον υποπλοιαρχο,δεν θα κρινω την συνεντευξη του πατερα,σιγουρα ολοι εχουν μεριδιο ευθηνης και η εταιρεια και οι ιδιοι.Και αν κρινω απο αυτα που ακουσα απο συναδελφους στην γιορτη της πεμεν για τα παιδια το σαββατο το ποιο μεγαλο βαρος το εχουν οι ιδιοι.Και ο πλοιαρχος το ποιο πολυ,οχι γιατι ειναι ο μεγαλητερος βαθμος μα γιατι ηταν πολυ εμπειρος και απο υπηρεσια και απο ηλικια.Δενθα πω κατι παραπανω αλλα δεν μιλαμε απλα για ενα ατυχημα,τα πτωματα των δυο συναδελφων για οποιον εμαθε κατι ειναι σε τετοια κατασταση που δεν περιγραφεται με τιποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όπως το λες, αγαπητέ συνάδελφε. Κριτική σε γονιό που κόντεψε να χάσει το παιδί του δεν επιτρέπεται. Γι' αυτό κι εγώ προτίμησα να αναδημοσιεύσω τη συνέντευξη χωρίς κανένα σχόλιο.

    Για τα άλλα που λες, δεν περίμενα κάτι διαφορετικό. Κουράγιο στις οικογένειές τους. Τι άλλο να πούμε; Και ας γίνει μάθημα προς όλους. Γιατί η θάλασσα δε σηκώνει μαγκιές. Και μας το θύμισε με τον πλέον οδυνηρό τρόπο.

    Με το θέμα του εράνου έγινε κάτι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οπως σας ειχα γραψει το ειχα θεση στην διοικηση απο την ημερα που εμαθα το ατυχημα.Το Σαββατο που ημουν στην γιορτη για τα παιδια των μηχανικων εμαθα πως ο ατυχος θανασης παπαγεωργιου δεν ηταν μελος της ΠΕΜΕΝ και δεν υπηρχαν τα στοιχεια του στα αρχεια,η ΠΕΜΕΝ πηρε τηλεφωνο στα γραφεια της εταιρειας και θα μαθει το νουμερο της οικογενειας του ατυχου συναδελφου για να μπορεσουν να βοηθησουν με οποιο τροπο η οικογενεια επιθυμη.Προσπαθησα να εποικινωνησω με τον κουμπαρο του θυματος που ειναι καλος μου φιλος για κατι περισσοτερο αλλα το πλοιο που ειναι μπαρκαρισμενος εχει φυγει πλεον απο το λιμανι και δεν μπορεσα να τον βρω.Να πω και κατι που δεν εχει γραφτει για τον Α' μηχανικο,η γυναικα του ειναι εγκυος στον 4ο μηνα,καταλαβενουμε λοιπον ολοι με ποση λεπτοτητα πρεπει ολοι να χειριστουμε το θεμα.Ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.