BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ: Νέος απεργιακός αγώνας στις 20 και 31 Μάη

ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ

Νέος απεργιακός αγώνας στις 20 και 31 Μάη

Με αιχμή την άρση του καμποτάζ, το Ασφαλιστικό, το δικαίωμα στη δουλειά

Με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις οι ναυτεργάτες κλιμακώνουν τους αγώνες τους ενάντια στην προωθούμενη άρση του καμποτάζ, συντονίζονται με τους εργαζόμενους της στεριάς. Χτες, κάτω από το βάρος των εξελίξεων, την πίεση των ίδιων των ναυτεργατών, τις δυναμικές παρεμβάσεις των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΝΟ αναγκάστηκε να πάρει απόφαση για πανελλαδικές 24ωρες απεργίες σε όλες τις κατηγορίες πλοίων στις 20 και στις 31 του Μάη.

Οι ναυτεργάτες αγωνίζονται ταυτόχρονα ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα για το Ασφαλιστικό, που ανεβάζει και σε αυτούς τα όρια συνταξιοδότησης και ανατρέπει τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, λεηλατώντας ταυτόχρονα το σύνολο της ακίνητης περιουσίας του ΝΑΤ, που έχει οικοδομηθεί με τον ιδρώτα και το αίμα τους.

Βγαίνουν στους καταπέλτες και διεκδικούν ίση αμοιβή για ίση εργασία, πάταξη της «μαύρης» ανασφάλιστης εργασίας, συνδικαλιστική εκπροσώπηση, κοινωνικοασφαλιστική προστασία για όλους τους ναυτεργάτες. Συνθέσεις με βάση τις πραγματικές ανάγκες των πλοίων, πλήρη σταθερή εργασία, 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο, κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ, κατώτερη σύνταξη και επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ, συντάξεις στο 80% επί του συνολικού ποσού που γίνονται οι κρατήσεις, κατάργηση των νόμων που απαλλάσσουν τους εφοπλιστές από τις ασφαλιστικές τους εισφορές στο ΝΑΤ και άμεση είσπραξη όλων όσα οφείλουν οι εφοπλιστές στο Ταμείο, κ.ά.

ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, με ανακοίνωσή τους προς τους ναυτεργάτες υπογραμμίζουν πως «είναι ώρα ευθύνης για όλους μας» και ήδη προγραμματίζουν εξορμήσεις στα καράβια.

Συκοφαντεί η κυβέρνηση

Στο μεταξύ, μαζικά συμμετείχαν χτες στην πρώτη μέρα της 48ωρης απεργίας τους τα πληρώματα των ρυμουλκών και ναυαγοσωστικών που κήρυξε η Ενωσή τους (ΠΕΠΡΝ), διεκδικώντας την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Με αφορμή αυτή την απεργία και την καθυστέρηση με την οποία έδεσε στο λιμάνι της Ρόδου το κρουαζιερόπλοιο «Ζενίθ», η κυβέρνηση συνέχισε και χτες, μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου, τη συκοφάντηση των εργατικών αγώνων. Η κρίση «που δημιουργήθηκε και οξύνθηκε τις τελευταίες ημέρες και με τα γνωστά επεισόδια που στιγμάτισαν την Ελλάδα διεθνώς ήταν καθοριστική» για την ακύρωση κρατήσεων, ισχυρίστηκε ο Γ. Πεταλωτής, αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις των ναυτεργατών. Και συμπλήρωσε: «Προσπαθούμε, με κάθε τρόπο, να διαμηνύσουμε στο εξωτερικό ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα ασφαλής, ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε».

Σύμφωνα, τέλος, με καταγγελία των ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ προς το υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και το Λιμεναρχείο Καβάλας, ο πλοίαρχος του επιβατηγού οχηματαγωγού «Αγιος Ραφαήλ», κατ' εντολή της πλοιοκτήτριας εταιρείας, με εκβιαστικές μεθοδεύσεις εκτέλεσε δρομολόγιο κατά τη διάρκεια της πανελλαδικής απεργίας στις 5 του Μάη, χωρίς ενημέρωση και έγκριση απόπλου από το λιμεναρχείο, για υποτιθέμενο έκτακτο περιστατικό από το Κέντρο Υγείας της Θάσου, το οποίο δεν έχει καταχωρηθεί στο Κέντρο Υγείας.

_____________________________

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5649237


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.