Με επιτυχία η συνάντηση για Ελληνίδες Καπετάνισσες στον Πειραιά

Πραγματοποιήθηκε χτες βράδυ, Κυριακή των Βαΐων, μεγάλη συνάντηση για Ελληνίδες Καπετάνισσες. Τόπος συνάντησης η καφετέρια ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ, στο Δημοτικό του Πειραιά.

Παραβρέθηκαν από την πρώτη σειρά αποφοίτων (του 1980) η Ελένη Τ., υποπλοίαρχος, Κατερίνα Π., ανθυποπλοίαρχος, Μαρία Λ., ανθυποπλοίαρχος, Ματίνα Γ., ανθυποπλοίαρχος, Ολύβια Φ., υποπλοίαρχος. Το επόμενο έτος εκπροσώπησε η Μαριάννα Μ., πλοίαρχος Α΄!

Από μεταγενέστερη σειρά αποφοίτων (τέλη δεκαετίας του 80) ήταν κοντά μας η Νάσια Α., ανθυποπλοίαρχος.

Από πιο πρόσφατες σειρές (αρχών του 2.000) η Ανδρομάχη, ανθυποπλοίαρχος, Βασιλική Μ., υποπλοίαρχος, Βέρα Β., πλοίαρχος Α'.

Πολλές ήταν επίσης οι νέες κοπέλες, καινούριες ανθυποπλοίαρχοι και δόκιμοι, που πήραν μέρος στη συνάντηση. Η Χρύσα Τ., Αργυρώ Β., Λένα Μ., Λία, Φιλιώ, Έφη Κ., Γωγώ, Τζίνα Δ., Γιώτα Κ. είναι μερικά από τα ονόματα που συγκράτησα.

Πολλές ακόμη συναδέλφισσες επικοινώνησαν μαζί μας και εκδήλωσαν την επιθυμία τους να είναι κοντά μας σε κάποια άλλη συνάντηση καθώς αυτή τη φορά ή ταξίδευαν ή βρίσκονταν εκτός Αθήνας.

Το παρών στη συνάντηση έδωσε και ένας πατέρας νεαρής καπετάνισσας που έκπληκτος έβλεπε ότι υπάρχουν και ώριμες γυναίκες στο παράξενο επάγγελμα που διάλεξε η κόρη του. Μεγάλη όμως ήταν και η δική μας χαρά που τον είχαμε κοντά μας καθώς είναι παρατηρημένο από πολλές συναδέλφισσες ότι ο πατέρας είναι για την καπετάνισσα καθοριστικός παράγοντας επιλογής αυτού του επαγγέλματος. Χωρίς βέβαια να μειώνουμε το ρόλο των μανάδων και χωρίς να σημαίνει πως πάντα οι πατεράδες διαδραματίζουν τον πρώτο ρόλο στην επιλογή του ναυτικού επαγγέλματος.

Παρόν στη συνάντηση και ένα καπετανόπουλο που συνόδευσε τη μαμά στη συνάντηση με τις φίλες της και μας δήλωσε πως όταν μεγαλώσει θα γίνει σχεδιαστής Πυραύλων! Ε, με μάνα καπετάνισσα τίποτε δεν είναι απίθανο.

Εκτός από τις ζωντανές παρουσίες είχαμε και φωτογραφίες παιδιών αλλά και εγγονών! Η "ιπτάμενη" κορούλα της Ολύβιας, με τις εξαίρετες επιδόσεις στη ρυθμική γυμναστική, (το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει), κατέπληξε τους πάντες με τις φωτογραφίες που μας έδειξε η μαμά της. Καμαρώσαμε επίσης το εγγονάκι της Ελένης Τ., την κόρη της Ματίνας Γ. (κουκλάρα σαν τη μαμά της) και εκπλαγήκαμε ευχάριστα από την Κατερίνα Π. που περήφανη μας έδειχνε στο κινητό της το νεογέννητο Κριαράκι που έφερε λίγες μέρες πριν στον κόσμο η νύφη της!

Πολλές ευχές επίσης δώσαμε όλες στη συναδέλφισσα υποπλοίαρχο που διανύει προχωρημένο μήνα της κύησης και σε λίγο καιρό θα κρατά στην αγκαλιά της ό,τι πολυτιμότερο για μια γυναίκα. Κι ας είναι και καπετάνισσα. Πάνω από τη χαρά της μητρότητας άλλη χαρά δεν είναι!

Τα νέα κορίτσια με περιέργεια έψαχναν τα πρόσωπα απέναντί τους. Γυναίκες που κάποιες είχαν μεγαλύτερη ηλικία και από της μητέρας τους. Και παρά τα όσα εκείνες ακούνε στις σχολές ή και στα καράβια, πως οι γυναίκες δεν κάνουν για τις γέφυρες, πως η φύση η γυναικεία και η μητρότητα δε συμβαδίζουν με το ναυτικό επάγγελμα, έβλεπαν την ολοζώντανη απόδειξη για το αντίθετο. Όλα γίνονται όταν υπάρχει δυνατή θέληση και βεβαίως με λίγη εύνοια της τύχης. Εξάλλου ακόμη και όταν μια καπετάνισσα αναγκαστεί να βγει στη στεριά, όπως εξάλλου συμβαίνει και με πολλούς άντρες συναδέλφους, οι γνώσεις και η εμπειρία από το ναυτικό επάγγελμα μπορούν να της ανοίξουν πολλές στεριανές πόρτες. Είπαμε, η δυνατή θέληση δαμάζει τις δυσκολίες! (θέμα αυτό στη έκθεση για τις πρώτες Ελληνίδες που θέλησαν το 1978 να φοιτήσουν σε δημόσιες σχολές πλοιάρχων και μάθημα ζωής!)

Έτσι σήμερα πολλές απόφοιτοι σχολών πλοιάρχων διαπρέπουν στη ναυτική εκπαίδευση, στο λιμενικό, σε ναυτιλιακές εταιρείες, στον κόσμο των επιχειρήσεων αλλά και σε επαγγέλματα άσχετα εκ πρώτης όψεως με το ναυτικό επάγγελμα. Και λέμε εκ πρώτης όψεως γιατί η θάλασσα είναι μεγάλο σχολειό και σφυρηλατεί τον άνθρωπο έτσι που κανένα επίσημο σχολείο ή σχολή δεν μπορεί να το κάνει.

Η συνάντηση που ξεκίνησε με καφεδάκι συνεχίστηκε αργότερα στο μεζεδοπωλείο ΣΧΟΛΕΙΟ με μπόλικο οίνο και φυσικά αμείωτη διάθεση για κουβέντα. Κουβέντα που δεν τελείωσε ούτε στις τρεις το πρωί που το διαλύσαμε οι τελευταίες παρά μόνο με την υπόσχεση σύντομα να ξαναβρεθούμε!