BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Aegean Angel: Δεν κατάλαβαν τι τους βρήκε, λέει τώρα ο Κύπριος Υποπλοίαρχος

Πέρασαν πάνω από δυο μήνες από την τραγωδία του Aegean Angel. Στις 30 Δεκέμβρη του 2010. Κάπου στον Ατλαντικό. 800 τόσα μίλια από τις Βερμούδες. Τραγωδία που στοίχισε τη ζωή του καπετάνιου του σκάφους, του 47χρονου Δημήτρη Μποζώνη, και του πρώτου μηχανικού, του 33χρονου Θανάση Παπαγεωργίου.

Ως ιστολόγιο ασχοληθήκαμε με την τραγωδία αυτή από την πρώτη στιγμή. Μάλιστα δεχτήκαμε και πολλά σχόλια στις αναρτήσεις μας από ανθρώπους που γνώριζαν καλά τα δυο θύματα. Από συναδέλφους, φίλους ακόμη και συγγενείς. Μαθαίνοντας από τα σχόλια αυτά πολλά περισσότερα από όσα τα ΜΜΕ καταδέχτηκαν να γράψουν για τη ναυτική τραγωδία.

Τώρα, δυο και πλέον μήνες μετά, ασχολούμαστε και πάλι με αφορμή τα σχόλια που αφήνει σε ένα άλλο μας ιστολόγιο, το educandus, ένας άνθρωπος που δηλώνει γνωστός του τρίτου ανθρώπου που έζησε την τραγωδία, του 34χρονου Κύπριου υποπλοιάρχου Αντώνη Ιωάννου από την Πάφο.

http://educandus.blogspot.com/2011/01/aegean-angel_02.html

Από ένα τέτοιο σχόλιο πληροφορηθήκαμε και για τη συνέντευξη του καπετάν Αντώνη στα Νέα, ένα μήνα πριν:

http://www.tanea.gr/default.asp?artid=4618063&ct=1&pid=2

«Χάθηκαν από το κύµα - φονιά»

Μιλάει στα «ΝΕΑ» ο κύπριος υποπλοίαρχος

για τον χαµό των δύο ελλήνων ναυτικών

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΗΣ, pstefanis@dolnet.gr

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

«Εχω συνηθίσει να ταξιδεύω µε διψήφιο αριθµό µποφόρ. Αλλά τέτοιο κακό, να σκοτωθούν µπροστά στα µάτια µου δυο συνάδελφοί µουαπό ένα τέτοιο ύπουλο κύµα, δεν έχω ξαναζήσει! Χτυπηθήκαµε και οι τρεις µαζί, µόλις λίγα µέτρα ο ένας απ’ τον άλλον. Ούτε που καταλάβαµε ότι η θάλασσα έρχεται κατά πάνω µας».

Τα σηµάδια της τραγωδίας που έζησε είναι ακόµα αποτυπωµένα και στο σώµα του. Ενάµιση µήνα µετά τον χαµό των δύο ελλήνων ναυτικών του ελληνόκτητου δεξαµενόπλοιου «Aegean Angel» στον Ατλαντικό, ο 34χρονος κύπριος υποπλοίαρχος Αντώνης Ιωάννου µετράει ακόµη σπασµένα πλευρά. Εµφανίζει και µετατόπιση δίσκου στη σπονδυλική στήλη, φέρει εκτεταµένατραύµατα στο πρόσωπο. Αυτός ωστόσο γλίτωσε. Ο 47χρονος πλοίαρχος ∆ηµήτρης Μποζώνης και ο 33χρονος Α’ µηχανικός Θανάσης Παπαγεωργίου δεν είχαν την ίδια τύχη. Ενα και µόνο,αλλά πρωτοφανές σε µανία, «χαστούκι» της θάλασσας πάνω στο πρωραίο κατάστρωµα έφερε το διπλό κακό. «∆εν ήταν κύµα - θηρίο, σαν κι αυτά που βλέπει κανείς στις ταινίες. ∆εν µιλάµε και για τσουνάµι, που έρχεται και σε χτυπά κατάφατσα. Είχε φυσιολογικό για την περιοχή ύψος, αλλά τεράστια υπόγεια δύναµη κι εκτόξευση προς τα πάνω!», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Ιωάννου, που µετρά έντεκα χρόνια ταξιδιών σε όλες τις θάλασσες του κόσµου.

Σε στάδιο αποθεραπείας, βρίσκεται σήµερα στην Πάφο. Ανακαλεί εύκολα στη µνήµη του όσα διαδραµατίστηκαν το πρωινό της 30ής ∆εκεµβρίου, 790 ναυτικά µίλια βορειοανατολικά των Βερµούδων:

«Ο καπετάνιος, εγώ κι ο Α’ µηχανικός ήµασταν στο κατάστρωµα για µια επιθεώρηση ρουτίνας στο αξιόπλοο του πλοίου µας. Μετά και τα προηγούµενα δώδεκα µποφόρ, ο καιρός είχε πέσει σε εφταράκι όταν βγήκαµε έξω, τότε που τίποτεδεν προµήνυε τι θα επακολουθούσε. Κι όµως, στα επόµενα λεπτά δεν προλάβαµε ούτε να δούµε, ούτε και να ακούσουµε τη θάλασσα. Για την ακρίβεια, δεν είχαµε την αίσθηση τού τι µας βρήκε, αιφνιδιαστήκαµε. Εγώ σώθηκα, γιατί έτυχε, µόλις µε παρέσυρε το κύµα, να σφηνώσει το χέρι µου κάτω από τη σιδηροκατασκευή της άγκυρας. Αυτή µε συγκράτησε!», περιγράφει.

Ηταν ο πρώτος από το πλήρωµα που λίγο µετά κατάλαβε τιακριβώς είχε συµβεί. «Αφού κατάφερα µε δυσκολία να απεγκλωβιστώ, σηκώθηκα όρθιος κι άρχισα να φωνάζω. Αναζητούσα τους άλλους δυο συναδέλφους µου, αλλά δεν τους έβλεπα πουθενά. Ωσπου γύρισα προς τα πίσω και τους βρήκα πεσµένους στο κατάστρωµα. Για τον καπετάνιο µας, ωστόσο, ήταν ήδη αργά. Ο νιόπαντρος Α’ µηχανικός έσβησε στα χέρια µου. Η προθυµία του τού κόστισε τη ζωή: “έρχοµαι κι εγώ µαζί σας καπετάνιε, να βοηθήσω!” είχε πει λίγο πριν βγούµε και οι τρεις µας έξω. Πέντε λεπτά νωρίτερα ή αργότερα αν είχαµε πάει για έλεγχο δεν θα είχε συµβεί το παραµικρό. Λες και είχαµε ραντεβού µε τη συµφορά...», µονολογεί.

Εκτοτε δοξάζει τον Θεό που ζει. «Μακάρι, σκέφτοµαι, να τα είχαν καταφέρει και οι άλλοι δυο συνάδελφοί µου, χάσαµε αξιόλογους σε ανθρωπιά και γνώσεις ναυτικούς. Οπως και να ’χει, το πολύ σε δώδεκα µήνες τα σωµατικά αυτά τραύµατά µου θα επουλωθούν. Από δω και πέρα σκέφτοµαι µόνο το πρώτο παιδί που θα φέρει αρχές Απριλίου στον κόσµο η γυναίκα µου.

Γονάτισε κι αυτή και η οικογένειά µου µε όσα πέρασα. ∆εν ήταν και λίγα όσα άκουγαν, µέχρι να τους πάρω τηλέφωνο να τους καθησυχάσω», αφηγείται.

Εγώ σώθηκα γιατί, µόλις µε παρέσυρε το κύµα, σφήνωσε το χέρι µου στην άγκυρα...

ΕΙΧΕ ΜΙΛΗΣΕΙ ΠΡΙΝ 9 ΜΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ - ΦΟΝΙΑΔΕΣ

Τραγική ειρωνεία, αν µη τι άλλο, είναι πλέον οι δηλώσεις του άτυχου πλοιάρχου Δηµήτρη Μποζώνη. Μόλις τον περασµένο Μάρτιο είχε µιλήσει σε ρεπορτάζ στο «Βήµα» µε αφορµή την περίπτωση του κρουαζιερόπλοιου «Louis Μajesty», που επίσης χτυπήθηκε από κύµατα ανοιχτά της Μασσαλίας, µε τραγικό απολογισµό δύο νεκρούς και έξι τραυµατίες. «Τα κύµατα - φονιάδες δεν είναι πια ένα τόσο σπάνιο φαινόµενο όσο κατά το παρελθόν. Συνήθως τα συναντά κανείς σε γεωγραφικά σηµεία όπου ενώνονται ωκεανοί, όπως είναι η θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Κέιπ Τάουν, όπου συναντώνται τρεις θάλασσες. Πραγµατικά, κανείς δε γνωρίζει µε ακρίβεια τι είναι αυτό που τα δηµιουργεί. Είναι ένα φυσικό φαινόµενο που προκαλεί η ίδια η φύση. Γνωρίζουµε ότι είναι ικανά να προκαλέσουν ακόµη και ναυάγια...», έλεγε ο άτυχος καπετάνιος, ο οποίος έχασε τη ζωή του από τέτοια κύµατα.

ΕΜΠΕΙΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΝΑΥΤΙΚΟΙ

«Και οι δύο ναυτικοί µας ήταν ικανότατοι, έµπειρος είναι και ο υποπλοίαρχος…», λέει στα «ΝΕΑ» από την πλευρά της πλοιοκτήτριας εταιρείας Arcadia Shipmanagement Co Ltd ο διευθυντής ασφαλείας της Δηµήτρης Ματθαίου. «Από µέρους µας, δεν µένει παρά να παράσχουµε κάθε δυνατή συνδροµή και στις τρεις αυτές οικογένειες – από την πρώτη στιγµή, άλλωστε, στείλαµε στις Βερµούδες και τον πατέρα του κ. Ιωάννου».

