BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Μειώθηκαν οι εκατομμυριούχοι εφοπλιστές, δοκιμάκι μ'...

Προ καιρού γραμμένο το άρθρο αλλά αξίζει να το διαβάσουμε... Διότι μην κοιτάς που εσύ δοκιμάκι μου δε βρίσκεις καράβι για το εκπαιδευτικό σου, και κλαίγεσαι που θα σε διαγράψουν από τη σχολή, και οι εφοπλισταί μας διέρχονται κρίσιν τεραστίαν. Εδώ καράβια χάνονται που λέγει και ο λαός, κι εσύ δοκιμάκι μου βαρκούλες τα όνειρά σου αρμενίζεις;

Τι νόμιζες, σε ρωτώ τι νόμιζες; Πως οι άνθρωποι μετράνε; Αμ δε!!! Όλα για το κέρδος γίνονται δοκιμάκι μ' σε τούτον τον ντουνιά. Για σένα ποιος θαρρείς ότι νοιάζεται; Ο κανένας! Στο λέω και στο υπογράφω εγώ που κοντεύω πια τρεις δεκαετίες εδώ στη στεριά. Μια από τις αμέτρητες στυμμένες λεμονόκουπες στο βωμό του κέρδους των ελληναράδων εφοπλιστών.

120.000 Έλληνες ναυτικοί, δοκιμάκι μου, ήμασταν στα δικά μου χρόνια. Λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Πού πήγαν οι άλλοι; Εκεί που σε προορίζουν κι εσένα. Στον καιάδα της ανεργίας. Κάποιοι τυχεροί τα κατάφεραν να βρουν καινούρια δουλειά, στεριανή. Τους άλλους; Τους έφαγε η μαρμάγκα και το μαύρο φίδι. Να φυλάγεσαι δοκιμάκι. Γιατί είναι αχόρταγη και η μαρμάγκα και το φίδι.

Και να θυμάσαι. Από μένα που δοκίμασα στο πετσί μου και τα δύο. Σωτήρες δεν υπάρχουν σήμερα. Δεν υπήρξαν ποτέ. Αν δεν πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου, αν δεν παλέψεις για τα δικαιώματά σου, μην καρτερείς να σε λυπηθούνε. Ούτε οι δεκαροχάφτες ούτε οι άλλοι που κυνηγάνε ψήφους. Ειδικά τώρα που ζόρισαν τα πράγματα. Και ειδικά εδώ, στην Ελλάδα.

Αν δεν παλέψεις εσύ ο ίδιος δοκιμάκι μου για τη ζωή σου, κανείς μα κανείς δε θα έρθει να σε σώσει. Ούτε κι εγώ. Που σου μίλησα μέσα από την καρδιά μου και ακριβώς γι' αυτό σου λέω στα ίσα πως ίδια κρατάω απόσταση και από όσους μας εκμεταλλεύονται και από όσους σκύβουν το κεφάλι και αφήνονται στην εκμετάλλευση. Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένοντας ίσως κάποιο θαύμα...

Και τώρα διάβασε να μαθαίνεις. Για τη λαμπρή ελληνική μας ναυτιλία. Μιας χώρας που βουλιάζει στα χρέη της. Τη ναυτιλία της χώρας που όλοι οι δυνατοί της γης παλεύουν, λέει, να μη χρεοκοπήσει. Πού είναι τώρα όλοι αυτοί οι φραγκάτοι - θα δεις αναλυτικά τα ονόματά τους παρακάτω - να σώσουν την πατρίδα; Αχ, δοκιμάκι μου. Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Μόνο πορτοφόλι.

Δεν έχει καν καρδιά. Γι' αυτό δοκιμάκι να ετοιμάζεσαι. Για τον άκαρδο κόσμο που σε περιμένει με ανοιχτές τις ... δαγκάνες του. Είτε μπεις τελικά σε κάποιο καράβι είτε απομείνεις στη στεριά να βλέπεις από μακριά τις τσιμινιέρες.

Σφίξε λοιπόν την καρδιά σου. Σφίξε και τη γροθιά σου. Γιατί ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Και γιατί μονάχα όποιος τολμά νικάει. Καλή σου τύχη, δοκιμάκι μ'...


Μειώθηκαν οι εκατομμυριούχοι εφοπλιστές...

Submitted by admin on Mon, 21/06/2010 - 06:22. ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ

Λιγότερες ναυτιλιακές εταιρείες, είχαμε κατά το περασμένο 12μηνο, αλλά και λιγότερους «εκατομμυριούχους» Έλληνες εφοπλιστές, όσον αφορά την χωρητικότητα σε dwt. Όπως αναφέρει η περιοδική έκδοση «Ναυτιλιακή», που είναι ταυτισμένη με την διεθνή έκθεση «Ποσειδώνια», οι ναυτιλιακές εταιρείες που διαθέτουν χωρητικότητα πάνω από εκατομμύριο dwt περιορίσθηκαν από 57 σε 54. Εξάλλου, σύμφωνα με τα στοιχεία της Petrofin, στο ίδιο διάστημα μειώθηκε και ο αριθμός των ναυτιλιακών εταιρειών που διαχειρίζονται ποντοπόρα πλοία. Αναλυτικότερα, καταγράφηκαν συνολικά 758 εταιρείες και είναι λιγότερες κατά 15 ( σε ποσοστό αντιστοιχεί στο 2%) σε σύγκριση με πέρσι. Οι σχεδόν μισές εταιρείες (340 εταιρείες) ανήκουν σε εφοπλιστές που διαχειρίζονται ένα με δύο πλοία. Οι μικρές εταιρείες αυτές πάντως μειώθηκαν κατά 13 σε ένα χρόνο.

Επίσης 171 εταιρείες ( 161 πέρσι) διέθεταν πλοία από 3 έως 4. Κατά είκοσι εταιρείες μειώθηκαν οι εταιρείες με στόλο από πέντε έως οκτώ πλοία. Εφέτος είναι 103 και 123 πέρσι. Αμετάβλητες είναι οι εταιρείες με στόλο από 9-15 πλοία, που ανέρχονται σε 80. Κατά δύο μειώθηκαν ( από 35 σε 33) οι εταιρείες που διαθέτουν 16 έως 24 πλοία. Επίσης, 31 είναι και οι εταιρείες που διαχειρίζονται περισσότερα από 25 πλοία. Αυτή την περίοδο ναυπηγούνται για λογαριασμό ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακών εταιρειών 748 συνολικά πλοία, που ισοδυναμούν με 65 εκατομμύρια dwt. Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο Τεντ Πετρόπουλος της Petrofin, οι Έλληνες εφοπλιστές θα πρέπει να εξασφαλίσουν γύρω στα 52,6 δις δολάρια, ως τα τέλη του 2013, ώστε να ολοκληρώσουν τις παραγγελίες που εκτελούνται στα διάφορα ναυπηγεία.

Τώρα, όσον αφορά τις ναυτιλιακές εταιρείες και την χωρητικότητα των πλοίων τους, στην κατάταξη των μεγάλων Ελλήνων εφοπλιστών δεν συμπεριλαμβάνονται οι κ. Ευάγγελος Πιστιόλης της Top Ships, ο κ. Άκης Τσιριγκάκης της Star Bulk Carriers, ο κ. Γ. Κουμάνταρος της Atlantic, ο κ. Χ. Μυλωνάς και ο κ. Ι. Γιουρούκος της Technomar. Ωστόσο στους μεγαλύτερους εφοπλιστές συμπεριλαμβάνονται πλέον ο κ. Μίνωας Κυριακού και η οικογένεια Γουλανδρή.

Μεγαλύτερος Έλληνας εφοπλιστής το προηγούμενο δωδεκάμηνο ήταν ο κ. Γιώργος Οικονόμου με 97 πλοία τα οποία ήταν συνολικής χωρητικότητας 11.230.192 dwt.

Στη δεύτερη θέση ακολουθεί οκ. Γιάννης Αγγελικούσης με τις δύο εταιρείες του, Maran Tankers και Marangas με 49 πλοία, χωρητικότητας 10.040.600 dwt. Ο ίδιος εφοπλιστής διαθέτει και την εταιρεία Anangel, που έχει 27 πλοία, χωρητικότητας 4.741.000 dwt..

Στην τρίτη θέση ανέβηκε ο Ελληνοαμερικανός εφοπλιστής κ. Πίτερ Γεωργιόπουλος με 72 πλοία και 7.469.000 dwt. Ο όμιλος του Παναγιώτη Τσάκου, βρίσκεται στην τέταρτη θέση με 74 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 7. 282.341 dwt. Στην πέμπτη θέση ακολουθεί ο κ. Διαμαντής Διαμαντίδης που πήρε τη θέση της κυρίας Αγγελικής Φράγκου, που υποχώρησε στην δέκατη τρίτη θέση. Αξιοσημείωτη είναι η ενίσχυση των αδελφών των κ. Κωνσταντίνου και κ. Ανδρέα Μαρτίνου που μπήκαν στην πρώτη δεκάδα. Ο πρώτος από την 11η θέση ανέβηκε στην 8η και ο δεύτερος από 15η θέση στην 9η θέση του πίνακα με τους μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές. Επίσης, ο κ. Γρηγόρης Καλλιμανόπουλος από την 56η θέση ξεπετάχθηκε στην 32η θέση με 39 πλοία και 1,8 εκατ. dwt.

Επίσης, να επισημανθεί ότι η ελληνόκτητη ναυτιλία βρέθηκε διαθέτει 2.974 πλοία, άνω των 1.000 τόνων και χωρητικότητα 173,54 εκατομμύρια dwt, αντιπροσωπεύοντας το 14,18% της παγκόσμιας χωρητικότητας σε dwt. Επίσης ο υπό ελληνική σημαία καταλαμβάνει την πέμπτη θέση στη διεθνή κατάταξη. Όμως έρχεται πρώτος στην Ευρωπαϊκή Ενωση σε dwt της Κοινοτικής ναυτιλίας. Επίσης να επισημανθεί ότι από τα 748 υπό ναυπήγηση πλοία, τα 228 είναι δεξαμενόπλοια και αντιπροσωπεύουν το 16,155% της παγκόσμιας ναυπηγούμενης χωρητικότητας σε dwt και τα 394 είναι φορτηγά χύδην φορτίου πλοία, αντιπροσωπεύοντας το 15,13% στην κατηγορία αυτή.


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://www.mediashipping.gr/?q=node/6295

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.