BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ

Και στα σχολεία έχουν φύλακες. Αλλά είναι αυτό που δηλώνει η λέξη. Φύλακες.

Καλοί άνθρωποι. Δε λέω. Και προσφέρουν οι περισσότεροι υπηρεσίες και έξω από τις τυπικές υποχρεώσεις τους. Να ξεχάσω τον κ. Γιάννη; Που πρόπερσι τα Χριστούγεννα έσκασε μύτη την ώρα που πάλευα να στολίσω την αίθουσα;

- Τα καταφέρνω με τη ζωγραφική, μου είπε. Θες βοήθεια;

Κι έπιασε κι έφτιαξε το μεγάλο αστέρι και μετά ανέβηκε και το κρέμασε. Και τα φωτάκια...

Ή τον κ. Κώστα. Εδώ. Στο καινούριο σχολειό. Που βγήκε και παλιός συνάδελφος ναυτεργάτης και τον πειράζω πως και το σχολείο καράβι είναι. Βάρδια στο καράβι, βάρδια κι εδώ. Τι βατσιμάνης σε καράβι τι φύλακας σε σχολείο;

Στην Αθήνα οι σχολικοί φύλακες πιάνουν δουλειά από το μεσημέρι και μετά. Προσέχουν το χώρο από εξωσχολικούς και νοιάζονται τη μαρίδα της γειτονιάς που μαζεύεται τα απογεύματα να βάλει κανένα καλάθι στις μπασκέτες.

Εδώ έρχονται από το πρωί. Ένεκα οι ιδιαίτερες συνθήκες. Λιμάνι δίπλα. Λαθρομετανάστες λίγο πιο πέρα. Και πούλμαν που φέρνουν παιδάκια από τα γειτονικά χωριά. Για όλα νοιάζονται οι φύλακες. Ακόμη και στην εφημερία δίπλα μας είναι.

Άλλο όμως φύλακας και άλλο δάσκαλος. Ακόμη δεν μπερδέψαμε το ρόλο του σχολειού με το ρόλο της φύλαξης. Και το μείζον παραμένει μείζον και το έλασσον έλασσον...

Στα καράβια; Στη ναυτιλία;

Έβλεπα απόψε τα πικρόχολα σχόλια. Για την παραίτηση του αρχηγού του Λιμενικού Σώματος. "Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται"...

Τον άνθρωπο εγώ δεν τον γνώρισα. Τον Αθανάσιο Μπούσιο. Από περιέργεια όμως και ενοχλημένη ως άνθρωπος από τις υλακές και τα γιουχαΐσματα, μπήκα στην περιέργεια να ψάξω ποιος ήταν ποιος. Από το σάιτ του υπουργείου παραθέτω το βιογραφικό του που ακόμη δεν πρόκαμαν να απομακρύνουν:

Ο Αντιναύαρχος Λ.Σ Αθανάσιος ΜΠΟΥΣΙΟΣ γεννήθηκε στις Εκκλησιές Πρεβέζης το 1953. Είναι πτυχιούχος του Νομικού Τμήματος της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1977 εισήχθη στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και το 1978 ορκίστηκε Σημαιοφόρος Λ.Σ.

Κατά την σταδιοδρομία του υπηρέτησε στην Ναυτική Ένωση Λέρου ως Υποδιοικητής, σε διάφορα Λιμενικά Τμήματα του Κ.Λ.Πειραιά, στην Α.Ε.Ν. Ασπροπύργου, σε Διευθύνσεις του τέως Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (Εκπαίδευσης Ναυτικών, Ασφάλειας Ναυσιπλοΐας, Θαλασσίων Συγκοινωνιών),στα Λιμεναρχεία Τήνου, Πρέβεζας, Ιτέας ως Λιμενάρχης, Ραφήνας και Πειραιά ως Κεντρικός Λιμενάρχης, στην Ε.Ν.Α. Σάντος (Βραζιλία) ως Ναυτιλιακός Ακόλουθος και στον Κλάδο Γ’ Ναυτιλιακής Πολιτικής ως Επόπτης. Προαγόμενος στον Βαθμό του Υποναυάρχου τον Μάρτιο του 2006 κατέλαβε την θέση του Β΄ Υπαρχηγού Λ.Σ έως το Μάρτιο του 2008 που επελέγη ως Α΄ Υπαρχηγός του Λιμενικού Σώματος. Την 08/4/2008 προήχθη στον Βαθμό του Αντιναυάρχου και την 27/11/2009 παρέλαβε καθήκοντα Αρχηγού Λ.Σ.

