«Οι Σημαίες στα πλοία εύκολα ανεβοκατεβαίνουν, τα πληρώματα όταν φύγουν δύσκολα γυρίζουν» έλεγε ο Ανδρέας Γ. Λαιμός ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 70. Ο Όμιλος Αγγελικούση όμως αποδίδει προτεραιότητα και στη σημαία και στα πληρώματα πρωταθλητής της ελληνικής σημαίας αλλά και πρωτεργάτης της ναυτικής εκπαίδευσης.
Με έναν στόλο που αποτελείται από 100 πλοία φιγουράρει στην πρώτη 3άδα των πιο ισχυρών Ελλήνων εφοπλιστών. Το πρόβλημα όμως είναι η έλλειψη Ελλήνων Αξιωματικών αφού οι νέοι αν και αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα δύσκολα στρέφονται στη θάλασσα όπου οι μισθοί πρωτοξεκινούν από τα 4.000 ευρώ!
Το θέμα έχει πάρει σοβαρές διαστάσεις με αποτέλεσμα σύμφωνα με πληροφορίες να ετοιμάζεται τροπολογία που θα επιτρέπει να ταξιδεύουν και συνταξιούχοι αξιωματικοί του εμπορικού ναυτικού στα υπό ελληνική σημαία πλοία.
«Δραστηριοποιούμεθα όλοι μας, σε μία βιομηχανία κεφαλαιακής έντασης και οι επενδύσεις μας στα πλοία είναι ιδιαίτερα ακριβές. Το γεγονός όμως ότι τα πλοία αυτά επιχειρούν χιλιάδες ναυτικά μίλια μακριά από τα γραφεία μας, αναδεικνύει τον ανθρωποκεντρικό παράγοντα ως τον σπουδαιότερο όλων» επισημαίνει ο Γενικός Διευθυντής του Ομίλου Γιάννης Πλατσιδάκης με την ευκαιρία της βράβευσης του Ομίλου με το βραβείο «Ευκράντη».
«Στα 60 χρόνια ύπαρξης του Ομίλου μας, αρχικά με τον αείμνηστο Αντώνη Αγγελικούση και μεταγενέστερα με τον Γιάννη Αγγελικούση, η αναγνώριση του ρόλου των ναυτικών μας στην επιτυχή εξέλιξη της εταιρίας μας είναι υψίστη. Κατ’ επέκταση, η Ναυτική Εκπαίδευση είναι στην κορυφή των στόχων και προτεραιοτήτων μας. Ξεκινήσαμε δειλά το 1991, με την εφαρμογή της Εναλλακτικής Εκπαίδευσης, με 10 σπουδαστές και καταλήξαμε το 2010 σε 281» και προσθέτει:
«Μέχρι το τέλος Ιανουαρίου 2011 στα πλοία μας έχουν καταγραφεί 481.096 ημέρες ναυτολόγησης Σπουδαστών. Σήμερα, από τους υπηρετούντες και τους σε αναμονή ναυτολόγησης αξιωματικούς μας, οι 298 έχουν υπηρετήσει στα πλοία μας ως Σπουδαστές ΑΕΝ. Με την ευκαιρία αυτή επιθυμώ να τονίσω την θετική εμπειρία και γνώμη που έχουμε για την Ναυτική Εκπαίδευση της χώρας μας. Μην ξεχνάμε ότι οι απόφοιτοι των ΑΕΝ επανδρώνουν τα πλοία μας και συμβάλλουν στην επιτυχημένη πορεία της Ελληνικής Ναυτιλίας και την, ανά τα λιμάνια του κόσμου, αναγνώριση της Ελληνικής Σημαίας ως ποιοτικής τοιαύτης».
