BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Οι ναυτεργάτες συμμετέχουν στην απεργία

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ SITE ΤΗΣ ΠΕΜΕΝ

ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - ΠΕΠΡΝ - ΠΕΣ/ΝΑΤ

Οι Ναυτεργάτες μαζί με τους Εργαζόμενους

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ – ΜΑΖΙΚΑ στην 24ωρη ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
στις 13 Φλεβάρη 2008

από 06.00 της Τετάρτης 13/2/2008
μέχρι 06:00 της Πέμπτης 14/2/2008


για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας - Κοινωνική Ασφάλιση
που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας.

Όλοι στις ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ του ΠΑΜΕ
Στον Πειραιά ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ, 10.30 το πρωί
Πλατεία Λουδοβίκου (Ηλεκτρικός Σταθμός)


Συνάδελφοι Ναυτεργάτες,

Συνεχιζόμενη είναι η επίθεση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κομμάτων του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους, στα κοινωνικά ασφαλιστικά δικαιώματα, στο εισόδημα με την ακρίβεια και τον περιορισμό των αυξήσεων.

Κανένας ναυτεργάτης να μην παραπλανηθεί από την προπαγάνδα περί «ήπιων μέτρων» της κυβέρνησης.

Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική καταργεί το δικαίωμα στην πλήρη σταθερή εργασία με την απελευθέρωση των απολύσεων, την μερική εργασία, με τις μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις λάστιχο.

Η ιδιωτικοποίηση των Λιμανιών, συνολικά της Δημόσιας περιουσίας, η εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας είναι πολιτική που στρέφεται ενάντια στους ναυτεργάτες και όλους τους εργαζόμενους, χαρίζει δεκάδες εκατομμύρια ΕΥΡΩ ασφαλιστικών εισφορών στους εφοπλιστές διευρύνοντας το έλλειμμα του προϋπολογισμού του ΝΑΤ (200 εκατομμύρια ΕΥΡΩ το 2008) και έχει οδηγήσει το 52% των συνταξιούχων του ΝΑΤ να παίρνει σύνταξη πείνας (200-800 ΕΥΡΩ), ενώ περνούν 12-18 μήνες για να πάρουν οι δικαιούχοι το πενιχρό εφ’ άπαξ.

Η πολιτική αυτή αποθρασύνει τους εφοπλιστές που προκλητικά ζητούν την απελευθέρωση των οργανικών συνθέσεων στην ακτοπλοΐα, με αποτέλεσμα την επέκταση της ανεργίας.

Καταργούν (παράνομα) στην πράξη την 10μηνη λειτουργία των πλοίων και επεκτείνουν την ανεργία και την «μαύρη» εργασία, παραβιάζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Επιπρόσθετα ζητούν και άλλα προνόμια για να αυξήσουν τα ήδη υψηλά κέρδη τους.

Το θράσος των εφοπλιστών, συνολικά του κεφαλαίου, ενισχύεται και από την γραμμή της συναίνεσης και της υποταγής που ακολουθούν οι πλειοψηφίες στην ΠΝΟ, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, την ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, και οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ και Αυτόνομης Παρέμβασης του ΣΥΝ που τις αποτελούν. Γραμμή που για να υπηρετήσει την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή την κερδοφορία του κεφαλαίου προβάλει αιτήματα που καθηλώνουν τους εργαζόμενους ή και στρέφονται εναντίον τους (π.χ. αιτήματα της ΓΣΕΕ για το δικαίωμα της εργοδοσίας σε απολύσεις 5 χρόνια πριν την συνταξιοδότηση, εφαρμογή της μερικής απασχόλησης - 4ωρο/μισό ένσημο-, διευθέτηση του χρόνου εργασίας).

Οι δυνάμεις αυτές υπονομεύουν ότι έχει κατακτήσει η εργατική τάξη με αγώνες, ενιαία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας και ανάπαυσης, την μόνιμη και σταθερή δουλειά και προσπαθούν να εκτονώσουν την δικαιολογημένη αγανάκτηση των εργαζομένων, αποφεύγοντας τον συντονισμό, την κλιμάκωση της πάλης και την σύγκρουση με αυτή την πολιτική.

