Βραβείο Πολιτισμού σε Καπετάνισσα!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ HOMA EDUCANDUS

Ναι. Είναι γεγονός. Μια Καπετάνισσα, μια νεαρή και σε εκκόλαψη καπετάνισσα, βραβεύεται αύριο για το έργο της στον τομέα του πολιτισμού.

Η χαρά μας είναι διπλή και τρίδιπλη. Γιατί το κορίτσι αυτό το έχουμε κοντά μας. Έστω και αν της αρέσει να περνά ακροθιγώς και ακροποδητί από τις σελίδες μας. Κι έστω και αν οι δημοσιεύσεις της στο φόρουμ μετριούνται (και μετά από πολύ πίεση να σημειώσουμε) στα δάχτυλα των δύο χεριών. Είναι ο τύπος της έτσι. Από φυσικού της ακολουθεί τη φιλοσοφία του λάθε βιώσας, έστω και αν δεν είχε πατέρα έναν Λιαντίνη. Αλλά και το Λιαντίνη να ρωτούσαν, θα έλεγε πως η προσωπικότητα ενός ατόμου δεν είναι θέμα κληρονομικό. Και θα έλεγε ακόμη πως ο τόπος που φύεται και ανατρέφεται ο άνθρωπος τον σημαδεύει καίρια.

Έτσι και η μικρή μας. Τον κουβαλά προικιό αυτόν το χαρακτήρα το σεμνό και μετρημένο. Κι ακόμη κουβαλά τις καταβολές της ιδιαίτερης πατρίδας της, του πανέμορφου Ναύπλιου με τη μεγάλη ιστορία. Αρκεί κανείς να ανέβει ως τη φυλακή του Κολοκοτρώνη, να σκύψει στο στενό άνοιγμα που χώρεσε ένα γίγαντα, για να μάθει πως οι πραγματικά μεγάλοι δε χρειάζονται ούτε σωματικό εκτόπισμα για να επιβληθούν ούτε κραυγές και τυμπανοκρουσίες. Απλά κάνουν το έργο τους. Κι αφήνουν την ανεξίτηλη σφραγίδα τους στην ιστορία.

Με αυτά πορεύτηκε και η μικρή μας καπετάνισσα στα μόλις είκοσι χρόνια της ζωής της. Με όνειρα να φορέσει στολή και να υπηρετήσει από κάποια θέση "αντρική" το καλό του τόπου και της κοινωνίας, είδε να της κλείνουν κατάμουτρα την πόρτα γιατί της έλειπαν κάποιοι πόντοι στο μπόι! Ε, ναι. Σε τούτο τον τόπο επιλέγουμε Ράμπο για τέτοια πόστα και μετά τρέχουμε και δε φτάνουμε. Διότι άλλο το μπόι του σώματος και άλλο της ψυχής. Και ενίοτε αντικριστά αντίθετα. Μπόι ουρανομήκες και μυαλό χελώνας. Ή μπόι σαν του Κολοκοτρώνη και ψυχή λιονταριού.

Το μικρό μας όμως, μικρό και στο δέμας μικρό και στα χρόνια, δεν τό 'βαλε κάτω. Κι αφού το πρώτο της όνειρο εξανεμίστηκε στο αμείλικτο υποδεκάμετρο του νόμου, κίνησε για άλλο ταξίδι. Πιο μακρινό και πιο "αντρίκειο". Στα καράβια. Και μάλιστα στη γέφυρα.

Βήμα πρώτο η σχολή. Κι ας γκρίνιαζαν οι δικοί της. Όταν ο άνθρωπος κυνηγάει το όνειρό του, πρέπει να ακούει μονάχα το πουλάκι της καρδιάς του.

Βήμα δεύτερο. Το πρώτο μπάρκο. Το υποχρεωτικό για να συνεχίσει τη σχολή σύμφωνα με τους κανονισμούς. Εδώ όμως τα πουλάκια της καρδιάς δεν έχουν πέραση. Μόνο τα γεράκια της Ακτής Μιαούλη. Που μόλις την έβλεπαν έτσι μικρούλα και πιτσιρίκα της το ξέκοβαν χωρίς περιστροφές. Ναι, να πάρουνε γυναίκες δοκίμους, αλλά τουλάχιστον να είναι νταρντάνες! Να αντέχουν στις κακουχίες της θάλασσας. Και για να μην τους αδικούμε, αυτό επιβάλλει και η κοινή λογική. Πώς να φανταστείς στην κουβέρτα ένα μικροκαμωμένο κοριτσάκι;

Εκτός αν το συγκεκριμένο κοριτσάκι είναι από ξεχωριστή στόφα... Και είναι πράγματι αυτό για το οποίο σας μιλάω. Από υλικό πολύτιμο και σπάνιο. Έτσι και πάλι έδωσε τον αγώνα της. Και ούτε καταδέχτηκε να περάσει από παλιούς γνωστούς που της πρότεινα. Μόνη της, τελείως μόνη της, χτύπησε αμέτρητες πόρτες και έλιωσε τις σόλες της ώσπου να βρει μια μικρή θεσούλα σε ένα μικρό καραβάκι. Σε ένα τσιμεντάδικο...

Κι έπειτα ήρθε η ώρα να δείξει στην πράξη τι αξίζει. Και πόσο το μπόι της ψυχής της αντισταθμίζει τα εκατοστά που λείπουν στο σώμα. Ομολογώ πως περίμενα κι εγώ με μεγάλη αγωνία... Τα καράβια δεν είναι εύκολη υπόθεση και ειδικά για μία γυναίκα. Εκτός αν το λέει η περδικούλα της. Κι εδώ όχι μόνο το έλεγε, το παράλεγε και το τραγουδούσε και το χόρευε... (σημειώστε ιδιαίτερα το τελευταίο)

Ούτε που κατάλαβα για πότε το μικρό πήρε τον αέρα της δουλειάς. Μου έστελνε τα νέα της και κάθε φορά με άφηνε με το στόμα ανοιχτό. Όχι μόνο τη δουλειά του δοκίμου, μα σύντομα της εμπιστεύτηκαν (καλώς ή κακώς) και χρέη ανθυποπλοιάρχου. Κι ας της έλειπαν τα τυπικά προσόντα. Γκρίνια εγώ! Τι στο καλό "μάνα" είμαι.

- "Μηηηηηηη παιδί μου. Μη δέχεσαι να κάνεις βάρδια μόνη σου. Θα βρεις κανένα μπελά και θα καταστρέψεις την καριέρα σου. Και μην αναλαμβάνεις υπεύθυνη φόρτωσης. Δεν είναι για τις δικές σου πλάτες ακόμη τέτοιες δουλειές. Ούτε καν για ανθυποπλοίαρχο. Αυτά τα κάνουν οι γραμματικοί..."

Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση τα έκανε το κοριτσάκι μας. Και χωρίς ούτε στιγμή να βαρυγκομήσει. Ίσα ίσα που κάθε φορά την έβλεπα ακόμη πιο ενθουσιασμένη. Και όλο να ζητάει και πιο δύσκολα. Να δείξει σε όλους τι αξίζει. Και πρώτα και κύρια στον ίδιο της τον εαυτό. Να πάρει την απαραίτητη επιβεβαίωση πως κάνει για τη θάλασσα.

Της γκρίνιαζα, μα κρυφά μέσα μου την καμάρωνα κιόλας. Παλικάρι η μικρή. Στάθηκε βράχος σε όλες τις αντιξοότητες. Και δεν ήταν και λίγες. Ειδικά σαν έτυχε και ένας καπετάνιος τζαναμπέτης και τα ατυχήματα έρχονταν το ένα πίσω από το άλλο. Στο ένα λίγο έλειψε να την πληρώσει άσχημα και η μικρή μας. Τελευταία στιγμή θέλησε η μοίρα να τη γλιτώσει από τέτοια εμπειρία. Ο ναύτης όμως που βρέθηκε στη θέση της κατέληξε σοβαρά τραυματισμένος σε νοσοκομείο.

Αχ, τι αγωνία ήταν αυτή. Με κατατρόμαξε εκείνο το περιστατικό. Κι άρχισα να την πιέζω να ξεμπαρκάρει το συντομότερο. Αλλά πού να ακούσει εκείνη; Ακούνε τη φωνή της λογικής οι νέοι; Και καλά κάνουν. Αλλιώς νέοι δε θα ήταν...

Το τράβηξε τελικά το μπάρκο ως εκεί που δεν έπαιρνε άλλο. Και πάλι παραπονεμένη ξεμπάρκαρε. Δε χόρτασε αρμύρα και κατράμι... Και με όλη αυτή τη δίψα ρίχτηκε μετά στο άλλο αγώνισμα. Στις σπουδές της σχολής. Να τα μάθει όλα, να γίνει μια Καπετάνισσα με το κ κεφαλαίο. Καμάρι και πάλι εγώ. Γιατί μου θύμιζε και τη δική μου τρέλα. Μπορεί πολλοί να νομίζουν πως καπετάνιος σημαίνει δουλειά χειρονακτική... Λάθος. Ο καπετάνιος οφείλει πρώτα απ' όλα να διαθέτει γνώσεις. Σε πολλούς τομείς και με μεγάλο βάθος. Ειδικά στα σύγχρονα πλοία και στη σημερινή ναυτιλία. Δε στέκεσαι στην καρέκλα όχι μόνο του καπετάνιου αλλά και στις άλλες θέσεις των αξιωματικών αν δε διαθέτεις άριστη θεωρητική κατάρτιση.

Κάθε φορά λοιπόν που έμπαινε στο φόρουμ και πήγαινε να πιάσει κουβεντούλα, έβρισκα πρόσχημα και την έστελνα πίσω στα βιβλία της. Το ίδιο και στα τηλεφωνήματα. Το έκλεινα γρήγορα και την έστελνα να διαβάσει και πάλι να διαβάσει. Όχι πως δεν το έκανε και μόνη της. Αλλά να μην το παίξω κι εγώ λιγάκι "μάνα"; Τζάμπα με υιοθέτησε το κορίτσι σε τέτοιο τιμητικό ρόλο;

Κι ενώ έτσι είχαν τα πράγματα και ήδη τη θαύμαζα και την καμάρωνα για όσα στους λίγες μήνες που την ξέρω μου είχε αποδείξει, κατάφερε σήμερα να μου προκαλέσει και καινούρια έκπληξη. Να με αφήσει ακόμη μία φορά με το στόμα ανοιχτό:

Το μικρό μας αύριο βραβεύεται. Και όχι ως καπετάνισσα... Αλλά για το έργο της στον τομέα του πολιτισμού! Είπατε τίποτε; Μην πείτε πριν σας εξηγήσω...

Από καιρό τώρα ήξερα πως η δεύτερη μεγάλη της αγάπη είναι ο χορός. Και πως στον ελεύθερο χρόνο της τρέχει σε πολιτιστικούς συλλόγους και διδάσκει σε μικρότερα παιδιά την τέχνη της Τερψιχόρης. Πού να φανταστώ όμως πως και στον τομέα αυτό οι επιδόσεις της ήταν τόσο εξαιρετικές που να φτάσουν ακόμη και στη βράβευση;

Ότι καμαρώνω για εκείνη το είπα ήδη. Και χαίρομαι και νιώθω μεγάλη τιμή που την έχουμε κοντά μας. Ποια; Αυτό το άφησα επίτηδες τελευταίο... Κι ας γκρινιάξει που θα το αποκαλύψω. Δεν πειράζει. Το καλό πρέπει να λέγεται και να επικροτείται. Όχι μόνο για την ίδια αλλά και ως παράδειγμα προς μίμηση.

Η Μελίνα, αγαπητοί συμφορουμίτες. Η Μελίνα μας.

Που περνάει από τους σκοτεινούς διαδρόμους του φόρουμ ως μέλος μη ορατό και σπάνια των σπανίων ανεβάζει κανένα τραγουδάκι. Γιατί ντρέπεται λέει μέσα σε τέτοια συντροφιά να γράψει κάτι δικό της. Και όμως δε στερείται ούτε αυτό το χάρισμα. Κι ελπίζω κάποια στιγμή να το αποδείξει και από τις δικές μας σελίδες. Όπως παλιότερα από το προσωπικό της μπλογκ.

Μελίνα,

εκ μέρους όλου του φόρουμ:

Θερμά συγχαρητήρια!

Μας έκανες ακόμη μία φορά περήφανους!

Μπράβο, παιδί μου. Πάντα τέτοια. Και πάντα πιο πάνω! Γιατί για τις κορφές είσαι πλασμένη. Άλλοι τις κατακτάνε με το σώμα. Και άλλοι με την ψυχή. Εσύ ανήκεις σ' αυτή τη δεύτερη κατηγορία, τη σπάνια. Γι' αυτό και ο θαυμασμός μας είναι μεγαλύτερος.

Πολλά φιλιά

Η μάνα σου

Να τα εκατοστήσεις μάνα!

5 Δεκέμβρίου 2008.

Πάνε χρόνια από τότε, αλλά σαν σήμερα ήταν. Δεν τα θυμάμαι αυτά, απλά δεν ζούσα τοτε. Εκείνη την ημέρα γεννήθηκε μια πιτσιρίκα που όμως δεν θα γινόταν μια συνηθισμένη πιτσιρίκα...

Μεγάλωσε και ήρθε η στιγμή να δει τι θα κάνει με την ζωή της. Πέρασε κάποιες "φουρτούνες" και τελικά κατάφερε να ακολουθήσει τα ονειρά της.

Με την θάλασσα, είπε, με την θάλασσα θέλω να ασχοληθώ. Και το έκανε.

Ο Θεός, όπως λένε, γελά όταν οι ανθρώποι κάνουν σχεδια. Και έτσι και έγινε, οι καταστάσεις και οι συνθήκες που επικρατούσαν τότε την ανάγκασαν να ασχοληθεί με κάτι άλλο.

Δεν πούλησε όμως τα όνειρά της ποτέ. Την θάλασσα ακόμα την αγαπά, ακόμα την νοσταλγεί και ακόμα κι αν έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε, ακόμα μυρίζει θάλασσα κι αλμύρα.

Την γνώρισα τυχαία. Μου άνοιξε την πόρτα της παλαιότερης γενιάς. Ίδιες κοπέλες με εμένα. Άλλοι θα μας έλεγαν τρελές. (ποιός ξέρει, ίσως και να είμαστε)

Οι καταστάσεις και τα βιώματά μας μοιάζουν αρκετά, ακόμα κι αν είμαι στο μισό (σχεδόν) της ηλικίας της. Την έβγαλα μάνα και αυτή με φωνάζει κόρη της.

Όχι πως δεν έχω μάνα. Αλλά έχουμε σε σημαντικό ποσοστό κοινά βήματα.

Τέλως πάντων, σήμερα έχει γενέθλια η μάνα μου.

Τι δώρο να της κάνω δεν ήξερα. Είμαι και μακριά της.

Έφτιαξα ένα βίντεο σήμερα (μετά το μάθημα), έτσι να μυρίζει λίγο θάλασσα να ταιριάζει με της μυρωδιά της. θέλω να ελπίζω ότι θα της αρέσει.

Χρόνια πολλά μάνα! Να έχεις πάντα υγεία και να σε χαίρονται αυτοί που σε αγαπούν.

Προσκύνημα στο Σούνιο και στον Ποσειδώνα

Προσκύνημα χτες στο Σούνιο και στο θεό της θάλασσας. Στον Ποσειδώνα. Στο δικό μας θεό:

Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντικού καθαρισμού των ακτών

Αναδημοσίευση από το μαθητικό blog ΠΡΩΤΑΚΙΑ

Εμείς, τα παιδάκια της Πρώτης Τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Σμύρνης, σας καλούμε όλους, μικρούς και μεγάλους, να πάρετε μαζί μας μέρος στην Παγκόσμια Ημέρα εθελοντικού καθαρισμού των ακτών:

ΣΑΒΒΑΤΟ, 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2008

Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ εδώ: ΠΑΙΔΙΚΗ HELMEPA Από την ιστοσελίδα αυτή αντιγράφουμε κι εμείς τα παρακάτω:

Τα τελευταία 17 χρόνια η HELMEPA σε συνεργασία με το Ocean Conservancy συντονίζει την Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντικού Καθαρισμού Ακτών για την Ελλάδα που διοργανώνεται παγκοσμίως κάθε τρίτο Σάββατο του Σεπτεμβρίου.

Στην Ελλάδα από το 1989 μέχρι και το 2007 με αφορμή την ημέρα αυτή, πάνω από 38.000 εθελοντές καθάρισαν ακτές και βυθούς συλλέγοντας περίπου 225 τόνους σκουπίδια.

Παγκοσμίως μόνο για το 2007 περισσότεροι από 378.000 εθελοντές από 76 χώρες συνέλλεξαν περίπου 2.700 τόνους απορριμμάτων σε 53.000 χλμ ακτογραμμής δηλαδή περίπου 83 κιλά απορριμμάτων/ χλμ.

* Το πρόβλημα των απορριμμάτων σε ακτές και θάλασσες, είναι πολύ πιο σοβαρό από ότι νομίζουμε.

* Η ανάγκη για αντιμετώπιση του προβλήματος γίνεται όλο και πιο έντονη.

Αν λοιπόν:

* Θέλετε να δώσετε και φέτος το μήνυμα για Καθαρές Θάλασσες και Ακτές

* Θέλετε να παρέμβετε ώστε να σταματήσει η υποβάθμισή τους

Η HELMEPA σας καλεί:

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2008 να διοργανώσετε έναν εθελοντικό καθαρισμό σε μία κοντινή σας ακτή.

Γιατί να πάρω μέρος στον Παγκόσμιο Εθελοντικό Καθαρισμό Ακτών;

Διότι:

* Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι θάλασσες δεν είναι σκουπιδότοποι.

* Χωρίς καθαρές ακτές υποβαθμίζεται η φύση και η ζωή μας.

* Αν δεν αντιμετωπίσουμε τώρα το πρόβλημα, δεν πρόκειται να λυθεί ποτέ.

* Είναι σημαντικό να παίρνουμε μέρος σε τέτοιου είδους παγκόσμιες προσπάθειες, γιατί το πρόβλημα των σκουπιδιών στις ακτές μας αφορά όλους.

Ας βάλουμε λοιπόν τα σκουπίδια στη θέση τους!

Για να μπορούμε ανέμελα και με ασφάλεια να χαιρόμαστε τις παραλίες και τη θάλασσα!

Σκοτώθηκε ναυτεργάτης στο Εξπρές Πήγασος

Αυτό που βλέπετε είναι η βάση που απέμεινε αποκεφαλισμένη μετά το ατύχημα... Αποκεφαλισμένος όμως κατέληξε και ο Μιχάλης Κοκώνης, ναύτης στο πλοίο Εξπρές Πήγασος. Όπως σημειώνει ο σημερινός Ριζοσπάστης, ήταν απλώς θέμα χρόνου να συμβεί το μοιραίο στο συγκεκριμένο πλοίο. Διότι όχι μόνο η βάση που προκάλεσε το ατύχημα αλλά και άλλες βάσεις παρουσιάζουν προβλήματα. Όπως και η επόμενη που εντόπισε το κλιμάκιο της ΠΕΜΕΝ που επισκέφθηκε το πλοίο.

Οι βάσεις αυτές χρησιμεύουν για τα ράουλα που βοηθούν τους κάβους του πλοίου κατά την πρόσδεση στο λιμάνι. Όμως όπως αναφέρει ο Ριζοσπάστης:

Τις εγκληματικές ελλείψεις στο σαπιοκάραβο «ΕΞΠΡΕΣ ΠΗΓΑΣΟΣ», όπου προχτές ένας 49χρονος ναυτεργάτης αποκεφαλίστηκε όταν το ράουλο του κάβου ξεκόλλησε από τη βάση του (!) στο λιμάνι του Γυθείου, αλλά και τις τεράστιες ευθύνες της πλοιοκτήτριας εταιρείας «HELLENIC SEAWAYS», του «Ελληνικού Νηογνώμονα» του Κλάδου Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων, του ΥΕΝ και της κυβέρνησης, φέρνει στο φως η έρευνα που έκανε στο πλοίο κλιμάκιο της ΠΕΜΕΝ, με επικεφαλής τον πρόεδρο Σάββα Τσιμπόγλου, όταν αυτό κατέπλευσε χτες το πρωί στο λιμάνι του Πειραιά. Στο συνδικαλιστικό κλιμάκιο συμμετείχε και ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Τούσσας.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην καταγγελία που απέστειλαν στον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, τον αρχηγό του Λιμενικού, τον Κλάδο Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων και το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά, διαπίστωσαν πως: Η συγκόλληση στη βάση του ράουλου που έσπασε και σκότωσε το ναύτη ήταν πρόχειρα φτιαγμένη. Η διαπίστωση αυτή αφήνει έκθετο το ΥΕΝ, το οποίο από την πρώτη στιγμή και διαρκώς ισχυριζόταν πως αποκόπηκε ο πρυμναίος κάβος. Βέβαια, αν ομολογούσε την αλήθεια, θα έπρεπε το πλοίο να μείνει στο λιμάνι του Γυθείου και αυτό προφανώς θα ήταν πλήγμα για την εταιρεία. Ετσι το πλοίο έφυγε, έστω κι αν
εγκυμονούσε κινδύνους για ναυτεργάτες και επιβάτες. Επίσης, όπως διαπίστωσε η ΠΕΜΕΝ, οι βάσεις που εδράζονται τα ράουλα, απ' όπου περνούν οι κάβοι, είναι διαβρωμένες και πρόχειρα συγκολλημένες.

Η κατάσταση αυτή, τονίζεται στην καταγγελία, εγκυμονεί άμεσο κίνδυνο για τη ζωή των ναυτεργατών, αφού μπορεί να υπάρξει κι άλλο ατύχημα στο ίδιο σημείο και για την ίδια αιτία. Είναι προφανές ότι χρειάζεται να απαγορευτεί ο απόπλους του πλοίου από τον Πειραιά, να αντικατασταθούν τα φθαρμένα ελάσματα και να ελεγχθεί συνολικά η αξιοπλοΐα του πλοίου. «Σας καθιστούμε υπεύθυνους, καταλήγει η καταγγελία και απαιτούμε να προβείτε άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες για να εξασφαλιστούν οι κανόνες ασφαλείας της ζωής των ναυτεργατών και των επιβατών».

Το ατύχημα στο Εξπρές Πήγασος συνεχίζει τη μακρά σειρά ατυχημάτων σε καράβια που έχουν μέχρι τώρα στοιχίσει τη ζωή σε δεκάδες ναυτεργάτες αλλά και επιβάτες. Και όσο και αν ξέρουμε πως το ατύχημα θα είναι πάντα μέρος της ζωής, άλλο τόσο ξέρουμε πως πολλά ατυχήματα θα είχαν αποφευχθεί αν τηρούνταν οι κανόνες ασφαλείας. Πόσοι ακόμη άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν για να γίνονται συστηματικοί έλεγχοι για το αν τηρούνται ή όχι;

Μόλις προχτές μπήκα κι εγώ σε ένα επιβατηγό οχηματαγωγό. Πριν ακόμη βγει από το λιμάνι του Πειραιά, έγινε η επίδειξη των σωστικών... Ήρθε ένα κυριούλης και στάθηκε στη μέση του σαλονιού, που ακόμη και να ήθελες δεν μπορούσες να δεις τι έκανε, και από τα μεγάφωνα ακούστηκαν στα ελληνικά και στα αγγλικά λίγα λόγια για τα σωσίβια. Σε λιγότερο από πέντε λεπτά η άσκηση είχε τελειώσει.

Με λίγη καλή προσπάθεια μπορείτε να τον εντοπίσετε τον κυριούλη. Είναι πίσω από την επιβάτισσα που είναι ξαπλωμένη στον καναπέ. Κοιτάξτε πίσω από το κεφάλι της κάτι σε πορτοκαλί... Είναι το σωσίβιο που ναι, έχει λέει και σφυρίχτρα! Το πόσο παρακολούθησαν την άσκηση οι επιβάτες, το αποδεικνύει η φωτογραφία. Αλλά και να τον έβλεπαν... φτάνει αυτό, η επίδειξη του πώς δένουμε το σωσίβιο, για μια δύσκολη ώρα; Αφήστε που μόνο κατά τον απόπλου από Πειραιά έγινε η επίδειξη. Αργότερα το πλοίο έπιασε Πάρο, Νάξο, Δονούσα και Αιγιάλη, μπήκαν δεκάδες νέοι επιβάτες αλλά καμία επίδειξη σωστικών. Άντε να συμβεί καμία στραβή... Πόσες μανούλες θα κλάψουν και πάλι; Και πόσο φτηνή θεωρείται στις μέρες μας η ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα;

Ο καλός ο καπετάνιος φαίνεται και στην ξηρά!

" Λένε για μένα οι ναυτικοί που εζήσαμε μαζί

πως είμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο..."

Έτσι έγραψε κάποτε ένας δικός μας, ένας άνθρωπος της θάλασσας, ο ποιητής Νίκος Καββαδίας, αποδεικνύοντας όμως πως μόνο τομάρι διεστραμμένο δεν ήταν... Κι άλλα τόσα θα είχε να γράψει κι εκείνος κι εμείς για όσα λένε οι στεριανοί για τους ναυτικούς. "Ναυτικοί και άλλα κακοποιά στοιχεία", η παροιμιώδης φράση στα διάφορα έντυπα αποτυπώνει εύστοχα τις αντιλήψεις που επικρατούν για τους ναυτικούς.

Το τι λένε όμως οι ναυτικοί για τους στεριανούς τις ατέλειωτες ώρες της βάρδιας ή και στην πρύμη κοιτάζοντας τα απόνερα και τη στεριά στο βάθος, μην το ρωτάτε... Και δε θα σας αρέσει και τα εν πλοίω μη εν στεριά!!! Ο σκοπός μας έτσι κι αλλιώς δεν είναι να ανταποδώσουμε τις κατηγορίες αλλά να δείξουμε το αληθινό πρόσωπο των εργατών της θάλασσας. Και παράδειγμα τρανό βρήκαμε σήμερα σερφάροντας στο διαδίκτυο με τίτλο:

Ο ΚΑΛΟΣ Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΞΗΡΑ

Το άρθρο το συναντήσαμε στα Νέα της Χίου και αφορά την έκδοση βιβλίου από έναν Χιώτη ναυτικό, τον κ. Δημήτρη Μελαχροινούδη. Δεν ήταν το πρώτο που έγραψε, όπως η έρευνα μάς αποκάλυψε. Ο κ. Μελαχροινούδης, όπως διαβάσαμε και σε άλλες ιστοσελίδες που μιλάνε για εκείνον, είναι ένας άνθρωπος ιδίαιτερα μελετηρός. Πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις όλο στη βιβλιοθήκη ΚΟΡΑΗΣ θα είναι σκυμμένος πάνω από κίτρινα χαρτιά και παλιά βιβλία να μαζεύει με υπομονή και επιμονή ιστορικά στοιχεία για τον τόπο του, την όμορφη Χίο.