Όμως αναγκαία όσο ποτέ είναι η ανάγκη για βελτίωση των παρεχομένων σπουδών στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού αφού η ναυτιλιακή βιομηχανία εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς:
«Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν, όπως υπάρχουν στα πανεπιστήμια μας, στα νοσοκομεία μας, στην δικαιοσύνη μας κλπ, και πρέπει όλοι, με καθαρή σκέψη, να εργασθούμε και να συμβάλλουμε στην κατεύθυνση αυτή. Αναφέρομαι στην καθαρή θετική σκέψη γιατί πολλές απόψεις εκφράζονται από άτομα και κύκλους που είτε παντελή ή ελάχιστη γνώση του χώρου έχουν» επισημαίνει ο Γιάννης Πλατσιδάκης:
«Απευθυνόμενος στην Πολιτεία επιθυμώ να πω: Μιλήστε και με τους χρήστες της Ναυτικής Εκπαίδευσης, τις εταιρίες εκείνες που επισκέπτονται και συνδράμουν τις ΑΕΝ, που προσλαμβάνουν τους Σπουδαστές των και τους εξελίσσουν σε Αξιωματικούς. Πρέπει να σταματήσει η διασπορά φαεινών ιδεών που με μεγάλη προχειρότητα εκτοξεύονται π.χ. ότι πρέπει να κλείσουν οι περιφερειακές Σχολές και να καταλήξουμε σε 2 ή 3 μεγάλες ΑΕΝ με πολλές εκατοντάδες ή μερικές χιλιάδες Σπουδαστές εκάστη. Δεν μάθαμε άραγε τίποτα από την παταγώδη αποτυχία της Μέσης Εκπαίδευσης ; Όταν μάλιστα η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιμένει στην ανάπτυξη των Σχολών σε τόπους με ναυτική παράδοση» και καταλήγει:
«Οι ανά τον κόσμο ανταγωνιστές μας καιροφυλακτούν για αποτυχίες και αστοχίες μας. Μην τους δώσουμε την χαρά να καταστρέψουμε την διαχρονική Ναυτική Εκπαίδευση στην χώρα μας. Η ΑΕΝ της Ύδρας, μια περιφερειακή Σχολή, μορφώνει Αξιωματικούς συνεχώς από το 1749 μέχρι σήμερα και αποτελεί τίτλο τιμής και παγκόσμια πρωτιά της χώρας μας».
Εμείς οι Καπετάνισσες αγαπούμε ιδιαίτερα τον Όμιλο Αγγελικούση. Γιατί και ο Όμιλος Αγγελικούση περιβάλλει με στοργή τις ελληνίδες καπετάνισσες και δίνει ευκαιρίες στις γυναίκες αξιωματικούς για καριέρα στη θάλασσα. Και χαιρόμαστε που για μια ακόμη φορά κάνει τη διαφορά υψώνοντας φωνή διαμαρτυρίας για το θέμα της Ναυτικής Εκπαίδευσης και βάζοντας το θέμα σε άλλη βάση από τους πολλούς που μιλάνε για το ίδιο θέμα και δεν ξέρουν τι λένε...
Ας ελπίσουμε να εισακουστούν οι διαμαρτυρίες και από τους αρμοδίους.
Στην σημερινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ τα σωματεία ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ – ΠΕΕΜΑΓΕΝ καταδικάσαμε την πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που προωθεί την «μαύρη» - ανασφάλιστη εργασία και την συντριβή του συνόλου των δικαιωμάτων των ναυτεργατών – συνταξιούχων – σπουδαστών, αυξάνει την ανεργία, τους οδηγεί στην εργασιακή περιπλάνηση, την κοινωνική περιθωριοποίηση, υπονομεύει το ΝΑΤ, τον Οίκο Ναύτη, χτυπάει συντάξεις και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κοινωνική πρόνοια.
Μετά από πρόταση των σωματείων μας αποφασίστηκε συνέχεια των κινητοποιήσεων για την προστασία των ανέργων ναυτεργατών, για το δικαίωμα στην εργασία.
Η πλειοψηφία της ΠΝΟ υιοθέτησε την πρόταση μας για επανάληψη της κινητοποίησης στο ΓΕΝΕ την Πέμπτη 17 Φλεβάρη, με προσυγκεντρώσεις των ναυτεργατών στα σωματεία τους στις 10 το πρωί και συγκέντρωση στη συνέχεια στο ΓΕΝΕ, που το έχουν μετατρέψει οι εφοπλιστές, οι πράκτορες – σύγχρονοι δουλέμποροι σε παράρτημα τους μαζί με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. που υπηρετούν τα συμφέροντα των εφοπλιστών.
Δεύτερο, αποφασίστηκε να συνεχίσουμε τους αγώνες σε όλες τις κατηγορίες πλοίων με 24ωρη πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση στις 23 Φλεβάρη 2011 και στην πράξη για άλλη μια φορά με τον απεργιακό μας αγώνα να καταργήσουμε την πολιτική επιστράτευση, την βία και την τρομοκρατία σε βάρος των ναυτεργατών που διατηρεί η κυβέρνηση.
Η απεργιακή κινητοποίηση αποφασίστηκε να συνεχιστεί στα λιμάνια της Ηγουμενίτσας και της Κορίνθου, αν οι ναυτιλιακές εταιρείες JAY MANAGEMENT CORPORATION, WAVELORD NAVIGATION, NEL LINES, δεν ασφαλίσουν στο ΝΑΤ τα αντίστοιχα πλοία τους «RUZCAR», «SEATRADE», «ROPAX I» και «ROPAX II» με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας της αντίστοιχης κατηγορίας βαθμού και ειδικότητας στο σύνολο των ναυτεργατών.
Τέλος υπογραμμίσαμε ότι επιβάλλεται να συμπτύξουμε ένα ταξικό μέτωπο ενάντια στην πολιτική της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου και να την ανατρέψουμε προς όφελος των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης, των εργαζομένων.
Οι αθλιότητες που παρακολουθούμε από κυβέρνηση – τρόικα – Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που τις στηρίζουν, εγκυμονούν προβλήματα για τους εργαζόμενους, την χώρα μας που θα έχουν ανεξέλεγκτες επιπτώσεις.
Η απάντηση επιβάλλεται να είναι πάλη ταξική αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική.
Η μία είδηση από τους ωκεανούς. Η πειρατεία που εκδηλώθηκε στο ελληνικό δεξαμενόπλοιο Ειρήνη. Με 25 μέλη πλήρωμα και 7 έλληνες. Φαντάσου δηλαδή να μην ήταν και με την ελληνική σημαία. Δε θα είχε ούτε αυτούς τους 7...
Επί 4,5 ώρες έπλεε ανενόχλητο σε ελληνικά χωρικά ύδατα ένα τουρκικό πολεμικό πλοίο.
Η τουρκική κορβέτα «Μπόντρουμ», η οποία σύμφωνα με τις καταγραφές απέπλευσε το μεσημέρι της Τρίτης 8 Φεβρουαρίου από το λιμάνι της Σμύρνης, έπλευσε στο Αιγαίο με πορεία νότια –ελαφρώς νοτιοδυτική.
Το τουρκικό πολεμικό αρχικώς κινήθηκε βορείως της Χίου και στη συνέχεια προχώρησε δυτικά των Ψαρών, σε διεθνή ύδατα.
Περίπου στα επτά και μισή με οκτώ το βράδυ της Τρίτης, η τουρκική κορβέτα «Μπόντρουμ» πέρασε σε ελληνική χωρική θάλασσα και έπλευσε ανάμεσα στην Τήνο και την Μύκονο!
Από εκείνη την ώρα, πολεμικά πλοία του ελληνικού στόλου που παρακολουθούσαν διακριτικά τον πλου της «Μπόντρουμ» εξέπεμπαν μηνύματα μέσω ασυρμάτου με τα οποία καλούσαν τον κυβερνήτη της τουρκικής κορβέτας να απομακρυνθεί άμεσα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα δεδομένου ότι παραβιάζει τους κανόνες της αβλαβούς διέλευσης.
Το εξοργιστικό είναι ότι το τουρκικό πολεμικό πλοίο αγνόησε πλήρως τις εκκλήσεις των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού και συνέχιζε να πλέει εντός ελληνικής χωρικής θάλασσας για διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων ωρών!
Περίπου στις 11 το βραδυ της Τρίτης, η Μπόντρουμ έπλεε δυτικά της Πάρου με πορεία νότια νοτιοδυτική κινούμενη πάντοτε μέσα σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Στις 12.05 βγήκε από τα ελληνικά χωρικά ύδατα από την περιοχή νοτιοδυτικά της Φολεγάνδρου.
Αυτή την ώρα πλέει βορειοανατολικά της Ρόδου σε διεθνή χωρικά ύδατα.
Η άσκοπη περιπλάνηση του τουρκικού πολεμικού πλοίου στις Κυκλάδες έχει θέσει σε συναγερμό το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Τον Αύγουστο του 2009, η ίδια κορβέτα (Bodrum F-501 τύπου Α69), είχε χτυπήσει σε βράχια σε πολύ μικρή απόσταση μόλις 500 μέτρα από τις ακτές του Καστελόριζου. Στο περιστατικό εκείνο η τουρκική κορβέτα είχε υποστεί σοβαρές ζημιές. Στο σημείο μάλιστα ανοικτά του Καστελόριζου που η Μπόντρουμ είχε ξύσει τον βυθό, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό είχε εντοπίσει το σόναρ της τουρκικής κορβέτας..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ζήτω λοιπόν η μεγάαααααααλη μας ναυτιλία και το μέγα το της θαλάσσης κράτος μας!!!
Ρόμπες μας έκαναν και πάλι Σομαλοί και Τούρκοι.
Οι μεν οδηγώντας το ΕΙΡΗΝΗ στο μπουντρούμι και οι περιγελώντας με το ΜΠΟΝΤΡΟΥΜ την ίδια την ειρήνη.
Κατά τα άλλα ο ΓΑΠ ήταν λέει έτοιμος να πάει στην Αίγυπτο να βοηθήσει... Έλυσε όλα τα προβλήματα της Ελλάδας και είπε να προσφέρει κι εκεί τις υπηρεσίες του...
Πειρατεία εκδηλώθηκε στις 11 το πρωί στο υπό ελληνική σημαία δεξαμενόπλοιο Irene S.L. Ν.Π. 11344, ενώ έπλεε 200 ναυτικά μίλια ανατολικά από τις ακτές του Ομάν.
Το πλοίο έχει 25μελές πλήρωμα, εκ των οποίων επτά είναι Έλληνες. Πρόκειται για τον πλοίαρχο, τον Α' και Β' μηχανικό, ένα ναύτη, ένα ναύκληρο και ένα δόκιμο.
Πλοιοκτήτρια εταιρεία είναι η First Navigation Special Maritime Enterprise. Το δεξαμενόπλοιο είχε αποπλεύσει, έμφορτο με 266.000 τόνους crude oil, από το Μίνα Αλ Αχμάντι του Περσικού Κόλπου, με προορισμό τον Κόλπο του Μεξικού.
Μετά τη μαζική σύσκεψη που πραγματοποιήσαμε στις 27 Γενάρη, ακολούθησε παρέμβαση στο ΓΕΝΕ όπου μεταξύ άλλων απαιτήσαμε:
• Άμεση σύγκλιση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΓΕΝΕ, η πλειοψηφία του να αποτελείται από εκπροσώπους των αντιπροσωπευτικών ναυτεργατικών ενώσεων.
• Κάθε μήνα συγκέντρωση όλων των CREW LIST των πλοίων στο ΓΕΝΕ. Δεν μπορεί η ανεργία να «χτυπά» κόκκινο και να υπάρχουν ελλείψεις και παραβιάσεις των οργανικών συνθέσεων σε όλες τις κατηγορίες των πλοίων.
• Χτύπημα της μεσιτείας και του δουλεμπορίου.
Aναδεικνύοντας την διαρκή ολομέτωπη επίθεση που μας κήρυξαν Κυβέρνηση – Εφοπλιστές – ΕΕ, συνεχίζουμε τις πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις και καλούμε όλους τους Ναυτεργάτες στη σύσκεψη στις 10 Φλεβάρη στα γραφεία της ΠΕΜΕΝ στις 11 π.μ. και παρέμβαση στο ΓΕΝΕ, απαιτώντας ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ.
