BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Τιμούμε την 25η του Μάρτη στο πρόσωπο της καπετάνισσας Δόμνας Βισβίζη


Πουλάκι,πόθεν έρχεσαι, πουλάκι μ' αποκρίσου
μην είδες και μην άκουσες για την κυρα - Δομνίτσα
την όμορφη τη δυνατή, την αρχικαπετάνα,
που 'χει καράβι ατίμητο και πρώτο μέσ΄τα πρώτα,
καράβι που πολέμησε στης Ίμπρος το μπουγάζι;

Και το πουλάκι στάθηκε και το πουλάκι λέει:
Την είδα την απάντησα σιμά στο Αγιονόρος
τρεις μέρες επολέμαγε με δυο χιλιάδες Τούρκους.
Καράβια εδώ, καράβια εκεί, καράβια παρά πέρα
και τούτη σαν τον αετό όρμαγε και χτυπούσε
δεξιά ζερβά και ανάστροφα κι όπου βολούσε ακόμα.

Κι άκουγε βόγκους δυνατούς και στεναγμούς μεγάλους
κι άκουγες κλάματα πικρά, κατάρες στην κατάρα
κι οι θάλασσες κοκκίνιζαν ως φέσια των αγάδων.



Παραθέτουμε την ομιλία της φιλολόγου κ. Μπρίτσου Ελένης για τη Δόμνα Βισβίζη (ΠΗΓΗ)

"Αλάνθαστο και το αισθητήριο και το κριτήριο του λαού. Αναγνωρίζει όπου υπάρχει το Αληθινό , το Ωραίο , το Μεγαλειώδες και η ψυχή της Δόμνας διαθέτει Μεγαλείο.

Εγκατέλειψε περιουσία , γονείς , φίλους και συγγενείς στην Αίνο για δυο αγάπες, της ελευθερίας και του άνδρα της. Από το Μάιο του 1821 μαθητεύει δίπλα του στην πολεμική Αρετή , Υψηλοφροσύνη, Αφοβία και Γενναιοδωρία .

Έχει πάρει το βάπτισμα του πυρός εδώ και μήνες συμμετέχοντας στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Τώρα , στα πόδια της κείτεται νεκρός ο άνδρας της και αυτή αρπάζει το τιμόνι της " Καλομοίρας" και της Μοίρας της...

Το κράτος με το πρόσωπο των Αρεοπαγιτών (για να κρύψει τις πομπές του;) της στερεί το ταίρι της , μα αυτή συνεχίζει αψήφιστα να διακινδυνεύει και τη δική της ζωή και των παιδιών της για την πατρίδα.

Η "Προσωρινή Διοίκηση" προφασίζεται αχρημασία και αυτή αφειδώς και ανυστερόβουλα αντλεί και εξαντλεί τις τελευταίες λίρες από την κασέλα της για τον Αγώνα. Οι αρχές μετά από συνεχείς αναφορές της , της επιτρέπουν να μείνει σε δύο δωμάτια χωρίς πόρτες και παράθυρα στο Ναύπλιο το 1824 , Αυτής που φιλοξένησε και στέγασε επί μήνες στην αίθουσα του πλοίου της την Κυβέρνηση της Στερεάς Ελλάδας. Η ατρόμητη ηρωίδα που βοηθούμενη από τον ύπαρχο του άνδρα της τον Καπετάν Σταύρο Αινίτη , συνεχίζει μετά τη δολοφονία του άνδρα της αστέναχτη και αδάκρυτη μέχρι την άλλη μέρα τη μάχη , ώσπου κόπασε αυτή , για να πλεύσει στη Λιβάδα της Ευβοίας και να θάψει τον άνδρα της στο ναό των Αγίων Αναργύρων.

Η Αρχικαπετάνα , που οι Αρεοπαγίτες θα της ζητήσουν να συνεχίσει το μπλόκο στο στενό του Ευρίπου και να συνδράμει στις επιχειρήσεις της στεριάς με κανονιές από το πλοίο της , θα συνεχίσει αγόγγυστα (χωρίς εκδικητική μανία για τον άδικο θάνατο του άνδρα της , ) και άφοβα τον Αγώνα της , ενός αγώνα διπλού , όχι μόνο του πολέμου , αλλά και της επιβίωσης.

Οι λίρες στην κασέλα σώνονται , η μισθοδοσία ,όμως , των ναυτών και τα πολεμοφόδια καλύπτονται από την αρχή του Ξεσηκωμού με έξοδα των Βισβίζηδων. Η "Καλομοίρα" πάλι ταλαίπωρη και λαβωμένη από τις πολεμικές επιχειρήσεις και την παραμονή της τόσον καιρό στη θάλασσα χρειάζεται καλαφάτισμα και παλάμισμα. Φθάνουν στη Δόμνα οι υπαινιγμοί για τη μετατροπή της σε μπουρλότο (πυρπολικό).

Έπειτα , είναι και οι "μνηστήρες" της "Καλομοίρας" , αχρείοι , που εκμεταλλευόμενοι τη χηρεία της Δόμνας και απαξιώνοντας το φύλο της , θέλουν να σφετερισθούν το μπρίκι της και να αναλάβουν τη διοίκησή του . Αγωνίζεται να το ασφαλίσει με "επικυρωτικό της κυριότητας του κληρονομικού κτήματος επ΄ονόματι των ανηλίκων παιδιών μου".

Οι πάσης φύσεως πιέσεις , οι οικονομικές και των Υδραίων , την εξαναγκάζουν να παραδώσει το άλλοτε κόσμημα της Αίνου , το τόσο στενά συνυφασμένο με την ύπαρξη της, στους Υδραίους για πυρπολικό.

Το 1821 καταφεύγει στο Ναύπλιο πάμφτωχη, γιατί της άρπαξαν και τα τελευταία κοσμήματα που της είχαν απομείνει και μετά από περιπέτειες της επιτρέπεται να μείνει στα δύο δωμάτια , χωρίς πόρτες και παράθυρα , που ήταν εθνικό κτήμα. Εκεί δέχθηκε το δεύτερο τραγικό χτύπημα της μοίρας .Είδε να πεθαίνουν από την πανώλη τα τρία μικρότερα αγόρια της.

