BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Κραυγή στα πέρατα από κάτοικο της Ηγουμενίτσας για τους μετανάστες

Δεν είναι μόνο ο Μπάμπης ανεπίδεκτος μαθήσεως εδώ στην Ηγουμενίτσα.

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/blog-post_9990.html


Ο Μπάμπης. Το μικρό αδέσποτο σκυλάκι που τριγυρνάει στο Δρέπανο, την παραλία της πόλης μας, παρέα με τις γάτες. Και ιδέα δεν έχει πως οι γάτες με τους σκύλους είναι εχθροί. Και πως πρέπει να επιδοθεί σε ΕΥΛΟΓΕΣ ρατσιστικές αντιδράσεις κατά του γένους των γατιών... Αυτές που προπαγανδίζουν εξ Αθήνας οι ειδήμονες δημοσιογράφοι. Εικάζοντας εκ του μακρόθεν πως δεν μπορεί θα ξεσηκωθούν επιτέλους αυτοί οι νωθροί Θεσπρωτοί κατά των μεταναστών. Να δώσουν και τροφή στα κανάλια. Να έχουν να λένε. Και να περνάνε απαρατήρητα όλα τα άλλα. Τα Βατοπέδια, η Ζίμενς, οι παραγγελίες των Γερμανών σοφών να υποθηκεύσουμε τα νησιά μας:

http://educandus.forumotion.com/t2130-topic#12231

Και η επιστράτευση των ναυτεργατών που ακόμη καλά κρατεί:

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/5.html

Διότι είναι λέει παράλογα τα αιτήματα των ναυτεργατών. Να μην αφανιστεί ο κλάδος τους. Να μην αφελληνιστούν τα πληρώματα της ναυτιλίας της χώρας μας.

http://www.pemen.gr/deltia/deltia/deltio21Jan.2011.doc Διαβάστε εδώ ολόκληρη τη σχετική ανακοίνωση της ΠΕΜΕΝ που ξεκινά έτσι:

Ο Υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας Γ.Διαμαντίδης και η κυβέρνηση σε χθεσινή συνέντευξη τύπου στο Υπουργείο συκοφαντεί τους αγώνες για την αντιμετώπιση των οξυμμένων προβλημάτων των ναυτεργατών, των συνταξιούχων και των οικογενειών τους ως παράλογα αιτήματα. Ο μόνος τρόπος για να προασπίσει την αντιναυτεργατική – αντιλαϊκή πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου είναι η διατήρηση της επιστράτευσης, της βίας, της τρομοκρατίας, της αναγκαστικής εργασίας.

Και τσιμουδιά για το αληθινά παράλογο στο χώρο της ναυτιλίας. Αυτό που συμβαίνει στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Να εισάγονται κάθε χρόνο εκατοντάδες σπουδαστές, ανάμεσά τους και ένας μεγάλος αριθμός κοριτσιών, και να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους γιατί οι ναυτιλιακές εταιρείες αρνούνται να τους ναυτολογήσουν, ειδικά τα κορίτσια, για να πραγματοποιήσουν το εκπαιδευτικό τους ταξίδι. Από το φθινόπωρο έχουν ξεσηκωθεί οι σπουδαστές και οι σπουδάστριες των ΑΕΝ κι ακόμη λύση δε δόθηκε από το υπουργείο. Αποτέλεσμα μόλις αυτή την Πέμπτη να προχωρήσουν σε συμβολικό κλείσιμο της ΑΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ για μια μέρα.

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/blog-post_20.html

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/blog-post_19.html

Διεκδικώντας το ... παράλογο αίτημα να τους εξασφαλίσουν καράβι για το εκπαιδευτικό τους ταξίδι. Και καθηγητές. Γιατί και καθηγητές δεν έχουν. Και όλα τα άλλα απαραίτητα για να γίνουν αξιωματικοί στις γέφυρες και στα μηχανοστάσια.

