Το ναυάγιο του "Ρένα": η άλλη όψη της μεγάααααααλης ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας!

Ναυάγιο Rena (Ν.Ζηλανδία)

Nέα Ζηλανδία: «Στοπ» στην άντληση πετρελαίου από το ναυάγιο

Η μεγαλύτερη θαλάσσια περιβαλλοντική καταστροφή της χώρας

Τα συνεργεία διάσωσης που προσπαθούν να περιορίσουν την περιβαλλοντική καταστροφή από την διαρροή πετρελαίου που προκάλεσε η προσάραξη του Λιβεριανής σημαίας και ελληνικής πλοιοκτησίας φορτηγού πλοίου Rena, στις 5/10, σε χαρτογραφημένο ύφαλο έξω από τη Νέα Ζηλανδία, δήλωσαν αδυναμία να επαναλάβουν την άντληση παρά τον ήρεμο καιρό στην περιοχή.

Από το πλοίο έχουν ήδη διαρρεύσει εκατοντάδες τόνοι πετρελαίου και οι εργάτες αγωνίζονται ενάντια στην φύση προσπαθώντας να αντλήσουν τα καύσιμα πριν τα κύματα σπάσουν σε κομμάτια το πλοίο που έχει ήδη αρχίσει να διαλύεται.

Την περασμένη εβδομάδα τα συνεργεία διάσωσης απομάκρυναν 10 τόνους πετρελαίου πριν υποχρεωθούν από τις καιρικές συνθήκες να αναβάλλουν τη δουλειά. Σήμερα που ο καιρός βελτιώθηκε και τα συνεργεία επέστρεψαν διαπιστώθηκε πως η περιπλοκότητα των εργασιών ήταν τέτοια που δεν θα μπορούσαν να αντλήσουν πετρέλαιο αυθημερόν, σύμφωνα με την Maritime New Zealand, η οποία διευθύνει την όλη επιχείρηση.

Η εταιρεία δεν έδωσε κάποιο χρονοδιάγραμμα επανάληψης των εργασιών. Οι περιβαλλοντολόγοι προειδοποίησαν για μεγάλη καταστροφή της άγριας ζωής εάν αφεθεί όλο το φορτίο του πλοίου (1800 μετρικοί τόνοι πετρελαίου και 200 τόνοι ντίζελ) να διαχυθεί στον ωκεανό. Ήδη υπολογίζεται πως 350 μετρικοί τόνοι έχουν ήδη διαρρεύσει.

Στο μεταξύ, αρκετά από τα 88 κοντέινερς που έπεσαν από το κατάστρωμα ξεπλύθηκαν μέχρι τις ακτές και οι αρχές επιβεβαίωσαν πως ένα κοντέινερ περιείχε μία επικίνδυνη ουσία. Ωστόσο, ένας αξιωματούχος δήλωσε πως δεν αποτελεί μεγάλη απειλή.

Το πλοίο είναι πιθανό να σπάσει ανά πάσα στιγμή καθώς μία κάθετη ρωγμή διατρέχει όλο το σκάφος. Πλοίαρχος και αντιπλοίαρχος θα δικαστούν και εφόσον κριθούν ένοχοι θα τιμωρηθούν με πρόστιμο 7.800 δολ. και 12 μήνες φυλάκισης. Η κυβέρνηση έχει απαιτήσει να μάθει γιατί το πλοίο έπεσε πάνω σε γνωστό ύφαλο με καλό καιρό, αλλά ο ιδιοκτήτης του πλοίου, η εταιρεία με έδρα την Ελλάδα Costamare Inc., δεν έχει δώσει εξηγήσεις καθώς ερευνά, όπως λέει, το θέμα.

Όπως δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Costamare, Μάνος Διαμαντής, «ο Φιλιππινέζος καπετάνιος μας είναι έμπειρος και έχει παραδειγματικό ιστορικό. Το πλοίο ήταν απολύτως πιστοποιημένο και είχε πρόσφατα επιθεωρηθεί χωρίς να βρεθεί κάποιο πρόβλημα. Προφανώς κάτι πήγε πολύ στραβά και θα συνεργαστούμε με τις αρχές της Ν.Ζηλανδίας προκειμένου να βρούμε την απάντηση».

_______________________________

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=318049

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Δεν ξέρουν λοιπόν τι φταίει. Και ψάχνονται τι πήγε στραβά.

Κι εγώ κύριοι, το ίδιο ψάχνω να βρω. Εδώ και τριάντα χρόνια. Τι πήγε στραβά στη ζωή μου. Και βρέθηκα άνεργη να ψάχνω νέο επάγγελμα. Κι ας είχα φοιτήσει σε δημόσια σχολή πλοιάρχων της χώρας με το μεγαλύτερο εμπορικό στόλο. Κι ας ήμουν λόγω επιδόσεων βαθμοφόρος στη σχολή μου και ας είχα πάρει και το παράσημο ναυτικών προσόντων. Κι ας είχα και ευδόκιμα υπηρετήσει τόσο σε φορτηγά όσο και σε δεξαμενόπλοια.

Μου είπατε ότι έφταιγε που ήμουν γυναίκα. Και μου κλείσατε την πόρτα. Εσείς οι ίδιοι που πανηγυρίζατε όταν οι δημόσιες σχολές πλοιάρχων άνοιξαν τις πύλες τους στις γυναίκες!

Το 1982 όμως ανακαλύψατε ότι οι γυναίκες δε σας κάνουν. Ενώ σας έκαναν οι αλλοδαποί από τις Φιλιππίνες και άλλες χώρες του τρίτου κόσμου. Βγάλατε εμάς, και όχι μόνο τις γυναίκες αξιωματικούς αλλά και ένα τεράστιο αριθμό ανδρών συναδέλφων, και γεμίσατε τα καράβια σας με ξένους.

Με τις ευλογίες της τότε πολιτικής ηγεσίας του τόπου και συγκεκριμένα της κυβέρνησης του Αντρέα Παπανδρέου.

Τώρα ο γιος Παπανδρέου αναζητά κι εκείνος τις αιτίες που το καράβι Ελλάδα βυθίζεται... Και ισχυρίζονται οι συνεργάτες του πως "μαζί τα φάγαμε"!!! Εμείς, τα θύματα της πολιτικής τους που βρεθήκαμε άνεργοι να ψάχνουμε νέο επάγγελμα να επιβιώσουμε. Και που φωνάζαμε τότε, αρχές της δεκαετίας του 80, πως είμαστε το συνάλλαγμα...

120.000 οι Έλληνες ναυτεργάτες το 1980. Λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Και σας βεβαιώνω ότι οι 100.000 που οδηγήθηκαν στην ανεργία δεν ήταν όλοι γυναίκες!!!

Αιδώς Αργείοι! Που τάχα μου δεν ξέρετε τι έφταιξε. Και έπεσε το καράβι σε χαρτογραφημένο ύφαλο!!!

Κι αν για κάτι λυπάμαι ιδιαίτερα, ως άνθρωπος, είναι που το ναυάγιο αφορά καράβι της Costamare. Μιας εταιρείας που ο ιδρυτής της υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητό πρόσωπο για μένα. Ο αείμνηστος καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος. Και που λίγους μήνες πριν, με αφορμή το θάνατό του, είχαμε ανεβάσει αφιέρωμα για το τεράστιο έργο του και στη ναυτιλία αλλά κυρίως στον τομέα της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος:

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/blog-post_8573.html

Ευτυχώς που ο ίδιος δε ζει πια για να πιει τέτοιο πικρό ποτήρι, ένα δικό του καράβι να προκαλεί μια τόσο μεγάλη οικολογική καταστροφή. Αν ζούσε, είμαι σίγουρη πως με την οξύνοια πνεύματος που διέθετε θα αντιλαμβανόταν αμέσως την αιτία. Και θα έπαιρνε τις δέουσες αποφάσεις. Να διορθωθεί το κακό. Και να μην επαναληφθούν στο μέλλον παρόμοιες τραγωδίες με πρωταγωνιστές ελληνόκτητα πλοία.

Βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, κανένας καπετάν Βασίλης δεν μπορεί από μόνος του να σώσει την κατάσταση. Δεν είναι μόνο θέμα των εφοπλιστών. Το πρόσφατο παράδειγμα της Μηχανιώνας, της δεύτερης Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού της πατρίδας μας, που ξαφνικά απέμεινε χωρίς κτιριακές εγκαταστάσεις, αλλά και ο απαράδεκτος τρόπος λειτουργίας όλων των άλλων ΑΕΝ, με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, αποδεικνύει τον άλλο πόλο του προβλήματος. Η ναυτική εκπαίδευση χωλαίνει και καρκινοβατεί. Η ναυτική εκπαίδευση σε μια χώρα με τέτοια παράδοση στη ναυτιλία...

Παράλληλα ο κανονισμός λειτουργίας και η ανύπαρκτη στήριξη της πολιτείας στους νεαρούς σπουδαστές αναγκάζει πλήθος ικανών ναυτίλων να εγκαταλείπουν τις σπουδές τους και να στρέφονται σε άλλα επαγγέλματα. Χτες μόλις συνομιλούσα με μια νεαρή καπετάνισσα που εδώ και ένα χρόνο αναζητά πλοίο για το πρώτο της εκπαιδευτικό ταξίδι. Και παντού πόρτες κλειστές. Αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίσει καν τη σχολή της. Προσπάθησα να τη συμβουλέψω και της τόνισα τι πρέπει να προσέξει, ποια εφόδια πρέπει να διαθέτει ώστε επιτέλους να την προσλάβουν. Όπως κατά καιρούς το έχω κάνει και με δεκάδες άλλες νεαρές σπουδάστριες των ΑΕΝ. Τους τονίζω πάντα τη σημασία των επιδόσεων στα μαθήματά τους και την απόκτηση πρόσθετων προσόντων, πχ ξένες γλώσσες και γνώση ηλεκτρονικών υπολογιστών. Και βεβαίως αγάπη στο επάγγελμα και αφοσίωση στην εκτέλεση των καθηκόντων τους στο καράβι.

Τι τα θες όμως και τι τα γυρεύεις... Δεν μπορώ να ξεχάσω τι περάσαμε όλο το καλοκαίρι με ένα πολύ αγαπημένο μου πλάσμα, μια καπετάνισσα που τη θεωρώ σχεδόν κόρη μου. Και που από τη μέρα που γνωριστήκαμε άκουσε όλες τις συμβουλές μου και κατάφερε να τελειώσει πρώτη τη σχολή της. Έχοντας και άριστα στο χαρτί που έφερε από το καράβι. Πλην όμως η εξαίρετη αυτή σπουδάστρια δεν κατάφερε να πάρει πτυχίο αποφοιτώντας! Γιατί της έλειπαν κάτι μήνες από τα εκπαιδευτικά ταξίδια. Κι όχι από δική της υπαιτιότητα. Τις σόλες της έλιωσε στην Ακτή Μιαούλη και τις δύο φορές που έπρεπε να κάνει εκπαιδευτικό ταξίδι.

Θα πω μάλιστα για τούτη τη νεαρή κοπέλα και το ακόλουθο χαρακτηριστικό. Στο δεύτερο εκπαιδευτικό της ταξίδι, και έχοντας κατά νου όλα όσα της έλεγα, βρέθηκε κάποια στιγμή υποχρεωμένη να εργαστεί "σερί" 72 ώρες. Ναι, 72 ώρες, δεν έγινε λάθος στο νούμερο. 72 ώρες χωρίς ύπνο, χωρίς ξεκούραση. Όταν πια χαλάρωσε η κατάσταση ανάγκης, ο καπετάνιος της την έστειλε να κοιμηθεί. Δυο ώρες αργότερα το κορίτσι ήταν και πάλι στη γέφυρα. "Τι θέλεις εδώ"; τη ρώτησε ο καπετάνιος. "Δε σε έστειλα να κοιμηθείς";

- Μα είναι η ώρα της βάρδιας μου, καπετάνιε! απάντησε η μικρή αλλά αποφασισμένη να πετύχει στο δύσκολο και ανδροκρατούμενο επάγγελμα που διάλεξε να ακολουθήσει.

Κι όμως. Αυτό το παιδί, με την τεράστια θέληση, και τις καταπληκτικές επιδόσεις και στη σχολή και στο καράβι, ολόκληρο καλοκαίρι φέτος αγωνιζόταν να βρει μια θεσούλα δοκίμου, να συμπληρώσει τη ρημάδα την υπηρεσία για το πτυχίο, στη μεγάααααααλη μας εμπορική ναυτιλία. Χρειάστηκε να περάσουν τρεις μήνες μέχρι να τα καταφέρει. Τώρα, επιτέλους, ταξιδεύει. Στους ωκεανούς της γης. Και με αυταπάρνηση και πάλι προσφέρει τις υπηρεσίες της. Άραγε αυτή τη φορά θα εκτιμηθούν και οι ικανότητές της και η στάση της; Ή θα καταλήξει κι εκείνη όπως τόσες άλλες άξιες συναδέλφισσες να ψάχνει νέο επάγγελμα;

Εκατό και πλέον μέλη αριθμεί πια το γκρουπ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ στο φέις μπουκ. Ανάμεσά τους οι περισσότερες είναι δόκιμοι. Είναι ένα σχολειό αυτό το γκρουπ. Όπου με την παρουσία γυναικών που κατάφεραν να φτάσουν στο βαθμό του πρώτου, δύο μέλη μας είναι πλοίαρχοι Α΄ τάξεως, αλλά και άλλων που υπηρέτησαν ή υπηρετούν ακόμη ως γραμματικοί ή ανθυποπλοίαρχοι, προσπαθούμε να νουθετήσουμε τα νέα κορίτσια. Να βάλουμε κι εμείς ένα μικρό λιθαράκι στη σωστή "επάνδρωση" της ναυτιλίας μας με νέα άξια στελέχη. Κι όμως συχνά, αντί για τέτοιες νουθεσίες, αναγκαζόμαστε να προσφέρουμε ψυχολογική υποστήριξη. Γιατί τα κορίτσια μας κάνουν όλα όσα περνούν από το χέρι τους μα καράβι δε βρίσκουν...

Όποιος λοιπόν σήμερα παριστάνει ότι δεν ξέρει τι πάει στραβά, και έχουμε τραγωδίες σαν του Ρένα, δεν έχει παρά να μας ζητήσει δόκιμο για το καράβι του. Δεν έχει παρά να δώσει την ευκαιρία στις νεαρές Ελληνίδες που τόσο αγαπούν το ναυτικό επάγγελμα, να προχωρήσουν και να προκόψουν. Για να μπορούν αύριο τα καράβια μας να είναι σε άξια χέρια. Που δε θα τα καθίζουν σε χαρτογραφημένους υφάλους...

Αν ζούσε ο καπετάν - Βασίλης σε κείνον θα έστελνα τούτο το άρθρο. Και είμαι σίγουρη πως θα άκουγε τη φωνή μου. Και ταυτόχρονα θα τον καλούσα να επισκεφθεί την τάξη μου, μια ακόμη τάξη δημοτικού σχολείου που συμμετέχει εθελοντικά στο πρόγραμμα της Helmepa Junior. Και που φέτος υλοποιεί περιβαλλοντικό πρόγραμμα με τον τίτλο: Πού πας καραβάκι...

Είναι ένα πρόγραμμα που πέρα από τις οικολογικές ευαισθησίες αποσκοπεί και στην καλλιέργεια στις καρδιές των παιδιών της αγάπης για το υγρό στοιχείο και να τα φέρει κοντά στον κόσμο της ναυτιλίας. Ήδη έχουμε έναν πιτσιρικά που ονειρεύεται να γίνει ναυτικός. Να συνεχίσει την παράδοση της φυλής. Για φανταστείτε όμως αυτό το αγοράκι αύριο αντί για τη ναυτική παράδοση να συνεχίσει την άλλη, αυτή που θέλει ως νέος Μινώταυρος, να κατασπαράζει τα νιάτα του τόπου και να τα στέλνει στον καιάδα της ανεργίας. Και την ίδια ώρα να προσλαμβάνονται πληρώματα από χώρες που ούτε ναυτική παράδοση διαθέτουν ούτε και ναυτική εκπαίδευση σαν τη δική μας, ακόμη και τη ναυτική εκπαίδευση του σήμερα...

Είμαι σίγουρη, λέω, πως ο καπετάν Βασίλης θα άκουγε τον καημό ενός ανθρώπου που μπορεί να τον ξεμπάρκαραν με το έτσι θέλω αλλά ποτέ δε σταμάτησε να αγαπά και τη θάλασσα και τα καράβια. Τώρα άραγε θα βρεθεί κανείς που θα ακούσει τούτη τη φωνή της απόγνωσης;

Για να σωθεί όχι μόνο η ναυτιλία μας αλλά και η πατρίδα που κινδυνεύει να πάει αύτανδρη στο βυθό... Αν υπάρχουν, ας παραδεχτούν την αλήθεια. Τι έφταιξε στο ναυάγιο του Ρένα. Που είναι βέβαιο ότι ως πλοίο της Costamare πληρούσε όλους τους όρους ασφαλείας των διεθνών οργανισμών. Μα τα πλοία δεν είναι μόνο λαμαρίνες και εξαρτήματα. Είναι και οι άνθρωποι που ταξιδεύουν. Κυρίως οι άνθρωποι. Κάτι που ο καπετάν Βασίλης και το ήξερε από προσωπική εμπειρία και το εφάρμοζε.

Στον ανθρώπινο παράγοντα λοιπόν να δοθεί η έμφαση. Στον ίδιο δηλαδή που κατάφερε και το μεγάλο θαύμα της ελληνικής ναυτιλίας.

Και δεν είναι τυχαίο που όλες οι μεγάλες ναυτιλιακές εταιρείες της χώρας μας εκεί ακριβώς στηρίζουν το μυστικό της επιτυχίας τους. Ούτε τυχαίο που τέτοιες εταιρείες διατηρούν ακόμη ελληνικά πληρώματα αλλά και προσλαμβάνουν και γυναίκες στα πλοία τους. Μικρό το κέρδος από τους μισθούς των αλλοδαπών, μεγάλο το όφελος στο αξιόπλοο των πλοίων και την αίγλη της ελληνικής ναυτιλίας όταν προσλαμβάνονται Έλληνες.

Επιπλέον είναι πράξη πατριωτισμού όταν στις σημερινές συνθήκες προσφέρεται εργασία σε Έλληνες και δεν πηγαίνουν σε ξένες χώρες οι μισθοί. Έχει ανάγκη σήμερα η πατρίδα τη στήριξη της ναυτιλίας αλλά και η ναυτιλία δε θα βγει χαμένη αν εμπιστευτεί και πάλι τον Έλληνα ναυτικό.

_____________________________

ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΡΕΝΑ

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2073868

"Οι αρχές έχουν καλέσει τους κατοίκους των παράκτιων περιοχών να κλείσουν τα παράθυρα των σπιτιών τους λόγω της δυσοσμίας από το πετρέλαιο. Η πρόσβαση σε περίπου 30 χιλιόμετρα ακτογραμμής έχει αποκλειστεί για το κοινό, καθώς συνεχίζεται η επιχείρηση για τον καθαρισμό του πετρελαίου. Εκατοντάδες πτηνά έχουν εντοπιστεί νεκρά, ενώ οι ειδικοί δίνουν μάχη για να σώσουν ένα ολόκληρο οικοσύστημα."

http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/85915/n-zhlandia-kindyneyei-ana-pasa-stigmh-na-spasei-to-rena

Η κυβέρνηση έχει απαιτήσει να μάθει γιατί το πλοίο έπεσε πάνω σε γνωστό ύφαλο με καλό καιρό, αλλά ο ιδιοκτήτης του πλοίου, η εταιρεία με έδρα την Ελλάδα Costamare Inc., δεν έχει δώσει εξηγήσεις καθώς ερευνά, όπως λέει, το θέμα.

http://www.iefimerida.gr/news/

Αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη έρχεται ο καπετάνιος του φορτηγού πλοίου Ρένα που προσάραξε στον ύφαλο του Αστρολάβου και προκάλεσε τεράστια θαλάσσια οικολογική καταστροφή με το πετρέλαιο που διέρρευσε.

Ο 44χρονος καπετάνιος από τις Φιλιππίνες κατηγορείται για χειρισμό του πλοίου με τρόπο που δεν χρειαζόταν, ωστε να προκληθεί κίνδυνος. Ο καπετάνιος είχε μία σύντομη παρουσία στο δικαστήριο και έφυγε με εγγύηση. Πρέπει να πληρώσει 10.000 δολλάρια Αυστραλίας αλλιώς θα εκτίσει ποινή φυλάκισης 12 μηνών.