BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Ξεσηκώνονται στη Σαντορίνη για το Sea Diamond


Το κουφάρι του Sea Diamond παραμένει στη Σαντορίνη και απειλεί με οικολογική καταστροφή

Σύμφωνα με είδηση που δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ ON LINE, αναστατωμένοι είναι οι κάτοικοι της Σαντορίνης καθώς η ναυτιλιακή εταιρεία Louis Hellenic Cruises, πλοιοκτήτρια του πασίγνωστου πλοίου Sea Diamond αρνείται να το ανασύρει από το βυθό του νησιού, προφασιζόμενη διάφορες δικαιολογίες.



Μέχρι στιγμής η εταιρεία έχει κάνει μόνο μερική άντληση πετρελαιοειδών και όπως ο καθένας αντιλαμβάνεται είναι απλά ζήτημα χρόνου να δημιουργηθεί διαρροή και φυσικά οικολογική καταστροφή αυτού του πανέμορφου νησιού που αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών ετησίως στη χώρα μας.

Μπρος στην αδιαφορία της εταιρείας αλλά και στον τεράστιο κίνδυνο το βουλιαγμένο καράβι να παρασύρει στο βυθό και το νησί ολόκληρο, οι κάτοικοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να αντιδράσουν δυναμικά. Έχουν μάλιστα εξαγγείλει ως ημερομηνία της πρώτης τους κινητοποίησης την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου, στην πλατεία των Φηρών και επιπλέον προχώρησαν σε δημιουργία Επιτροπής Πρωτοβουλίας πολιτών με στόχο να πιέσουν για τη διατήρηση του φράγματος στην περιοχή του ναυαγίου, την άντληση των πετρελαίων και την τελική ανέλκυση του βυθισμένου πλοίου.

Η στιγμή που η μπάλα της πλώρης βυθίζεται

Η τελευταία δίνη...

Οι ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ τάσσονται ανεπιφύλακτα στο πλευρό των κατοίκων της Σαντορίνης και υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας προς κάθε κατεύθυνση. Ταυτόχρονα προβληματιζόμαστε έντονα για την αδιαφορία των αρχών καθώς μάλιστα από την πρώτη στιγμή του ναυαγίου επισημάνθηκαν οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν και υψώθηκαν φωνές απόγνωσης για τις αναμενόμενες οικολογικές απειλές από το ναυάγιο. Ενδεικτικά αναφέρουμε το άρθρο που δημοσιεύεται στη σελίδα Greenpage:

Ανυπολόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή απειλεί τη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης από το ναυάγιο του «Sea Diamond», ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των οικολογικών οργανώσεων οι επικίνδυνες τοξικές ουσίες που αναδύονται από το βυθισμένο κρουαζιερόπλοιο θα φθάσουν έως τις ακτές της Βόρειας Αφρικής. Ήδη τα βράχια στην περιοχή του ναυαγίου - μεταξύ Αθηνιού και Θηρασίας - έχουν μαυρίσει από το μαζούτ και σήμερα αναμένεται να αποφασισθεί αν η Σαντορίνη θα κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή όχι, λόγω της ρύπανσης. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου ναυαγίου έχει να κάνει με το γεγονός ότι εκτός από το πετρέλαιο και το μαζούτ, η θάλασσα θα επιβαρυνθεί με δεκάδες άλλες ουσίες», αναφέρει ο κ. Θοδωρής Τσιμπίδης, διευθυντής του Ινστιτούτου Θαλάσσιας και Περιβαλλοντικής Έρευνας Αιγαίου, επίτιμος ερευνητής Θαλάσσιας Βιολογίας και για χρόνια αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού.Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην αναμενόμενη διαρροή αμιάντου στη θάλασσα. Το κρουαζιερόπλοιο ήταν κατασκευασμένο πριν από 20 και πλέον χρόνια - εποχή που χρησιμοποιούνταν ευρέως το καρκινογόνο υλικό.

«Οι πηγές της θαλάσσιας ρύπανσης από το συγκεκριμένο πλοίο δεν έχουν τέλος», αναφέρει η κ. Αναστασία Μήλιου, υδροβιολόγος, πρέσβειρα της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την προώθηση της αειφόρου θαλάσσιας πολιτικής. «Το πλοίο είχε εκατοντάδες καμπίνες, η κάθε μια από τις οποίες διέθετε ψυγείο, τηλεόραση, υπολογιστή, κλιματιστικό μηχάνημα. Σε όλες αυτές τις συσκευές βρίσκονται ουσίες επικίνδυνες. Στη θάλασσα αναμένεται ότι θα καταλήξουν τετρακόσιοι τόνοι μαζούτ, λάδια μηχανής, υδραυλικά λάδια, ψυκτικά υγρά, διαλύτες λαδιών και πετρελαιοειδών, αλλά ακόμα και κοινά καθαριστικά, όπως χλωρίνες».

Στο πιάτο μας

Όπως αναφέρει η κ. Μήλιου, «με εξαίρεση τα πετρελαιοειδή, οι υπόλοιπες χημικές ουσίες από το πλοίο είναι υδατοδιαλυτές. Πρέπει να υπάρξει οργανωμένη και αποτελεσματική παρακολούθηση της διασποράς τους, με συνεχείς μετρήσεις στο νερό, αλλά και τακτικό έλεγχο των θαλάσσιων οργανισμών, που έχουν την τάση να συσσωρεύουν αυτές τις χημικές ουσίες.

Σε αντίθετη περίπτωση θα είναι αναπόφευκτη η ευρεία διασπορά τους σε ολόκληρο το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο γενικότερα. Εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, οι χημικές ουσίες αυτές θα μπουν στην τροφική αλυσίδα των θαλάσσιων οργανισμών, άρα σύντομα θα τις συναντήσουμε και στο πιάτο μας», συμπληρώνει η υδροβιολόγος.


Δύσκολη η άντληση του πετρελαίου


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από 70 τόνοι μαζούτ φέρεται ότι είχαν αντληθεί από το πλοίο έως χθες το βράδυ, σύμφωνα με το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Ο δήμαρχος Θήρας κ. Σπύρος Ρούσσος σκοπεύει να προσφύγει, ακόμα και εντός της σημερινής ημέρας, στη Δικαιοσύνη και να καταθέσει μήνυση κατά της πλοιοκτήτριας εταιρείας για την πρόκληση ρύπανσης στον θαλάσσιο χώρο γύρω από το νησί. «Θα είναι καταστροφή για το νησί μας, που θεωρείται ένας από τους πιο ελκυστικούς τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως, να γεμίσουν οι ακτές του πίσσα» δήλωσε χθες στα «ΝΕΑ» ο κ. Ρούσσος.


Πάντως, η άντληση του πετρελαίου είναι εξαιρετικά δύσκολη. «Οι δεξαμενές βρίσκονται σε μεγάλο βάθος. Η μόνη δυνατότητα που υπάρχει είναι η μεταφορά πετρελαίου από τους σωλήνες εξαερισμού των δεξαμενών σε σημείο πιο κοντά στην πλώρη - που βρίσκεται σε μικρότερο βάθος - ώστε να επιχειρηθεί από εκεί η άντληση» έλεγαν χθες αξιωματικοί του Λιμενικού.

ΤΑ ΝΕΑ 10/4/2007


  • Σημαντικά στοιχεία για τις συνθήκες του ναυαγίου μπορείτε να βρείτε εδώ.


1 σχόλιο:

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.