1824: " Μέσα σε αυτές τις στερήσεις και τις κακουχίες που η ηρωίδα ζούσε, ήρθε και ένα ευχάριστο μήνυμα . Το φιλελληνικό κομιτάτο της Γαλλίας θα έπαιρνε το μεγαλύτερό της γιο , Δημήτριο για να σπουδάσει στο Παρίσι. Οι Γάλλοι , επειδή ο Δημήτριος ήταν γιος ναυάρχου τον ονόμασαν Θεμιστοκλή . Έκανε τόση εντύπωση στο Παρίσι με την ομορφιά του, τη φουστανέλα και το φέσι , ώστε κέρδισε αμέσως την προστασία της μαντάμ Ρεναμιέ και της ελληνικής καταγωγής δούκισσας Ντ΄ Αμπραντέ . Η ωραία του μορφή φιλοτεχνήθηκε σε πορτρέτο από τη Γαλλίδα καλλιτέχνιδα Αδέλα Ταρντιέ , κυκλοφόρησε σε δελτάρια σε όλη τη Γαλλία σε πολλές χιλιάδες αντίτυπα για την ενίσχυση της ελληνικής επανάστασης. Οι εφημερίδες της Λυών τον εκθείαζαν και ο Βίκτωρ Ουγκώ έγραψε το ποίημα το "Ελληνόπουλο".

21 Μαΐου 1825 : Ο Υδραίος Γ. Ματρόζος και ο Σπετσιώτης Λάζαρος Μασσούς με το πυρπολικό "Καλομοίρα" πυρπόλησαν τη φρεγάτα με το ταμείο του Τουρκικού στόλου ανάμεσα Εύβοιας- Άνδρου- Κέας- Αττικής.

Στο μεταξύ όλο αυτό το διάστημα η Δόμνα παλεύει κρατώντας στα χέρια της έγγραφα που της τα εφοδίασαν κατά καιρούς ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και ο Νικηταράς , ο Μακεδόνας στρατηγός Καρατάσος , Ο Άνθιμος Γαζής όλα βεβαιωτικά για την προσφορά του συζύγου της και της ίδιας , προκειμένου να επιτύχει την αποζημίωση για τα έξοδα του Αγώνα και κάποια σύνταξη . Αποζημίωση μεν δεν επέτυχε, πέτυχε όμως τη μεγάλη σύνταξη των ... 30 δραχμών .

Μετακομίζει στη Σύρο .

Το 1832 επιστρέφει ο Δημήτριος ή Θεμιστοκλής και διορίζεται κατ' αρχάς ακόλουθος του Υπουργείου των Εξωτερικών και το 1845 διοικητής της Νάξου μέχρι το 1876 Πεθαίνει το 1883.

Η Δόμνα μετακομίζει με τη Μαριορή , την κόρη της , που παντρεύτηκε τον πλοίαρχο του Πολεμικού Ναυτικού Θαιράκη , στον Πειραιά , όπου και πεθαίνει το 1850.

Η Δόμνα , η όμορφη , η δυνατή , η αρχικαπετάνα . " Γεια σου , καλέ , χαρά σου βουνά , στεριές και θάλασσες μιλούν για τ ΄όνομά σου."

Και ο Λαός με το αλάνθαστο κριτήριό του την έκανε τραγούδι...

Σε πείσμα της " Επίσημης Ιστορίας" που παρόλα τα τρανταχτά τεκμήρια , αφήνει αμνημόνευτους και ξεχασμένους τη Δόμνα και τον άνδρα της . Το δημοτικό ποίημά της γίνεται το δικαστήριο του Χρόνου."

________________

Στην καπετάν Δόμνα Βισβίζη είναι αφιερωμένο κι ένα υπέροχο μυθιστόρημα:



ΑΝΝΑΣ ΓΚΕΡΤΣΟΥ - ΣΑΡΡΗ


Καλό ταξίδι, Χρύσα! (Ένα βίντεο για την καπετάν Χρύσα Μαργαρη που βιάστηκε να φύγει από κοντά μας)


Καλό ταξίδι, Χρύσα!

Ένα βίντεο για την καπετάν Χρύσα Μάργαρη, τη νεαρή σπουδάστρια της ΑΕΝ Πρέβεζας, που το περασμένο Σάββατο, 17 Μαρτίου 2012, βιάστηκε να κινήσει για το μεγάλο ταξίδι. Ταξίδι που δε συνάδει στο μυαλό και στην καρδιά μας με την ηλικία των 22 ετών.

Και ειδικά για τη Χρύσα, το κορίτσι που ονειρευόταν να σκίσει τις θάλασσας και τους ωκεανούς, άλλα ταξίδια ήταν που της ευχόμασταν κι άλλο τελείως το "καλό ταξίδι" που θέλαμε για εκείνη.

Μα εκείνη βιάστηκε. Κι άνοιξε τα φτερά της για τη γειτονιά των αγγέλων.

Κι εμείς απομείναμε στην αντίπερα όχθη παγωμένοι να της λέμε ταξίδι καλό, ένα ταξίδι που μόνο καλό δεν είναι... Γιατί δεν αντέχουμε οι άνθρωποι να αντικρίσουμε το θάνατο. Και σαν ταξίδι θέλουμε να τον βλέπουμε. Για μας το κάνουμε, όχι για εκείνον που έφυγε. Εκείνος, ο "ταξιδιώτης", ν' ακούσει πια δεν μπορεί. Να απαντήσει δεν μπορεί. Και νόημα κανένα δεν έχει για εκείνον το τι θα πούμε εμείς.

Όπως δεν έχουν νόημα και τα συλλυπητήρια σε τέτοιες περιπτώσεις, σαν της Χρύσας. Γιατί κανένας και τίποτα δεν μπορεί να παρηγορήσει όσους την αγαπούσαν.

Μα τότε τι;

Η μνήμη. Αυτή και μόνο. Το πέρασμα από τούτη τη ζωή που είτε το θέλουμε είτε όχι για όλους μας ένα πέρασμα είναι. Αυτή τη μνήμη λοιπόν θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανή και για την καπετάν Χρύσα. Κι όχι μόνο για τη δροσιά της ηλικίας της. Μα και για το "πείσμα" της, κορίτσι όντας να θέλει να γίνει καπετάνιος. Να τα βάλει με τα κύματα και τους ανέμους. Και να ζήσει τη σκληρή ζωή του ναυτικού.

Δεν της έγινε το χατίρι. Δεν πρόλαβε ούτε το δίπλωμα ανθυποπλοιάρχου να πάρει.

