Στην Κωνσταντινούπολη βρισκόταν τη μέρα της μαύρης επετείου το Aegean Angel

Ένας χρόνος χτες από τον τραγικό θάνατο του καπετάνιου του Aegean Angel, καπετάν Δημήτρη Μποζώνη, και του πρώτου μηχανικού, του μαστρο - Θανάση Παπαγεωργίου, όπως γράψαμε και στην προηγούμενη ανάρτησή μας.

Πόσοι άραγε θυμήθηκαν χτες τα δυο παλικάρια που τόσο άδικα έχασαν τη ζωή τους; Πόσοι εκτός από εκείνους που δεν πρόκειται να τους ξεχάσουν όσο ζούνε.

Κι άραγε, στο καράβι που άφησαν την τελευταία τους πνοή, στο δεξαμενόπλοιο Aegean Angel, έγινε κάποια τελετή στη μνήμη τους; Υποθέτουμε ναι. Δεν μπορεί και εκεί να το ξέχασαν.

Αναζητήσαμε λοιπόν το καράβι σήμερα. Που το παραμικρό δεν έπαθε στην περσινή τραγωδία. Μόνο οι άνθρωποι πλήρωσαν.

Και το βρήκαμε στην Κωνσταντινούπολη:

http://www.marinetraffic.com

Πρόσφατες Προσεγγίσεις:

Λιμάνι Άφιξη (LT) Αναχώρηση (LT)

ISTANBUL 2011-12-30 08:19 2011-12-30 09:41

Ίσα που σταμάτησε. Λες και πήγε να ανάψει ένα κεράκι στην Αγιά - Σοφιά. Ένας άγγελος που φτερούγισε για λίγο τα φτερά του πάνω από την κρυψώνα του μαρμαρωμένου βασιλιά. Χαιρετίσματα στους άλλους δυο αγγέλους που ίδια μέρα και ώρα περίπου ίδια μαρμάρωσαν για πάντα τα ρολόγια της ζωής τους. Εκεί πάνω στο κατάστρωμα του Aegean Angel:

Που το κοιτάς, ένα χρόνο μετά, και δεν μπορείς ακόμη να πιστέψεις το δράμα που συνέβη εδώ πάνω.

Όταν στους δρόμους χάνονται άνθρωποι, στήνονται μικρά εικονίσματα. Στα καράβια άραγε;

Λέω τουλάχιστον πως θα έχουν κρεμάσει τις φωτογραφίες του καπετάν Δημήτρη και του μαστρο - Θανάση. Έτσι κρεμάσαμε κι εμείς κάποτε τη φωτογραφία του συναδέλφου μας του Γιώργου. Από καρκίνο τον χάσαμε. Και έμεινε η φωτογραφία του να μας συντροφεύει, μαζί με την ανάμνηση.

Τώρα το Aegean Angel τραβάει για τη Χάβρη. Θα περάσει κάπου στα ανοιχτά από τη γη της Αττικής. Κι αν ακόμη οι άνθρωποι ξέχασαν τη χτεσινή μέρα, που δε θέλω να το πιστέψω, τουλάχιστον αυτό, οι λαμαρίνες οι άψυχες που βάφτηκαν από το αίμα των δύο παλικαριών, θα στείλουν χαιρετισμό στη γη που τους αγκάλιασε.

Αχ, γιατί να μην είναι και πέρυσι στα δικά μας νερά το καράβι; Και όπως συνηθίζουν ειδικά τέτοιες μέρες οι οικογένειες των ναυτικών, να πεταχτούν ως την Κωνσταντινούπολη να πούνε από κοντά τα χρόνια πολλά στους δικούς τους;

Η μοίρα όμως το θέλησε αλλιώς. Και με τη μοίρα ποιος θνητός μπορεί να τα βάλει;

Και ποιος από τους ζωντανούς να δεχτεί την απύθμενη σκληράδα της. Το κοιτώ στις φωτογραφίες το καράβι και δεν το πιστεύω και θυμώνω. Μα φταίει αυτό;

ΥΓ Τα καράβια σίγουρα δε φταίνε. Μα είναι πόνος ψυχής να χάνονται οι άνθρωποι και να γλιτώνει το πλοίο. Όχι βεβαίως για τους καραβοκύρηδες. Για εκείνους συνήθως ισχύει το αντίθετο. Κατά την παροιμία "το μοναστήρι να 'ν' καλά και από καλογέρους...". Για μας όμως είναι αλλιώς. Και δεν ξεχνώ από τα πρώτα μου κιόλας βήματα στη θάλασσα που συναντηθήκαμε σε ένα λιμάνι της Ισπανίας με ένα καράβι ελληνικό. Δεμένο λίγο πιο πέρα από μας. Και που λίγο καιρό πριν στάθηκε πλωτό φέρετρο για το πλήρωμά του. Εκείνο όμως γλίτωσε! Το κοίταγα τις ώρες της βάρδιας και δεν ξεχνώ τι ένιωθα. Και ίδια τώρα βλέπω και το Aegean Angel. Με το ίδιο παράπονο. Τουλάχιστον το άλλο, το Aegean Wind, που ένα χρόνο νωρίτερα, ξημερώνοντας Χριστούγεννα του 2009, μπουρλότιασε και κάηκαν 9 ψυχές, μένει ακίνητο. Έτσι τουλάχιστον λένε οι πληροφορίες του διαδικτύου:

http://www.marinetraffic.com/ais/gr/shipdetails.aspx?MMSI=237967000

Δε συνεχίζει τα ταξίδια του, λες και δεν έγινε τίποτε... Σταμάτησε και αυτό.

Θα μου πεις, και τι έγινε; Θα γυρίσουν πίσω οι άνθρωποι που χάθηκαν; Τι φταίει το καράβι, τι φταίνε οι λαμαρίνες;

Όχι, δε φταίει το καράβι. Ποτέ δε φταίνε τα άψυχα. Μα είναι κάπως να γλιτώνουν αυτά και να χάνονται οι άνθρωποι. Κατάλαβες; Αυτό μόνο...

Θλιβερή επέτειος: Ένας χρόνος από την τραγωδία του Aegean Angel

Μαύρη και θλιβερή η μέρα σήμερα, σαν τη βροχή που πέφτει εκεί έξω αργά αργά, ίδιο κλάμα λες του ουρανού. Για δυο αγγέλους. Που πέρυσι τέτοια μέρα άνοιξαν τις φτερούγες τους και πέταξαν για πάντα από κοντά μας. Ο καπετάν Δημήτρης Μποζώνης και ο μαστρο - Θανάσης Παπαγεωργίου. Ο καπετάνιος και ο πρώτος μηχανικός του Aegean Angel.

30 Δεκεμβρίου 2010. Το δεξαμενόπλοιο Aegean Angel πλέει προς Αμερική. Είχε περάσει μια δύσκολη νύχτα. Κι ο καπετάνιος βγήκε να ελέγξει με το φως της μέρας για πιθανές ζημιές. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα επακολουθήσει. Ούτε και ο πλοίαρχος που λίγους μήνες νωρίτερα είχε δώσει συνέντευξη σε εφημερίδα μιλώντας ακριβώς γι' αυτό που θα του στερούσε τη ζωή μόλις στα 47 του χρόνια. Τα μεγάλα κύματα των ωκεανών. Τα ξαφνικά τεράστια κύματα που έρχονται θαρρείς από το πουθενά.

Ένα τέτοιο λοιπόν κύμα σάρωσε και το κατάστρωμα του Aegean Angel στις 30 του Δεκέμβρη του 2010. Σαν υποχώρησε το δολοφονικό κύμα δεν ήταν θέαμα λένε όσοι το έζησαν να το βλέπουν ακόμη και θαλασσοψημένοι ναυτικοί. Η απόλυτη φρίκη. Νεκροί ο καπετάνιος και ο πρώτος, βαριά τραυματισμένος ο γραμματικός. Αποκεφαλισμένο το καράβι. Και οι ακτές πολύ μακριά για να δοθεί βοήθεια.

Ανέλαβαν οι ανθυποπλοίαρχοι. Τι άλλο μπορούσαν να κάνουν; Το καράβι και τόσος ακόμη κόσμος έπρεπε να σωθεί. Και μάλιστα το συντομότερο δυνατό να γίνει τρόπος να φτάσει ο τραυματίας σε νοσοκομείο. Τουλάχιστον να σωθεί η δική του ζωή.

Ζήσαμε φριχτή Πρωτοχρονιά πέρυσι. Κλαίγοντας τους νεκρούς συναδέλφους και αγωνιώντας για τον τραυματισμένο. Κι όσο οι ώρες περνούσαν και μαθαίναμε λεπτομέρειες τόσο και μεγάλωναν οι διαστάσεις του δράματος.

Από την πρώτη στιγμή οι άνθρωποι που γνώριζαν τους δυο αδικοχαμένους ναυτικούς έπλεξαν το εγκώμιό τους. Κι όχι όπως γίνεται πάντα σαν χαθούν άνθρωποι. Αυτά που γράφτηκαν μας έπεισαν ότι και οι δύο ήταν και άνθρωποι με το Α κεφαλαίο και αξιωματικοί από τους λίγους. Νιώσαμε μέσα από τα σχόλια των φίλων και των συγγενών τους να τους θαυμάζουμε και να τους αγαπάμε κι εμείς, που δεν τους συναντήσαμε ποτέ. Και συγκλονιστήκαμε μαθαίνοντας ότι ο πρώτος ήταν νιόπαντρος και λίγους μήνες αργότερα θα γινόταν πατέρας. Ένα ακόμη παιδάκι ναυτικού που δεν πρόλαβε να γνωρίσει τον πατέρα του. Υπάρχουν λόγια παρηγοριάς σε τέτοιες περιπτώσεις;

Έτσι κι αλλιώς ο θάνατος παρηγοριά δεν έχει. Μα είναι ακόμη πιο πικρό να χάνεις τον άνθρωπό σου κι εσύ να είσαι μακριά. Να μην μπορείς να του δώσεις το στερνό φιλί. Και να περνάνε οι μέρες και να μην έρχεται καν η σορός του. Να αποδώσεις τουλάχιστον όσα θεοί και άνθρωποι ορίζουν προς τους νεκρούς.

Ήταν ατέλειωτο το δράμα που ζήσαμε πέρυσι. Δράμα και με τον υποπλοίαρχο. Να ακούμε τις δραματικές εκκλήσεις των συγγενών και φίλων του να βρεθεί τρόπος να φτάσει σε νοσοκομείο.

Μα πιο πολύ μας σπάραξε την καρδιά ένα μήνυμα που μας άφησε φίλος του καπετάνιου. Το παραθέτουμε ολόκληρο:

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/blog-post_10.html

ΜΠΟΖΩΝΑΚΟ ΘΑ ΣΑΓΑΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

ΗΣΟΥΝ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΦΙΛΟΣ ΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΠΑΤΕΡΑΣ.

ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΓΕΣ ΠΩΣ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΕ ΜΑΣ ΕΚΑΤΣΕ ΚΑΛΑ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΜΠΑΡΚΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΠΙΣΤΕΨΑΝΕ.

ΣΑΓΑΠΩ ΡΕ ΜΠΟΖΟ,ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΕΣ?ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΙΣ ΤΙ ΜΙΑ ΓΑΜΟΣΚΑΛΑ ΤΙ??

ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΑΛΑΝΘΑΣΤΟΣ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΠΑΓΕΣ ΤΑ ΝΕΥΡΑ,ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΕΣΥ ΤΟ ΛΑΘΟΣ.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΩΡΑ ΚΑΘΕ ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΝΑ ΜΑΣ ΖΑΛΙΖΕΙ?

ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΩ?

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΕ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ?

ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΦΩΝΑΖΩ ΣΤΟ 16?

ΠΟΝΑΕΙ ΡΕ ΜΠΟΖΟ, ΣΤΟ ΕΛΕΓΑ ΔΕ ΘΕΛΩ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ... Ε ΤΩΡΑ ΔΕ ΘΕΛΩ ΔΕ ΤΑ ΘΕΛΩ ΡΕ. ΘΕΛΩ ΕΣΕΝΑ ΠΙΣΩ.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΟΣΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΚΑΤΙ,ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΩΜΑΤΙΟ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΩΣΗ ΕΙΤΕ ΕΤΑΙΡΙΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙΣ ΤΩΡΑ ΚΑΤΩ ΝΑ ΡΙΞΕΙΣ ΦΑΠΕΣ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΔΕ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ ΝΟΜΙΖΩ ΠΟΣ ΜΕ ΑΚΟΥΣ

Τι να απαντήσεις και τι να πεις σε τέτοιο μήνυμα βγαλμένο από τα βάθη της ψυχής; Και τι να απαντήσεις όταν σε κείνη την ανάρτηση ήρθε και έγραψε σχόλιο η αδερφή του καπετάνιου;

Ανώνυμος είπε...11 Ιανουαρίου 2011 11:23 π.μ.
Περιμένω τον αδερφό μου.
Τις νύχτες κοιτάζω το όνομά του στο κινητό μου.
Στέλνω τη νεράιδα του ύπνου να κοιμίσει τη Μάντω του, τη γυναίκα του, τη Σοφία, την κόρη του, τους γονείς μου, τους φίλους του, αυτούς που ξαγρυπνούν τις νύχτες και καπνίζουν στη κουζίνα.
Περιμένω τον αδερφό μου 13 βασανιστικές μέρες και νύχτες.
Και θέλω να πω σε όσους δεν τον ξέρετε, ο Μποζώνης ήτανε σπουδαίος καπετάνιος στη θάλασσα και τη ζωή, τόσο σπουδαίος και φωτεινός που ακόμα και τώρα που με κομματιάζει ο πόνος και η λύπη με συντρίβει, μας κρατάει όλους όρθιους με το φως του.
Φίλοι, όποιος αγαπά πολύ δε ξεχνά ποτέ. Για τον αδερφό μου είμαι πολύ περήφανη, ήμουν πάντα και θα είμαι πάντα.
Με το Δημήτρη θα είμαστε όλοι για πάντα κι ας μας λείπει κάθε λεπτό της υπόλοιπης ζωής μας όλο και πιο πολύ.
Αργυρώ Μποζώνη

11 Γενάρη. Και η τραγωδία από τις 30 του Δεκέμβρη. Αν είναι δυνατόν...

Ήταν πολλά που μας πόνεσαν πέρυσι. Η μαύρη μοίρα του ναυτικού, η ανυπαρξία μέτρων για βοήθεια στη θάλασσα, οι καθυστερήσεις...

Τώρα, ένα χρόνο μετά, αυτό που μένει είναι αυτός ο ίδιος ο θάνατος. Και η μαύρη επέτειος της τραγωδίας. Μένει όμως και η αγάπη μας. Για τον καπετάν Δημήτρη, για το μαστρο - Θανάση και για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Δεν ξεχνάμε. Αυτό θέλαμε να πούμε. Και η σκέψη μας τούτη τη μέρα είναι κοντά τους. Γιατί κι εμείς έχουμε χάσει ανθρώπους και ξέρουμε τι πόνος αγιάτρευτος είναι. Ναι, κάποιες στιγμές η ζωή σε παρασέρνει στην καθημερινότητά της. Αλλά στην επέτειο μαυρίζουν πάλι όλα. Και τα ξαναζείς από την αρχή.

Θέλουμε μόνο να ξέρουν πως δεν είναι μόνοι τους. Πως άνθρωποι σαν το Δημήτρη Μποζώνη και σαν το Θανάση Παπαγεωργίου μένουν αξέχαστοι ακόμη και για όσους δεν είχαν την τύχη να τους γνωρίσουν.

Ο σεξισμός: φαινόμενο που πλήττει κάθε γυναίκα και τις Καπετάνισσες βεβαίως!

Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε ως γυναίκες ναυτικοί για το σεξισμό, ένα τμήμα του ευρύτερο φαινομένου του ρατσισμού και με παραμέτρους που ακουμπάν ακόμη και τον εκφοβισμό των εργαζομένων εκ μέρους της άρχουσας τάξης. Όμως το ακόλουθο σχόλιο που ανέβασε μια νέα καπετάνισσα στο γκρουπ μας στο face book τα λέει όλα σε λίγες γραμμές:

Κοινωνικές Ανισότητες - Σεξισμός:

Ένα αγοράκι ντυμένο με μεγαλίστικά ρούχα = αντράκι.
Ένα κοριτσάκι ντυμένο με μεγαλίστικα ρούχα = πουτανάκι

Το αγόρι του δρόμου = μαγκάκι
Το κορίτσι του δρόμου = πουτάνα

Ένας άντρας με πολλές γυναίκες = γόης
Μια γυναίκα με πολλούς άντρες = πουτάνα

Ένας άντρας που εργάζεται ως μασέρ = φυσικοθεραπευτής
Μια γυναίκα που εργαζεται ως μασέζ = πουτάνα

Ένας άντρας ανήθικος = πολιτικός
Μια γυναίκα ανήθικη = πουτάνα

Ένας κοινός άντρας = ένας αδιάφορος άντρας
Μια κοινή γυναίκα = πουτάνα

Ένας εύκολος άντρας = ένας βολικός άνθρωπος
Μια εύκολη γυναίκα = πουτάνα

Ένας άντρας αλήτης = ένας άντρας που δεν πατάει στο σπίτι του
Μια γυναίκα αλήτισσα = πουτάνα

Ένας άντρας με πολλούς παράλληλους δεσμούς = μπερμπάντης
Μια γυναίκα με πολλούς παράλληλους δεσμούς = πουτάνα

Ένας άντρας που εγκαταλείπει την οικογένειά του = εν διαστάσει
Μια γυναίκα που εγκαταλείπει την οικογένεια της = πουτάνα

Ένας άντρας που ξενυχτάει στα μπουζούκια = γλεντζές
Μια γυναίκα που ξενυχτάει στα μπουζούκια = πουτάνα

Ένας φτωχός άντρας που παντρεύεται μία πλούσια = φιλόδοξος
Μια φτωχή γυναίκα που παντρεύεται έναν πλούσιο = πουτάνα

Ένας άντρας που απατάει τη γυναίκα του = άντρας
Μια γυναίκα που απατάει τον άντρα της = πουτάνα

Άντρας που εργάζεται στα καράβια= καπετάνιος
Γυναίκα που εργαζεται στα καράβια= Πουτάνα!:-(

Ας προβληματιστούμε λοιπόν όλοι. Με το φτωχό λεξιλόγιο σε βάρος των γυναικών, με τις πλούσιες επιλογές της γλώσσας για τον κάθε άντρα που κάνει το ίδιο. Και να προβληματιστούμε κι εμείς οι γυναίκες, γιατί δε λείπουν τα φαινόμενα "γενιτσαρισμού", των γυναικών δηλαδή που ενσωματώνονται στις σεξιστικές αντιλήψεις κατά του φύλου τους και στα πλαίσια της δικής τους αυτοάμυνας και της προσωπικής τους εξαίρεσης από τις επιθέσεις των αντρών. Όπως ακριβώς οι συνεργάτες των κατακτητών σε κάθε περίοδο που η πατρίδα μας βρέθηκε σκλαβωμένη: Στην τουρκοκρατία είχαμε τους γενίτσαρους, στην Κατοχή τους δοσίλογους με την κουκούλα κλπ.

Τέτοια φαινόμενα, "γενιτσαρισμού", δε λείπουν δυστυχώς και από τον κλάδο μας. Περιορισμένα μεν, υπαρκτά δε. Φαινόμενα που δεν μπορεί παρά να τα καταδικάζουμε και να τα απομονώνουμε καθώς το ζητούμενο είναι η αλληλεγγύη μεταξύ μας και όχι το διαίρει και βασίλευε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ! ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΙΣ ΜΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΕΣ!

Γιορτάζουν σήμερα όλοι οι ναυτικοί.

Γιορτάζουν και οι Καπετάνισσες!

Τις ευχές μας σε όσους ταξιδεύουν.

Ο Αϊ - Νικόλας πάντα στην πλώρη τους!

Και στην κορούλα μου,

που αρμενίζει κάπου στον Ατλαντικό απόψε,

τις περισσότερες ευχές!

Γεια σου καπετάνισσα!!!

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΩΤΗΡΗ ΤΑΤΣΑΚΗ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΘΕΙ ΗΡΕΜΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ

Συμπληρώνονται αύριο δυο χρόνια από τον τραγικό θάνατο του Σωτήρη Τατσάκη:

http://pealsgr.blogspot.com/p/blog-page_9433.html

Τατσάκης Σωτήρης

06 Δεκεμβρίου 2009

Ο Επικελευστής Λ.Σ. Σωτήρης Τατσάκης, ετών 37, τραυματίστηκε θανάσιμα από φορτηγό όχημα, στο οποίο επρόκειτο να διενεργηθεί έλεγχος για τον εντοπισμό τυχόν παρανόμως διακινούμενων αλλοδαπών προς Ιταλία, στην είσοδο του λιμένα Ηγουμενίτσας.

Γεννήθηκε το 1972 στη Φασκομηλιά Θεσπρωτίας και κατετάγη στο Λιμενικό Σώμα το 1997. Υπηρέτησε στη Λιμενική Αρχή Ηγουμενίτσας σε διάφορες θέσεις και στο Κλιμάκιο Ειδικών Αποστολών.

Εκτελούσε το καθήκον του με ζήλο και αυταπάρνηση. Απόδειξη τούτου αποτελεί η αυταπάρνηση της ίδιας του της ζωής. Ο θανάσιμος τραυματισμός τους ήταν αποτέλεσμα της προσπάθειάς του να κάνει όσο καλύτερα μπορούσε τη δουλειά του.

Στα δυο αυτά χρόνια πολλοί και πολλά έγραψαν για το Σωτήρη Τατσάκη. Τόσα που η σύζυγός του να αναγκαστεί να στείλει στο Πειρατικό Ρεπορτάζ το ακόλουθο μήνυμα:

ΑΠΟΤΑΚΑΣΤΑΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΕΙΝΗ ΤΑΤΣΑΚΗ !

ΠΡΟΣ:peiratikoi@yahoo.gr

επιστολή προς πειρατικό ρεπορτάζ

Δευτέρα, 5 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΛΗΜΕΡΑ,
ΕΙΜΑΙ Η ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΑΡΡΑ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΤΑΤΣΑΚΗ.
ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ
ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΤΑ ΕΞΗΣ¨

ΤΟ ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΗΤΑΝ ΚΑΘΑΡΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ. ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
ΔΕΝ ΚΑΛΕΣΤΗΚΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΟΥΤΕ ΕΓΙΝΕ ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ.

ΟΥΤΕ ΕΚΦΡΑΣΤΗΚΕ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ

ΟΣΟΙ ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΠΡΟΣΗΛΘΑΝ ΜΕ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΕΣ ΘΡΗΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.

ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΜΗΝ ΚΑΠΗΛΕΥΕΣΤΕ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΜΑ… ΑΣ ΑΝΑΠΑΥΘΕΙ ΗΡΕΜΑ……

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Τα σχόλια περιττεύουν. Θαρρώ είναι υποχρέωση όλων να σεβαστούν στο ακέραιο τις επιθυμίες της οικογένειας. Θέμα που κι εμείς είχαμε θίξει εδώ και καιρό βλέποντας την εμπλοκή του ονόματος του νεκρού σε χίλια δυο άσχετα με το δικό του θάνατο. Σεβασμός στον πόνο της οικογένειάς του, σεβασμός στη μνήμη του.

Οι Καπετάνισσες στηρίζουμε την κ. Φωτεινή Μάζαρη και την καταγγελία που έκανε για το απαράδεκτο καθεστώς ιατρικών εξετάσεων

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ

http://24wro.blogspot.com/2011/12/blog-post_9694.html

Δευτέρα, 5 Δεκεμβρίου 2011

Το Λιμενικό δεν σεβάστηκε το σώμα μου

Ενιωσα βιασμένη, λέει η νεαρή δικηγόρος Φωτεινή Μάζαρη, περιγράφοντας τη διαδικασία των εξετάσεων στις οποίες υποβλήθηκε ως υποψήφια νομικός του Λιμενικού Σώματος. Αποφάσισε να υποβάλει μήνυση, στηρίζοντας έτσι και τις συνυποψήφιές της που δεν μίλησαν γιατί «φοβήθηκαν μην κοπούν και έχουν ανάγκη να δουλέψουν».

Η δικηγόρος Φ. Μάζαρη: «Αισθάνθηκα βιασμένη» Την επώνυμη καταγγελία μετέφερε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Λίτσα Αμμανατίδου στην επιτροπή ισότητας και δικαιωμάτων της Βουλής, διευκρινίζοντας ότι πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο, υποψήφια στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, με το συνδυασμό «Αλμα στο μέλλον». «Οταν υπάρχει καταγγελία και πληροφορίες ότι τέτοια εξευτελιστικά γεγονότα συμβαίνουν ακόμη και σε άντρες υποψήφιους, οφείλουμε να εξετάσουμε τι συμβαίνει», επισημαίνει στην «Ε» η κ. Αμμανατίδου.

«Είμαι 27 ετών, δικηγόρος, με μεταπτυχιακές σπουδές. Εργάστηκα πέντε χρόνια και άνοιξα το δικό μου γραφείο. Εκανα αίτηση για την προκήρυξη του Λιμενικού.

Δημοσιοποιήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου και αφορούσε 15 θέσεις νομικών» λέει, η Φωτεινή Μάζαρη, και μάλιστα υπό την προϋπόθεση πως θα μπορούσε να εργάζεται στο Λιμενικό και παράλληλα να διατηρεί το γραφείο της. Οι προϋποθέσεις που έθετε η προκήρυξη ήταν αυστηρές, όπως λέει. Ομως, η ίδια είχε αποφοιτήσει από τη Νομική με βαθμό «Λίαν καλώς». Ετσι, στον οριστικό πίνακα είχε καταταχθεί ένατη, σε σειρά 600 υποψηφίων.

Σύμφωνα με την περιγραφή της νεαρής δικηγόρου, η προκήρυξη προέβλεπε ότι μετά την οριστική ανάρτηση του πίνακα των επιτυχόντων, οι υποψήφιοι μετά τη μέτρηση του ύψους θα περνούσαν από ψυχομετρικά τεστ: «Στην προβλεπόμενη διαδικασία περιλαμβάνονται οι υγειονομικές εξετάσεις χωρίς άλλες λεπτομέρειες. Και δεν υπήρξε άλλη ενημέρωση για τις διαδικασίες που θ' ακολουθούσαν», διαβεβαιώνει η Φωτεινή. Ο,τι και αν αυτό σημαίνει για τις απροετοίμαστες για μια τέτοια διαδικασία γυναίκες.

Την επομένη, λοιπόν, οι υποψήφιες προσήλθαν για να υποβληθούν σε υγειονομική εξέταση: «Και αντί να μας κάνουν εξέταση αίματος για να διαγνώσουν αν υπάρχει μεταδοτικό νόσημα ή ανίατες ασθένειες, μας υπέβαλαν σε εξέταση ούρων για να αποδειχθεί αν είμαστε έγκυοι. Διότι οι εγκυμονούσες δεν προσλαμβάνονται, κόβονται», λέει η ίδια.

«Δεν είχαμε ενημερωθεί γι' αυτό που θ' ακολουθούσε. Αν το ήξερα, δεν θα πήγαινα», λέει η Φωτεινή. Μεταφέρουμε τη συνέχεια της διαδικασίας, όπως την περιγράφει: «Μας οδήγησαν σ' ένα δωμάτιο. Ημασταν συνολικά 15 υποψήφιες. Εκεί μας περίμεναν δέκα γιατροί του Λιμενικού Σώματος, όλοι άντρες. Την ίδια στιγμή, γυναίκες υποψήφιες άλλων ειδικοτήτων περίμεναν τη σειρά τους για να εξεταστούν. Θ' ακολουθούσαν γυναίκες οικονομολόγοι. Μπήκαμε στην αίθουσα και η πόρτα έκλεισε. Οι άντρες γιατροί μάς είπαν "κορίτσια, τώρα θα βγάλετε τα ρούχα σας. Θα μείνετε φορώντας μόνο το κάτω εσώρουχο". Μπήκε στην αίθουσα μια γυναίκα γιατρός, κρατώντας στηθοσκόπιο. Μας ακροάστηκε στο στήθος, την πλάτη και βγήκε από την αίθουσα».

«Δεν χρειαζόταν να παραμείνουμε γυμνές στη συνέχεια της διαδικασίας. Μας έδωσαν εντολή να κάνουμε "κουτσό" περπατώντας με το ένα πόδι. Το κάναμε κι αυτό. Μετά τους ρώτησα για ποιο λόγο να είμαστε γυμνές. "Μη μιλάς, όποιος αρνείται κόβεται απ' τις εξετάσεις", μου απάντησαν. Ζήτησαν να παραταχθούμε η μία δίπλα στην άλλη. Κατ' αλφαβητική σειρά».

Ούτε αυτή η διαδικασία ήταν αρκετή. Στη συνέχεια, όπως λέει, «οι δέκα γιατροί που παρέμεναν καθιστοί πίσω από την έδρα είπαν ότι "θα μετρήσουμε μέχρι το τρία. Μετά θα βγαίνει κάθε μία μπροστά. Θα φωνάζει το ονοματεπώνυμο, τη σχολή της και τη φράση: το γοργόν και χάριν έχει". Ηταν απαράδεκτοι. Αλλά κι αυτό, το κάναμε. Και αφού ξεφτιλιστήκαμε εντελώς, μας είπαν να γυρίσουμε με τα οπίσθιά μας προς το μέρος τους και να σκύψουμε με τις παλάμες πιάνοντας το έδαφος!... Προφανώς να εξετάσουν αν έχουμε σκολίωση. Πέρασε ο νευρολόγος από δίπλα μας, λέγοντας "κορίτσια, μπορείτε και πιο χαμηλά"».

Προσθέτει μάλιστα ότι στην ίδια διαδικασία υποβλήθηκε και μία παχύσαρκη κοπέλα: «Της περίσσευαν τουλάχιστον 30 κιλά- και στο τέλος της είπαν ότι "μ' αυτά τα κιλά πώς τόλμησες κι έκανες αίτηση για το Λιμενικό;". Λες και θα μας προσλάμβαναν για λιμενοφύλακες».

Πώς αποφάσισες να το καταγγείλεις;

«Γιατί πρόκειται για τακτική που υιοθετείται από αξιωματικούς, και θα πρέπει να καταργηθεί. Δεν μας ενημέρωσαν για τη διαδικασία κι επιπλέον δεν σεβάστηκαν το ανθρώπινο σώμα. Εξετασθήκαμε από άντρες γιατρούς, αντί για γυναίκες όπως προβλέπεται από τη νόμιμη διαδικασία. Δεν μας ρώτησαν καν αν δεχόμαστε να υποβληθούμε σ' αυτές τις επαχθείς εξετάσεις από άντρες. Και δεν χρειαζόταν να είμαστε γυμνές για να διαπιστωθεί αν υποφέρουμε από ορθοπεδικό ή ουρολογικό νόσημα».

Γιατί δεν αντέδρασες;

«Τη στιγμή που υποβάλλεσαι σε καταναγκαστικές πράξεις, λειτουργείς με την ψυχολογία της μάζας. Δεν αντιδράς. Βγαίνοντας ένιωσα βιασμένη. Το ίδιο βράδυ δεν κατάφερα να κοιμηθώ. Την επομένη μίλησα με τις άλλες υποψήφιες. Μου είπαν μη μιλήσεις γιατί θα κοπείς. Οσες προσληφθούν δεν πρόκειται να το συζητήσουν. Αλλά δεν μπορούν και να το αρνηθούν».

__________________________________________

Οι Καπετάνισσες στηρίζουμε την κυρία Μάζαρη και τη συγχαίρουμε για τη γενναία πράξη της, για το θάρρος της να καταγγείλει αυτές τις απαράδεκτες καταστάσεις σε βάρος των γυναικών. Όχι μόνο ως γυναίκες αλλά και ως ομοιοπαθείς.

Διάβασα και ανατρίχιασα τη φράση της πως αισθάνθηκε βιασμένη και πως δεν μπορούσε το ίδιο βράδυ να κοιμηθεί. Έχουν περάσει πάνω από 30 χρόνια από τότε που υπέστην μαζί με τις υπόλοιπες συνοποψήφιές μου για την ΑΔΣΕΝ τα ίδια και δεν μπορώ ακόμη να ξεχάσω τον εξευτελισμό. Ήταν φριχτό, ήταν ισοδύναμο με σωματικό βιασμό.

Και ναι, έχει δίκιο η κ. Μάζαρη. Εκείνη την ώρα λειτουργείς με την ψυχολογία της μάζας και με το φόβο πως αν αντιδράσεις θα σε κόψουν. Γίνεσαι λοιπόν υποχείριο αυτού του παραλογισμού που αντιμετωπίζει τον υποψήφιο ως ένα κομμάτι κρέας που οι κτηνίατροι (από κάθε άποψη) το πασπατεύουν με τα μάτια ή και με τα χέρια τάχα μου και δήθεν για επιστημονικούς λόγους! Τρίχες κατσαρές! Αν αυτά τα όρθια κτήνη ήταν επιστήμονες θα είχαν προ πολλού απαιτήσει να αλλάξει η διαδικασία. Οι ίδιοι. Και χωρίς να χρειαστεί τώρα η καταγγελία. Και χωρίς να έχουν στιγματίσει για μια ολόκληρη ζωή την ψυχολογία εκατοντάδων γυναικών.

Κάποια έπρεπε επιτέλους να μιλήσει! Να αποκαλύψει το ιδιότυπο Νταχάου σε βάρος των γυναικών που περνούν από τέτοιες επιτροπές εκεί κάτω στον Πειραιά. Σαφώς και δεν είναι τα ίδια πρόσωπα που εξέτασαν εμάς. Είναι όμως το ίδιο καθεστώς που φαίνεται να επιζεί από το δικό μου καιρό και μέχρι σήμερα.

Κι αν για μας υπήρχε έστω η δικαιολογία πως μέχρι τότε οι επιτροπές αυτές δεν είχαν εμπειρία από γυναίκες υποψήφιες και δεν είχαν προκάμει να αλλάξουν από πλευράς θεσμών οι ιδιαίτερες συνθήκες εξέτασης, στις 3 και πλέον δεκαετίες κανείς τους δε νοιάστηκε να τις αλλάξει; Μου φαίνεται αδιανόητο! Διαβάζω την καταγγελία της κ. Μάζαρη και δεν πιστεύω ότι ακόμη συμβαίνουν τα ίδια.

Το θέμα το συζητήσαμε ήδη και στο γκρουπ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ στο face book και επιβεβαίωσαν με τη δική τους εμπειρία και άλλες συνάδελφοι. Μία μάλιστα που πέρασε τις εξετάσεις ένα χρόνο μετά από μένα θυμήθηκε ότι αντί της επιτροπής και μόνο που έπρεπε να κάνει τον έλεγχο είχαν καταπλεύσει στο δωμάτιο με τις γυμνές κοπέλες και όλα τα γιατρουδάκια του Νοσοκομείου τάχα μου και καλά για να αποκτήσουν χρήσιμη επαγγελματική εμπειρία!

Στη δική μου πάλι χρονιά δε θα ξεχάσω ότι την ώρα που ήμασταν γυμνές ένας από τους γιατρούς μας ζήτησε να του δανείσουμε αναπτήρα! Να πάμε δηλαδή στα προσωπικά μας αντικείμενα που είχαμε αφήσει στην άκρη της αίθουσας και να ψάχνουμε στις τσάντες μας μήπως έχουμε να δώσουμε στον ... κύριο αυτό αναπτήρα!!!

Ποιοι επιστήμονες και ποιος σεβασμός στον άνθρωπο; Ανθρωπόμορφα κτήνη που με τη μουτσούνα της ιατρικής ρόμπας έβρισκαν τρόπο να ικανοποιούν τα άρρωστα πάθη της ψυχής τους.

Όσες φορές στη ζωή μου ξαναπέρασα απέξω από το νοσοκομείο αυτό, πάνω από το λιμανάκι της Ζέας, ένα παγωμένο φίδι διέτρεχε το σώμα μου. Και ούτε το βλέμμα δε γύριζα καν προς το κτίριο.

Αργότερα έδωσα εξετάσεις και σε άλλες σχολές. Μα ουδέποτε βρέθηκα αντιμέτωπη ξανά με την ίδια φρίκη. Αυτή τη φρίκη που ως τη στιγμή που μου συνέβη την είχα συναντήσει μόνο στις σελίδες του Καμπανέλη και στις περιγραφές του για το Μαουτχάουζεν. Μόνο που εκεί ήταν γιατροί των ναζί και Εβραίες κατάδικοι. Κι όχι ελεύθεροι άνθρωποι που εξετάζονται από γιατρούς της χώρας τους για να μπουν σε κάποια σχολή.

Ειλικρινά πίστευα ότι αυτό το αίσχος έχει σταματήσει. Και με οργή διαπιστώνω πως όχι.

Απαιτούμε λοιπόν αφενός να μην ξανασυμβεί σε καμία γυναίκα κάτι τέτοιο και αφετέρου να επιβληθούν οι πλέον αυστηρές ποινές σε όσους ενέχονται στις πράξεις αυτές.

Δεν μπορώ να ξέρω αν ευσταθεί αυτό που επικαλείται η κ. Μάζαρη ως νομικός ότι μόνο γυναίκες γιατροί πρέπει να εξετάζουν γυναίκες υποψήφιες, αλλά και αν δεν προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία, θα πρέπει άμεσα να προστεθεί ως όρος απαράβατος. Και να δουν και το ζήτημα της εξέτασης υπό μορφή αγέλης, τόσο των εξεταζομένων όσο και των εξεταστών.

Επιπλέον θα πρέπει οι υποψήφιες να ενημερώνονται με γραπτό κείμενο για το είδος της εξέτασης που θα υποβληθούν και να ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους. Να μην μπορεί κανείς να αυθαιρετεί εκμεταλλευόμενος την άγνοια νέων συνήθως κοριτσιών που βρίσκονται προ απροόπτου και εξαναγκάζονται υπό την ψυχολογία της μάζας και του φόβου να υποστούν έναν εξευτελισμό που θα τον κουβαλούν σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους.

____________________________________

ΥΓ Εντοπίσαμε ότι η συνέντευξη της κ. Μάζαρη έχει δημοσιευτεί αρχικά στην Ελευθεροτυπία:

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=329684

Και στην ίδια εφημερίδα βρήκαμε ως απάντηση το ακόλουθο άρθρο:

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=329685

«Ανέκαθεν έτσι εξετάζαμε»

«Η εξέταση των υποψηφίων ανέκαθεν γινόταν με αυτό τον τρόπο. Οι άντρες γυμνοί και οι γυναίκες γυμνές. Ο νόμος λέει ότι οι εξεταζόμενοι για στράτευση πρέπει να εξετάζονται χωρίς ρούχα και η εξέταση να γίνεται από υγειονομική επιτροπή κατάταξης.

Ακόμα και να θέλαμε η επιτροπή αυτή να αποτελείται μόνο από γυναίκες γιατρούς, στο Λιμενικό υπάρχουν μόνο δύο γυναίκες γιατροί».

Αυτά είπε χθες στην «Ε» ο Ν. Σοφούλης, αντιπλοίαρχος, γιατρός παθολόγος, μέλος της επιτροπής της υγειονομικής εξέτασης υποψήφιων αξιωματικών-υπαξιωματικών του Λιμενικού Σώματος, απαντώντας στις καταγγελίες της υποψηφίου δικηγόρου.

Ο γιατρός παραδέχτηκε ότι όλη αυτή η διαδικασία δεν είναι για κανέναν ευχάριστη, ούτε για τους άντρες ούτε για τις γυναίκες, δεν μπορεί όμως να γίνει διαφορετικά -όπως είπε- και εξήγησε ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος για ομαδική εξέταση.

Τόνισε ακόμα ότι κατά τη διαδικασία της εξέτασης των υποψηφίων παρούσα ήταν και η μια γυναίκα γιατρός, αν και δεν χρειαζόταν, μόνο και μόνο για να αισθάνονται πιο άνετα οι υποψήφιες και για να σπάσει η μονοτονία των αντρών. Επίσης παρούσα ήταν και η ομαδάρχισσα των υποψηφίων.

Σύμφωνα με τον Ν. Σοφούλη, οι γιατροί δεν έκαναν σχόλια κατά τη διαδικασία της εξέτασης, ενώ -όπως είπε- στην καταγγελία της δικηγόρου υπάρχουν κι άλλες ανακρίβειες.

«Υποστηρίζει ότι δεν γνώριζε πώς γινόταν η διαδικασία. Είναι δυνατόν να μην ενημερώθηκε από την ομαδάρχισσα και από τις προηγούμενες υποψήφιες; Είναι επίσης δυνατόν να μη γνωρίζει το νόμο, αφού η ίδια είναι δικηγόρος;».

Τέλος, ο Ν. Σοφούλης σημείωσε ότι η υποψήφια δικηγόρος την καταγγελία την έκανε μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
ΧΡ.ΠΑΠ.

Δε μας λέει κάτι καινούριο ο κ. Σοφούλης ως προς το πάντα έτσι εξετάζανε... Δυστυχώς αυτό ακριβώς καταγγείλαμε κι εμείς. Πως δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν αυτά. Ας αφήσουν λοιπόν στην άκρη τις δικαιολογίες πως η κ. Μάζαρη έκανε καταγγελία μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων γιατί ο κοινός νους αντιλαμβάνεται τους λόγους που δεν άνοιξε νωρίτερα το στόμα της. Και γιατί δεν ανοίγουν το στόμα τους και άλλες γυναίκες που έχουν περάσει τα ίδια.

Και γενικά δε θέλουμε άλλες δικαιολογίες. Τα ομαδικά τσιτσιδώματα πρέπει να απαγορευτούν εδώ και τώρα. Δεν είναι συμβατός τρόπος εξέτασης ούτε με την επιστήμη ούτε με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οφείλουν να βρουν τον τρόπο να μην εξευτελίζεται η κάθε γυναίκα που εξετάζεται. Ας χρησιμοποιήσουν παραβάν ή ό,τι άλλο νομίζουν. Πάντως το στριπτίζ ενώπιον τόσων άλλων ανθρώπων θυμίζει σκηνές Τρούμπας και όχι εξετάσεις υποψηφίων αξιωματικών.

Οι πληροφορίες μας πάντως λένε ότι σε εξέταση υποψηφίων υπαξιωματικών που έγινε μετά την καταγγελία της κ. Μάζαρη όλα ήταν υποδειγματικά από τη μεριά των γιατρών και ήταν παρούσες όχι μία αλλά τέσσερις γυναίκες γιατροί και επτά άντρες. Πώς γίνεται ο κ. Σοφούλης να λέει ότι το λιμενικό έχει μόνο δύο γυναίκες γιατρούς και ξαφνικά να εμφανίζονται τέσσερις, είναι περίεργο... Κι ακόμη μάθαμε ότι αυτή τη φορά:

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΥΦΑΚΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΕΞΕΤΑΖΕ ΕΝΑΣ ΠΧ Ο ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ,ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΖΑΝ ΕΜΑΣ,ΑΛΛΑ ΚΟΙΤΑΖΑΝ ΤΑ ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ.

Αυτό δα έλειπε δηλαδή, με την καταγγελία να έχει φτάσει στη Βουλή. Να μην παίρνουν τα μέτρα τους για άψογη συμπεριφορά. Χαρήκαμε που το ακούσαμε, μα δε φτάνει. Πρέπει και θεσμικά να αντιμετωπιστεί το ζήτημα.

Συγχαρητήρια στον κ. Σταμάτη Ράπτη, λιμενάρχη Ηγουμενίτσας, για την προαγωγή του σε αρχιπλοίαρχο!

Στον βαθμό του Αρχιπλοιάρχου Λ/Σ προήχθη ο Κεντρικός Λιμενάρχης Ηγουμενίτσας Σταμάτης Ράπτης!

Εξαργυρώνοντας και τις συνεχόμενες επιτυχίες του ιδίου αλλά και του προσωπικού του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ηγουμενίτσας, τόσο στην αντιμετώπιση των κυκλωμάτων λαθρομεταφοράς παράνομων μεταναστών, όσο στην αντιμετώπιση της λαθρεμπορίας αφορολόγητων τσιγάρων και ναρκωτικών ουσιών, άξια προήχθη στις 24 Οκτωβρίου στον βαθμό του Αρχιπλοιάρχου Λ/Σ, ο Κεντρικός Λιμενάρχης Ηγουμενίτσας κ. Σταμάτης Ράπτης.

Να τον συγχαρούμε για την προαγωγή του και να του σημειώσουμε πως πλέον περιμένουμε ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες!

Πηγή: ΡΑΔΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ (igoumenitsa) 89,2 fm - http://892fm.blogspot.com/2011/11/blog-post_6343.html

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ:

Θερμά συγχαρητήρια στον κ. Ράπτη για την προαγωγή του και εις ανώτερα!

Με τον κ. Ράπτη έτυχε στο παρελθόν να φοιτούμε ταυτόχρονα στην ΑΔΣΕΝ Πλοιάρχων Ασπροπύργου εκείνος, στην ΑΔΣΕΝ Πλοιάρχων Πειραιά εγώ, και να μοιραζόμαστε συχνά τους χώρους της σχολής του Ασπροπύργου και να παίρνουμε μέρος σε κοινές εκδηλώσεις. Είναι λοιπόν μεγάλη η χαρά μου διαβάζοντας για την επιτυχία του παλαιού συμφοιτητή η οποία και περιποιεί τιμή για όλη εκείνη τη γενιά που τότε, τέλη της δεκαετίας του 70, σπούδαζε στον Ασπρόπυργο.

Θα πρέπει να προσθέσω ότι τριάντα και πλέον χρόνια μετά την αποφοίτησή μας από την ΑΔΣΕΝ, η ζωή με έφερε να εργάζομαι στην ίδια πόλη με τον κ. Ράπτη. Μάλιστα το λιμάνι που εκείνος διοικεί βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το δικό μου χώρο εργασίας. Και είναι και αυτός ο λόγος που καμαρώνω γνωρίζοντας ότι ένας άνθρωπος της γενιάς μου και της σχολής μου είναι επικεφαλής της ασφάλειας του λιμένα της πόλης μας.

Καθώς μάλιστα με τους μικρούς μου συνεργάτες, τους "Φαροφύλακες της Ηγουμενίτσας", υλοποιούμε φέτος εκπαιδευτικό περιβαλλοντικό πρόγραμμα σε συνεργασία με την Helmepa Junior και με τίτλο "Πού πας καραβάκι...", στα σχέδιά μας υπάρχει και η συνάντηση με το λιμενάρχη Ηγουμενίτσας, τον αρχιπλοίαρχο πλέον κ. Σταμάτη Ράπτη.

Ελπίζουμε να βρει χρόνο από τις υποχρεώσεις του και να μας δεχτεί και να ενημερώσει τα εντεκάχρονα πιτσιρίκια μου και για την επαγγελματική του σταδιοδρομία, αφού στους σκοπούς του προγράμματός μας είναι και ο επαγγελματικός σχολικός προσανατολισμός και η προσέλκυση νέων σε επαγγέλματα που σχετίζονται με τη θάλασσα. Η διαδρομή του κ. Ράπτη δεν μπορεί παρά να αποτελέσει φάρο για τα νέα παιδιά και οι πληροφορίες που θα τους δώσει θα είναι για τούτο ιδιαιτέρως πολύτιμες.

Ανεβαίνει το γκρουπ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ στο face book

Όλο κι ανεβαίνει το γκρουπ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ στο face book. Ήδη φτάσαμε στα 172 μέλη αλλά και ποιοτικά η ομάδα βελτιώθηκε:

Τρεις πλέον οι Πλοίαρχοι Α΄

Τρεις και οι υποπλοίαρχοι ενώ αναμένεται οσονούπω και μία τέταρτη που την εντοπίσαμε από δημοσίευμα στο διαδίκτυο και της στείλαμε πρόσκληση να γραφτεί στα μέλη μας.

16 τουλάχιστον οι ανθυποπλοίαρχοι και 47 οι δόκιμοι και λέμε τουλάχιστον γιατί αρκετά μέλη είναι μπαρκαρισμένα και δεν έχουν ακόμη πάρει μέρος στη συμπλήρωση της σχετικής φόρμας συλλογής στοιχείων.

Στην παρέα μας επίσης προστέθηκαν και δύο τρίτοι μηχανικοί καθώς και μία δόκιμος μηχανής.

Και μιλάμε πάντα για γυναίκες αξιωματικούς εμπορικού ναυτικού αφού είναι όρος αυτός για να γίνει δεκτή η αίτηση εγγραφής στο γκρουπ.

Στο γκρουπ επίσης συμμετέχουν και μερικοί γονείς γυναικών αξιωματικών εμπορικού ναυτικού, μανάδες στη συντριπτική τους πλειοψηφία, καθώς και παιδιά που η μητέρα έχει αποφοιτήσει από σχολή πλοιάρχων. Κι όταν λέμε παιδιά εννοούμε μεγάλα παιδιά, όλα κορίτσια συμπτωματικά, το ένα μάλιστα είναι κόρη ασυρματίστριας.

Τιμής ένεκεν έχουμε καλέσει στο γκρουπ και την παγκόσμια πρωταθλήτρια της κωπηλασίας, την κ. Αλεξάνδρα Τσιάβου, αφού κι εκείνη μια καπετάνισσα είναι και μάλιστα με πολλές διεθνείς διακρίσεις.

Παρόμοια έχουμε δεχτεί στο γκρουπ και λίγα ακόμη μέλη, γυναίκες πάντα, που έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τη θάλασσα. Και τονίζουμε ότι με χαρά θα δεχτούμε κοντά μας κάθε γυναίκα ναυτικό, ανεξάρτητα από ειδικότητα.

Όπως και να έχει το βέβαιο είναι ότι αυτή τη στιγμή μπορούμε να "επανδρώσουμε" τρία πλοία με αμιγές γυναικείο πλήρωμα αξιωματικών στην κουβέρτα! Για το ένα θα έχουμε και ικανοποιητική γυναικεία παρουσία και στη μηχανή. Οπότε όλο και πλησιάζει η υλοποίηση του ονείρου της καπετάν Βάσως για ένα καράβι που θα το ταξιδεύει γυναικείο πλήρωμα!

Κι αν κανείς τρέφει αυταπάτες ότι οι γυναίκες δε θα καταφέρουν να τα βρουν μεταξύ τους, θα προσθέσω ότι σήμερα που μας έστειλε μήνυμα από τους ωκεανούς μια πρώην δοκίμισσα ότι έκανε την πρώτη της επίσημη βάρδια ως ανθυποπλοίαρχος, δεν προλαβαίναμε στο γκρουπ να μετράμε like και ευχές από όλες τις άλλες.

Το κλίμα στην ομάδα είναι καταπληκτικό και καθημερινά ανεβαίνει υλικό που ενδιαφέρει τις καπετάνισσες.

Νομίζω μάλιστα ότι είμαστε πλέον έτοιμες να βάλουμε μπροστά και έναν επίσημο σύνδεσμο γυναικών που έχουν αποφοιτήσει ή σπουδάζουν ακόμη σε σχολές πλοιάρχων. Στόχος όχι μόνο να ενώνει τις καπετάνισσες αλλά και να προωθεί με κάθε τρόπο το θεσμό της γυναίκας αξιωματικού εμπορικού ναυτικού και φυσικά να προβάλει και προτάσεις για τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Πχ τις διακρίσεις φύλου στη ναυτολόγηση και την προστασία της μητρότητας.

Το γκρουπ μας στο face book θα το βρείτε στην ακόλουθη διεύθυνση:

https://www.facebook.com/groups/42398879619/

Σημειώνω ότι είναι κλειστού τύπου και πως μόνο τα μέλη μπορούν να διαβάσουν όσα γράφονται εκεί ή να δουν τις φωτογραφίες που ανεβάζουμε.

ΑΕΝ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ: Πολλά τα προβλήματα!

Ανακοίνωση της ΕΛΜΕΚΙ για τη σχολή εμποροπλοιάρχων

Απαιτούμε την κατοχύρωση του αποκλειστικά δημόσιου χαρακτήρα των ΑΕΝ και την ένταξή τους σε μια Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση και στο υπουργείο Παιδείας.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ θεωρεί ότι στο επίκεντρο της αλληλεγγύης του λαού της Περιφέρειας πρέπει να βρεθούν τα προβλήματα των σπουδαστών και η ίδια η λειτουργία της ΑΕΝ Ιονίων Νήσων στο Αργοστόλι.

Οι σπουδαστές αντιμετωπίζουν άμεσα την περικοπή της σίτισής τους, τις αναπληρώσεις λόγω καθυστερήσεων στην έναρξη των μαθημάτων από την έλλειψη του εκπαιδευτικού προσωπικού, το γεγονός ότι εξαναγκάζονται να πληρώνουν (π.χ. στολή).

Επιπλέον, αντιμετωπίζουν προβλήματα στις υποδομές.

Ανοιχτό παραμένει πανελλαδικά το θέμα της άρνησης των ναυτιλιακών εταιριών να τους ναυτολογήσουν προκειμένου να κάνουν τα δύο εξάμηνα εκπαιδευτικά ταξίδια, τα οποία είναι υποχρεωτικά. Χωρίς αυτά τα εκπαιδευτικά ταξίδια δεν μπορούν να πάρουν οι σπουδαστές πτυχίο για Α’ Μηχανικό ή για Πλοίαρχο.

Οι εφοπλιστές και η Ένωση Εφοπλιστών για να εξασφαλίσουν τη ναυτολόγηση των σπουδαστών αξιώνουν να επιδοτούνται για το σύνολο των εκπαιδευτικών ταξιδιών, ακόμα και για τους απόφοιτους των ναυτικών ΕΠΑΛ, των Επαγγελματικών Λυκείων. Με το Προεδρικό Διάταγμα 251/2002, καθορίζεται ότι οι εφοπλιστικές ενώσεις υποχρεούνται να εξασφαλίζουν τον απαιτούμενο αριθμό πλοίων και να δέχονται τους σπουδαστές που αποστέλλονται από τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού για να ναυτολόγηση. Η ναυτολόγηση των σπουδαστών γίνεται με την εποπτεία του Υπουργείου και οι σχετικές δαπάνες αποστολής και παλιννόστησης βαραίνουν τους πλοιοκτήτες.

Τώρα, με τις ευλογίες του μνημονίου, έρχονται πάλι οι εφοπλιστές να ξαναπάρουν και άλλες επιδοτήσεις, και άλλο χρήμα για να εκπληρώσουν την υποχρέωσή τους. Και κρατούν όμηρους τους σπουδαστές των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού, όπως επίσης και τους πρώτους μηχανικούς που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο στάδιο της μετεκπαίδευσής τους.

Η άθλια κατάσταση που υπάρχει στη ναυτική εκπαίδευση στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) και στο Κέντρο Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ), στα πλαίσια της συνολικής αντιλαϊκής υποβάθμισης της παιδείας στην Ελλάδα, έχει ως αποτέλεσμα οι σπουδαστές να αναγκάζονται να αποχωρούν από τις ΑΕΝ, αλλά και οι πλοίαρχοι και οι μηχανικοί εμπορικού ναυτικού να καθυστερούν να αποκτούν τα διπλώματά τους, με σοβαρά προβλήματα στον επαγγελματικό και οικογενειακό προγραμματισμό.

Τα τελευταία χρόνια χιλιάδες σπουδαστές αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού, γιατί ενώ απευθύνονταν στις αντίστοιχες υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτιλίας και των ΑΕΝ, καθώς και στις ναυτιλιακές εταιρείες, δεν ναυτολογήθηκαν σε πλοία για να κάνουν το τμήμα της εναλλασσόμενης εκπαίδευσης (sandwich courses) τα εκπαιδευτικά ταξίδια.

Η κατάσταση στο ΚΕΣΕΝ είναι επικίνδυνη: κλειστές αίθουσες λόγω σοβαρών στατικών προβλημάτων του κτιρίου, γενικότερα μεγάλες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό και σε υλικοτεχνική υποδομή.

Οι εφοπλιστές συμμετέχουν στο «task force» που έχει συγκροτηθεί στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη δήθεν προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα, όταν όλα τα επίσημα στοιχεία (UNCTAD, ΙΜΟ, EUROSTAT, κ.α.) επιβεβαιώνουν τον μαζικό διωγμό των ναυτεργατών με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα και την αντικατάστασή τους με φτηνότερο ναυτεργατικό δυναμικό.

Οι προσχηματικοί ισχυρισμοί των εφοπλιστών για την δήθεν προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα επαναλαμβάνονται στο «task force» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με στόχο να αποκομίσουν από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της νέο πακτωλό κρατικών επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών, να συνεχίσουν την ένταση της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών για την αύξηση των κερδών του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ εκτιμά ότι είναι επικίνδυνες οι εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί, όπως εκφράστηκαν και στην πρόσφατη συζήτηση στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της βουλής για τη ναυτική εκπαίδευση. Το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και η κυβέρνησή του θα επιταχύνουν καταργήσεις – συγχωνεύσεις ναυτικών λυκείων και ΑΕΝ και θα παραδώσουν πλήρως τη ναυτική εκπαίδευση και κατάρτιση στα εφοπλιστικά συμφέροντα.

Απαιτούμε:

- Κατοχύρωση του αποκλειστικά δημόσιου χαρακτήρα των ΑΕΝ και την ένταξή τους σε μια Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση και στο υπουργείο Παιδείας.

- Καμία κατάργηση – συγχώνευση ΑΕΝ και Ναυτικού ΕΠΑΛ.

– Μονιμοποίηση συμβασιούχων και εκτάκτων, αύξηση του διδακτικού προσωπικού των ΑΕΝ.

– Αποστρατικοποίηση των Ακαδημιών, κατάργηση της «εναλλασσόμενης εκπαίδευσης».

– Να αρθεί τώρα η περικοπή παροχής σίτισης στους σπουδαστές και να διασφαλιστεί η στέγασή τους. Ούτε ευρώ για σίτιση – στέγαση – μετακίνηση – βιβλία – αναλώσιμα υλικά – στολές κ.λ.π.. Εστιατόρια, κυλικεία, στέγαση στην ευθύνη του κράτους. Δωρεάν μετακίνηση των σπουδαστών με όλα τα μέσα.

- Απαγόρευση του μέτρου διακοπής ΔΕΗ – ΟΤΕ – ΕΥΔΑΠ σε όλους τους σπουδαστές που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους, στις λαϊκές οικογένειες.

– Ουσιαστική αναβάθμιση των βιβλίων της σχολής, αναγνώριση και ισοτιμία των διπλωμάτων με τα αντίστοιχα της στεριάς.

– Ουσιαστική αναβάθμιση των υποδομών με διασφάλιση του δημόσιου – δωρεάν χαρακτήρα τους.

Αργοστόλι 17/11/2011

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ

Ο Πρόεδρος

Γεωργόπουλος Διονύσης

Ο Γενικός Γραμματέας, Γερασιμόπουλος Παύλος:

Mε αφορμή την ανακοίνωση της ΕΛΜΕΚΙ έχουμε κάποιες απορίες. Ισχύει ότι αρκετοί σπουδαστές έχουν ζητήσει και πάρει μετάθεση σε άλλη Σχολή προκειμένου να πάρουν το πτυχίο τους; Αληθεύει ότι σπουδαστές τελευταίου 6μήνου σκόρπισαν σε Χανιά, Πρέβεζα κ.ά, επειδή τα προβλήματα σίτισης και διδασκαλίας δεν τους επέτρεψαν να παραμείνουν στην Σχολή μας; Αν αληθεύει, σκέφτηκε κανείς αν αυτά τα παιδιά μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά, ξενιτεμένα από το νησί μας;

_______________________

Αναδημοσίευση άρθρου από

http://www.e-kefalonia.net/?p=18203

Μια ακόμη Ελληνίδα Πλοίαρχος: η καπετάν Υακίνθη Τζανακάκη!

Ποιος είπε ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να γίνουν πλοίαρχοι;

Ποιος βρίσκεται ακόμη στον προηγούμενο αιώνα και βλέπει με καχυποψία ή και ειρωνεία τα νέα κορίτσια που επιλέγουν να σπουδάσουν σε ΑΕΝ Πλοιάρχων;

Όποιος κι αν είναι καλά θα κάνει να αλλάξει απόψεις αν δε θέλει να τον θεωρούν οι άλλοι το λιγότερο απληροφόρητο. Απόδειξη ετούτο το καράβι:

Η Ανδρομέδα. Δεξαμενόπλοιο της εταιρείας του Τσάκου. Κατασκευής 2007 και με 182 μέτρα μήκος. Που όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα Αλήθεια της Χίου το κυβερνά μια γυναίκα, μια νέα και όμορφη γυναίκα, η καπετάν Υακίνθη Τζανακάκη:

ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ… ΑΝΔΡΙΚΟ ΡΟΛΟ

Και καπετάνιο… γυναίκα

ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΣΤΙΣ 6 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΣΑΚΟΥ

12/10/2011

Ονομαζεται Υακίνθη Τζανακάκη και όπως μαρτυρά και το επώνυμό της είναι Κρητικιά. Τι το ιδιαίτερο έχει; Από τις 6 Οκτωβρίου 2011 είναι πλοίαρχος –δηλαδή καπετάνισσα- στο δεξαμενόπλοιο της εταιρείας Τσάκου «Ανδρομέδα». Το πλοίο, κατασκευής 2007, 37 χιλιάδων τόνων, μήκους 183 μέτρων και βυθίσματος 8, υπό ελληνική σημαία, ξεκίνησε από το λιμάνι της LAVERA στη Γαλλία την 6η του μήνα και χθες έφτασε στο SARROCH της Σαρδηνίας.

Καταλάβατε κύριοι; Όλοι εσείς που κατ' επανάληψη έχετε προσβάλει τις γυναίκες αξιωματικούς καταστρώματος; Που λέτε τόσα σε βάρος μας; Που κλείνετε κατάμουτρα την πόρτα στα νέα κορίτσια όταν έρχονται να σας ζητήσουν μια θέση σε καράβι; Για να κάνουν το ρημάδι το εκπαιδευτικό. Να μην τις διαγράψουν από τις σχολές τους. Και τους αρνείστε ακόμη και θέση δοκίμου;

Σας το έχουμε χίλιες φορές πει, δε θα χαθεί καμιά γυναίκα, καμιά καπετάνισσα, γιατί κάποιοι επιμένουν να θεωρούν το επάγγελμα του καπετάνιου ανδρικό προνόμιο. Γιατί κάθε γυναίκα που παίρνει τέτοια απόφαση, να μπαρκάρει, το λέει η περδικούλα της. Κι αν δεν τα καταφέρει να κάμψει τις αναχρονιστικές αντιλήψεις και τις φυλετικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών στο χώρο της ναυτιλίας, θα παραμείνει στη στεριά και θα βρει τον τρόπο να πετύχει στη ζωή της. Όπως όλοι οι άνθρωποι που έχουν δύναμη ψυχής. Χαμένη δε θα πάει. Χαμένη είναι η ναυτιλία που αφήνει άξιους ανθρώπους να φύγουν. Γιατί η φύση τους έκανε γυναίκες... Λες και δεν υπάρχουν σήμερα γυναίκες σε όλα τα υψηλά πόστα της κοινωνικής, της πολιτικής, της επαγγελματικής και της επιχειρηματικής ζωής.

Δεν υπάρχουν, ρωτώ, γυναίκες εφοπλίστριες; Δεν υπάρχουν γυναίκες υπουργοί; Γυναίκα δεν είναι σήμερα αφενός η σιδηρά κυρία της Ευρώπης, η καγκελάριος της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ, κι αφετέρου η υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον; Κι άλλο τόσο οι γυναίκες έχουν κατακτήσει υψηλά βάθρα στις επιστήμες, υπηρετούν στο στρατό, διοικούν οικονομικούς κολοσσούς.

Και μη μου πείτε περί χειρωνακτικής δύναμης. Γιατί τα καράβια δεν κινούνται με τα χέρια και οι αξιωματικοί δεν είναι στα καράβια για χειρωνακτικές εργασίες. Αλλά και γιατί δεν είναι όλες οι γυναίκες με μανικιούρ στα χέρια και μη μου άπτου. Γυναίκα και η Βερούλη, γυναίκες κι εκείνες που ανέβαζαν τα πυρομαχικά στην Πίνδο.

Γυναίκα ακόμη, θα σας το θυμίσω για μια ακόμη φορά, και η Μπουμπουλίνα και η Μαντώ Μαυρογένη και η Δόμνα Βισβίζη.

Τι κόλλημα λοιπόν είναι αυτό που μαθαίνω από τα νέα κορίτσια της ομάδας μας πως ακόμη έχουν μερικοί μερικοί είτε στα γραφεία είτε και μέσα στα καράβια; Μπάρκαρε τις προάλλες μια γνωστή μου καπετάνισσα. Την εμπιστεύτηκε η εταιρεία και την προσέλαβε. Και βρήκε το μπελά της από έναν της εταιρείας και μάλιστα όχι του τμήματος πληρωμάτων που της έκανε το βίο αβίωτο με όσα της έσυρε εναντίον των γυναικών και κατέληξε να τη συμβουλεύει να τα παρατήσει και να γυρίσει σπίτι της. Γιατί τα καράβια κατά τη γνώμη του δεν είναι για τις γυναίκες. Και δε λέω παραπάνω στοιχεία, για να μη φωτογραφίσω ούτε την εταιρεία ούτε την κοπέλα. Μόνο σας παρακαλούμε πολύ, όσοι έχετε νου και γνώση πως οι γυναίκες με το σπαθί τους βρίσκονται πια στις γέφυρες των πλοίων, και τις προσλαμβάνετε, να κάνετε ανάλογες συστάσεις σε όλους τους υπαλλήλους σας. Να σέβονται και τις εργαζόμενες και την απόφαση της εταιρείας και όχι να ξεσπάνε το μισογυνισμό τους στα αθώα τα κοριτσάκια που με τόση όρεξη ξεκινούν την καριέρα τους.

Και δεν τα λέω τυχαία όλα αυτά, ενώ το θέμα αφορά την καπετάν Υακίνθη. Τα λέω γιατί στην ίδια εταιρεία που σήμερα εκείνη ανέλαβε πλοίαρχος, εργάστηκα κι εγώ. Τριάντα όμως χρόνια πριν. Ανθυποπλοίαρχος σε δύο φορτηγά της, το Irenes Lyric και το Irenes Target. Παρότι όμως η εταιρεία με εμπιστεύτηκε, δεν ήταν καθόλου ρόδινα τα πράγματα στη συνέχεια. Πολύ γρήγορα αναγκάστηκα να αλλάξω εταιρεία. Δεν είχα τότε το θάρρος να πάω στο γραφείο και να πω τι και τι συνάντησα. Ποιος θα με πίστευε; Ποιος λαμβάνει υπόψη του ένα νέο παιδί και μάλιστα γυναίκα; Προτίμησα λοιπόν να δεχτώ και μάλιστα με ανακούφιση την απόλυση "αμοιβαία συναινέσει" κι ευτυχώς την ίδια κιόλας μέρα προσλήφθηκα σε μεγάλο γκαζάδικο του Ωνάση. Ήταν θυμάμαι τότε στο ίδιο κτίριο της Ακτής Μιαούλη τα γραφεία και της μιας εταιρείας και της άλλης.

Τυχερή στάθηκα και μέσα στο καράβι. Κι ο καπετάνιος μου με αποχαιρέτισε όταν ξεμπάρκαρα με τη διαβεβαίωση ότι θα στείλει ραπόρτο στην εταιρεία να με προσλάβουν και πάλι. Αμ δε... Στο μεταξύ μια άλλη κοπέλα, η Μ.Κ., είχε δώσει συνέντευξη σε κάποιο δημοσιογράφο για προβλήματα που συνάντησε στο καράβι της. Κι άλλα είπε εκείνη, άλλα έγραψε η εφημερίδα. Αποτέλεσμα η εταιρεία Ωνάση να θεωρήσει προσβολή τα όσα γράφτηκαν και να πάρει την απόφαση να μην προσλάβει ξανά γυναίκες! Μία δηλαδή γυναίκα κάνει λάθος και παίρνει όλες η μπάλα. Είναι δίκαιο αυτό; Ή μήπως έτσι συμπεριφέρονται και στους άντρες;

Απόφαση που αργότερα ανακάλεσαν, πιθανότατα γιατί στο μεταξύ είχαμε περάσει ήδη αρκετές γυναίκες από τα πλοία τους και είχαμε αποδείξει πως και μια γυναίκα μπορεί να σταθεί στο επάγγελμα αυτό. Έτσι η εταιρεία Ωνάση ήταν από τις πρώτες που μερικά χρόνια αργότερα ανέβασε μια γυναίκα καπετάνιο σε καράβι της, την Αθανανασία Μπουμπουράκη, όπως γράφτηκε επίσημα σε άρθρο της Ελευθεροτυπίας το 2000.

Προφανώς τα ίδια συνέβησαν και στον Τσάκο. Μπορεί εγώ να απολύθηκα, πέρασαν όμως και άλλες κοπέλες που τα κατάφεραν καλύτερα. Κι έτσι φτάσαμε σήμερα και στην εταιρεία αυτή να αναλαμβάνει καπετάνιος μια γυναίκα. Η καπετάν Υακίνθη Τζανακάκη.

Η καπετάν Υακίνθη χρειάστηκε πρώτα να αποδείξει την ικανότητά της ως υποπλοίαρχος. Και εις επίρρωσιν παραθέτω όσα η ίδια η εταιρεία αναφέρει στο διαδίκτυο:

Από το ίδιο άρθρο και οι φωτογραφίες της καπετάν Υακίνθης ως γραμματικού:

Τη βλέπουμε τόσο στη γέφυρα, όσο και στο κατάστρωμα. Να εκτελεί την εργασία της με την ίδια ευσυνειδησία που θα την εκτελούσε και κάποιος άντρας. Αλλιώς η εταιρεία δε θα την εμπιστευόταν να την προωθήσει στο ψηλότερο σκαλί της ιεραρχίας και να αναθέσει στα χέρια της ολόκληρο καράβι και μάλιστα γκαζάδικο:

Και ναι, είναι γεγονός. Στη γέφυρα αυτού του πλοίου, της Ανδρομέδας, μια γυναίκα είναι πλοίαρχος. Η Υακίνθη Τζανακάκη. Δεν τη γνωρίζω προσωπικά. Έχω όμως εδώ και χρόνια ακούσει τα καλύτερα για εκείνη από όσους τη συνάντησαν στα καράβια.

Η επιτυχία της τιμά όλες τις γυναίκες ναυτικούς. Και ενισχύει σημαντικά το θεσμό της γυναίκας αξιωματικού καταστρώματος. Είχαμε βέβαια μέχρι τώρα να καμαρώνουμε και για άλλες γυναίκες πλοιάρχους, την Αθανασία Μπουμπουράκη που ανέφερα παραπάνω, τη Νίκη Σκέντζου που ίσως είναι και η πρώτη πλοίαρχος στη νεότερη ιστορία της ναυτιλίας μας, την Μαριάννα Μαρούδα που μετά από ευδόκιμη υπηρεσία και στα πλοία και στη ναυτική εκπαίδευση πήρε πέρυσι τη σύνταξή της, την Ευαγγελία Κατσικαδάκου που δίδαξε και στα Σωστικά του Ασπρόπυργου, τη Βάσω Κονιδάρη που ταξιδεύει αυτή τη στιγμή με ένα τσιμεντάδικο στο Αιγαίο, την Κατερίνα Θερμού που κυβερνά ένα μικρό επιβατικό στη Λευκάδα.

Κι ακόμη μας κάνουν περήφανες οι υποπλοίαρχοι γυναίκες, η Βασιλική Μίχου, γραμματικός σε ποντοπόρα, η Αργυρώ Εξωμανίδου, γραμματικός στην ΑΝΕΚ, η Ελένη Τσινιάρη που όχι μόνο πήρε του γραμματικού αλλά έχει σήμερα δυο γιους υποπλοιάρχους, περίπτωση δηλαδή άξια να αναφερθεί στα ρεκόρ Γκίνες!

Τιμή για μας είναι επίσης και η ύπαρξη πλέον και γυναικών μηχανικών στο εμπορικό ναυτικό. Όπως η Ελεονώρα Σέκερη που εργάζεται ως τρίτη μηχανικός στην ΑΝΕΚ. Δεν έχει σημασία αν είναι άλλος κλάδος. Εξάλλου δεν ξεχνάμε ότι πριν από τις καπετάνισσες μπήκαν στα πλοία οι μαρκόνισσες. Εκείνες άνοιξαν το δρόμο και για μας. Και προσωπικά δεν ξεχνώ πως στο παρθενικό μου ταξίδι, με το Ελαφίνα της Θεναμάρις, συνάντησα μια γυναίκα μαρκόνισσα που με βοήθησε πολύ στα πρώτα μου βήματα στη θάλασσα, την κυρία Κατερίνα Κωνσταντίνου, σύζυγο του καπετάνιου μου, του καπετάν Μπάμπη.

Μια μεγάλη λοιπόν αλυσίδα. Που ξεκινά από πολύ παλιά. Ίσως και από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Όπου και συμμετείχε με δικό της καράβι μια ξένη βασίλισσα, η Αρτεμισία! Ή και ακόμη παλιότερα, από την εποχή του μύθου και της Αργοναυτικής εκστρατείας, όπου ανάμεσα στο πλήρωμα της Αργούς αναφέρεται και η θρυλική Αταλάντη! Κι είναι πραγματικά υπέροχο που η νέα πλοίαρχος, η Υακίνθη, αλλά και το καράβι της, η Ανδρομέδα, από την ελληνική μυθολογία έλκουν τα ονόματά τους. Σύμβολο σημειολογικό πως οι μύθοι του λαού μας μένουν ακόμη ζωντανοί, όχι μόνο μέσα από τα ονόματα μα και επιβεβαιώνοντας τη θέση που είχε η γυναίκα για τους Έλληνες πριν διαδοθεί ο χριστιανισμός και την κλείσει σε γυναικωνίτες.

Και να θυμίσω εδώ πως ο μεν Υάκινθος έπεσε θύμα της ζήλιας του Ζέφυρου, της προσωποποίησης του δυτικού ανέμου, η δε Ανδρομέδα λίγο έλειψε να κατασπαραχθεί από θαλάσσιο κήτος, ευτυχώς όμως την έσωσε την τελευταία στιγμή ο Περσέας και στη συνέχεια την παντρεύτηκε. Τώρα, μπορεί να μοιάζει με παραμύθι αλλά είναι η απόλυτη αλήθεια, ένας θηλυκός Υάκινθος τολμάει και τα βάζει όχι μόνο με το Ζέφυρο μα με όλους τους ανέμους, κι η Ανδρομέδα δε λογαριάζει τα θαλάσσια κήτη ούτε καρτερεί δεμένη στο βράχο κανέναν Περσέα να τη σώσει. Χέρι χέρι με την καπετάνισσα της σκίζουν οι δυο τους τις θάλασσες και διαλύουν τα μυθεύματα πως τάχα και καλά δεν μπορούν οι γυναίκες να γίνουν πλοίαρχοι και πως δεν είναι για τα θηλυκά η θάλασσα!

Βρε σεις, και η θάλασσα θηλυκό είναι. Τυχαία νομίζετε οι αρχαίοι παππούδες την κατέταξαν στα θηλυκά;

Βέβαια ο Ποσειδώνας, ο θεός της, ήταν αρσενικός, αρσενικός και ο Οδυσσέας, το αρχέτυπο των καπεταναίων. Μα πώς, θυμάστε πώς ο πολυμήχανος γλίτωνε τους θυμούς του θεού; Με τη βοήθεια της Αθηνάς! Τυχαίο που οι παλιοί γυναίκα έπλασαν και τη θεά της σοφίας; Κι έμεινε από εκείνους τους καιρούς να λέμε το "Συν Αθηνά και χείρα κίνει" κι ας θέλησαν οι νεότεροι να το αντικαταστήσουν με το "Άγιε Νικόλα, βοήθα με" και το "Κούνα κι εσύ το χέρι σου". Είναι των χριστιανών αυτά τα συνήθεια, όχι των παλιών Ελλήνων. Και από τους ίδιους η γυναίκα θεωρήθηκε μιαρή και πως εκ γυναικός πηγάζουν τα φαύλα. Η γυναίκα πια πήρε τη μορφή της Εύας και της φορτώσανε το ρόλο πως παρέσυρε όχι μόνο τον Αδάμ αλλά και όλους τους Αδάμ του κόσμου. Είναι η ίδια θεωρία που κατ' επανάληψη φορτώθηκε και στις γυναίκες ναυτικούς, πως θα προκαλούν το πλήρωμα! μαζί με το άλλο το φοβερό: "Πυρ, γυνή και θάλασσα"!

Ε, λοιπόν, κύριοι. Είναι καιρός να απεγκλωβιστείτε από τα ταμπού και τις προκαταλήψεις σε βάρος των γυναικών. Και να αντιμετωπίζετε την κάθε γυναίκα ναυτικό όπως και τον κάθε άντρα συνάδελφο, ανάλογα με την προσωπική αξία. Και όχι με το ρατσισμό του φύλου. Δεν ταιριάζει σε Έλληνες, δεν ταιριάζει και στην εποχή μας, η υποτίμηση και οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών.

Και χαιρόμαστε που εταιρείες όπως ο Ωνάσης παλιότερα, όπως ο Τσάκος τώρα, όπως η ΑΝΕΚ, όπως η Μαράν του Αγγελικούση, όπως η Ανδριακή και τόσες άλλες δίνουν πια την ευκαιρία στις γυναίκες. Σίγουρα όχι γιατί μας λυπούνται. Μα γιατί σαν μεγάλες εταιρείες που είναι ξέρουν, τις βοήθησαν οι γυναίκες να το καταλάβουν, πως υπάρχουν και γυναίκες άξιες να κυβερνήσουν καράβια.

Δε λέμε όλες οι γυναίκες. Δεν είμαστε ανόητες. Ούτε πουλάμε κούφιο φεμινισμό. Αντίστοιχα όμως δεν κάνουν για καπετάνιοι και όλοι οι άντρες.

Εμείς αυτό που ζητάμε είναι να δίνεται στους άξιους ναυτίλους η ευκαιρία. Ανεξαρτήτως φύλου. Και νομίζω ότι τώρα πια δικαιούμαστε να το ζητάμε. Γιατί αποδείξαμε πως και οι γυναίκες μπορούν, όχι μόνο να εργάζονται στα καράβια μα και να τα κυβερνούν!

Και δικαιούμαστε και να ονειρευόμαστε για το μέλλον. Το ίδιο όνειρο που μας εξομολογήθηκε μια πλοίαρχος εν ενεργεία σήμερα το πρωί, στο γκρουπ που έχουμε στο face book. Ως επίλογο και ευχή το μεταφέρω με τα δικά της ακριβώς λόγια:

ΕΧΩ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ ΕΝΑ ΒΑΠΟΡΙ ΜΕ ΠΛΗΡΩΜΑ ΜΟΝΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΣ. ΚΑΛΑ, ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ. ΑΠ' ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΓΑΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΞΕΧΝΟΥΣΑΝ ΠΟΤΕ.

Ο πιο επιμελής βουλευτής υφυπουργός Ναυτιλίας! Τώρα ηρέμησα!

Τα έλεγε η Άννα Διαμαντοπούλου από το καλοκαίρι. Μα ποιος την άκουγε; Πως ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι ο πλέον επιμελής βουλευτής. Και ιδού! Επιτέλους έφυγε ο Γιωργάκης και μαζί του και η πολιτική και πλέον ο νέος μάνατζερ της κυβέρνησης (όρος από άρθρο της Ελευθεροτυπίας) επέλεξε με άκρως επιχειρηματικά κριτήρια το κατάλληλο πρόσωπο για το υφυπουργείο Ναυτιλίας. Δεν έχετε παρά να διαβάσετε το βιογραφικό του, όπως ο ίδιος το δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του, για να διαπιστώσετε κι εσείς ότι καλύτερη επιλογή δεν μπορούσε να κάνει ο νέος πρωθυπουργός για τη θέση αυτή. Ποιος άλλος, αν όχι ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει μεγαλύτερη σχέση με θέματα ναυτιλίας; Ε, ποιος; Που μου βγήκαν και κάτι δοκιμάκια στο face book και ισχυρίζονταν τα αφιλότιμα ότι αυτά ξέρουν παραπάνω από τον Άδωνι για θέματα ναυτιλίας;

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΔΩΝΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 06/11/1972.
Στις 22/6/2009 ενυμφεύθη την Ευγενία Μανωλίδου, με την οποία έχουν έναν υιό, τον Αθανάσιο-Περσέα.

Επάγγελμα

Εκδότης/Ιστορικός, έως την εκλογή του ήταν διευθυντής των "Εκδόσεων ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ", της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ Ε.Π.Ε." και της "ΑΛΣ Α.Ε.".

Σπουδές

Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Πτυχίο Ιστορίας.

Ξένες γλώσσες
Αγγλικά, Γαλλικά.

Διεύθυνση Πολιτικού Γραφείου
Ακαδημίας 84 (5ος όροφος),106.78 Αθήναι, τηλ. 210-38.00.150, fax 210-38.00.425.

Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες

Εξελέγη βουλευτής Β’ Αθηνών στις Εθνικές Εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου, πρώτος στο ψηφοδέλτιο του κόμματός του με 19.590 σταυρούς. Συμμετέχει στις εξής επιτροπές της Βουλής: Μορφωτικών Υποθέσεων-Παιδείας και Πολιτισμού, Αποδήμου Ελληνισμού και στην Διακομματική Επιτροπή για τα Εθνικά Θέματα.

Πολιτικές - κοινωνικές δραστηριότητες

Από τον Δεκέμβριο του 2003 ανέλαβε χρέη Εκπροσώπου Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ., θέση την οποία διατήρησε έως τις εθνικές Εκλογές του 2007.

Ήταν για πρώτη φορά υποψήφιος στις Εθνικές Εκλογές της 7ης Μαρτίου του 2004, όπου και ήρθε πρώτος σε σταυρούς υποψήφιος βουλευτής του Κόμματός του, με 10.650 ψήφους.

Δεν εξελέγη βουλευτής τότε διότι ο ΛΑ.Ο.Σ. δεν κατάφερε να ξεπεράσει το ελάχιστο όριο του 3%. Στις Νομαρχιακές Εκλογές του 2006 ήταν Υποψήφιος Νομάρχης Αθηνών με τον Συνδυασμό «ΥΠΕΡ ΛΑΟΥ», με υποψήφιο Υπερνομάρχη τον Βαγγέλη Παπαδόπουλο.

Ο Συνδυασμός πέτυχε την εκπροσώπησή του στα Νομαρχιακά Συμβούλια Αθηνών/ Πειραιώς.
Εξελέγη πρώτος αναπληρωματικός Νομαρχιακός Σύμβουλος Αθηνών.

Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα περισσότερα από 700 βιβλία, κυρίως μεταφράσεις αρχαίων και βυζαντινών Ελλήνων Συγγραφέων. Εξέδιδε δύο περιοδικά την "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ" και το "ΕΛΛΗΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑ" στα οποία και έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων. Από το 1993 διευθύνει τις "Εκδόσεις Γεωργιάδη", το 1994 ίδρυσε το Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ" με σκοπό την εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσης, σε παιδιά και σε ενήλικες. Εκεί δίδαξε ο ίδιος Ιστορία, έως την εκλογή του. Συγγραφεύς τριών βιβλίων, το πρώτο με τίτλο "ΟΔΗΓΟΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ", το δεύτερο "ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ: Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ" και το τρίτο "ΘΕΟΔΩΡΑ ΦΡΑΝΤΖΗ: Η ΑΛΩΣΙΣ". Παρουσίαζε δύο καθημερινές τηλεοπτικές εκπομπές επί χρόνια, στο τηλεοπτικό κανάλι ΤΗΛΕΑΣΤΥ την εκπομπή "ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΓΕΡΣΙΣ" και στον τηλεοπτικό σταθμό BLUE SKY την εκπομπή "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ".

Επί ένα χρόνο παρουσίαζε στις Η.Π.Α. και στην Αυστραλία μία εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή μέσω του Ant1 sat και Ant1 pacific. Σε συνεργασία με το ΡΑΔΙΟΔΙΚΤΥΟ, 29 ραδιοφωνικοί σταθμοί στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στις Η.Π.Α. και στην Αυστραλία αναμεταδίδουν μία δική του εβδομαδιαία δίωρη ραδιοφωνική εκπομπή, με τίτλο: "ΦΩΝΗ ΕΛΛΗΝΙΣ".

Ως προσκεκλημένος έχει μιλήσει στην ομογένεια του Μονάχου Γερμανίας, στο Λονδίνο της Μ. Βρετανίας, στη Νέα Υόρκη στις Η.Π.Α. και στην Μελβούρνη, στο Σύδνεϋ και στο Μπρίσμπεϊν Αυστραλίας.

Επιτροπές της Βουλής

Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων Θέση: Μέλος
Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Απόδημου Ελληνισμού Θέση: Μέλος

Καταλάβατε; Και οι πλέον αφελείς; Που θέλετε να πιστεύετε ότι από το οικονομικό χάος θα μας βγάλει η συγκεκριμένη νέα κυβέρνηση; Καταλάβατε πώς αντιμετωπίζουν και αυτοί τον πλέον προσοδοφόρο τομέα της ελληνικής οικονομίας;

Και το μεγάλο καλαμπούρι θα είναι η πολιτική του νέου υφυπουργού στο θέμα των αλλοδαπών πληρωμάτων. Γνωστές οι θέσεις του για τους μετανάστες... Για να δούμε λοιπόν. Θα τις εφαρμόσει και στις συμβάσεις που θα υπογράφει με τους εφοπλιστές; Ή θα τις κάνει γαργάρα;

Γιατί μας έχει ζαλίσει με το Ελλήνων Έγερσις. Αλλά στο χώρο που τον έστειλαν να κυβερνήσει παίζει το σίριαλ Ελλήνων εξαφάνισις.

Θα μου πεις, τι κάθεσαι τώρα και ψάχνεις; Εδώ εκτός από τους Έλληνες ναυτεργάτες ανήκει στα είδη υπό εξαφάνιση και η Δημοκρατία. Άλλον ψηφίζει ο λαός και άλλον διορίζουν και υπουργό και πρωθυπουργό ακόμη. Κι αλίμονό μας να λέμε τι μέρες μας καρτερούν. Αν δεν ξυπνήσουμε επιτέλους από το λήθαργο και δε φρενάρουμε με το Ελλήνων εξέγερσις όλους αυτούς που έχουν βαλθεί να μας καταστρέψουν. Και το λαό μας και την πατρίδα μας και τη ναυτιλία μας.

Κι αν δεν καταλάβουμε ότι σε τέτοιες συνθήκες οφείλουμε να αφήσουμε στην άκρη όσα μας χωρίζουν, μιλώ ειδικά για το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, που χρόνια τώρα βουλιάζει κάτω από τις λογικές της απομόνωσης και της διάσπασης. Και τυχαίο δεν είναι που καταντήσαμε εδώ που καταντήσαμε. Γιατί το βλέπαμε το αυγό του φιδιού να επωάζεται κι αντί να σπάσουμε το αυγό πιάναμε μερικοί μερικοί ρόπαλα και σπάγαμε κεφάλια διαδηλωτών στο Σύνταγμα στις 20 του Οκτώβρη.

Να θυμίσω ότι εκείνη τη μέρα ο νυν υφυπουργός Ναυτιλίας απένειμε τα εύσημα στους ροπαλοφόρους της κ. Παπαρήγα. Ελπίζω λοιπόν τώρα να είναι κατευχαριστημένοι οι "σύντροφοι" εκεί κάτω στο λιμάνι. Άξιος ο ρόλος τους! Και να τον χαίρονται το νέο υφυπουργό. Γιατί εμείς τους τα λέγαμε εδώ και καιρό μα κρατούσανε βουλωμένα τα αυτιά τους.

Και δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Άδωνις ευχαρίστησε την επικεφαλής του ΚΚΕ για το ρόλο της:



Μην τολμήσει λοιπόν κανείς τους να διαμαρτυρηθεί που τώρα ο Άδωνις είναι ο πολιτικός προϊστάμενος του Ναυτιλίας. Κανείς από όλους αυτούς τους κουφούς και τους αόμματους. Τα ήθελαν και τα έπαθαν. Εμείς όμως τι χρωστάμε; Που μια ζωή πληρώνουμε τα σπασμένα και των μεν και των δε;

Μελινάκι μου...

Μπήκα απόψε, Μελινάκι μου, να δω πού ταξιδεύει το καράβι σου. Και ονόματα δε λέμε. Γιατί ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και οι ναυτικοί το νόμο της σιωπής.

Και σε βρήκα να ταξιδεύεις μπροστά από το καράβι σου! Όχι καλό μου, δε ζουρλάθηκα ακόμη. Στο τσακ βέβαια είμαι με όσα μας συμβαίνουν εδώ έξω αλλά εν προκειμένω κυριολεκτώ. Δες και τη φωτογραφία. Μελίνα! Έτσι το λένε το καράβι. Που κατά πίσω του τούτη τη νύχτα αρμενίζετε.

Ένα καράβι φορτηγό, ένα κοντέινερ. Και μού 'λεγες κάποτε, θυμάσαι; πως θέλεις σε κοντέινερ να ταξιδέψεις. Μα άλλα έγραφε η μοίρα. Εμ, άμα δεν ταιριάζαμε δε θα ... συμπεθεριάζαμε...

Πάντως για να σου φύγει ο καημός, για τα κοντέινερ ντε, κράτα τη φωτογραφία του Μελίνα. Όπως κι εγώ έτσι σε έχω κρατήσει στην καρδιά μου. Μελίνα for ever. Να μου θυμίζεις μέλι και όλες τις όμορφες αναμνήσεις της φιλίας μας.

Καλά σου ταξίδια καπετάνισσα! Χαιρετισμούς να δώσεις στα πέλαγα και στους ωκεανούς.

Μειώθηκαν οι εκατομμυριούχοι εφοπλιστές, δοκιμάκι μ'...

Προ καιρού γραμμένο το άρθρο αλλά αξίζει να το διαβάσουμε... Διότι μην κοιτάς που εσύ δοκιμάκι μου δε βρίσκεις καράβι για το εκπαιδευτικό σου, και κλαίγεσαι που θα σε διαγράψουν από τη σχολή, και οι εφοπλισταί μας διέρχονται κρίσιν τεραστίαν. Εδώ καράβια χάνονται που λέγει και ο λαός, κι εσύ δοκιμάκι μου βαρκούλες τα όνειρά σου αρμενίζεις;

Τι νόμιζες, σε ρωτώ τι νόμιζες; Πως οι άνθρωποι μετράνε; Αμ δε!!! Όλα για το κέρδος γίνονται δοκιμάκι μ' σε τούτον τον ντουνιά. Για σένα ποιος θαρρείς ότι νοιάζεται; Ο κανένας! Στο λέω και στο υπογράφω εγώ που κοντεύω πια τρεις δεκαετίες εδώ στη στεριά. Μια από τις αμέτρητες στυμμένες λεμονόκουπες στο βωμό του κέρδους των ελληναράδων εφοπλιστών.

120.000 Έλληνες ναυτικοί, δοκιμάκι μου, ήμασταν στα δικά μου χρόνια. Λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Πού πήγαν οι άλλοι; Εκεί που σε προορίζουν κι εσένα. Στον καιάδα της ανεργίας. Κάποιοι τυχεροί τα κατάφεραν να βρουν καινούρια δουλειά, στεριανή. Τους άλλους; Τους έφαγε η μαρμάγκα και το μαύρο φίδι. Να φυλάγεσαι δοκιμάκι. Γιατί είναι αχόρταγη και η μαρμάγκα και το φίδι.

Και να θυμάσαι. Από μένα που δοκίμασα στο πετσί μου και τα δύο. Σωτήρες δεν υπάρχουν σήμερα. Δεν υπήρξαν ποτέ. Αν δεν πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου, αν δεν παλέψεις για τα δικαιώματά σου, μην καρτερείς να σε λυπηθούνε. Ούτε οι δεκαροχάφτες ούτε οι άλλοι που κυνηγάνε ψήφους. Ειδικά τώρα που ζόρισαν τα πράγματα. Και ειδικά εδώ, στην Ελλάδα.

Αν δεν παλέψεις εσύ ο ίδιος δοκιμάκι μου για τη ζωή σου, κανείς μα κανείς δε θα έρθει να σε σώσει. Ούτε κι εγώ. Που σου μίλησα μέσα από την καρδιά μου και ακριβώς γι' αυτό σου λέω στα ίσα πως ίδια κρατάω απόσταση και από όσους μας εκμεταλλεύονται και από όσους σκύβουν το κεφάλι και αφήνονται στην εκμετάλλευση. Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένοντας ίσως κάποιο θαύμα...

Και τώρα διάβασε να μαθαίνεις. Για τη λαμπρή ελληνική μας ναυτιλία. Μιας χώρας που βουλιάζει στα χρέη της. Τη ναυτιλία της χώρας που όλοι οι δυνατοί της γης παλεύουν, λέει, να μη χρεοκοπήσει. Πού είναι τώρα όλοι αυτοί οι φραγκάτοι - θα δεις αναλυτικά τα ονόματά τους παρακάτω - να σώσουν την πατρίδα; Αχ, δοκιμάκι μου. Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Μόνο πορτοφόλι.

Δεν έχει καν καρδιά. Γι' αυτό δοκιμάκι να ετοιμάζεσαι. Για τον άκαρδο κόσμο που σε περιμένει με ανοιχτές τις ... δαγκάνες του. Είτε μπεις τελικά σε κάποιο καράβι είτε απομείνεις στη στεριά να βλέπεις από μακριά τις τσιμινιέρες.

Σφίξε λοιπόν την καρδιά σου. Σφίξε και τη γροθιά σου. Γιατί ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Και γιατί μονάχα όποιος τολμά νικάει. Καλή σου τύχη, δοκιμάκι μ'...

Μειώθηκαν οι εκατομμυριούχοι εφοπλιστές...

Submitted by admin on Mon, 21/06/2010 - 06:22. ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ

Λιγότερες ναυτιλιακές εταιρείες, είχαμε κατά το περασμένο 12μηνο, αλλά και λιγότερους «εκατομμυριούχους» Έλληνες εφοπλιστές, όσον αφορά την χωρητικότητα σε dwt. Όπως αναφέρει η περιοδική έκδοση «Ναυτιλιακή», που είναι ταυτισμένη με την διεθνή έκθεση «Ποσειδώνια», οι ναυτιλιακές εταιρείες που διαθέτουν χωρητικότητα πάνω από εκατομμύριο dwt περιορίσθηκαν από 57 σε 54. Εξάλλου, σύμφωνα με τα στοιχεία της Petrofin, στο ίδιο διάστημα μειώθηκε και ο αριθμός των ναυτιλιακών εταιρειών που διαχειρίζονται ποντοπόρα πλοία. Αναλυτικότερα, καταγράφηκαν συνολικά 758 εταιρείες και είναι λιγότερες κατά 15 ( σε ποσοστό αντιστοιχεί στο 2%) σε σύγκριση με πέρσι. Οι σχεδόν μισές εταιρείες (340 εταιρείες) ανήκουν σε εφοπλιστές που διαχειρίζονται ένα με δύο πλοία. Οι μικρές εταιρείες αυτές πάντως μειώθηκαν κατά 13 σε ένα χρόνο.

Επίσης 171 εταιρείες ( 161 πέρσι) διέθεταν πλοία από 3 έως 4. Κατά είκοσι εταιρείες μειώθηκαν οι εταιρείες με στόλο από πέντε έως οκτώ πλοία. Εφέτος είναι 103 και 123 πέρσι. Αμετάβλητες είναι οι εταιρείες με στόλο από 9-15 πλοία, που ανέρχονται σε 80. Κατά δύο μειώθηκαν ( από 35 σε 33) οι εταιρείες που διαθέτουν 16 έως 24 πλοία. Επίσης, 31 είναι και οι εταιρείες που διαχειρίζονται περισσότερα από 25 πλοία. Αυτή την περίοδο ναυπηγούνται για λογαριασμό ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακών εταιρειών 748 συνολικά πλοία, που ισοδυναμούν με 65 εκατομμύρια dwt. Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο Τεντ Πετρόπουλος της Petrofin, οι Έλληνες εφοπλιστές θα πρέπει να εξασφαλίσουν γύρω στα 52,6 δις δολάρια, ως τα τέλη του 2013, ώστε να ολοκληρώσουν τις παραγγελίες που εκτελούνται στα διάφορα ναυπηγεία.

Τώρα, όσον αφορά τις ναυτιλιακές εταιρείες και την χωρητικότητα των πλοίων τους, στην κατάταξη των μεγάλων Ελλήνων εφοπλιστών δεν συμπεριλαμβάνονται οι κ. Ευάγγελος Πιστιόλης της Top Ships, ο κ. Άκης Τσιριγκάκης της Star Bulk Carriers, ο κ. Γ. Κουμάνταρος της Atlantic, ο κ. Χ. Μυλωνάς και ο κ. Ι. Γιουρούκος της Technomar. Ωστόσο στους μεγαλύτερους εφοπλιστές συμπεριλαμβάνονται πλέον ο κ. Μίνωας Κυριακού και η οικογένεια Γουλανδρή.

Μεγαλύτερος Έλληνας εφοπλιστής το προηγούμενο δωδεκάμηνο ήταν ο κ. Γιώργος Οικονόμου με 97 πλοία τα οποία ήταν συνολικής χωρητικότητας 11.230.192 dwt.

Στη δεύτερη θέση ακολουθεί οκ. Γιάννης Αγγελικούσης με τις δύο εταιρείες του, Maran Tankers και Marangas με 49 πλοία, χωρητικότητας 10.040.600 dwt. Ο ίδιος εφοπλιστής διαθέτει και την εταιρεία Anangel, που έχει 27 πλοία, χωρητικότητας 4.741.000 dwt..

Στην τρίτη θέση ανέβηκε ο Ελληνοαμερικανός εφοπλιστής κ. Πίτερ Γεωργιόπουλος με 72 πλοία και 7.469.000 dwt. Ο όμιλος του Παναγιώτη Τσάκου, βρίσκεται στην τέταρτη θέση με 74 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 7. 282.341 dwt. Στην πέμπτη θέση ακολουθεί ο κ. Διαμαντής Διαμαντίδης που πήρε τη θέση της κυρίας Αγγελικής Φράγκου, που υποχώρησε στην δέκατη τρίτη θέση. Αξιοσημείωτη είναι η ενίσχυση των αδελφών των κ. Κωνσταντίνου και κ. Ανδρέα Μαρτίνου που μπήκαν στην πρώτη δεκάδα. Ο πρώτος από την 11η θέση ανέβηκε στην 8η και ο δεύτερος από 15η θέση στην 9η θέση του πίνακα με τους μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές. Επίσης, ο κ. Γρηγόρης Καλλιμανόπουλος από την 56η θέση ξεπετάχθηκε στην 32η θέση με 39 πλοία και 1,8 εκατ. dwt.

Επίσης, να επισημανθεί ότι η ελληνόκτητη ναυτιλία βρέθηκε διαθέτει 2.974 πλοία, άνω των 1.000 τόνων και χωρητικότητα 173,54 εκατομμύρια dwt, αντιπροσωπεύοντας το 14,18% της παγκόσμιας χωρητικότητας σε dwt. Επίσης ο υπό ελληνική σημαία καταλαμβάνει την πέμπτη θέση στη διεθνή κατάταξη. Όμως έρχεται πρώτος στην Ευρωπαϊκή Ενωση σε dwt της Κοινοτικής ναυτιλίας. Επίσης να επισημανθεί ότι από τα 748 υπό ναυπήγηση πλοία, τα 228 είναι δεξαμενόπλοια και αντιπροσωπεύουν το 16,155% της παγκόσμιας ναυπηγούμενης χωρητικότητας σε dwt και τα 394 είναι φορτηγά χύδην φορτίου πλοία, αντιπροσωπεύοντας το 15,13% στην κατηγορία αυτή.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://www.mediashipping.gr/?q=node/6295

Αχ, τι μου θύμισες το φίλο μου το Στέλιο...

Στο ταραγμένο απόηχο της μέρας και των φωνών του πλήθους στις παρελάσεις απ' άκρη σ' άκρη της Ελλαδίτσας μας, ήρθε ένα σχόλιο στο ιστολόγιο να μου θυμίσει το φίλο μου το Στέλιο. Το Στέλιο το Σεβαστάκη.

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/02/blog-post_2622.html

Πάει καιρός που έφυγε ο Στέλιος. Για πάντα. Γιατί αλλιώς μια ζωή στο φευγιό ήταν. Κι όχι μονάχα που ήτανε θαλασσινός. Ο Στέλιος ήταν άνεμος. Κι άνεμος δε στέκεται. Και ποτάμι αφρισμένο. Βάρδα μην έμπαινες εμπόδιο μπροστά του. Σε σήκωνε και σε έπαιρνε.

Έτσι έγινε και τότε με την ένωση ναυτών που την κρατάγανε με κόλπα και μαγειρέματα τα τσιράκια των αφεντικών. Πιάνει ο Στέλιος το Γεράσιμο και τα άλλα τα παιδιά και μπουκάρουνε μια μέρα στην ΠΕΝΕΝ και πέταξαν έξω τα τσιράκια. Λέγαν πως δεν τους άρπαξε απλά από το γιακά. Πως έπεσε έλεγαν και ξύλο. Δεν ήμουν εκεί και δεν παίρνω όρκο. Μα το άκουσα να το λένε άνθρωποι που τα έζησαν τα πράγματα. Κι ούτε άκουσα ποτέ το Στέλιο να το διαψεύδει. Πως μπήκαν με στειλιάρια στα γραφεία κι έγινε το έλα να δεις.

Τούτες πάλι τις μέρες, τις αναποδογυρισμένες, πάλι για ξύλο μετά μουσικής, ή μάλλον μετά συνθημάτων, γιόμισαν τα δελτία στα κανάλια και τα φόρα του διαδικτύου. Ο Στέλιος πια δεν είναι εδώ, το είπα. Δεν το έριξε ο Στέλιος αυτό το ξύλο. Κι όποιος το έριξε δε βγήκε να το παραδεχτεί. Μόνο από διαψεύσεις χορτάσαμε. Κι από δικαιολογίες. Όλοι θύματα. Κανένας θύτης.

Εγώ πάλι δεν ήμουν εκεί. Και όρκο δε θα πάρω. Ποιος έκαμε την αρχή και ποιος βρέθηκε σε νόμιμη άμυνα. Ξέρω μονάχα τι είδαν τα μάτια μου στις φωτογραφίες.











Ναι, και στα δικά μου χρόνια έπεφτε ξύλο. Μα ήταν παλικάρια οι άνθρωποι. Δεν έδερναν και μετά το έπαιζαν αθώες περιστερές. Ούτε και το κοκορεύονταν βέβαια. Αλλιώς δε θα ήταν άνθρωποι μα ζώα. Και μάλιστα της ζούγκλας.

Οι άλλοι όμως που γεμίσανε τα εξάστηλα των εφημερίδων με τις κλάψες τους και τόσες μέρες μετά ακόμη να παραδεχτούν τι έγινε στο Σύνταγμα, τι ακριβώς είναι; Να υποθέσω ότι δεν πήραν χαμπάρι ότι η φάτσα τους κάνει το γύρο του διαδικτύου; Και πως ο κόσμος το έχει τούμπανο;

Κι ήρθες εσύ απόψε, με το σχόλιό σου για το Στέλιο, να μου θυμίσεις τις εποχές που οι ναυτεργάτες φορούσαν παντελόνια. Και δεν κρύβονταν ούτε πίσω από το δάχτυλό τους ούτε στις φούστες της Αλέκας. Έδειραν, έλεγαν οι άλλοι. Και το άκουγαν σοβαροί σοβαροί και δεν έλεγαν τίποτε. Γιατί είχαν δείρει. Και δικαιολογία δεν υπήρχε. Ούτε η ευχαρίστηση του νταή που αυτό... και δέρνει. Μόνο αναγκαιότητα αδήριτη. Κάποιος να γίνει ο κακός. Όπως κι ο στρατιώτης στον πόλεμο. Που σκοτώνει γιατί πρέπει να σκοτώσει.

Δε λέω πως είναι της ηθικής η βία και το ξύλο. Δεν είναι! Μα έχει και η βία και το ξύλο τη δική τους ηθική. Και τη δική τους λεβεντιά όσοι δέρνουν δίχως να απολέσουν ούτε δράμι ηθικής. Και πρώτα πρώτα την ειλικρίνεια, να παραδέχεσαι τι έκαμες. Ακριβώς ότι έκαμες.

Να έρθεις δηλαδή και να μου πεις γιατί άρπαξες το στειλιάρι. Γιατί το σήκωσες και όρμησες πάνω στους άλλους. Και γιατί το κοπάναγες πάνω σε ανθρώπους που δε φορούσαν κουκούλα. Την αλήθεια όμως, ε; Όπως κι ο Στέλιος. Την καθαρή και όλη την αλήθεια.

Κι όχι τα ψέματα. Που μας φλομώσατε τόσες μέρες...

Η δασκάλα και ο ναύτης: Έφυγε η Μπέτυ Αμπατιέλου και μαζί της έσβησε μια ολόκληρη εποχή...

Μπέτυ και Φρειδερίκη, ένα χαστούκι (;) στο Λονδίνο.

Απεβίωσε σε ηλικία 94 χρόνων η Μπέττυ Αμπατιέλου.

Δευτέρα, 17 Οκτωβρίου 2011

Πέθανε χτες στα 94 της χρόνια η Μπέτυ Μπάρτλετ-Αμπατιέλου, χήρα του ναυτεργάτη συνδικαλιστή και μετέπειτα βουλευτή του ΚΚΕ Αντώνη Αμπατιέλου.

Από οικογένεια ανθρακωρύχου. η ουαλή Betty Bartlett σπούδασε και εργάστηκε ως δασκάλα. Από το 1939 ήταν μέλος του ΚΚ Μεγάλης Βρετανίας.

Στον πόλεμο, ο ναυτεργάτης Αντώνης Αμπατιέλος, στο εξωτερικό όπως και οι μισοί περίπου Έλληνες ναυτικοί, είχε κέντρο της συνδικαλιστικής δραστηριότητάς του το Κάρντιφ και εκεί γνωρίστηκε με την Μπέτυ. Παντρεύτηκαν το 1944 και το 1945 ήρθαν στην Ελλάδα.

Το 1947 ο Αμπατιέλος πιάστηκε και καταδικάστηκε (αρχικά) σε θάνατο.

Η Μπέτυ Αμπατιέλου πήγε στο Λονδίνο όπου πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συνδέσμου για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα, οργάνωσης που είχε αντικείμενο την αλληλεγγύη προς τους Έλληνες κομμουνιστές πολιτικούς κρατούμενους.

Στην Ελλάδα επέστρεψε για μια σύντομη επίσκεψη το 1956, αλλά μετά της στέρησαν την ιθαγένεια κι έτσι οι επόμενες επισκέψεις ματαιώθηκαν: το 1958 τη σταμάτησαν στο πλοίο στη Βενετία.

Στην Αγγλία, η Μπέτυ Αμπατιέλου έκανε πολύχρονο αγώνα για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα. Γράφει φυλλάδια (το Give me back my husband βρίσκεται ακόμα, έστω και τυπικά, στον κατάλογο της Amazon), κινητοποιεί βουλευτές της αριστερής πτέρυγας του Εργατικού Κόμματος και παράλληλα εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία επίσημης επίσκεψης στο Λονδίνο για να θέτει το θέμα όχι μόνο του «Τόνυ» όπως είναι γνωστός στην Αγγλία ο Αντώνης Αμπατιέλος, αλλά και όλων των πολιτικών κρατουμένων.

Εδώ να πούμε ότι ο “Τόνυ” είχε τιμηθεί από τη βρετανική κυβέρνηση για την συμβολή του στην πολεμική προσπάθεια και δεν ήταν άγνωστος στη βρετανική κοινή γνώμη. Για παράδειγμα, τον Φεβρουάριο του 1961 όταν ο πρωθυπουργός Καραμανλής και ο Υπουργός Εξωτερικών Αβέρωφ επισκέπτονται επίσημα το Λονδίνο, τούς υποδέχεται στο σταθμό της Βικτόριας διαδήλωση ελλήνων και ελληνοκυπρίων της παροικίας του Λονδίνου. Ανάμεσά τους η Μπέτυ Αμπατιέλου, που φωνάζει στον Καραμανλή να αποφυλακίσει τον σύζυγό της και τελικά συλλαμβάνεται από την αστυνομία. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι αγγλικές εφημερίδες αφιερώνουν στην υπόθεση Αμπατιέλου περισσότερο χώρο απ’ ό,τι στις καθαυτό συνομιλίες του Καραμανλή.

Τον Απρίλιο του 1963 η βασίλισσα Φρειδερίκη επισκέπτεται το Λονδίνο, χωρίς τον βασιλιά Παύλο αλλά με τον διάδοχο Κωνσταντίνο και διάφορες πριγκίπισσες, για να παρευρεθεί στους γάμους της πριγκίπισσας Αλεξάνδρας του Κεντ, εξαδέλφης της Ελισάβετ της Αγγλίας.

Το Σάββατο 20 Απριλίου, τη μέρα της άφιξής της, καθώς η Φρειδερίκη βγαίνει από το ξενοδοχείο Κλάριτζες, βρίσκεται αντιμέτωπη με τη Μπέτυ Αμπατιέλου, που συνοδεύεται από ομάδα κυπρίων διαδηλωτών και θέλει να συναντήσει την Φρειδερίκη για να της παραδώσει επιστολή στην οποία ζητάει την αποφυλάκιση του συζύγου της. Λέγεται ότι όταν η Φρειδερίκη αρνήθηκε να της μιλήσει, η Αμπατιέλου τη χαστούκισε. Οι εφημερίδες κάνουν λόγο για «περίπτυξη».

Οι επόμενες μέρες της Φρειδερίκης δεν ήταν καλύτερες. Στις μετακινήσεις της έβρισκε μπροστά της διαδηλωτές. Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος της Ελευθερίας: Πολιορκείται συνεχώς η βασίλισσα εν Λονδίνω.

Την Κυριακή 21/4 η εφημερίδα Σάντεϊ Εξπρές δημοσιεύει βιαιότατο άρθρο στο οποίο χαρακτηρίζει ανεπιθύμητη καλεσμένη τη Φρειδερίκη.

Η Μπέτυ Αμπατιέλου εμφανίζεται στα δελτία ειδήσεων της αγγλικής τηλεόρασης,ενώ φτάνει από την Αθήνα στο Λονδίνο ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Την Κυριακή 28/4 επισκέπτεται μαζί με την Αμπατιέλου το ξενοδοχείο Κλάριτζες. Ο Λαμπράκης ζητάει ακρόαση από τη βασίλισσα η οποία δεν γίνεται δεκτή, όπως του ανακοινώνει ο υπασπιστής του διαδόχου, ο ταγματάρχης Αρναούτης.

Ο Λαμπράκης δίνει συνέντευξη στις βρετανικές εφημερίδες, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι στην Ελλάδα δεν κυβερνά η κυβέρνηση ή ο βασιλεύς αλλά η βασίλισσα.

Η Φρειδερίκη λέγεται ότι ενοχλήθηκε τρομερά από την παρέμβαση Λαμπράκη και είπε, “Δεν θα με απαλλάξει κανείς από αυτόν”, όπως έγραψε ο γραμματέας των ανακτόρων Γεράσιμος Τσιγάντες.

Στις 22 Μαΐου δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Η βασίλισσα είχε δώσει εντολή !!

Στις 3 Νοεμβρίου γίνονται εκλογές,τις κερδίζει με μικρή διαφορά η Ένωση Κέντρου. Πολλοί πολιτικοί κρατούμενοι αποφυλακίζονται τα Χριστούγεννα, όχι όμως ο Αμπατιέλος!!

Τον Φλεβάρη του 1964 γίνονται νέες εκλογές και τελικά το Πάσχα απολύεται επιτέλους ο Αντώνης Αμπατιέλος.

Ο Αντώνης Αμπατιέλος κατάφερε να μην πιαστεί από τη δικτατορία της 21ης Απριλίου· έμεινε πάνω από ένα χρόνο στην παρανομία και τελικά έφυγε παράνομα στο εξωτερικό τον Ιούνιο του 1968. Εκεί δραστηριοποιήθηκε στην αντιδικτατορική πάλη.

Γύρισε παράνομα στην Ελλάδα το 1973 αλλά πιάστηκε αργότερα και απελευθερώθηκε με την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Ανώτατο στέλεχος του ΚΚΕ και βουλευτής, πέθανε το 1994.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΒΟ

Τον Αντώνη Αμπατιέλο πρόλαβα και τον γνώρισα. Τον καιρό που ταξίδευα με τα καράβια και ήμουν μέλος της Ναυτεργατικής. Συχνά πυκνά ο σύντροφος Αντώνης έβρισκε χρόνο να κατεβαίνει στον Πειραιά, να μιλάει μαζί μας, να μας συμβουλεύει.

Τη γυναίκα του, την Μπέτυ, δεν τη συνάντησα ποτέ. Και μάλιστα άργησα πολύ να μάθω την ιστορία της. Ποιος να φροντίσει να μας την πει; Πώς κάποτε μια όμορφη Αγγλίδα δασκάλα γνώρισε έναν Έλληνα ναύτη στα λιμάνια της πατρίδας της και τον ερωτεύτηκε με έναν έρωτα τόσο μεγάλο που την έκανε να τα παρατήσει όλα και να έρθει μαζί του στην Ελλάδα;

Και ήταν τέτοια η αγάπη τους που άντεξε δεκαέξι ολόκληρα χρόνια, από το 1947 ως το 1964, όσα εκείνος, ο Αντώνης Αμπατιέλος, πέρασε στη φυλακή. Πληρώνοντας τις ιδέες του και όχι κάποιο κακούργημα.

Όλα αυτά τα χρόνια η γυναίκα του, η Μπέτυ Αμπατιέλου, έδωσε έναν τεράστιο αγώνα για την απελευθέρωσή του. Δείτε ΕΔΩ ένα σπάνιο βίντεο - ντοκουμέντο από τις κινητοποιήσεις που κατάφερε αυτή η ηρωική γυναίκα να οργανώσει. Και την ίδια να μιλάει στους δημοσιογράφους εκείνης της εποχής:

Και έχει βέβαια νόημα να μελετήσει κανείς και το ποιος ήταν ο Αντώνης Αμπατιέλος, ο Τόνυ, όπως τον ήξερε η βρετανική κοινή γνώμη. Τι ακριβώς πλήρωσε με τον εγκλεισμό του στις φυλακές επί τόσα χρόνια και μάλιστα έχοντας και μια καταδίκη σε θάνατο που ευτυχώς δεν εκτελέστηκε. Ο Αμπατιέλος υπήρξε κορυφαία μορφή του ναυτεργατικού κινήματος στα χρόνια της θρυλικής ΟΕΝΟ και σύντροφος του Δημήτρη Τατάκη, του καπετάνιου, που πέθανε μαρτυρικά στη Μακρόνησο:

Ο Αντώνης Αμπατιέλος γεννήθηκε το 1914 στο Σουλινά Ρουμανίας και από τα νεανικά του χρόνια τον κέρδισαν οι κομμουνιστικές ιδέες. Το 1932 οργανώνεται στην ΟΚΝΕ και στο ΚΚΕ και μπαρκάρει στα καράβια. Ανέπτυξε πρωτοπόρα συνδικαλιστική δράση από το 1933, μέσα από τη Ναυτεργατική Ενωση Ελλάδας(ΝΕΕ) και το 1940 γίνεται μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής ΝΕΕ στη Νέα Υόρκη, όπου και αναπτύσσει εξαιρετική αντιφασιστική και συνδικαλιστική δραστηριότητα, πρωτοστατώντας στις κινητοποιήσεις των ναυτεργατών ενάντια στις δυνάμεις του φασιστικού άξονα. Στα χρόνια αυτά αναδείχνεται σε έναν από τους δύο γραμματείς της ΟΕΝΟ και οργανώνει τον αντιφασιστικό αγώνα.

Καθοδηγητής στους διεθνείς αγώνες

Στις συνθήκες των πολεμικών συγκρούσεων και επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο, η θάλασσα βρισκόταν, κυριολεκτικά στα χέρια της ΟΕΝΟ και του Διεθνούς Ναυτεργατικού Κινήματος, του οποίου ψυχή και εγκέφαλος ήταν ο Αντ. Αμπατιέλος. "

Έτσι, από το 1943 ουσιαστικά, οι δυνάμεις του Αξονα βρέθηκαν χωρίς πλοία - παρά το γεγονός ότι πλήρωναν στους εφοπλιστές αστρονομικά ναύλα - γιατί κουμάντο, πια, στα εμπορικά (ελληνικά και ξένα) πλοία δεν έκαναν οι εφοπλιστές, αλλά η ΟΕΝΟ και το Διεθνές Ναυτεργατικό Κίνημα", όπως θα γράψει στο "Ρ" ο δημοσιογράφος Χ. Θεοχαράτος, σε ένα άρθρο τις μέρες του θλιβερού μαντάτου του χαμού, του ακριβού συντρόφου με τίτλο "Η πολιτική διαθήκη του Αντώνη Αμπατιέλου". Γιατί ήταν η ηγεσία της ΟΕΝΟ που σε μια δύσκολη για τους συμμάχους καμπή του πολέμου, που σάλπισε προς τους Ελληνες ναυτεργάτες το ιστορικό σύνθημα: "Κρατάτε τα πλοία εν κινήσει"!

Ο ίδιος από το πόστο του Γραμματέα της ΟΕΝΟ υπέγραψε την ιστορική πρώτη Συλλογική Σύμβαση του 1943 με τους Ελληνες εφοπλιστές που καθιέρωνε και κατοχύρωνε, για πρώτη φορά το 8ωρο και άλλα βασικά δικαιώματα των ναυτεργατών, για τις συνθήκες διαβίωσης στα πλοία, τους τρόπους αμοιβής, τη σύνθεση του πληρώματος και πολλά άλλα, που σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο της εφοπλιστικής ασυδοσίας.

Επίσης, όπως σημείωνε ο δημοσιογράφος Ν. Πηγαδάς στην εκδήλωση της παρουσίασης του μοναδικού βιβλίου του Α. Αμπατιέλου "ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ" - έκδοση της "Σύγχρονης Εποχής":

"Στη διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου ο Αντ. Αμπατιέλος πήρε μέρος σε νηοπομπές του θανάτου, όταν οι αγέλες των γερμανικών υποβρυχίων έστελναν στο βυθό εκατοντάδες πλοία, τις περισσότερες φορές μαζί με τα πληρώματά τους. Σε 2.500 υπολογίζει ο ίδιος ο Αντ. Αμπατιέλος τους ναυτεργάτες που χάθηκαν στο Επος του Ατλαντικού. Ενας απ' αυτούς ήταν και ο πατέρας του... Αυτοί οι αντιφασιστικοί - πατριωτικοί αγώνες και η τεράστια προσφορά αναγνωρίστηκαν τότε από τους συμμάχους και την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση".

Ωστόσο, το εφοπλιστικό κεφάλαιο και οι εμφυλιοπολεμικές κυβερνήσεις τον εκδικήθηκαν όπως και πολλούς άλλους αγωνιστές για αυτή την πατριωτική και διεθνιστική του δράση. Στις 24 Δεκέμβρη του 1947 ο Αντώνης Αμπατιέλος συλλαμβάνεται για μια ακόμα φορά, όμως από κείνη τη στιγμή αρχίζει η μακριά νύχτα των 16,5 χρόνων στέρησης της ελευθερίας του.

Στη δίκη της ΟΕΝΟ όπως έμεινε στην ιστορία (η δίκη της ηγεσίας της) και κράτησε 20 μέρες, ο Α. Αμπατιέλος καταδικάζεται σε θάνατο, που ματαιώθηκε από τη διεθνή κατακραυγή που ξεσηκώθηκε. Ακολουθούν φυλακές και τόποι εξορίας, αλλά η ηρωική δράση του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ Αντώνη Αμπατιέλου, σε δύσκολες και διαφορετικές κάθε φορά συνθήκες συνεχίζεται και η προσφορά του στην εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα, μέσα από το ΚΚΕ μέχρι την τελευταία πνοή της ζωής του.

ΠΗΓΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΕΔΩ

Έναν τέτοιον άνθρωπο, έναν τέτοιο λεβέντη, προσπαθούσε επί 16,5 χρόνια η Μπέτυ, η σύντροφός του, να βγάλει από τη φυλακή. Κι ακριβώς για τούτο ο αγώνας της υπερβαίνει την απλοϊκή προσπάθεια μιας ερωτευμένης γυναίκας και ανάγεται σε σπουδαία σελίδα της ιστορίας ολάκερου του τόπου και του λαϊκού κινήματος. Και ως τέτοια ακριβώς την ανεβάζουμε κι εμείς στο ιστολόγιο ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι την αλήθεια. Ποιος αγωνίστηκε να κατακτήσει το 8ωρο στα ελληνικά καράβια και πώς το πλήρωσε. Και πώς πλήρωσε μαζί του και η γυναίκα του. Όπως πάντα πληρώνουν τη μοίρα των ναυτικών και όσοι τους αγαπούν. Αν και δεν είναι ίδιες πάντα οι ιστορίες των ανθρώπων και οι μοίρες τους παίζουν περίεργα παιχνίδια. Ακόμη και έτσι, η ιστορία της δασκάλας και του ναύτη δεν μπορεί παρά να συγκινεί όσους τη διαβάζουν αλλά και κάποιους να μας αγγίζει σε σημεία που πονάνε...

Πάντως το ζεύγος Αμπατιέλου πρόκαμε να ζήσει και ωραίες μέρες. Εκείνος βγήκε από τη φυλακή το 1964:

Το ζεύγος Αμπατιέλου σε πορεία Ειρήνης, το Μάη του 1964

Σύντομα όμως άρχισε ο νέος Γολγοθάς της πατρίδας και του λαού, η χούντα της 21ης Απριλίου. Νέες περιπέτειες για τους Αμπατιέλους και όλο το λαό. Στην αρχή ξενιτεύτηκαν:

Αργότερα εκείνος επέστρεψε στην Ελλάδα και τα κατάφερε να βρεθεί και πάλι στη φυλακή!

Να τονίσουμε ότι από τη χούντα είχε συλληφθεί και η Μπέτυ Αμπατιέλου και αργότερα απελάθηκε στο εξωτερικό.

Με τη μεταπολίτευση όμως το κόμμα του Αντώνη Αμπατιέλου, το ΚΚΕ, αναγνωρίστηκε και ο ίδιος εξελέγη βουλευτής. Ως βουλευτή τον γνώρισα κι εγώ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Στέλεχος του κόμματος και η γυναίκα του, η Μπέτυ. Εξάλλου κομματικό στέλεχος ήταν και στο κόμμα της πατρίδας της, πριν γνωρίσει τον Αμπατιέλο. Εγώ όμως, το έγραψα ήδη, δεν τη γνώρισα ποτέ. Ήταν και οι εποχές πια αλλιώτικες. Και μπορεί να είχε τελειώσει ο Γολγοθάς για την πατρίδα αλλά το ΚΚΕ συνέχιζε το δικό του.

Έτσι εξηγείται που κανείς δε φρόντισε να μας πει την ιστορία του Αμπατιέλου. Μέσες άκρες ξέραμε ότι ήταν από τους παλιούς αλλά τι έκανε και τι πέρασε το αγνοούσαμε. Είχαμε άλλα να ασχοληθούμε τότε. Πρώτα πρώτα με την τεράστια ανεργία των ναυτεργατών και δεύτερον, όσοι ανήκαμε και στο κόμμα, με την εσωκομματική κρίση. Έτσι σύντομα στο πρόσωπο του Αμπατιέλου αρχίσαμε να βλέπουμε τον άνθρωπο που μας έφερνε τη γραμμή από τα πάνω και που δε ήταν του γούστου μας. Το αν η στάση του υπαγορευόταν από κομματική πειθαρχία ή συμφωνούσε και ο ίδιος με τη γραμμή του κόμματος, λίγο μας ένοιαζε. Ποιος νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες μέσα στο χαμό; Όταν βλέπει με φρίκη τον καιάδα της ανεργίας; Και το κόμμα του εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ ως ευρύτερη αριστερά; Μιλώ πάντα για τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Και την εποχή του 11ου συνεδρίου του κόμματος που κατέληξε σε έντονες διαμαρτυρίες από τη μεριά της κομματικής οργάνωσης ναυτεργατών αλλά και τις αθρόες διαγραφές στελεχών της οργάνωσης.

Έτσι δε μάθαμε ούτε την ιστορία του Αμπατιέλου μα ούτε και ακόμη σήμερα ξέρουμε τι ακριβώς παίχτηκε στις δικές μας μέρες, ποιος ήταν ο καλός και ποιος ο κακός. Γράφονται πολλά, πχ στα βιβλία που έγραψε ο Κώστας Γιαμπάνης, διαγραμμένος κι αυτός από την κομματική οργάνωση ναυτεργατών και μάλιστα με απόφαση του Πολιτικού Γραφείου στο οποίο συμμετείχε και ο Αμπατιέλος. Τι ακριβώς στάση κράτησε τότε ο Αμπατιέλος; Δεν μπορώ να ξέρω. Και το ίδιο θα πω και για το Γιαμπάνη και για όλους. Μπήκε μέσα μας ο σπόρος της αμφιβολίας και δεν ξέραμε από πού να φυλαχτούμε. Ακόμη και στις στενές προσωπικές μας σχέσεις. Τουλάχιστον η Μπέτυ Αμπατιέλου είχε πιο καθαρές καταστάσεις να αντιμετωπίσει όταν πάλευε για τον άνθρωπό της και σύντροφο στη ζωή και στον αγώνα. Εμείς όχι...

Ο θάνατός της λοιπόν δεν μπορεί παρά να μου ξυπνάει μνήμες που πονούν πολύ και ας μην τη γνώρισα ποτέ προσωπικά. Ακόμη και που ήταν δασκάλα σήμερα το έμαθα, διαβάζοντας για τη ζωή της, ίσα ίσα για να με ακουμπήσει περισσότερο η ιστορία της.

Ένας θάνατος που η μοίρα του έδωσε μια τραγικά συμβολική διάσταση. Πεθαίνοντας η Μπέτυ Αμπατιέλου, η κομμουνίστρια που "ράπισε" μια βασίλισσα, σήμανε και το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Και μιλώ για τα θλιβερά επεισόδια της 20ης Οκτώβρη 2011, στην πλατεία Συντάγματος. Ευτυχώς δεν έζησε να το δει κι αυτό. Κομμουνιστές να βαράνε άλλους διαδηλωτές. Πρόκαμε να σταματήσει η δική της καρδιά πριν την καρδιά του άτυχου οικοδόμου, του Δημήτρη Κοτζαρίδη, που κατέρρευσε εν μέσω της διαδήλωσης. Πόσα και ποια γεγονότα είδαν όσοι πήραν μέρος σ' αυτή τη σύγκρουση; Ο καθένας τώρα λέει τα δικά του. Κι εγώ, που έζησα χρόνια πριν, τη σύγκρουση σε ένα άλλο επίπεδο βέβαια, δίχως ρόπαλα, εντός της οργάνωσης, ξέρω καλά πως ακόμη και όταν ζεις τα γεγονότα από κοντά δεν έχεις ξεκάθαρο τι έχει συμβεί. Όπως ακριβώς δε βλέπεις το δάχτυλό σου το ίδιο όταν πολύ το πλησιάσεις στα μάτια σου.

Κι αναρωτιέμαι: Υπάρχει τελικά Η αλήθεια; Ή ο καθένας κουβαλάει τη δική του αλήθεια; Ένα παζλ που θυμίζει ραγισμένο καθρέφτη σε χίλια κομματάκια και που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δώσει καθαρό είδωλο; Πού να κοιτάξω και πού να κοιταχτώ για να μάθω ποια επιτέλους είναι η εποχή μου και η γενιά μου; Κι άντε τώρα να βγάλεις άκρη και με τις παλιότερες γενιές και εποχές. Μπορείς;

Δε διεκδικώ λοιπόν το αλάθητο ούτε το χάρισμα του παντογνώστη. Τα πράγματα έχουν πολλές και διαφορετικές όψεις και κανείς δεν μπορεί όλες μα όλες να τις γνωρίζει. Υποκειμενικά λοιπόν αλλά όσο πιο τίμια μπορώ κοιτάζω την πραγματικότητα και με αφορμή και το θάνατο της Μπέτυς Αμπατιέλου θέλω να κλάψω πολύ. Όσο που να μαλακώσει λίγο ο αφόρητος πόνος. Κι όσο να δικαιωθεί ο στίχος του ποιητή:

Πρέπει να κλάψεις πολύ για να κάνεις τον κόσμο να γελάσει!

Αντώνης και Μπέτυ με τον παλαίμαχο σκωτσέζο κομμουνιστή Γουίλι Γκάλαχερ,

το 1964 μετά την αποφυλάκιση του Αμπατιέλου

Κι από τη Μπέτυ Αμπατιέλου αυτό κρατώ. Κι ας μη τη γνώριζα προσωπικά. Την τεράστια επιμονή και υπομονή για να φέρει πίσω το γέλιο και τη χαρά. Ένα τεράστιο δίδαγμα η ζωή της και η προσωπικότητά της.

Τη βλέπουμε εδώ με τη μητέρα του άντρα της, την Ασημίνα Αμπατιέλου. Σε ένα ταξίδι της στην Ελλάδα στα χρόνια που εκείνος ήταν στη φυλακή κι εκείνη ζούσε στο Λονδίνο. Κι όμως ακόμη και τότε κρατούσε ένα πλατύ χαμόγελο. Πού την έβρισκε τόση δύναμη;

Ίσως αυτό ακριβώς να είναι το μυστικό. Και για τούτες τις μαύρες μέρες. Που αποχαιρετίσαμε όχι μόνο την Μπέτυ, εκείνη τουλάχιστον έφυγε πλήρης ημερών, αλλά και έναν ακόμη νεκρό επάνω στις επάλξεις. Να πάρουμε πάλι να τραγουδάμε στη μνήμη και της Μπέτυς και του Δημήτρη το τραγούδι:

Πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες

οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί.

Όχι άλλα δάκρυα κλείσαν οι τάφοι

λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί.

Λουλούδι φωτιάς βγαίνει στους τάφους

μήνυμα στέλνουν οι πρώτοι νεκροί.

Απάντηση θα πάρουν ενότητα κι αγώνα

για νά 'βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί.

________________________________

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

1. http://sarantakos.wordpress.com/2011/10/17/betty-ambatielos/


"Για την Μπέτυ Αμπατιέλου έχουμε ξαναγράψει στο ιστολόγιο, και συγκεκριμένα για το χαστούκι (;) που ίσως έδωσε στη βασίλισσα Φρειδερίκη, το χαστούκι (;) που (πολύ) έμμεσα έριξε την κυβέρνηση Καραμανλή το 1963. Σήμερα, για να τιμήσουμε τη μνήμη της, παρουσιάζω κι άλλο υλικό για την πεισματάρα δασκάλα από το Κάρντιφ."

"Όπως γράφει στα απομνημονεύματά του ο Αντώνης Αμπατιέλος, ο πρόεδρος της ΕΔΑ Ιω. Πασαλίδης ρώτησε αργότερα την Μπέτυ Αμπατιέλου αν πράγματι χαστούκισε τη Φρειδερίκη, κι όταν εκείνη επανέλαβε πως όχι, ο Πασαλίδης τη συμβούλεψε: «Μη λες ότι δεν τη χτύπησες. Ο λαός θέλει να λες ότι τη χτύπησες»."



Γελοιογραφία του Μποστ για τη συνάντηση Μπέτυς Αμπατιέλου και Πιπινέλη (1963 )

"Η συνάντηση Πιπινέλη-Αμπατιέλου, την οποία απεικονίζει το σκίτσο του Μποστ, έγινε στις 11 Ιουλίου. Ο Πιπινέλης υπόσχεται ότι θα διαβιβάσει στον Βασιλέα το αίτημα για αποφυλάκιση του Αμπατιέλου. Ενδεικτικός της διμέτωπης νοοτροπίας ορισμένων Κεντρώων είναι ο τίτλος της εφημ. Ελευθερία, που κατηγορεί για «ενδοτικότητα» τον Πιπινέλη και ενοχλείται που η συνάντηση έγινε υπό την πίεση του πεζοδρομίου."

Καταλαβαίνετε τι γυναικάρα ήταν η Μπέτυ Αμπατιέλου; Κατάφερε σε συνθήκες Αγγλίας και εποχής 1963 να επιβάλει τη θέληση του ... πεζοδρομίου! Εμείς σήμερα, εκατομμύρια λαού, δεν ξέρουμε τον τρόπο να επιβάλουμε τη θέληση ενός ολόκληρου λαού. Πάρεξ βγαίνουμε στις πλατείες και πλακωνόμαστε μεταξύ μας. Σημαία βρε να την κάνουμε αυτή τη γυναίκα, και με τη φωτογραφία της να κατεβαίνουμε από δω και μπρος στις διαδηλώσεις. Αν μη τι άλλο για να μην ξεχνάμε πού πρέπει ο λαός να ρίχνει τα χαστούκια!

2. http://www.britishpathe.com/record.php?id=43390 Βίντεο από τις διαδηλώσεις στην Αγγλία με πρωταγωνίστρια την Μπέτυ Αμπατιέλου, 1963:

London. GV. Exterior of the Aldwych Theatre. GV. & SV. People going into the Theatre. GV. Inside the foyer. SCU. Earl Mountbatten talking to the Earl of Avon (Anthony Eden). SCU. Yeomen of the Guard.

SV. Princess Marina, Princess Alexandra and her husband Mr Angus Ogilvy arriving and being greeted. SV. Princess Alexandra and Mr Ogilvy. SV. The Queen Mother talking to the Duke of Gloucester. GV. & SV.

SV. Exterior, crowds of anti-Greek demonstrators. LV. The Queen Elizabeth II and King Paul of Greece arriving. SCU. Demonstrators holding banner. LV. Queen Frederika and Prince Philip arriving. SV. Interior, Queen being greeted by Foreign Secretary Lord Home, who also greets King Paul and they both shake hands with Lady Home. CU. Yeomen of the Guard. SV. Queen Frederika and Prince Philip being greeted by Lord and Lady Home. SCU. King Paul and the Queen Mother. CU. Queen. SCU. Queen Frederika as she greets and kisses the Queen Mother.

GV. The Greek Embassy. SV. Mrs Betty Ambatielos, English born wife of Greek political prisoner, being interviewed by reporters. Her husband has been imprisoned for 16 years. CU. Mrs Ambatielos. GV. The Greek Embassy. SV. & SCU. Mrs Ambatielos holding up document which contains assurance of Greek Prime Minister that he will urge the King to release Mr Ambatielos.

3. http://www.sarantakos.com/asteia/mpost/ampatielou.html

"Πάντως η Φρειδερίκη μαζί με την πριγκίπισσα Ειρήνη προσπάθησαν να διαφύγουν ενώ ο αστυνομικός συνοδός τους είχε εξουδετερωθεί από τους διαδηλωτές, και έστριψαν σε μια πάροδο που όμως ήταν αδιέξοδο –έντρομη, η Φρειδερίκη αναγκάστηκε να χτυπήσει το κουδούνι της πρώτης πόρτας που βρήκε μπροστά της και να ζητήσει από την έκπληκτη κυρία που έμενε στο σπίτι αυτό, μια αμερικανίδα ηθοποιό, να τους επιτρέψει την είσοδο μέχρι να έρθουν οι αστυνομικοί να τις παραλάβουν.

Οι επόμενες μέρες της Φρειδερίκης δεν ήταν καλύτερες. Στις μετακινήσεις της έβρισκε μπροστά της διαδηλωτές. Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος της Ελευθερίας: Πολιορκείται συνεχώς η βασίλισσα εν Λονδίνω. Την Κυριακή 21/4 η εφημερίδα Σάντεϊ Εξπρές δημοσιεύει βιαιότατο άρθρο στο οποίο χαρακτηρίζει ανεπιθύμητη καλεσμένη τη Φρειδερίκη.[...]

Πράγματι, τη νύχτα της Παρασκευής 26/4 προς Σάββατο, η Μπέτυ Αμπατιέλου οργανώνει «αγρύπνια διαμαρτυρίας» έξω από το ξενοδοχείο μαζί με αριστερούς ελληνοκύπριους του Λονδίνου. Η Φρειδερίκη αναγκάζεται και πάλι να χρησιμοποιήσει μια πλαϊνή είσοδο για να τους αποφύγει. Λεπτομέρεια: επειδή ο νόμος απαγορεύει την καθιστική διαμαρτυρία στο οδόστρωμα, όχι όμως την πορεία, οι διαδηλωτές περνούν τη νύχτα βηματίζοντας συνεχώς πάνω-κάτω σε λίγα μέτρα του δρόμου, δήθεν ότι κάνουν πορεία.

Το Σάββατο ο βρετανός υπουργός εξωτερικών λόρδος Χιουμ δίνει στη δημοσιότητα επιστολή προς τη βασίλισσα Φρειδερίκη στην οποία εκφράζει τη λύπη του για τα επεισόδια Η επιστολή έχει το αποτέλεσμα να εντείνει τις διαμαρτυρίες της αγγλικής κοινής γνώμης, κι έτσι τη νύχτα του Σαββάτου προστίθενται στην αγρύπνια και τέσσερις βουλευτές του Εργατικού Κόμματος, ενώ ο τύπος παραλληλίζει την Ελλάδα των πολιτικών κρατουμένων με την Ισπανία του Φράνκο (είναι νωπή η εκτέλεση, στις 20 Απριλίου, του κομμουνιστή Χουλιάν Γκριμάου ύστερα από δίκη-παρωδία).

Η Μπέτυ Αμπατιέλου εμφανίζεται στα δελτία ειδήσεων της αγγλικής τηλεόρασης, όπου αρνείται ότι χαστούκισε τη Φρειδερίκη, ενώ φτάνει από την Αθήνα στο Λονδίνο ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Την Κυριακή 28/4 επισκέπτεται μαζί με την Αμπατιέλου το ξενοδοχείο Κλάριτζες. Ο Λαμπράκης ζητάει ακρόαση από τη βασίλισσα η οποία δεν γίνεται δεκτή, όπως του ανακοινώνει ο υπασπιστής του διαδόχου, ο ταγματάρχης Αρναούτης. Ο Λαμπράκης δίνει συνέντευξη στις βρετανικές εφημερίδες, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι στην Ελλάδα δεν κυβερνά η κυβέρνηση ή ο βασιλεύς αλλά η βασίλισσα. Η Φρειδερίκη λέγεται ότι ενοχλήθηκε τρομερά από την παρέμβαση Λαμπράκη και είπε, “Δεν θα με απαλλάξει κανείς από αυτόν”, όπως έγραψε ο γραμματέας των ανακτόρων Γεράσιμος Τσιγάντες.

Η Φρειδερίκη επιστρέφει στις 30 Απριλίου ενώ τις επόμενες μέρες το θέμα συζητιέται στη βρετανική Βουλή των Κοινοτήτων, όπου η εργατική αντιπολίτευση καυτηριάζει την εσωτερική κατάσταση της Ελλάδας.

Στις 22 Μαΐου δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Σε αφήγησή του ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει ότι ο τότε αρχηγός της Χωροφυλακής Βαρδουλάκης του είχε εκμυστηρευτεί ότι “κατά λάθος σκοτώθηκε ο Λαμπράκης. Η βασίλισσα είχε δώσει εντολή να τον στραπατσάρουν…”

Ο Λαμπράκης χαροπαλεύει επί μέρες αλλά χάνει τη μάχη στις 27 Μαΐου. Η κηδεία του γίνεται πάνδημη την επόμενη μέρα· την ίδια μέρα στο Λονδίνο γίνεται διαδήλωση, όπου μιλάει και η Μπέτυ Αμπατιέλου, ενώ ο Μπέρτραντ Ράσσελ εκφράζει την ευχή ότι το βασιλικό ταξίδι θα ματαιωθεί. Η «Επιτροπή των 100» ήδη αναγγέλλει διαδήλωση έξω από τα ανάκτορα του Μπάκινχαμ για την πρώτη μέρα της βασιλικής επίσκεψης, στις 9 Ιουλίου. Τις επόμενες μέρες, και ενώ ξετυλίγεται το κουβάρι του παρακρατικού δικτύου που δολοφόνησε τον Λαμπράκη, πληθαίνουν οι ειδήσεις από το Λονδίνο για τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που ετοιμάζονται, ενώ συνδικαλιστικοί και άλλοι φορείς ζητούν τη ματαίωση του ταξιδιού.

Ο Καραμανλής προβάλλει εντονότατη τη διαφωνία του, ζητώντας να ματαιωθεί με εύσχημο τρόπο το ταξίδι και επισείοντας τον κίνδυνο χειρότερων επεισοδίων αλλά ο βασιλιάς Παύλος παραμένει αμετάπειστος. Τα πράγματα οδηγούνται σε κρίση και στις 11 Ιουνίου ο Καραμανλής παραιτείται. Μια εβδομάδα αργότερα αναλαμβάνει εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση ο Παν. Πιπινέλης, υπουργός Εμπορίου στην προηγούμενη κυβέρνηση, με στόχο να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές περί τον Νοέμβριο. [...] "

4. http://www.grahamstevenson.me.uk/index.php?option=com_content&view=article&id=655:betty-and-tony-ambatielos&catid=1:a&Itemid=97

Betty Bartlett, born in around 1918, became better known from the late 1940s and for some decades on the left in the UK and internationally, as Betty Ambatielos, a Welsh Communist who became a doughty campaigner for Greek democracy and her own husband’s release from incarceration by fascism in Greece. She was the wife of Antonis Ambatielos, a Greek Communist serving a life sentence in his native country, arising from the defeat of the left by authoritarian forces in the post-Second World War Greek civil war.

Known more widely as Tony, Ambatielos was a Greek seafarer who found sanctuary during the Second World War in Britain and was leader of a Communist-led maritime union. He had initially been sentenced to death. Understanding how this arose is a key to understanding how Betty Bartlett, an ordinary young woman from Cardiff became an internationally renowned campaigner.

5. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=6500190&publDate=18/10/2011 Τελευταίο «αντίο» στη συντρόφισσα Μπέττυ Αμπατιέλου


6. http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=318655 Πέθανε η Μπέττυ που σταμάτησε τη Φρειδερίκη

7. http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=645879 Πέθανε η Μπέττυ Αμπατιέλου

8. http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=3781819&publDate= ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΣ

9. http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=3837971&publDate=17/12/2006 και http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5701519&publDate=20/6/2010 Δημήτρης Τατάκης

10. http://www.politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=21599&sid=feca9cd1baed18af9cd9761ae816d082

[...] Έτσι ύστερ΄ από μερικούς μήνες κι αφού πρόσθεσα στο βιβλίο σχετικό πρόλογο και παράρτημα με πολύτιμες συνεντεύξεις και μαρτυρίες από συντρόφους που ήξεραν τον Τατάκη, όπως οι παλαίμαχοι ναυτεργάτες αγωνιστές Σταμάτης Σκόρδος, Γιώργος Μπαϊράμης και ο Νίκος Σαραβάνος, το βιβλίο ξανακυκλοφόρησε πιο προσεγμένο στην εμφάνιση, και στο εξώφυλλο έγραφε: Εκδόσεις ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ< ΠΕΙΡΑΙΑΣ 1981.

Από τότε πέρασαν τρία άσχημα χρόνια, που στη διάρκειά τους ο οπορτουνισμός εκμεταλλευόμενος το ανώμαλο εσωκομματικό καθεστώς και την έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας, συνέχιζε να τρώει σαν σαράκι ό,τι ωραίο είχαμε χτίσει στο Κόμμα με αγώνες και θυσίες.

Η “ηγεσία του Φλωράκη”, ανίκανη να αξιοποιήσει τη νέα μεταχουντική κατάσταση και τα τεχνάσματα των Αμερικανών και της άρχουσας τάξης, εγκλωβίστηκε στις “αναλύσεις” και στις μηχανορραφίες των νέων αναθεωρητών. Και το αποτέλεσμα ήταν να διωχτούν από το Κόμμα πολλά μέλη και στελέχη, ιδιαίτερα από την Εργατική Τάξη. [...]

11. http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=1928 Αναμνήσεις ενός ναυτεργάτη, του Κώστα Γιαμπάνη

Η κρίση, που σαν σαράκι κατατρώγει το ΚΚΕ, έχει δημιουργήσει πολύ άσχημη κατάσταση. Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της κατάστασης είναι η αποδιοργάνωση και συρρίκνωση του κόμματος. Πολλοί σύντροφοι, που δεν μπορούν ακόμα να δουν τις αιτίες, βάζουν το ερώτημα: ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ; Το να βάζεις, όμως, ερωτήματα είναι.. επικίνδυνο πράγμα, γιατί, ψάχνοντας να βρεις την απάντηση, θα πέσεις αργά ή γρήγορα πάνω στην προδοσία της ηγεσίας του ΚΚΕ.[...]

«Άμεσος και μελλοντικός στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η αλλαγή με κατεύθυνση το σοσιαλισμό, δηλαδή την εφαρμογή συνολικού πλέγματος οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών μέτρων και σειράς ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων από μια δημοκρατική κυβέρνηση».

Πρώτ' απ’ όλα, αυτό το γενικό και αόριστο «αλλαγή με κατεύθυνση το σοσιαλισμό» τι πράγμα είναι; Ευχή ή σύνθημα θολούρας και αυταπατών;

Δεύτερο, τέτοιες θέσεις για το σοσιαλισμό έχουν τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Κι αυτά διακηρύχνουν πως με διάφορες ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις θα πάνε στο... σοσιαλισμό!

Έχει περάσει από τότε που. το πρωτοείπαν ένας αιώνας όμως κανένα δεν πήγε στο σοσιαλισμό, και ούτε θα πάει, γιατί απλούστατα ο σοσιαλισμός τους δεν είναι τίποτ' άλλο παρά εξωραϊσμένος, εκσυγχρονισμένος και ραφιναρισμένος κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός. [...]

12. http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=807 Μανόλης Πυθαρούλης

13. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΕΝΟ από το περιοδικό ΜΑΤΣΑΚΟΝΙ - Άρθρο του Κ. Γιαμπάνη (αρχείο pdf)

14. Η σύγκρουση στο Σύνταγμα - μια μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα