BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Τέλος στον εφιάλτη για το Κύπριο υποπλοίαρχο του «AEGEAN ANGEL»

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ

http://sigmalive.com/news/international/341593

Τέλος στον εφιάλτη για το Κύπριο υποπλοίαρχο

του «AEGEAN ANGEL»

02 Ιανουαρίου 2011, 19:43 SigmaLive

Τελείωσε ο εφιάλτης για τον 34χρονο Κύπριο υποπλοίαρχο, ο οποίος είχε τραυματιστεί σοβαρά την περασμένη Πέμπτη, όταν το δεξαμενόπλοιο «AEGEAN ANGEL» της εταιρείας Arcadia shipmanagement co LTD, έπεσε σε μεγάλη θαλασσοταραχή 800 μίλια ανοιχτά των Βερμούδων.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης, ο υποπλοίαρχος Αντώνης Ιωάννου μεταφέρθηκε σήμερα με ελικόπτερο του Αμερικανικού Ναυτικού στο νοσοκομείο King Edward Memorial Hospital στις Βερμούδες, σε σχετικά καλή κατάσταση.

Η επιχείρηση διάσωσης του υποπλοιάρχου από το Ναυτικό Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης Norfolk των ΗΠΑ, διήρκησε 35 λεπτά.

Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης δίνονταν με δορυφορική σύνδεση ιατρικές συμβουλές από εξειδικευμένους γιατρούς.


Οι ευχές όλων μας στον καπετάν Αντώνη για ταχεία ανάρρωση!

Και θερμά συγχαρητήρια σε όλους όσους κινητοποιήθηκαν για τη διάσωσή του! Και ιδιαίτερα στο Κέντρο Έρευνας και Διάσωσης του Υπουργείου Ναυτιλίας (ΙΘΥΝΑΛ... ) που είμαστε σίγουροι ότι όλα τα στελέχη του έκαναν τη νύχτα μέρα για να φέρουν σε αίσιο αποτέλεσμα και αυτή την τραγωδία που χτύπησε τη ναυτική οικογένεια. Όσο δηλαδή αίσιο αποτέλεσμα μπορούσαν στα μέτρα τα ανθρώπινα.

Γιατί δεν ξεχνάμε πως υπάρχουν και δυο συνάδελφοι νεκροί. Και γι' αυτούς κανείς δεν μπορεί πια να κάνει τίποτε.

Μάλιστα μέσα από ένα σχόλιο που μας άφησαν πληροφορηθήκαμε ότι ο πρώτος μηχανικός και ο υποπλοίαρχος του Aegean Angel είχαν αποφοιτήσει από την ίδια ΑΕΝ, της Μηχανιώνας στη Μακεδονία. Κι ακόμη πως ο πρώτος είχε λίγους μόλις μήνες νωρίτερα παντρευτεί.

Ποιος τώρα και με τι λόγια να παρηγορήσει τη γυναίκα του;

Αλλά και το φίλο και συμμαθητή που έζησε από κοντά το χαμό του...

Είναι να μη συμβαίνουν τέτοιες τραγωδίες. Γιατί δυστυχώς οι ανθρώπινες δυνατότητες δεν επαρκούν για να βάλουν οριστικό τέλος στον εφιάλτη... Και οι δραματικές στιγμές συνοδεύουν για πάντα όσους τις έζησαν αλλά και όσους τους στέρησαν τον δικό τους άνθρωπο.

Ας ευχηθούμε η νέα τουλάχιστον χρονιά να μην κρατάει άλλα μαύρα ρούχα για τις οικογένειες των ναυτικών μας. Και άλλα μάτια να μη δακρύσουν για τους καημούς της πικροθάλασσας.

2 σχόλια:

  1. Δώξα Τω Θεω για το παληκάρι τον Αντώνη Ιωάννου!
    Κ μεγάλη θλίψη για τους άλλους δυο ανθρωπους που εφυγαν....
    Ενημέρωση απο πουθενα,τα μμε αποσιώπησαν το γεγονος. Γιατί? δεν ηταν ειδηση? Δεν ηταν ενα γεγονος που μας ενδιεφερε ολους? Ουτε τα ονοματα δεν ξέραμε των ανθρωπως, κ μόλις σημερα μάθαμε το ονομα του Αντώνη Ιωάννου... τα υπολοιπα παραμένουν αγνωστα....
    Αλλά τι περιμένεις.....
    καλη ανάρρωση Αντώνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατερίνα, είναι όπως τα λες. Τα ΜΜΕ έθαψαν τελείως το γεγονός. Αν ήταν και έπαιρνε διαζύγιο καμιά τηλεσταρλετίτσα θα κουβέντιαζαν από το πρωί ως το βράδυ το μεγάααααλο γεγονός. Και τώρα άνθρωποι χάθηκαν κι τα κανάλια τσιμουδιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.