ΒΑΘΜΟΣ ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ
Σημαιοφόρος 15/12/1978
Ανθυποπλοίαρχος 19/12/1981
Υποπλοίαρχος 24/12/1985
Πλωτάρχης 25/ 5 /1992
Αντιπλοίαρχος 24/ 8 /1995
Πλοίαρχος 10/01/2001
Αρχιπλοίαρχος 26/ 4 /2004
Υποναύαρχος 21/ 3 /2006
Αντιναύαρχος 08/ 4 /2008


Έχει τιμηθεί με τα παρακάτω παράσημα , μετάλλια ,διαμνημονεύσεις:

Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα
Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής
Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Α΄ Τάξεως
Διαμνημόνευση Αρχηγίας Λ.Σ
Διαμνημόνευση Αστέρα Αξίας και Τιμής
Διαμνημόνευση Αξίας και Τιμής
Διαμνημόνευση Ευδόκιμου Διοικήσεως Α’ και Β’ Τάξεως
Διαμνημόνευση Επιτελικής Υπηρεσίας Α’ Τάξεως
Διαμνημόνευση Πολυετούς Υπηρεσίας Α’ Τάξεως


Είναι παντρεμένος με την Άννα Κόλλια και έχει μία κόρη.

Συμπατριώτης λοιπόν. Από την Ήπειρο. Όσο σπάνιο και αν είναι να συναντάς σε επιτελεία Ηπειρώτες. Και πάνω κάτω συνομήλικος. Ως εκεί οι ομοιότητες. Τον άνθρωπο, το ξαναλέω, δεν τον γνωρίζω. Κι ας πέρασε από κοινά σημεία, την ΑΕΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ και την Εκπαίδευση των ναυτικών. Όπως δε θα τον γνωρίζουν και οι χιλιάδες επιβάτες που πέρασαν από το λιμάνι του Πειραιά όσο εκείνος ήταν εκεί κεντρικός λιμενάρχης.

Τα παιδάκια στο σχολείο μας τουλάχιστον ξέρουν το δικό μας φύλακα. Τον κ. Κώστα. Και τον κ. Αλέκο. Που γυμναστής σπούδασε ο άνθρωπος αλλά η ανεργία τον οδήγησε να φυλάει σχολικά κτίρια και όχι να γυμνάζει μαθητές.

Αλλά και ο τέως αρχηγός ΛΣ από τη νομική πέρασε. Κι αν κρίνω από τις χρονολογίες του βιογραφικού προηγήθηκε η νομική και ακολούθησε η σχολή ναυτικών δοκίμων και η ορκωμοσία του ως σημαιοφόρου Λ.Σ. Ίσως για τούτο κατάφερε και έφτασε ως το υψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Στα σχολεία οι φύλακες δεν έχουν βάθρα. Κι ας έχουν τελειώσει και πανεπιστήμιο. Ως φύλακες προσλαμβάνονται και φύλακες παραμένουν. Ούτε έχει πιάσει το μάτι μου να τσακώνονται οι σχολικοί φύλακες στο διαδίκτυο για να τους δώσουν αρχηγείο. Δεν έχω καν υπόψη μου να υπάρχει αρχηγός σχολικών φυλάκων.

Θα μου πεις άλλο πράγμα ένα λιμάνι και άλλο ένα σχολείο. Σαφώς... Αλλά οι λιμενικοί δε δουλεύουν μόνο στα λιμάνια. Και διαβάσατε το βιογραφικό ακόμη και του μέχρι πριν λίγες ώρες αρχηγού του σώματος. Κι αυτός ακόμη είχε περάσει από τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Γιατί κι εκεί υπάρχουν λιμενικοί. Όπως στα σχολεία υπάρχουν φύλακες...

Μόνο που στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού δεν κάνουν κουμάντο οι δάσκαλοι. Οι ναυτοδιδάσκαλοι. Κουμάντο κάνει ο Διοικητής. Κι αυτός είναι λιμενικός.

Για φαντάσου στο σχολείο μας να γινόταν το ίδιο. Κι αντί να διοικεί τη μονάδα ο Διευθυντής να έχει το πάνω χέρι ο σχολικός φύλακας!

Το πώς διοίκησαν και διοικούν οι λιμενικοί τις σχολές εμπορικού ναυτικού μόνο όσοι φοίτησαν εκεί το γνωρίζουν καλά. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που με φώναξε ο αξιωματικός υπηρεσίας του ΚΕΣΕΝ να παρουσιαστώ στο Διοικητή. Παραμονές της επετείου του Πολυτεχνείου. 1979.

