ΣΤΟ ΚΑΜΠΟΥΝΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ...

Παραμύθι για ναυτικούς και όχι μόνο

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και ο μικρός άγγελος τίναξε τις φτερούγες του να ξεμουδιάσει. Αμάν πια με τις τριγωνομετρίες και τις άλλες αλχημείες. Μπάφιασε να παρακολουθεί τι κάνει το ένα και το άλλο καράβι. Καράβια φορτηγά, γκαζάδικα, κρουαζερόπλοια, ψαράδικα, ακόμα και φελούκες που κουβαλούν πατικωμένους μετανάστες...

Μα ξέρεις όμως τι εκνευριστικό που είναι την ώρα που όλοι ετοιμάζονται για τη βασιλόπιτα, εσύ να πετάς πάνω από τους ωκεανούς της γης και τσουπ! να βάζεις σημαδάκια για κάθε καράβι που αρμενίζει; Διότι ναι, έχουν αγγέλους να τα φυλάνε τα καράβια. Πώς αλλιώς νομίζεις τα καταφέρνουν και φτάνουν στο λιμάνι σώα και ασφαλή; Ας είν' καλά οι άγγελοι.

Νύχτα και μέρα απλώνουν τις φτερούγες τους πάνω από τη γη και άλλο δεν κάνουν παρά να νοιάζονται τους θαλασσινούς και τα πλεούμενα. Τσούγκρισαν τις πλώρες τους δυο βαπόρια; Έπεσε κανένα ναυτάκι στη θάλασσα; Άρχισε να καπνίζει κανένα μηχανοστάσιο; Ο μικρός άγγελος και η παρέα του ανασκουμπώνονται και τρέχουν να βοηθήσουν!

Απόψε όμως ο μικρός άγγελος ήταν πολύ κατσούφης. Και δεν έφταιγε μόνο η Πρωτοχρονιά. Άλλο τον έκαιγε και τον τσουρούφλιζε. Ένα καράβι που δεν πρόκαμε να το βοηθήσει. Και πήρε εννιά παλικάρια στον άλλο κόσμο. Ανήμερα Χριστούγεννα. Ναι, δεν τα καταφέρνουν πάντα οι άγγελοι, όσο κι αν θέλουν. Και μετά κάνουν καιρό πολύ να ξεχάσουν το κακό. Και όλο λυπημένοι είναι και με βουρκωμένα τα ματάκια τους.

- Αχ, και να είναι όλοι τους καλά απόψε τουλάχιστον, ψιθύρισε ο αγγελάκος.

Γιορτή κι απόψε σε όλη τη γη. Και όλοι θα φορέσουν τα γιορτινά τους και θα μαζευτούν γύρω από το φορτωμένο με όλα τα καλά του κόσμου τραπέζι να κόψουν τη βασιλόπιτα. Οι ναυτικοί όμως;

Οι ναυτικοί, ο μικρός άγγελος το ήξερε καλά, δε θα γιορτάσουν. Δε θα κόψουν βασιλόπιτα. Ανάμεσα ουρανό και θάλασσα θα υποδεχτούν το νέο χρόνο.

Και οι ναυτικοί και οι ... ναυτικίνες. Άλλοι στη γέφυρα, άλλοι στο μηχανοστάσιο, άλλοι πίσω στην πρύμη να μετράνε τις μπουρμπουλήθρες της προπέλας και άλλοι να βολοδέρνουν στις κουκέτες τους και ύπνος να μην τους κολλάει.

Αναστέναξε ο μικρούλης άγγελος. Καθόλου, ναι, καθόλου δεν τον πείραζε που θα έχανε κι εκείνος τη γιορτή και το γλέντι. Αυτός, αν μπορούσε, ένα θα έκανε απόψε. Θα σήκωνε στις φτερούγες του όλους τους ναυτικούς και θα τους έφερνε για μια βραδιά πίσω στα σπίτια τους και στους αγαπημένους τους.

