BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Το δράμα με την υπηρεσία των δοκίμων σπουδαστών ΑΕΝ συνεχίζεται

Για μια ακόμη φορά βλέπουμε να παίζεται στις ΑΕΝ το ίδιο δράμα με την υπηρεσία των δοκίμων. Δράμα που ξεκινά από το πρώτο εξάμηνο φοίτησης, όταν οι σπουδαστές οφείλουν να βρουν καράβι για το πρώτο εξάμηνο σπουδών, και συνεχίζεται μέχρι να πάρουν πτυχίο.

Ιδιαίτερα η κατάσταση αυτή πλήττει τις γυναίκες σπουδάστριες καθώς έχουν ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες να βρουν καράβι να ναυτολογηθούν. Και βοήθεια από τις σχολές συνήθως καμία.

Τρέχουν λοιπόν οι κοπέλες πάνω κάτω στην Ακτή Μιαούλη και φιλάνε και κατουρημένες ποδιές για να βρουν καράβι. Τόσο για το πρώτο εκπαιδευτικό όσο και πολύ περισσότερο για το δεύτερο, αφού το δεύτερο δεν είναι καν επιδοτούμενο κι εκεί τα πράγματα ζορίζουν όσο που δε λέγεται.

Κι ενώ κανείς δε νοιάζεται να βοηθήσει στην εύρεση πλοίου, μόλις επανέλθουν στη σχολή αρχίζει το δράμα του τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι... Προσθέτουν μήνες και μέρες υπηρεσίας οι υπεύθυνοι και αλίμονο στο δόκιμο που δε θα έχει συνολικά 9 μήνες θαλάσσιας υπηρεσίας. Αυτός έχει πρόβλημα όχι μόνο για το πτυχίο μα και να συνεχίσει τη σχολή.

Τα νέα που έφτασαν στ' αυτιά μας αφορούν τη σχολή της Κύμης. 15 συνολικά οι σπουδαστές που γύρισαν από το μπάρκο και από αυτούς οι περισσότεροι δε γίνονται δεκτοί προς εγγραφή στο εξάμηνο διότι δεν έχουν συνολικά 9 μήνες υπηρεσίας. Αυτό λέει το γράμμα του νόμου. Ακόμη και αν λείπουν λίγες μέρες...

Προς το παρόν τα παιδιά παρακολουθούν τα μαθήματά τους, και η σχολή τους λέει να μην ανησυχούν γιατί θα κάνει θετική εισήγηση στο υπουργείο...

Βεβαίως και να την κάνουν την εισήγηση. Το ερώτημα όμως είναι: Ποιος φταίει που τα παιδιά δεν έχουν τους προβλεπόμενους μήνες υπηρεσίας;

Αδιαφόρησαν τα ίδια; Ή πληρώνουν για μια ακόμη φορά την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στον τομέα αυτό;

Κι αν δεν αδιαφόρησαν τα ίδια, τότε για ποιο λόγο ταλαιπωρούνται;

Ωραία είναι στα χαρτιά να βγάζουν τα δύο εξάμηνα... Στην πράξη όμως; Ο σχεδιασμός αυτός για το πώς οι δόκιμοι θα πραγματοποιήσουν τη θαλάσσια υπηρεσία τους είναι υλοποιήσιμος;

Διότι συμβαίνει και το εξής τραγελαφικό. Αφού ταλαιπωρηθεί για μήνες ο δόκιμος να βρει καράβι, αναγκάζεται να ξεμπαρκάρει άρον άρον και να γυρίσει στη σχολή. Χωρίς να συμπληρώσει την απαιτούμενη υπηρεσία. Μα τα καράβια δεν είναι όλα στη γραμμή Κρήτη - Πειραιάς. Και τυχαίνει κάποιοι δόκιμοι να αργήσουν για λόγους ανωτέρας βίας να φτάσουν στη στεριά και στη σχολή τους. Και τότε αρχίζει το άλλο τροπάρι. Πως άργησαν να εμφανιστούν!!!

