BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Τι προβλέπεται σε περίπτωση πυρκαγιάς σε σκάφος;

Έχω πολλά χρόνια που άφησα τα καράβια. Στη βιβλιοθήκη μου όμως πάντα υπάρχουν τα βιβλία που τότε διάβαζα...

Από αυτά παραθέτω τα ακόλουθα:

ΙΩΑΝΝΟΥ ΦΑΝΕΛΛΗ - πλοιάρχου ΕΝ - καθηγητού ΚΕΣΕΝ

"ΟΔΗΓΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΦΟΡΩΝ" σελ. 156
εκδόσεις Λιοντή

"Έκαστον μέλος του πληρώματος από της επιβιβάσεώς του εις το πλοίον, πρέπει να λαμβάνει γνώσιν της θέσεως εις την οποίαν θα μεταβεί εις περίπτωσιν πυρκαγιάς ή κατά την εκτέλεσιν γυμνασίων πυρκαγιάς. Πίνακες διαιρέσεως του πληρώματος εις περίπτωσιν πυρκαγιάς, ως και εγκαταλείψεως του πλοίου, δέον όπως ευρίσκονται αναρτημένοι εις τους χώρους ενδιαιτήσεως αξιωματικών και πληρώματος. Εις τους πίνακες αυτούς αναγράφονται και τα χαρακτηριστικά των εκπεμπομένων σημάτων συναγερμού πυρκαγιάς και εγκαταλείψεως πλοίου.

Το γενικόν πρόσταγμα δια την αντιμετώπισιν της πυρκαγιάς έχει ο πλοίαρχος. Οι υπόλοιποι αξιωματικοί και το πλήρωμα διαιρούνται εις ομάδας ως κατωτέρω:

α) Ομάδα κατασβέσεως πυρκαγιάς

Επί κεφαλής της ομάδος είναι ο υποπλοίαρχος με βοηθούς τον ναύκληρον και μέλη του πληρώματος καταστρώματος και μηχανής. Η ομάς κατευθύνεται εις την σκηνήν της πυρκαγιάς και προβαίνει εις τας καταλλλήλους ενεργείας προς κατάσβεσιν ταύτης. Εάν η πυρκαγιά είναι εις το μηχανοστάσιον, αι εργασίαι κατασβέσεως θα διευθύνονται υπό του Α΄ μηχανικού, τον οποίον θα βοηθεί ο υποπλοίαρχος μετά της ομάδος του.

β) Ομάδα μηχανοστασίου

Επί κεφαλής της ομάδος είναι ο Α΄ μηχανικός με βοηθούς τους Β' μηχανικόν, ηλεκτρολόγον, αντλιωρόν, αρχιθερμαστήν. Η ομάς αυτή φροντίζει δια την άμεσον εκκίνησιν και λειτουργίαν των αντλιών και λοιπών αναγκαίων μηχανημάτων.

γ) Ομάδα αναπνευστικών συσκευών παροχής ατμοσφαιρικού αέρα δι' αεραντλίας

Επί κεφαλής τοποθετείται ο Β΄ ανθυποπλοίαρχος με βοηθούς ένα δόκιμο μηχανικό και μέλη του πληρώματος καταστρώματος και μηχανής. Προετοιμάζει και μεταφέρει πλησίον της σκηνής πυρκαγιάς τας αναπνευστικάς συσκευάς παροχής ατμοσφαιρικού αέρα δι' αεραντλίας.

δ) Ομάδα αυτοφερόμενων αναπνευστικών συσκευών πεπιεσμένου ατμοσφαιρικού αέρος

Επί κεφαλής τοποθετείται ο Γ΄μηχανικός με βοηθούς τον ξυλουργόν και μέλη του πληρώματος μηχανής. Προετοιμάζει και μεταφέρει πλησίον της ομάδος κατασβέσεως πυρκαγιάς τας αυτοφερομένας αναπνευστικάς συσκευάς πεπιεσμένου ατμοσφαιρικού αέρος.

ε) Ομάδα σωσιβίων λέμβων

Επί κεφαλής τίθεται ο Α΄ ανθυποπλοίαρχος με βοηθούς μέλη του πληρώματος καταστρώματος, τον θαλαμηπόλο και το βοηθητικό προσωπικό. Προετοιμάζει τις σωσιβίους λέμβους, ώστε αύται να είναι έτοιμοι προς καθαίρεσιν εις περίπτωσιν ανάγκης. Εις το διάστημα αυτό ο θαλαμηπόλος με το λοιπό βοηθητικό προσωπικό εφοδιάζει δια συμπληρωματικών εφοδίων τας λέμβους, αφού προηγουμένως βεβαιωθεί ότι όλα τα ανοίγματα των διαμερισμάτων ενδιαιτήσεως αξιωματικών και πληρώματος, καθώς και μαγειρίων, έχουν κλεισθεί καλώς.

στ) Ομάδα γέφυρας

Εν πλω ο πλοίαρχος παραμένει επί της γεφύρας δια να ρυθμίζει την πορεία και την ταχύτητα του πλοίου κατά τοιούτον τρόπο ώστε να μειούται η τροφοδότηση της πυρκαγιάς δια του ανέμου. Εις την γέφυρα παραμένει επίσης ο πηδαλιούχος, ένας αγγελιαφόρος και ο ασυρματιστής.


Όπως φαίνεται από το κείμενο αυτό, σε περίπτωση πυρκαγιάς στο πλοίο, το κάθε μέλος του πληρώματος έχει συγκεκριμένα καθήκοντα να εκτελέσει. Μηδενός εξαιρουμένου. Και όχι να προσπαθεί να σώσει τον εαυτό του και μόνο.

Βεβαίως, για να λειτουργήσουν όλα αυτά στην εντέλεις σε περίπτωση πυρκαγιάς, πρέπει να γίνονται τακτικά γυμνάσια. Μόνο έτσι όλοι θα ξέρουν τι πρέπει ακριβώς να κάνουν.

Σχετικά με τα γυμνάσια πυρκαγιάς στο βιβλίο του Χρήστου Ντούνη, ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ - εκδόσεις Λιοντή, σελ. 53, αναφέρεται ότι για μεν τα επιβατηγά εκτελούνται σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα της εβδομάδας, σε δε τα φορτηγά σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα του μήνα.

Η εκτέλεση γυμνασίου οφείλει υποχρεωτικά να αναγράφεται στο ημερολόγιο του πλοίου. Και αν δεν γίνεται το γυμνάσιο, να αναφέρονται οι λόγοι της μη εκτέλεσης...

Προσωπικά, στα δύο περίπου χρόνια που ταξίδεψα, θυμάμαι μία και μοναδική φορά να γίνεται γυμνάσιο. Ελπίζω τώρα να έχει αλλάξει η κατάσταση και στα πλοία να τηρούνται τα προβλεπόμενα από τους διεθνείς κανονισμούς...
Έχει;;;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.