Πότε επιτέλους θα βάλουνε γιατρό στα εμπορικά καράβια;

Η νέα τραγωδία που έπληξε τη ναυτική οικογένεια έρχεται με τον πλέον δραματικό τρόπο να υπογραμμίσει την ολιγωρία όλων απέναντι στους κινδύνους που απειλούν τους ναυτικούς.

Αυτή την ώρα ένας συνάδελφος χαροπαλεύει στη μέση της θάλασσας. Ο γραμματικός του Aegean Angel. Ο 34χρονος ελληνοκύπριος συνάδελφος που χτυπήθηκε κι αυτός από το φονικό κύμα στην πλώρη του καραβιού. Ο καπετάνιος και ο πρώτος νεκροί. Εκείνος γλίτωσε. Μα βαριά τραυματισμένος.

Το καράβι όμως απέχει πολλά μίλια από τη στεριά. Και μόνο σαν φτάσει στα 200 μίλια απόσταση θα μπορέσει να γίνει η αεροδιακομιδή του τραυματία.

Θα φτάσει; Θα προφτάσει;

Και αν λάβουμε υπόψη τα συνήθη δεδομένα σύνθεσης του πληρώματος, ολόκληρο το πλοίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των δύο ανθυποπλοιάρχων. Έχουν άραγε την απαιτούμενη εμπειρία να τα καταφέρουν;

Τουλάχιστον στη μηχανή υπάρχει ο δεύτερος.

Στη γέφυρα όμως;

Οι δυο ανθυποπλοίαρχοι καλούνται αυτές τις τραγικές ώρες όχι μόνο να οδηγήσουν το 275 μέτρων γκαζάδικο. Και μέσα σε συνθήκες θαλασσοταραχής. Καλούνται να προσφέρουν και ιατρικές υπηρεσίες. Των αξιωματικών καταστρώματος και αυτή η ευθύνη στα εμπορικά πλοία του ελληνικού στόλου. Να κάνουν και το γιατρό όταν χρειαστεί.

Είναι εύκολο και τζάμπα τώρα να εκφράζουν όλοι την οδύνη τους. Μα αχρείαστη είναι.

Αυτό που θέλουμε είναι γιατρό! Και το ειλικρινές ενδιαφέρον για τη ζωή των ναυτικών. Να μην πηγαίνουν σαν τα σκυλιά.

Κι όχι μόνο γιατρό αλλά και μόλις 26 άτομα πλήρωμα έχουν αφήσει σε τόσο μεγάλο καράβι. Περικοπές, περικοπές, περικοπές.

Για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα τη ρημάδα.

Μα πρώτος είναι ο στόλος. Και να το κρύψουν δεν μπορούν. Για το χατίρι ποιας ανταγωνιστικότητας παλεύουν; Πρώτοι οι έλληνες εφοπλιστές τη χρονιά που πέρασε στην αγορά πλοίων από δεύτερο χέρι. Και μονάχα στην Άπω Ανατολή χτίζονται λέει 600 καινούρια καράβια. Για το στόλο μας.

http://kapetanisses.blogspot.com/2010/12/blog-post_29.html

Τι άλλο θέλουν πια;

Πόσα καράβια; Πόσα κέρδη;

Αυτά τα κέρδη που η νέα τραγωδία θυμίζει με ποιανών όχι μόνο τον ιδρώτα αλλά και το αίμα είναι ποτισμένα.

Των ιδίων που λίγες βδομάδες νωρίτερα τους επιστράτευσαν. Γιατί ούτε δικαίωμα σε απεργία δεν τους αναγνωρίζουν. Είχανε λέει μείνει άταφοι νεκροί στα νησιά!

Ορίστε τώρα. Δυο άταφοι νεκροί ταξιδεύουν ανάμεσα ουρανό και θάλασσα. Αυτοί δεν είναι άνθρωποι;