BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

AEGEAN WIND: Στρώνουν το έδαφος να σκεπαστεί το φονικό


Στρώνουν το έδαφος να σκεπαστεί το φονικό

Σε μηχανισμό συγκάλυψης, με τη βούλα της πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ, παραπέμπουν τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας

«Πλωτή βόμβα» ήταν το ελληνικό φορτηγό πλοίο «AEGEAN WIND» των εφοπλιστών Κουμάνταρου, το οποίο ξημερώματα Χριστουγέννων, ταξιδεύοντας ανοιχτά της Βενεζουέλας, έγινε ο τάφος για 9 ναυτεργάτες - ανάμεσά τους και τρεις Ελληνες - όταν άρπαξε φωτιά στο κομοδέσιο.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για ένα ακόμα εφοπλιστικό έγκλημα, που φέρει ατόφια τη σφραγίδα της πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και της Κοινής Ναυτιλιακής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πρόκειται για τις δυνάμεις εκείνες που κόβουν και ράβουν στα μέτρα της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου, από νομοθεσία, μέχρι και κανονισμούς.

Ωστόσο, όπως διαρρέεται σκόπιμα - για να προλειάνουν το έδαφος και να προετοιμάσουν σχετικά την κοινή γνώμη - το πόρισμα που φέρεται να κατέθεσε ο λιμενικός πραγματογνώμονας που έλεγξε το πλοίο, δείχνει ως υπεύθυνο για την πυρκαγιά το νεκρό Ελληνα ηλεκτρολόγο!

Στο 26χρονο πλοίο είχε εκδοθεί πιστοποιητικό από τον Αμερικανικό Νηογνώμονα ότι ήταν πλήρως αυτοματοποιημένο. Κατ' απαίτηση των εφοπλιστών, η τροποποίηση της διεθνούς σύμβασης SOLAS 1974 (σύμβαση για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα) στα αυτόματα πλοία επιβάλλει να διαθέτουν αυτόματα συστήματα πυρανίχνευσης και πυρόσβεσης. Ομως σε αυτά δεν περιλαμβάνει τα πλοία που κατασκευάστηκαν πριν το 1983, δηλαδή τα υπερήλικα, όπως το «AEGEAN WIND», παρά το γεγονός ότι οι ανάγκες τους είναι περισσότερες.

Επιπλέον, στα πλοία που χαρακτηρίζονται αυτόματα, καθορίζεται και η ανάλογη οργανική σύνθεση, που είναι μικρότερη από αυτή των συμβατικών πλοίων. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με τις 9 απανωτές μειώσεις των οργανικών συνθέσεων που επέβαλαν στα ποντοπόρα πλοία οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ από το 1985 έως σήμερα, έχουν δημιουργήσει στα καράβια μια άκρως επικίνδυνη κατάσταση, που αποδείχτηκε με τον πλέον τραγικό τρόπο στο «AEGEAN WIND».

Το πρόβλημα στο «AEGEAN WIND» περιγράφεται ανάγλυφα στην απάντηση που έδωσε το Γραφείο Τύπου του υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας σε συγκεκριμένα ερωτήματα του «Ριζοσπάστη». Αναφέρεται ότι ανάμεσα στα άλλα αυτόματα συστήματά του, «το πλοίο έφερε και τις ενδείξεις για την κλάση του "Α1, Βylk Carrier, Circle E, + AMS, +ACCU"», η τελευταία εκ των οποίων «αποδίδεται για πιστοποίηση αυτόματου ελέγχου μη επανδρωμένου μηχανοστασίου»! Βέβαια, αυτό το εντελώς αυτόματο πλοίο που είχε πιστοποιητικό ακόμα και για μη επανδρωμένο μηχανοστάσιο, ήταν 26 ετών!

Και συνεχίζει η απάντηση ότι οι κανόνες του Νηογνώμονα με βάση αυτούς τους αυτοματισμούς του πλοίου «δεν αναφέρονται σε συστήματα πυρανίχνευσης και πυρόσβεσης στους χώρους ενδιαίτησης (κομοδέσιο)», όπως και η SOLAS 1974. Ομως δεν αναφέρει κουβέντα αν η οργανική του σύνθεση, που συμπεριλαμβάνεται στα συστήματα ελέγχου και πυρασφάλειας, επαρκούσε πλήρως και ανταποκρινόταν έστω και στους στοιχειώδεις, βασικούς κανόνες ασφαλείας.

Μηχανισμός συγκάλυψης

Σε αυτά τα πλαίσια της συγκάλυψης των ευθυνών των εφοπλιστών κινείται και η απάντηση που έδωσε η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε Ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Τούσσας για το «AEGEAN WIND». Οπως αναφέρεται σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα, η απάντηση αποδεικνύει ότι η Επιτροπή είναι «σταθερά προσανατολισμένη στην αντιλαϊκή κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εφοπλιστών».

«Στην απάντησή της η Επιτροπή - τονίζεται στο δελτίο Τύπου - παραθέτει μια σειρά γραφειοκρατικών μέτρων και κανονισμών που πάρθηκαν δήθεν για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και αναφέρεται σε μια σειρά πιστοποιητικών ελέγχου και επιθεωρήσεων που πραγματοποιούνται από επιτροπές φτιαγμένες από το κεφάλαιο για το κεφάλαιο», αλλά και «στοιχεία» που βεβαιώνουν ότι το συγκεκριμένο πλοίο πέρασε από επιθεωρήσεις χωρίς να εντοπιστούν προβλήματα.

«Επιβεβαιώνεται η εκτίμηση του ΚΚΕ ότι έχοντας χαράξει την Κοινή Ναυτιλιακή Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης με γνώμονα και κριτήριο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους των εφοπλιστών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λειτουργεί ως μηχανισμός συγκάλυψης των εφοπλιστικών ευθυνών, ακόμη και όταν το κόστος είναι ανθρώπινες ζωές», σημειώνεται στο δελτίο Τύπου.

_________________________

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 10/2/2010

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5496979

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.