BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ


Σήμερα η τάξη μας πραγματοποίησε επίσκεψη στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, στο λιμάνι της Ζέας στον Πειραιά.




Εκεί και παρακολουθήσαμε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα "Ναυπηγώντας μια τριήρη".


Το πρόγραμμα παρουσίασε με εξαιρετική ευφράδεια η κ. Κλεοπάτρα, υπάλληλος του μουσείου.




Αρχικά οι μαθητές παρακολούθησαν προβολή ώστε να ενημερωθούν για το πώς ο άνθρωπος ξεκίνησε να ταξιδεύει στο νερό και πώς κατασκεύασε στη συνέχεια τα πρώτα πλωτά μέσα. Πώς δηλαδή από τους κορμούς των δέντρων προχώρησε στην κατασκευή πλοίων. Κι ακόμη με τι υλικά τα κατασκεύασε και με ποιον τρόπο πέτυχε να τα κάνει να κινούνται.




Αλλά και πώς από τα πρώτα πλοία, τη μυθική "ΑΡΓΩ" του Ιάσονα και τα πλοία των Μινωιτών, οδηγήθηκαν οι παππούδες μας να κατασκευάσουν το υπέροχο πλοίο που ονομάστηκε τριήρης:



ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΤΡΙΗΡΗΣ

Το αριστούργημα της αρχαίας ελληνικής ναυπηγικής και το διασημότερο πολεμικό πλοίο της αρχαιότητας. Το ελληνικό ναυτικό εξοπλισμένο με τέτοια πλοία - που τελειοποίησαν οι Αθηναίοι - έσωσε την Ελλάδα και την Ευρώπη από την περσική απειλή καταστρέφοντας τον περσικό στόλο στη Σαλαμίνα (480 π.Χ. ) αλλάζοντας τη ροή της Ιστορίας. Κυριαρχώντας έπειτα στη θάλασσα για πολλούς αιώνες δημιούργησε και εξασφάλισε τις συνθήκες που επέτρεψαν την ανάπτυξη και τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού, τα ιδεώδη του οποίου αποτελούν μέχρι και σήμερα τις βάσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού. (1 )

Μετά την προβολή ξεναγηθήκαμε στο μουσείο και είδαμε ομοιώματα και τριήρεων αλλά και ολκάδων, πλοίων δηλαδή της ίδιας εποχής με τις τριήρεις, που ήταν όμως προορισμένα να μεταφέρουν εμπορεύματα:



Πολλές οι ομοιότητες αλλά και οι διαφορές ανάμεσα στους δύο τύπους πλοίων, τις τριήρεις και τις ολκάδες.



Διαφορές που ξεκίναγαν και από το διαφορετικό προορισμό των τριηρών και των ολκάδων. Ξεκινάνε από το έμβολο που διέθεταν οι τριήρεις για να εμβολίζουν τα εχθρικά πλοία, όπως με μεγάλη επιτυχία έκαναν οι παππούδες μας κατά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, το Σεπτέμβριο του 480 π.Χ.



Ο Ξέρξης παρακολουθεί τη ναυμαχία της Σαλαμίνας (2 )

Τριήρης: η πρώτη ελληνική τριήρης ναυπηγήθηκε στην Κόρινθο μεταξύ 650-610 π.Χ. Είχε δύο ἱστία, αλλά στη μάχη χρησιμοποιούσαν μόνο τα κουπιά, μάλιστα αν το επέτρεπαν οι συνθήκες άφηναν τα ἱστία στην ξηρά.

Οι τριήρεις, που δοξάστηκαν στους Περσικούς πολέμους, δεν είχαν κατάστρωμα σε όλο τους το μήκος, όπως οι τριήρεις του 4ου αιώνα. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά της ήταν: 37 μ μήκος, 5,2 μ πλάτος, 1,5 μ βύθισμα και εκτόπισμα 70 τόνοι.

Σε μία καλοκαιρινή μέρα η τριήρης, όταν ήταν κωπήλατη, κάλυπτε απόσταση περίπου 70.000 οργιών ή 700 σταδίων (περίπου 130 χμ) και τη νύχτα 60.000 οργιών ή 600 σταδίων (περίπου 111 χμ) ή -με άλλη διατύπωση- η ταχύτητά της κυμαινόταν μεταξύ 4,6 και 6 κόμβων με ευνοϊκό άνεμο με μέγιστη ταχύτητα τους 7 ή 8 ή 12 κόμβους ανάλογα με τον μελετητή, ενώ με αντίξοες συνθήκες κυμαινόταν μεταξύ 1,5 και 3,3 κόμβων.

Σύμφωνα με μία αθηναϊκή επιγραφή του 4ου αιώνα π.Χ. η τριήρης διέθετε 170 κωπηλάτες και οι 85 της κάθε πλευράς ήταν κατανεμημένοι σε τρεις σειρές, 31 στην άνω (θρανῖται), 27 στη μεσαία (ζυγῖται) και 27 στην κάτω σειρά (θαλαμῖται). Ελάχιστο πλήρωμα ήταν 1 τριήραρχος, 4 υπαξιωματικοί και οι 170 κωπηλάτες (ἐρέται), ήτοι σύνολο 175 άτομα.

Κύριος οπλισμός της ήταν το έμβολο και ενδεχομένως οι καταπέλτες. Οι μάχιμες τριήρεις ονομάζονταν ταχείες, διότι είχαν επανδρωμένες όλες τις κώπες, κατ’ αντιδιαστολή προς τις άλλες, οι οποίες δεν είχαν ούτε επανδρωμένες όλες τις κώπες, ούτε ως βασική αποστολή την πολεμική εμπλοκή με εχθρικές τριήρεις, και οι οποίες είχαν διαφορετικά ονόματα και αποστολές.

Το 1987 με την επίβλεψη του καθηγητού Μόρισον κατασκευάσθηκε η Ολυμπιάς, ακριβές αντίγραφο τριήρους των κλασσικών χρόνων. (3 )



Ὁλκάς: γενικός χαρακτηρισμός των εμπορικών πλοίων. Μάλλον δεν είχαν κουπιά, διότι το όνομά τους υποδηλώνει ότι ρυμουλκούνταν από άλλα πλοία. Στον κόλπο της Κυρήνειας βρέθηκε βυθισμένη μία ὁλκάς του 4ου π.Χ. αιώνα (περίπου σύγχρονη του Μεγάλου Αλεξάνδρου), που μετέφερε 400 αμφορείς με κρασί και λάδι από τη Χίο, τη Σάμο και τη Ρόδο, 29 μυλόπετρες από τη Νίσυρο και αμύγδαλα. Είχε μήκος 14 μ. και βάρος 14 τόνους. (3 )



Ένα όμορφο βίντεο για το περίφημο πλοίο της Κερύνειας.

Στη συνέχεια οι μαθητές περιηγήθηκαν στα υπόλοιπα εκθέματα του μουσείου. Είδαν ομοιώματα δεκάδων πλοίων, πολεμικών και εμπορικών, ιστιοφόρων και μηχανοκίνητων, παλαιών και σύγχρονων.



Επιβατικό Πλοίο



Είδαν επίσης εξαρτήματα πλοίων, στολές ναυτικών, χάρτες, ναυτιλιακά όργανα (εξάντες, διπαράλληλους, κουμπάσα κλπ) καθώς και αμέτρητους πίνακες με θέματα από τη ναυτική ζωή.



"Συναντήθηκαν" επίσης με τον Κανάρη και τα πυρπολικά του, που συνέχισαν την παράδοση με το υγρό πυρ των Βυζαντινών, συμβάλλοντας αποφασιστικά στον αγώνα της ανεξαρτησίας του 1821. Και στη συνέχεια γνώρισαν ονομαστά πλοία του πολεμικού μας ναυτικού που το καθένα τους κατέκτησε μια ξεχωριστή θέση στη ναυτική μας ιστορία:




Ο θρυλικός μπαρμπα - Γιώργος του ναυτικού μας, το θωρηκτό Γεώργιος Αβέρωφ



Ό,τι απόμεινε από την ιταλική τορπίλη που "σκότωσε" τη ναυαρχίδα του στόλου μας, την Έλλη, το Δεκαπενταύγουστο του 1940, στην Τήνο


Αναχωρώντας από το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος βγάλαμε και μία αναμνηστική φωτογραφία (συγνώμη που τη δημοσίουμε θολή, αλλά έτσι πρέπει) με φόντο τον πυργίσκο του δοξασμένου υποβρυχίου ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ:




Φεύγοντας πήραμε μαζί μας ως πολύτιμη ανάμνηση τη φράση - σύμβολο του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος:

"έχουμε γη και πατρίδα όταν

έχουμε πλοία στη θάλασσα"

_____________________

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

(1 ) Φωτογραφία αθηναϊκούς τριήρους και πληροφορίες από το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος.

(2) Πηγή φωτογραφίας http://triiris.blogspot.com/2009/09/28-480.html

(3) Πηγή πληροφοριών http://www.alexanderofmacedon.info/greek/ARMY3gr.htm#trireme

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ



Νεόσοικος: Χώρος που "ξεχειμώνιαζαν" οι τριήρεις

ΕΦΑΡΜΟΖΩ ΟΣΑ ΕΜΑΘΑ:

Και τώρα ήρθε η ώρα να εφαρμόσουμε όσα μάθαμε. Παρακαλώ να κάνετε κλικ εδώ:

https://sites.google.com/site/tetartakia/home/2

και να κατεβάσετε στον υπολογιστή σας το αρχείο ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΔΑ 1.

Καλή επιτυχία!

_____________

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.