Σ' αυτό το νεοκλασικό κτίριο που φωτογραφία του δημοσιεύσαμε παραπάνω (πηγή το σάιτ της βιβλιοθήκης ΚΟΡΑΗΣ) ο κ. Μελαχροινούδης εργάζεται εδώ και χρόνια ως μελετητής και με τα στοιχεία που συγκεντρώνει εκδίδει στη συνέχεια πολύτιμες ιστορικές μελέτες. Θα εστιάσουμε στην τελευταία του που έχει και άμεση σχέση με τη θάλασσα και ειδικότερα με τη ναυτιλία της Χίου. Τα στοιχεία είναι από τα Νέα της Χίου που κι εκείνα τα αναδημοσίευσαν από την Δημοκρατική:

Χάνεται με τις ώρες στα αρχεία της Βιβλιοθήκης ΚΟΡΑΗΣ ο κύριος Δημήτρης Μελαχροινούδης. Σημαντικά στοιχεία μας έφερνε κάθε φορά που η διάβα του, τον έβγαζε στα γραφεία της εφημερίδας. Πότε να μας δίνει στοιχεία από το Νεολόγο της Κωνσταντινούπολης και πότε από την Αμάλθεια της Σμύρνης, εφημερίδες πριν το 1900.

Και να που η δουλειά αυτή σε παλιά βιβλία ή εφημερίδες με κιτρινισμένες σελίδες και σαρακοφαγωμένα φύλλα έδωσε υλικό για την έκδοση βιβλίου.

Ο τίτλος «Βιβλίον Θαλασσινών Πωλήσεων του Μνημονείου Χίου, 1857-1870». Από τις εκδόσεις «αλφα πι» και σε συνεργασία με το Λιμενικό Ταμείο εκδόθηκε το βιβλίο που στηρίζεται σε σχετικό αρχειακό υλικό από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους νομού Χίου, δίνονται πολύτιμες πληροφορίες για αυτή την περίοδο της χιώτικης ναυτιλίας.

Στο συγκεκριμένο τόμο καταγράφονται, όπως σημειώνει ο κ. Μελαχροινούδης 196 περιπτώσεις πλοίων, που περιλαμβάνουν:

- αγοραπωλησίες

- παραδόσεις από ναυπηγούς σε ιδιοκτήτες

- υποθήκες

- δημοπρασίες λόγω πτώχευσης

- επιτροπικά για πληρεξούσιους

- συμφωνία ιδιοκτήτη με πλοίαρχο καθώς και

- κατάθεση αναφοράς σε τύπο διαμαρτύρησης, το γνωστό Note of Protest των ναυτικών.

Η μελέτη του κ. Μελαχροινούδη έχει όμως μια σημασία διότι παράλληλα δίνονται πλήθος πληροφοριών που έχουν σχέση με το θέμα. Για παράδειγμα αναφερόμενος στη λέξη καρνάγια μας πληροφορεί ότι βρίσκονταν σε όλο το μήκος των βυρσοδεψείων μέχρι το φρούριο για την πόλη της Χίου. Μαθαίνουμε επίσης για τη δωρεά που δινόταν τη μέρα καθέλκυσης του πλοίου από τον πλοίαρχο και τόσα άλλα.

Όπως σημειώνει στον πρόλογό του με αυτό το πρωτόλειο θέλει να «προκαλέσει το ενδιαφέρον, την κριτική και τη διόρθωση των ονομάτων» που μπορεί να μην έχουν μεταγραφεί σωστά. Παράλληλα να καταγράψει ένα σχεδόν άγνωστο κομμάτι της ιστορίας του νησιού μας.

Στην εισαγωγή αναλύει επίσης εν συντομία ποια είναι η πολιτικοοικονομική κατάσταση της εποχής και πώς επηρεάζεται το χιώτικο ναυτικό εμπόριο από τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Για πάντα ναυτικός

«Ο Δημήτρης Μελαχροινούδης έκανε το χρέος του ως ευαίσθητος και υπεύθυνος πολίτης αναζητώντας και συγκεντρώνοντας υπομονετικά και μεθοδικά άγνωστα στοιχεία της ναυτικής ιστορίας του Νομού μας… Και το Λιμενικό Ταμείο ως φορέας που άμεσα συνδέεται με τα ναυτικά ζητήματα του τόπου, θεωρεί καθήκον και υποχρέωση την παρουσίαση των στοιχείων αυτών», τονίζει στο χαιρετισμό του ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Χίου Σταμάτης Κάρμαντζης.

Ο Επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου Γιάννης Θεοτοκάς επισημαίνει επίσης ότι «ο συγγραφέας είναι άνθρωπος της θάλασσας, ναυτικός. Ταυτόχρονα, είναι και ερευνητής. Το κίνητρό του για την εμπλοκή στο πεδίο της έρευνας δεν είναι διαφορετικό από το κίνητρο για την απασχόληση στη θάλασσα…

«Η συγγραφική δουλειά του κυρίου Δημήτρη Μελαχροινούδη είναι εξίσου σημαντική και στο συμβολικό πεδίο. Η ενασχόληση των ανθρώπων της θάλασσας με τη ναυτιλία δεν εξαντλείται με την ολοκλήρωση της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας σε αυτή. Το μεράκι για τη θάλασσα μπορεί να βρει διέξοδο σε άλλους δρόμους, στεριανούς, οι οποίοι όμως οδηγούν ξανά στη ναυτιλία: οι δρόμοι αυτοί δεν είναι άλλοι από την έρευνα, τη συστηματική καταγραφή της υπάρχουσας γνώσης, των εμπειριών, των αναμνήσεων. Με τον τρόπο αυτό, από τη μια θα εμπλουτιστεί η γνώση για την ιστορία της ναυτιλίας, και από την άλλη, η πλούσια ναυτιλιακή παράδοση της Χίου θα παραμείνει ζωντανή, τροφοδοτώντας και εμπνέοντας τις γενιές που θα ακολουθήσουν τα χνάρια των προηγούμενων γενιών στη θάλασσα», καταλήγει ο κ. Θεοτοκάς.

του Θοδωρή Πυλιώτη, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ (dimokratiki.org)

Οι ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ συγχαίρουν από καρδιάς τον εξαιρετικό αυτό συνάδελφο όχι μόνο για την πολύτιμη εργασία του αλλά και για την ακτινοβολία που με την προσπάθειά του δίνει στα πολυαδικημένα πρόσωπα των ναυτικών. Μια προσπάθεια που έχει αστέρι της το Νίκο Καββαδία, σε έναν όμως ουρανό που συνεχώς προβάλλουν και καινούρια αστεράκια...

Καλά σου ταξίδια, καπετάν Δημήτρη στις καινούριες θάλασσες που διάλεξες να αρμενίσεις από την ώρα που βγήκες στη στεριά. Είναι βλέπετε μικρόβιο το ταξίδι που τρυπώνει στις φλέβες του ναυτικού μαζί με την αρμύρα... Ακόμη και σε ένα δωμάτιο να τον κλείσεις, εκείνος θα βρει τρόπο να ταξιδεύει. Κι είναι όμορφο αυτά τα ταξίδια να μπορεί να τα μοιράζεται και με άλλους χαρίζοντας απλόχερα τη χαρά της περιήγησης σε κόσμους άγνωστους. Νομίζουμε ότι ειδικά η χιώτικη ναυτιλία που ο κ. Μελαχροινούδης ανέλαβε να μας ξεναγήσει, είναι και άγνωστη στους πολλούς και τρομερά ενδιαφέρουσα. Έτσι σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να προμηθευτείτε και να μελετήσετε του βιβλίο που υπενθυμίζουμε ότι εκδόθηκε από τις εκδόσεις ΑΛΦΑ ΠΙ και έχει τον τίτλο:

«Βιβλίον Θαλασσινών Πωλήσεων

του Μνημονείου Χίου, 1857-1870»

Συγγραφέας: Δημήτρης Μελαχροινούδης

_____________

Σχετικός σύνδεσμος:

• ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΙΟΥ

Οι εφοπλιστές κουρελιάζουν τις συμβάσεις!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Οι εφοπλιστές κουρελιάζουν τις Συμβάσεις

Ανακοίνωση των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων

Τη σωρεία των παραβάσεων της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας σε βάρος των ναυτεργατών στο χώρο της ακτοπλοΐας με τη μη καταβολή επιδομάτων, για γραμμές δημόσιας υπηρεσίας (άγονες), διανυκτερεύσεις, εξπρές δρομολογίων, υπερωρίες, έξτρα εργασίες, αλλά και τη στάση της πλειοψηφίας της ΠΝΟ προς όφελος των εφοπλιστών, καταγγέλλουν με ανακοίνωσή τους τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ».

Παράλληλα, καλούν τους ναυτεργάτες σε οργάνωση - συσπείρωση - αγώνα για την υπεράσπιση και εφαρμογή ακόμα και των ελάχιστων που προβλέπονται στη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, να διεκδικήσουν αιτήματα με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες αλλά και να μετατρέψουν τα Συνδικάτα σε εργαλεία ταξικών αγώνων για να ανατραπούν οι αρνητικοί συσχετισμοί δύναμης σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο.

Το εφοπλιστικό κεφάλαιο, τονίζεται στην ανακοίνωση, αποθρασυμένο από την αντιλαϊκή πολιτική και τους συνδικαλιστικούς υπηρέτες του που υπερασπίζονται το δρόμο του κοινωνικού εταιρισμού και της εργασιακής ειρήνης επιτίθεται με μεγαλύτερη ένταση στους ναυτεργάτες για την αύξηση της κερδοφορίας του. Η ελευθερία δράσης του κεφαλαίου με την πολιτική του ευρωμονόδρομου δε διστάζει στο βωμό της κερδοφορίας του να συνθλίβει ακόμα και τα ελάχιστα δικαιώματα των εργαζομένων που προβλέπονται στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Αναφερόμενοι στη στάση της πλειοψηφίας της ΠΝΟ επισημαίνουν πως υπογράφει Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με αυξήσεις - κοροϊδία που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των ναυτεργατών και πριν στεγνώσει το μελάνι, αντί οι ναυτεργάτες να έχουν αύξηση των αποδοχών τους με βάση τη Συλλογική Σύμβαση του 2008, έχουν μείωση από τη Συλλογική Σύμβαση του 2007, ενώ ακόμα περιμένουν την εφαρμογή της Σύμβασης του 2008. Ταυτόχρονα, η πλειοψηφία της ΠΝΟ συναλλάσσεται κάτω από το τραπέζι, ξεπουλάει ακόμα και τα ελάχιστα που προβλέπονται για τους ναυτεργάτες και εξοπλίζει με τη στάση της την επιθετικότητα του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

___________

ΣΧΟΛΙΟ: Μπράβο στο Ριζοσπάστη που συνεχώς προβάλλει τα προβλήματα των ναυτεργατών. Μπράβο και στα σωματεία που κάνουν τις καταγγελίες. Όμως αλλαγή των εργασιακών συνθηκών δεν πρόκειται να γίνει αν δεν υπάρξει ευρύτερο μέτωπο των εργαζομένων με βάση τα κοινά τους προβλήματα και χωρίς διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα που ξεχωρίζουν σε καλούς και κακούς συνδικαλιστές και σε αγωνιστές και μη εργαζόμενους. Σαφώς και δε φοράμε παρωπίδες και ξέρουμε πως η ευθύνη δεν είναι μόνο σε κείνους που κάνουν τους διαχωρισμούς... Όπως γνωρίζουμε ότι αυτά που καταγγέλλουν δεν είναι της φαντασίας τους και μόνο. Δύσκολος και στο σημείο αυτό ο ναυτεργατικός χώρος. Μακάρι όμως κάποτε να γίνει πραγματικότητα ένα ευρύτερο μέτωπο των ναυτεργατών γιατί μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα για καλύτερες μέρες στους χώρους εργασίας τους.

Μια καπετάνισσα που έγινε ... ακρωτήρι!

Όλα άρχισαν από το άρθρο της φίλης καπετάνισσας Θαλασσινής στο φόρουμ Homa Educandus. Δηλαδή το ταξίδι στα πέλαγα του διαδικτύου με αφορμή όσα η Θαλασσινή ανακάλυψε για καπετάνισσες από όλο τον κόσμο. Μια τριαντάχρονη Αργεντίνα, μια τριαντάχρονη μελαχρινή καλλονή, που πλοιαρχεύει σε γκαζάδικο, κι άλλη μια συμπατριώτισσά της λίγο μεγαλύτερη αλλά και μια ηλικιωμένη Ρωσίδα, η Anna Ivanovna Schetinina παρέα με μια Αγγλίδα, τη Victoria Alexandrina Drummond που υπήρξε λέει μηχανικός στα πλοία... Όλη αυτή η γυναικεία συντροφιά με υποδέχτηκε πρωί πρωί και έκανε τη μέρα μου χαρούμενη.

Ομολογώ πως δε γνώριζα την ύπαρξή τους. Κι ένιωσα βαθιά την ανάγκη να διορθώσω τη μεγάλη παράληψη. Ας είναι καλά η Θαλασσινή που μου έδωσε το ερέθισμα. Θαλασσινούλα, σε ευχαριστώ από καρδιάς!

Από τις τέσσερις κυρίες το μεγαλύτερο ενδιαφέρον μου τράβηξε η Ρωσίδα με τα λευκά μαλλιά. Η πρώτη, λέει, καπετάνισσα στον κόσμο...

Προφανώς εννοούν στο σύγχρονο κόσμο γιατί οι καπετάνισσες έχουν μεγάλη ιστορία πίσω τους. Πέρα από τη δική μας πασίγνωστη Μπουμπουλίνα και τις άλλες ηρωίδες της επανάστασης του '21 που κυβέρνησαν πλοία (πχ η Θρακιώτισσα Δόμνα Βισβίζη) είναι γνωστό πως μια καπετάνισσα πήρε μέρος ακόμη και στη μακρινή ναυμαχία της Σαλαμίνας, η περίφημη βασίλισσα Αρτεμισία που ήταν και η μόνη που διέβλεψε τον κίνδυνο καταστροφής των Περσικών δυνάμεων, όταν ο Ξέρξης συγκάλεσε πολεμικό συμβούλιο.

Στην εποχή μας όμως ως πρώτη καπετάνισσα που αποφοίτησε μάλιστα από σχολή και έφτασε στο βαθμό του πλοιάρχου, αναφέρεται η Ρωσίδα Anna Ivanovna Schetinina, η οποία έγραψε ιστορία στα 1935 αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση πλοίου και μάλιστα σε ηλικία μόλις 27 ετών:

Η Άννα γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1908 στο Okeanskoy του Βλαδιβοστόκ. Φέτος μάλιστα γιορτάστηκαν με λαμπρότητα τα 100 χρόνια από τη γέννησή της, καθώς εκτός από καπετάνισσα υπήρξε και ήρωας του λαού της, τιμημένη με το βραβείο Λένιν και άλλες σημαντικές διακρίσεις.

Αποφοίτησε από τη Ναυτική Ακαδημία στα 1929 και άρχισε την καριέρα της από ναύτης. Μέσα σε έξι μόλις χρόνια κατάφερε να γίνει πλοίαρχος. Συγκεκριμένα παρέλαβε το φορτηγό πλοίο "Hohenfelz" από το Αμβούργο, το οποίο μετονομάστηκε σε "Chavycha", και το οδήγησε στο Πετροπαβλόβσκ-Kamchtsky, κάτι που την έκανε γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τη βλέπουμε εδώ με τη στολή της και τα τέσσερα χρυσά σιρίτια στα χέρια. Είναι πια η εποχή του φοβερού πολέμου και η καπετάν Άννα δίνει με επιτυχία και αυτόν τον αγώνα. Επικεφαλής των πλοίων "Karl Libkneht", "Rodina" και Jean Jores" κατάφερε να διασχίσει επιτυχώς 17 φορές τον Ειρηνικό.

Μετά τον πόλεμο η Άννα φοίτησε στο Higher Marine Engineering College του Λένινγκραντ και έγινε μέλος ΔΕΠ εκεί. Από το 1960 εργάστηκε σε χώρες της Άπω Ανατολής διδάσκοντας πάντα σε ναυτικές ακαδημίες. Ασχολήθηκε επίσης με το γράψιμο εγχειριδίων ναυτικής τέχνης αλλά και με την καταγραφή των απομνημονευμάτων της.

Η Άννα Ιβάνοβνα απεβίωσε στις 25 Σεπτεμβρίου 1999. Στο λιμάνι του Βλαδιβοστόκ κατασκευάστηκε προς τιμή της ειδικό μνημείο:

Επιπλέον δόθηκε και το όνομά της σε ένα ακρωτήριο! Ένα ακρωτήριο της χερσονήσου Shkota, στον κόλπο Amur στη θάλασσα της Ιαπωνίας, με συντεταγμένες 43 ° 05,9 Β γεωγραφικό πλάτος και 131 ° 51,4' Α γεωγραφικό μήκος. Βρίσκεται κοντά στη Ναυτική Ακαδημία που δίδαξε επί σειρά ετών:

Government of the Russian Federation on October, 20th, 2006, in memory of Master Anna Ivanovna Shchetinina, decided to name the cape in Amur bay of Japan sea "cape Shchetininoy". (ΠΗΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ FESCO)

Με αφορμή του ιωβηλαίου από τη γέννησή της και που συμπίπτει με τα τριάντα χρόνια από την ίδρυση της πρώτης ελληνικής δημόσιας σχολής πλοιάρχων για γυναίκες, είναι νομίζω μια καλή ευκαιρία στην επέτειο του θανάτου της, στις 25 Σεπτέμβρη, να οργανώσουμε μία συνάντηση - εκδήλωση για να τιμήσουμε τόσο την πρώτη γυναίκα πλοίαρχο της σύγχρονης εποχής όσο και όλες τις άλλες γυναίκες που κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή της ιεραρχίας και να κυβερνήσουν πλοία.

Όσες και όσοι ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος στη διοργάνωση, δεν έχουν παρά να επικοινωνήσουν μαζί μας.

Ανασφάλιστο το πλοίο που συγκρούστηκε χτες στον Πειραιά

Κάθε μέρα που περνάει και ένα καινούριο γεγονός έρχεται να επιβεβαιώσει πως η κατάσταση στην ακτοπλοΐα γίνεται κάθε μέρα και πιο επικίνδυνη. Τη μία το Θεόφιλος, την άλλη το Σούπερ Φέρι στην Άνδρο, μετά το Μυρτιδιώτισσα και τώρα σύγκρουση πλοίων μέσα στο πρώτο λιμάνι της χώρας. Από το φόρουμ HOMA EDUCANDUS αναδημοσιεύουμε τα σχετικά στοιχεία:

Κι ενώ οι γυναίκες πανηγυρίζουμε που μια θηλυκή πλοίαρχος βρίσκεται στη γέφυρα ενός από τα μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια στον κόσμο, οι άντρες συνάδελφοι βάλθηκαν να αποδείξουν μέσα στο κατακαλόκαιρο πόσο ατζαμήδες είναι. Ούτε επίτηδες να το έκαναν!!!

Η είδηση σημερινή και μέσα από το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, τον Πειραιά:

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ PATHFINDER

Σύγκρουση δύο κρουαζιερόπλοιων σημειώθηκε λίγο πριν τις 7.00 το πρωί της Δευτέρας στο λιμάνι του Πειραιά, όταν το "ZENITH" -σημαίας Μάλτας, με 619 μέλη πληρώματος και 1.819 επιβάτες- συγκρούστηκε με το "AEGEAN PEARL" - ελληνικής σημαίας, με 349 μέλη πληρώματος και 504 επιβάτες- και το οποίο ήταν προσδεδεμένοστην ακτή Ξαβερίου.

Η σύγκρουση έγινε όταν το "ZENITH" έκανε διαδικασία πρόσδεσης και χτύπησε στη πρύμνη του "AEGEAN PEARL".

Κανείς από τους επιβάτες δεν τραυματίστηκε, ενώ, απαγορεύτηκε ο απόπλους των δύο κρουαζιερόπλοιων.

Τι να πεις; Στραβωμάρα; Ο Πειραιάς τουλάχιστον δεν είναι κανένα λιμανάκι σε νησί του Αιγαίου για να βρούμε δικαιολογίες πως έφταιξε ο χώρος. Και δε νομίζουμε πως σε ένα κρουαζιερόπλοιο όπως το ZENITH θα βρίσκεται κανένας τυχαίος καπετάνιος. Όπως και το ZENITH δε βρέθηκε τυχαία στον Πειραιά.

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ MARINETRAFFIC.COM

Το βλέπουμε εδώ και πάλι στον Πειραιά, μόλις τον περασμένο Απρίλιο. Αν και έχει σημαία Μάλτας και ανήκει σε ισπανική εταιρεία: PULLMANTUR MADRID - SPAIN, το γερμανικής κατασκευής κρουαζιερόπλοιο περιφέρει τα 207 μέτρα του μήκους του και τα 32 του πλάτους του (αρκετά μεγάλο όχι όμως σαν τον Μονάρχη που κυβερνά η κ. Karin Stahre-Janson) στα νερά του Αιγαίου πιάνοντας λιμάνια όπως η Μύκονος, η Σαντορίνη και η Ρόδος. Άρα ο καπετάνιος όφειλε να γνωρίζει σαν την τσέπη του το λιμάνι του Πειραιά και όχι να πάει και να πέσει πάνω στο δεμένο ήδη "THE AEGEAN PEARL".

Το άδικο αυτή τη φορά σε σχέση με τη σύγκρουση που είχαμε πριν λίγες μέρες στην Άνδρο, ήταν πως τη μεγαλύτερη ζημιά την έπαθε το δεμένο πλοίο, το θύμα. Μπορεί να ήταν μικρές οι υλικές ζημιές όπως βιάστηκαν να τονίσουν τα ΜΜΕ, και να μην τραυματίστηκε ουδείς, αλλά το PEARL τραυματίστηκε στην ευαίσθητη περιοχή των λέμβων τις οποίες και πρέπει να επισκευάσει πριν του δοθεί ξανά η άδεια για απόπλου.

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ MARINETRAFFIC

Και σίγουρα όλοι θέλουν να γίνει σωστή η επισκευή γιατί το πλοίο ανήκει στη γνωστή και μη εξαιρετέα εταιρεία LOUIS TOURIST LIMASSOL - CYPRUS , της ίδιας που στην παραπάνω φωτογραφία έχει ξεχάσει και ένα άλλο πλοίο της εδώ και μήνες. Α, μην το ψάχνετε εις τον αφρό της θάλασσας, εκείνο "ξεκουράζεται" στο βυθό της Σαντορίνης... Μιλάμε φυσικά για το πλοίο που βυθίστηκε πέρυσι το Πάσχα, το SEA DIAMOND. Διαμάντι το ένα, Μαργαριτάρι το άλλο... αλλά ποιος στέκεται στο λαμπερό όνομα ενός πλοίου; Μόνο οι αφελείς και οι άσχετοι. (Ή και κάποιοι περίεργοι που τους αρέσει να ξύνουν τα νύχια τους και μαζί και τις μπογιές... Υπομονή, θα καταλάβετε παρακάτω τι εννοούμε. ) Έτσι τόσο η εταιρεία όσο και οι αρχές οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στο πιστοποιητικό αξιοπλοΐας που θα εκδοθεί για το σκάφος πριν συνεχίσει και πάλι τις κρουαζιέρες του στο Αιγαίο.

Δεν είναι μάλιστα χωρίς σημασία και η μεγάλη ηλικία του PEARL. Χτίστηκε το 1971 στα ναυπηγεία FINCANTIERI TRIESTE - ITALY, και έχει μέχρι στιγμής αλλάξει και σημαίες και ονόματα. Τριάντα εφτά χρόνια ζωής είναι αυτά... Να τα βγάλει όλα με το ίδιο όνομα και την ίδια σημαία; Το περίεργο όμως είναι που άλλαξε όνομα και τον περασμένο Μάιο... Μέχρι τις 19 Μάη του 2008 το πλοίο αναφερόταν ως PERLA. Με το όνομα αυτό αναφέρεται και στα εγκαίνια του SEA DIAMOND πριν από δύο χρόνια... Και με το ίδιο όνομα συνδέθηκε και με το τραγικό ατύχημα στη Σαντορίνη. Γιατί λοιπόν άλλαξε όνομα; Ξέρουμε όλοι γιατί ο Κάρατζις κυκλοφορούσε ως Ντάμπιτς ή γιατί και πότε οι άνθρωποι συνηθίζουν να αλλάζουν ονόματα. Τα καράβια όμως; Ποιοι λόγοι άραγε επηρεάζουν μια εταιρεία να αλλάζει το όνομα ενός πλοίου της;

Όποιοι και να είναι οι λόγοι αυτοί, το σημερινό περιστατικό της σύγκρουσης με το ΖΕΝΙΘ μας ανάγκασε να ανακαλύψουμε αυτή την αλλαγή... και να προβληματιστούμε... Κι ας λένε πως η ζημιά έγινε στις λέμβους. Το σπανιόλικο καράβι κατάφερε και να "ξύσει" τη φρέσκια μπογιά στην περιοχή του ονόματος ή τουλάχιστον να ξυπνήσει την περιέργεια όποιων δε στέκονται μόνο στην επιφάνεια μιας είδησης.

Φυσικά μην ψάξετε στα ΜΜΕ τέτοιες "ασήμαντες λεπτομέρειες"... Ο δικός τους ρόλος εξαντλείται συνήθως στο να καθησυχάσουν το κοινό πως δεν υπήρξαν τραυματίες και οι υλικές ζημιές ήταν μικρές...

Εδώ νεκρούς στο Πέραμα είχαμε πριν λίγες μέρες και προσπερνάγανε την είδηση εν ριπή οφθαλμού. Πόσος τηλεοπτικός χρόνος αφιερώθηκε τις μέρες αυτές για τον τριαντάχρονο Γεωργιανό που "έφαγε" τον Σεργιανόπουλο; Και πόσος δόθηκε για να προβληθούν και να διαφωτιστούν οι αιτίες που έκλεισαν οκτώ σπίτια; Μια ζωή στάχτη στα μάτια για να καλύψουν τα αποκαΐδια των αδικοχαμένων αυτής της ζωής, των πραγματικών θυμάτων. Και αγώνας να διατηρήσουν την ιλουστρασιόν επιφάνεια του σταρ σύστεμ και της αποδέλοιπης "χάι σοσάιτι". Και άσε εκεί στα σκοτεινά και τις παρυφές να λαμπαδιάζουν άνθρωποι. Μα τι θαρρείς; Ίδια μετράνε αυτοί και ίδια οι επώνυμοι της κοινωνίας μας; Τα είδωλα και τα ινδάλματα που σερβίρουν στα παιδιά μας;

Το "αστείο" είναι που αυτή η τακτική ώρες ώρες στρέφεται ακόμη και ενάντια στους ίδιους που την επιλέγουν. Γιατί στα κρουαζιερόπλοια δε θα συναντήσεις κανέναν εργάτη από το Πέραμα απλωμένο στις σεζ λονγκ. Τους γιάπηδες και τους νεόπλουτους θα βρεις να λιάζονται. Λέω αυτούς γιατί οι άλλοι, τα πραγματικά αφεντικά του πλούτου, κινούνται με ίδια μέσα στις θάλασσες, με κότερα και θαλαμηγούς και αφήνουν τους λακέδες τους να σέρνονται παριστάνοντας τους σπουδαίους στα διάφορα κρουαζιερόπλοια, μικρά ή μεγάλα, πολυτελή ή και δευτεροκλασάτα. Φαίνεται όμως πως η στραβωμάρα δε χτύπησε μόνο τον καπετάνιο του ΖΕΝΙΘ σήμερα το πρωί, είναι γενικότερο σύμπτωμα της εποχής μας. Μια εποχή που βιάζεται να πάρει πινέλα και μπογιές όταν συμβεί το μοιραίο για να κάνει και πάλι τον κόσμο λαμπερό και γεμάτο από την παγανιστική ομορφιά της Πέρλας και των Διαμαντιών.

@@@@@@@@@@@@

Κι ενώ αυτά γράφαμε χτες στο φόρουμ, σήμερα ήρθε το ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη να μας πληροφορήσει τα ακόλουθα:

Συγκρούστηκαν δύο κρουαζιερόπλοια

Δύο κρουαζιερόπλοια συγκρούστηκαν τα ξημερώματα μέσα στο λιμάνι του Πειραιά! Το με σημαία Μάλτας «ZENITH», με 1.819 επιβάτες και 719 ναυτεργάτες πλήρωμα, κατά τη διάρκεια χειρισμών πρόσδεσης στην Ακτή Ξαβέρη, συγκρούστηκε με πρυμοδετημένο «AEGEAN PERL», στο οποίο επέβαιναν 504 επιβάτες και 349 ναυτεργάτες.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι το «ZENITH» παρουσίασε βλάβη. Πρόκειται για πλοίο ανασφάλιστο, με έτος κατασκευής το 1992, με πλοιοκτήτη που καλύπτεται από το αποικιοκρατικό καθεστώς των «οφ σορ» εταιρειών και υποσυντήρητο, όπως δείχνουν τα μέχρι τώρα στοιχεία.

Πριν από 4 μήνες είχε ελεγχθεί από τις ιταλικές λιμενικές αρχές στο λιμάνι Μεσίνα και παρά το γεγονός ότι οι έλεγχοι αυτοί είναι υποτυπώδεις, είχαν διαπιστωθεί 8 προβλήματα, με πρώτο αυτό που αφορούσε παραβιάσεις ακόμα και των κατωτέρων «στάνταρ» που καθορίζει ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO)! Διαπιστώθηκαν προβλήματα στις μηχανές, στα μέτρα πυρασφάλειας, στα σωστικά μέσα, στα μέσα ραδιοεπικοινωνίας (δεν ήταν πιστοποιημένο σύμφωνα με τον κώδικα ασφαλείας ISM) και άλλα, που όλα μαζί δείχνουν ότι πρόκειται για πλοίο που δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. Αυτό το καράβι καταπλέει και αποπλέει από το πρώτο λιμάνι της χώρας, χωρίς να έχει ελεγχθεί από τις λιμενικές αρχές, αν τουλάχιστον έχουν αποκατασταθεί τα προβλήματα που διαπιστώθηκαν στην Ιταλία.

@@@@@@@@@

ΣΧΟΛΙΟ:

Ποιο αποπλέει και καταπλέει; Αυτό το καράβι το τελευταίο διάστημα κινείται αποκλειστικά σε ελληνικά λιμάνια. Έτσι βρήκαμε από τα δρομολόγια του. Κανένας πάλι δε βρέθηκε να το ελέγξει; Έπρεπε να προκαλέσει ατύχημα για να βγουν αυτά τα στοιχεία στην επιφάνεια;

Σκέφτομαι πως ίσως είναι καιρός πια να προγραμματίζουμε διακοπές μόνο στη στεριά... Το να κινείσαι στη θάλασσα έχει καταλήξει κίνδυνος - θάνατος... Άσε που πρέπει να πληρώνεις και τα μαλλιά της κεφαλής σου για εισιτήρια. Και άσε που δε βρίσκεις και εισιτήρια να πας κατευθείαν στον προορισμό σου και διπλοπληρώνεις τα έξοδα. Λοιπόν; Ποιος ο λόγος και να ταλαιπωρηθούμε και να κινδυνέψουμε;

Κι αφήστε που η φωτιά της Ρόδου απέδειξε την ανεπάρκεια και σε άλλα στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας στη νησιά. Κι ακόμη όσα άλλα τραγικά έχουμε μάθει για την κατάσταση των υπηρεσιών υγείας. Μη σου τύχει να αρρωστήσεις ή να τραυματιστείς σε νησί... Την πάτησες.

Να πούμε και για τη βενζίνη; Που στα νησιά είναι πάντα ακριβότερη.

Και θέλουμε μετά και τουρισμό...

Και τα άσχημα πλοία καίγονται: Τραγωδία στο Πέραμα

Πριν λίγες μόλις μέρες με όλη την αγωνία και τη γνώση των ανθρώπων που έχουν ζήσει τη θάλασσα και τους κινδύνους της, ανεβάσαμε άρθρο για τις φωτιές στα πλοία: Τα όμορφα πλοία άσχημα καίγονται...

Δυστυχώς η χτεσινή μέρα ήρθε να μας αποδείξει ότι καίγονται και τα άσχημα... Και όχι μόνο καίγονται μα προκαλούν και τραγωδίες.

Ένα τέτοιο καράβι ήταν χτες στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος. Ένα καράβι αέριου φορτίου της παλιάς γενιάς. Από αυτά που θα έπρεπε να έχουν πάρει το δρόμο για τα διαλυτήρια πλοίων μα συνεχίζουν να κυκλοφορούν για να σπέρνουν όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος το θάνατο.

Από το VesselTracker.com εντοπίσαμε τα ακόλουθα στοιχεία για το καράβι που σημειώθηκε η τραγωδία:

ΟΝΟΜΑ ΠΛΟΙΟΥ FRIENDSHIPGAS

IMO NUMBER 8027688 - VESSEL TYPE LNG TANKER

HULL TYPE SINGLE HULL - GROSS TONNAGE 4.965 tons - SUMMER DWT 5.986 tons

BUILD 1981 - BUILDER MEYER WERFT PAPENBURG - GERMANY

FLAG PANAMA

MANAGER MAGNUS CARRIERS ATHENS - GREECE

OWNER ART GAS MARINE PANAMA

INSURER NORTH OF ENGLAND P&I U.K.

LAST DRY DOCK 2005 Sep 30 - LAST SPECIAL SURVEY 2003 Nov 09

NEXT DRY DOCK 2008 Sep 30 - NEXT SPECIAL SURVEY 2008 Nov 09

CREW NATIONALITY SPAIN/PHILIPPINES

CALL SIGN 3EOQ3 - MMSI CODE 353254000

HISTORICAL INFO FIRST MOVEMENT 1981 Nov 25

HISTORICAL INFO

FORMER NAMES
since 2007 Dec 04 GAZ PACIFIC

FORMER FLAGS since 1989 Feb 23 FRANCE - since 1988 Feb 16 PANAMA - since 1985 Feb 15 GERMANY

Ένα καράβι 27 ετών... που μετέφερε επικίνδυνο φορτίο αέριας μορφής. LNG tanker... Υψηλού κινδύνου και επομένως με απαίτηση για τήρηση αυστηρών κανόνων ασφαλείας. Ο θάνατος οκτώ εργατών χτες στα σωθικά του έρχεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να βροντοφωνάξει πως οι κανόνες αυτοί δεν τηρήθηκαν. Οι αρχές θα κάνουν σίγουρα το έργο τους και να απονείμουν στον καθένα το τίμημα που του αρμόζει. Όμως οι νεκροί θα παραμείνουν νεκροί. Αυτό δεν αλλάζει όποιες ποινές και να επιβληθούν.

Από την εφημερίδα Ριζοσπάστης αναδημοσιεύουμε:

Λίγα λεπτά μετά τις 16.00 πυκνοί μαύροι καπνοί άρχισαν να βγαίνουν από τα σωθικά του πλοίου πνίγοντας τη ζώνη και σημαίνοντας σήμα κινδύνου για ολόκληρη την πόλη του Περάματος. Η τραγωδία είχε αρχίσει... Δυο εργάτες βγήκαν μισολιπόθυμοι από το πλοίο και μεταφέρθηκαν στο Θριάσιο Νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα. Ενας τρίτος στην προσπάθειά του να προλάβει να απομακρυνθεί από το καράβι έσπασε το πόδι του και μεταφέρθηκε στο ίδιο νοσοκομείο.

«Όλα προειδοποιούσαν για το κακό»

Στις 16.30 άντρες των πυροσβεστικών δυνάμεων κατέφθασαν στο χώρο χωρίς ωστόσο να είναι κατάλληλα εξοπλισμένοι και εκπαιδευμένοι, με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να μην ξέρουν πώς να ανέβουν στο καράβι.

Από τις 17.00 στον τεράστιο ντόκο άρχισαν από παντού να καταφθάνουν οργισμένοι εργάτες. Ανάμεσα σε αυτούς και ένας που μόλις είχε σχολάσει από το «FRENSIP GAS». Οι καταγγελίες του... φωτιά. «Χτες είπε - είχαν πάρει φωτιά οι αποθήκες του καραβιού. Κάτω από αυτή ήταν συνάδελφοι και κολλούσαν το πάτωμά της που είχαν από καλώδια μέχρι μουσαμάδες και άλλα εύφλεκτα υλικά. Από σπίθα άρπαξαν φωτιά και ευτυχώς που ήμασταν κοντά και καταφέραμε να τη σβήσουμε. Ολα προειδοποιούσαν ότι κάποια στιγμή θα γινότανε το κακό»...

Δίπλα του ένας ακόμα από τα συνεργεία του πλοίου ανέφερε ότι υπήρχαν ανασφάλιστοι αλλοδαποί εργαζόμενοι. «Στου Χειλιου - συνέχισε - ήταν συνεργείο και έκαναν καθαρισμούς στο διπλανό αμπάρι. Αν έχουν πάθει κάτι αυτοί, ποιος θα τους ψάξει; Σαν το σκυλί στ' αμπέλι θα πάνε». «Μας πίεζαν - πήρε το λόγο άλλος εργάτης - όλο άντε γρήγορα μας έλεγαν... Σκοτώνουν εμάς για να κονομάνε αυτοί»!

Ο Ριζοσπάστης κάνει αναλυτική αναφορά στο ατύχημα που αξίζει να τη διαβάσετε ολόκληρη στο σημερινό του φύλλο. Όπως εκτενείς αναφορές υπάρχουν σήμερα και σε όλα τα ΜΜΕ εντός Ελλάδας αλλά και σε πολλά του εξωτερικού. Για μια ακόμη φορά η χώρα μας που θέλει να λέει ότι έχει την πρώτη ναυτιλία στον κόσμο, δυσφημίστηκε για τα μέτρα ασφαλείας στους χώρους επισκευής των πλοίων. Ειδικά το Πέραμα έχει μέχρι τώρα σκοτώσει αμέτρητους ανθρώπους που καλούνται να βγάλουν το μεροκάματό τους στα καράβια που καταπλέουν εκεί.

Από σημερινό άρθρο του ΕΘΝΟΥΣ αναδημοσιεύουμε τα στοιχεία:

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 33.000 ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2000-2005

Βαμμένο με αίμα το μεροκάματο των εργατών στη Ζώνη Περάματος

Το μεροκάματο στη Ζώνη είναι βαμμένο με αίμα. Το τραγικό ατύχημα που σημειώθηκε χθες στο Πέραμα, όταν το δεξαμενόπλοιο «Φρέντσιπ Γκαζ» τυλίχτηκε στις φλόγες ύστερα από έκρηξη, έρχεται να προστεθεί σε έναν μακρύ κατάλογο αντίστοιχων περιστατικών που έθεσαν σε κίνδυνο ή στέρησαν τη ζωή από ανθρώπους που δούλευαν για να βγάλουν τα προς το ζην.

Μια πρόχειρη στατιστική αποδεικνύει πως τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος συντελείται ένα σοβαρό ατύχημα, ένα φρικιαστικό έγκλημα κατά πολλούς, αφού τα συνδικάτα μιλούν για ανύπαρκτους ελέγχους και ελλιπή μέτρα ασφαλείας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, την πενταετία 2000-2005 στην Ελλάδα έλαβαν χώρα περισσότερα από 33.000 εργατικά ατυχήματα, εκ των οποίων τα 851 ήταν θανατηφόρα. Αυτό μάλλον αποτελεί εξωραϊσμένη εικόνα της πραγματικότητας, καθώς, όπως διαπιστώνεται, στη χώρα μας υφίσταται σοβαρό έλλειμμα στην καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων, με αποτέλεσμα ο ακριβής αριθμός των θυμάτων να παραμένει άγνωστος.

Το δυστύχημα που σημάδεψε τη Ζώνη του Περάματος ήταν αναμφισβήτητα αυτό που σημειώθηκε στο δεξαμενόπλοιο «Ανατζελ Γκρέιτνες», το οποίο τη δεκαετία του 80 έγινε ο τάφος για 16 εργάτες. Από τη δεκαετία του 80 μέχρι σήμερα, όπως φαίνεται, δεν έχουν αλλάξει πολλά...

Φυσικά και δεν άλλαξαν πολλά. Γιατί να αλλάξουν; Μήπως η ανθρώπινη ζωή άρχισε να μετράει περισσότερο; Φτηνό κρέας προς κατανάλωση εξακολουθούν να είναι οι εργαζόμενοι...

Κάτω από αυτές τις λαμαρίνες βρήκαν το θάνατο, κάηκαν ζωντανοί οκτώ συνάνθρωποι. Γιατί; Πόσοι ακόμη πρέπει να πεθάνουν για να αλλάξει κάτι;

Να φύγει το ΕΣΜΕΡΑΛΝΤΑ, το Νταχάου του Πινοσέτ

24 Ιούλη σήμερα. Γιορτή της Δημοκρατίας για τη χώρα μας. Έστω και αν αυτή επιβλήθηκε εκ των άνω όπως σημειώνει ο Ριζοσπάστης με αποτέλεσμα μια μεταπολίτευση προγραμματισμένη να εξυπηρετήσει άλλους στόχους και όχι εκείνους που διεκδικούσε το λαϊκό κίνημα. Όπως και να έχει, στις 24 Ιούλη του 1974 άλλαξε σελίδα η πολιτική ιστορία της πατρίδας μας. Η χούντα κατέρρευσε και γυρίσαμε στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Κι όμως αυτή τη μέρα διάλεξε να βρίσκεται στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας μας, στον Πειραιά, το σύμβολο μιας άλλης χούντας, μιας από τις χειρότερες που γνώρισε η ανθρωπότητα: Η χούντα του Πινοσέτ που βούτηξε στο αίμα το λαό της Χιλής. Αναφερόμαστε στην παρουσία του πλοίου Εσμεράλντα:

Πηγή φωτογραφίας skyscrapercity

Όπως διαβάζουμε σε χτεσινό άρθρο του ΕΘΝΟΣONLINE :

Ένα από τα παγκόσμια σύμβολα της δικτατορίας, το «πλωτό Νταχάου» του δικτάτορα Πινοσέτ, έδεσε χθες το πρωί στο λιμάνι του Πειραιά, προκαλώντας αντιδράσεις.

Παρά τη σκοτεινή του ιστορία, αυτό το επιβλητικό ιστιοφόρο του χιλιανού Πολεμικού Ναυτικού, που φέρει το όνομα «Εscuela Εsmeralda», χρησιμοποιείται ως
εκπαιδευτικό πλοίο για τους μαθητές της Σχολής Δοκίμων της χώρας.

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως ιστιοφόρα και εκτελεί επτάμηνο εκπαιδευτικό πλου από τη Χιλή σε πολλά λιμάνια του κόσμου, όπως η Καζαμπλάνκα, το Σπλιτ, η Κωνσταντινούπολη και η Χάιφα στην Αλεξάνδρεια. Οχι πάντα χωρίς αντιδράσεις, καθώς το πλοίο αποτελεί σύμβολο της δικτατορίας του Πινοσέτ.

Κατά την περίοδο της χούντας στη Χιλή, το πλοίο χρησιμοποιήθηκε ως χώρος βασανιστηρίων και δολοφονιών εκατοντάδων Χιλιανών πολιτών που προέβαλαν αντίσταση στη δικτατορία του Πινοσέτ, αναφέρουν σε ερώτησή τους προς τους αρμόδιους υπουργούς οι βουλευτές Θ. Δρίτσας και Π. Λαφαζάνης του Συνασπισμού.

Σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Human Rights Watch, της Διεθνούς Αμνηστίας και άλλων διεθνών οργανώσεων, το συγκεκριμένο πλοίο υπήρξε κέντρο κράτησης, ανάκρισης,βασανιστηρίων και δολοφονιών για πάνω από πέντε χρόνια.

Κρίμα... Το κοιτάς και βλέπεις μια πλωτή ομορφιά. Διαβάζεις τις πληροφορίες όμως και νιώθεις να ξεχειλίζεις από οργή και θλίψη. Γι' αυτό και συνυπογράφουμε την καταγγελία του Κ.Κ.Ε. και την απαίτησή του να φύγει αμέσως από τα νερά της πατρίδας μας το ΕΣΜΕΡΑΛΝΤΑ:

Το ΚΚΕ εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία του για την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιτρέψει την επίσκεψη του πλοίου «Escuela Esmeralda» του πολεμικού ναυτικού της Χιλής στη χώρα μας.

Το «Esmeralda», τόπος εκτελέσεων και βασανιστηρίων εκατοντάδων Χιλιανών αγωνιστών ενάντια στη δικτατορία, έρχεται στη χώρα μας εντελώς προκλητικά ακριβώς 35 χρόνια μετά το φασιστικό πραξικόπημα στη Χιλή και 34 χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας στην Ελλάδα.

Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στους Χιλιανούς αγωνιστές που αναζητούν ακόμα εκατοντάδες εξαφανισμένους και δολοφονημένους. Στηρίζει το αίτημα για πλήρη αποκατάσταση των θυμάτων και άρση όλων των νόμων και ρυθμίσεων της εποχής της χούντας.

Ζητά τον άμεσο απόπλου του «Esmeralda».

Τα όμορφα πλοία άσχημα καίγονται

Από το ΛΕΥΚΩΜΑ ΠΛΟΙΩΝ του φόρουμ HOMA EDUCANDUS:

Μία από τις τελευταίες σοβαρές περιπτώσεις φωτιάς σε πλοίο αφορά ένα τουρκικό πλοίο που ταξίδευε τον περασμένο Φεβρουάριο από την Κωνσταντινούπολη προς την Τεργέστη φορτωμένο με φορτηγά αυτοκίνητα (οχηματαγωγό πλοίο - RO RO) αλλά και αρκετούς τόνους επίσης επικίνδυνων χημικών ουσιών. Ας δούμε πρώτα το πλοίο στις ευτυχισμένες στιγμές του:

Η πηγή της φωτογραφίας καθώς και της επόμενης είναι το vessetracker.com

Ένα πραγματικά υπέροχο πλοίο και νεαρό σε ηλικία. Χρονολογία κατασκευής του αναφέρεται ο Σεπτέμβρης του 2001. Σίγουρα εκτός από την εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση διέθετε και όλα τα σύγχρονα μηχανήματα και όργανα ναυσιπλοΐας.

Τα ταξίδια του στη σύντομη ζωή του ήταν κυρίως στο Αιγαίο. Με βύθισμα έξι μέτρα και φορτίο σαν και αυτό που αναφέραμε για το τελευταίο του ταξίδι, πέρναγε συχνά από τις ακτές μας, περήφανο και με την τούρκικη σημαία στην πρύμη του.

Φυσικά είχε και αριθμό ΙΜΟ: 9215488 αλλά και διεθνές χαρακτηριστικό κλήσης: TCUS Το όνομά του UND ADRIYATIK που έμελλε να προφητέψει και τη θάλασσα που θα το έβρισκε η συμφορά. Αντιγράφω την αναφορά για το ατύχημα του άτυχου αυτού πλοίου:

ΠΗΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ INOUT

Ένα τουρκικό εμπορικό πλοίο που φλέγεται, έχοντας στις δεξαμενές του 1000 τόνους αργού πετρελαίου, πλέει ακυβέρνητο προς τις ακτές της Αδριατικής, στην Κροατία, απειλώντας με σοβαρή ρύπανση τις παραλίες που αποτελούν πόλο έλξης τουριστών.

Πυροσβέστες, μεταξύ αυτών και Ολλανδοί ειδικοί στην αντιμετώπιση πυρκαγιών σε πλοία, προσπαθούν να κατασβέσουν την φωτιά που ξέσπασε στο τουρκικό εμπορικό καθώς έπλεε κοντά στα κροατικά χωρικά ύδατα.

Τα 22 μέλη του πληρώματος και οι επιβάτες διασώθηκαν από ένα παραπλέον ελληνικό πλοίο και μεταφέρθηκαν στη Βενετία.

"Η κατάσταση είναι επικίνδυνη, αλλά υπό έλεγχο αυτή τη στιγμή", δήλωσε ο υπουργός Μεταφορών της Κροατίας, Μπόζινταρ Καλμέτα. "Μία πρόσθετη δυσκολία είναι ότι τα ρεύματα παρασύρουν το πλοίο προς την ακτή", πρόσθεσε.

Αξιωματούχοι των υπηρεσιών αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών εκτιμούν ότι οι βόρειοι άνεμοι που θα αρχίσουν να φύσουν από σήμερα αναμένεται να κρατήσουν το πλοίο μακρυά από τις ακτές, ενώ εκφράζονται ελπίδες ότι οι πυροσβέστες θα καταφέρουν να θέσουν υπό έλεγχο τη φωτιά μέχρι τα ξημερώματα της Πέμπτης.

"Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν 1.000 τόνοι αργού πετρελαίου στο πλοίο και μικρότερες ποσότητες άλλων επικίνδυνων υλικών", δήλωσε ο υπουργός Μεταφορών της Κροατίας, χωρίς να αποκαλύψει ποιά άλλα επικίνδυνα υλικά υπάρχουν στο πλοίο. Εξέφρασε πάντως την βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει κίνδυνος έκρηξης στο πλοίο, αν και πρόσθεσε ότι μία έκρηξη θα είχε "καταστροφικές συνέπειες".

Το μήκους 193 μέτρων πλοίο Und Adriyatik έπλεε από την Κωνσταντινούπολη προς την Τεργέστη, μεταφέροντας "200 φορτηγά και εννέα τόνους επικίνδυνων υλικών", σύμφωνα με το υπουργείο Μεταφορών της Κροατίας.

Το ατύχημα έγινε 13 ναυτικά μίλια δυτικά της κωμόπολης Ρόβινι, που βρίσκεται στις βόρειες ακτές της Αδριατικής. Τα αίτια της πυρκαγιάς δεν έχουν διευκρινιστεί.

Τα όμορφα καράβια άσχημα καίγονται... Για δες τώρα εικόνα. Το αρχοντοβάπορο το έχουν τυλίξει οι καπνοί και οι φλόγες και οι λαμαρίνες του έχουν μαυρίσει... Άλλο όμως ήταν το μεγάλο πρόβλημα, όχι οι λαμαρίνες: Οι άνθρωποι που επέβαιναν στο φλεγόμενο πλοίο, τα καύσιμα και τα χημικά που μετέφερε. Έτσι από την πρώτη στιγμή σήμανε το καμπανάκι σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Από το αγαπητό φόρουμ Nautilia.gr αντιγράφω:

6/2/2008
BREAKING NEWS

Η ελληνική ναυτοσύνη και ψυχή για μία ακόμη φορά έγραψε τη δική της ιστορία στα παγωμένα νερά της Αδριατικής. Τούρκικο οχηματαγωγό πλοίο, τα λεγόμενα Ro-Ro, που εκτελούσε το δρομολόγιο από την Τεργιέστη προς Τουρκία, φορτωμένο με 202 νταλίκες, πήρε φωτιά, σήμερα το πρωϊ, από άγνωστη μέχρις στιγμής αιτία, ενώ έπλεε κοντά στη Ριέκα της Κροατίας.

Στην περιοχή έσπευσε το πλοίο των Μινωϊκών, ΙΚΑΡΟΣ που εκτελούσε το δρομολόγιο Πάτρα-Βενετία. Ο καπετάνιος ειδοποιήθηκε από τον Θάλαμο Επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Οι έλληνες ναυτικοί περισυνέλεξαν το πλήρωμα του τούρκικου οχηματαγωγού καθώς και 10 οδηγούς.

Ποιος είναι αυτός ο Θάλαμος Επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας; Μια από τις υπηρεσίες που μας γεμίζουν περηφάνια για το έργο που προσφέρει! Είναι το μάτι και το αυτί της Ελλάδας σε όλες τις θάλασσες και τους ωκεανούς του κόσμου. Εκεί θα πρωτοφτάσει το σήμα κινδύνου για κάθε πλοίο που κινδυνεύει και από εκεί θα δοθούν οι εντολές για την έρευνα και τη διάσωση ανθρώπων και εμπορευμάτων. Τα στελέχη του αποτελούν την αφρόκρεμα των υπαλλήλων του ΥΕΝ και του Λιμενικού Σώματος.

Είμαστε μάλιστα ιδιαίτερα περήφανες ως ελληνίδες καπετάνισσες καθώς πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι στο δυναμικό της υπηρεσίας ανήκει και μία πρώην συνάδελφός μας. Από τις γέφυρες των πλοίων στη γέφυρα της έρευνα και διάσωσης του ΥΕΝ. Μια ακόμη γυναικεία κατάκτηση που αξίζει θερμά συγχαρητήρια!

Συγχαρητήρια όμως αξίζουν και όλοι όσοι έτρεξαν να βοηθήσουν το τουρκικό πλοίο. Το πλήρωμα του Ίκαρος, οι αρχές της πλησιέστερης χώρας, ειδικοί πυροσβέστες από την Ολλανδία και πολλοί ακόμα. Έτσι γίνεται πάντα στη θάλασσα. Εκεί μετράει μόνο ο άνθρωπος και όχι η φυλή του... Είναι νόμος αυτός και εκτός ελαχίστων θλιβερών εξαιρέσεων, τηρείται με ευλάβεια. Γιατί κανείς ποτέ δεν ξέρει πότε θα έρθει και η δική του σειρά να χρειαστεί βοήθεια.

Θα κλείσουμε το αφιέρωμα στο ατύχημα του UND ADRIYATIK με ένα βίντεο του you tube που δείχνει παραστατικά το μεγάλο αγώνα των πυροσβεστών από θάλασσα και αέρα να κατασβέσουν τη φωτιά:

Τι απέγινε το UND ADRIYATIK; Μπορείτε να το δείτε στο επόμενο βίντεο και αν γνωρίζετε ιταλικά θα μάθετε όλες τις λεπτομέρειες. Εμείς από όσο καταλάβαμε, οδηγήθηκε - κατακαμένο βέβαια - στο λιμάνι τις Τεργέστης.

Μια τσιμινιέρα με όρισε...

Μια τσιμινιέρα με όρισε... και το κλάμα ασυγκράτητο σήμερα. Με αφορμή ένα θέμα στο αγαπημένο φόρουμ nautilia.gr για τα σινιάλα στις τσιμινιέρες, βάλθηκα να ψάχνω της αγαπημένης μου εταιρείας το σήμα... Της εταιρείας του Ωνάση, της Springfield. Και ψάχνοντας το σήμα, βρήκα το ίδιο το καράβι, το OLYMPIC ARROW:

http://supertankers.topcities.com/part-2/id262.htm

Εγώ μέχρι τώρα είχα μόνο αυτό... ένα από τα αδερφάκια του που του έμοιαζε πολύ. Το Άρροου όμως όχι. Δεν μπορώ με λέξεις να πω τι ένιωσα όταν το είδα μπροστά μου μετά από τρεις δεκαετίες σχεδόν. Έκλαιγα και γελούσα και χάιδευα την οθόνη, σαν που χαϊδεύουμε μωρό. Γιατί εκεί πέρασα τις ωραιότερες στιγμές της καριέρας μου. Έξι μήνες, δυστυχώς μόνο έξι μήνες... στον παράδεισο.

ΛΕΥΚΩΜΑ ΠΛΟΙΩΝ 1

Αναδημοσιεύουμε από το φόρουμ HOMA EDUCANDUS ένα αφιέρωμα που ξεκινήσαμε παρουσιάζοντας διάφορα πλοία:

Ο καθένας στη ζωή κάτι αγαπά... άλλος τόπους, άλλος τραγούδια, άλλος λουλούδια. Και η αγάπη γίνεται αιτία γνώσης. Ψάχνει, ρωτά, μαθαίνει. Και συλλέγει. Μια τέτοια συλλογή ανοίγουμε κι εμείς σήμερα. Με τα δικά μας αγαπημένα. Τα πλοία.

Θα είναι πλοία σημερινά και πλοία παλιά. Άγνωστα και επώνυμα. Φορτηγά, ποστάλια, γκαζάδικα... ακόμη και πολεμικά. Πλοία να είναι και τίποτε άλλο δε μας ενδιαφέρει. Κι επειδή τα λόγια είναι φτώχεια, περνάμε κατευθείαν στην πρώτη παρουσίαση:

Ο ΑΚΕΡΑΙΟΣ!

Αυτό είναι το όνομα του πλοίου... Ακέραιος. Με την ηθική έννοια; Τη μαθηματική; Άγνωστον. Πάντως ο Ακέραιος είναι ένα τάνκερ συνολικού μήκους 185 μέτρων και πλάτους 32!

Μια και είναι το πρώτο τάνκερ που παρουσιάζουμε να πούμε ότι αυτός ο τύπος πλοίων μεταφέρει υγρά φορτία. Πετρέλαιο αλλά και ότι άλλο είναι υγρό...

Το μπροστινό μέρος του σκάφους είναι ο χώρος μεταφοράς του φορτίου, τα αμπάρια δηλαδή ή και δεξαμενές αφού το φορτίο είναι υγρό. Γι' αυτό και τα καράβια αυτά λέγονται δεξαμενόπλοια στα ελληνικά. Αν μεταφέρουν καύσιμα τότε λέγονται γκαζάδικα και φυσικά θεωρούνται υψηλού κινδύνου.

Στο πίσω μέρος προβάλλει κατάλευκο το ακομοδέισο, ο χώρος δηλαδή ενδιαίτησης του πληρώματος αλλά και της πλοήγησης του σκάφους. Στο ψηλότερο σημείο είναι η γέφυρα, εκεί που γίνεται η βάρδια των αξιωματικών καταστρώματος. Από κει ο ναυτίλος φροντίζει να τηρεί την πορεία του σκάφους, να ελέγχει διαρκώς το στίγμα του και βεβαίως να προσέχει για κάθε τι που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο το πλοίο και τους ανθρώπους του.

Συνήθως στη γέφυρα παρευρίσκονται δύο άτομα, ο αξιωματικός φυλακής και ένας ναύτης. Φυλακή ή βάρδια κάνουν ο υποπλοίαρχος και οι δύο ανθυποπλοίαρχοι. Ο πλοίαρχος, ο πρώτος καπετάνιος, δεν κάνει βάρδια, επιβλέπει όμως τα πάντα και σε 24ωρη βάση. Όταν συντρέχει κάτι το εξαιρετικό είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται και εκείνος στη γέφυρα.

Όταν το πλοίο προσεγγίζει κάποιο λιμάνι τότε στη γέφυρα βρίσκεται και ο πιλότος, που είναι έμπειρος πλοίαρχος ειδικευμένος στα νερά και τις συνθήκες αυτού του τόπου. Η επιβίβασή του στο καράβι γίνεται με ειδικό σκάφος, την πιλοτίνα ή πλοηγίδα.

Ενίοτε στη γέφυρα παρευρίσκεται και ο δόκιμος πλοίαρχος. Τα καθήκοντά του είναι να βοηθά σε κάθε τι που θα το αναθέσει ο αξιωματικός φυλακής και ταυτόχρονα να μαθαίνει...

Ο ναύτης έχει ως κύριο καθήκον να κρατά το τιμόνι (τιμονιέρης) ή σε περίπτωση που αυτό είναι γυρισμένο στον αυτόματο πιλότο, να προσέχει στον ορίζοντα (οπτήρας). Αν οι συνθήκες το απαιτούν, υπάρχουν δύο ναύτες ώστε να καλύπτονται και το ένα καθήκον και το άλλο.

Ο αξιωματικός φυλακής επιβλέπει τα πάντα και ειδικά να ακολουθεί πιστά το πλοίο την πορεία του. Διαρκώς έχει την προσοχή του επίσης σε πιθανούς για την ασφάλεια κινδύνους. Πχ την παρουσία άλλων πλοίων στην περιοχή, τον κυματισμό, την συμπεριφορά του σκάφους, την προσέγγιση σε διάφορα σημεία της ακτής. Είναι υπεύθυνος επίσης να ενημερώσει τον πλοίαρχο για κάθε τι έκτακτο και να επικοινωνεί με τη μηχανή του πλοίου δίνοντας σχετικές εντολές για την ταχύτητα και τη διεύθυνση του σκάφους. Ο αξιωματικός επικοινωνεί όταν χρειαστεί και με τον έξω κόσμο... Τις αρχές ή άλλα πλοία. Συνεχώς ακόμη φροντίζει να αποτυπώνει τη θέση του σκάφους πάνω στο χάρτη, δηλαδή να βγάζει το στίγμα.

Σε παλιότερες εποχές για να βγάλει το στίγμα είχε τα κλασικά όργανα ναυτιλίας, τον εξάντα και τις διόπτρες. Ανάλογα με τη θέση του πλοίου και την ώρα της μέρας, χρησιμοποιούσε είτε σημεία της ακτής είτε τα αστέρια. Τις τελευταίες δεκαετίες η εξέλιξη της τεχνολογίας έδωσε πρόσθετες δυνατότητες χρήσης νέων οργάνων. Από τα παλιότερα και πιο γνωστά το ραντάρ, το μάτι του πλοίου σε δύσκολες συνθήκες ορατότητας. Σήμερα σε χρήση είναι πλέον και δορυφορικά όργανα που μέσω δορυφόρου δίνουν με μεγάλη ακρίβεια το στίγμα του πλοίου.

Επιστρέφοντας όμως στο πλοίο που σήμερα παρουσιάζουμε, και αφήνοντας για επόμενες παρουσιάσεις άλλες λεπτομέρειες, σημειώνουμε τα εξής:

Ο Ακέραιος ταξιδεύει στα πέλαγα με σημαία Λιβερίας. Η Λιβερία είναι μια μικρή χώρα της Δυτικής Αφρικής και η σημαία της θεωρείται σημαία ευκαιρίας. Αυτό σημαίνει πως δίνει τη δυνατότητα σε εφοπλιστικές εταιρείες από ολόκληρο τον κόσμο να εγγράφουν τα πλοία τους στα νηολόγιά της με όρους αρκετά ευνοϊκούς. Το ίδιο συμβαίνει και για πολλά πλοία ελληνικής πλοιοκτησίας. Πιθανολογούμε ότι και ο Ακέραιος λόγω ονόματος είναι ένα ελληνικής ιδιοκτησίας πλοίο...

Το διεθνές διακριτικό σήμα του πλοίου, κάτι σαν κωδικός θα λέγαμε, είναι A8KS3. Με το όνομα αυτό συστήνεται το πλοίο όταν προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο. Μάλιστα για να μη γίνει κανένα λάθος στην ηχητική κυρίως επικοινωνία μέσω VHF, το σήμα αυτό προφέρεται και με ειδικό τρόπο (σπέλινγκ). Πχ για το συγκεκριμένο πλοίο ο αξιωματικός θα αλφαβητίσει το σήμα αυτό ως ακολούθως:

ΑΛΦΑ - ΟΚΤΟΕΪΤ - ΚΙΛΟ - ΣΙΕΡΑ - ΤΕΡΑΤΡΙ

Τα σήματα αυτά είναι έτσι κωδικοποιημένα που να αποκαλύπτουν την εθνικότητα του πλοίου και φυσικά μέσα από ειδικούς καταλόγους σε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του. Τέτοιο σήμα διαθέτουν και τα αεροπλάνα.

Ένα τελευταίο στοιχείο για τον Ακέραιο: Χάρη στα διεθνή συστήματα που παρακολουθούν τα πλοία σε όλο τον κόσμο, ξέρουμε και πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή... τουλάχιστον κατά προσέγγιση, γιατί τα συστήματα αυτά παρουσιάζουν κάποια χρονοκαθυστέρηση στην ενημέρωση των δεδομένων τους. Κάνοντας κλικ εδώ μπορείτε κι εσείς να δείτε τη θέση του. Την ώρα που το κάναμε κι εμείς, είδαμε πως βρίσκεται σε ευρωπαϊκό λιμάνι, κοντά στη Δουνκέρκη. Σας είπαμε όμως να μην τα παίρνετε και τοις μετρητοίς αυτά τα στοιχεία. Μπορεί εκεί το καράβι να ήταν χτες ή πριν δυο μέρες και τώρα να ταξιδεύει... Όπως και να έχει, εμείς του ευχόμαστε καλά ταξίδια να έχει!

• ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: Vesseltracker.com

Καλά Ταξίδια, κοπελιά

Φεύγεις... ταξιδεύεις αυτή την ώρα. Πας για το όνειρο. Να κατακτήσεις θάλασσες και πέλαγα.

Τις καλύτερες ευχές μας συντροφιά σου να γίνει το όνειρο αλήθεια. Να θησαυρίσεις καινούριες γνώσεις και εμπειρίες. Και να σταθείς πανάξια στη γέφυρα. Καπετάνισσα με τα όλα σου.

Να σκίσει πάλι η ματιά σου τη λατρεμένη γραμμή των οριζόντων...

Συμμετέχουμε στη χαρά σου. Ταξιδεύουμε μαζί σου... έστω και νοερά. Νιώθουμε περήφανες για σένα. Γιατί συνεχίζεις στο σήμερα εκείνο που ξεκινήσαμε σε ένα χτες μακρινό.

Σου έλεγα χίλιες δυο βλακείες χτες. Να προσέχεις ετούτο και το άλλο... Και έλεγες "τα ξέρω, θα προσέχω, μην έχεις άγχος"... Όχι, δεν έχω άγχος. Και ξέρω πως γνωρίζεις όλα όσα πρέπει. Μα με γύρισες 29 χρόνια πριν. Και έλεγα σε σένα όσα εμένα κανείς δε βρέθηκε τότε να πει. Άσε λοιπόν να νιώθω λίγο "μανούλα"... Έτσι δε με έλεγες; Κι ας μη σου ήμουν... Τα έχουν ξέρεις αυτά οι μάνες. Να δίνουν χίλιες συμβουλές για να ησυχάσει η δική τους αγωνία. Να μην περάσετε εσείς όσα περάσαμε. Να σας έρθουν όλα καλά. Και να φτάσετε στο ψηλότερο σκαλί. Καπετάνισσες να σας καμαρώσουμε μια μέρα και να ησυχάσει μέσα μας ο καημός. Πως έπιασε τόπο και βρήκε προορισμό εκείνο το ταξίδι που τότε ξεκινήσαμε τραβώντας για το μεγάλο άγνωστο.

Είναι χαρά, σου λέω, μεγάλη, να βλέπουμε εσάς σήμερα να συνεχίζετε το ίδιο ταξίδι. Και καμαρώνουμε, σας καμαρώνουμε! Σταμάτα να αγχώνεσαι για μένα. Είναι μόνο η λαχτάρα μου να σε δω ευτυχισμένη. Να μη σταθεί τίποτε εμπόδιο μπροστά σου.

Καλά σου ταξίδια, καπετάνισσα!

Δώσε φιλιά στις θάλασσες και χαιρετισμούς στα κύματα...

Οι δύο κόσμοι της ναυτιλίας

Με τον τίτλο ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ τιτλοφόρησε πριν λίγες μέρες η εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ άρθρο αναφερόμενο στην κατάσταση της ναυτιλίας και ειδικότερα της ακτοπλοΐας:

"... Nαυτεργάτες και εφοπλιστές, εργάτες και κεφάλαιο, είναι δυο κόσμοι σε διαρκή σύγκρουση. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου και τα στηρίγματά τους, οι θιασώτες του ευρωμονόδρομου, υλοποιούν και στηρίζουν μια πολιτική κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντα των εργοδοτών. Αυτό επιβεβαιώνεται σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη..."

Την ίδια ώρα μια άλλη εφημερίδα, το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, μίλαγε για τη μεγάλη ανατροπή... αυτή που παραλίγο να γίνει στη ναυτιλία και να δούμε χέρι χέρι εργοδοσία και εργαζόμενους:

"... Η μεγάλη ανατροπή πήγε να γίνει στην ακτοπλοΐα. Ισως για πρώτη φορά στην επιχειρηματική ιστορία της Ελλάδας, έγινε προσπάθεια να ενωθούν επιχειρήσεις με εργαζόμενους για να διεκδικήσουν από κοινού τα αιτήματα του κλάδου που αφορούν και στις δύο πλευρές..."

Η μεγάλη ανατροπή που ο συντάκτης του ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ονειρεύτηκε πως θα μπορούσε και να συμβεί και ο συνάδελφός του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ απορρίπτει κατηγορηματικά, αφορά την πρωτοβουλία της ένωσης ακτοπλόων εφοπλιστών να ζητήσουν από τους ναυτεργάτες δημιουργία κοινού μετώπου αγώνα. Κομιστής της πρότασης ο εφοπλιστής κ. Βεντούρης, όπως αναφέρει η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ:

Ελάτε να απεργήσουμε μαζί και να δέσουμε τα πλοία, για να αυξήσει το κράτος τις... επιδοτήσεις στα πλοία μας!

Την ίδια ώρα ο κ. Απόστολος Βεντούρης έστειλε τελεσίγραφο και στην κυβέρνηση και στον υπουργό Ε. Ν. πως θα μείνουν μόνο δύο εταιρείες ακτοπλοϊκές αν δεν αλλάξει η στάση της πολιτείας στα προβλήματα που ταλανίζουν τους ακτοπλόους εφοπλιστές. Θα κλείσουν, είπε, οι άλλες εταιρείες λόγω οικονομικών προβλημάτων! Και με το ίδιο επιχείρημα προσπάθησε να προσεγγίσει και τους ναυτεργάτες. Να αγωνιστούν μαζί με τα αφεντικά γιατί αλλιώς θα βρεθούν και εκείνοι στο δρόμο.

Πραγματικά συγκινητικό το επιχείρημα και λίαν ελκυστικό... Ποιος θέλει να μείνει στο δρόμο; Και μάλιστα στην Ακτή Μιαούλη; Μόνο όσοι την περπατήσαμε με το φυλλάδιο στην κολότσεπη και χτυπήσαμε δεκάδες πόρτες ζητώντας δουλειά, μπορούμε να νιώσουμε τι σημαίνει αυτό. Κι ακόμη καλύτερα το νιώθουμε ως τα τρίσβαθα της ψυχής μας όσοι στο τέλος βρήκαμε όλες τις πόρτες κλειστές και αλλάξαμε ζωή... Πού ήσουν τότε κ. Βεντούρη να μας προτείνεις συμμαχία και συνεργασία; Πόσο σας απασχόλησε το θέμα των εκατοντάδων ανθρώπων που πετάχτηκαν σαν στυμμένες λεμονόκουπες και των οικογενειών τους που μοιράστηκαν τη φτώχεια και την ανέχεια και τον αγώνα για νέο ξεκίνημα;

Οι παλαιοί μας συνάδελφοι που παραμένουν ακόμη στο επάγγελμα, τόσο ο καπετάν Γιάννης Χαλάς εκ μέρους της ΠΝΟ όσο και ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, ο αγαπητός κ. Σάββας Τσιμπόγλου, σας έδωσαν την απάντηση με τα τωρινά δεδομένα. Με τους μισθούς που οφείλετε στους ναυτεργάτες. Από το ΕΘΝΟΣ σημειώνω και πάλι:

«η ΣΑΟΣ χρωστάει δύο μηνιάτικα στους ναυτικούς, ενώ η ΑΝΕΚ έκοψε τα 100 ευρώ (για τον Ιούνιο) που η ΣΣΕ αναφέρει ρητά πως δικαιούνται οι ναυτικοί για τα εξπρές δρομολόγια».

Εμείς, οι ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ, θα σας δώσουμε τη δική μας. Από τα βάθη του τενεκέ που μας πετάξατε χωρίς να λογαριάσετε τα χρόνια που σας δουλέψαμε, και εσάς και τους "συναδέλφους" σας τους ποντοπόρους... Κοντεύουν τριάντα χρόνια από τότε. Πόσο νοιαστήκατε στο διάστημα αυτό όχι μόνο για εμάς αλλά και για τους άντρες συναδέλφους μας που βρεθήκαμε στα αζήτητα της ναυτιλιακής αγοράς εργασίας; Ρωτήσατε έστω να μάθετε ποιο γολγοθά ανέβηκε ο καθένας για να καταφέρει να επιβιώσει;

Φροντίσατε έστω να εξασφαλιστούν τα συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα από τα χρόνια που σας προσφέραμε τον ιδρώτα μας; Με όλο το δικαίωμα των τεσσάρων χρόνων που έχασα από τη ζωή μου αλλά και με τα εκατοντάδες όλων των συναδέλφων μου που βρέθηκαν στο δρόμο, σας λέω ότι μας χωρίζει άβυσσος. Εσείς με βίλες και με κότερα κι εμείς μια ζωή στην ψάθα να παλεύουμε για το ξεροκόμματο. Και μας ζητάτε τώρα να σας λυπηθούμε; Ε, όχι δα!

Προσωπικά θα υποστηρίξω ανεπιφύλακτα εκείνον τον άνθρωπο που τον θυμάμαι με πόδι μπανταρισμένο στο γύψο να ανεβαίνει στο καράβι που τότε δούλευα μεταφέροντας τη φωνή των ναυτεργατικών σωματείων.

Πού πας βρε Σάββα, τον ρώτησα; Με χτυπημένο πόδι;

Και μου απάντησε, εκεί που τον καλεί το καθήκον!

Τότε ήταν ένα απλό μέλος του ΔΣ της ΠΕΜΕΝ. Σήμερα κρατά το τιμόνι της ως πρόεδρος. Και συνεχίζει πάντα τον ίδιο βασανισμένο αγώνα. Του κόσμου των ναυτεργατών ενάντια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και στην εργοδοσία. Γιατί είμαστε ενάντια... Μια ζωή ενάντια. Και αυτό δεν αλλάζει. Όχι τουλάχιστον με όμορφα λόγια... Και όπως τόνισε ο αγαπητός Σάββας στο ΕΘΝΟΣ:

«Οι ναυτεργάτες, οι εργαζόμενοι είναι τα μόνιμα υποζύγια. Η πεμπτουσία του κ. Βεντούρη και όλων των εφοπλιστών είναι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και η κερδοφορία του. Ο μόνος δρόμος είναι ο αγώνας ενάντια σ' αυτήν την πολιτική την αντιλαϊκή. Αγώνας των εργαζομένων σκληρός!»

Ο αγώνας είναι ο μόνος δρόμος. Ο αγώνας των ναυτεργατών ενάντια και στην εργοδοσία και σε όποιον άλλο την υποστηρίζει. Από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ το αποκαλυπτικό σχόλιο:

Είναι καταφανέστατη η μεροληψία του κράτους και των μηχανισμών του σε όλα τα επίπεδα υπέρ του εφοπλιστικού κεφαλαίου, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση εκφράζεται από τον Βεντούρη και την εταιρεία του.

Αυτή η προκλητική μεροληψία επιβεβαιώθηκε και όταν το πλοίο «Θεόφιλος», της ίδιας πλοιοκτήτριας, χτύπησε σε ξέρα και κόντεψε να πνίξει πάνω από 500 ανθρώπους, επιβάτες και πλήρωμα. Αμεση ήταν η ενεργοποίηση των μηχανισμών του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μη θιχτεί η φήμη του εφοπλιστή, να αποδοθούν όλα σε «ανθρώπινο λάθος» και να λήξει η υπόθεση χωρίς να ανοίξει ρουθούνι για την κερδοφορία της πλοιοκτήτριας, η οποία, μάλιστα, επιδοτείται αδρά για τα δρομολόγια της άγονης γραμμής.

Να και πάλι το όνομα του ίδιου εφοπλιστή. Εδώ ως ιδιοκτήτη του πλοίου Θεόφιλος... Ιδιοκτήτη επίσης του πλοίου ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ, για το οποίο επίσης διαβάζουμε στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ τα ακόλουθα:

Αλλη μια εργατική απεργία κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική από τους μηχανισμούς της «αμερόληπτης» Δικαιοσύνης. Μέσα σε χρόνο ρεκόρ, η δικαστής υπηρεσίας στον Πειραιά δέχτηκε την περασμένη Παρασκευή το αίτημα του εφοπλιστή Βεντούρη και αποφάνθηκε ότι οι ναυτεργάτες του «Παναγία Τήνου», οι οποίοι διεκδικούν δεδουλευμένα και την εφαρμογή της Σύμβασης, είναι νομικά υπότροποι. Με όπλο τη δικαστική απόφαση, ο μεγαλοεφοπλιστής απαίτησε άμεσα να αποπλεύσει το καράβι, το οποίο, όπως επιβεβαιώνει και το χτεσινό ρεπορτάζ του «Ρ», δεν πληρεί ούτε τις στοιχειώδεις προδιαγραφές για την εκτέλεση δρομολογίων.

Το αίτημα του εφοπλιστή διεκπεραιώθηκε μέσα σε λίγες ώρες. Δε συνέβη, όμως, το ίδιο και με τις καταγγελίες των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων και του πληρώματος του «Παναγία Τήνου», οι οποίοι, με συγκεκριμένα στοιχεία, ζήτησαν να ελεγχθεί το βράδυ της Παρασκευής το πλοίο για να αποδειχτεί ότι δεν είναι αξιόπλοο. Παρά το γεγονός ότι η καταγγελία ήταν έγγραφη, ο υπολιμενάρχης του Λαυρίου φρόντισε να δώσει όλο το χρόνο στους μπιστικούς του εφοπλιστή, ώστε να «καθαρίσουν» το καράβι από τα ενοχοποιητικά στοιχεία. Και όταν κάτω από την πίεση των ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ αποφάσισε τελικά να ερευνήσει το πλοίο, αναλώθηκε σε μια τυπική καταγραφή, προκαλώντας με τη στάση του τους ναυτεργάτες.

Αυτή είναι η αληθινή σχέση των δύο κόσμων, κ. Βεντούρη, του δικού σας και των ναυτεργατών. Δύο κόσμοι σε σύγκρουση κι ας περιμένουν και οι δύο να ζήσουν από τη ναυτιλία.

Αν μάλιστα πάρουμε το λόγο και ως επιβάτες των πλοίων σας, θα σας πούμε πολλά χειρότερα. Για τις τριτοκοσμικές συνθήκες που αντιμετωπίζουμε κάθε που περνάμε τους καταπέλτες των σκαφών της ακτοπλοΐας. Για τα πανάκριβα εισιτήρια. Αλλά και για τα εισιτήρια που ψάχνουμε και δε βρίσκουμε για τα επιδοτούμενα δρομολόγια... Με στοιχεία θα αναφερθώ στην περίπτωση της Αστυπάλαιας. Μία μόνο ναυτιλιακή εταιρεία εξυπηρετεί φέτος το νησί από και προς Πειραιά. Και αυτή η εταιρεία όπως δείχνουν τα στοιχεία που δημοσιεύει στο ίντερνετ, δεν έχει καθόλου θέσεις για αυτοκίνητα το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου. Σε μερικά δρομολόγια δεν υπάρχουν ούτε θέσεις για επιβάτες... Ενάμιση μήνα πριν!!!

Κι εσείς, κ. Βεντούρη, ζητάτε μεγαλύτερη επιδότηση!!! Επιδότηση για ποιο λόγο; Για την τεράστια ταλαιπωρία που περνάμε κάθε καλοκαίρι που χρειαζόμαστε τις υπηρεσίες σας; Από ποιων την τσέπη θα βγει αυτή η επιδότηση; Από τη δική μας και πάλι, κ. Βεντούρη. Από την τσέπη του κάθε φορολογούμενου πολίτη.

Και από τη δική μου βεβαίως. Που πέρυσι για τον ίδιο λόγο υποχρεώθηκα να σπάσω το ταξίδι της επιστροφής από το ίδιο νησί στη μέση. Αναγκάστηκα αφού εισιτήριο δεν έβρισκα να γυρίσω μέσω Νάξου, που σημειώνω ότι δεν είναι λιμάνι άγονης γραμμής. Και επομένως δεν επιδοτείται ως τέτοιο. Έλα όμως που για εκεί βρίσκεις πάντα εισιτήρια!!! Κι ας μην υπάρχει έξτρα επιδότηση. Και βρίσκεις και διπλοπληρώνεις βεβαίως. Και προς απόδειξη σας παραθέτω φωτογραφία από τα εισιτήρια:

71 ευρώ για να πάει το αυτοκίνητο από τον Πειραιά στην Αστυπάλαια και 62.50 + 72 = 134,50 για να γυρίσει από την Αστυπάλαια στον Πειραιά.

Και προσέξτε και κάτι ακόμη... Πειραιάς - Αστυπάλαια κόστισε 71 ευρώ, Νάξος - Πειραιά που είναι πολύ πιο κοντά 72 ευρώ!!! Προφανώς γιατί η Αστυπάλαια επιδοτείται ως άγονη γραμμή. Αλλά στράφι πάει η επιδότηση όταν ο επιβάτης υποχρεώνεται ελλείψει εισιτηρίων να σπάσει το ταξίδι του στη μέση και να πληρώσει τα διπλά.

Αν μάλιστα συγκρίνουμε τα ναύλα με τους μισθούς μας... άστα κ. Βεντούρη. Μονάχα για τα εισιτήρια πρέπει να εργάζομαι μία βδομάδα... Και τώρα εσείς θέλετε και άλλη επιδότηση!!! Τους δικούς μας μισθούς ποιος θα τους επιδοτήσει;

Το πιο αστείο είναι που πιο ακριβά πληρώνουμε σήμερα τα εισιτήρια για να πάμε σε ένα νησάκι και πιο φτηνά το δωμάτιο που θα μείνουμε... Και το τραγικό; Πως οι καημένοι οι νησιώτες που περιμένουν πώς και πώς να παρθούν μέτρα για τη διευκόλυνση των τουριστών να φτάσουν στο μακρινό νησί τους, βλέπουν κάθε χρόνο αντί για βελτίωση στις συγκοινωνίες να γίνονται συνεχώς και οι χειρότερες οι συνθήκες. Ποιος θα αποφασίσει να πάει ως εκεί όταν ενάμιση μήνα πριν είναι αδύνατον να βρει εισιτήριο;

Σας τα λέω όλα αυτά κ. Βεντούρη, για να μη σας περάσει η ιδέα να ζητήσετε και τη δική μας υποστήριξη, των επιβατών, ούτε και των κατοίκων της άγονης γραμμής, για μεγαλύτερες ακόμη επιδοτήσεις. Γιατί και αυτές που σας δίνουν στο βρόντο πάνε. Καλύτερα λοιπόν να τις κόψουν και τελείως και να δίνουν τα χρήματα στους ίδιους τους επιβάτες που αντέχουν να ταξιδεύουν με τέτοια ταλαιπωρία, επιμένοντας να στηρίζουν αυτά τα ξεχασμένα νησιά... Ή, ακόμη καλύτερα, στους ίδιους τους ανθρώπους που μένουν εκεί φυλάγοντας Θερμοπύλες και αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για ένα ξεροκόμματο...