BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Συναντήθηκαν με τους ακτοπλόους; Ουφ! Ηρέμησα!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΑΚΤΟΠΛΟΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ

Συναντήθηκαν ξανά για την αποδιάρθρωση της ακτοπλοΐας

Το υπουργείο Ανταγωνιστικότητας δεν ενημέρωσε για τη συνάντηση

που έγινε σχετικά με τον Κανονισμό 3577/92 της ΕΕ

Μία ακόμα συνάντηση έγινε χτες, στο πλαίσιο του «διαλόγου» κυβέρνησης και ακτοπλόων εφοπλιστών για την πλήρη εφαρμογή του Κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις εσωτερικές θαλάσσιες συγκοινωνίες, που πρακτικά σημαίνει παραπέρα αποδιάρθρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και οργανικές συνθέσεις - «λάστιχο» όπου θα κυριαρχεί η μαύρη ανασφάλιστη εργασία.

Χτες το μεσημέρι, έγινε μία ακόμα συνάντηση της υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λ. Κατσέλη με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο της Ενωσης Επιχειρήσεων Ναυτιλίας (ΕΕΝ) Απ. Βεντούρη και Αν. Αγαπητό, αντίστοιχα. Ερωτήματα προκάλεσε το γεγονός ότι ενώ η συνάντηση ήταν σε εξέλιξη, από το γραφείο Τύπου του υπουργείου αναφερόταν προς τους ναυτιλιακούς συντάκτες ότι δε «γίνεται καμία συνάντηση», γεγονός που αποδόθηκε δύο τουλάχιστον ώρες μετά τη συνάντηση σε ...«λάθος συνεννόηση».

Το υπουργείο δεν έδωσε καμία συγκεκριμένη πληροφορία για τη συζήτηση, ωστόσο το απόγευμα η ΕΕΝ εξέδωσε δελτίο Τύπου, στο οποίο ανέφερε ότι: «Επικράτησε κλίμα συνεργασίας και συζητήθηκε η πρόταση της Ενωσης, προκειμένου να επιτευχθεί κατά τον αποτελεσματικότερο, λειτουργικότερο και ταχύτερο τρόπο η προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς το Κοινοτικό Δίκαιο και να θεσμοθετηθεί ένα επικαιροποιημένο νομικό πλαίσιο για τις θαλάσσιες μεταφορές της χώρας, ώστε να αντιμετωπιστούν τα χρόνια προβλήματα της επιβατηγού ελληνικής ναυτιλίας».

Την ίδια στιγμή, για την κατάσταση που επικρατεί στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες με τις «υπηρεσίες» που προσφέρουν οι εφοπλιστές, οι οποίοι μάλιστα επιδοτούνται και απλόχερα από τον κρατικό προϋπολογισμό με την «πατέντα» των άγονων γραμμών, ορισμένα τελευταία παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά:

Από τις 29 Δεκέμβρη έχει να προσεγγίσει καράβι το λιμάνι του Αγίου Κηρύκου που καλύπτει ολόκληρη τη νότια πλευρά της Ικαρίας.

Στο νησί των Φούρνων προσεγγίζει πλοίο μία φορά τη βδομάδα και αυτή αν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες.

Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει και η Κάσος, ενώ συνολικά προβληματικές είναι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες για την πλειοψηφία των νησιών του Αιγαίου.

Το περασμένο Σάββατο, το επιδοτούμενο πλοίο «ΠΡΕΒΕΛΗ» της ΑΝΕΚ δεν «έπιασε» στην Κάσο, προκαλώντας τις έντονες διαμαρτυρίες των 40 επιβατών που περίμεναν να αποβιβαστούν. Το πλοίο κατέπλευσε στο λιμάνι του νησιού την Κυριακή. Φορείς του νησιού καταγγέλλουν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το πλοίο δεν εκτελεί το επιδοτούμενο δρομολόγιό του.

_________________________

ΣΧΟΛΙΟΝ

Ουφ, τώρα ηρέμησα. Διότι τις τελευταίες ώρες γινόταν της μουρλής. Συναντήθηκε; Δε συναντήθηκε; Με ποιον συναντήθηκε; Και άλλα παρόμοια.

Να σκεφθείτε ότι χτες ούτε να μαγειρέψω δεν πρόκαμα, παρακολουθώντας το σίριαλ που ανά ώρα έβγαζε στον αέρα και νέο επεισόδιο.

Τέλος καλό όμως, όλα καλά! Κι ελπίζω εντός των άλλων να κουβεντιάστηκε και ολίγον η καημένη η Αστυπαλιά. Υπάρχει κι αυτή στο χάρτη του Αιγαίου (ακόμη) αν και δεν ξέρω τι προβλέπει εκείνος ο φροντέξ (πώς λέμε βετέξ; ) που βλέποντας λέει τα δικά μας τα ασυμμάζευτα φρόντιξε να αναθέσει στη γείτονα Τουρκία την έρευνα και διάσωση εν Αιγαίω - για το Ιόνιο όχι!!! πάλι αδιαφόρησαν για μας τους δυτικούς, μια ζωή στην απέξω εμείς!!!