Για μια βραδιά. Κι αύριο πάλι πίσω στο καράβι, γιατί μη νομίζεις πως θέλουν για πολύ τη στεριά οι ναυτικοί. Μόνο να, κάτι τέτοιες νύχτες, ξεχνάνε κι αυτοί τη λαχτάρα της θάλασσας και βουλιάζουν στη νοσταλγία. Μόνο μια νύχτα λοιπόν. Αχ, να μπορούσε ο αγγελάκος μας να τους φέρει όλους πίσω για τούτη τη νύχτα!

Να χαρούνε οι ναυτικοί, να χαρούνε και όσοι τους αγαπούν. Μα δεν μπορούσε. Ακόμη και οι άγγελοι δεν τα μπορούν όλα.

Τουλάχιστον, σκέφτηκε ο μικρός άγγελος, ας κάνω αυτό που μπορώ. Ας κάνω έστω και έναν άνθρωπο απόψε χαρούμενο.

Πήρε λοιπόν τα ουράνια εργαλεία του, κάτι τεράστιους διαβήτες και κάτι τεράστιους χάρακες, κι άρχισε να μετράει. Έπειτα κοίταξε στο μεγάλο ραντάρ, τόσο μεγάλο που κανένα καράβι δεν έχει.

Βρήκε τα καράβια που έψαχνε.

- Α, είπε. Ετούτο περνάει τον κόλπο του Άντεν. Λίγο ακόμη να φτάσει στα ανοιχτά της Υεμένης και να κάνει αλλαγή.

Τσουπ, μάρκαρε στον μεγάλο χάρτη ένα μικρό σημαδάκι.

Έπειτα γύρισε προς τον Ατλαντικό.

- Μπα; Πότε κιόλας έφτασαν στο Πράσινο Ακρωτήρι; Προχτές ακόμα τους είχα αφήσει στην Αμερική.

Τσουπ, σημείωσε και το άλλο σημαδάκι.

Κι έπειτα έπιασε τις τριγωνομετρίες. Γέλαγαν τώρα και τα ... μουστάκια του και ας μην είχε μουστάκια!

- Αυτό είναι, φώναξε καταχαρούμενος. Και οι φτερουγίτσες του πήγαν και ήρθαν με κείνο τον τρόπο που οι άγγελοι και μόνο ξέρουν όταν θέλουν να χειροκροτήσουν!

- 4.700 μίλια μακριά η μια από την άλλη! Για σκέψου!!! Αχ, καλοτάξιδες να είναι!!!

Έπειτα ο μικρός άγγελος έβαλε μπρος να τελειώσει το πρωτοχρονιάτικο δώρο του. Κλικ κλακ δακτυλογράφησε το μήνυμα στη μάνα των δύο κοριτσιών, της μεγάλης και της μικρής καπετάνισσας. Να μάθει κι εκείνη που αρμενίζουν απόψε τα βλαστάρια της και να γελάσει λίγο το χειλάκι της.

Και γέλασε και ευχαριστήθηκε πολύ η φουκαριάρα η μάνα. Κι ένιωσε να πετάει με τις φτερούγες του αγγέλου από τη μια άκρια της Αφρικής ως την άλλη. Τόσο που νόμιζε πως είδε μπρος τα κορίτσια. Και ποιος ξέρει, τέτοιο βράδυ όλα είναι πιθανά, ίσως να την είδαν κι εκείνα!

Έπειτα γύρισε στο μικρό άγγελο. Και του έστειλε χιλιάδες φιλιά. Και ευχές αμέτρητες. Να καλοταξιδεύει εκείνος για να καλοταξιδεύουν και όλοι οι ναυτικοί του κόσμου!

Κι άλλα ματάκια να μην κλάψουν πια. Άλλες μανούλες ναυτικών να μη φορέσουν μαύρα. Και ελληνίδες και φιλιππινέζες, και ως τα πέρατα της γης.