Άντε λοιπόν, μετά την επιστράτευση των ναυτεργατών, να επαναφέρουν και τον κανονισμό που ίσχυε στα δικά μου χρόνια στις σχολές Εμπορικού Ναυτικού. Που απαγόρευε και τη συνδικαλιστική δράση αλλά και την ομαδική υποβολή αιτήματος!!! Και πληρώσαμε τότε με μείωση διαγωγής στο πτυχίο μας τον αγώνα μας για αποστρατικοποίηση των σχολών. Παράσημο για όλη μας τη ζωή πως σταθήκαμε άνθρωποι με αξίες και ιδανικά. Δε σκύψαμε το κεφάλι στον παραλογισμό που χωρίζει τους ανθρώπους σε κατηγορίες. Σε κείνους που έχουν δικαιώματα και σε κείνους που έχουν μόνο υποχρεώσεις.

Γι' αυτό και εμείς, ως ελληνίδες Καπετάνισσες, είμαστε στο πλευρό των εγκλωβισμένων μεταναστών της Ηγουμενίτσας. Και στο πλευρό εκείνων που στέκονται αλληλέγγυοι δίπλα τους.

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/blog-post_22.html

Την έμμετρη ανοικτή επιστολή ενός τέτοιου ανθρώπου, ενός κατοίκου της Ηγουμενίτσας που τάσσεται στο πλευρό των μεταναστών, αναδημοσιεύουμε εδώ. Του κ. Γιάννη Παπαθεοδώρου. Από το ιστολόγιο:

http://metanastes-igoumenitsas.blogspot.com/2011/01/blog-post_21.html

Ο «ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ»

Μετανάστης, λαθρομετανάστης, πρόσφυγας, ανεπιθύμητος.

Σου δώσαμε απλόχερα πολλούς τίτλους.
Ξένος σε ξένη χώρα.
Διωγμένος από την πατρίδα σου, -την κάναμε δική μας, -ζώνη επιρροής και συμφερόντων, την είπαμε.

Σαν τους βαρβάρους, -την ειρήνη ήρθαμε να σου φέρουμε, -έτσι βαφτίσαμε την εισβολή.
Κι εσύ, την αρνήθηκες, τόλμησες και ν αντισταθείς..
Φωτιά σκορπούσαν στο διάβα τους, τα αστραφτερά σιδερένια πουλιά που στείλαμε, με την μορφή λευκού περιστεριού, κι εσύ, τρόμαξες, κατάρα θεού την είπες.
Του δικού σου θεού «καταραμένε», ο δικός μας είναι καλός, ευλόγησε τα όπλα μας, και καθοδήγησε τον δρόμο μας, είναι μαζί μας.

Μα, είναι για το καλό σου, γιατί δεν το καταλαβαίνεις «καθυστερημένε;»
Να σου μάθουμε την δημοκρατία και ελευθερία θέλουμε, «αγράμματε». .
Να σου μάθουμε τρόπους καλής συμπεριφοράς, «αγροίκε».
Να σου μάθουμε πως να προσκυνάς τον αφέντη και ευεργέτη, «δούλε».

Αχάριστε, προσκύνα.
Τον πλούτο σου να νοικοκυρέψουμε θέλουμε, με το αζημίωτο βέβαια, για τις υπηρεσίες που σου προσφέρουμε, γιατί φέρνεις αντίρρηση;
Εσύ, δεν ξέρεις να τον κουμαντάρεις.
Εμείς ξέρουμε, είμαστε μορφωμένοι.

Και συ δύστυχε,
Μην έχοντας τίποτα άλλο πλέον, πέρα από τη ζωή σου, μη μπορώντας να λυγίσεις άλλο τη μέση σου, πήρες το δρόμο της φυγής με η χωρίς προορισμό.
Η μάλλον προς τον παράδεισο των πολιτισμένων, έτσι πίστεψες.
Αναζητώντας καταφύγιο στον πολιτισμό των λεγόμενων προοδευμένων χωρών.
Δρόμο χωρίς επιστροφή.
Στοιβαγμένος σαν εμπόρευμα σε μεταφερόμενα κλουβιά φυλακές.