Γιατί βρε; Γιατί να μη στείλουν και σε μας κανένα τούρκικον αρματαγωγόν να περιπολεί ανάμεσα Κέρκυρα και Ηγουμενίτσα; Και το λέω στην κυρία Σπυριδούλα όταν πάμε στο Δρέπανο για κολύμπι. Πιο έξω, μανούλα!!! Και δε με ακούει! Τι θα κάμω εγώ τώρα η δύστυχη κόρη με τέτοια άταχτη μάνα που έχω; Ποιος θα μας φροντίξει εμάς και ποιος θα μας διασώσει σε μία δύσκολη ώρα;

Και επανέρχομαι στο άλλο καυτό ζήτημα, της Αστυπάλαιας ή Αστυπαλιάς ή και Αστροπαλιάς και επί ενετών και Σταμπάλιας αποκαλουμένης.



Που έτυχε από δεκαετιών να ερωτευθώ σφόδρα τις παραλίες της, τα μπαράκια της και το κάμπινγκ της



για όσο τουλάχιστον διάστημα άντεχα να διαμένω σε κάμπινγκ.


Το θρυλικό Τζανάκι, η ωραιότερη παραλία της Ελλάδας!


και το ακόμη πιο διάσημο κάστρο της Αστροπαλιάς, που

έχει κλειδιά κλειδώνει, κι έχει κορίτσια έμορφα μα δεν τα φανερώνει!


Ενώ λοιπόν για δεκαετίες έπαιρνα ένα καραβάκι (έστω και το Νηρέα ή πλοίον της αγάπης αποκαλούμενον εξ ημών, διότι με 24 ώρες που έκανε να φτάσει στο νησί μόνος έμπαινες και ζευγαρωμένος κατέβαινες) τα τελευταία χρόνια κατάφερα να χρειάζομαι δύο καραβάκια για να γυρίσω από την Αστυπάλαια στον Πειραιά. Με το ένα πήγαινα ως τη Νάξο και με το άλλο κάτι ώρες μετά συνέχιζα για Πειραιά. Πληρώνοντας φυσικά τα μαλλιοκέφαλά μου και κατά πολύ περισσότερα από τα υποτιθέμενα επιδοτούμενα εισιτήρια της άγονης γραμμής.

Τόλμησα δια τούτο και να διαμαρτυρηθώ επισήμως προς τα αρμόδια υπουργεία. Ξεκινώντας από το τουριστικής ανάπτυξης και εξηγώντας σε έναν απείρως ευγενικόν κύριον στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής τι τραβάω (τραβάμε όλοι δηλαδή... όσοι πάμε στο νησάκι αυτό). Και ο ευγενικός κύριος προώθησε το αίτημά μου στο Ναυτιλίας, υπήρχε τότε και ένα υπουργείο με αυτό το όνομα, και από κει ένας άλλος ευγενικός κύριος με ενημέρωσε κάτι μήνες μετά πως εξετάζουν το αίτημά μου και μετά από μερικούς ακόμη μήνες έφτασε μια ακόμη επιστολή από την Μπλου Σταρ!!! στην οποία εγώ δεν είχα απευθυνθεί διότι ελληνίδα πολίτης είμαι και από την ελληνική πολιτεία περιμένω απάντηση όταν με απασχολεί τέτοιο πρόβλημα μετακίνησης από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη!

Το έχω το έγγραφο και ευχαρίστως θα το ανέβαζα και εδώ αλλά πήγαν και έγραψαν κάτω κάτω πως είναι εμπιστευτικό και επομένως να το διαβάσω μόνη μου και να μην το δημοσιεύσω και μάθουν και άλλοι γιατί πρέπει να παίρνω δύο καράβια και να πληρώνω διπλό εισιτήριο!

Προφανώς τέτοιες απαντήσεις είναι επικίνδυνο να διαρρέουν και να μαθαίνουν και άλλοι γιατί ταλαιπωρούνται και γιατί πληρώνουν τα διπλά λεφτά, για ποιον είναι το επικίνδυνο δεν ξέρω, μα τουλάχιστον λέω πως δικαιούμαι να δημοσιοποιήσω την ίδια την απαγόρευση για να μη λέτε πως σας λέω φαντασίες:



Κάντε και ένα κλικ επάνω στο σημείωμα αν δεν καταφέρνετε να διαβάσετε τι λέει, κι εγώ με μεγεθυντικό φακό το διάβασα, είναι και η ρημάδα η πρεσβυωπία, και μετά που το διάβασα έψαχνα τα υπογλώσσια για την πίεση με την ταραχή και το φόβο που πήρα μη διαρρεύσει από μένα τέτοιο κρατικό μυστικό!!!

Και λέω εγώ. Προς όλους τους νυν διαμαρτυρόμενους για το θέμα της απόκρυψης της συνάντησης της κυρίας υπουργού με τους ακτοπλόους εφοπλιστές, μήπως βρε παιδιά τέτοιο χαρτί έστειλαν οι ακτοπλοϊκές εταιρείες και στο υπουργείο οπότε κι εκείνοι τι να κάνουν; Πώς να σας μαρτυρήσουν και να δημοσιοποιήσουν τη συνάντηση; Ε;;;

Εμ, δεν το σκεφτήκατε καθόλου αυτό και βιαστήκατε να κατηγορήσετε την ίξ γραμματέα και την ιξ υπάλληλο που παρίστανε την εντελώς ανίδεη για το θέμα!!! Να ρωτάτε βρε και να μαθαίνετε τι τραβάμε κι εμείς οι απλοί πολίτες που δεν τυγχάνουμε διαπιστευμένοι ναυτιλιακοί συντάκτες και τι πόρτα έχουμε φάει κάθε φορά που τολμήσαμε να ρωτήσουμε και να υποβάλουμε παράπονο...

Αν τώρα μπορέσετε να ρωτήσετε και τι θα γίνει πια με την Αστυπάλαια, αν θα συνεχίσει τα καλοκαίρια να εξυπηρετείται το νησί με αυτό το καθεστώς, της αναγκαστικής χρήσης δύο πλοίων για επιστροφή στον Πειραιά καθώς τα απευθείας εισιτήρια εξαφανίζονται βδομάδες νωρίτερα και η μόνη λύση είναι να πας Νάξο ή Πάρο και από κει να πάρεις άλλο καράβι για Πειραιά... θα σας είμαστε βαθύτατα υποχρεωμένοι.

Υποσχόμαστε μάλιστα σε περίπτωση που με τη δική σας πίεση δοθεί και λύση στο χρονίζον πρόβλημα του νησιού, να σας κεράσουμε όσα ρακόμελα αντέχετε στο καφενεδάκι του Μουγκού!



Στο μοναδικό ίσως καφενεδάκι της υφηλίου που συνυπάρχουν στους τοίχους του οι δυο Καραμανλήδες εξ ευωνύμων και ο Τσε Γκεβάρα εκ δεξιών (κάντε κλικ στη φωτογραφία για να απολαύσετε το θέαμα).

Δυστυχώς αυτή δεν είναι η μοναδική σουρεαλιστική συνύπαρξη στο νησάκι αυτό της άγονης γραμμής και της άγονης τουριστικής πολιτικής... Να ελπίσουμε πως τουλάχιστον τώρα που τα θέματα ναυτιλίας έμπλεξαν με την οικονομική ανάπτυξη, θα τύχει και η αντιμετώπιση του προβλήματος στις θαλάσσιες συγκοινωνίες του νησιού μιας άλλης μεταχείρισης;

Θα σταματήσει δηλαδή η κάθε Μπλου Σταρ να αποφασίζει και θα αναλάβει η Πολιτεία την ευθύνη για ανθρώπινες συνθήκες ταξιδιού; Διότι πέρα από το δυσβάστακτο οικονομικό πακέτο με την αναγκαστική χρήση δύο πλοίων, το πλέον σοβαρό είναι η απίθανη ταλαιπωρία. Και να προσθέσω εδώ ότι από την Αστυπάλαια το καράβι αναχωρεί στις 5 το πρωί... που σημαίνει πως την έχεις βγάλει στο πόδι όλη τη νύχτα. Και μετά πρέπει να περιμένεις με τις ώρες στο λιμάνι της Νάξου κατάκοπος και μπαϊλντισμένος για το επόμενο πλοίο που επιτέλους θα σε πάει στον Πειραιά!

Ομολογώ ότι το τελευταίο καλοκαίρι δεν άντεξα να το ξαναπεράσω το μαρτύριο. Και προτίμησα να περάσω τις διακοπές μου αλλού. Σαν άνθρωπος και χωρίς να βρίσκομαι στο έλεος της κάθε ακτοπλοϊκής εταιρείας. Και υπόψη ότι στην Αστυπαλιά πηγαίνω διακοπές από το 1986.

Αν λοιπόν ο στόχος είναι να μην πατάμε στα νησιά της άγονης γραμμής, ας συνεχίσουν την ίδια τακτική. Και ας αφήσουν να κάνουν κουμάντο οι ακτοπλοϊκές εταιρείες.

Με μία διαφορά. Να σταματήσουν πλέον και την επιδότηση στους ακτοπλόους. Γιατί αυτή η επιδότηση τους κάνει να μη λογαριάζουν τον επιβάτη και να λειτουργούν ως κράτος εν κράτει. Αν θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν τα μικρά νησιά, ας δώσουν τη διαφορά εισιτηρίου στους ίδιους τους επιβάτες.

Κι ακόμη να σταματήσει η μονοπωλιακή εξυπηρέτηση των νησιών από μία μόνο εταιρεία. Με μέτρα βεβαίως ανάπτυξης υγιούς ανταγωνισμού. Όπως συνέβαινε και στο παρελθόν με αποτέλεσμα να έχουμε πολύ καλύτερη εξυπηρέτηση προ δεκαετίας από αυτήν που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια.

__________________________

  • Πληροφορίες για Αστυπάλαια μπορείτε να βρείτε άφθονες στο blog που έχουμε αφιερώσει στο νησί της καρδιά μας:

http://astypalia.pblogs.gr






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.