BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για το πρόβλημα των μεταναστών στην Ηγουμενίτσα

Μου έστειλαν και αναδημοσιεύω το ακόλουθο κείμενο:

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

Εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες, προερχόμενοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία από χώρες που έχουν δεχθεί στρατιωτικές επεμβάσεις, βρίσκονται υπό κατοχή, σπαράσσονται από εμφύλιους πολέμους και τυραννικά καθεστώτα ή από χώρες όπου διώκονται για τις απόψεις τους, παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα – αν και έχουν τελικό προορισμό άλλα κράτη της ΕΕ – εξαιτίας του Κανονισμού του Δουβλίνου 2 της ΕΕ, χωρίς δικαιώματα, κάτω από απαράδεκτες και απάνθρωπες συνθήκες. Οι συνθήκες ζωής τους, στην περιοχή του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες αυτής της σύγχρονης βαρβαρότητας.

Η κατάσταση αυτή επιδρά καταλυτικά στη ζωή των εργαζόμενων της πόλης μας που δε θέλουν να βλέπουν να γκετοποιούνται γειτονιές τους.

Μπροστά στην απαράδεκτη και ασφυκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τόσο για τους ίδιους τους μετανάστες όσο και για όλους τους εργαζόμενους κατοίκους της περιοχής μας, το Κόμμα μας, έχοντας επίγνωση της σοβαρότητας του προβλήματος έχει επεξεργαστεί συγκεκριμένα μέτρα ανακούφισης, που η υιοθέτησή τους αποκτά επείγοντα και επιτακτικό χαρακτήρα. Αυτά είναι :

α) Η παύση της συμμόρφωσης με τον ευρωενωσιακό μηχανισμό του Κανονισμού του Δουβλίνου 2, που κρατάει ομήρους στη χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες που έχουν ως προορισμό άλλες χώρες της ΕΕ και η παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων σε αυτούς, προκειμένου να μεταβούν νόμιμα και με ασφάλεια στις χώρες προορισμού τους,

β) Η άμεση παροχή ασύλου ή άλλης μορφής διεθνούς προστασίας στα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων (πχ αυτών που προέρχονται από το Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, τη Σομαλία),

Για αυτά τα μέτρα σας καλούμε να αγωνισθούμε

Γιατί θεωρούμε ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα τόσο των Ελλήνων όσο και των μεταναστών εργαζομένων και προσφύγων, ικανοποιούν δίκαια αιτήματα, είναι ρεαλιστικά και ώριμα να ληφθούν. Συμβάλλουν σε μια, έστω προσωρινή, διέξοδο στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης του μεταναστευτικού ζητήματος στη χώρα μας, το οποίο η κυβέρνηση – όπως και άλλες πολιτικές δυνάμεις – αναγνωρίζει και επικαλείται συχνά. Στο βαθμό που η κυβέρνηση θα συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, θα φέρει και την ευθύνη για την παραπέρα όξυνσή του στην πορεία.

Τέλος το Κόμμα μας επαναλαμβάνει για πολλοστή φορά το πασιφανές: Ότι όσο παραμένουν και οξύνονται οι αιτίες που προκαλούν τη μετανάστευση και προσφυγιά, τόσο θα δημιουργούνται και θα γιγαντώνονται τα κύματα των πεινασμένων, εξαθλιωμένων και κυνηγημένων μεταναστών και προσφύγων, που θα αναζητούν στη μετανάστευση τη διέξοδο για να σώσουν τη ζωή τους. Οι αιτίες αυτές, που συνειδητά αποσιωπούνται ή υποβαθμίζονται, είναι η συνέχιση και η ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, οι πόλεμοι, οι επεμβάσεις, οι υποκινούμενες εμφύλιες συρράξεις που εξαπολύουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ με τη συμμετοχή και των ελληνικών κυβερνήσεων, η καταλήστευση του πλούτου των λαών από μια χούφτα μονοπωλιακές επιχειρήσεις.


Ηγουμενίτσα 08/03/2011

ΣΧΟΛΙΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Μετρημένη και δωρική η ανακοίνωση του ΚΚΕ Ηγουμενίτσας. Λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη και αναδεικνύει πως το πρόβλημα με τους μετανάστες και σοβαρότατο είναι και έχει οδηγήσει στην απόγνωση και τους ίδιους αλλά και τους κατοίκους.

Είναι η γλώσσα της λογικής αλλά και της ανθρωπιάς. Μιλά για τα δικαιώματα και των Ελλήνων και των μεταναστών. Και υπενθυμίζει και τις αληθινές αιτίες που έχουν προκαλέσει αυτή την κατάσταση. Τονίζοντας πως οι εγκλωβισμένοι της Ηγουμενίτσας δεν είναι μόνο μετανάστες αλλά και πρόσφυγες.

Επιπλέον δε μένει στα λόγια και καλεί σε αγώνα. Δε μένει παρά να οριστούν και οι μορφές του... Πάντως η ανακοίνωση ξεκαθαρίζει και ποια στάση θα κρατήσει αύριο ο δημοτικός σύμβουλος που εκπροσωπεί το ΚΚΕ, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ηγουμενίτσας.

Ας ελπίσουμε να συσπειρώσει η πρόταση αυτή και τα άλλα μέλη του δημοτικού συμβουλίου. Γιατί και στα πλαίσια της λογικής και κινείται και ρεαλιστικά είναι τα μέτρα που προτείνει.

Για το καλό και της πόλης αλλά και την αποφυγή προβλημάτων στην ακτοπλοϊκή γραμμή Ηγουμενίτσας - Ιταλίας. Εμάς, τις Καπετάνισσες, μας ενδιαφέρει και αυτό. Και είναι και ο λόγος που αναδεικνύουμε το πρόβλημα με τους εγκλωβισμένους μετανάστες της Ηγουμενίτσας στο ιστολόγιό μας.

Σημειώνουμε ότι αρκετά από τα μέλη μας, εννοούμε την ομάδα που έχουμε δημιουργήσει στο Face Book για τις Ελληνίδες Καπετάνισσες, ταξιδεύουν σ' αυτή την ακτοπλοϊκή γραμμή. Που είναι μία από τις ιδανικές επαγγελματικές λύσεις για μια γυναίκα ναυτικό. Το ενδιαφέρον μας λοιπόν και δικαιολογημένο είναι και τεράστιο για τις εξελίξεις στην Ηγουμενίτσα.

Ευχόμαστε για το καλύτερο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.