Μα δεν καταλαβαίνουν εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για τα ζητήματα αυτά πως υπάρχει λάθος στο γενικότερο σχεδιασμό; Ναι, η εμπειρία χρειάζεται. Αλλά χρειάζονται και μέτρα για το πώς θα αποκτάται χωρίς να βγαίνει η ψυχή των σπουδαστών.

Αφενός να τους δίδεται βοήθεια στην εύρεση πλοίου και αφετέρου να υπάρχουν ελαστικές ρυθμίσεις που να επιτρέπουν την πραγματοποίηση της θαλάσσιας υπηρεσίας χωρίς προβλήματα στην παρακολούθηση της σχολής.

Και είναι πραγματικά αστείο να μην εγγράφεται σπουδαστής γιατί λέει του λείπουν 8 ημέρες!!! Ωραία λοιπόν. Να του δώσουν άδεια να πάει σε ένα καράβι ακτοπλοϊκό για 8 ημέρες την περίοδο του Πάσχα, που η σχολή είναι κλειστή. Αφού είναι τόσο σημαντικές πια αυτές οι 8 μέρες θαλάσσιας υπηρεσίας!!!

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η απόφαση του υπουργείου θα είναι ευνοϊκή για το καυτό αυτό ζήτημα. Και δε θα μείνουν οι σπουδαστές για καιρό ακόμα με το άγχος να παρακολουθούν μεν τα μαθήματα αλλά να μην είναι γραμμένοι στη σχολή τους.

Κι ακόμη. Θα θυμίσω ότι στο παρελθόν οι σχολές διέθεταν δικό τους πλοίο, το θρυλικό Ευγένιος Ευγενίδης

στο οποίο δινόταν η δυνατότητα να πραγματοποιήσουν την υπηρεσία τους οι σπουδαστές που δεν κατάφερναν να βρουν καράβι.

Σήμερα; Κάτι δεκαετίες μετά;

Τι δυνατότητες έχουν οι ΑΕΝ να βοηθήσουν στην προετοιμασία των νέων για το ναυτικό επάγγελμα; Έχουν δικό τους σκάφος;

Και αν δεν έχουν... η χώρα έχει και πολεμικά σκάφη. Ας τα αξιοποιήσουν...

Όπως τα αξιοποιούν στην άλλη άκρη της γης (βλέπε Σομαλία) για παροχή βοήθειας σε πλοία που δεν έχουν καν ελληνική σημαία.

Και δεν είναι ανάγκη να είναι πολεμικά - πολεμικά... υπάρχουν και καράβια που ανήκουν στην υδρογραφική υπηρεσία...

Τρόπος να λυθεί το πρόβλημα πιστεύουμε ότι υπάρχει. Αρκεί να υπάρχει θέληση. Υπάρχει όμως;

Δε λέω να ευνοηθούν οι φυγόπονοι σπουδαστές... Μα να ερευνηθεί η κατάσταση. Οι σπουδαστές φταίνε που δεν καταφέρνουν να συμπληρώσουν την περίφημη θαλάσσια υπηρεσία ή όλοι οι άλλοι; Κι εδώ είναι το ερώτημα. Θα συνεχίσουν να πληρώνουν εκείνοι που δε φταίνε;

12 σχόλια:

  1. Ωραίω το άρθρο σας και συμφονώ.Θέλω να συμπληρόσω τα εξείς.Οι ναυτικές σχολές σήμερα έχουν δουλειά την εκμάθυση της ναυτικής τέχνης οπως γραφουν τα αποφοιτήρια και όχι την εύρεση εργασίας.Επίσης η νομοθεσία λέει ότιΟι δευτεροετείς γράφωνται στο Δ΄εξάμηνο και με 8 μήνες υπηρεσία Α΄+Β΄ταξίδι με κατ΄εξαίρεση εγγραφή του υπουργείου με την προυπόθεση οτι πριν το αποφοιτήριο ο σπουδαστής θα προσκομίση την υπόλοιπη υπηρεσία μέσα στα Χριστούγενα-Πασχα-Η καλοκαιρινές διακοπές.Ευχαριστώ και ελπίζω να διαφώτησα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακάρι να ισχύει αυτό το 8 μήνες...

    Για το άλλο θέμα, αφού δεν είναι δουλειά των σχολών να λαμβάνουν υπόψη το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας, ας σταματήσουν να υποχρεώνουν τους δοκίμους για πραγματοποίηση θαλάσσιας υπηρεσίας...

    Γιατί ούτε δουλειά των δοκίμων είναι να λύσουν την οικονομική κρίση. Σωστά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είμαι κι εγώ σπουδάστρια ΑΕΝ και αντιμετοπίζω σοβαρό πρόβλημα με το δεύτερο μου μπάρκο. Έχω χάσει το εξάμηνο μου και ψάχνω ακόμη για ναυτιλιακή εταιρία. Μάταια νομίζω γιατί όπου και αν πήγα συνάντησα άρνηση. Ακόμη και ο διευθυντής της σχολής μου μου απάντησε να ΠΑΡΩ ΤΑ ΓΕΝΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΑ.Αρρώστησα 2 φορές απο στεναχώρια για την συγκεκριμένη σχολή γιατί νομιζω τελικά οτι δεν αξίζει ούτε αυτή ούτε και οι άνθρωποι που την απαρτίζουν. ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΦΙΑΣΚΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χριστίνα, είναι τρομερά αυτά που γράφεις. Αν θέλεις έλα στο face book να μιλήσουμε πιο αναλυτικά. Το γκρουπ λέγεται ELLINIDES KAPETANISSES.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @στεναχωρημένη Χριστίνα

    Επρεπε να συμπεριλάβει ο διευθυντής σου,τα γεννητικά του όργανα στην συζήτηση σας ώστε να καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά? Με την συγκρότηση του ήσουν ευχαριστημένη?Δεν είχες εκπλαγεί νωρίτερα με το εξωφρενικά πτωχό λεξιλόγιο του?Σε σύγκριση με άλλους διευθυντές άλλων χώρων εκπαίδευσης πως τον είχες χαρακτηρίσει πριν την λογομαχία σας?Αν το εν λόγω άτομο δεν το είχες γνωρίσει στην σχολή σου αλλά πχ ήταν ταμίας πίσω από ένα γκισέ κάποιας τράπεζας,βλέποντας αυτήν την φυσιογνωμία,θα του έδινες χωρίς δισταγμό τα χρήματα σου?Ηταν αναγκαίο να λογομαχήσεις με τον διευθυντή σου για να καταλήξεις ότι δεν αξίζει η σχολή και οι άνθρωποι που την απαρτίζουν?Τόσα και τόσα σημάδια σου παρήχε το σύστημα ώστε να αντιληφθείς κάτι.Πχ οι διαφημίσεις με τον δόκιμο και τον εξάντα στο ηλιοβασίλεμα,ο νεαρός δίπλα στην μεγάλου κυβισμού μηχανή του να αγναντεύει τον ορίζοντα,η λίστα με τους μισθούς στην ιστοσελίδα του υπουργείου,η παρότρυνση στην ίδια ιστοσελίδα να ακολουθήσεις το επάγγελμα και να γίνεις και ο πρώτος.Γιατί άραγε άλλες σχολες δεν διαφημίζουν ηλιοβασιλέματα και πλούτη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμε, μιλάς σαν να γνωρίζεις για ποιο συγκεκριμένο διευθυντή μίλησε η Χριστίνα. Φυσικά δεν το αποκλείω, αφού ούτε εσένα γνωρίζω ούτε και τη Χριστίνα. Όσο λάθος όμως είναι η συμπεριφορά που εκείνη περιέγραψε, άλλο τόσο λάθος είναι να γενικεύουμε και κοντά στα ξερά να καίγονται και τα χλωρά. Ποιος μπορεί να βάλει στο ίδιο καζάνι όλους??? Οι πληροφορίες μου λένε ότι υπάρχουν και εξαιρετικοί διευθυντές και διδακτικό προσωπικό στις ΑΕΝ. Εξάλλου η μαρτυρία που κατατίθεται στο διαδίκτυο και όχι επώνυμα αφήνει πάντα το περιθώριο να μην ευσταθεί.

    Από κει και πέρα σαφώς και υπάρχει πρόβλημα με τη ναυτική εκπαίδευση και όχι μόνο τη ναυτική και όχι μόνο την εκπαίδευση. Κάποιος σοφός εδώ και χρόνια μίλησε για την κατολίσθηση όλων των αξιών. Αυτό το φαινόμενο έχει μολύνει κάθε ιστό της κοινωνικής ζωής και δημιουργεί φαινόμενα που δεν έχουμε ξαναζήσει...

    Γιατί? Μεγάλη κουβέντα...

    Και με την κουβέντα αυτή ασχολείται ένα άλλο ιστολόγιο που διατηρούμε, το http://liantinis-o-daskalos-mas.blogspot.com/, αφιερωμένο στο νεοέλληνα στοχαστή Δημήτρη Λιαντίνη.

    Θέλω να πω ότι μας απασχολεί έντονα η κατάσταση αυτή, δεν την προσπερνάμε και δεν την υποτιμούμε προβάλλοντας αντιρρήσεις για τις γενικεύσεις ή τις μαρτυρίες μέσω της ανωνυμίας του διαδικτύου. Αντίθετα θεωρούμε ότι πρέπει με μεθοδικότητα και σοβαρότητα να την εξετάζουμε και να αναζητούμε λύσεις... Να μη μένουμε δηλαδή στις καταγγελίες και στις φραστικές καταδίκες. Γιατί έτσι καθόλου δε βοηθάμε να ανατραπεί αυτό το απαράδεκτο κλίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εντάξει δεν τα βάζω όλα στο ίδιο καζάνι ελάτε όμως στη θέση μου 2 φορές που πήγα στο νοσοκομείο απο την συμπεριφορά όλων αυτών που για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με είχαν στην αναμονή και στο τέλος μου είπαν την παραπάνω χαρακτηριστηκή φράση. Ίσως τελικά αυτός να ήταν πιο αληθινός απο όλους του άλλους που μου την είπε. Σε λίγες μέρες πιστεύω πως όλα θα τελειώσουν( θα διαγραφώ) και όλα αυτά θα είναι μια κακή εμπειρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμε μάλλον κατάλαβες για ποιόν μιλάω. Μακάρι να καταλάβουν και άλλοι......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μπερδεύτηκα λίγο τώρα... αυτά δημιουργούν οι ανωνυμίες στο διαδίκτυο. Ποιος είναι ο ένας ανώνυμος και ποιος ο άλλος; Τέλος πάντων εγώ δεν είπα στη Χριστίνα να μην τα βάζει στο καζάνι...

    Και φυσικά ερχόμαστε στη θέση σου, Χριστίνα, γιατί πολύ απλά την έχουμε ζήσει από πρώτο χέρι. Κι όχι μετά από δύο χρόνια στη σχολή, μα έχοντας πάρει και του ανθυποπλοιάρχου και έχοντας δυο χρόνια υπηρεσία. Χρόνια χαμένα από τη ζωή μου που δεν πρόκειται ως φαίνεται ούτε συντάξιμα να μου αναγνωριστούν.

    Κι αναγκάστηκα για παρόμοιες καταστάσεις να ξανασπουδάσω και να αλλάξω επάγγελμα. Λες να μην καταλαβαίνω τι περνάς;

    Πάντως η εμπειρία μετά από τριάντα χρόνια, μου λέει πως θα έπρεπε να το παλέψω λίγο παραπάνω. Το ίδιο θα πω και σε σένα. Να το παλέψεις. Να πιάσεις ξανά όλες τις εταιρείες και να πιέσεις να σε πάρουν. Δεν μπορεί. Κάπου θα βρεις ανταπόκριση. Γιατί από όσο γνωρίζω υπάρχουν εταιρείες που δίνουν ευκαιρία στις γυναίκες. Πχ η εταιρεία Αγγελικούσης και η Ανδριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπητή Δανάη, είμαι αρκετά σώφρων ώστε να γνωρίζω ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, Τυχαία όμως διαβάζοντας την ανάρτηση της Χριστίνας με την περιγραφή του περιστατικού της, ένοιωσα τον ίδιο θυμό, οργή και απογοήτευση και πιθανόν κάποια συναισθήματα να μετεφέρθησαν στο πληκτρολόγιο. Φυσικά και υπάρχουν εξαίρετοι διευθυντές και διδακτικό προσωπικό. Στην περίπτωση όμως της Χριστίνας ,και μη μου πεις ότι ισοπεδώνω τα πάντα, δυστυχώς δεν βρέθηκε κάποιος εκεί κοντά να βάλει τον συγκεκριμένο διευθυντή στην θέση του. Η διοίκηση της σχολής δεν είχε αντιληφθεί κάποιον προπομπό, κάποιο στοιχείο της επικείμενης συμπεριφοράς?
    Οι συμφοιτητές της ? Η αρμόδια πολιτική ηγεσία? Η επαγγελματική ένωση όπου ανήκει ο εν λόγω διευθυντής ? Φαντάζεσαι παρόμοιο περιστατικό να συμβεί σε σχολή αρμοδιότητος υπουργείου παιδείας? Εάν ξαφνικά μάθαινες ότι εκεί όπου εργάζεσαι ,ο διευθυντής σου επεδείκνυε παρόμοια συμπεριφορά εσύ η ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων δεν θα αντιδρούσατε άμεσα και αποτελεσματικά?

    Κι εγώ είμαι υπέρμαχος της βελτίωσης του υφισταμένου κλίματος ,κι εμένα με απασχολεί έντονα η κατάσταση αυτή. Είμαι κι εγώ υπέρ της προόδου. Δυστυχώς όμως η πρόοδος συντελείτε πχ στον τομέα της ναυπηγικής ,στον τομέα των ηλεκτρονικών και των μηχανών, στην πληροφορική ,στα οικονομικά και οπουδήποτε αλλού εκτός από το νοητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο καλείται να λειτουργήσει ο εγκέφαλος όσων είναι επιφορτισμένοι με τα θέματα της ναυτιλίας. Δυστυχώς παραμένει το ίδιο από την εποχή της πρώτης τριήρους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ΔΑΝΑΗ
    Πιστεύω από την περιγραφή των γεγονότων ότι ο δεύτερος ανώνυμος είναι η Χριστίνα .Σε διαφορετική περίπτωση αντιμετωπίζουμε δεύτερο κρούσμα φραστικής και όχι μόνο βίας.

    @ΧΡΙΣΤΙΝΑ
    Επέτρεψε με μου να σου συστήσω να μην απελπίζεσαι, εάν έχεις ψυχικά αποθέματα και συνεχίζεις να επιθυμείς ,η συμβουλή της Δανάης ίσως σε οδηγήσει κάπου όπου θα βρεις ανταπόκριση. Στην αντίθετη περίπτωση η ζωή συνεχίζεται και κάπου αλλού θα σταδιοδρομήσεις. Εάν διατηρούσες κατάστημα και το εμπόρευμα σου γινόταν παρωχημένο τι θα έκανες? Δεν θα το αντικαθιστούσες ? Eάν χρειαζόταν δεν θα άλλαζες περιοχή? Πρέπει λοιπόν να έχουμε την δύναμη να βρίσκουμε την διάδοχη λύση και όχι να κάνουμε εισαγωγές στα νοσοκομεία και μάλιστα η αιτία να είναι συμπεριφορές ατόμων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ΧΡΙΣΤΙΝΑ
    Επίσης να συμπληρώσω το εξής :αυτός που λες ότι σου την είπε ,μην αναρωτιέσαι αν ίσως ήταν ο πιο αληθινός. Ο συγκεκριμένος ήταν απλώς αληθινός. Οι υπόλοιποι είναι καλλιεργητές της αβεβαιότητος. Έχουν όμως μεγάλες δυνατότητες προόδου. Θέλω να πιστεύω ότι και οι ίδιοι επιθυμούν να συμβαδίσουν με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις της στεριάς και κάποτε να αναρτήσουν και αυτοί στις πόρτες τους το Human resources manager.Μέχρι τότε δυστυχώς θα παραμείνουν crew manager.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.