Αφού σου πήραν ότι είχες και δεν είχες τα κυκλώματα των εμπόρων της ελπίδας.
Δρόμο με τον θάνατο να παραμονεύει σε κάθε σου βήμα.
Ένοιωσες την φρίκη βλέποντας τον συνάνθρωπο σου να βυθίζεται με τα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων που μετατράπηκαν σε πλωτά φέρετρα.
Είδες τους ακρωτηριασμούς και τον διαμελισμό κορμιών, ακόμα και μικρών παιδιών από της παγίδες βόμβες των λεγόμενων πολιτισμένων λαών.
Πάνω απ όλα η διαφύλαξη των συνόρων τους από την εισβολή των πεινασμένων.

Να, τώρα στήνουν και συρματόπλεγμα, το είπε με στόμφο και περισσή αλαζονεία ο υπουργός.
Αντίκρισες και ένοιωσες ταυτόχρονα, - τη χαρά της υποτιθέμενης ελευθερίας, που γι αυτήν ξεκίνησες. - την αγωνία της απέλασης, - και τα μπουντρούμια τους, αδίστακτοι οι διώκτες σου.

Για τροφή καταφεύγεις στους κάδους απορριμμάτων.
Και στην φιλευσπλαχνία των περαστικών, καθώς απλώνεις το χέρι.
Περισσεύεις, «άθλιε», σαν τα αποφάγια που αναζητάς, την πείνα σου να ξεγελάσεις.

Βέβαια, έχεις ακόμα τα μπράτσα σου, στην δούλεψη τους να προσφέρεις.
Να, ήρθαν τα νέα αφεντικά, κουστούμι, γραβάτα, χαμόγελο, όλο υποσχέσεις.
Με τη λιμουζίνα τους, να σε θαμπώσουν, σαν τα αρπακτικά.
Την υπηρεσία σου θέλουν.
Την πραμάτεια τους να φροντίσεις.
Προς στιγμή πίστεψες πως τα βάσανα τελείωσαν.
Έπεσες με τα μούτρα στη δουλειά.
Η στέγη που σου πρόσφεραν σου έδωσε την αίσθηση κάποιας ασφάλειας.
Η τροφή δεν προέρχονταν από τους σκουπιδότοπους.

Όμως διωγμένε, αλλοίμονο, όνειρο ήταν, και το ξύπνημα φρικτό.
Στημένη λεμονόκουπα θυμίζεις.
Άλλο δεν τους είσαι χρήσιμος, και μην τολμήσεις φωνή να βγάλεις.
Τα χαμόγελα γίνανε μίσος, οι γραβάτες μαστίγιο, οι λιμουζίνες κλουβιά φυλακές.

Οι ένστολοι επί το έργο τους, στην υπηρεσία του ίδιου αφέντη, σου θύμισε τους βάρβαρους που την πατρίδα σου διαφεντεύουν, οι ίδιοι είναι.
Μην απορείς, ίδιος αφέντης, η γη δική τους, η πραμάτεια δική τους, ο στρατός τους, όλα δικά τους.
Κι εσύ, περισσεύεις, σαν την φλούδα απ τον καρπό που μάζευες, για πέταμα, αναλώσιμο είδος, τέτοια έχει πολλά στην πιάτσα.

Μα, κάτω μη το βάλεις, στο διάβα σου κατατρεγμένε κι άλλους θα βρεις, με τα λάβαρα σηκωμένα, με γροθιές σφιγμένες, με πρόσωπα χαρακωμένα, αλλά κι αποφασισμένα.
Τα χρώματα δεν τους χωρίζουν, τους ενώνουν, ίδιες ανησυχίες, ίδια βιώματα, με η χωρίς πατρίδα.
Μαζί τους σμίξε, ρυάκι γίνε στο ίδιο κοινό ποτάμι να βρεθείς.
Κοινά τα οράματα, κοινός ο δρόμος, κοινός κι ο στόχος, πατρίδα δική σου για να αποκτήσεις, την δύναμη σου σαν ενώσεις, τον αφέντη μπορείς και πρέπει να καταργήσεις.

