ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ

BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

SOS ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ: Νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Παρασκευή, 22 Οκτώβρη, 10 το πρωί, στον Ηλεκτρικό

Λάβαμε μόλις την παρακάτω ανακοίνωση από τους σπουδαστές των ΑΕΝ και την αναδημοσιεύουμε.

Και παρακαλούμε να σταθούμε όλοι στο πλευρό τους! Χαρακτηριστικός και ο τίτλος που έβαλαν στο μήνυμα:

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ!

Εννοείται! Πως όσοι τουλάχιστον περάσαμε από την ίδια θέση, και δοκιμάσαμε την ανεργία των ναυτικών, θα υποστηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα τους!


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Σπουδαστές, σπουδάστριες

Με νέα παρέμβαση διαμαρτυρία στο Υπουργείο συνεχίσαμε τον αγώνα μας την Πέμπτη 7 Οκτωβρίου. Με κοινή συγκέντρωση με την ΠΕΜΕΝ-ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και την Συντονιστική επιτροπή του ΚΕΣΕΝ/ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ που πραγματοποιησαμε στο Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων για να συναντήσουμε την πολιτική ηγεσία.

Αντιπροσωπία από τις επιτροπές και την ΠΕΜΕΝ συναντήθηκε με την διευθύντρια του Υπουργού, παρουσία του διευθυντή της Διεύθυνσης Ναυτικής Εκπαίδευσης όπου ανέδειξε ενιαία τα προβλήματα της ναυτικης εκπαιδευσης και μετεκπαιδευσης που ειναι αποτελεσμα της αντιναυτεργατικής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ διαχρονικα .

Ηταν προκλητικοι ...............

Με στοιχεία του ίδιου του Υπουργείου για το Β’ εκπαιδευτικό ταξίδι που έπρεπε να είχαν ξεκινήσει από τον Ιούνιο οι σπουδαστές των ΑΕΝ, δεν το έχουν πραγματοποιήσει 94 πλοίαρχοι και 44 μηχανικοί, ενώ υπάρχουν ακόμη σπουδαστές που δεν έχουν πραγματοποιήσει το Α’ εκπαιδευτικό ταξίδι που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της διαγραφής και της μη συνέχισης των σπουδών.

Προκλητικός ήταν στέλεχος του Υπουργείου ο οποίος ανέφερε «καλύτερα που σε διαγράφουν από την σχολή αν δεν ταξιδεψεις παρα να τελειώσεις και να μην βρίσκεις δουλειά μετά».Ταυτόχρονα καμία δέσμευση δεν έκανε για τους σπουδαστές οι οποίοι δεν έχουν κάνει το ταξίδι τους και για αυτούς που δεν μπορούν να το πραγματοποιησουν.Καμία δέσμευση για το πότε θα λειτουργήσουν κανονικά οι σχολές των ΚΕΣΕΝ και ΑΕΝ.

Συνάδελφοι σπουδαστές δεν θα ανεχτούμε άλλο την κοροιδία απο το υπουργειο και τις Εφοπλιστικες ενωσεις .

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ

Τώρα πρέπει να δείξουμε αλληλεγγύη στους συναδέλφους μας που τους εμποδισουν να συνεχισουν τις σπουδες τους , που δεν τους παίρνουν στα πλοία και που καταδικαζουν την ζωη τους , σημερα το αντιμετωπιζουν καποιοι αυριο θα χτυπησει την πορτα ολων . Κανένας σπουδαστής να μην διαγραφεί, κανενα εμπόδιο στην μόρφωση.

Συνάδελφε συναδέλφισσα, θα χρεισιμοποιησουν ολο το οπλοστασιο που εχουν για να μας τρομοκρατησουν . Δεν έχεις καθηγητές , δεν ξέρεις αν θα βρεις εκπιδευτικό ταξίδι, εργασία μετά, σκέψου την ζωή που μας ετοιμάζουν..

ΚΑΝΕΝΑ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ

ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΡΑ

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΔΕΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ



ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ

ΝΕΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

22 ΟΚΤΩΒΡΗ ΚΑΙ ΩΡΑ 10:00

ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ

ΠΕΙΡΑΙΑ


Δημοσιεύτηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο



10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.