Πού μας έφτασαν οι εύλογες ρατσιστικές σου αντιδράσεις...

14 Γενάρη 2011 ήταν που διάβασα και ανατρίχιασα το ακόλουθο απόσπασμα:

[...]Έχει ξεφύγει η κατάσταση.
Η πόλη κινδυνεύει.
Οι κάτοικοι.
Θα γίνει κανένα φοβερό κακό σε παιδί και τότε ,η οργή του κόσμου θα ξεσπάσει κατα των μεταναστών, με τραγικές συνέπειες.
Έξω από το λιμάνι μαχαιρώματα.
Στην πύλη εισόδου επιθέσεις με κοτρόνες και ξύλα στα κεφάλια των Κεατζήδων.
Τι να κάνουν υπουργέ , τα παιδιά στα ΚΕΑ;;;;

ΠΕΣ ΤΟΥΣ , ΕΣΎ ΠΟΥ ΕΊΣΑΙ ΥΠΟΥΡΓΌΣ.
Να πάνε, αύριο, στη δουλειά;;;
Θα τους ξαναδούν τα παιδάκια και οι γυναίκες τους;;;
Άνθρωποι, οικογενειάρχες με ανήλικα παιδια είναι.
Σκοτώθηκε ο ΣΩΤΗΡΗΣ Ο ΤΑΤΣΑΚΗΣ !!!
Να σκοτωθούν κι άλλοι;;;;
Ποιος νοιάζεται, ο παραιτηθείς η ο νέος αρχηγός;;;;
Πηγαίνετε, ο ίδιος, επιτόπου.
Και στείλτε ενισχύσεις και λιμενικούς και αστυνομικούς.

ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ !!!

ΟΙ ΜΆΧΕΣ ΕΊΝΑΙ ΝΎΧΤΑ ΜΈΡΑ ...ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ.
ΜΑΧΑΙΡΩΜΑΤΑ, ΠΙΣΤΟΛΙΕΣ, ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΕΥΛΟΓΕΣ, ΜΕΧΡΙ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ.
Η ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ....ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΖΩΝΗ.
ΓΑΖΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ....
ΤΟ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ.[...]

Στο διαδίκτυο. Και με υπογραφή δημοσιογράφου εξ Αθηνών.

Εγώ όμως ζω στην Ηγουμενίτσα. Και εργάζομαι μάλιστα στο λιμάνι. Δίπλα δίπλα με τους μετανάστες. Τους λαθρομετανάστες όπως τους λένε οι πολλοί. Τους παράτυπους μετανάστες όπως αντιπροτείνει η Διεθνής Αμνηστία. Και που φρόντισα να γίνω μέλος της αμέσως μετά την ανάγνωση αυτού του ανερμάτιστου δημοσιεύματος. Γιατί η αρχική ανατριχίλα έδωσε τη θέση της στο ψύχραιμο συμπέρασμα πως δεν πάει άλλο. Και κανένας μας δε δικαιούται να μένει αμέτοχος και αδιάφορος όταν τα σύννεφα προμηνύουν καταιγίδα.

Ζω στην Ηγουμενίτσα και παρακολουθώ τις εξελίξεις από κοντά. Μέχρι που γράφτηκε αυτό το δημοσίευμα, που ευλογούσε τις ρατσιστικές αντιδράσεις - μέχρι ένα σημείο!!!!!!!! λες και υπάρχει σημείο που να ξεχωρίζει το ρατσισμό σε καλό και κακό, σε παράλογο και εύλογο - η κατάσταση με τους μετανάστες στην πόλη βρισκόταν σε νορμάλ κατάσταση. Καμία σχέση με όσα το δημοσίευμα περιέγραφε.

Αμέσως μετά μας πήρε η κάτω βόλτα. Ίδια με όσα συμβαίνουν με τις χιονοστιβάδες.

Θα ξεχωρίσω από τα γεγονότα που ακολούθησαν τη διοργάνωση πανελλαδικού αντιρατσιστικού συλλαλητηρίου στην Ηγουμενίτσα. Και την παρουσία διαδηλωτών που έφτασαν εδώ με πούλμαν για να φωνάξουν πως εκεί στο Λαδοχώρι, επάνω στο βουνό, γίνεται ένα έγκλημα καθημερινό. Και φυσικά να στολίσουν με τα γνωστά κοσμητικά επίθετα τους αστυνομικούς.

Η μία ακρότητα κόντρα στην άλλη. Και η χιονοστιβάδα να παίρνει πλέον απειλητικές διαστάσεις. Και η ζωή στην πόλη να μην είναι πια η ίδια.

Και το Η ΒΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΒΙΑ να γίνεται πράξη και καθημερινό μας βίωμα.

Ώσπου χτες φτάσαμε σε νέο δημοσίευμα. Κατάπτυστο. Και πάλι εξ Αθηνών. Ναι, δεν κοστίζει τίποτε από 500 χιλιόμετρα μακριά να κάνεις παιχνίδι. Να στέκεσαι στο απυρόβλητο και να βάζεις τους άλλους να πλακώνονται. Αυτή τη φορά το δημοσίευμα δεν ήταν στο διαδίκτυο. Αν και από κει το πληροφορήθηκα αρχικά.

http://892fm.blogspot.com/2011/03/blog-post_1499.html

Ήταν πρωτοσέλιδο εφημερίδας. Και μιλούσε για κανίβαλους στην Ηγουμενίτσα. Που έφαγαν λέει άνθρωπο! Αφήνοντας να εννοηθεί πως δράστες και θύμα ήταν μετανάστες. Στο Λαδοχώρι... Και με ψιλά γράμματα προκαλώντας την αστυνομική διεύθυνση Θεσπρωτίας να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει το γεγονός.

Όπερ και εγένετο βεβαίως βεβαίως. Διαψεύστηκε η είδηση και το θέμα εστάλη στον Εισαγγελέα για τα περαιτέρω.

http://katoci.blogspot.com/2011/03/blog-post_7331.html

http://892fm.blogspot.com/2011/03/blog-post_5815.html

Τι τα θες όμως και τι τα γυρεύεις; Όταν πετούν λάσπη μεγατόνων ακόμη και οι διαψεύσεις δεν αρκούν να διορθώσουν το κακό. Κάτι μένει...

Και ειδικά στην περίπτωση αυτή που μόλις πριν λίγες μέρες έγινε συγκέντρωση των κατοίκων του Λαδοχωρίου και δημιουργήθηκαν διαπληκτισμοί ακόμη και με τον αντιδήμαρχο της πόλης, τον κ. Ι. Τζάνη, επειδή τόλμησε να προτείνει το λογικό και το αυτονόητο: Να δημιουργηθεί καταυλισμός για τους δυστυχισμένους αυτούς ανθρώπους.

http://katoci.blogspot.com/2011/02/blog-post_7551.html

Και ταυτόχρονα απειλούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους...

http://892fm.blogspot.com/2011/02/7-binteo.html

Αλλά και οι μετανάστες πήραν την κατάσταση στα δικά τους χέρια. Αμέσως μετά τη συνέλευση των κατοίκων είχαμε πρωτοφανή επεισόδια στο Λαδοχώρι με δεκάδες μετανάστες να σπάνε αυτοκίνητα και βιτρίνες... Τα ίδια και στο Γραικοχώρι την επόμενη μέρα. Και τώρα πια όντως τρέμουμε να περάσουμε από τη γέφυρα της Εγνατίας. Ναι. Τώρα πια η κατάσταση είναι στην Ηγουμενίτσα όπως την περίεγραφε το Γενάρη εκείνο το ανερμάτιστο δημοσίευμα. Τεταμένη και μυρίζει μπαρούτι.

Μπορεί λοιπόν να χαίρεται ο ... προφήτης! Και να τρίβει τα χέρια του που η προφητεία ζωντάνεψε...

Και φαντάζομαι πως η ηδονή του θα υπερχειλίσει αν ξεσπάσουν και οι ρατσιστικές αντιδράσεις. Να έχει να το κοκορεύεται στο βιογραφικό του. Πως όχι μόνο καταγράφει ειδήσεις αλλά και προκατασκευάζει.

Αυτός είναι ο ρόλος ενός δημοσιογράφου;

Και μπορεί να βρήκα υπερβολικό το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται από τον κ. Καστανίδη για τα θέματα του ρατσισμού, αλλά για τέτοιες περιπτώσεις θα είναι ευχής έργο να εφαρμοστεί. Όπως πχ στην εμπλοκή του ονόματος του Σωτήρη Τατσάκη, του λιμενικού που έχασε τη ζωή του από τραγικό ατύχημα στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας το Δεκέμβρη του 2009, και ασύστολα η δημοσιογραφική γραφίδα συνδέει το περιστατικό με τους μετανάστες. Κι άλλη λάσπη!

Ήταν κι αυτό, η αναφορά στον Τατσάκη, που όχι μόνο με ανατρίχιασε αλλά και με αγανάκτησε. Γιατί ο Σωτήρης Τατσάκης δεν ήταν απλά ένας λιμενικός στην Ηγουμενίτσα. Ήταν από τα μέρη μας. Δικός μας άνθρωπος. Και για μένα ακόμη περισσότερο αφού είχε καταγωγή από το χωριό της γιαγιάς μου. Ρωτώ λοιπόν:

Με ποιο δικαίωμα προσβάλλουν τη μνήμη του αφήνοντας ψευδή υπονοούμενα για το πώς σκοτώθηκε;

Τώρα οι κάτοικοι στο Λαδοχώρι απειλούν ακόμη και να κλείσουν το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

http://katoci.blogspot.com/2011/02/blog-post_28.html

Οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας σύστησαν Επιτροπή Αγώνα και απειλούν ότι θα κλείσουν για πέντε μήνες το λιμάνι και θα δημιουργήσουν ομάδες περιφρούρησης. Εξαθλιωμένοι άνθρωποι στο επίκεντρο διαμάχης πολιτών και κράτους. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Τεταμένη είναι η κατάσταση στην Ηγουμενίτσα, μετά και την χθεσινοβραδινή λαϊκή συνέλευση των κατοίκων του Γκραικοχωρίου και του Λαδοχωρίου. Αποφασίστηκε να συσταθεί Επιτροπή Αγώνα, που θα προσπαθήσει να φύγουν το συντομότερο δυνατό οι μετανάστες από την Ηγουμενίτσα. Ο τόπος είναι μικρός και δεν μπορεί να τους αντέξει, είπαν οι κάτοικοι, διευκρινίζοντας πως δεν είναι ρατσιστές.

Απείλησαν, μάλιστα, ότι αν η Πολιτεία δεν τους μεταφέρει από την περιοχή άμεσα, θα κλείσουν το λιμάνι και θα δημιουργήσουν ομάδες περιφρούρησης.

Από τη μια, λοιπόν, οι κάτοικοι. Με το δίκιο τους. Και από την άλλη εξαθλιωμένοι συνάνθρωποι. Και αυτοί με το δίκιο τους. Άλλωστε δεν θέλουν να μείνουν στην Ηγουμενίτσα. Να φύγουν επιθυμούν προς την Ευρώπη. Είναι, όμως, πεινασμένοι και ρακένδυτοι, εγκλωβισμένοι στην Πρωτεύουσα της Θεσπρωτίας. Οι αρχές δεν τους επιτρέπουν να ταξιδεύψουν προς την ελπίδα, αλλά και αν το κατορθώσουν, τους επιστρέφουν πίσω οι Ιταλοί. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Για όλους...

Κι αυτό μας ενδιαφέρει και ως Καπετάνισσες. Και ως Έλληνες. Και όχι μόνο ως κατοίκους Ηγουμενίτσας. Ειδικά στις σημερινές συνθήκες που αντιμετωπίζει η χώρα μας.

Ποιος έχει το δικαίωμα, ξαναρωτώ, να παίζει με όλα αυτά;

Και ποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι μόνο με περίσκεψη και σοβαρότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί ένα τόσο τεράστιο πρόβλημα; Κι όχι με κορώνες ακρότητας και μυθεύματα και προφητείες και λάδι στη φωτιά;