Ταυτόχρονα, στις 10 Φλεβάρη, μέρα ολοήμερης κινητοποίησης για το ταξικό κίνημα, συμμετέχουμε μαζικά στη συγκέντρωση – συλλαλητήριο στην πλατεία Κοραή, στις 6.30 το απόγευμα που αποφάσισε η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ. Καμία αυταπάτη, καμιά αναμονή. Τα μέτρα δεν είναι προσωρινά, έρχονται αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων. Οι ναυτεργάτες σφυρηλατώντας την ταξική ενότητα με τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, επιβάλλεται από τις ίδιες τις εξελίξεις, να δώσουμε αποφασιστική απάντηση στην κυβέρνηση και το κεφάλαιο με την ΑΠΕΡΓΙΑ στις 23 Φλεβάρη.
► ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟΣ Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 4.500 ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ ΜΕ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΚΥΡΙΩΣ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ. Το σχέδιο Νόμου που κατατέθηκε στις 26/01/2011, με τίτλο «Σύσταση Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής και άλλες διατάξεις», στο άρθρο 20, προβλέπεται η συντριβή του συνόλου των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, διογκώνοντας την ανεργία, επιβάλλοντας το καθεστώς του εργασιακού μεσαίωνα. Μετά τα ποντοπόρα, την άρση του Cabotage στα Τουριστικά εξελίσσεται και στην Ακτοπλοΐα, με την κατάργηση του 10μηνου δρομολόγησης και στελέχωσης των ακτοπλοϊκών πλοίων με ναυτεργάτες χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα, διαλύοντας το ακτοπλοϊκό συγκοινωνιακό δίκτυο.
Επίσης αποκαλύπτει τα σχέδια της κυβέρνησης για την διάλυση του Λιμενικού Σώματος και ενσωμάτωσής του όπως και τα πλοία σε όλες τις κατηγορίες, στα τυχοδιωκτικά σχέδια του ΝΑΤΟ, της ΕΕ (άρθρο 5). Μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου εξελίσσεται με εφιαλτικές επιπτώσεις για την εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
► ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ η επίθεση της κυβέρνησης κατά των ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, με την εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων.
► ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤ – ΚΑΑΝ και του ΟΙΚΟΥ ΝΑΥΤΟΥ. Στο στόχαστρο ξαναμπαίνουν και οι συντάξεις. Στοχοποιούνται οι επικουρικές, ενώ η τοποθέτηση του υπουργού Εργασίας στη Βουλή, όπου παρουσιάστηκαν οι αναλογιστικές μελέτες για τα ταμεία κύριας ασφάλισης, προεξοφλούν ότι μετά από το 2015 το κράτος θα χρηματοδοτεί μόνο τη βασική σύνταξη και αυτή για 12 μήνες και όχι για 14. Που σημαίνει ότι η περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης είναι το πρώτο βήμα για την οριστική κατάργησή τους στο άμεσο μέλλον, ενώ ετοιμάζουν και περικοπές στην ήδη πενιχρή σύνταξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και συνταξιούχων
► ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. Αυτό που βιώνουν οι πρωτοετείς σπουδαστές των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) που περιπλανώνται για εύρεση εργασίας προκειμένου να πραγματοποιήσουν τα εκπαιδευτικά τους ταξίδια. Κανένας σχεδιασμός δεν γίνεται ανά σχολή και συνολικά στο ΥΕΝ για την άμεση εξασφάλιση θέσεων εργασίας, κανένας σχεδιασμός στους απόφοιτους Μηχανικούς – Πλοιάρχους, κανένας σχεδιασμός στο ΚΕΣΕΝ.
Συνάδελφοι ναυτεργάτες,
Δεν μπορεί να υπάρχει αξίωση για καλύτερους όρους ζωής της εργατικής οικογένειας χωρίς αυτή να συνοδεύεται με μαζικό απεγκλωβισμό από τα κόμματα της πλουτοκρατίας και από τους συνδικαλιστικούς φορείς τους.
