BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Απεργιακός πυρετός στο λιμάνι του Πειραιά



Πολύμορφη δράση από τους ναυτεργάτες για την

ΑΠΕΡΓΙΑ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, 24 ΦΛΕΒΑΡΗ 2010

Πικετοφορία στο κέντρο της πόλης και εξορμήσεις χτες το πρωί στα καράβια

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Πέμπτη 18 Φλεβάρη 2010

Το μήνυμα του απεργιακού ξεσηκωμού μοίρασαν χτες, στο πρώτο λιμάνι της χώρας, ναυτεργάτες που με πρωτοβουλία των ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ΠΕΣ ΝΑΤ ανέπτυξαν από το πρωί πλούσια δραστηριότητα, κόντρα στην υπονομευτική τακτική της πλειοψηφίας της ΠΝΟ.

Στο πλαίσιο της καλύτερης προετοιμασίας της απεργίας στις 24 Φλεβάρη και της απεργιακής συγκέντρωσης που θα γίνει στις 11 το πρωί στην πλατεία του Ηλεκτρικού Σταθμού, νωρίς το πρωί έγιναν εξορμήσεις στα καράβια. Στις 10 π.μ. τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία διοργάνωσαν μαζική πικετοφορία από την πλατεία του Ηλεκτρικού Σταθμού, από όπου ακολούθησε πορεία στους δρόμους γύρω από το λιμάνι με απανωτά συνθήματα όπως

«Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι

τώρα με το ΠΑΜΕ αντίσταση και πάλη»

«Με αγώνες έχει γίνει η ασφάλιση

δεν είναι για παζάρια και για διάλυση»

αλλά και με τις πικέτες τους όπου κυριαρχούσε η φράση

«Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία»

κατέληξαν στα γραφεία της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας. Η ολοήμερη δράση κορυφώθηκε το απόγευμα με τις ανοιχτές συνεδριάσεις των διοικήσεων των σωματείων των Μηχανικών και των Θερμαστολαδάδων, όπου αποφάσισαν την κήρυξη απεργίας στα πλοία στο λιμάνι του Πειραιά με προοπτική επέκτασης και κλιμάκωσης.

Να απομονωθούν οι υποταγμένοι

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Σάββατο 20 Φλεβάρη 2010

«Σύμφωνα με το πνεύμα των κυβερνητικών μέτρων για την επιβίωση της ελληνικής οικονομίας» - όπως αναφέρεται σε σχετικό δελτίο Τύπου της Ενωσης Επιχειρήσεων Ναυτιλίας (ΕΕΝ) - οι ακτοπλόοι εφοπλιστές απαίτησαν προς την ΠΝΟ, στη χτεσινή τέταρτη στη σειρά διαπραγματευτική συνάντηση για την υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Ακτοπλοΐας, μηδενικές αυξήσεις και μείωση κατά 10% των επιδομάτων.

Οι αξιώσεις που προβάλλουν οι ακτοπλόοι εφοπλιστές έρχονται να προστεθούν σε αυτές που ήδη έχουν διατυπώσει χωρίς περιστροφές:

Κατάργηση

- των οργανικών συνθέσεων

- των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας

- του δεκάμηνου επάνδρωσης των ακτοπλοϊκών πλοίων

- του πιστοποιητικού ελληνομάθειας

«ελευθερία» πρόσληψης ναυτεργατών με μισθούς από τη χώρα που προέρχονται

οι αλληλοασφαλιστικοί οργανισμοί των ναυτεργατών να υπαχθούν στο υπουργείο Εργασίας.

Το «ξεσάλωμα» των ακτοπλόων εφοπλιστών είναι μέρος της σφοδρής και χωρίς προηγούμενο επίθεσης στην οποία έχει επιδοθεί συνολικά το εφοπλιστικό κεφάλαιο, αξιοποιώντας την κρίση, σε βάρος του συνόλου των εναπομεινάντων ναυτεργατικών δικαιωμάτων και με «εφόδιο» την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης (κανονισμός 3577/92), της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων της ευρωυποταγής. Η έφοδος του μεγάλου κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού είναι ενιαία σε βάρος των εργατών της στεριάς και της θάλασσας.

Πώς αντιδρά η πλειοψηφία της ΠΝΟ απέναντι σε αυτή την πρωτοφανή σε αγριότητα επίθεση εναντίον των ναυτεργατικών συμφερόντων; Οπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και του ΕΚΠ. Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομη Παρέμβαση» «αναπτύσσουν» και στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα «δράση» τέτοια που να διευκολύνει την επέλαση του κεφαλαίου. Ειδικά αυτή την περίοδο επιδιώκουν να καλλιεργήσουν στους ναυτεργάτες την αυταπάτη ότι αυτοί «είναι μέσα σε προστατευτική γυάλα» και δεν πρόκειται να τους πλήξουν όλα όσα προωθούνται στους εργαζόμενους της στεριάς.

Επιχειρούν δηλαδή να τους απομονώσουν από το εργατικό κίνημα, να υπονομεύσουν την ανάγκη οργάνωσης των ναυτεργατών για να αποκρούσουν την επίθεση εναντίον τους, να ανακόψουν την ανάπτυξη της ταξικής πάλης. Τελευταία απόδειξη, η απόφαση αυτής της πλειοψηφίας να κηρύξει η ΠΝΟ απεργία στις 24 Φλεβάρη, μόνο μέσα στο λιμάνι του Πειραιά - απεργία που ήδη είχαν κηρύξει τα ταξικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - και με πλαίσιο διεκδικήσεων - κοροϊδία.

Οι ναυτεργάτες ένα δρόμο έχουν να ακολουθήσουν. Αυτόν που δείχνουν τα ταξικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Απομόνωση των υποταγμένων παρατάξεων, οργάνωση δυνάμεων, μετατροπή των πλοίων σε κάστρα της ταξικής πάλης. Η απεργία της Τετάρτης, η μαζική συμμετοχή τους κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ θα είναι ένα ακόμα μεγάλο βήμα μπρος για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους.

_________________________________

ΣΧΟΛΙΟ

Η κατάσταση στην ελληνική ακτοπλοΐα και οι ασυγκράτητες ορέξεις των ακτοπλόων εφοπλιστών για όλο και μεγαλύτερα κέρδη, ορέξεις που βρίσκουν πλάτη τις νομοθεσίες της ΕΕ, δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο σε όλους μας τι ακριβώς έχει συμβεί με τη χώρα μας και πώς η ένταξη στην ΕΕ μας έφερε στα χάλια του σήμερα.

Υποτίθεται πως τους χρωστάμε λεφτά, πως δε διαχειριστήκαμε όλοι εμείς καλά την οικονομία και τώρα όλοι εμείς πρέπει να πληρώσουμε!!! Να όμως που την ίδια ώρα με τις αποφάσεις της ΕΕ ωθούνται έλληνες εργαζόμενοι στην ανεργία και στη θέση τους προσλαμβάνονται με τις ευλογίες των Βρυξελλών εργαζόμενοι από τρίτες χώρες.

Έτσι θα βγει η Ελλάδα από την οικονομική κρίση; Ή θα βυθιστεί ακόμη περισσότερο;

Θέλουν μα δεν μπορούν να μας ξεγελάσουν.

Γι' αυτό την Τετάρτη συμμετέχουμε όλοι δυναμικά στην απεργία.

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ

Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ!






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.