Where are you from? From Somalia...

Διαβάζω προχτές στην Καθημερινή. Για την εκρηκτική κατάσταση στην Ηγουμενίτσα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_29/01/2011_430629

Για την εκρηκτική δηλαδή κατάσταση στην πόλη που ζω. Εγώ τέτοια εκρηκτική κατάσταση δε γνωρίζω. Φαίνεται στην Αθήνα ξέρουν καλύτερα τι ζούμε εμείς εδώ. Εκτός αν μιλάμε άλλη γλώσσα. Προσωπικά λέω πως μιλάω ελληνικά και μάλιστα αρκετά καλά. Γι' αυτό και δε θα έλεγα την κατάσταση στην Ηγουμενίτσα εκρηκτική. Τουλάχιστον όχι για το ζήτημα των μεταναστών.

Των παράνομων όπως τους αποκαλούν μεταναστών. Εγώ τους λέω απλά μετανάστες. Ειδικά για την περίπτωση της Ηγουμενίτσας τους λέω και εγκλωβισμένους ή και πρόσφυγες πολλούς απ' αυτούς. Κι εδώ η διαφωνία μου δεν έχει να κάνει με τη γλώσσα. Αλλά με την έκρηξη του μεγαλοδημοσιογράφου κ. Νίκου Χατζηνικολάου στη χτεσινοβραδινή του εκπομπή. Που έχοντας απέναντί του τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ, τον κ. Σοφιανό, εξεμάνη με τη γνωστή σε όλους θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος για ανυπακοή.

Ειλικρινά κι εγώ εκνευρίστηκα. Όχι με τον κ. Σοφιανό που παρά την επίθεση διατήρησε την ολύμπια αταραξία του αλλά με το δημοσιογράφο. Πώς την έχουν δει οι δημοσιογράφοι στις μέρες μας; Τουλάχιστον θα ήθελα να σκέφτονται ότι τους παρακολουθούν και παιδιά. Και δεν είναι τρόπος αυτός να ωρύεσαι στους καλεσμένους σου. Είτε πρόκειται για πάνελ είτε για το σπίτι σου.

Και δεν είναι τρόπος να αντιμετωπίζεις κάποιον εκπρόσωπο κόμματος που η ψήφος χιλιάδων Ελλήνων το έχει καταξιώσει εδώ και χρόνια στο Κοινοβούλιο της χώρας μας. Και μάλιστα για μια βασική θέση αυτού του κόμματος. Κι όχι για κάποια προσωπική άποψη του καλεσμένου...

Βεβαίως σε κανένα που παρακολουθεί τις εξελίξεις, και εντός και εκτός Ελλάδας, δε διαφεύγει ότι ο ξεσηκωμός των λαών του αραβικού κόσμου έχει προκαλέσει πανικό σε πολλούς. Σε πολλά κανάλια εξάλλου το παραδέχτηκαν χτες βράδυ οι παρουσιαστές των ειδήσεων. Για το ντόμινο που φοβούνται. Και πολύ καλά κάνουν να το φοβούνται. Αρκετά μας τρομοκράτησαν εκείνοι. Αρκετά με τη θεωρία του ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ. Και την αποκρουστική τακτική της Σχολής του Σικάγου. Το έχετε διαβάσει το βιβλίο; Αναφέρομαι στο ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ - Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ της Naomi Klein.

Να το διαβάσετε οπωσδήποτε. Για να καταλάβετε τι προσπαθούν να μας κάνουν. Ακόμη και μέσα από ένα επίθετο στον τίτλο της είδησης. Και επανέρχομαι στην "εκρηκτική" κατάσταση της Ηγουμενίτσας.

Λοιπόν. Ο δημοσιογράφος της Καθημερινής δεν είναι ο μόνος. Που βλέπει μια έκρηξη να πλησιάζει στην πόλη μας. Που ειρήσθω εν παρόδω υποδέχτηκε σήμερα το Φλεβάρη με μια λαμπρή αλκυονίδα μέρα. Και που λέω να πεταχτώ ως την παραλία μας, το Δρέπανο, να την απολαύσω σε όλο της το μεγαλείο... Και γιατί όχι να σας ανεβάσω και μερικές φωτογραφίες... Να δείτε την έκρηξη του φωτός πάνω από το ατλάζι της θάλασσας...

Εκεί δε θα βρω μετανάστες. Οι μετανάστες μένουν γύρω από το λιμάνι. Θα βρω όμως τον Μπάμπη. Το ασπρόμαυρο αδέσποτο που τις προάλλες έμεινε μεταξεταστέο στο ερώτημα για τις εύλογες ρατσιστικές αντιδράσεις... Αυτές που μια συνάδελφος του δημοσιογράφου της Καθημερινής φαντασιώθηκε για τους κατοίκους της Ηγουμενίτσας.

Είναι σας λέω πολλοί εκείνοι που φαντασιώνονται διάφορα για την πόλη μας. Κάποτε ήμουν κι εγώ ανάμεσά τους. Ηπειρώτισσα μεν αλλά δεκαετίες μετανάστρια στην Αθήνα. Κι έπειτα πήρα τη μεγάλη απόφαση. Βλέποντας τον τόπο μου να σπαράζει και να χάνεται στη δίνη τεράστιων προβλημάτων. Να γυρίσω εδώ. Με όποιο κόστος.

Δεν ήρθα εδώ για τουρισμό. Ήρθα να δουλέψω. Και στη δουλειά που μου δίνει ψωμάκι και στην άλλη, αυτή που ο Σεφέρης πρόσθετε στο επάγγελμα του δημοσίου υπαλλήλου. Το επάγγελμα άνθρωπος.

Ήταν και για μένα μεγάλο το σοκ όταν διαπίστωσα τι συμβαίνει στην Ηγουμενίτσα με τους μετανάστες. Ιδέα δεν είχα. Για τους ανθρώπους που λιμοκτονούν στις παρυφές της πόλης και η μόνη τους επιδίωξη είναι να φύγουν. Να καταφέρουν να χωθούν κρυφά σε ένα καράβι και να πάνε στην Ευρώπη. Ναι, ξέρω. Και η Ελλάδα στην Ευρώπη ανήκει. Αλλά ξέρω και το ανέκδοτο με τον τρελό και το καλαμπόκι. Γι' αυτό και θα ρωτήσω αν η Ευρώπη ξέρει πως η Ελλάδα ανήκει σ' αυτήν...

Στους μήνες που είμαι εδώ πέρασα αμέτρητες φορές από τους καταυλισμούς των μεταναστών. Κι άλλες τόσες περνάνε εκείνοι μπροστά από το χώρο που εργάζομαι. Στο παλιό λιμάνι της πόλης. Τους βλέπω από το παράθυρο να περνάνε δυο δυο ή και περισσότεροι. Κάνουν μπαμ από μακριά. Η επιδερμίδα βλέπεις. Η μελαμψή τους επιδερμίδα τους προδίδει.

Τους βλέπω και την ώρα που παρκάρω το αυτοκίνητο. Περνάνε δίπλα μου. Με το κουρασμένο τους βήμα και το άδειο τους βλέμμα. Και λέω και θέλω να το καταλάβουν όλοι. Πως ούτε μία φορά δεν ένιωσα φόβο. Ντροπή ναι. Λύπη ναι. Φόβο όχι.

Και δίπλα περνούν μανάδες με παιδιά. Αλλά και παιδάκια ασυνόδευτα. Και δεν είδα κανέναν να φοβάται τους μετανάστες. Εδώ όμως λέω να βάλω τελεία. Γιατί φοβάμαι πως θα χάσω τον ήλιο αν μείνω και άλλο στο σπίτι. Τα λέμε λοιπόν. Σε λιγάκι. Από το Δρέπανο...

Εδώ είμαστε... Ο Μπάμπης απουσιάζει. Ποιος ξέρει; Ίσως τον έστειλαν σε σεμινάριο. Να μάθει και για τις ρατσιστικές αντιδράσεις και για την εκρηκτική κατάσταση της Ηγουμενίτσας...

Είναι όμως στη διπλανή παρέα ένας ... Αφγανός!!!! Παρέα με μερικούς ακόμη ανεπίδεκτους μαθήσεως Ηγουμενιτσιώτες. Που δε λένε να καταλάβουν ότι πρέπει να προβούν σε εύλογες ρατσιστικές αντιδράσεις... Και το έχουν ρίξει στο ραχάτι στη λιακάδα. Δίχως να νοιάζονται που η πόλη τους βρίσκεται σε εκρηκτική κατάσταση!!!

Και επανέρχομαι στο άρθρο της Καθημερινής. Που μου έδωσε μια σημαντική πληροφορία. Για το κοτόπουλο και τις πατάτες... Μέχρι τώρα ομολογώ πως πήγαινα ετοιματζίδικα πράγματα σ' αυτά τα άμοιρα πλάσματα. Πού να φανταστώ ότι μπορούν και να μαγειρεύουν;

Χτες λοιπόν πήρα κοτοπουλάκι και πατάτες κι εγώ. Λάδι, αλάτι, πιπέρι και ό,τι άλλο σκέφτηκα πως μπορεί να τους φανεί χρήσιμο. Και πήγα στην καρδιά της εκρηκτικής κατάστασης. Στη γέφυρα της Εγνατίας στο Λαδοχώρι. Οι μετανάστες εκεί... Άλλοι στην αλάνα του νέου λιμανιού, άλλοι πάνω στο δασάκι, άλλοι στο οικόπεδο με τη μπουγάδα...

Βγαίνω δεξιά και παρκάρω. Τους κάνω νόημα. Αν δεν τους κάνεις δεν πλησιάζουν. Ρωτάω αν μιλάνε ελληνικά.

- Λίγκο, μου αποκρίνεται ο ένας...

Το γυρίζω στα αγγλικά.

- Where are you from?

- From Somalia, απαντάει.

Ωραία λοιπόν. Αν αληθεύουν οι υπόλοιπες πληροφορίες του άρθρου της Καθημερινής είμαι στους σωστούς ανθρώπους. Σόρυ, κύριοι δημοσιογράφοι, στους σωστούς μετανάστες ή και παράνομους μετανάστες ή και λαθρομετανάστες ήθελα να πω, για να μιλήσω στη γλώσσα σας. Στους πιο φτωχούς. Τους πιο εξαθλιωμένους. Από τη Σομαλία.

Εξάλλου κι εμείς οι καπετάνισσες με τους Σομαλούς έχουμε περισσότερα κοινά. Όπως και όλοι οι ναυτικοί τα τελευταία χρόνια. Και δυστυχώς και τις τελευταίες μέρες.

Προχτές μόλις έπιασαν ένα ακόμη καράβι οι πειρατές. Στη Σομαλία. Κι έπειτα έγινε το κακό:

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_01/02/2011_376188

Νεκρός ένας ναύτης. Νεκρός και ένας πειρατής. Κατά τη διάρκεια μιας αποτυχημένης προσπάθειας απελευθέρωσης του πλοίου από δανέζικη φρεγάτα.

Έχεις ποτέ καθίσει να διαβάσεις, να μάθεις, να πληροφορηθείς πώς και γιατί εκεί στη Σομαλία, στο κέρας της Αφρικής, υπάρχει τα τελευταία χρόνια πειρατεία; Γι' αυτή τη χώρα που λέγεται Σομαλία έχεις ποτέ σου μπει στον κόπο να ψάξεις ποια είναι; Πώς ζουν εκεί οι άνθρωποι;

Πάρεξ κάθεσαι και μου λες για τους Σομαλούς που φτάνουν στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Και πως μου δημιουργούν φαντάζεσαι εύλογες ρατσιστικές αντιδράσεις. Και εικάζεις πως οσονούπω θα συμβεί έκρηξη!

Ξέρεις, εκρήξεις κάνουν οι βόμπες. Και αυτοί που βάζουν βόμπες είναι ή στρατιώτες ή τρομοκράτες. Οι μεν να σκοτώσουν τον εχθρό. Οι άλλοι; Να σκοτώσουν τις ψυχές των ανθρώπων. Να σπείρουν το φόβο...

Εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις; Είσαι διαπιστευμένος στην άμυνα της χώρας; Ή στην ενημέρωση της κοινής γνώμης;

Και λέω. Σταματήστε πια να τρομοκρατείτε τους ανθρώπους. Σταματήστε να συκοφαντείτε την πόλη μας.

