Πρόσεξα τυχαία την είδηση χτες στο διαδίκτυο. Μια από τις ειδήσεις που δε θα δεις στην τηλεόραση:
Συνέντευξη τύπου. Στο εργατικό κέντρο Πειραιά. Ώρα μία το μεσημέρι σήμερα.
Όχι όμως από κάποιο βαρύγδουπο όνομα της κοινωνίας. Ούτε από κανέναν γκλάμουρους και φέιμους συμπολίτη. Μια χούφτα φτωχοδιάβολοι καλούσαν. Και κάτι άλλοι τύποι που μανία την έχουν να ασχολούνται με φτωχοδιάβολους.
Εγκαταλειμμένοι, λέει, ναυτικοί στο αγκυροβόλιο του Πειραιά! Και μάλιστα Φιλιππινέζοι! Ποιος νοιάζεται για τους ναυτικούς; Κι ας είναι και εγκαταλειμμένοι. Και δη Φιλιππινέζους...
Μόνο κάτι περίεργα δίκτυα. Που άλλη δουλειά δεν έχουν ως φαίνεται και χαραμίζουν την ώρα τους με κείνα τα νο νέιμ ανακυκλώσιμα ανθρωπάκια από χώρες του τρίτου κόσμου. Αντί να πάρουν ένα χαριτωμένο σκυλάκι και να το βγάζουν βόλτα για πιπί! Ή ακόμη καλύτερα να βγουν μια τσάρκα για καφέ να καμακώσουν καμία δίμετρη από τις ανατολικές χώρες... λέμε δηλαδή τώρα, τι μπορούν να κάνουν αν ντε και καλά γουστάρουν να ασχολούνται με μετανάστες και όχι με το ευγενές σπορ της σκυλοανατροφής...
Αχ, λέω εγώ... και λεγόμαστε μετά άνθρωποι. Και δεν κοκκινίζουμε. Φιλότιμο ντιπ και η ανθρωπιά άγνωστη λέξη.
Θες λοιπόν από περιέργεια, θες γιατί δεν τα πάω καλά με τα κατοικίδια, είπα να πάω. Να τους δω αυτούς τους ανθρώπους που επιμένουν να ζουν ενώ τα πάντα τριγύρω τούς φωνάζουν ότι η παρουσία τους είναι και περιττή και εντελώς άνευ σημασίας...
Λίγοι έως ελάχιστοι εκείνοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Σας είπα, ποιος νοιάζεται για ναυτικούς άνεργους και μάλιστα Φιλιππινέζους;
Ο Τζο Βαλέντσια εκ μέρους της Ένωσης Φιλιππινέζων Εργαζομένων KASAPI.
Ο κ. Σταμάτης Κουράκος εκ μέρους της ITF, μαζί με το νομικό σύμβουλο τον κ. Αλικάτορα.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δρίτσας.
Ο ταμίας της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών (ΠΕΝΕΝ).
Εκπρόσωποι του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών.
Εκπρόσωπος από το Λιμάνι της Αγωνίας (δημοτική κίνηση του Πειραιά)
Δυο τρεις δημοσιογράφοι...
Και φυσικά οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Οι φουκαράδες ναυτεργάτες του πλοίου AETEA SIERRA:
Τι είναι το καράβι αυτό; Ένα πλοίο που ναι μεν είναι με ξένη σημαία, Πάναμα ανέφεραν στη συνέντευξη τύπου, κάποια άλλη σημαία ευκαιρίας βρήκα εγώ ψάχνοντας στο ίντερνετ, που όμως ανήκει σε εταιρείες ελληνικών συμφερόντων. Στην ανακοίνωση που μας μοίρασαν αναφέρονται συγκεκριμένα οι εξής εταιρείες:
AETEA SIERRA MARITIME COMPANY LTD, THESARCO SHIPPING CO S.A. και AGROSY SHIPMANAGMENT INC.
Τώρα όμως και για τους έξι σχεδόν τελευταίους μήνες το AETEA SIERRA είναι απλά ένας πράσινος ρόμβος στη μέση του Σαρωνικού:
Ο καθένας κάνοντας κλικ ΕΔΩ μπορεί να το διαπιστώσει... Κι αν κατεβεί για καφεδάκι σε κάποια παραλιακή καφετέρια, ίσως καταφέρει να δει στο βάθος του ορίζοντα και το ίδιο το πλοίο. Που βρίσκεται εκεί από τον Αύγουστο εγκαταλειμμένο από τον εργοδότη.
Τι σημαίνει αυτό; Πως στο καράβι παραμένει το πλήρωμα απλήρωτο μεν αλλά και χωρίς να έχουν απολυθεί αυτοί οι φουκαράδες... Εγκλωβισμένοι στις λαμαρίνες. Χωρίς καν δικαίωμα αποβίβασης. Δεν τους δίνουν καν τα χαρτιά τους (διαβατήρια, φυλλάδια κλπ). Τα έχει λέει ο ατζέντης του πλοίου, ως είθισται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης για τα πληρώματα που κατάγονται από χώρες εκτός ΣΕΓΚΕΝ!!!
Έτσι μετά μάλιστα από τόσους μήνες οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ούτε σέντσι στην τσέπη τους. Ταυτόχρονα αναγκάζονται να διαβιούν σε άθλιες συνθήκες καθώς στο καράβι δε λειτουργεί πια παρά μόνο μια μικρή γεννήτρια. Όχι μόνο τα ψυγεία είναι εκτός λειτουργίας μα και αρκετές φορές μένουν ακόμη και χωρίς φως!
Για θέρμανση ούτε λόγος να γίνεται. Και καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό τέτοια εποχή, με τις χαμηλές θερμοκρασίες των ημερών και που αναμένεται να πέσουν κι άλλο τις επόμενες μέρες, αλλά και μέσα στη μέση της θάλασσας.
Επιπλέον δεν υπάρχει νερό να πιουν. Το νερό που έχει μείνει στο καράβι είναι σκουριασμένο!!! (σκουριάζει και το νερό;;; ε, ναι, όταν βρίσκεται σε τάνκια σκουριασμένα, σκουριάζει και το νερό)
Καταλαβαίνετε; Αλήθεια, καταλαβαίνετε σε τι κατάσταση ζουν αυτοί οι 19 άνθρωποι; Δεν είναι ζώα. Μα αν ήταν, ίσως η πολιτισμένη κοινωνία μας να είχε δείξει κάποιο ενδιαφέρον.
Ακούστε τι δήλωσε για το θέμα ο κ. Σταμάτης Κουράκος, εκπρόσωπος της ITF στην Ελλάδα:
Έπειτα μίλησαν και οι άλλοι παρευρισκόμενοι. Ο εκπρόσωπος της ΠΕΝΕΝ, ο μόνος εκπρόσωπος ναυτεργατικού σωματείου που παραβρέθηκε στη συνέντευξη τύπου... (οι άλλοι; με την απορία έμεινα... πού ήταν οι άλλοι συνδικαλιστές του ναυτεργατικού χώρου... )
Μίλησε επίσης ο νομικός σύμβουλος της ITF, κ. Αλικάτορας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δρίτσας, ο κ. Τζο Βαλέντσια εκ μέρους της Ένωσης Φιλιππινέζων Ελλάδας κλπ.
Η ομιλία του κ. Αλικάτορα, νομικού συμβούλου της ITF
Μίλησαν φυσικά και οι εκπρόσωποι των ίδιων των ναυτεργατών του AETEA SIERRA... Κι έκαναν τα μάτια μας να βουρκώσουν και τα μάγουλά μας να κοκκινήσουν από ντροπή.
ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ; Ρωτάει εύστοχα ένα κάδρο στον τοίχο... Και απαντά: Ε, ΟΧΙ!!!
Θα συμφωνήσω, μα να είναι έμπρακτο αυτό το ΟΧΙ, κι όχι μόνο στα κάδρα...
Ονόματα δε θυμάμαι. Δε θέλω να θυμηθώ. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί και μόνο που διεκδίκησαν το δικαίωμα να μην ψοφήσουν σαν σκυλιά μεσοπέλαγα, κινδυνεύουν να μπουν σε μπλακ λιστ! Αδιανόητο; Και όμως αυτά συμβαίνουν στην πολιτισμένη μας εποχή...
Και όμως είναι άνθρωποι, σαν κι εμάς. Ο ένας από αυτούς που μίλησε είναι και αξιωματικός του πλοίου. Σπούδασε και ήρθε στο ελληνόκτητο καράβι να προσφέρει όχι μόνο χειρωνακτική δουλειά αλλά και γνώσεις...
Κι έχει πίσω στην πατρίδα του οικογένεια αφήσει. Όπως και οι άλλοι συνάδελφοί του. Γυναίκες, γέροντες γονείς και φυσικά και παιδιά. Παιδιά που δεν πάνε πια στο σχολείο γιατί δεν έχουν δίδακτρα να πληρώσουν. Και οικογένειες που αναγκάστηκαν να ζητήσουν δανεικά για να τα βγάλουν πέρα όλους αυτούς τους μήνες. Και τώρα δεν έχουν ούτε τα δανεικά να γυρίσουν.
Όταν λοιπόν ο νομικός σύμβουλος της ITF προσπάθησε να τους συμβουλεύσει να γυρίσουν στην πατρίδα τους, εξηγώντας τους πως είναι μάταιο να περιμένουν εδώ για μήνες μέχρι να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα τους, ακούστε τι επακολούθησε:
| children phil.mp3 |
Στα αγγλικά η συνομιλία αυτή, για να μπορούν να καταλαβαίνουν και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Στην αρχή του ηχητικού ντοκουμέντου ακούγεται ο κ. Βαλέντσια που εξηγεί κάποια σημεία της ομιλίας του και ελληνικά, και στη συνέχεια παρεμβαίνει και ο κ. Αλικάτορας με τη φωνή της λογικής.
Λογική όμως δεν υπάρχει στο δράμα αυτών των ανθρώπων. Κι έτσι τελείως φυσιολογικά ένας τους, εκφράζοντας και όλους τους άλλους, ξέσπασε. Ακούγοντας το δικηγόρο να συμβουλεύει πως είναι νέοι άνθρωποι και πρέπει να πάνε στην πατρίδα τους (όταν βεβαίως τακτοποιηθεί το ζήτημα με τα χαρτιά τους, γιατί τώρα ακόμη και αν θέλουν δεν μπορούν να πετάξουν για Φιλιππίνες) για να βρουν μια άλλη δουλειά και να μη χάνουν τον καιρό τους... και πως εκείνος εκ μέρους τους εδώ θα κινήσει όλες τις διαδικασίες που χρειάζονται ώστε κάαααααααποια στιγμή να πάρουν τα λεφτά τους... ξέσπασε ο φουκαράς και μίλησε για τα τέσσερα παιδιά που περιμένουν πίσω και πώς μπορεί αυτός να γυρίσει στην πατρίδα του με άδεια χέρια...
Τι να πεις, τι να απαντήσεις;
Προσωπικά ντρέπομαι. Ναι. Αυτό ακριβώς. Ντρέπομαι!
Που συμβαίνουν αυτά τα πράγματα μέσα στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας μας.
Κι όσοι ακόμη έχουν λίγη τσίπα και φιλότιμο, ας επικοινωνήσουν με τα εξής τηλέφωνα και e-mail:
Γιώργος Μανιάτης, 6948245865, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, metanaston@diktio.org
Τζο Βαλέντσια, 6988311627, Ένωση Φιλιππινέζων Εργαζομένων ΚΑΣΑΠΙ, balita@imn.gr
για να προσφέρουν όποια βοήθεια και υποστήριξη μπορούν...
Αφιέρωμα στον Ευγενίδη
Τα Μικρά Τερατάκια στο 
Το ναυτικό και η χούντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...