BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΕΤΟΙΜΗ Η ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ!


Ανακοινώνεται ότι συμπληρώθηκαν τα 21 άτομα που απαιτούνται εκ του νόμου για σύσταση συλλόγου, σωματείου κλπ. και με σκοπό την ίδρυση Ένωσης Γυναικών Ναυτικών. Ανάμεσά τους είναι αφενός γυναίκες πλοίαρχοι όλων των τάξεων (από δόκιμοι έως πλοίαρχοι Α΄) καθώς και μία μηχανικός. Τα ονόματα δεν πρόκειται να ανακοινωθούν δημόσια. Και σίγουρα όχι στο διαδίκτυο.  

Φυσικά η ομάδα παραμένει ανοιχτή σε συμμετοχές για όποια γυναίκα ναυτικό το επιθυμεί και από τους κλάδους των πλοιάρχων, των μηχανικών και των ασυρματιστριών, σύμφωνα με την εκφρασμένη θέληση της πλειοψηφίας εκείνων που δήλωσαν συμμετοχή στην ιδρυτική ομάδα. Το σίγουρο μάλιστα είναι πως όσες περισσότερες λάβουν μέρος, τόσο το καλύτερο για την ίδια την Ένωση και το κύρος της.

Δεν ενδιαφέρει αν είναι εν ενεργεία.  Ούτε αν έχουν αποφοιτήσει από τη σχολή. Δεν πρόκειται για συνδικαλιστικό σωματείο εργαζομένων. Συνδικαλιστικά σωματεία ναυτικών υπάρχουν κι εμείς δεν έχουμε πρόθεση να λειτουργήσουμε σε βάρος τους και διασπαστικά μα να συνεργαστούμε μαζί τους για θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Πρότυπό μας είναι οι σοβαρές επαγγελματικές ενώσεις γυναικών που ήδη λειτουργούν στη χώρα μας, πχ νομικών, μηχανικών και σίγουρα η WISTA που δραστηριοποιείται στο χώρο της ναυτιλίας.

Το επόμενο βήμα μας είναι η κατάρτιση καταστατικού. Για το σκοπό αυτό θα απευθυνθούμε σε δικηγόρο και φυσικά θα συζητήσουμε τα άρθρα του διεξοδικά σε συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν το προσεχές διάστημα.

Παρακαλούνται λοιπόν όσες συναδέλφισσες ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος στην ιδρυτική ομάδα, να μου αποστείλουν προσωπικό μήνυμα και να με ενημερώσουν σχετικά. Δε θέλουμε σε ανοιχτή ομάδα όπως αυτή εδώ να προχωρήσουμε σε διαδικασία δήλωσης συμμετοχής φανερά, σεβόμενοι τις ιδιαιτερότητες του επαγγελματικού χώρου και τυχόν εύλογους δισταγμούς για το τι θα είναι αυτή η Ένωση. Αν και εμείς δηλώσαμε προς κάθε κατεύθυνση πως δε θα έχει σχέση με κόμματα ούτε θα επιδοθεί σε ακραίο φεμινισμό.

Σκοπός μας είναι η Ένωσή μας να μπορέσει να εκπροσωπήσει τις γυναίκες ναυτικούς σε αρμόδιους φορείς του κράτους, των εργοδοτών ή και διεθνών οργανισμών που εμπλέκονται στη ναυτιλία. Κι αυτό απαιτεί αφενός σοβαρότητα και αυξημένο αριθμό μελών αλλά και ποιότητα επαγγελματική των μελών μας. Ιδιαιτέρως λοιπόν επιθυμούμε την παρουσία στην Ένωση γυναικών καταξιωμένων στο ναυτικό επάγγελμα ή και γυναικών ναυτικών που αφήνοντας τη θάλασσα σημείωσαν μια πετυχημένη καριέρα στη στεριά. Το ίδιο μας ενδιαφέρει και ο τομέας σπουδών και γενικότερα επαγγελματικών προσόντων. Και όχι μόνο για να δείξουμε προς την κοινωνία ποιες είναι οι γυναίκες ναυτικοί αλλά και για να καλλιεργήσουμε ανάλογα πρότυπα στις υπό εκκόλαψη συναδέλφισσες. Το θεωρούμε απόλυτη αναγκαιότητα αυτό. Για τις γυναίκες που θέλουν να κατακτήσουν έναν πατροπαράδοτα ανδροκρατούμενο χώρο. Να βλέπουν σοβαρά το επάγγελμα του ναυτικού και να έχουν  τη θέληση και τις ικανότητες να το υπηρετήσουν. Όπως βεβαίως και το ήθος που συνάδει με το ρόλο του αξιωματικού εμπορικού ναυτικού.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΣΤΟ FACE BOOK ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ.

https://www.facebook.com/groups/113164568727547/

Μια ομάδα ανοιχτή σε όλους όσους στηρίζουν το θεσμό της γυναίκας ναυτικού,  γυναίκες και άντρες, συναδέλφους και μη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.