Με στολή κι εγώ τότε. Και με γαλόνια στο τρυφερό μου χεράκι. Κι ας είχα πάει εκεί για να σπουδάσω ναυτικός. Όχι στρατιωτικός.

Στον προθάλαμο με παρέλαβε ο υποδιοικητής. Καλή του ώρα. Άγιος άνθρωπος.

Μετά ο Διοικητής. Εγώ κλαρίνο και σούζα. Όπως όριζε και ο κανονισμός της σχολής.

Το έγκλημα; Οργανώναμε επίσκεψη στο Πολυτεχνείο για κατάθεση στεφάνου. Του το σφύριξε όμως η αρχηγός κι εκείνος θεώρησε καθήκον του να μας συμμαζέψει. Πού το βρήκα το θάρρος ένα μυξιάρικο να του βγάλω γλώσσα; Και να του υπενθυμίσω πως η βουλή των Ελλήνων έχει αναγνωρίσει ως εθνική γιορτή το Πολυτεχνείο; Απορώ...

Από κει και μετά άρχισε ο πόλεμος μεταξύ μας. Και κατέληξε να μου μειώσει τη διαγωγή γιατί λέει δεν εφάρμοζα τους κανονισμούς πειθαρχίας!

Για φαντάσου να γινόταν το ίδιο και από τους σχολικούς φύλακες. Να έχουν το δικαίωμα να μειώνουν τη διαγωγή των μαθητών του σχολείου. Σήμερα βέβαια ούτε κι οι δάσκαλοι δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα. Να μειώνουμε διαγωγές...

Χρόνια αργότερα όταν ξέσπασε η ιστορία με τους φακέλους πολιτών σκέφτηκα να πάω στο ΥΕΝ. Και να ζητήσω κι εγώ τον δικό μου. Να δω ιδίοις όμμασι τι μου καταμαρτυρούσαν οι ... φύλακες της σχολής. Ήξερα ήδη από τον πατέρα μου πως όσο σπούδαζα τον είχαν καλέσει στη διοίκηση και φρόντισαν να τον ενημερώσουν πως πηγαίνω σε συγκεντρώσεις του ΚΚΕ!!! κι ας ήταν πια το ΚΚΕ επίσημο κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου...

Και πάλι θα κάνω την αντιστοιχία. Μπορεί κανείς να φανταστεί τους σχολικούς φύλακες σε ρόλο χαφιέ να καταγράφουν την προσωπική ζωή των μαθητών;

Τι σχέση έχουν τώρα όλα αυτά με τον παραιτηθέντα αρχηγό του ΛΣ; Μα όση σχέση μπορεί να έχει και το λιμενικό με τις σχολές που σπουδάζουν οι αυριανοί ναυτικοί. Όχι, δεν ακολουθώ κι εγώ το "Δρυός πεσούσης". Το εννοώ πως μια τέτοια τακτική με ενοχλεί. Εξάλλου τον κ. Μπούσιο ουδέποτε τον γνώρισα και δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί του. Ίσα ίσα που πρόσεξα με ευχαρίστηση ότι είμαστε συμπατριώτες. Ούτε όμως κι αυτό αποτελεί λόγο να τον υπερασπιστώ από όσα τώρα του καταμαρτυρούν. Δεν είναι δική μου δουλειά.

Απορώ όμως και εξίσταμαι με εκείνους που ολημερίς και ολονυχτίς ασχολούνται με το Λιμενικό και αν θα αποκτήσει αρχηγείο και αν θα γίνει ακτοφυλακή και αν παραιτήθηκε ο αρχηγός και αν έγινε δεκτή η παραίτηση...

Ενώ την ίδια ώρα συμβαίνουν τρομερά και φοβερά πράγματα στον ίδιο χώρο. Της ναυτιλίας. Και θάβονται. Και κανείς δεν τα αναφέρει καν.

Μου έλεγαν χτες για ένα φουκαρά ναύτη. Που κατακάηκε από λάδι. 130 βαθμοί λάδι εκτοξεύτηκε πάνω του. Ευτυχώς γλίτωσε. Σε τι κατάσταση; Καταλαβαίνετε...

Έψαξα λοιπόν στο σάιτ του πρώην ΥΕΝ να το βρω στα συμβάντα. Μια και μπήκα να δω το βιογραφικό του αρχηγού, ευκαιρία να δω και αυτό. Τίποτα. Αλλά και γενικότερα δε βρήκα πλέον συμβάντα. Ίσως με τις συνεχείς διασπάσεις και αλλαγές του υπουργείου κάπου αλλού να μετακόμισαν και τα συμβάντα από τα καράβια.

Έφταιξε και γι' αυτό ο τέως αρχηγός του ΛΣ; Λέω τώρα... Γιατί διαβάζοντας τις κριτικές σε βάρος του σχηματίζει κανείς την άποψη πως ακόμη και για το προπατορικό αμάρτημα εκείνος έφερε την ευθύνη! Λάδι όλοι οι άλλοι. Και οι ανώτεροι του κ. Μπούσιου. Που από το βιογραφικό του βλέπουμε ότι ανέλαβε αρχηγός μόλις στις 27/11/2009. Μετά δηλαδή από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Άρα με τις ευλογίες την νυν πολιτικής ηγεσίας. Ένα αυτό. Και το άλλο που απορώ. Πώς σε τόσο λίγο διάστημα κατάφερε όπως τον κατηγορούν να διαλύσει το Λιμενικό Σώμα;

Βεβαίως και υπηρέτησε και ως υπαρχηγός. Από πότε όμως οι υπαρχηγοί ορίζουν σε στρατιωτικής δομής υπηρεσίες τα τεκταινόμενα; Όσο τα όριζε και ο καλός μας ο υποδιοικητής όσα γίνονταν στο ΚΕΣΕΝ...

Και μια και βρισκόμαστε στο χώρο περί τη ναυτιλία και τη θάλασσα θα θυμίσω και την παροιμία: Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.

Και κεφάλι δεν είναι ούτε καν ο αρχηγός του ως τώρα Λιμενικού Σώματος. Γιατί κι αυτός εντολές εκτελεί.

Απορώ λοιπόν. Με όσους βρήκαν τώρα την ευκαιρία να ξεσπαθώσουν. Δεν το γνωρίζουν πως και ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος εκτελεί εντολές; Πως έχει δικαιώματα και εξουσία αλλά ελέγχεται από τους ανωτέρους του;

Ναι, το Λιμενικό έχει αποκτήσει μέσα στις σχολές εμπορικού ναυτικού εξουσία που δεν έχουν οι άλλοι φύλακες σχολείων. Και πολύ περισσότερο στις σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που χρόνια τώρα απολαμβάνουν και το περίφημο πανεπιστημιακό άσυλο. Αλλά το ίδιο το Λιμενικό δεν είναι ανεξάρτητη αρχή. Βρίσκεται κάτω από την καθοδήγηση των πολιτικών ηγεσιών του χώρου.

Ο κ. Μπούσιος, που επαναλαμβάνω ότι δεν τον γνωρίζω και δεν έχω επομένως καμία γνώμη για το άτομό του, ανέλαβε το Λιμενικό Σώμα σε πολύ δύσκολη εποχή. Κι αυτό το γνωρίζουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε με το χώρο της Ναυτιλίας. Και το γνωρίζουν και εκείνοι που λασπολογούν τώρα σε βάρος του. Και που αμέτρητες φορές ως τώρα γκρίνιαξαν που διασπάστηκε το πρώην ΥΕΝ και έμεινε ακέφαλο και κανείς δεν ήξερε επί τόσους μήνες ποιος υπουργός είναι υπεύθυνος και πόσο...

Γνωρίζουμε επίσης πως αυτή τη χρονιά ειδικά ήταν πολλοί οι υφιστάμενοι του κ. Μπούσιου που κατέκλυζαν το ίντερνετ με διαφόρων λογής παράπονα για το Λιμενικό. Δεν είμαι σε θέση να κρίνω αν είχαν δίκιο ή όχι. Μπορεί και να είχαν. Μπορεί και να μην είχαν. Αλλά ελάτε στη θέση κάποιου που είναι αρχηγός σε τέτοιες συνθήκες;

Είναι εύκολο να διοικείς ένα καζάνι που βράζει; Κι όταν το θεσμικό πλαίσιο έχει ανατραπεί και όλα είναι ρευστά;

Και θυμάμαι έναν παλιό δάσκαλο. Να μας αναλύει την περίφημη κατολίσθηση όλων των αξιών. Ή και τον εθνικό μας βάρδο να κάνει λόγο για χάσμα σεισμού. Σε τέτοιο χάσμα αναγκάστηκε και ο κ. Μπούσιος να εκτελέσει καθήκοντα αρχηγού. Από πού να πιαστεί και πού να πατήσει;

Τώρα οι κατήγοροι του κ. Μπούσιου έχουν κρεμάσει τις ελπίδες τους από τον κ. Παπουτσή. Και βιάζονται να δηλώσουν πως η πλειοψηφία των λιμενικών είναι μαζί του. Και ο μόνος φταίχτης φαίνεται να ήταν ο τέως αρχηγός.

Την άλλη παροιμία την ξέρετε; Που λέει ότι φταίει το γομάρι και χτυπάμε το σαμάρι;

Εγώ, για πολλοστή φορά θα το πω, είμαι ανίδεη για τα εσωτερικά θέματα του λιμενικού. Και ούτε μου πέφτει λόγος. Ξέρω μόνο ως πρώην σπουδάστρια σχολής εμπορικού ναυτικού πως ναι, πρέπει να αλλάξει ριζικά το πλαίσιο που αφορά το λιμενικό. Ως προς την εμπλοκή του στη ναυτική εκπαίδευση.

Τόσο ως μέλος κάποτε του σπουδαστικού κινήματος των τότε ΑΔΣΕΝ και νυν ΑΕΝ όσο και ως πολίτης σήμερα λέω πως πρέπει να υπάρξει πλήρης αποστρατικοποίηση των σχολών Εμπορικού Ναυτικού. Και να περάσουν όπως και όλες οι άλλες σχολές αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας.

Λέω επίσης ως πρώην ναυτικός αλλά και ως πολίτης επίσης σήμερα πως το Λιμενικό όπως και αν το ονομάσουν και όποιος και αν είναι ο αρχηγός του ή ακόμη αν έχει ή δεν έχει αρχηγείο δεν είναι το μείζον θέμα της ελληνικής ναυτιλίας.

Μπορεί λοιπόν το ίδιο το Λιμενικό να θεωρεί πως εκ προϋποθέσεως η ίδρυση του σώματος αφορούσε τη στοργή για την Εμπορική Ναυτιλία αλλά σας βεβαιώ ότι και οι σχολικοί φύλακες διαθέτουν στοργή για τα μαθητούδια των σχολείων όμως δε φτάσαμε στο σημείο να τους αναθέσουμε και τη διοίκηση των σχολείων. Πολύ δε περισσότερο τη διοίκηση σύμπασας της εκπαίδευσης και της παιδείας.

Ενενήντα χρόνια από την ίδρυσή του, το Λιμενικό πρέπει επιτέλους να βρει το ρόλο που του αρμόζει. Κατά το έκαστος εφ ω ετάχθη. Κάποιοι, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, είχαν τη φαεινή ιδέα να μετακομίσουν αξιωματικούς του πολεμικού ναυτικού στο χώρο της εμπορικής ναυτιλίας. Ποιο όμως είναι το έργο του πολεμικού ναυτικού και ποιο της εμπορικής ναυτιλίας; Μπορεί και το ένα και το άλλο να έχει πεδίο επιχειρήσεων τη θάλασσα αλλά από κει και πέρα;

Φανταστείτε δηλαδή να βάζαμε αξιωματικούς του πεζικού να διοικούν τις μεταφορές εμπορευμάτων στη στεριά. Ή και τις μεταφορές επιβατών. Βεβαίως κι εκεί υπάρχει η τροχαία αλλά δεν ανακατεύεται η τροχαία ακόμη και στην εκπαίδευση των οδηγών. Στο χώρο της ναυτιλίας όμως όλα τέθηκαν υπό τη διοίκηση του Λιμενικού. Κι έφτασε το Λιμενικό να παρακολουθεί ως και τι εφημερίδα διαβάζουν οι αυριανοί ναυτικοί ακόμη και σε καιρούς δημοκρατίας, όχι χούντας...

Φταίει το Λιμενικό γι' αυτό; Μα το Λιμενικό, είπαμε, εντολές εκτελεί. Όπως δε φταίει η φιγούρα του Καραγκιόζη όταν βαράει το Κολλητήρι. Ο καραγκιοζοπαίχτης κινεί τα νήματα. Το Κολλητήρι όμως, ανεξαρτήτως ποιος φταίει, μαζεύει τις σφαλιάρες... και ουρλιάζει "Σταμάτα, μπαμπάκο!" Εμείς όμως και στο βαθμό που δεν είμαστε καραγκιόζηδες αλλά άνθρωποι με νου και γνώση οφείλουμε να ξέρουμε ποιος πραγματικά μας βαράει. Το ξέρουμε όμως;

Οι επιθέσεις κατά του κ. Μπούσιου δείχνουν πως όχι. Και δεν το λέω αυτό ως συμπατριώτισσά του. Αλλά ως άνθρωπος. Ως σκεπτόμενος άνθρωπος. Που ενοχλείται τα μάλα από όσους ακολουθούν το δρυός πεσούσης... Έστω και αν υπήρξε ναυτικός. Και δεν τρέφει συμπάθεια για το Λιμενικό και τους λιμενικούς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.