Εσύ εργάτη, που με τα χέρια σου , τον ιδρώτα και το αίμα σου τον κόσμο κτίζεις, αλληλέγγυος στάσου στον διωγμένο από τον τόπο του συνάδερφο, το ίδιο αφεντικό σας έχει αλυσοδεμένους.
Μαζί, μπορείτε να σπάσετε τις αλυσίδες.
Την εξουσία διεκδικήστε.

Κι εσύ νοικοκύρη, που το βιος σου θέλεις να προστατέψεις, λάθος στόχο διαλέγεις.
Θα έρθει κι η σειρά σου που τα υπάρχοντά σου, άλλο δεν θα μπορέσεις να κρατήσεις.
H εισβολή έρχεται σαν χιονοστιβάδα -κρίση την λένε - τα όνειρα σου θα σκεπάσει, μετανάστης στον τόπο σου θα καταντήσεις.

ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ ΓΕΝΑΡΗΣ 2011

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

Την αφιερώνουμε και αυτή την επιστολή, την κραυγή στα πέρατα όπως θα την έλεγε ο μεγάλος υπερασπιστής κάθε ανθρώπου που υποφέρει, ο Μενέλαος Λουντέμης, στη δημοσιογράφο που βιάστηκε να εικάσει ότι οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας θα προβούν σε ΕΥΛΟΓΕΣ ρατσιστικές αντιδράσεις.

Για να ακούσει επιτέλους τι λένε και οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας. Κι όχι μια χούφτα περαστικοί από την πόλη μας. Που για τις δικές τους σκοπιμότητες φροντίζουν να δίνουν παραποιημένη την κατάσταση που επικρατεί εδώ. Με οιμωγές πως αν δεν παρθούν μέτρα κατά των μεταναστών δε θα τους ξαναδούν οι γυναίκες και τα παιδάκια τους!!! Γιατί οι μετανάστες έχουν γίνει λένε κίνδυνος για τους κατοίκους αυτής της πόλης!!!

Και παραθέτω εδώ και δυο ακόμη αποσπάσματα, από άρθρα στο διαδίκτυο δύο άλλων κατοίκων της Ηγουμενίτσας:

ΠΡΩΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: Πηγή: ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ 89,2 - Απάντηση σε: "Εκτός έλεγχου η κατάσταση στην Ηγουμενίτσα!"

http://892fm.blogspot.com/2011/01/blog-post_7210.html

[...]Και ναι έχουν δίκιο όσοι λένε πως και η Ελλάδα φέρνει μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση σε πολλές από τις χώρες προέλευσης μεταναστών μιας και συντηρεί εκεί δυνάμεις κατοχής για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ίδιων ''συμμάχων'' που συντηρούν εδώ τρόικες οικονομικής κατοχής... γι΄αυτό να επιστρέψουν πάραυτα όλοι οι Έλληνες στρατιώτες πίσω στην Ελλάδα και οι λαθρομετανάστες στην χώρα τους.[...]

ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: Πηγή: ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ 89,2 - ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ: Μετανάστευση και Λαθρομετανάστευση!!!

http://892fm.blogspot.com/2011/01/blog-post_3620.html

[...] Γεγονός παραμένει ότι το πρόβλημα είναι μεγάλο και ο κόσμος είναι παντού απηυδισμένος, είναι φοβισμένος εξαιτίας της παρουσίας όλων αυτών των ανθρώπων, που συναθροίζονται διάσπαρτα εδώ κι εκεί. Στο λιμάνι, σε παλιές αποθήκες, οικοδομές, στο δασάκι, μέσα στην πόλη και κυρίως στα χωριά που προανέφερα.

Το θέμα όμως είναι ότι περισσότερο απελπισμένοι και φοβισμένοι από εκείνους, εμείς δεν είμαστε.

Διότι βρισκόμαστε στην πατρίδα μας με τις οικογένειές μας.

Εκείνοι είναι οι απελπισμένοι που φεύγοντας από τις πατρίδες τους, είμαι βέβαιη, πως δεν περίμεναν μια τέτοια κατάληξη. Διότι, οι σημερινές συνθήκες διαβίωσής τους εδώ, οδηγούν με ακρίβεια, στην πείνα, στο κρύο, στη βρωμιά, στην κατάθλιψη και την απελπισία. Στην έσχατη ταπείνωση που τους οδηγούν οι συνθήκες ζωής τους και τελικά στην εξαθλίωση.

Αλλά για ποια ζωή μιλάμε?

Κι αυτό είναι κάτι που φαίνεται ολοκάθαρα στα μελαγχολικά πρόσωπά τους.
Γιατί υπάρχουν και δεν υπάρχουν και κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι γι αυτό.

Όλα αυτά οδηγούν τους ίδιους σε διαπληκτισμούς και φασαρίες, όπως τα συνεχόμενα γεγονότα που γίνονται αρκετά συχνά μεταξύ τους. Μεταξύ τους και το τονίζω.

Γιατί δεν έχουν πειράξει ποτέ κανέναν κάτοικο της περιοχής, ούτε γνωρίζουμε τέτοιου είδους περιστατικά.[...]

Αυτή είναι η αληθινή εικόνα της Ηγουμενίτσας. Και οι απόψεις των κατοίκων για το φλέγον ζήτημα. Όποια παραποίηση της αλήθειας, που προσπαθεί είτε να εξωραΐσει είτε να παρουσιάσει την κατάσταση πιο μελανή από όσο είναι, μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει. Θέλουμε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια να γράφεται. Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Αυτό θαρρούμε είναι και το χρέος κάθε έντιμου δημοσιογράφου.

Βεβαίως και υπήρξαν και κρούσματα ρατσισμού στην περιοχή. Και μάλιστα ένοπλα. Ένας σοβαρός τραυματισμός που οδήγησε σε ακρωτηριασμό του μετανάστη θύματος, το μήνα Νοέμβρη, και ένας ακόμη πυροβολισμός κατά μετανάστη πριν λίγες μέρες που ευτυχώς προκάλεσε μόνο ελαφριά τραύματα. Δε δίνουν όμως τα περιστατικά αυτά σε κανέναν το δικαίωμα να μιλάει για ΕΥΛΟΓΕΣ ρατσιστικές αντιδράσεις. Παρά μόνο επιβάλλουν την ομόφωνη καταδίκη τους από κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο.

Ούτε πολύ περισσότερο επιτρέπουν την εκμετάλλευση του τραγικού ατυχήματος πριν ένα χρόνο και που κόστισε τη ζωή ενός λιμενικού στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Του Σωτήρη Τατσάκη. Γιατί ο θάνατός του δεν είχε καμία σχέση με τους λαθρομετανάστες. Από πού κι ως πού λοιπόν εμπλέκουν το όνομά του και το θάνατό του με το ζήτημα των λαθρομεταναστών;

Αντίθετα κανείς μας δεν πρέπει να ξεχνά το γεγονός που αμαύρωσε την πόλη μας. Το θάνατο του Αριβάν Οσμάν Αζίζ. Από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Και τέσσερις μήνες μετά τον άγριο ξυλοδαρμό του στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Και φυσικά ο Αριβάν ήταν μετανάστης. Και φυσικά δεν τον έδειραν οι άλλοι μετανάστες. Ούτε οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας. Το γεγονός συνέβη την άνοιξη του 2009. Και ο Αριβάν άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκε μετά τον ξυλοδαρμό, το καλοκαίρι του 2009. Η Διεθνής Αμνηστία στην ετήσια έκθεσή της επισημαίνει πως ακόμη δεν έχει διαλευκανθεί το περιστατικό...

Λίγους μήνες μετά το θάνατο του Αριβάν, το Δεκέμβριο του 2009, σκοτώθηκε και ο λιμενικός. Ο Σωτήρης Τατσάκης. Έπεσε. Από ανεξήγητη αιτία. Και σφηνώθηκε το κεφάλι του εκεί που δεν έπρεπε. Ανάμεσα στο κράσπεδο και στους τροχούς μιας νταλίκας. Που δυστυχώς πριν προλάβει εκείνος να σηκωθεί, έκανε όπισθεν. Τραγικό γεγονός. Κι ένας λόγος παραπάνω που για το Σωτήρη Τατσάκη όλοι εδώ μόνο καλά λόγια έχουν να λένε. Ακόμη τραγικότερο να μπλέκουν το όνομά του με ιστορίες άσχετες... Γιατί προσβάλλουν απαράδεκτα τη μνήμη του.

Ποιος πραγματικά υποκινεί τα νήματα της παραπληροφόρησης για όσα συμβαίνουν στην Ηγουμενίτσα; Ιδού το ερώτημα. Και με ποια σκοπιμότητα; Αλλά και με ποιους κινδύνους από τέτοιες ανεύθυνες ενέργειες;

Διαβάσαμε χτες αυτό εδώ το άρθρο:

http://892fm.blogspot.com/2011/01/291.html

Κι έπειτα επισκεφθήκαμε και την ηλεκτρονική διεύθυνση που το πρωτοδημοσίευσε:

http://anarxiko-resalto.blogspot.com/2011/01/291.html

Να ο λόγος που από την αρχή αντιδράσαμε έντονα στις εικασίες για ΕΥΛΟΓΕΣ ρατσιστικές αντιδράσεις. Γιατί ξέραμε και την αληθινή κατάσταση στην Ηγουμενίτσα αλλά και οσμιζόμασταν το πού μπορεί να οδηγήσουν οι παραποιήσεις της αλήθειας.

Ναι, λέμε ναι, στην αλληλεγγύη προς τους μετανάστες. Αλλά λέμε ΟΧΙ στην εισαγόμενη αλληλεγγύη και τη μεταφορά ανθρώπων εδώ με πούλμαν. Από όποιο χώρο και αν προέρχονται.

Θέλουν να στείλουν βοήθεια; Να στείλουν. Ποιος λογικός άνθρωπος θα έλεγε όχι στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας;

Εκείνο που θεωρούμε λάθος είναι η διοργάνωση διαδήλωσης στην πόλη μας από ανθρώπους που δε ζουν εδώ. Και θα φτάσουν στην Ηγουμενίτσα με πούλμαν από άλλα μέρη της Ελλάδας. Και που στην ανακοίνωσή τους μόνο για φασιστοειδή μιλάνε στην περιοχή της Θεσπρωτίας. Ούτε λέξη για τις επιτροπές που υπάρχουν εδώ από τους κατοίκους για υποστήριξη των μεταναστών.

Μια τέτοια ενέργεια μόνο προβλήματα μπορεί να προκαλέσει. Να εντείνει τις φοβίες κάποιων κατοίκων. Να δώσει αφορμή για αύξηση των μέτρων καταστολής. Ακόμη και να προβληματίσει εκείνους που στέκονται αλληλέγγυοι στους μετανάστες. Γιατί είναι άνθρωποι που ζουν εδώ. Και μετά το πέρας της διαδήλωσης δε θα μπουν στα πούλμαν να φύγουν. Και γιατί έχουν κιόλας ζήσει τη μεταφορά με πούλμαν στην πόλη μας και άλλων διαδηλωτών, διαδηλωτών κατά των μεταναστών. Όπως τη μέρα που προσήχθη στη δικαιοσύνη εκείνος που τραυμάτισε το Νοέμβριο έναν μετανάστη:

http://e-igoumenitsa.gr/news/igoumenitsa/5673---l-r-----.html

Σήμερα Δευτέρα 22/11/2010, το πρωί έξω από τα Δικαστήρια Ηγουμενίτσας, περίπου 100-150 «αγανακτισμένοι πολίτες» και μεταφερόμενοι με λεωφορεία οπαδοί και μέλη ακροδεξιών οργανώσεων, προπηλάκισαν και χειροδίκησαν σε δημοκράτες πολίτες, που στέκονται αλληλέγγυοι στους μετανάστες και πρόσφυγες της περιοχής μας.

Με την παρουσία τους έξω από το χώρο των δικαστηρίων, προσπάθησαν να εκβιάσουν ευνοϊκή στάση της Δικαιοσύνης, υπέρ του κατηγορούμενου για την απόπειρα ανθρωποκτονίας με πυροβόλο όπλο που έγινε στις 10/11/2010 στην περιοχή Νεοχωρίου Παραμυθιάς, εναντίον μεταναστών.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ την παρουσία μεταφερόμενων ακροδεξιών φασιστικών ομάδων στην περιοχή μας και καλούμε κάθε δημοκράτη πολίτη και κάθε δημοκρατικό φορέα της περιοχής, να υπερασπιστεί τα δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με θυσίες & αγώνες και να απομονώσει ακροδεξιές και φασιστικές λογικές και πρακτικές.

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

* Η πρωτότυπη δημοσίευση έχει γίνει εδώ:

http://antiratsistikihg.blogspot.com/2010/11/2211-2000-1011.html

Λέμε ΟΧΙ λοιπόν στους μεταφερόμενους οπαδούς και ομάδες οποιουδήποτε χώρου. ΟΧΙ στη μετατροπή της πόλης της Ηγουμενίτσας σε θέρετρο συγκρούσεων ανάμεσα σε ξένους διαδηλωτές. Και γενικά λέμε ΟΧΙ σε όλους τους ανεγκέφαλους μπαχαλάκηδες.

Μας φτάνουν όσα ακούσαμε χτες για τη γειτονική μας Αλβανία:

http://e-igoumenitsa.gr/news/world-news/5983-2011-01-22-08-03-00.html

Για τους νεκρούς διαδηλωτές και τους άλλους τους τραυματισμένους. Και είναι, ξέρετε, μια ανάσα δρόμος από δω η Αλβανία. Και είναι ξέρετε ένα καζάνι εύφλεκτο τα Βαλκάνια. Που δεν προσφέρονται για ανεύθυνα παιγνίδια πρόκλησης έντασης.

Ο καθένας λοιπόν οφείλει όλα να τα λαμβάνει υπόψη. Και ανάλογα να πράττει. Μια εισαγόμενη διαδήλωση στην Ηγουμενίτσα ακόμη και αν γίνεται υπέρ των μεταναστών, κινδυνεύει να μετατραπεί σε μπούμερανγκ.

Κι ακριβώς επειδή θέλουμε να δοθεί δίκαιη λύση στο δράμα των εγκλωβισμένων στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας μεταναστών, αντιδρούμε στις ανεύθυνες κραυγές και τις ανεύθυνες αντιδράσεις.

Οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας έχουν δική τους φωνή. Και ανθρωπιά. Γι' αυτό και προβάλαμε τη δική τους κραυγή και τις δικές τους φωνές. Εις επίρρωσιν της άποψής μας πως δε χρειαζόμαστε εισαγόμενες διαδηλώσεις. Και όχι μόνο εις απάντηση εκείνων που ανεύθυνα επίσης γράφουν για ΕΥΛΟΓΕΣ ρατσιστικές αντιδράσεις των κατοίκων της πόλης.

Και ελπίζουμε να λάβουν το μήνυμα όλοι. Πριν είναι αργά...

Και τη φωνή αυτού του τόπου, της Ελλάδας, που δίδαξε το ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.