Οι ναυτεργάτες, οι εργαζόμενοι απάντησαν στην κυβέρνηση, τους εφοπλιστές, το κεφάλαιο, στις δυνάμεις της συναίνεσης στο συνδικαλιστικό κίνημα με την μαζική συμμετοχή τους στην Απεργία στις 12 Δεκέμβρη 2007.

Με την μαχητική περιφρούρηση της Απεργίας και την συμμετοχή τους στα απεργιακά συλλαλητήρια που οργάνωσε το ΠΑΜΕ, στις 7 Νοέμβρη 2007 και 22 Γενάρη 2008. Έστειλαν μήνυμα αντίστασης και στη γραμμή της μοιρολατρίας, του «δεν γίνεται τίποτα», που καλλιεργούν οι δυνάμεις του συμβιβασμού.

Οι εργαζόμενοι μαζί με τις ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ με τον αγώνα τους πέτυχαν την ανάκληση των απολύσεων στην ΡΕΝΟ, το ΚΑΡΦΟΥΡ, το Δήμο Πετρούπολης, τα συνδικάτα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης κατέκτησαν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις μέχρι 17,2%, εφαρμογή του 7ωρου, 35ωρου, 5νθήμερου.

Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά.

Με την 24ωρη Πανελλαδική – Πανεργατική Απεργία στις 13 Φλεβάρη 2008 και την αναγκαία κλιμάκωση που πρέπει να έχουν οι αγώνες μας.

Οργανώνουμε περιφρουρούμε την απεργία, σπάμε το φράγμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της σιωπής και παραπληροφόρησης των Μ.Μ.Ε.

Με την μαζική συμμετοχή μας στα απεργιακά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ ενισχύουμε το ενιαίο μέτωπο των ταξικών δυνάμεων.

Αποδυναμώνουμε τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της υποταγής στην ΠΝΟ, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, την ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ.

Συγκρουόμαστε με την πολιτική που υπηρετεί τους εφοπλιστές, το μεγάλο κεφάλαιο.

Διεκδικούμε :
  • Αυξήσεις Μισθών 15%.
  • Κατώτερο μισθό 1.400 ΕΥΡΩ, κατώτερη σύνταξη και επίδομα ανεργίας 1.120 ΕΥΡΩ, συντάξεις στο 80 % επί του συνολικού ποσού, που γίνονται κρατήσεις.
  • Κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό ΟΛΩΝ των ελλειμμάτων του ΝΑΤ και των λοιπών Ταμείων. Να δώσουν πίσω ΤΩΡΑ τα κλεμμένα από τα Ταμεία.
  • Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
  • Κατάργηση των νόμων που απαλλάσσουν τους εφοπλιστές από την υποχρέωση καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών προς το ΝΑΤ.
  • Συνθέσεις με βάση τις πραγματικές αυξημένες ανάγκες των πλοίων, κατάργηση όλων των διακρίσεων μεταξύ των ναυτεργατών.
  • Ίση αμοιβή για ίση εργασία, πάταξη της «μαύρης» και ανασφάλιστης εργασίας, συνδικαλιστική εκπροσώπηση, κοινωνικοασφαλιστική προστασία για όλους τους ναυτεργάτες.
  • Αποκλειστικά Ενιαία – Δημόσια – Σύγχρονη – Δωρεάν Ναυτική Εκπαίδευση – Μετεκπαίδευση. Ισοτιμία των διπλωμάτων μας με τα αντίστοιχα της στεριάς. Απαιτείται άμεση λύση των οξυμένων προβλημάτων τους.
  • Όχι στην ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας περιουσίας και των λιμανιών.


ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΣ «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΡΥΜΟΥΛΚΩΝ – ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ Ν.Α.Τ


Πειραιάς 30 Γενάρη 2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.