BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΩΝ ΑΕΝ

Η παρακάτω ανακοίνωση δημοσιεύτηκε στο face book στην ομάδα ΔΟΚΙΜΟΙ ΠΛΟΙΑΡΧΟΙ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ:


Η παρακάτω επιστολή στάλθηκε από τον Σύλλογο Σπουδαστών της ΑΕΝ /Πλ/ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ την Δευτέρα 05 Μαρτίου 2012.

'' ΑΚΑΔHΜΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ Οινούσσες, 05 Μαρτίου 2012
ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
ΣΧΟΛΗ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ
Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ

Προς : 1) Συλλόγους Σπουδαστών ΑΕΝ Πλοιάρχων
2) Π.Ε.Π.Ε.Ν.

Κοιν : 1) ΑΕΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ
2) ΑΕΝ ΗΠΕΙΡΟΥ
3) ΑΕΝ ΙΟΝΙΟΝ ΝΗΣΩΝ
4) ΑΕΝ ΚΡΗΤΗΣ
5) ΑΕΝ ΚΥΜΗΣ
6) ΑΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
7) ΑΕΝ ΣΥΡΟΥ
8) ΑΕΝ ΥΔΡΑΣ

Θέμα : TΡΟΦΟΔΟΣΙΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΑΕΝ /Πλ/ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Με την παρούσα επιστολή σάς γνωρίζουμε οτι από τα μέσα Δεκεμβρίου του 2011 και μετά από συντονισμένες ενέργειες του Διοικητή μας καθώς και εφοπλιστών της περιοχής μας, εμείς οι σπουδαστές της ΑΕΝ Οινουσσών έχουμε το προνόμιο να συττιζόμαστε σε τοπικό εστιατόριο με πλήρες μεσημεριανό γέυμα καταβάλοντας 1,5 ευρώ έκαστως την ημέρα, επιπρόσθετα, απο τις αρχές του έτους μας παρέχεται δωρεάν άπο την καντίνα της Ακαδημίας μας πρωινό που περιλαμβάνει ρόφημα (καφέ-τσάι ή γάλα) καθώς και ένα σάντουιτς με ζαμπόν-τυρί.

Για την κάλυψη της δαπάνης των δύο γευμάτων έχει συσταθεί τραπεζικός λογαριασμάς στον οποίο συνεισφέρουν ναυτιλιακές εταιρείες και γραφεία, ιδρύματα επιφανών εφοπλιστών – δωρητών Οινουσσιακής καταγωγής και η Ἱερά Μητρόπολις Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν.

Παρακαλούμε για την ευρεία δημοσιοποίηση της παρούσης στο σύνολο των σπουδαστών της σχολής σας.

Με εκτίμηση,

Ο Γραμματέας Ο Πρόεδρος

Ιωάννης Η. Φύλλας Ιγνάτιος Ι. Φωκιανός ''


Να σημειώσουμε πως τηρήθηκε η ορθογραφία της δημοσίευσης και που έγινε από μέλος του προεδρείου των σπουδαστών, των 53 συνολικά σπουδαστών όπως μας ενημέρωσε το ίδιο μέλος και που στην κριτική που του ασκήθηκε για το κείμενο αυτό πρόβαλε ως δικαιολογία πως στόχος ήταν να προσελκύσει και άλλους σπουδαστές στη σχολή του για να απολαύσουν κι αυτοί τα μεγάλα προνόμια να τρώνε ένα σάντουιτς τζάμπα κάθε πρωί και να παίρνουν ΠΛΗΡΕΣ μεσημεριανό γεύμα με 1,5 ευρώ!

Ο νεαρός σπουδαστής που θεώρησε καθήκον του να προβάλει το ζήτημα της σίτισης στη σχολή του και το θεάρεστο έργο της Μητρόπολης και των εφοπλιστών προφανώς δε γνωρίζει ότι την ίδια ώρα πολλές μεγάλες ναυτιλιακές εταιρείες έχουν προχωρήσει σε τεράστιες περικοπές μισθών. Και πως ταυτόχρονα εκβιαστικά αρνούνται να ναυτολογήσουν δοκίμους για να περάσει το αίτημά τους να επιδοτείται και το δεύτερο εκπαιδευτικό ταξίδι των δοκίμων. Ούτε για τις τεράστιες φοροαπαλλαγές και της εκκλησίας και των εφοπλιστών.

Από πού λοιπόν προέρχονται τα ψίχουλα που πετάνε στους σπουδαστές; Στα παιδιά δηλαδή του άγρια δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού; Από το υστέρημά τους; Από τα κέρδη τους έστω; Ή από τον ιδρώτα ακόμη και το αίμα των ναυτικών που σκυλοπνίγονται στα καράβια τους;

53 παιδιά.... Ούτε καν πλήρωμα δύο καραβιών. Και το παίζουν φιλάνθρωποι με ένα σάντουιτς και ένα ... πλήρες μεσημεριανό γεύμα. Το βράδυ; Ε, το βράδυ ας φάνε κανένα γιαουρτάκι, μη χαλάσουν και τη σιλουέτα τους νέα παιδιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.