BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΟΛΟΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ


ΜΕΘΑΥΡΙΟ Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΤΑΖ

Δυναμώνει η λαϊκή αλληλεγγύη ενάντια στην επιχείρηση τρομοκρατίας


Κοινές εξορμήσεις οργανώνουν σήμερα οι Γραμματείες ΠΑΜΕ

και ΠΑΣΕΒΕ του Πειραιά

Με μπροστάρηδες τα ταξικά συνδικάτα οι ναυτεργάτες εντείνουν τις προετοιμασίες για τη μεθαυριανή απεργία

Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους και στο δίκιο των αιτημάτων τους, οι ναυτεργάτες, όλων των κατηγοριών πλοίων και των ρυμουλκών, τα ξημερώματα της Δευτέρας κατεβαίνουν στους καταπέλτες για 24 ώρες σε όλα τα λιμάνια της χώρας. Βγαίνουν στους ντόκους, για να δώσουν μία ακόμα μεγάλη απεργιακή μάχη, παλεύοντας για δουλειά με δικαιώματα και για να μην περάσει η «απελευθέρωση» (άρση του καμποτάζ) των θαλάσσιων ενδομεταφορών που ετοιμάζεται να επιβάλει η κυβέρνηση, με βάση τον εκτρωματικό κανονισμό 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αρχίζοντας από τα κρουαζιερόπλοια.

Το τι περιμένει τους ναυτεργάτες το δείχνει ανάγλυφα το κρουαζιερόπλοιο «ΖΕΝΙΤΗ», που υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια κυβέρνηση, ΜΜΕ των εφοπλιστών, μεγαλέμποροι Αθήνας και Πειραιά, των οποίων οι Σύλλογοι έφτασαν να απευθύνουν και «κάλεσμα» στα μέλη τους να ...συγκεντρωθούν τη Δευτέρα το πρωί στο λιμάνι του Πειραιά, την ημέρα δηλαδή της απεργίας, για να ...υποδεχτούν το «ΖΕΝΙΤΗ» «και όχι μόνο», όπως αναφέρεται στην πρόσκληση - πρόκληση που εξέδωσαν!

Αυτό που θέλουν να αποκρύψουν με όλον αυτό το μηχανισμό είναι ότι ετοιμάζουν πλοία - κάτεργα που θα δρουν ανεξέλεγκτα, με πληρώματα χαμηλόμισθα, ανασφάλιστα, θύματα των δουλεμπορικών γραφείων. Οτι η άρση του καμποτάζ - που δεν αφορά μόνο τα κρουαζιερόπλοια, αλλά ο στόχος κυβέρνησης, πολυεθνικών, εφοπλιστών είναι αυτό το αισχρό καθεστώς να επεκταθεί στα ακτοπλοϊκά και συνολικά σε όλες τις κατηγορίες πλοίων - στην πράξη σημαίνει πλήρη απορρύθμιση των θαλάσσιων ενδομεταφορών. Χτύπημα στην οικονομική και κοινωνική ζωή των νησιών. Παραπέρα ραγδαία υποβάθμιση της προστασίας της ζωής στη θάλασσα και πάει λέγοντας.

Γι' αυτό και στο πλευρό των ναυτεργατών τη Δευτέρα έχουν καθήκον να βρίσκονται όλος ο εργαζόμενος λαός, στεριάς και θάλασσας. Να υψώσουν «τείχος» αλληλεγγύης απέναντι στους απεργοσπαστικούς, τρομοκρατικούς μηχανισμούς που στήνουν τα επιτελεία της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Ετσι, σήμερα, περιοδείες και εξορμήσεις σε όλο το εμπορικό κέντρο του Πειραιά έχουν προγραμματίσει από τις 10 το πρωί η Γραμματεία Πειραιά του ΠΑΜΕ και η Γραμματεία Πειραιά της ΠΑΣΕΒΕ, αναδεικνύοντας ότι η θέση των εργαζόμενων, των μικρών ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενων του Πειραιά τη Δευτέρα είναι στους καταπέλτες συμπαραταγμένοι δίπλα στους ναυτεργάτες.

«Χάρτινος πύργος» η προπαγάνδα τους

Στο μεταξύ χτες η διαχειρίστρια εταιρεία του κρουαζιερόπλοιου «ΖΕΝΙΤΗ», σε μία κίνηση ελιγμού, ανακοίνωσε ότι, λόγω της απεργίας, τη Δευτέρα δε θα καταπλεύσει το πλοίο στον Πειραιά. Η ανακοίνωση αυτή, όπως ήταν αναμενόμενο, έδωσε την ευκαιρία στους εχθρούς των ναυτεργατών για να αναμασήσουν τα φληναφήματα ότι δήθεν οι αγώνες πλήττουν τον τουρισμό.

Ενδεικτικά η Ομοσπονδία Επιχειρήσεων Τουρισμού με ανακοίνωσή της αναφέρει ότι «για μια ακόμα φορά θύμα των κινητοποιήσεων θα είναι ο ελληνικός τουρισμός» και μιλά για κίνδυνο «να εγκλωβιστούν τουλάχιστον 6 χιλιάδες επιβάτες από άλλα 5 κρουαζιερόπλοια που αναμένονται την ίδια ημέρα στον Πειραιά».

Λένε ψέματα.

Η απεργία των ναυτεργατών δεν εμποδίζει την αποβίβαση επιβατών.Γιατί τα πλοία θα δέσουν στο λιμάνι, οι επιβάτες των ακτοπλοϊκών και οι τουρίστες των κρουαζεροπλοίων, θα αποβιβαστούν, οι ναυτεργάτες θα τους ενημερώνουν για την απεργία τους, όπως και τα πληρώματα, ενώ τα πλοία θα αποπλεύσουν με τη λήξη της απεργίας.

Την ίδια στιγμή, σύσσωμα τα αστικά κόμματα, οι οργανώσεις εργοδοτών και οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι τους στα αστικά ΜΜΕ υψώνουν κραυγές αγωνίας για την επιτυχία της μεθαυριανής απεργίας, αφού αναδεικνύεται η ανάγκη η πάλη ενάντια στην άρση του καμποτάζ να γίνει υπόθεση όλου του λαού και γι' αυτό μεγαλώνουν οι κίνδυνοι για την πολιτική που υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο.

Δε λένε, όμως, ότι ο τουρισμός που υπερασπίζονται ωφελεί μόνο τους μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου και συνθλίβει τα μικρομάγαζα.

Η περίπτωση του κρουαζιερόπλοιου «ΖΕΝΙΤΗ» είναι χαρακτηριστική: Η διαχειρίστρια εταιρεία μεταφέρει αεροπορικώς - και με το αζημίωτο - στην Αθήνα τους επιβάτες από τις άλλες χώρες. Μαζί με τους Ελληνες, το σύνολο των επιβατών οδηγείται με πούλμαν στο λιμάνι του Πειραιά, απ' όπου αναχωρεί το καράβι. Οι εκατοντάδες τουρίστες δεν αφήνουν ούτε ένα σεντ στην Αθήνα και τον Πειραιά, αφού βλέπουν τις δυο πόλεις μέσα από το πούλμαν, στη διαδρομή αεροδρόμιο - λιμάνι.

Το ίδιο συμβαίνει και στην επιστροφή. Το δρομολόγιο των 18 κρουαζιέρων που έχουν προγραμματιστεί για το φετινό εξάμηνο Απρίλης - Σεπτέμβρης είναι: Πειραιάς, Ντουμπρόβνικ (Κροατία), Βενετία, Μπρίντιζι, Κατάκολο (Ολυμπία), Πειραιάς. Οι επιβάτες του πλοίου βρίσκονται επί ελληνικού εδάφους μόνο όταν το κρουαζιερόπλοιο δέσει στο Κατάκολο για 5 μόλις ώρες. Γιατί τόσος είναι ο χρόνος (12 μ. με 5 μ.μ.) τον οποίο διαθέτει η εταιρεία στους τουρίστες για να πάνε με πούλμαν στην Ολυμπία και να γυρίσουν, προκειμένου το πλοίο να αναχωρήσει ξανά για Πειραιά.

Δε λένε ότι τα σχέδια των εφοπλιστών θα δώσουν συντριπτικό χτύπημα στην ασφάλεια (και) των επιβατών. Οι εφοπλιστές θέλουν να καταργηθούν οι περιορισμοί για τις οργανικές συνθέσεις των πλοίων. Ομως το πόσοι (και αν αυτοί θα έχουν την απαραίτητη ειδικότητα και εκπαίδευση) δουλεύουν σ' ένα πλοίο είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για πλήρωμα και επιβάτες.

Είναι χαρακτηριστικό πως μέσα στην 26ετία 1981-2007, οι 85.000 θέσεις εργασίας σε πλοία άνω των 100 κ.ο.χ. μειώθηκαν σε 22.000!

Στο κρουαζιερόπλοιο «Sea Diamond», που ναυάγησε τον Απρίλη του 2007, σε σύνολο 391 ναυτεργατών, μόνο οι 117 ήταν Ελληνες ναυτεργάτες με συγκροτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και συνδικαλιστική εκπροσώπηση. Οι υπόλοιποι 274 ήταν ναυτεργάτες κυρίως από Νεπάλ και Βιρμανία, χωρίς συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, έρμαια της εφοπλιστικής ασυδοσίας. Επίσης, δούλευαν με μισθούς από τη χώρα προέλευσής τους και ήταν ναυτολογημένοι από μεσίτες, δηλαδή δουλέμπορους. Αυτό το πλήρωμα είχε να διαχειριστεί ο πλοίαρχος την κρίσιμη στιγμή της πρόσκρουσης και της επιχείρησης διάσωσης, με δεδομένες τις πρόσθετες δυσκολίες που σημαίνει για τη συνεννόηση η έλλειψη κοινής γλώσσας επικοινωνίας.

Ολοι στο πλευρό των ναυτεργατών

Να, γιατί συνεχίζουν να φτάνουν αμείωτα τα μηνύματα αλληλεγγύης στους ναυτεργάτες. Ετσι το Εργατικό Κέντρο Πειραιά καλεί όλο τον εργαζόμενο λαό του Πειραιά να σταθεί αλληλέγγυος συμμετέχοντας στην περιφρούρηση.

Ανάλογες ανακοινώσεις έβγαλαν ακόμα το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών, η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, το Σωματείο Εργαζομένων ΕΒΓΑ, το Συνδικάτο Οικοδόμων Λέσβου, η Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λέσβου, το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Πειραιά.

___________________________

Αναδημοσίευση άρθρου από το Ριζοσπάστη:

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5674425

ΣΧΟΛΙΟ

"Είναι χαρακτηριστικό πως μέσα στην 26ετία 1981-2007, οι 85.000 θέσεις εργασίας σε πλοία άνω των 100 κ.ο.χ. μειώθηκαν σε 22.000!"

Ήμουν κι εγώ μια από τις ... θέσεις εργασίας που χάθηκαν.

Και με αυτό το δικαίωμα στέκομαι τώρα στο πλευρό των ναυτεργατών και υποστηρίζω το δίκαιο αγώνα τους.

Όχι σε όλους εκείνους που βλέπουν τους ανθρώπους σαν τροφή για τη μηχανή του κιμά!

Όχι στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!

ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.