BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΜΕΝΙΚΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ. Πού όμως και πότε;

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΙΔΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ


Τρίτη, 06 Ιουλίου 2010


ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ


Συνάδελφοι-συναδέλφισσες,

Την Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010 συμμετέχουμε στην 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ στα πλαίσια της συνέχισης των αγώνων για την απόκρουση και ακύρωση των ασφαλιστικών και εργασιακών ανατροπών

Βρισκόμαστε μπροστά σε μία συνολική και συντονισμένη επίθεση κατά των εργασιακών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας.

Βρισκόμαστε μπροστά στη διάλυση του Κοινωνικού Κράτους, που με αγώνες κατακτήσαμε εδώ και δεκαετίες. Με την ψευδεπίγραφη επίκληση της «σωτηρίας της πατρίδας» η κυβέρνηση έχει γυρίσει τη πλάτη στη κοινωνία και στους εργαζόμενους και έχει στρέψει το βλέμμα της στη διάσωση του άδικου και εκμεταλλευτικού συστήματος των οικονομικά ισχυρών, εφαρμόζοντας σκληρές οικονομικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, λεηλατώντας το κράτος, τη δημόσια περιουσία, τα κοινωνικά αγαθά, οδηγώντας την οικονομία στην ύφεση και τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση και μετατρέποντας τη χώρα σε παράδειγμα αντεργατικού προτεκτοράτου, καταστρατηγώντας ακόμη και το ελληνικό σύνταγμα.

Με όχημα το κατάπτυστο Μνημόνιο, μετά το σφαγιασμό των μισθών στο Δημόσιο και σε όλες τις συντάξεις, μετά τη νέα φορολογική επιδρομή στα εισοδήματα και τη ληστρική αύξηση του ΦΠΑ ήρθε η ώρα της μεγάλης σαρωτικής ανατροπής στο ασφαλιστικό σύστημα που οδηγεί στην πλήρη κατεδάφιση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, αφού πρώτα μεθοδευμένα και διαχρονικά την υπονόμευσαν και την πριόνισαν με τις πολιτικές τους, τόσο η σημερινή όσο και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Αυτή η πολιτική διαλύει εκ βάθρων την κοινωνική συνοχή και εξυπηρετεί στο σύνολό τους τα αιτήματα της εργοδοσίας.


Στα σχέδια τους απαντάμε δυναμικά ΟΧΙ και απαιτούμε :


• Να αποσυρθεί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και να σταματήσει η Κυβέρνηση να νομοθετεί υπέρ των εργοδοτών.

• Να εντατικοποιηθούν οι διαδικασίες ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και να μην αμφισβητηθεί ο ρόλος του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).

• Την υπογραφή ΕΓΣΣΕ με στόχο τη διαφύλαξη του θεσμού και τη διασφάλιση του 13ου και 14ου μισθού, αλλά και την επίτευξη συμφωνίας για αυξήσεις, οι οποίες θα δώσουν οικονομική ανάσα στους εργαζόμενους.


ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ

ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 10πμ

ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ


ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

ΣΤΙΣ 8:30 ΓΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΜΕ ΠΟΥΛΜΑΝ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ


Αναρτηθηκε απο ΠΟΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ στις 14:28

________________________________


ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ


Είναι πραγματικά ενθαρρυντικό που όλοι οι κλάδοι εργαζομένων αντιδρούν στα νέα μέτρα. Και που αποκαλούν με βαρείς χαρακτηρισμούς το μνημόνιο.

Και μάλιστα από το ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ και πάλι ενημερωνόμαστε ότι και οι Λιμενικοί έχουν αναστατωθεί με τις αλλαγές σε βάρος τους στο ασφαλιστικό αλλά και για τις απλήρωτες υπερωρίες τους, σαββατοκύριακα, αργίες, οδοιπορικά, μεταθέσεις:

___________________________


Αναδημοσίευση από το blog ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Τρίτη, 06 Ιουλίου 2010


ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΝΩΣΕΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Λ.Σ:

ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΑΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ, ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ, ΑΡΓΙΕΣ, ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ,ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ !!!

Συνεδρίαση Γενικού Συμβουλίου Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ.


Πειραιάς, 05/07/2010


Συνεδρίασε σήμερα 05/07/2010 εκτάκτως, το Γενικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, με μοναδικό θέμα την αιφνιδιαστική κατάθεση τροπολογίας που ρυθμίζει τα όρια συνταξιοδότησης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο των δημοσίων Υπαλλήλων.

Από την ανάλυση του συνόλου των διατάξεων του Σ/Ν, γίνεται αντιληπτό ότι ανατρέπονται βίαια όλες οι ρυθμίσεις που αφορούσαν το ένστολο προσωπικό και πιο συγκεκριμένα:

1. Όλοι οι νέοκατατασσόμενοι στις Ε.Δ και στα Σ.Α. από 1/1/11, θα συνταξιοδοτούνται από το ΙΚΑ/ΕΤΑΜ.

2. Τα όρια ηλικίας των γυναικών με 3 και άνω ανήλικα τέκνα εξομοιώνονται πλήρως με των ανδρών.

3. Από 1/1/15 εξομοιώνονται τα όρια ηλικίας για όλα τα στελέχη των Ε.Δ. και Σ.Α. με το δημόσιο, δηλαδή 40 έτη συντάξιμης υπηρεσίας από τα οποία 35 έτη πραγματικής υπηρεσίας συν 5 έτη πλασματικής υπηρεσίας χωρίς όριο ηλικίας ή με τη συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας.

4. Για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης τα έτη από 2011 έως 2014 θα επιβαρυνθούν για κάθε έτος με επιπλέον 1 ½ χρόνο παραμονής.

5. Ο νέος υπολογισμός των συντάξεων σε πλήρη εφαρμογή θα γίνεται μετά την 1/1/15.

Για όσους συμπληρώνουν πριν από την ανωτέρω ημερομηνία, ο υπολογισμός θα γίνεται με τις ισχύουσες μέχρι σήμερα διατάξεις.

Για τους υπολοίπους τα προϋπάρχοντα έτη θα ρυθμίζονται με τις μέχρι σήμερα διατάξεις, ενώ από 1/1/11 και μετά με τις νέες ρυθμίσεις που θα ισχύουν.

6. Από 1/1/11 το κράτος δεν καλύπτει κανένα τρέχον ή μελλοντικό έλλειμμα των συγκεκριμένων ταμείων.

7. Όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα εντός του 2010 δεν θίγονται από τα όρια ηλικίας, ούτε από τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης.

Μετά τα παραπάνω η Ομοσπονδία με ομόφωνη απόφασή της καταδικάζει την πρακτική του αιφνιδιασμού από την πλευρά της κυβέρνησης σε τόσο ευαίσθητο ζήτημα για τους ένστολους, καθώς επίσης και την άνιση εις βάρος, έως ρατσιστική αντιμετώπιση στο όνομα της δήθεν ισότητας με τους υπολοίπους υπαλλήλους.

Όλα αυτά, αγνοώντας προκλητικά τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματός μας, τον βαθμό επικινδυνότητάς της, την φύση της εργασίας (αέρα, στεριά, θάλασσα), τις συνεχείς μεταθέσεις, αποσπάσεις, μετακινήσεις, την υπερεργασία και υπεραπασχόληση καθ'όλο το 24ωρο, Σαββατοκύριακα, αργίες και όλα χωρίς καν τις αποζημιώσεις που προβλέπονται για όλους τους υπόλοιπους εργαζομένους.

Επίσης ουδέποτε κανείς ασχολήθηκε, εάν οι υπηρεσίες, τα πλωτά, τα χερσαία και τα εναέρια μέσα, υπολειτουργούν υποστελεχωμένες και υποχρηματοδοτούμενες, εάν εφαρμόζονται οι νόμοι για την οργανική σύνθεση, για την πληρωμή των οδοιπορικών, για την πληρωμή των υγειονομικών δαπανών, για τα οφειλόμενα ρεπό, την καταστρατήγηση των αδειών, λειτουργώντας ουσιαστικά σε ένα είδους εργασιακό μεσαίωνα, υπό τη δαμόκλειο σπάθη του ΣΠΚ.

Έτσι λοιπόν και για όρους ισότητας, όπως αυτές προβλέπονται και από το άρθρο 4 του Συντάγματος της Ελλάδος, μετά την πλήρη εξομοίωσή μας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, απαιτούμε άμεσα από την κυβέρνηση, την θεσμοθέτηση της υπερωριακής εργασίας και της εργασίας κατά το Σαββατοκύριακα, αργίες, εξαιρέσιμα, όπως αυτές ισχύουν για όλους τους εργαζόμενους, τη διασφάλιση του 8ώρου, την άμεση πληρωμή των δαπανών που σχετίζονται με υγειονομική περίθαλψη, οδοιπορικά, μεταθέσεις, μετακινήσεις, άδειες που δεν χορηγήθηκαν λόγω υπαιτιότητας της υπηρεσίας κτλ.

Για όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχθούμε με τίποτα μια τέτοια εξέλιξη.

Μια εξέλιξη που φέρνει τους υπηρετούντες στις Ε.Δ. και στα Σ.Α. σε απόγνωση, βλέποντας να ανατρέπονται καθημερινά, τα δεδομένα της ζωής τους, του ρόλο τους να υποβαθμίζεται ο ρόλος τους και να καταρρακώνεται το ηθικό τους, χωρίς κανείς να το λαμβάνει υπόψη.

Θέλουμε να διαβεβαιώσουμε τους συναδέλφους ότι σε κάθε περίπτωση και με την δική τους συμπαράσταση, θα παλέψουμε, μέχρι τελικής δικαίωσης, τόσο μέχρι την ψήφιση του νομοσχεδίου, όσο και μετά, με κάθε τρόπο για να ανατρέψουμε στην πράξη αυτό το νομοσχέδιο.

Άμεσα αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία για την από κοινού αντιμετώπιση του θέματος με τις υπόλοιπες Ομοσπονδίες και Ενώσεις των Σ.Α.

Για κάθε εξέλιξη θα σας ενημερώσουμε με νεώτερη ανακοίνωση.


ΤΟ Γ.Σ.


Αναρτηθηκε απο ΠΟΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ στις 12:47

_____________________________

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΧΟΛΙΩΝ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Είναι, ξαναλέμε, παρήγορο. Που υπάρχει γενική κατακραυγή. Αποδεικνύοντας πως η πολιτική αυτή έρχεται σε αντίθεση με τη μεγάλη μάζα του λαού. Και πως οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων δεν εγκρίνουν τις δικαιολογίες που συνόδευσαν τις αποφάσεις για τα νέα μέτρα.

Από την άλλη όμως δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ως έλλειμμα στην συνολική επίθεση που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι της συνολικής και ενωμένης αντίδρασής τους.

Και ιδιαίτερα μιλώντας ως ναυτεργατικός χώρος για τους δύο κλάδους εργαζομένων που δημοσιεύσαμε τις ανακοινώσεις τους, τους λιμενεργάτες και τους λιμενικούς. Όλοι τους εργαζόμενοι στον ίδιο χώρο παρά τις όποιες ιδιαιτερότητες εργασίας.

Οι μεν λιμενεργάτες συμμετέχουν λέει και αυτοί στην απεργία της 8ης Ιουλίου, την Πέμπτη. Όμως διαδήλωση θα κάνουν στην Κλαυθμώνος! Και όχι στον Πειραιά έστω που είναι ο χώρος εργασίας τους.

Δεν ξέρουν και δεν έχουν ακούσει τίποτε οι λιμενεργάτες για το τι συμβαίνει τους τελευταίους μήνες στο λιμάνι σε μέρες απεργιών; Υπάρχει έλληνας που να μην έχει ακούσει;

Τι το πιο εύλογο να ορίσουν ως χώρο διαδήλωσης το λιμάνι και να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους απεργούς ναυτεργάτες;

Ακόμη χειρότερα με τους λιμενικούς. Διαμαρτύρονται μεν για τις εναντίον τους αδικίες και νέες ρυθμίσεις μα ταμπουρώνονται πίσω από τις ιδιαιτερότητες του δικού τους επαγγέλματος. Κι επιπλέον δε συμμετέχουν στην πανελλαδική απεργία της Πέμπτης. Δεν ξέρω, έχουν δικαίωμα απεργίας;

Πάντως μαζί με την ανακοίνωση στο ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ δημοσιεύεται και η ακόλουθη αφίσα:


Που την κοίταζα και την ξανακοίταζα μα εκείνο το 8 δεν έλεγε Ιουλίου μα Ιουνίου!!! Ο δαίμων του τυπογραφείου; Δε νομίζω. Αφίσα είναι. Τέτοια λάθη ούτε ο δαίμων του τυπογραφείου δεν καταφέρνει να κάνει. Μόνο ο άλλος δαίμων της κακοριζικιάς μας. Που δε φτάνει η επίθεση που δεχόμαστε όλοι μας τους τελευταίους μήνες, δε μας αφήνει να ενώσουμε τα χέρια και όλοι μαζί να αγωνιστούμε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που θάβει κάθε μέρα και πιο βαθιά όλους τους εργαζόμενους. Δίχως διακρίσεις.

Τι σημασία λοιπόν έχει αν είσαι σήμερα λιμενικός ή λιμενεργάτης ή ναυτεργάτης;

Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.

Και όσο νωρίτερα το καταλάβουμε, τόσο καλύτερα για όλους.

Τουλάχιστον να μην στρεφόμαστε ο ένας κλάδος κατά του άλλου. Μα εναντίον εκείνων που επιχειρούν την κατάργηση όλων των κεκτημένων μας.

Και εναντίον της αιτίας που προκαλεί όλα αυτά τα δεινά. Δε φτάνει φραστικά να καταδικάζουμε το μνημόνιο. Μα και να προβάλλουμε το αίτημα της απόσυρσης και της κατάργησής του.

Αφιερώνω λοιπόν σε όλους τους στίχους του εθνικού ποιητή:

Αν μισούνται ανάμεσά τους

δεν τους πρέπει ελευθεριά!

Με την αναγκαία παράφραση: Αν οι εργαζόμενοι τα βάζουν μεταξύ τους, τότε ο εργασιακός μεσαίωνας είναι το δίκαιο έπαθλό τους.

Μα είναι πραγματικά γελοίο. Αντί ενότητας και κοινού αγώνα των εργαζομένων, να καταφέρνουν τα αφεντικά να βάζουν τους μεν να βαράνε τους δε. Και θυμάμαι κάποτε που έπαιρνα μέρος σε μια πολύημερη απεργία του τωρινού κλάδου που εργάζομαι και έτυχε ο πατέρας μιας μαθήτριάς μου να υπηρετεί στα ΜΑΤ. Και εγώ τον εκτιμούσα ως γονιό αλλά και εκ μέρους του παρόμοια ήταν τα συναισθήματα που εισέπραττα για όσα πρόσφερα στο παιδί του. Μα εκεί έξω, στους δρόμους, αν ερχόμασταν πρόσωπο με πρόσωπο, ποιος θα ήταν ο ρόλος του καθενός μας;

Ο δικός του να με ραντίσει με ληγμένα χημικά όπως ραντίζουμε τις κατσαρίδες. Κι εγώ; Με τα μάτια να τρέχουν να τον στολίζω με όλα τα γνωστά συνθήματα των απεργών κατά των οργάνων της τάξης...

Πώς έχουμε καταντήσει έτσι; Και πώς δε βλέπουμε ότι ακόμη και όταν σε ένα κλάδο παρέχουν προνόμια γίνεται από σκοπού. Όπως έκαναν παλιά και οι χιώτες καπεταναίοι. Που έβγαιναν στο φτερό και φώναζαν: "Ε, συ, που έφαγες τ' αβγό..." Ξέρετε, εκείνον τον καιρό έπεφτε πείνα άγρια στα καράβια. Με γαλέτα την έβγαζαν οι άνθρωποι. Και ο τρόπος να τους κάνουν κουμάντο ήταν σε μερικούς να δίνουν κανένα αβγουλάκι για ρεγάλο.

Μιλάνε τώρα οι λιμενικοί για απλήρωτες υπερωρίες. Δε λέω, πολύ καλά κάνουν! Μα την ίδια ώρα απλήρωτες μένουν και οι εφημερίες των γιατρών. Κι ακόμη χειρότερα απλήρωτοι μένουν για μήνες και οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί. Και τρισχειρότερα; Εκεί κάτω στη ράδα του Πειραιά είναι συνηθισμένο φαινόμενο να εγκαταλείπονται ναυτεργάτες από τους πλοιοκτήτες. Όχι μόνο απλήρωτοι μα και χωρίς δυνατότητα να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Δεν τα γνωρίζουν αυτά οι λιμενικοί;

Μόλις τα περασμένα Χριστούγεννα ένας έλληνας ναυτεργάτης κρεμάστηκε στο άλμπουρο και απειλούσε να αυτοκτονήσει αν δεν του πλήρωναν τα δεδουλευμένα μηνών που του χρωστούσαν.

Αγαπητοί λιμενικοί, που τώρα διαμαρτύρεστε για τις υπερωρίες και τα οδοιπορικά, να τα σκέφτεστε όλα αυτά όταν οι ναυτεργάτες απεργούν και εσάς σας στέλνουν εναντίον τους. Πως κι αυτοί το δίκιο τους ζητάνε. Κι αντί για το δίκιο βρίσκονται αντιμέτωποι με το γκλομπ και τα δακρυγόνα. Και τα ίδια πρέπει να σκέφτονται και οι συνάδελφοί σας στα άλλα σώματα ασφαλείας όταν έρχονται αντιμέτωποι με απεργούς. Και όχι να συμπεριφέρονται βασιλικότερα του βασιλέως. Γιατί παλιά συνήθεια είναι όλων των βασιλιάδων το

ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ!

Ας μην τους κάνουμε το χατίρι. Ο βασιλιάς είναι γυμνός. Δεν το βλέπετε; Και μόνο η δική μας φαγωμάρα τον ντύνει και του επιτρέπει να κρατάει σκήπτρο. Στο χέρι μας είναι να του το πάρουμε. Και να μην τον αφήσουμε άλλο πια να κάνει κουμάντο στις ζωές μας.

Αντί λοιπόν του κάτω τα χέρια από τη ζωή μας που φωνάζετε, και που δεν πρόκειται να το κάνουν, ας δώσουμε τα χέρια και ας αγωνιστούμε όλοι μαζί. Εν τη ενώσει η ισχύς, έλεγαν οι παλιοί. Και είχαν δίκιο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.