Ανήκω σ' αυτούς που θα ήθελαν οι μετανάστες να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Να τους αφήσουν να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Να μην τους κλέβουν τον πλούτο της χώρας τους. Να μην τους καταστρέφουν, όπως συνέβη στη Σομαλία, το μόνο πόρο ζωής, τη θάλασσά τους. Για να ξέρουμε δηλαδή και τις αιτίες που ξαφνικά οι Σομαλοί έγιναν πειρατές. Κι άσε και τις άλλες αιτίες, για έντεχνη καθοδήγηση...

Αυτό όμως που πραγματικά με εξοργίζει είναι που συμβαίνουν όσα συμβαίνουν στη Σομαλία. Και αναγκάζονται κάποιοι να πάρουν των ομματιών τους και να φύγουν. Να αναζητήσουν μια καλύτερη μοίρα. Στις χώρες εκείνων που με τις φρεγάτες τους περιπολούν στα ανοικτά της Σομαλίας. Των χωρών που συμμετέχουν στην επιχείρηση Αταλάντη. Αυτήν τουλάχιστον την ξέρεις; Την Αταλάντη;

Δε λέω για την αρχαία. Την πρώτη καπετάνισσα της ιστορίας. Που είχε λέει η μυθολογία λάβει μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία. Λέω για την επιχείρηση Αταλάντη. Και την αρμάδα που περιπολεί προς αποτροπή της πειρατείας εκεί κάτω στη Σομαλία.

Λέω για όλα αυτά που ξεχνάνε οι δημοσιογράφοι όταν μιλάνε για τους εγκλωβισμένους μετανάστες της Ηγουμενίτσας. Είναι αυτά που μου προκαλούν έκρηξη. Οι μισές αλήθειες...

Και για να λέμε την αλήθεια ολόκληρη. Τα περί εκρηκτικής κατάστασης στην Ηγουμενίτσα τα ζήσαμε το περασμένο Σάββατο. Όταν κουβαληθήκανε στην πόλη μας οι εκδρομείς διαδηλωτές. Και κατά δήλωσή τους αναρχικοί και αντιεξουσιαστές. Ήρθαν για να διαμαρτυρθηθούν λέει που:

Εκεί στο Λαδοχώρι, επάνω στο βουνό, γίνεται ένα έγκλημα καθημερινό!

Κι έπειτα άρχισαν τα γνωστά με την αστυνομία. Και γνώρισε η Ηγουμενίτσα τα δακρυγόνα, γνώρισε τις κρότου λάμψης. Γέμισαν αίματα τα πεζοδρόμια...

Ποιος φταίει; Να αναρωτηθούμε ποιος φταίει. Που έζησε η Ηγουμενίτσα τέτοιες σκηνές. Και ποιος ρίχνει λάδι στη φωτιά ξεσηκώνοντας τους ανεγκέφαλους κάθε χρώματος και κάθε άκρης...

Παρακάτω θα πλακώσουν και οι άλλοι. Από την αντίπερα όχθη και την άλλη άκρη του πολιτικού φάσματος. Και η πόλη μας θα γίνει θέρετρο συγκρούσεων. Όχι εξαιτίας των μεταναστών. Εξαιτίας εκείνων που ξεσηκώνουν τους ανθρώπους εκμεταλλευόμενοι την παρουσία των μεταναστών. Παίζοντας τα πολιτικά τους παιχνίδια στις πλάτες αυτών των δυστυχισμένων ανθρώπων. Που δεν τους αφήσαμε γωνιά στη γη να ζήσουν.

Αυτό είναι κύριοι το έγκλημα. Στο Λαδοχώρι, είτε πάνω στο βουνό είτε κάτω από τη γέφυρα, είναι απλά η μία πτυχή του δράματος.

Ώρα 18.10. Ο ήλιος έχει πια δύσει. Και τα δάχτυλά μου παγώνουν. Είναι ώρα να τα μαζεύω. Για μια ακόμη επίσκεψη εκεί που ζουν οι άνθρωποι με τις παγωμένες καρδιές...

_________________________

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ. ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟΝΤΕΣ. ΚΙ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΑΝ ΠΗΡΑΝ ΕΙΔΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ...

Κι εδώ τις δηλώσεις του δημάρχου Ηγουμενίτσας για την πορεία αυτή αλλά και το πρόβλημα των μεταναστών: