BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Το να μιλάς ακόμη για το AEGEAN WIND σημαίνει πως βλέπεις ταινίες με τον Κούρκουλο?


Γράψαμε κατ' επανάληψη πως πολύ γρήγορα βιάστηκαν μερικοί να ξεχάσουν το AEGEAN WIND και τους εννέα νεκρούς. Και είναι άλλο αυτό και άλλο να μιλάς για την τραγωδία και να δέχεσαι κριτική πως βλέπεις ταινίες με τον Κούρκουλο και εκπαιδεύεσαι από τα τηλεδικαστήρια.

Αυτό όμως ακριβώς μου συνέβη γράφοντας σε ένα φόρουμ που συμμετέχω. Και μετά από επαναλαμβανόμενη παραίνεση να μη μιλάμε για το AEGEAN WIND πριν εκδοθεί το πόρισμα. Να μην έχουμε γνώμη δηλαδή, να μην έχουμε άποψη, να μην έχουμε μνήμη.

Να θάψουμε δηλαδή και κυριολεκτικά και μεταφορικά τους εννέα συνανθρώπους μας που έχασαν τη ζωή τους και να βγάλουμε το σκασμό.

Φυσικά και δε θα τους κάνουμε το χατίρι. Θα συνεχίσουμε να γινόμασε ενοχλητικοί και να τους θυμίζουμε ότι δεν ήταν απλά ένα λάθος που οδήγησε σε τέτοια τραγωδία τα φετινά Χριστούγεννα. Ήταν εγκληματική αμέλεια στη λήψη μέτρων πυροπροστασίας. Διότι όλοι πια γνωρίζουμε ότι στο συγκεκριμένο πλοίο, λόγω λέει της χρονολογίας κατασκευής του, δεν υπήρχαν τα μέτρα εκείνα που στα σύγχονα πλοία υπάρχουν.

Φρόντισαν μάλιστα να μας παραπέμψουν εκείνοι που επιθυμούν να μην τους ενοχλούμε με τις φωνές μας, σε μια άλλη περίπτωση πυρκαγιάς. Στην πυρκαγιά που εκδηλώθηκε πριν μερικά χρόνια σε ένα κρουαζιερόπλοιο, το STAR PRINCESS.

http://www.maib.gov.uk/publications/investigation_reports/2006/star_princess.cfm

Να τη δούμε λοιπόν την περίπτωση. Και να τη συγκρίνουμε σε όλα της τα σημεία με την περίπτωση του AEGEAN WIND, ας μην τους χαλάσουμε και αυτό το χατίρι...

Έχουμε λοιπόν και λέμε. Στο κρουαζερόπλοιο Star Princess επέβαιναν 3813 άνθρωποι όταν ξέσπασε η φωτιά. Έχασε τη ζωή του από τους καπνούς ένας μόνο επιβάτης. Ο ένας από τους 3813...

Στο φορτηγό πλοίο AEGEAN WIND έχασαν τη ζωή τους 9 από τους 24.

Γιατί;

Η εξήγηση μπορεί να δοθεί από τα μέτρα πυροπροστασίας που είχε το ένα πλοίο και δεν είχε το άλλο...

Να λοιπόν γιατί μιλάμε για εγκληματική αμέλεια εκείνων που καθορίζουν τα μέτρα πυροπροστασίας με αποτέλεσμα η ζωή των ναυτικών που εργάζονται σε φορτηγά της ηλικίας του AEGEAN WIND να μετρά εκατοντάδες φορές λιγότερο από τη ζωή εκείνων που ταξιδεύουν με τα κρουαζερόπλοια. Εφαρμόζοντας το δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Γι' αυτό ακριβώς διαμαρτυρόμαστε. Και για το ίδιο θέμα διαμαρτυρήθηκε και ο θείος του νεκρού ανθυποπλοιάρχου του AEGEAN WIND.





http://kapetanisses.blogspot.com/2010/01/aegean-wind_04.html

Που δεν είχαν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα. Με αποτέλεσμα να θρηνήσουμε τόσους νεκρούς...

Τι άλλο μπορεί να μας πει το πόρισμα; Και πώς μπορεί να δικαιολογήσει αυτή τη διαφορά στην αντιμετώπιση της ανθρώπινης ζωής;

Τρομακτικό λοιπόν να βλέπεις ανθρώπους να επιχειρούν αυτό το αδιάσειστο στοιχείο να το υποβιβάζουν σε θέμα ταινίας... και να ειρωνεύονται όσους ασχολούνται ακόμη με την τραγωδία του AEGEAN WIND πως τάχα και καλά βλέπουν ταινίες με τον Κούρκουλο και εκπαιδεύονται από τηλεδικαστήρια.

Αλήθεια, αυτοί που σερβίρουν τέτοιες απόψεις πού ακριβώς εκπαιδεύονται; Και τι πρεσβεύουν με τις παραινέσεις που μας απευθύνουν να μη μιλάμε για το AEGEAN WIND και να περιμένουμε σιωπηλοί να βγει μετά από μήνες το πόρισμα;

Πολύ βολικό μα την αλήθεια. Να ξεχάσουμε το AEGEAN WIND και να αφήσουμε τους ειδικούς και μόνο να ασχολούνται με την υπόθεση. Τόσο βολικό που να αποκαλύπτει και τις προθέσεις εκείνουν που καταθέτουν τέτοιες απόψεις...

4 σχόλια:

  1. Αγαπητή Καπετάνισσα Δανάη.
    Επειδή και οι κρίνοντες κρίνονται, θα πρέπει να αποδείξουν ότι ενήργησαν σύμφωνα με τον Διεθνή Κώδικα Διερεύνησης Ναυτικών Ατυχημάτων (Casualty Investigation Code).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. vrika entelos tixaia to site auto...imoun dokimos sto aegean kai sta dyo ekpedeutika taksidia.mpika sto ploio proti fora, amesos meta to distixima sta dardanelia, den thelo na mpo se leptomeries gia to ti egine ekeini tin mera...sto deutero ekpedeutiko taksidi imoun mesa otan irthe o ABS serveyor gia na perasei to ploio apo epitheorisi, kaname polles ergasies ekeines tis meres,auto egine me skopo tin paratasi tis episkeuis tou ploiou.imoun kai stin teleutaia apiskeui tou ploiou pou egine stin eleusina...telos gia ena mathima den pira to ptixio mou ton perasmeno septemvio, pragma p me stenaxorese poli... sto telos? sto telos epodixtike pos an to eixa perasei isos na imoun o atixos 23xronos antipoploiarxos......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καταλαβαίνω τι σοκ θα ένιωσες... όχι μόνο γιατί μπορεί να ήσουν εκεί αλλά γιατί κάθε καράβι που δουλέψαμε είναι κομμάτι της καρδιάς μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.