Αυτά λέγει ο Κύπριος υποπλοίαρχος, Αντώνης Ιωάννου. Εκείνος όμως που μας αφήνει σχόλια στο educandus και που δηλώνει ότι είναι και ο ίδιος υποπλοίαρχος εν ενεργεία και γνωρίζει και τον κ. Ιωάννου, προσπαθεί να μας πείσει ότι ήταν γραφτό να συμβεί η τραγωδία.

Η αντίληψη περί του πεπρωμένου φυγείν αδύνατον είναι παμπάλαιη και δε μας προκαλεί έκπληξη που ακόμη κάποιοι την ασπάζονται. Οι δικές μας όμως αντιλήψεις δεν ακολουθούν την οδό της μοιρολατρίας. Αλλά εκείνο το δρόμο που προσπαθεί να βγάλει διδάγματα από τα τραγικά και απρόβλεπτα ώστε στο μέλλον να περιοριστούν οι πιθανότητες να ξανασυμβούν.

Για μια λοιπόν ακόμη φορά θα καλέσουμε τους αρμοδίους και ιδιαίτερα τον ΙΜΟ να μελετήσουν την τραγωδία του Aegean Angel και να πάρουν μέτρα. Γιατί εκτός από τους δύο θανάτους και το σοβαρό τραυματισμό του υποπλοιάρχου, για αρκετές μέρες μπήκε σε κίνδυνο και η ζωή του υπόλοιπου πληρώματος και η ασφάλεια του σκάφους. Καθώς αίφνης βρέθηκε ένα τόσο τεράστιο καράβι και δη δεξαμενόπλοιο χωρίς καπετάνιο και πρώτο μηχανικό και με τον υποπλοίαρχο βαριά τραυματισμένο. Κι αυτό δεν είναι γραφτό. Είναι ανθρώπινη αμέλεια. Και ανθρώπινο λάθος.

Φυσικά δεν είναι δουλειά δική μας να επιδικάσουμε το λάθος σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Εξάλλου δεν ήμασταν εκεί να ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη. Και χωρίς να θέλουμε να θέσουμε εν αμφιβόλω τις δηλώσεις του υποπλοιάρχου, θα πούμε όμως ότι όλοι μας έχουμε πικρή εμπειρία από ανάλογες δηλώσεις στο παρελθόν. Ακόμη και οι στεριανοί θα θυμούνται την παλιά ελληνική ταινία με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Κούρκουλο...

Θα σημειώσουμε μάλιστα ότι τις δηλώσεις του καπετάν Δημήτρη Μποζώνη πριν από μήνες στο Βήμα για τα κύματα φονιάδες ήμασταν εμείς ως ιστολόγιο που ανακαλύψαμε όταν συνέβη η τραγωδία και τις φέραμε στο φως.

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/aegean-angel_03.html

Στις 3 Γενάρη 2011 και όχι στις 14 Φεβρουαρίου που γράφτηκε στα Νέα και χωρίς οι άλλες εφημερίδες να κάνουν την παραμικρή νύξη για την τραγική σύμπτωση. Γι' αυτό και από την πρώτη στιγμή διατυπώσαμε απορίες πώς ένας τέτοιος πλοίαρχος που ήξερα καλά από κύματα φονιάδες έπεσε και ο ίδιος θύμα τους... Αδύνατον να πιστέψουμε πως μέσα σε λίγους μήνες είχε ξεχάσει τι έλεγε και πήρε τον πρώτο και τον υποπλοίαρχο και έφτασαν στην πλώρη έτσι απλά για έναν έλεγχο ρουτίνας που λέει τώρα ο γραμματικός. Και που παραδέχεται ότι είχαν αντιμετωπίσει καιρό 12 μπωφόρ λίγες ώρες πριν. Μετά όμως έπεσε ο καιρός σε "εφταράκι" - δικό του το υποκοριστικό - και άρα δεν περίμεναν αυτό που συνέβη.

Περίεργα ακούγονται και όσα λέει για τον πρώτο μηχανικό. Πώς βρέθηκε κι αυτός στον τόπο της τραγωδίας. Ότι οικειοθελώς θέλησε να συνοδεύσει τους άλλους δύο και όχι γιατί έλαβε σχετική εντολή. Ειδικά εκείνο το "να βοηθήσω" σε συνδυασμό με την "επιθεώρηση ρουτίνας" δεν κολλάει. Τι βοήθεια θα προσέφερε σε μια υπόθεση ρουτίνας;

Και το υπογραμμίζουμε αυτό γιατί έχουμε ενοχληθεί από την εμμονή του ανώνυμου σχολιαστή να μας πείσει ότι μόνο ο υποπλοίαρχος ξέρει τι έγινε στο Angel και ουδείς άλλος. Και ούτε λίγο ούτε πολύ πως δεν έχουμε καν δικαίωμα να εκφράσουμε άλλη γνώμη!!!!!!!! Και πάλι σε συνδυασμό με όσα δήλωσε ο ίδιος ο υποπλοίαρχος στα Νέα. Πως δεν κατάλαβε τι έγινε και πώς τους βρήκε το κακό.

Αλλά και με μια ακόμη πληροφορία που είχε δημοσιευτεί πριν δυο μήνες. Ότι παρόντες στην τραγωδία ήταν και ο λοστρόμος και ο ανλιωρός του σκάφους.

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/aegean-angel_07.html

Οι οποίοι δεν τραυματίστηκαν. Και σαφώς κατάλαβαν καλύτερα από τον τραυματία τι συνέβη. Όσο εκείνος ήταν σφηνωμένος στην άγκυρα, εκείνοι (αν ευσταθεί το δημοσίευμα) έβλεπαν τα περιστατικά. Και είχαμε τονίσει όταν το αναφέραμε αυτό πως εκατό στα εκατό είδαν τι έγινε και ο αξιωματικός φυλακής και ο ναύτης οπτήρας. Ιδιαίτερα ο αξιωματικός φυλακής είναι ο πλέον αρμόδιος να μιλήσει και να εξηγήσει τι έγινε. Κι όχι εκείνος που τον βούτηξε η θάλασσα και είδε το χάρο με τα μάτια του. Εκτός και δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει τους χτύπησε κύμα.... Μπορούσε μωρέ να δει τι γίνεται από την ώρα που όρμησε η θάλασσα; Εδώ παρά τρίχα γλίτωσε. Εκείνη την ώρα τι έγινε με τους άλλους δύο θα κοίταγε ή να σωθεί;

Και να με συγχωρέσει που το λέω αλλά σίγουρα δεν το λέω έξω από το χορό. Έπαθα κάποτε σοβαρό τροχαίο. Οδηγούσα ένα μικρό αυτοκινητάκι και έχασα τον έλεγχο. Το όχημα ντελαπάρησε κι εγώ κατά τύχη δε σκοτώθηκα. Οργίστηκα όμως πολύ όταν αργότερα μου είπαν ότι εγώ δεν κατάλαβα τι έγινε και το κατάλαβαν καλύτερα οι φίλοι που βρίσκονταν σε προπορευόμενο όχημα γιατί έβλεπαν τα συμβάντα από το καθρεφτάκι. Όχι, δε λέω πως ο υποπλοίαρχος δε βίωσε χειρότερα από τον καθένα την τραγωδία. Λέω όμως ότι δεν μπορεί να έχει καθαρή εικόνα για όλες τις λεπτομέρειες. Ακριβώς γιατί ήταν στο μάτι του κυκλώνα. Άλλο το βίωμα και που το σεβόμαστε απόλυτα και άλλο η γνώση του πώς έγιναν όλα αυτά.

Γι' αυτό και θα επαναλάβουμε ότι πρέπει να μελετήσουν οι αρμόδιοι σε βάθος τα περιστατικά. Και να βγουν ασφαλή συμπεράσματα που θα καταλήξουν σε μέτρα ώστε να μην ξαναζήσουμε τέτοια τραγωδία.

Να εξετάσουν πώς και γιατί ένας τόσο έμπειρος πλοίαρχος που γνώριζε καλά από κύματα φονιάδες και πως χτυπούν απρόβλεπτα δεν πήρε τα μέτρα του εκείνη τη "μοιραία" μέρα. Πώς δέχτηκε να πάρει μαζί του και το γραμματικό και τον πρώτο. Και να αφήσει έναν πολύ πιο άπειρο αξιωματικό πίσω στη γέφυρα. Είχαν προηγηθεί 12 μπωφόρ. Έστω και αν ο καιρός είχε πια πέσει σε 7άρι, δεν ήξερε πως η θάλασσα μετά από σφοδρή θαλασσοταραχή βγάζει σουέλ; Ή μήπως αγνοούσε ότι κοντά στην περιοχή που έπλεε το καράβι του, 790 μίλια από τις Βερμούδες, έχουν συμβεί αμέτρητα περίεργα ναυτικά ατυχήματα; Που κάνουν τους μοιρολάτρες και τους δεισιδαίμονες να ομιλούν για το περίφημο τρίγωνο των Βερμούδων;

Με όσα έχω διαβάσει για τον καπετάν Δημήτρη Μποζώνη λέω πως δεν μπορεί να μην ήξερε και δεν μπορεί να μην πήρε τα μέτρα του. Μήπως λοιπόν συνέβη κάτι άλλο; Που τον ανάγκασε να παραβλέψει όλα τα άλλα και να δράσει με αυτόν τον τρόπο;

Να φωτιστεί δηλαδή σε τι αποσκοπούσε η επιθεώρηση που τώρα ο υποπλοίαρχος την παρουσιάζει ως θέμα ρουτίνας. Ποιο στοιχείο αξιοπλοΐας αναζητούσαν και οι τρεις μαζί στην πλώρη; Και έκρινε και ο πρώτος ότι μπορεί να βοηθήσει; Να κλείσουν κανένα ξεχασμένο ανοικτό μαγαζί; Να δούνε μήπως παρασύρθηκε κάτι από τον εξοπλισμό του σκάφους; Αυτά τα βλέπει και ο λοστρόμος. Δε χρειάζεται κοτζάμ καπετάνιος και με συνοδεία των δύο ανώτερων αξιωματικών να πάει να τα διαπιστώσει...

Επίσης υπεύθυνος καταστρώματος είναι ο γραμματικός. Εκείνος όφειλε από τη στιγμή που ξημέρωσε και αφού όλη τη νύχτα το σκάφος είχε χτυπηθεί από τρικυμία να προβεί σε έλεγχο και να ενημερώσει τον καπετάνιο του για τυχόν αβαρίες. Το έκανε; Γράφτηκε κάτι σχετικό στο ημερολόγιο; Ενημερώθηκε η εταιρεία; Τι απάντησε;

Κι ακόμη. Με δεδομένο αυτό που γράφτηκε για το λοστρόμο και τον αντλιωρό. Πού ακριβώς βρίσκονταν; Γιατί δε συνόδευσαν τους αξιωματικούς; Οι ναύτες; Είχαν βγει για δουλειά εκείνη τη μέρα; Αν όχι γιατί; Μέρα καθημερινή ήταν. Όχι Κυριακή και αργία για να μην εργάζονται. Ο γραμματικός (δηλαδή ο υποπλοίαρχος) οφείλει να τα ξέρει όλα αυτά. Γιατί είναι ο άμεσος προϊστάμενος του προσωπικού καταστρώματος. Τι εντολές είχε δώσει στο πλήρωμά του εκείνη τη μέρα; Σε ποια πόστα τους είχε αναθέσει να εργαστούν;

Ας απαντηθούν όλα αυτά και μετά ας βγει το όποιο συμπέρασμα. Κι όχι βιαστικά βιαστικά να το κλείνουμε με τον ισχυρισμό πως ήταν γραφτό!!!!!!!! Αλλιώς να πιάσουμε το γερο - Βάρναλη και να ξανατραγουδήσουμε το "φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίει ο Θεός που μας μισεί". Από το γνωστό του ποίημα: Οι Μοιραίοι. Με την περίφημη φωνή διαμαρτυρίας του ποιητή:

Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα

προσμένουν ίσως κάποιο θάμα!

15 σχόλια:

  1. ΕΡΩΤΗΜΑ Α : Μήπως γνωρίζετε αν στράφηκε κανείς εναντίον του συντάκτη των δελτίων καιρού της NAVAREA που ταξίδευε το πλοίο ;
    ΕΡΩΤΗΜΑ Β : Οι ανακρίσεις έγιναν σύμφωνα με τον Διεθνή Κώδικα Διερεύνησης Ναυτικών Ατυχημάτων;
    ΕΡΩΤΗΜΑ Γ : 'Εγινε ή όχι ADDITIONAL EXTERNAL ISM AUDIT ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΤΟ LOUIS MAJESTY ΚΑΡΦΩΣΕ ΤΗΝ ΠΛΩΡΗ ΤΟΥ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΑΝΟΙΧΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΟΡΦΟΛΕΟΝΤΑ ΜΕ ΣΦΟΔΡΗ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΛΟΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ... ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραίες οι ερωτήσεις σου, Ανώνυμε... Αλλά τέτοια στοιχεία μόνο οι αρμόδιοι τα γνωρίζουν. Στον τύπο δεν έχει δημοσιευτεί (απ' όσο γνωρίζω) τίποτε σχετικό. Όπως όμως και να έχει οι δυο νεκροί συνάδελφοι δε θα ξαναγυρίσουν πίσω. Και σημασία έχει να ληφθούν μέτρα για να μην πάνε άδικα και άλλοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το Σύστημα Ασφαλούς Διαχείρισης πρέπει να περιλαμβάνει διαδικασίες, που να διασφαλίζουν ότι μη συμμορφώσεις, ατυχήματα και επικίνδυνες καταστάσεις αναφέρονται στην εταιρεία, ερευνώνται και αναλύονται με στόχο τη βελτίωση της ασφάλειας και την πρόληψη της ρύπανσης.
    Η εταιρεία πρέπει να καθιερώσει διαδικασίες για την εφαρμογή διορθωτικών ενεργειών.
    Μήπως η εταιρεία μπορεί και θέλει να μας ενημερώσει για τα αποτελέσματα της έρευνας και της ανάλυσης και για τις διορθωτικές ενέργειές της ώστε τέτοια τραγωδία να μην επαναληφθεί ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θέλω να πιστεύω πως η συγκεκριμένη εταιρεία θα κάνει το καλύτερο δυνατό για να μην επαναληφθεί μια τέτοια τραγωδία και στα δικά της πλοία και σε οποιοδήποτε άλλο. Δεν είμαι μάντης για να γνωρίζω τα καθέκαστα αλλά νομίζω πως ο καθένας μας που κάποτε βρέθηκε να ταξιδεύει με καράβι στους ωκεανούς αυτή και μόνο την επιθυμία μπορεί να εκφράσει. Η κάθε τραγωδία τουλάχιστον να λειτουργεί στη θετική κατεύθυνση για αποφυγή παρόμοιων γεγονότων και στο μέλλον.

    Λαμβάνοντας πάντως υπόψη τον κίνδυνο που διέτρεξε και το πλοίο μετά την τραγωδία, ξέρουμε από όσα δημοσιεύτηκαν ότι ο σοβαρά τραυματισμένος υποπλοίαρχος αναγκάστηκε να καθοδηγεί τον ανθυποπλοίαρχο για να μπορέσει να οδηγήσει το θεόρατο σκάφος ως το σημείο που οι δυνάμεις διάσωσης θα μπορούσαν να προσφέρουν τη βοήθειά τους, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι και η εταιρεία και όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες, ελληνικές και διεθνείς, δε θα εξετάσουν ενδελεχώς το τι έφταιξε και έμεινε το καράβι ακέφαλο.

    Κι αν δεν το κάνει η ίδια η εταιρεία θα το κάνει σίγουρα ο ασφαλιστικός οργανισμός που θα πλήρωνε τα μαλλιοκέφαλά του αν χανόταν και το καράβι...

    Αυτό πάντως που εμένα με ενόχλησε στο όλο ζήτημα και ανέβασα αυτήν εδώ την ανάρτηση είναι η άστοχη έκφραση εκ μέρους του υποπλοιάρχου για τον πρώτο μηχανικό. Πως βγήκε στην κουβέρτα από μόνος του. Κι όχι γιατί οι συνθήκες το επέβαλαν ή ο πλοίαρχος του το ζήτησε. Μια τέτοια μαρτυρία εκ μέρους του μπορεί να οδηγήσει σε επιπτώσεις στο πώς θα αποζημιωθεί η οικογένειά του. Διότι είναι άλλο πράγμα να πέφτεις εν ώρα εργασίας και άλλο από προσωπική επιλογή να βρεθείς σε λάθος τόπο τη λάθος ώρα.

    Θα προσθέσω ακόμη πως όλοι οι ναυτικοί γνωρίζουμε πως το κατάστρωμα είναι το βασίλειο του γραμματικού. Όπως η μηχανή είναι το βασίλειο του πρώτου και η κουζίνα του μάγειρα. Ο πλοίαρχος είναι ο επικεφαλής όλων αλλά περιμένει από τον καθένα να επιτηρεί το δικό του τομέα και να λειτουργούν όλα άψογα. Αν λοιπόν είχε προκύψει το παραμικρό στο κατάστρωμα, όφειλε ο υποπλοίαρχος να το φέρει σε πέρας. Κι όχι να αναγκαστεί ο καπετάνιος του και ο πρώτος να τον συνοδεύσουν. Εκτός αν είχε ήδη ελέγξει την κατάσταση και έκρινε πως τον ξεπερνά και χρειάζεται η άμεση παρουσία και του πλοιάρχου. Κάτι τέτοιο όμως δεν είπε. Αντίθετα αναφέρθηκε σε επιθεώρηση ρουτίνας.

    Όλοι βέβαια χαιρόμαστε που ο υποπλοίαρχος έστω και τραυματισμένος γλίτωσε. Μα δεν ξεχνάμε πως οι άλλοι δύο πλήρωσαν με τη ζωή τους. Νομίζω πως αυτά θα τα λάβουν υπόψη οι αρμόδιοι και θα κάνουν σε βάθος έρευνα. Όχι μόνο τι λέει ο ίδιος ο γραμματικός (και που ο ανώνυμος σχολιαστής στο άλλο μας ιστολόγιο προσπάθησε να μας πείσει ότι είναι ο μόνος που ξέρει!!!!!!!!! και κανενός άλλου δε μετράει η γνώμη!!!!!!! έλεος!!!!!! ) αλλά όλοι ανεξαιρέτως που υπηρετούσαν στο πλοίο τη δεδομένη στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Επίσης θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη τι έγινε στη γέφυρα. Πως λειτούργησε ο ανθυποπλοίαρχος. Και ποιοι χειρισμοί έγιναν και στη μηχανή. Αλλά κυρίως στη γέφυρα. Μπορεί εκείνοι που ήταν στην πλώρη να μην κατάλαβαν το κύμα που ερχόταν αλλά ο αξιωματικός φυλακής από τη γέφυρα ήταν φύσει αδύνατον να μην το δει πριν χτυπήσει το καράβι. Τι έκανε λοιπόν για να το αποφύγει; Για να προστατεύσει όσους εκείνη τη δραματική ώρα βρίσκονταν στην πλώρη;

    Σαφώς όταν κάποιοι αξιωματικοί αναγκάζονται να βγουν στην πλώρη υπό τις συνθήκες που συνέβη η τραγωδία, κρατούν γουόκι τόκι και είναι σε επικοινωνία με τη γέφυρα. Επικοινώνησε μαζί τους ο ανθυποπλοίαρχος; Τους προειδοποίησε για τον επερχόμενο κίνδυνο;

    Είχε το τιμόνι στο χειροκίνητο; Έδωσε κατάλληλη εντολή στον τιμονιέρη; Και φυσικά ενδιαφέρει και ποια εντολή έδωσε στη μηχανή και αν αυτή εκτελέστηκε.

    Να τα αφήσουν λοιπόν ήσυχα τα γραφτά της μοίρας. Άνθρωποι χάθηκαν. Και πρέπει να λάμψει η αλήθεια για το τι συνέβη και χάθηκαν. Αφήνοντας πίσω τους ορφανεμένες τις οικογένειές τους.

    Προσωπικά πάντως αν στο δικό μου τομέα ευθύνης προέκυπτε πρόβλημα κι εγώ αδυνατούσα να το επιλύσω με αποτέλεσμα να χαθεί ο ανώτερός μου και ένας ακόμη συνάδελφος από άλλον τομέα εργασίας, θα ζητούσα και ένα συγνώμη. Θα έλεγα έστω μια κουβέντα συμπόνιας για τις οικογένειες. Δε θα σκεφτόμουν μόνο το δικό μου παιδί και τη δική μου γυναίκα και τη δική μου οικογένεια. Θα σκεφτόμουν κυρίως εκείνους που δεν πρόκειται να ξαναδούν τους ανθρώπους τους.

    Θυμάμαι εδώ και δεν ξεχνώ τους συναδέλφους εκείνων που χάθηκαν στο Aegean Wind. Τη μέρα της κηδείας του ανθυποπλοιάρχου και του τρίτου μηχανικού, στο Σχιστό. Πώς παρακολουθούσαν τις κηδείες. Ειδικά ο δεύτερος μηχανικός. Που έβλεπε το φέρετρο του υφισταμένου του. Ήταν ένας ζωντανός νεκρός και ο ίδιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και δεν ξέρω γιατί αλλά όλα αυτά μου έφεραν στο νου ένα κείμενο που διάβασα τις προάλλες στο διαδίκτυο. Μια επιστολή αστυνομικού με αφορμή το θάνατο των δύο συναδέλφων του. Απαντούσε σε κάποια ανόητη κοπέλα που τόλμησε να γράψει ότι η δουλειά τους ήταν. Τι να κάνουμε. Σκοτώθηκαν. Όπως τώρα και ο ανώνυμος σχολιαστής τα φόρτωσε όλα στο γραφτό... Και από την επιστολή του αστυνομικού δε θα ξεχάσω ποτέ την αναφορά του στη δεύτερη πιο άστοχη φράση που είχε ξανακούσει στη ζωή του. Από μια κοπέλα που μπήκε στο αντίθετο ρεύμα της Κηφισίας με αποτέλεσμα να σκοτωθεί η μητέρα της αλλά και δυο ακόμη άνθρωποι σε άλλο αυτοκίνητο που συγκρούστηκε μαζί της. Έτρεξαν λέει τα κανάλια και η οδηγός που προκάλεσε την τραγωδία γύρισε και τους είπε ενοχλημένη: "Πώς κάνετε έτσι; Ένα λάθος έκανα! Ζήτησα και συγνώμη!"

    Θέλω να πω ότι σε τέτοιες καταστάσεις που η τραγωδία χτυπάει κάποιους συνανθρώπους μας είτε έχουμε ευθύνη για το συμβάν είτε πολύ περισσότερο αν έχουμε (όση και όποια... ) χρωστάμε να προσέχουμε τι λέμε. Από σεβασμό στη μνήμη εκείνων που χάθηκαν, από ανθρωπιά για τους αγαπημένους τους που δε θα τους ξαναδούν.

    Και να πω και κάτι ακόμη. Κουραστήκαμε να βλέπουμε μετά τις τραγωδίες να τα φορτώνουμε όλα στα θύματα. Δε φτάνει δηλαδή που πλήρωσαν με τη ζωή τους; Να τους βγάζουμε και ένοχους; Αν είναι, εντάξει. Δε λέω να μην ειπωθεί η αλήθεια. Αυτήν όμως την αλήθεια για τις ενοχές των θυμάτων δε δικαιούται να την επιδικάζει κανείς ατομικά. Μόνο η δικαιοσύνη και μόνο μετά από έρευνα σε βάθος.

    Από κει και πέρα, για να μην κάνω κι εγώ το ίδιο, ίσως θα πρέπει να ερευνηθεί και το αν η συνέντευξη στα Νέα απέδωσε επακριβώς το τι είπε ο υποπλοίαρχος. Δυστυχώς ξέρουμε ότι συμβαίνει άλλα να λέει κάποιος και αλλιώς να γράφονται. Ας αφήσουμε λοιπόν και αυτό το ενδεχόμενο ανοιχτό. Γιατί πραγματικά ήταν απαράδεκτο αυτό που γράφτηκε. Και για τον πρώτο μηχανικό που από μόνος του παρέβλεψε τον κίνδυνο και σηκώθηκε χωρίς εντολή και έφτασε στην πλώρη σε συνθήκες θαλασσοταραχής αλλά και στο δικό μας ιστολόγιο από τον ανώνυμο σχολιαστή πως τάχα μου έφταιγε το γραφτό και μόνο!!!!

    Και δε θα είχα δώσει τόση έκταση στο σχόλιό του αν δε δήλωνε αφενός πως είναι φίλος του υποπλοιάρχου και γνωρίζει από τον ίδιο τι έγινε και αφετέρου και κυρίως αν δε μου υποδείκνυε την ύπαρξη της συνέντευξης στα Νέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΠΟΡΙΑΣ ΑΞΙΟΝ:
    Μήπως κάποιος γνωρίζει να μας πεί, γιατί το Aegean Angel από το Freeport Bahamas δεν έπλευσε απευθείας προς το λιμάνι εκφόρτωσης Houston, αλλά προσέγγισε στην περιοχή SW Pass Mississippi River, όπου παρέμεινε την 9,10,11 Ιαν. και αναχώρησε για το Houston την 12/1 ;
    Τί διαδικασίες έλαβαν χώρα στο πλοίο κατα τη διάρκεια των πιο πάνω ημερών;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Α, εσύ ξέρεις πολλά... Και μάλλον δεν περιμένεις απάντηση στο ερώτημα. Σωστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είσαστε οι μόνες που κρατάτε την τραγωδία στην επικαιρότητα και μπράβο.
    Συνεχίστε, όλα στο φώς !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. "Αποκεφαλίστηκαν" οι κορυφές της ιεραρχίας του πλοίου (ευτυχώς ο Γραμματικός ζεί), στον Βόρειο Ατλαντικό με σφοδρή θαλασσοταραχή και ο πλούς συνεχίστηκε με τον ένα Ανθυποπλοίαρχο στα καθήκοντα του Πλοιάρχου.
    Είναι υποχρέωση της εταιρείας, που απορέει από το Έγγραφο Συμμόρφωσης/Document of Compliance, να έχει ήδη συγκαλέσει unscheduled management meeting με θέμα investigation and analysis του τραγικού δυστυχήματος. Μήπως θέλει το Εξουσιοδοτημένο πρόσωπο/Designated person ashore (D.P.A.) που διαβάζει τις ΚΑΠΕΤΑΝΝΙΣΕΣ, να μας πεί ποιες είναι οι major non conformities, οι non conformities, οι corrective actions, και οι preventive actions ;
    Μία καλή εταιρεία όπως αυτή, με ένα Ναύαρχο μεταξύ των ανθρώπων του γραφείου, που τους είδαμε θλιμένους στις κηδείες των αδικοχαμένων Ναυτικών μας, είναι αυτονόητο ότι θα έχει συμμορφωθεί με την Διεθνή Σύμβαση για την Ασφάλεια της Ανθρώπινης Ζωής στη Θάλασσα, SOLAS Chapter IX.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Από όσα έχω διαβάσει για την τραγωδία του Aegean Angel δεν προκύπτει από πουθενά ότι η εταιρεία δεν έκανε στο ακέραιο το καθήκον της. Μάλλον το αντίθετο ισχύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αν θέλει το Εξουσιοδοτημένο Πρόσωπο, ας μας ενημερώσει για τα αποτελέσματα του Additional External ISM Αudit !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εδώ; Στο διαδίκτυο; Θα μας ενημερώσει για κάτι που κοινός νους αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί θέμα εμπιστευτικό; Εντάξει, όλοι θα θέλαμε να είχαμε αυτή την ενημέρωση αλλά μέσα από ανακοινώσεις αρμοδίων οργάνων ώστε η ενημέρωση να είναι έγκυρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Η εταιρεία ας αποδείξει κάποτε τη συμμόρφωσή της με τη SOLAS Chapter IX !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.