Η δικαίωσή μας θα κριθεί με πολύμορφες ταξικές μάχες και σ' αυτές εντάσσονται οι κινητοποιήσεις μας στις 10 Φλεβάρη και η απεργία στις 23 Φλεβάρη.
Παίρνοντας υπόψη ότι η πρώτη βασική παραγωγική δύναμη της κοινωνίας, είναι η εργατική δύναμη, ο εργαζόμενος άνθρωπος που επιβάλλεται να εργαστεί και να ζήσει σε ανθρώπινες συνθήκες, να διεκδικήσει τον κοινωνικό πλούτο που παράγει και του ανήκει.
Ευρωπαϊκή Ένωση – ΝΑΤΟ και άλλοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί μας λεηλατούν τους φυσικούς πόρους και καταστρέφουν τους εργαζόμενους, τους ναυτεργάτες.
Ο αγώνας είναι αντιϊμπεριαλιστικός – αντιμονοπωλιακός προς όφελος των ναυτεργατών, των εργαζομένων, του εργαζόμενου λαού.
Το παιχνίδι "σου λέω μια λέξη κι εσύ απαντάς με την πρώτη λέξη που σκέφτεσαι" είναι παλιό και δοκιμασμένο. Αρκεί να μην κλέβεις. Και να λες πραγματικά την πρώτη λέξη που σου έρχεται στο νου.
Κι εγώ τελείως ειλικρινά σας λέω πως δε χρειάστηκε να ξεφυλλίσω τα αρχεία μου για το Ζενζεφύλλη. Είδα το όνομα. Είδα πως πέθανε. Και το αυτόματο των συνειρμών απάντησε: Στέλιος Σεβαστάκης.
και με την ίδια λογική που στο μαύρο λέω άσπρο και στη νύχτα λέω μέρα αλλά και τη σίγουρη μέθοδο να αναζητάς τη αλήθεια ανάμεσα σε ζεύγη αντιθέτων. Με κορυφαίο βέβαια δίπολο τον έρωτα και το θάνατο. Αυτό που ορίζει την ίδια μας τη ζωή. Ως πορεία και τεντωμένη χορδή ανάμεσα στον έρωτα και στο θάνατο.
Ο Στέλιος ο Σεβαστάκης ήταν το ίνδαλμα. Για χιλιάδες ναυτεργάτες της γενιάς μου. Το πρότυπο. Ο μπροστάρης στους αγώνες. Αλλά και ο σεμνός άνθρωπος που δε θέλησε ποτέ να διεκδικήσει αρχηγιλίκια.
Ανυποχώρητος στις αξίες του. Αγνός όσο ο αφρός σε κύμα πελαγίσιο.
Ο φίλος μου ο Στέλιος σπάνια γέλαγε.
Κι όχι που ήταν ο τύπος του αγέλαστος. Μα δεν του είχαν αφήσει και πολλούς λόγους να γελάει. Ο Στέλιος ήταν από τους ανθρώπους που πόναγαν βαθιά για κάθε τι άδικο σ' αυτό τον κόσμο. Και κυρίως πόναγε για τις αδικίες σε βάρος των ναυτεργατών. Γιατί ναυτεργάτης ήταν και ο ίδιος. Και τους ναυτεργάτες τούς λογάριαζε οικογένειά του. Εκτός από τους προσκυνημένους. Εκτός από τους κολαούζους των εφοπλιστών. Εκτός από τα τσιράκια των αφεντικών. Γι' αυτούς ο Στέλιος δεν είχε ούτε ίχνος κατανόησης, ούτε δράμι συγχώρεσης.
Έτσι έγινε και τότε που μαζί με το Γεράσιμο το Δεστούνη και τους άλλους ναύτες έριξαν τη νόθα διοίκηση της ΠΕΝΕΝ. Τους ξήλωσαν κυριολεκτικά από το σωματείο μη διστάζοντας να φτάσουν και σε χειροδικία. Κι αν είχαν δίκιο ή άδικο το έδειξε η πορεία των γεγονότων. