BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Να φύγει το ΕΣΜΕΡΑΛΝΤΑ, το Νταχάου του Πινοσέτ

24 Ιούλη σήμερα. Γιορτή της Δημοκρατίας για τη χώρα μας. Έστω και αν αυτή επιβλήθηκε εκ των άνω όπως σημειώνει ο Ριζοσπάστης με αποτέλεσμα μια μεταπολίτευση προγραμματισμένη να εξυπηρετήσει άλλους στόχους και όχι εκείνους που διεκδικούσε το λαϊκό κίνημα. Όπως και να έχει, στις 24 Ιούλη του 1974 άλλαξε σελίδα η πολιτική ιστορία της πατρίδας μας. Η χούντα κατέρρευσε και γυρίσαμε στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Κι όμως αυτή τη μέρα διάλεξε να βρίσκεται στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας μας, στον Πειραιά, το σύμβολο μιας άλλης χούντας, μιας από τις χειρότερες που γνώρισε η ανθρωπότητα: Η χούντα του Πινοσέτ που βούτηξε στο αίμα το λαό της Χιλής. Αναφερόμαστε στην παρουσία του πλοίου Εσμεράλντα:

Πηγή φωτογραφίας skyscrapercity

Όπως διαβάζουμε σε χτεσινό άρθρο του ΕΘΝΟΣONLINE :

Ένα από τα παγκόσμια σύμβολα της δικτατορίας, το «πλωτό Νταχάου» του δικτάτορα Πινοσέτ, έδεσε χθες το πρωί στο λιμάνι του Πειραιά, προκαλώντας αντιδράσεις.

Παρά τη σκοτεινή του ιστορία, αυτό το επιβλητικό ιστιοφόρο του χιλιανού Πολεμικού Ναυτικού, που φέρει το όνομα «Εscuela Εsmeralda», χρησιμοποιείται ως
εκπαιδευτικό πλοίο για τους μαθητές της Σχολής Δοκίμων της χώρας.

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως ιστιοφόρα και εκτελεί επτάμηνο εκπαιδευτικό πλου από τη Χιλή σε πολλά λιμάνια του κόσμου, όπως η Καζαμπλάνκα, το Σπλιτ, η Κωνσταντινούπολη και η Χάιφα στην Αλεξάνδρεια. Οχι πάντα χωρίς αντιδράσεις, καθώς το πλοίο αποτελεί σύμβολο της δικτατορίας του Πινοσέτ.

Κατά την περίοδο της χούντας στη Χιλή, το πλοίο χρησιμοποιήθηκε ως χώρος βασανιστηρίων και δολοφονιών εκατοντάδων Χιλιανών πολιτών που προέβαλαν αντίσταση στη δικτατορία του Πινοσέτ, αναφέρουν σε ερώτησή τους προς τους αρμόδιους υπουργούς οι βουλευτές Θ. Δρίτσας και Π. Λαφαζάνης του Συνασπισμού.

Σύμφωνα με έρευνα της οργάνωσης Human Rights Watch, της Διεθνούς Αμνηστίας και άλλων διεθνών οργανώσεων, το συγκεκριμένο πλοίο υπήρξε κέντρο κράτησης, ανάκρισης,βασανιστηρίων και δολοφονιών για πάνω από πέντε χρόνια.

Κρίμα... Το κοιτάς και βλέπεις μια πλωτή ομορφιά. Διαβάζεις τις πληροφορίες όμως και νιώθεις να ξεχειλίζεις από οργή και θλίψη. Γι' αυτό και συνυπογράφουμε την καταγγελία του Κ.Κ.Ε. και την απαίτησή του να φύγει αμέσως από τα νερά της πατρίδας μας το ΕΣΜΕΡΑΛΝΤΑ:

Το ΚΚΕ εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία του για την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιτρέψει την επίσκεψη του πλοίου «Escuela Esmeralda» του πολεμικού ναυτικού της Χιλής στη χώρα μας.

Το «Esmeralda», τόπος εκτελέσεων και βασανιστηρίων εκατοντάδων Χιλιανών αγωνιστών ενάντια στη δικτατορία, έρχεται στη χώρα μας εντελώς προκλητικά ακριβώς 35 χρόνια μετά το φασιστικό πραξικόπημα στη Χιλή και 34 χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας στην Ελλάδα.

Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στους Χιλιανούς αγωνιστές που αναζητούν ακόμα εκατοντάδες εξαφανισμένους και δολοφονημένους. Στηρίζει το αίτημα για πλήρη αποκατάσταση των θυμάτων και άρση όλων των νόμων και ρυθμίσεων της εποχής της χούντας.

Ζητά τον άμεσο απόπλου του «Esmeralda».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.