BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Ελληνες εφοπλιστές: Πρώτοι σε αγορές πλοίων από δεύτερο χέρι - Έλληνες ναυτεργάτες; Είδος υπό εξαφάνιση!

Διαβάστε το άρθρο στη Ναυτεμπορική.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1915099

Για να μη λέτε πως εμείς ισχυριζόμαστε όσα λέγει ο τίτλος της ανάρτησης.

Κι έπειτα να τα συγκρίνετε με τα αιτήματα της πρόσφατης πολυήμερης απεργίας των ναυτεργατών.

Η καλύτερη απόδειξη για το πού βαδίζει ο τόπος. Παραθέτουμε το εξής λακωνικό και αποκαλυπτικό από το άρθρο της Ναυτεμπορικής:
Το 2010 άλλαξαν χέρια 1.158 πλοία έναντι 1.093 το 2009 και επενδύθηκαν συνολικά 21,6 δισ. δολ. για την αγορά των πλοίων αυτών έναντι 15,24 δισ. δολ. πέρυσι.

Άρα δε μιλάμε για κρίση στη ναυτιλία αλλά για θεαματική ανάκαμψη. Και όσον αφορά τους έλληνες εφοπλιστές η εφημερίδα αποκαλύπτει ότι κατάφεραν να εκθρονίσουν τους κινέζους, που ήταν πρώτοι στη λίστα των αγοραστών το 2009.

Αφενός οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν 263 πλοία το 2010 έναντι 167 το 2009 και αφετέρου επένδυσαν 6,46 δισεκατομμύρια δολάρια το 2010 ενώ το 2009 είχαν επενδύσει τα μισά: 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια!

Δηλαδή οι έλληνες εφοπλιστές αυτή τη χρονιά αντιπροσώπευσαν πάνω από το 25% των συνολικών επενδύσεων της παγκόσμιας ναυτιλίας σε κεφάλαια. Και μιλάμε πάντα για τον τομέα της αγοράς πλοίων από δεύτερο χέρι.

Την ίδια όμως ώρα πρωτοφανής υπήρξε η άρνηση των εταιρειών για πρόσληψη δοκίμων για εκπαιδευτικό ταξίδι. Και πολλοί δόκιμοι έχασαν το εξάμηνο σπουδών τους στις ΑΕΝ γιατί δεν μπόρεσαν να ναυτολογηθούν. Ενώ κάποια παιδιά οδηγήθηκαν και σε εγκατάλειψη σπουδών.

Κατά τα άλλα προσπαθούν τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας να μας γεμίσουν το μυαλό με την δήθεν κρίση της ελληνικής οικονομίας!

Η οικονομική όμως κρίση μαστίζει μονόπλευρα το λαό ενώ το κεφάλαιο πλέει σε πελάγη ευτυχίας και κερδοφορίας!

Και τώρα διαβάστε και αυτό:

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1913069

Ένα άρθρο που αφορά τα νέα πλοία και όχι τα αγορασμένα από δεύτερο χέρι. Κι εκεί οι έλληνες εφοπλιστές μεγαλουργούν. Παραθέτουμε το εξής χαρακτηριστικό:
Όπως τόνισε ο υπουργός στη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2011, περίπου 600 πλοία χτίζονται αυτή τη στιγμή στα ναυπηγεία της Άπω Ανατολής από Ελληνες πλοιοκτήτες.

600 πλοία!!! Ξέρεις τι λεφτά χρειάζονται για να χτιστούν 600 πλοία;

Ξέρεις όμως και ποιος θαλασσοπνίγεται για να βγαίνουν αυτά τα λεφτά στην άκρη και να επενδύονται είτε σε αγορές πλοίων από δεύτερο χέρι είτε και σε χτίσιμο νέων;

Παρόλα αυτά επιμένουν στην άρση του καμποτάζ. Που σημαίνει ελάχιστους ή και καθόλου έλληνες ναυτικούς στις συνθέσεις των πληρωμάτων. Κι όταν τολμούν τα ναυτεργατικά σωματεία να κηρύξουν απεργία, τους βγάζουν και την απεργία τους παράνομη και τους επιστρατεύουν!!! Όπως έγινε πριν λίγες μόλις εβδομάδες.

Κι ακόμη. Η Ναυτική Εκπαίδευση βρίσκεται υπό διάλυση. Οι περισσότερες ΑΕΝ φέτος ξεκίνησαν με μόλις δύο καθηγητές η κάθε μία. Και οι πληροφορίες μας λένε πως στην Κύμη τουλάχιστον παραμένουν ακόμη τα παιδιά με δύο καθηγητές ενώ διαδίδεται στους σπουδαστές πως σύντομα η σχολή θα κλείσει τελείως και θα υποχρεωθούν τα παιδιά να μετακομίσουν σε άλλη ΑΕΝ!

Εδώ να προσθέσουμε ότι ανάλογη κατάσταση αντιμετωπίζουν οι σπουδαστές και άλλων σχολών, πέραν της Ναυτικής Εκπαίδευσης. Πχ στο ΤΕΙ Ηγουμενίτσας που πρόσφατα οι σπουδαστές του προχώρησαν σε κατάληψη για να εμποδίσουν το κλείσιμο.

Αλλά και στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας της Αθήνας. Κι εκεί υπήρξε πρόταση του υφυπουργού Παιδείας για κλείσιμο και μεταφορά των σπουδαστών σε άλλη σχολή!

Παράλληλα πρωί πρωί σήμερα ακούσαμε στα τελεβίζια πως κλείνει και ο οργανισμός έκδοσης διδακτικών βιβλίων και οσονούπω τα παιδάκια του δημοτικού αντί για βιβλία θα διαβάζουν το μάθημα από τον υπολογιστή!

Ρε παιδιά! Πού πάμε τελικά;

Και δεν ξέρω αν προσέξατε πως τα 600 πλοία των ελλήνων εφοπλιστών χτίζονται στην Άπω Ανατολή. Και όχι σε ελληνικά ναυπηγεία.

Την ίδια ώρα ο χαμός γίνεται και με τις άγονες γραμμές.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1912602

Και καταδικάζονται οι τοπικοί άρχοντες γιατί λέει "απαιτούν όσο το δυνατόν πιο συχνές συνδέσεις των νησιών τους απευθείας με τον Πειραιά."

Παπαπά! Απαιτούν οι τοπικοί άρχοντες τέτοιο πράγμα; Και δεν έχουν το φιλότιμο να ζητήσουν επιτέλους όσο το δυνατόν πιο αργές συνδέσεις των νησιών τους και μάλιστα με όσο το δυνατόν περισσότερους ενδιάμεσους σταθμούς;

Ε, λοιπόν, δικαίως του λόγου η Ναυτεμπορική μας ενημερώνεί ότι:

Τα τοπικά συμφέροντα καλείται να σπάσει το ΥΘΥΝΑΛ

Σωστά. Αυτός δεν είναι ο ρόλος του ΙΘΥΝΑΛ; Η τόνωση της οικονομίας!

Μόνο που ως οικονομία λαμβάνονται υπόψη μόνο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Και ανάμεσά τους και τα συμφέροντα εκείνων που κατάφεραν φέτος να επικρατήσουν στη διεθνή ναυτιλιακή αγορά. Αγοράζοντας πλοία από δεύτερο χέρι και χτίζοντας εκατοντάδες καινούρια.

Ενώ από τους άλλους, τους ναυτεργάτες, τους σπουδαστές των ΑΕΝ, τους νησιώτες και βεβαίως και τους ταξιδιώτες ζητάνε να αυτοθυσιαστούν. Για το καλό της οικονομίας!

Εμείς λοιπόν ως ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ δε θα ευχηθούμε φέτος ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.

ΚΑΛΑ ΜΥΑΛΑ!


Αυτή είναι η δική μας ευχή. Προς όλους εκείνους που τους δουλεύουν ψιλό γαζί και τους έχουν καταδικάσει να ζούνε στην κόλαση. Τουλάχιστον με το νέο χρόνο να καταλάβουν την κοροϊδία που τους γίνεται. Και να μην καταπίνουν αμάσητα όσα τους σερβίρουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.