BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΛΕΥΚΩΜΑ ΠΛΟΙΩΝ 1

Αναδημοσιεύουμε από το φόρουμ HOMA EDUCANDUS ένα αφιέρωμα που ξεκινήσαμε παρουσιάζοντας διάφορα πλοία:

Ο καθένας στη ζωή κάτι αγαπά... άλλος τόπους, άλλος τραγούδια, άλλος λουλούδια. Και η αγάπη γίνεται αιτία γνώσης. Ψάχνει, ρωτά, μαθαίνει. Και συλλέγει. Μια τέτοια συλλογή ανοίγουμε κι εμείς σήμερα. Με τα δικά μας αγαπημένα. Τα πλοία.

Θα είναι πλοία σημερινά και πλοία παλιά. Άγνωστα και επώνυμα. Φορτηγά, ποστάλια, γκαζάδικα... ακόμη και πολεμικά. Πλοία να είναι και τίποτε άλλο δε μας ενδιαφέρει. Κι επειδή τα λόγια είναι φτώχεια, περνάμε κατευθείαν στην πρώτη παρουσίαση:

Ο ΑΚΕΡΑΙΟΣ!


Αυτό είναι το όνομα του πλοίου... Ακέραιος. Με την ηθική έννοια; Τη μαθηματική; Άγνωστον. Πάντως ο Ακέραιος είναι ένα τάνκερ συνολικού μήκους 185 μέτρων και πλάτους 32!

Μια και είναι το πρώτο τάνκερ που παρουσιάζουμε να πούμε ότι αυτός ο τύπος πλοίων μεταφέρει υγρά φορτία. Πετρέλαιο αλλά και ότι άλλο είναι υγρό...

Το μπροστινό μέρος του σκάφους είναι ο χώρος μεταφοράς του φορτίου, τα αμπάρια δηλαδή ή και δεξαμενές αφού το φορτίο είναι υγρό. Γι' αυτό και τα καράβια αυτά λέγονται δεξαμενόπλοια στα ελληνικά. Αν μεταφέρουν καύσιμα τότε λέγονται γκαζάδικα και φυσικά θεωρούνται υψηλού κινδύνου.

Στο πίσω μέρος προβάλλει κατάλευκο το ακομοδέισο, ο χώρος δηλαδή ενδιαίτησης του πληρώματος αλλά και της πλοήγησης του σκάφους. Στο ψηλότερο σημείο είναι η γέφυρα, εκεί που γίνεται η βάρδια των αξιωματικών καταστρώματος. Από κει ο ναυτίλος φροντίζει να τηρεί την πορεία του σκάφους, να ελέγχει διαρκώς το στίγμα του και βεβαίως να προσέχει για κάθε τι που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο το πλοίο και τους ανθρώπους του.

Συνήθως στη γέφυρα παρευρίσκονται δύο άτομα, ο αξιωματικός φυλακής και ένας ναύτης. Φυλακή ή βάρδια κάνουν ο υποπλοίαρχος και οι δύο ανθυποπλοίαρχοι. Ο πλοίαρχος, ο πρώτος καπετάνιος, δεν κάνει βάρδια, επιβλέπει όμως τα πάντα και σε 24ωρη βάση. Όταν συντρέχει κάτι το εξαιρετικό είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται και εκείνος στη γέφυρα.

Όταν το πλοίο προσεγγίζει κάποιο λιμάνι τότε στη γέφυρα βρίσκεται και ο πιλότος, που είναι έμπειρος πλοίαρχος ειδικευμένος στα νερά και τις συνθήκες αυτού του τόπου. Η επιβίβασή του στο καράβι γίνεται με ειδικό σκάφος, την πιλοτίνα ή πλοηγίδα.

Ενίοτε στη γέφυρα παρευρίσκεται και ο δόκιμος πλοίαρχος. Τα καθήκοντά του είναι να βοηθά σε κάθε τι που θα το αναθέσει ο αξιωματικός φυλακής και ταυτόχρονα να μαθαίνει...

Ο ναύτης έχει ως κύριο καθήκον να κρατά το τιμόνι (τιμονιέρης) ή σε περίπτωση που αυτό είναι γυρισμένο στον αυτόματο πιλότο, να προσέχει στον ορίζοντα (οπτήρας). Αν οι συνθήκες το απαιτούν, υπάρχουν δύο ναύτες ώστε να καλύπτονται και το ένα καθήκον και το άλλο.

Ο αξιωματικός φυλακής επιβλέπει τα πάντα και ειδικά να ακολουθεί πιστά το πλοίο την πορεία του. Διαρκώς έχει την προσοχή του επίσης σε πιθανούς για την ασφάλεια κινδύνους. Πχ την παρουσία άλλων πλοίων στην περιοχή, τον κυματισμό, την συμπεριφορά του σκάφους, την προσέγγιση σε διάφορα σημεία της ακτής. Είναι υπεύθυνος επίσης να ενημερώσει τον πλοίαρχο για κάθε τι έκτακτο και να επικοινωνεί με τη μηχανή του πλοίου δίνοντας σχετικές εντολές για την ταχύτητα και τη διεύθυνση του σκάφους. Ο αξιωματικός επικοινωνεί όταν χρειαστεί και με τον έξω κόσμο... Τις αρχές ή άλλα πλοία. Συνεχώς ακόμη φροντίζει να αποτυπώνει τη θέση του σκάφους πάνω στο χάρτη, δηλαδή να βγάζει το στίγμα.

Σε παλιότερες εποχές για να βγάλει το στίγμα είχε τα κλασικά όργανα ναυτιλίας, τον εξάντα και τις διόπτρες. Ανάλογα με τη θέση του πλοίου και την ώρα της μέρας, χρησιμοποιούσε είτε σημεία της ακτής είτε τα αστέρια. Τις τελευταίες δεκαετίες η εξέλιξη της τεχνολογίας έδωσε πρόσθετες δυνατότητες χρήσης νέων οργάνων. Από τα παλιότερα και πιο γνωστά το ραντάρ, το μάτι του πλοίου σε δύσκολες συνθήκες ορατότητας. Σήμερα σε χρήση είναι πλέον και δορυφορικά όργανα που μέσω δορυφόρου δίνουν με μεγάλη ακρίβεια το στίγμα του πλοίου.

Επιστρέφοντας όμως στο πλοίο που σήμερα παρουσιάζουμε, και αφήνοντας για επόμενες παρουσιάσεις άλλες λεπτομέρειες, σημειώνουμε τα εξής:

Ο Ακέραιος ταξιδεύει στα πέλαγα με σημαία Λιβερίας. Η Λιβερία είναι μια μικρή χώρα της Δυτικής Αφρικής και η σημαία της θεωρείται σημαία ευκαιρίας. Αυτό σημαίνει πως δίνει τη δυνατότητα σε εφοπλιστικές εταιρείες από ολόκληρο τον κόσμο να εγγράφουν τα πλοία τους στα νηολόγιά της με όρους αρκετά ευνοϊκούς. Το ίδιο συμβαίνει και για πολλά πλοία ελληνικής πλοιοκτησίας. Πιθανολογούμε ότι και ο Ακέραιος λόγω ονόματος είναι ένα ελληνικής ιδιοκτησίας πλοίο...

Το διεθνές διακριτικό σήμα του πλοίου, κάτι σαν κωδικός θα λέγαμε, είναι A8KS3. Με το όνομα αυτό συστήνεται το πλοίο όταν προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο. Μάλιστα για να μη γίνει κανένα λάθος στην ηχητική κυρίως επικοινωνία μέσω VHF, το σήμα αυτό προφέρεται και με ειδικό τρόπο (σπέλινγκ). Πχ για το συγκεκριμένο πλοίο ο αξιωματικός θα αλφαβητίσει το σήμα αυτό ως ακολούθως:

ΑΛΦΑ - ΟΚΤΟΕΪΤ - ΚΙΛΟ - ΣΙΕΡΑ - ΤΕΡΑΤΡΙ

Τα σήματα αυτά είναι έτσι κωδικοποιημένα που να αποκαλύπτουν την εθνικότητα του πλοίου και φυσικά μέσα από ειδικούς καταλόγους σε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του. Τέτοιο σήμα διαθέτουν και τα αεροπλάνα.

Ένα τελευταίο στοιχείο για τον Ακέραιο: Χάρη στα διεθνή συστήματα που παρακολουθούν τα πλοία σε όλο τον κόσμο, ξέρουμε και πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή... τουλάχιστον κατά προσέγγιση, γιατί τα συστήματα αυτά παρουσιάζουν κάποια χρονοκαθυστέρηση στην ενημέρωση των δεδομένων τους. Κάνοντας κλικ εδώ μπορείτε κι εσείς να δείτε τη θέση του. Την ώρα που το κάναμε κι εμείς, είδαμε πως βρίσκεται σε ευρωπαϊκό λιμάνι, κοντά στη Δουνκέρκη. Σας είπαμε όμως να μην τα παίρνετε και τοις μετρητοίς αυτά τα στοιχεία. Μπορεί εκεί το καράβι να ήταν χτες ή πριν δυο μέρες και τώρα να ταξιδεύει... Όπως και να έχει, εμείς του ευχόμαστε καλά ταξίδια να έχει!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.