BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Αυτή η φωτιά κατασβέστηκε


Ένα όμορφο πλοίο, το κλασικό πρότυπο που έχουμε στο νου μας όταν λέμε πλοίο φορτηγό.

Arsel Star το όνομά του. Και παναμέζικη η σημαία του. Ένα αστέρι του Άρσελ; Ένα αστέρι και στην τσιμινιέρα του:



Χτες λίγο έλλειψε να ταξιδέψουν στ' αστέρια και τα μέλη του πληρώματός του:

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5454024

"Πυρκαγιά εκδηλώθηκε χτες το μεσημέρι στο 29χρονο φορτηγό πλοίο «ARSEL STAR» με σημαία Παναμά, καθώς έπλεε 16 ναυτικά μίλια ανοιχτά από την Τζιά, με 24 ναυτεργάτες αλλοδαπούς πλήρωμα.

Η πυρκαγιά κατασβέστηκε λίγες ώρες μετά, από τις προσπάθειες του πληρώματος και τα μέσα που διέθετε το πλοίο, ενώ στην περιοχή κατέπλευσε και πλωτό του Λιμενικού Σώματος.

Το πλοίο είχε αποπλεύσει από το λιμάνι Ραβένα της Ιταλίας χωρίς φορτίο και είχε προορισμό τη Σμύρνη Τουρκίας. Το απόγευμα αγκυροβόλησε με ασφάλεια στον όρμο Καρύστου και αναμενόταν η προσκόμιση πιστοποιητικού από το Νηογνώμονα που το παρακολουθεί για να συνεχίσει το ταξίδι του."



Και συνέχισε το ταξίδι του. Παρά το ατύχημα. Βρίσκεται πια στη Σμύρνη, στο λιμάνι προορισμού του. Χωρίς να καούν άνθρωποι. Χωρίς καν τραυματίες...

Κι ας ήταν και 29 χρονών καράβι. Και με σημαία Πάναμα, σημαία που θεωρείται ευκαιρίας...

Στα δικά μας καράβια; Στο Aegean Wind;

Τι έφταιξε εκεί και θρηνήσαμε εννέα νεκρούς;

Ακόμη απάντηση δεν έχουμε πάρει. Εκτός μονάχα την παραδοχή πως δεν όφειλε να έχει τα σύγχρονα μέσα ανίχνευσης και κατάσβεσης. Τα άλλα; Τα παλιά τουλάχιστον; Τα είχε;

Γυμνάσια; Γίνονταν τα καθιερωμένα γυμνάσια; Ήξερε το πλήρωμα τι πρέπει να κάνει σε περίπτωση φωτιάς;

Και αν ήξερε, γιατί δεν το έκανε;

Ακούσαμε όλοι το Β' Μηχανικό να δηλώνει στα κανάλια μόλις έφτασε στο Ελ. Βενιζέλος πως αν και αξιωματικός φυλακής, δε γνώριζε τι έγινε με τα μέλη του πληρώματος που έχασαν τη ζωή τους.

Μας έδειξε τις καμένες παλάμες του και μας είπε ότι εκείνη την ώρα κοίταγε πώς να σωθεί...

Αυτό κάνει ένας αξιωματικός σε ώρα φωτιάς; Ειδικά αν είναι και αξιωματικός φυλακής;

Ίσως βεβαίως να εκτελούσε απλά τις εντολές που έλαβε. Σε κάθε περίπτωση, και περισσότερο σε περίπτωση ατυχήματος, ο καπετάνιος έχει το πρόσταγμα. Ποιες οι ενέργειες του πλοιάρχου του Aegean Wind;

Κι έπειτα. Ρωτήσανε οι δημοσιογράφοι το δεύτερο μηχανικό πώς γλίτωσε ο ίδιος. Και εξήγησε πως ήταν στο μηχανοστάσιο που δεν είχε κατακλυστεί από τη φωτιά. Πώς λοιπόν έκαψε τα χέρια του; Στο μηχανοστάσιο; Ή φεύγοντας απ' αυτό;

Πού τελικά ξέσπασε η φωτιά του Aegean Wind; Πολλά ξένα σάιτ έγραψαν για φωτιά στο μηχανοστάσιο. Τα περισσότερα ελληνικά μίλησαν για φωτιά στους χώρους ενδιαίτησης. Εκεί που βρέθηκαν και οι νεκροί.

Και για το Arsel Star διαπιστώσαμε ανάλογη περιγραφή:

http://www.ana.gr/anaweb/user/showprel?service=3&maindoc=8312561

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ - ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΣΩΜΑ

Παρασκευή, 15 Ιανουαρίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μηχανική Βλάβη Φ/Γ πλοίου στην Κέα

Μηχανική βλάβη παρουσιάστηκε, σήμερα, και περί ώρα 04.20 στο Φ/Γ πλοίο “ARSEL STAR’’ σημαίας Παναμά, ενώ έπλεε στη θαλάσσια περιοχή Βόρεια Νήσου Κέας, με είκοσι τέσσερις (24) αλλοδαπούς μέλη πληρώματος, ουδείς εκ των οποίων υπέστη το παραμικρό.

Στην περιοχή έσπευσε πλωτό περιπολικό του Λιμενικού Σώματος για παροχή συνδρομής ενώ το πλοίο, το οποίο είχε αποπλεύσει από Ραβέννα Ιταλίας, κενό φορτίου, με προορισμό τη Σμύρνη Τουρκίας, κατευθύνθηκε αυτοδύναμα προς τον όρμο Καρύστου, όπου αγκυροβόλησε ασφαλώς, αποκαθιστώντας τη βλάβη λίγο αργότερα με ίδια μέσα.

Προφανώς η μηχανική βλάβη οδήγησε μετά σε φωτιά; Όπως και να έχει, ουδείς υπέστη το παραμικρό!!!

Κι αυτό πέρα από τη χαρά που δίνει σε όλους μας, ας μας προβληματίσει επίσης όλους. Γιατί στα δικά μας καράβια οι φωτιές να σκοτώνουν και μάλιστα τόσους πολλούς...

________________________

  • Οι φωτογραφίες του άρθρου είναι από τους Ολλανδέζους εραστές της ναυτιλίας:

http://www.kustvaartforum.com/viewtopic.php?f=1&t=319&start=160

Επισκεφθείτε τους, κάνουν καταπληκτική δουλειά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.