BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Το Σάββατο, 15 Ιανουαρίου οι κηδείες των αδικοχαμένων ναυτικών του Aegean Angel

Σύμφωνα με ανακοίνωση της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ:

enet.gr, 17:59 Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Στην Ελλάδα αύριο οι σοροί των δύο ναυτικών του Aegean Angel

Αύριο το πρωί αναμένεται να φθάσουν στο αεροδρόμιο «Ελεύθεριος Βενιζέλος» οι σοροί των δύο Ελλήνων ναυτικών του ελληνόκτητου δεξαμενόπλοιου Aegean Angel, που έχασαν τη ζωή τους στις 30 Δεκεμβρίου, σε θαλασσοταραχή στον Ατλαντικό ωκεανό.

Οι δύο ναυτικοί έχασαν τη ζωή τους λίγο πριν την εκπνοή του 2010, όταν χτυπήθηκαν από κύμα στο κατάστρωμα του δεξαμενόπλοιου Aegean Angel. Πρόκειται για τον 47χρονο πλοίαρχο Δημήτρη Μποζώνη και τον 33χρονο Α' μηχανικό Αθανάσιο Παπαγεωργίου.

Οι σοροί των δύο ναυτικών μόλις φτάσουν στο αεροδρόμιο θα μεταφερθούν στο νεκροτομείο Πειραιά, για νεκροψία - νεκροτομή.

Η κηδεία του Αθανάσιου Παπαγεωργίου, θα γίνει το Σάββατο από τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Κερατέας και την ίδια ημέρα στο Γ' Νεκροταφείο Νίκαιας του Δημήτρη Μποζώνη.

Σύμφωνα με την πλοικτήτρια εταιρεία, ο 34χρονος Κύπριος υποπλοίαρχος Αντώνης Ιωάννου, που είχε τραυματισθεί στο ναυτικό δυστύχημα και νοσηλευόταν στην πόλη Χάμιλτον των ΗΠΑ, είναι πολύ καλά στην υγεία του, έχει εξέλθει από το νοσοκομείο και σύντομα αναμένεται να επιστρέψει στην πατρίδα του.

3 σχόλια:

  1. αυριο σαββατο 15-01 και ωρα 10:15 θα γινει η κηδεια του αδικοχαμενου Α'μηχανικου Θαναση παπαγεωργιου στον ναο του αγιου δημητριου.Εκ μερους της ΠΕΜΕΝ θα σταλει στεφανη,ακομα μελος της ΠΕΜΕΝ θα μεταφερει επιστολη της διοικησης και το κοματι της βασιλοπιτας που κοπηκε για την οικογενεια του αδικοχαμενου συναδελφου στην τελετη της κοπης της πιτας που εγινε στα γραφεια της ΠΕΜΕΝ στις 12-01-2010.Λογο της φιλιας μου με τον κουμπαρο του θυματος αποφασιστηκε να μεταφερω εγω την επιστολη και το κοματι της πιτας στην οικογενεια του συναδελφου.Η κηδεια του πλοιαρχου θα γινει και αυτη το σαββατο 15-01 στο τριτο νεκροταφειο και ωρα 13:30.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γύρισες...Μετά από 15 ημέρες προσμονής, θλίψης, οργής, λαχτάρας...15 ημέρες που ακούσαμε πολλά, διαβάσαμε λιγότερα γιατί για πολλούς ήσουν ακόμα μια "παράπλευρη απώλεια" στο επικίνδυνο επάγγελμα που διάλεξες να κάνεις...Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν μπορούμε να σε ρωτήσουμε τι έγινε, γιατί αύριο θα είσαι σιωπηλός, όπως δεν ήσουνα ποτέ...Εσύ που πάντα ήσουν η ψυχή της παρέας, τώρα θα στέκεις περήφανος γιατί δεν κώλωσες...είτε από απερισκεψία είτε από εντολή...έχω πολύ οργή μέσα μου, αλλά συγκρατούμαι...γιατί προέχει να σε αποχαιρετήσω όπως σου αξίζει, χωρίς μοιρολατρίες και κατηγορίες...αυτές μπορούν να περιμένουν...όσοι σε ξέρουμε, νιώθουμε τυχεροί που είμαστε φίλοι σου...Ο ενεστώτας υπάρχει όχι για να δημιουργήσει εντυπώσεις, αλλά γιατί παύει να ισχύει όταν ξεχνάς κάποιον, κάτι που όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν θα συμβεί ποτέ, όσο κι αν προχωρήσουμε τη ζωή μας...

    Ας με ξυπνήσει ένας θόρυβος, ένας συναγερμός κι ας με επαναφέρει στην πραγματικότητα...όπου όλα τα παραπάνω είναι ένα κακό, πολύ κακό όνειρο...

    Μα δεν θα γίνει κάτι τέτοιο...

    Θα τα πούμε αύριο φίλε...για τελευταία φορά από κοντά...γιατί αύριο φεύγεις για μεγάλο ταξίδι, με ήρεμες θάλασσες και παρέα με έναν καπετάνιο παληκάρι, εξίσου παληκάρι όπως κι εσύ...

    Καλό ταξίδι μάγκες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ξεχασα να γραψω στο προηγουμενο σχολιο-μυνημα οτι μελος της ΠΕΜΕΝ και προσωπικος φιλος του ατυχου πλοιαρχου θα παρεβρεθει στην κηδεια και θα μεταφερει επιστολη της διοικησης της ΠΕΜΕΝ στην οικογενεια του πλοιαρχου,το κοματι της βασιλοπιτας που κοπηκε για την οικογενεια του,και τελος θα σταλει στεφανη απο την διοικηση της ΠΕΜΕΝ.Ξαναθυμισω οτι η κηδεια του πλοιαρχου θα γινει στο τριτο νεκροταφειο στις 13:30 αυριο το μεσημερι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.