Μα τουλάχιστον της έμεινε το θλιβερό προνόμιο να γίνει η πρώτη Ελληνίδα ναυτικός που φεύγει όντας ναυτολογημένη. Κι ας τη βρήκε το κακό στη στεριά. Με άδεια μιας ημέρας πετάχτηκε στο σπίτι της. Στη Λαμία. Από το Παρνασσός. Ένα μικρό φορτηγό όπου υπηρετούσε το δεύτερο εκπαιδευτικό της ταξίδι. Έφυγε καπετάνισσα λοιπόν η Χρύσα. Και ως καπετάνισσα την αποχαιρετούμε κι εμείς.

Και με τους στίχους που της χάρισε στην ομάδα μας στο face book η καπετάν Βασιλική:


Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

______________________

Δείτε περισσότερα για την αναχώρηση της Χρύσας εδώ






Πέταξε για πάντα από κοντά μας η καπετάν Χρύσα Μάργαρη


17 Μαρτίου 2012

Ένα τραγικό συμβάν συνέβη νωρίς το απόγευμα στη Λαμία με θύμα έναν 22χρονο οδηγό μοτοσικλέτας και την 21χρονη φίλη του που χαροπαλεύει στο νοσοκομείο …

Το θανατηφόρο τροχαίο έγινε λίγα λεπτά πριν από τις 4:00 το απόγευμα στα Γαλανέικα, στη διασταύρωση Λαρίσης και Κυθήρων, λίγο μετά την Ακαδημία…

Τα δύο παιδιά μόλις έφυγαν από την παρέα τους στην καφετέρια και ανέβηκαν στη μηχανή για να πάνε στο σπίτι της κοπέλας για φαγητό.

Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια… Λίγα μέτρα πιο κάτω, στη διασταύρωση καρμανιόλα, έγινε το μοιραίο...

Το Lancia που βλέπετε στις φωτογραφίες, με οδηγό έναν 84χρονο, με κατεύθυνση από το κέντρο προς τα Γαλανέικα, επιχείρησε να στρίψει αριστερά, με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με τη μηχανή, που κατέβαινε από τα Γαλανέικα προς το κέντρο.

Τα δύο παιδιά χτύπησαν με δύναμη στη σιδερένια κολόνα και στη συνέχεια κατέληξαν πάνω στο δέντρο.

Ο 22χρονος οδηγός Χρήστος Γεωργίου και η 21χρονη φίλη του Χρύσα Μάργαρη τραυματίστηκαν πολύ σοβαρά στο κεφάλι.

Ο 22χρονος άφησε την τελευταία του πνοή μόλις έφτασε στο νοσοκομείο, ενώ η φίλη του δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή…

Τα επείγοντα περιστατικά του Νοσοκομείου Λαμίας γέμισαν από συγγενείς και φίλους των δύο παιδιών, που έτρεξαν για να μάθουν την κατάσταση της υγείας τους.

Δυστυχώς τα νέα δεν ήταν ευχάριστα για τον 22χρονο, ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρει τουλάχιστον η κοπέλα…

Οι φίλοι του αποχαιρετούν το Χρήστο στο Facebook... Το Σ' αγαπώ του Μιχ. Χατζηγιάννη ήταν το τελευταίο τραγούδι που του είχε αφιερώσει η Χρύσα, γράφοντάς του τα παρακάτω, συγκλονιστικά λόγια:

"Η καλύτερη αγάπη είναι αυτή που ξυπνάει την καρδιά μας και μας οδηγεί ψηλά.. ανάβει φωτιές στις καρδιές μας και γαληνεύει τις ψυχές μας….αυτό μου χάρισες, αυτό ελπίζω να σου χαρίσω για πάντα."


Αυτά δημοσιεύονταν προχτές. Σάββατο. 17 του Μάρτη που έγινε το τραγικό τροχαίο στη Λαμία. Σήμερα, Τρίτη, 20 του Μάρτη, γράφτηκε ο επίλογος και για το κορίτσι:

Λαμία: Η Χρύσα θα συναντήσει το Χρήστο -

Η γενναία απόφαση των γονιών να δωρίσουν τα όργανα

Αν ρωτούσαμε τη Χρύσα θα έλεγε ΝΑΙ..., είπε η αδελφή της...



Η Χρύσα (από αριστερά) με την αδερφή της Ελένη,
σε παλιότερη φωτογραφία

Η τελευταία πράξη του δράματος του θανατηφόρου τροχαίου, που συγκλόνισε την Λαμία και στοίχισε τη ζωή σε δύο παιδιά, θα παιχτεί σήμερα στο νοσοκομείο της Λαμίας, όπου θα στηθεί γέφυρα ζωής με το Αννόβερο της Γερμανίας την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη.

Η Χρύσα από την πρώτη στιγμή έδινε άνιση μάχη αφού οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις ήταν τόσο βαριές που δεν άφηναν πολλά περιθώρια για να ελπίζει κανείς έστω και σε θαύμα.

Όταν πλέον διαπιστώθηκε, ότι η 21χρονη Χρύσα ήταν εγκεφαλικά νεκρή, οι γονείς ενημερώθηκαν από τον Γιώργο Κυριαζόπουλο Επιμελητή Α' – Μ.Ε.Θ. Γ. Ν. Λαμίας και Συντονιστή Μεταμοσχεύσεων Στερεάς Ελλάδας και ρωτήθηκαν αν συναινούν στο να γίνει δωρεά των οργάνων της.

Σύμφωνα με το LamiaReport, οι τραγικοί γονείς πήραν την γενναία απόφαση. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε η παρέμβαση της αδελφής της:

Αν ρωτούσαμε τη Χρύσα θα έλεγε ΝΑΙ...Όταν η Χρύσα ζούσε ήταν υπέρ της δωρεάς οργάνων, είπε η κατά δύο περίπου χρόνια μεγαλύτερη αδελφή της, που σπουδάζει στο εξωτερικό και από το Σάββατο έτρεξε κοντά στη Χρύσα.

Αμέσως ενημερώθηκε ο Ελληνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων και ήδη έχουν βρεθεί λήπτες για πνεύμονες, νεφρούς και ήπαρ, ενώ αναζητείται λήπτης ή λήπτρια για την καρδιά.
Στο αεροδρόμιο της Αγχιάλου έρχεται ειδική πτήση από την Γερμανία και συγκεκριμένα από το Αννόβερο για τους πνεύμονες. Τους νεφρούς θα παραλάβουν γιατροί από το Λαϊκό της Αθήνας και το ήπαρ από νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης.

