BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Όταν οι Έλληνες ανακάλυψαν την Αμερική


Αναδημοσίευση από το

http://www.sigmalive.com/simerini/paraksena/232789

Όταν οι Έλληνες ανακάλυψαν την Αμερική

31/01/2010 ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Άγνωστα στοιχεία από ναυτικούς χάρτες και ημερολόγια

Οι μεγάλοι θαλασσοπόροι άφησαν ανεξίτηλα τη δική τους σφραγίδα στις πολύχρονες ταξιδιωτικές τους περιπλανήσεις. Ο Κολόμβος, ο Μαγγελάνος, ο πλοίαρχος Κουκ, ασφαλώς έγραψαν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην παγκόσμια ιστορία των ταξιδιωτικών ανακαλύψεων.

Πέρα, όμως, από τα γνωστά και αποδεδειγμένα γεγονότα, διάφορες έρευνες και μελέτες έφεραν στο φως μια χαμένη αλήθεια: Ότι Έλληνες συμμετείχαν σ’ αυτά τα σπουδαία κατορθώματα, με κυριότερο την ανακάλυψη της Αμερικής. Ο Χρήστος Λάζος στο αξιόλογο και αποκαλυπτικό του βιβλίο «Έλληνες στην ανακάλυψη και εξερεύνηση της Αμερικής» φέρνει στο φως άγνωστα στοιχεία για την προσφορά των Ελλήνων στις περίφημες ταξιδιωτικές περιπλανήσεις. Λέει, μεταξύ άλλων, στο Α’ Κεφάλαιο:

«Στο σημαντικό ερώτημα αν είχαν πάρει μέρος στο μεγάλο ιστορικό γεγονός των ανακαλύψεων και Έλληνες, μπορούμε σήμερα να δώσουμε καταφατική απάντηση. Τα στοιχεία που τεκμηριώνουν την άποψη αυτή είναι καταχωνιασμένα στις βιβλιοθήκες και τα αρχεία των μεγάλων, την περίοδο εκείνη, ναυτικών δυνάμεων, της Ισπανίας, Αγγλίας και Γαλλίας. Είναι τεκμήρια σκόρπια, θαμμένα σε όσα ναυτολόγια ή ημερολόγια πλοίων έχουν διασωθεί από ταξίδια της εποχής εκείνης...».

Το μυστικό του Κολόμβου

Ένα σημαντικό γεγονός είναι και η επίσκεψη του Χριστόφορου Κολόμβου στη Χίο, προτού ξεκινήσει το μεγάλο ταξίδι προς τη Δύση. Ο Χρήστος Λάζος στη σελίδα 24 παραθέτει ένα απόσπασμα του Γιώργου Χατζηδάκη στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» στις 11.9.1987 με τίτλο «ο Κολόμβος στη Χίο». Ο Κολόμβος γνωρίζεται με τον Καπετάν Ανδρέα, φτιάχνοντας χάρτες πορείας και μαθαίνοντας αρκετές πληροφορίες σχετικά με το επικείμενο ταξίδι του. «Πιστεύω και το έχω εκφράσει δημόσια», ομολογεί ο Χρήστος Λάζος, «ότι ο Κολόμβος είχε στα χέρια του και άλλους χάρτες, από τους οποίους παρακινήθηκε να πραγματοποιήσει το ταξίδι του, χάρτες που είχαν πανάρχαια προέλευση και ήταν ελληνικοί. Επρόκειτο για χάρτες της αλεξανδρινής εποχής, κατασκευασμένους από τον Ερατοσθένη, οι οποίοι υπήρχαν στη βιβλιοθήκη του Ανάκτορου των Βλαχερνών».

Αρκετοί Κρητικοί και από άλλα μέρη της Ελλάδας, πήραν μέρος σε μεγάλες θαλασσοπορίες. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που βοήθησαν στο κτίσιμο πόλεων. Στη σελίδα 26, ο Χρήστος Λάζος τονίζει ότι «από αναφορές της εποχής μαθαίνουμε ότι πολλοί Έλληνες είχαν πάρει μέρος στην ίδρυση της πόλης Σάντα-Φε στο Νέο Μεξικό, κάτω από τις διαταγές του Δον Χουάν ντε Ονιάτες, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 1598. Στον επίσημο πίνακα των στρατιωτών που τον συνόδεψαν στο Νέο Μεξικό, ο Ονιάτες αναφέρει: Χουάν Γκιέγκο, 32 ετών, γιος του Λαζάρου Γκιέγκο, Έλληνας από το Νεγροπόντε (Εύβοια)...».

Η ελληνική καταγωγή των Αραουκανών

ΜΙΑ αξιοπρόσεκτη μελέτη είναι και το βιβλίο του Δρ Στ. Δωρικού και Δρ Κ. Χατζηγιαννάκη «Οι Σπαρτιάτες της Χιλής». Σε αυτό το έργο αποδεικνύεται με αδιάσειστα στοιχεία η ελληνική καταγωγή των Αραουκανών της Χιλής. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, πριν από 3.000 περίπου χρόνια, οι Σπαρτιάτες αποίκισαν τη Χιλή, αφού πέρασαν από την Πολυνησία, έφθασαν στην αμερικανική ήπειρο. Σήμερα, οι Αραουκανοί ομολογούν την ελληνική τους καταγωγή και αναπτύσσουν τη γλώσσα τους σε διάφορα ιδρύματα.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η ελληνική παρουσία στη μακρινή Δύση είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, με στοιχεία που έρχονται στο φως και πιστοποιούν του λόγου το αληθές. Οι Έλληνες, σε όλες τις εποχές, έδωσαν το παρών τους στα μεγάλα ταξίδια, αλλά και στις μεγάλες εξερευνήσεις. Άφησαν τα ονόματά τους κληρονομιά για τις επόμενες γενιές, μια ιστορική αναδρομή που συνυπάρχει μέχρι τις μέρες μας, ακλόνητη μαρτυρία του ελληνικού γίγνεσθαι...

______________________________

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Γηράσκουμε αεί διδασκόμενοι τη ναυτική μας ιστορία και δοκιμάζοντας εκπλήξεις για τα ναυτικά κατορθώματα των προγόνων μας σε μια εποχή που ούτε καν υποψιαζόμασταν...

Σπαρτιάτες στη Χιλή!!! για φαντάσου!!! Και χάρτες του Ερατοσθένη στα χέρια του Κολόμβου...

Ελπίζουμε βέβαια τα στοιχεία αυτά να στηρίζονται σε έγκυρη και επιστημονική μελέτη ντοκουμέντων και όχι να αποτελούν προέκταση και μόνο της τάσης ορισμένων να αναδείξουν τους έλληνες σε κάτι ανάλογο με την αρία φυλή του Χίτλερ... Το λέμε αυτό γιατί το να περάσεις από την Πολυνησία στην Αμερική είναι κομματάκι δύσκολο και ειδικά με τα μέσα εκείνης της πανάρχαιας εποχής. Βλέπετε από την Πολυνησία ως τη Χιλή παρεμβάλλεται κοτζάμ Ειρηνικός και όχι μια οποιαδήποτε θαλασσίτσα...

Σαφώς γνωρίζουμε ότι σε παλιότερες εποχές οι Βίκινγκς κατάφεραν να περάσουν στην ήπειρο που σήμερα ονομάζεται Αμερική, αυτό όμως συνέβη γύρω στα 1000 μ.Χ. και όχι τόσο παλιά που έζησαν οι Σπαρτιάτες, όπως διαβάζουμε στην αγγλική Wikipedia:

http://en.wikipedia.org/wiki/Viking_expansion

North America

A Norwegian ship's captain named Bjarni Herjólfsson first came across a part of the North American continent ca. 985 when he was blown off course sailing to Greenland from Iceland. Subsequent expeditions from Greenland (some led by Leif Erikson) explored the areas to the west, seeking large timbers for building in particular (Greenland had only small trees and brush). Regular activity from Greenland extended to Ellesmere Island, Skraeling Island and Ruin Island for hunting and trading with Inuit groups. A short-lived seasonal settlement was established at L'Anse aux Meadows, located in the northern part of Newfoundland, Canada.

The Greenlanders called the new found territory Vinland. It is unclear whether Vinland referred to in the traditionally thinking as Vínland (wine-land) or more recently as Vinland (meadow- or pasture-land). In any case, without any official backing, attempts at colonization by the Norse proved failures. There were simply too many natives for the Greenlanders to conquer or withstand and they withdrew to Greenland.


Και όπως βλέπουμε πέρασαν στην Αμερική από ένα διαφορετικό δρόμο, ταξιδεύοντας στο Βόρειο Ατλαντικό και ανάμεσα στην Ισλανδία και τη Γροιλανδία. Τον Ειρηνικό, το χάος του Ειρηνικού, είναι αδύνατον να φανταστούμε ότι το διέσχισαν οι Σπαρτιάτες με τα πρωτόγονα μέσα της εποχής τους και ειρήσθω εν παρόδω: Οι Σπαρτιάτες δε διακρίνονταν για τις ικανότητές τους στα θαλάσσια ταξίδια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.