Η Χρύσα στις 14:00΄το μεσημέρι θα μπει στο χειρουργείο για να ξεκινήσει το μακρινό ταξίδι, που θα την οδηγήσει ψηλά, εκεί που ίσως και η ίδια ήθελε, κοντά στον Χρήστο...
Αυτό που δεν έγραψαν στις ειδήσεις ήταν πως η Χρύσα Μάργαρη ήταν καπετάνισσα. Ένα νέο κορίτσι γεμάτο όνειρα για καριέρα στη θάλασσα και στις γέφυρες των πλοίων. Δευτεροετής σπουδάστρια στην ΑΕΝ Πρέβεζας. Και μία ακόμη σπουδάστρια που ταλαιπωρήθηκε αρκετά να βρει καράβι για το εκπαιδευτικό της ταξίδι. Αλλιώς αν είχαν τα πράγματα η Χρύσα δε θα βρισκόταν στο μοιραίο σημείο το Σάββατο το απόγευμα. Έτσι τουλάχιστον λένε οι πληροφορίες μας από γνωστούς και φίλους.

Γιατί η Χρύσα ήταν ένα από τα μέλη της ομάδας ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ στο face book, συνάδελφος λοιπόν αλλά και φίλη, γνωστή, συσπουδάστρια με πολλές από τις καπετάνισσες του γκρουπ. Κι από καπετάνισσα μου ήρθε μήνυμα στο κινητό πως χαροπαλεύει. Εκεί και διάβασα πως η Χρύσα υπηρετούσε αυτό το διάστημα στο πλοίο ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ:


ένα μικρό φορτηγό με ταξίδια στην περιοχή της Ιτέας. Και από το πλοίο αυτό πήρε άδεια μιας ημέρας για να επισκεφθεί τους δικούς της στη γειτονική Λαμία. Την ώρα όμως που χαρούμενη κατέβαινε από το καράβι για να συναντήσει τους αγαπημένους της, ποιος να της έλεγε πως η άδικη μοίρα της έχει στήσει καρτέρι και της ετοιμάζει φευγιό για το ταξίδι το μεγάλο και δίχως γυρισμό;

Ποιος να το έλεγε και στους δικούς της. Και στον πατέρα της που όπως μάθαμε είναι κι αυτός συνάδελφος.

Ως δευτεροετής η Χρύσα θα έπρεπε αυτό το διάστημα να έχει γυρίσει στη σχολή της. Να συνεχίσει τις σπουδές της. Μα δε βρήκε έγκαιρα καράβι. Ταλαιπωρήθηκε πολύ να βρει μπάρκο, λένε οι συσπουδάστριές της. Ταλαιπωρήθηκε όμως όπως μάθαμε και μέσα στη σχολή. Από έναν καθηγητή που αν και διδάσκει σε ΑΕΝ και βγάζει εκεί το ψωμί του, είναι λέει αντίθετος με την είσοδο γυναικών στο ναυτικό επάγγελμα. Τη Χρύσα, λένε οι κοπέλες, την είχε στο μάτι. Και την είχε κάνει πολλές φορές να βάλει τα κλάματα. Ωραία λοιπόν. Ας του δώσουν τώρα χαιρετίσματα πως του έγινε το χατίρι. Δε θα την ξαναδεί μπροστά του... Αν έχει όμως ο ... κύριος αυτός μια στάλα συνείδηση θα πρέπει τώρα να ντρέπεται για τη συμπεριφορά του.

Όπως πρέπει να ντρέπονται και πολλοί άλλοι που βασανίζουν αυτά τα παιδιά και φροντίζουν το όμορφο όνειρο που έχουν, να συνεχίσουν τη μεγάλη ναυτική παράδοση της χώρας, να το μετατρέπουν σε εφιάλτη. Εφιάλτη ανεργίας, εφιάλτη βίαιης διακοπής των σπουδών αν δε βρουν καράβι για το εκπαιδευτικό.

Αυτά φροντίσαμε ως κοινωνία να ζήσει και η Χρύσα στο μικρό διάστημα που την είχαμε κοντά μας. Τη Χρύσα που όπως διαβάζουμε στα τελευταία νέα για εκείνη ήταν και σημαιοφόρος στο σχολείο. Ένα παιδί ξεχωριστό όπως γράφουν...

Τι άλλο επιτέλους θέλουν μερικοί μερικοί για να δώσουν την ευκαιρία στα παιδιά αυτά να ζήσουν το όνειρό τους χωρίς να τους μαυρίζουν τη ζωή;

Μα τι να λέμε τώρα... τώρα που εκείνη άνοιξε τα φτερά της και έφυγε για τόπους που δεν υπάρχει λύπη και στεναγμός...

Καλό σου ταξίδι, καπετάν Χρύσα!

Οι Ελληνίδες Καπετάνισσες είμαστε περήφανες που σε είχαμε έστω και για λίγο κοντά μας.

Και μέσα από την καρδιά μας στέλνουμε θερμά συλλυπητήρια στους γονείς και στην αδερφούλα της. Είναι, το ξέρουμε εκ πείρας, καημός αγιάτρευτος να χάνεις αγαπημένους σου με τέτοιο τρόπο και τόσο νέους. Μακάρι να υπήρχαν λόγια παρηγοριάς να ελαφρύνουν λίγο το δράμα που περνούν. Μα τέτοια λόγια, το ξέρουν καλά όσοι κάηκαν από τον ίδιο καημό, δεν υπάρχουν.

Τουλάχιστον ας γνωρίζουν πως τη Χρύσα τους θα τη θυμόμαστε όλες οι συναδέλφισσές της. Η μνήμη της θα μας συντροφεύει πάντα. Μια γελαστή νεραϊδούλα που άφησε πίσω της το γλυκό της χαμόγελο και δυο ματάκια γεμάτα γαλάζια όνειρα...



______________________

Η Χρύσα μας δε θα ζει μόνο στις καρδιές μας. Με δική της θέληση όσο ζούσε δόθηκε από την οικογένεία της δώρο ζωής σε πολλούς άλλους συνανθρώπους:



Ένα ακόμη βίντεο που ανέβηκε στο youtube για το αγόρι της Χρύσας, τον αγαπημένο της Χρίστο, που κι εκείνος χάθηκε στο ίδιο δυστύχημα:



Καλό ταξίδι και στους δυο αγγέλους, που τόσο βιάστηκαν να γυρίσουν εκεί που πραγματικά ανήκουν όλοι οι άγγελοι...

Νίκη του αγώνα των ναυτεργατών στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας

ΠΕΜΕΝ ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ


15 Μαρτίου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Επισχέσεις εργασίας των ναυτεργατών με την συμπαράσταση των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, πραγματοποιήθηκαν στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

Συγκεκριμένα στο Ε/Γ- Ο/Γ πλοίο «OLYMPUS» της Ναυτιλιακής εταιρείας NEL LINES οι ναυτεργάτες που συμμετείχαν στην επίσχεση εργασίας με τον αγώνα τους η εταιρεία τους κατέβαλε δεδουλευμένες αποδοχές δύο μηνών.

Η ναυτιλιακή εταιρεία NEL LINES στο Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «OLYMPUS» όπως και στο Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «AQUA HERCULES» δεν εφαρμόζει τις γραπτές συμφωνίες της με την ΠΝΟ για 54 ναυτεργάτες σε κάθε πλοίο, με ΣΣΕ και ασφάλιση.

Και στα δύο πλοία οι συνθέσεις τους αποτελούνται από 41 ναυτεργάτες εκ των οποίων στο «OLYMPUS» οι 34 έχουν συγκροτημένα δικαιώματα και στο «AQUA HERCULES» οι 31.

Στους ναυτεργάτες του Ε/Γ-Ο/Γ «IONIAN QUEEN» της ναυτιλιακής εταιρείας ENDEAVOR SHIPPING που συμμετείχαν στην επίσχεση καταβλήθηκαν δεδουλευμένες αποδοχές έως και έξι μηνών και η εταιρεία δεσμεύτηκε να ολοκληρωθεί η διαδικασία ασφάλισης των ναυτεργατών στο ΝΑΤ μέχρι τις 21/03/2012.

Καλούμε τους ναυτεργάτες να συνεχίσουμε με πολύμορφες αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις για την εφαρμογή και την διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές μας ανάγκες, για κοινωνικοασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για όλους τους ναυτεργάτες.


ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

• ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
• ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΣ Ε.Ν. «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://www.pemen.gr/

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ Σ’ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΛΟΙΩΝ

ΠΕΜΕΝ ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ ΠΕΕΜΑΓΕΝ ΠΕΣ/ΝΑΤ

ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 48ΩΡΕΣ

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ

Σ’ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΛΟΙΩΝ

από τις 19 ΜΑΡΤΗ 2012 στις 06.00

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συνάδελφοι Ναυτεργάτες, Σπουδαστές, Συνταξιούχοι,

Η κυβέρνηση του «μαύρου» μετώπου ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ., η τρόικα συνεχίζουν αδίστακτα τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική σε βάρος των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, των εργαζομένων.

Με τη νέα δανειακή σύμβαση των 130 δις ΕΥΡΩ και του «κουρέματος» του 53,5% των ομολόγων του δημοσίου, επιχειρούν να καταργήσουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να διαλύσουν την κοινωνικοασφαλιστική προστασία, επιτίθενται στο σύνολο των δικαιωμάτων της λαϊκής οικογένειας.

Στους ναυτεργάτες, στην ναυτεργατική οικογένεια εκδηλώνεται με ιδιαίτερη βαρβαρότητα η επίθεση στο σύνολο των δικαιωμάτων μας.

Αποτελούν πρόκληση για τους ναυτεργάτες οι δηλώσεις της νέας Υπουργού Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας Ναυτιλίας κ.Διαμαντοπούλου ότι «εντός 10 ημερών θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο «Ανάπτυξης θαλάσσιου και αλιευτικού τουρισμού και λοιπές διατάξεις» με την άρση του Cabotage σε όλες τις κατηγορίες πλοίων και στην ακτοπλοία, επεκτείνοντας την «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία, θα καταργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας, η ανεργία θα αυξηθεί κατακόρυφα σ’όλες τις ειδικότητες.

Η Τράπεζα της Ελλάδας «κούρεψε» 19 δις ΕΥΡΩ από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.

Το ΝΑΤ από ενημέρωση του Προέδρου του σε συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΝΑΤ είχε αποθεματικά στην Τράπεζα της Ελλάδας 38.000.000 ΕΥΡΩ. Το ΕΛΟΕΝ με αποθεματικά 51.625.108 ΕΥΡΩ «κούρεψαν» 32.046.403 ΕΥΡΩ μείωση 62,08%.

Ο Οίκος Ναύτη καταργείται από 01/04/2012, ενσωματώνεται στον ΕΟΠΠΥ, καταργούνται υπηρεσίες και παροχές, όπως γιατροί, φάρμακα, νοσοκομειακή περίθαλψη, επιδόματα, δώρα, λεηλατείται η ακίνητη περιουσία του.

Το ΓΕΝΕ διαλύεται και ενσωματώνεται στον ΟΑΕΔ. Πιστοποιητικά, διπλώματα Ναυτικής Εργασίας καταργούνται. Προωθούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, ενισχύονται ξένα και ντόπια κέντρα δουλεμπορικών κυκλωμάτων που θα προωθούν την «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.

Μειώνουν τις συντάξεις, διαλύουν το ΝΑΤ. Το ΝΑΤ με βάση το ν.3863/2010, άρθρο 27, ενσωματώνεται στο Υπουργείο Εργασίας έως 31/12/2012.


Συνάδελφοι Ναυτεργάτες

Στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε εμείς, τα παιδιά μας, η τάξη μας, από εφοπλιστές – κυβέρνηση – Ευρωπαϊκή Ένωση – τρόικα, ένας είναι ο δρόμος για να την αντιμετωπίσουμε, της οργάνωσης και ανάπτυξης της ταξικής πάλης, του απεργιακού αγώνα για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής – αντεργατικής πολιτικής.


ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ 48ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

19 ΜΑΡΤΗ 2012 στις 06.00.

ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

Πειραιάς 16 Μαρτίου 2012

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://www.pemen.gr/

____________________

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Εννοείται πως στηρίζουμε το ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ. Ταυτόχρονα όμως στηρίζουμε και την ΕΝΟΤΗΤΑ! Ενότητα και πάλη που λέει και το παλιό σύνθημα. Και που δυστυχώς κάποιοι επιμένουν να το θυμούνται μισό...

Εδώ που φτάσαμε, στην απειλή για πλήρη αφάνιση των Ελλήνων ναυτεργατών αλλά και την κατάρρευση όλων των ναυτεργατικών δικαιωμάτων, όποιος δεν αγωνίζεται στη βάση της ενότητας όλων των δυνάμεων των εργαζομένων φέρει τεράστιες ευθύνες.

Η θρυλική πλοίαρχος Βάσω Κονιδάρη: Όταν μια γυναίκα αγαπάει κάτι πολύ δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα καταφέρει!


Σε συνέχεια της χτεσινής μας ανάρτησης και το βίντεο αυτό από συνέντευξη της καπετάν Βάσως Κονιδάρη. Της θρυλικής γυναίκας πλοιάρχου που ξεκινώντας από τα 17 της χρόνια κατάφερε να φτάσει στο ψηλότερο σκαλί της ιεραρχίας του πλοίου.

Έχει περάσει από πολλούς τύπους πλοίων. Από φορτηγά, γκαζάδικα, μικρά επιβατικά ακόμη και σε ιστιοπλοϊκά εργάστηκε σε περιόδους που υπήρχε ξεραΐλα στην αγορά εργασίας. Γιατί ήταν αποφασισμένη πως η μόνη δουλειά που της αρέσει είναι ναυτικός.

Με την επιμονή της και τη σκληρή δουλειά κατάφερε να κατακτήσει το όνειρο. Δείχνοντας το δρόμο και σε όποια άλλη γυναίκα μοιράζεται το ίδιο όνειρο.

Οικογένειά της το πλήρωμά της. Σπίτι της το καράβι. Οι κίνδυνοι και οι δυσκολίες αντί να την βάζουν κάτω τη δυναμώνουν ακόμη περισσότερο. Το είπαμε και στην προηγούμενη ανάρτηση και θα το ξαναπούμε, η καπετάν Βάσω είναι η σύγχρονη Μπουμπουλίνα. Είναι το ίνδαλμα κάθε γυναίκας ναυτικού.

Και πιστεύω πως στις σημερινές συνθήκες η καπετάν Βάσω θα έπρεπε να αναλάβει και το τιμόνι του υπουργείου Ναυτιλίας. Γιατί η Ελλάδα τέτοιους ανθρώπους χρειάζεται να την σηκώσουν και πάλι ψηλά. Ανθρώπους που ξέρουν να παλεύουν. Κι όχι τους ανίκανους που μας έφεραν στη χρεοκοπία.


Καπετάν Βάσω Κονιδάρη: Η σύγχρονη Μπουμπουλίνα της Ελλάδας!


Καπετάν Βάσω Κονιδάρη. Μια Ελληνίδα πλοίαρχος που με το καράβι της, το Ελένη Κ., αρμενίζει το Αιγαίο. Μια σύγχρονη Μπουμπουλίνα.

Και νιώθω ξεχωριστή περηφάνια που η γυναικάρα αυτή είναι πλέον γνωστή και φίλη. Έμαθα για εκείνη πρώτη φορά μέσα από ένα δημοσίευμα στο διαδίκτυο και ένιωσα από την πρώτη στιγμή απεριόριστο θαυμασμό για το πρόσωπό της. Όταν καιρό μετά είδα να μας κάνει αίτηση εγγραφής στο γκρουπ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ στο φέις μπουκ, δεν πίστευα στα μάτια μου!

Η καπετάν Βάσω και οι άλλες τέσσερις γυναίκες πλοίαρχοι που συμμετέχουν στο γκρουπ είναι για όλες τις καπετάνισσες και ιδιαίτερα για τις νέες κοπέλες που τώρα ξεκινούν τη θάλασσα και ινδάλματα αλλά και το σταθερό σημείο αναφοράς για υπέρβαση κάθε δυσκολίας. Είναι τα φωτεινά αστέρια που φέγγουν το δρόμο και η απόδειξη προς κάθε κατεύθυνση ότι οι γυναίκες μπορούν να κατακτήσουν και το ψηλότερο σκαλί του βάθρου στις γέφυρες των πλοίων!

Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΩΝ ΑΕΝ

Η παρακάτω ανακοίνωση δημοσιεύτηκε στο face book στην ομάδα ΔΟΚΙΜΟΙ ΠΛΟΙΑΡΧΟΙ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ:


Η παρακάτω επιστολή στάλθηκε από τον Σύλλογο Σπουδαστών της ΑΕΝ /Πλ/ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ την Δευτέρα 05 Μαρτίου 2012.

'' ΑΚΑΔHΜΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ Οινούσσες, 05 Μαρτίου 2012
ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
ΣΧΟΛΗ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ
Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ

Προς : 1) Συλλόγους Σπουδαστών ΑΕΝ Πλοιάρχων
2) Π.Ε.Π.Ε.Ν.

Κοιν : 1) ΑΕΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ
2) ΑΕΝ ΗΠΕΙΡΟΥ
3) ΑΕΝ ΙΟΝΙΟΝ ΝΗΣΩΝ
4) ΑΕΝ ΚΡΗΤΗΣ
5) ΑΕΝ ΚΥΜΗΣ
6) ΑΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
7) ΑΕΝ ΣΥΡΟΥ
8) ΑΕΝ ΥΔΡΑΣ

Θέμα : TΡΟΦΟΔΟΣΙΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΑΕΝ /Πλ/ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Με την παρούσα επιστολή σάς γνωρίζουμε οτι από τα μέσα Δεκεμβρίου του 2011 και μετά από συντονισμένες ενέργειες του Διοικητή μας καθώς και εφοπλιστών της περιοχής μας, εμείς οι σπουδαστές της ΑΕΝ Οινουσσών έχουμε το προνόμιο να συττιζόμαστε σε τοπικό εστιατόριο με πλήρες μεσημεριανό γέυμα καταβάλοντας 1,5 ευρώ έκαστως την ημέρα, επιπρόσθετα, απο τις αρχές του έτους μας παρέχεται δωρεάν άπο την καντίνα της Ακαδημίας μας πρωινό που περιλαμβάνει ρόφημα (καφέ-τσάι ή γάλα) καθώς και ένα σάντουιτς με ζαμπόν-τυρί.

Για την κάλυψη της δαπάνης των δύο γευμάτων έχει συσταθεί τραπεζικός λογαριασμάς στον οποίο συνεισφέρουν ναυτιλιακές εταιρείες και γραφεία, ιδρύματα επιφανών εφοπλιστών – δωρητών Οινουσσιακής καταγωγής και η Ἱερά Μητρόπολις Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν.

Παρακαλούμε για την ευρεία δημοσιοποίηση της παρούσης στο σύνολο των σπουδαστών της σχολής σας.

Με εκτίμηση,

Ο Γραμματέας Ο Πρόεδρος

Ιωάννης Η. Φύλλας Ιγνάτιος Ι. Φωκιανός ''


Να σημειώσουμε πως τηρήθηκε η ορθογραφία της δημοσίευσης και που έγινε από μέλος του προεδρείου των σπουδαστών, των 53 συνολικά σπουδαστών όπως μας ενημέρωσε το ίδιο μέλος και που στην κριτική που του ασκήθηκε για το κείμενο αυτό πρόβαλε ως δικαιολογία πως στόχος ήταν να προσελκύσει και άλλους σπουδαστές στη σχολή του για να απολαύσουν κι αυτοί τα μεγάλα προνόμια να τρώνε ένα σάντουιτς τζάμπα κάθε πρωί και να παίρνουν ΠΛΗΡΕΣ μεσημεριανό γεύμα με 1,5 ευρώ!

Ο νεαρός σπουδαστής που θεώρησε καθήκον του να προβάλει το ζήτημα της σίτισης στη σχολή του και το θεάρεστο έργο της Μητρόπολης και των εφοπλιστών προφανώς δε γνωρίζει ότι την ίδια ώρα πολλές μεγάλες ναυτιλιακές εταιρείες έχουν προχωρήσει σε τεράστιες περικοπές μισθών. Και πως ταυτόχρονα εκβιαστικά αρνούνται να ναυτολογήσουν δοκίμους για να περάσει το αίτημά τους να επιδοτείται και το δεύτερο εκπαιδευτικό ταξίδι των δοκίμων. Ούτε για τις τεράστιες φοροαπαλλαγές και της εκκλησίας και των εφοπλιστών.

Από πού λοιπόν προέρχονται τα ψίχουλα που πετάνε στους σπουδαστές; Στα παιδιά δηλαδή του άγρια δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού; Από το υστέρημά τους; Από τα κέρδη τους έστω; Ή από τον ιδρώτα ακόμη και το αίμα των ναυτικών που σκυλοπνίγονται στα καράβια τους;

53 παιδιά.... Ούτε καν πλήρωμα δύο καραβιών. Και το παίζουν φιλάνθρωποι με ένα σάντουιτς και ένα ... πλήρες μεσημεριανό γεύμα. Το βράδυ; Ε, το βράδυ ας φάνε κανένα γιαουρτάκι, μη χαλάσουν και τη σιλουέτα τους νέα παιδιά!

Χτες γράφαμε για γαλέρες και σήμερα επιβεβαιωθήκαμε: Τραγικό ναυάγιο στην Ελευσίνα και νεκρός ο πλοίαρχος.

Χτες μόλις γράφαμε ότι τα ελληνικά καράβια θυμίζουν πλέον γαλέρες. Και κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότερο μοιάζουν με κάτεργα. Και σήμερα ένα τραγικό ναυάγιο ήρθε να μας επιβεβαιώσει:

http://peiratikoreportaz.blogspot.com/2012/03/48.html?spref=fb

Μαύρη Δευτέρα ξημέρωσε, όχι μόνο για την ναυτική οικογένεια και την ναυτιλία. Αλλά και για όλο τον εργαζόμενο λαό. Μέσα στο λιμάνι της Ελευσίνας βυθίστηκε εφοδιαστικό πλοίο και αγνοείται ο έμπειρος 48χρονος Ικαριώτης καπετάνιος του, πατέρας τριών ανηλίκων παιδιών!

Συγκλονισμένος ο κόσμος της ναυτεργασίας , αλλά και γενικότερα της ναυτιλίας και του πρώτου λιμανιού της χώρας παρακολουθεί με πόνο ψυχής από τις 10 το πρωί το τραγικό ναυάγιο του εφοδιαστικού πλοίου "ΑΛΦΑ 1" της εταιρείας "ΒΙΑΜΑΡ" , σε απόσταση 400-500 μέτρων από το λιμεναρχείο της Ελευσίνας.

Σοκαρισμένοι και με αγωνία μεγάλη για τον καπετάνιο τους είναι οι 10 ναυτικοί , που πρόλαβαν και πήδηξαν στη θάλασσα και σώθηκαν.

Ένας από τους διασωθέντες διακομίστηκε στο Θριάσιο νοσοκομείο με καρδιολογικό πρόβλημα.

Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία το εφοδιαστικό πλοίο δούλευε όλη την νύχτα και μέχρι τις 4 η 5 τα ξημερώματα, οπότε και αγκυροβόλησε λίγο, για να ξεκουραστούν οι ναυτικοί του.

Καταγγελίες, που περιήλθαν εις γνώση μας, από την πρώτη στιγμή μιλούν για εξαντλητικά ωράρια εργασίας και μεγάλη πίεση των ναυτικών.

Ο Ικαριώτης καπετάνιος, που δεν πρόλαβε να εγκαταλείψει το πλοίο και αγνοείται , σύμφωνα με συναδέλφους του, ταξίδευε με ποντοπόρα, ήταν εμπειρότατος και γύρισε και δούλευε σε εφοδιαστικά, για να βρίσκεται κοντά στη σύζυγο και τα τρία μικρά παιδιά του.

Καταγωγή του η Μεσαριά Ικαρίας.

Πολύ αγαπητός στο νησί του.

Πολύ αξιόλογος άνθρωπος και αγαπητός μεταξύ των συναδέλφων του.

Να σημειωθεί, πως στα πλοία αυτά εργάζονται αρκετοί Ικαριώτες και είναι φίλοι και δεμένοι μεταξύ τους.

Την νύχτα μάλιστα ο ίδιος μίλησε σε φίλους του Ικαριώτες σε διπλανό πλοίο και είπαν τα δικά τους για το αγαπημένο τους νησί.


Τα υπουργεία, δύο, σε χαλάρωση, για να μην γράψω τίποτα χειρότερο.

Ο θάλαμος βεβαίως ετοιμοπόλεμος.

Αλλά, το λιμεναρχείο Ελευσίνας-ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ- με ελάχιστο προσωπικό.

Χωρίς μονάδα ΚΕΑ. χωρίς βάση για μονάδα βατραχανθρώπων.

Η καταγγελία αναφέρει,πως βούτηξε ιδιώτης δύτης και οι βατραχάνθρωποι της ΜΥΑ έφθασαν μια ώρα ...και, αργότερα.

Ας απαντήσουν οι ίδιοι, ο Αλίμονος και ο αρχηγός του Λ.Σ.

Ουδείς δε ανώτατος ΜΈΧΡΙ ΠΡΙΝ ΛΊΓΗ ΏΡΑ

ΕΊΧΕ ΜΕΤΑΒΕΙ ΣΤΟ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΊΟ Ελευσίνας.

ΡΑΣΤΏΝΗ ΧΕΙΜΕΡΙΝΉ;

Η ΧΕΙΜΕΡΊΑ ΝΆΡΚΗ, ΑΡΧΗΓΈ, ΕΚΕΊ, εσείς, ΟΙ ΑΡΧΙΧΡΥΣΟΚΛΑΡΆΤΟΙ;;;

Το πλοίο βρίσκεται αναποδογυρισμένο σαν το "Δύστος".

΄Πέρασε πάνω από φωτεινό σημαντήρα παλιού ναυαγίου.

Κάτι συνέβη ...και δεν το πρόσεξαν, παρότι είχε σήμανση...

Όμως, πως βυθίστηκε τόσο γρήγορα και γιατί;

Γιατί όλοι πρόλαβαν και όχι ο καπετάνιος;

Γιατί το ΑΡΧΗΓΕΙΟ αντιμετώπισε το τραγικό ναυάγιο μέσα στην Ελευσίνα ...χαλαρά;
Ποιοι καλύπτονται;

Τι κουκουλώνετε, κύριοι;

Πόπη Χριστοδουλίδου


Δεν ξέρω τι κουκουλώνουν, αν κουκουλώνουν. Είδα μονάχα το νεκρός ο καπετάνιος και πάγωσα. Καπετάν Δημήτρης και αυτός. Σαν τον άλλο τον καπετάνιο που χάσαμε πέρυσι στον Ατλαντικό. Γνωστό και το επώνυμο. Ένα φίδι παγωμένο στη ραχοκοκαλιά.

Έπειτα διάβασα την καταγγελία της φίλης πλοιάρχου (για ευνόητους λόγους δε θα πω το όνομά της):
ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ...ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ?ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΑ ΩΡΑΡΙΑ ΟΣΩΝ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΕΝΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΑ.ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΞΕΝΟ ΠΛΗΡΩΜΑ.ΕΙΜΑΣΤΕ 20 ΩΡΕΣ ΤΟ 24ΩΡΟ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ.ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΙ 30 ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ.ST.ΒΥ ΓΙΑ ΟΛΑ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ISM ΜΑΣ ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΚΙ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ.ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ.
Αυτά δηλαδή που γράφαμε κι εμείς μόλις χτες. Για τα εξαντλητικά ωράρια και την απάνθρωπη καταπίεση που έχει γίνει νόμος στην ελληνική ναυτιλία. Κι ένας θάνατος που επιβεβαιώνει τραγικά την κατάσταση. Δείτε και το βίντεο που ακολουθεί:


Απορούν λέει πώς την έπαθε έτσι ο καπετάνιος. Που και έμπειρος ήταν και γνώστης της περιοχής. Να περάσει πάνω από χαρτογραφημένο ναυάγιο...

Να ρωτήσουν τους επιστήμονες της Ιατρικής. Σε ποια κατάσταση περιέρχεται ο άνθρωπος από το διαρκές ξενύχτι και τα εξαντλητικά ωράρια. Και μετά να απορούν που αυτή την ώρα μια οικογένεια έχασε τον προστάτη της. Που τρία παιδιά ορφάνεψαν.

Ζούμε σήμερα έναν νέο μεσαίωνα. Η βαρβαρότητα στις εργασιακές σχέσεις έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η ακόρεστη δίψα των εφοπληστών (και ορθογραφία γνωρίζω) δε λογαριάζει τίποτε μπρος στην αύξηση των κερδών.

Σήμερα ήταν ο καπετάν Δημήτρης Φωκιανός. Αύριο θα είναι κάποιος άλλος.

Αναλώσιμα είδη οι ναυτικοί.

Ποιος νοιάζεται που χάθηκε ένας άνθρωπος;

Μόνο για τα λεφτά τους νοιάζονται. Λες και θα τα πάρουν μαζί τους οι αλήτες.


Καθεστώς γαλέρας στα ελληνικά ποντοπόρα πλοία

Κάθε μέρα που περνάει η ζωή των Ελλήνων ναυτικών στα ποντοπόρα πλοία μοιάζει όλο και περισσότερο με τη ζωή των σκλάβων στις ρωμαϊκές γαλέρες.

Τα νέα που μας έρχονται από τους ωκεανούς αναφέρουν:

1. Μειώσεις μισθών ύψους εκατοντάδων ευρώ.

2. Εξαναγκασμός για πολύωρη απασχόληση, πέρα από τα όρια αντοχής του ανθρώπου.

3. Διαρκείς εξετάσεις για τις θεωρητικές γνώσεις με την απειλή της απόλυσης αν πέσουν κάτω από το ποσοστό που ορίζει η εταιρεία.

4. Ανάθεση καθηκόντων που δεν αντιστοιχούν στη σύμβαση πρόσληψης. Πχ υπεύθυνης βάρδιας σε δοκίμους ή χειρωνακτικής εργασίας σε αξιωματικούς.

5. Απαγόρευση εξόδου σε λιμάνια. Ακόμη και υποβολής αιτήματος για έξοδο που πλέον θεωρείται ικανός λόγος για απόλυση!!!

6. Καμία διευκόλυνση για πρόσβαση στο διαδίκτυο αν και όλα τα καράβια πλέον είναι συνδεδεμένα στο ίντερνετ.

Και έχουν μετά και απορία οι ναυτιλιακές εταιρείες που δεν προτιμούν το ναυτικό επάγγελμα οι νέοι της Ελλάδας. Με τέτοιες συνθήκες; Για θέση στα κάτεργα; Ε, βρίσκουν και στη στεριά και είναι και κοντά στο σπίτι τους. Ποιος ο λόγος να θαλασσοπνίγονται;

Υπόψην ότι μιλάμε για μεγάααααααλες εταιρείες. Που ως φαίνεται την προκοπή τους και την πρόοδο την εννοούν μόνο για τα κέρδη του αφεντικού και των στελεχών. Για τους ναυτικούς επιφυλάσσουν καθεστώς γαλέρας!

Ειδικά για το θέμα της εξόδου στο λιμάνι, αναρωτιόμαστε. Δεν υπάρχει κανονισμός που να διασφαλίζει το αυτονόητο δικαίωμα του ανθρώπου να βγει έξω στη στεριά; Να πατήσει έδαφος; Φυσικά στον ελεύθερο χρόνο του, δε λέμε να δημιουργηθεί πρόβλημα στο πλοίο. Είναι όμως δυνατόν να απαιτούν από τους ναυτικούς να μένουν μέσα στο σκάφος για όλο το διάστημα ναυτολόγησης; Για μήνες δηλαδή; Τι έχουν γίνει τα καράβια; Φυλακές;

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.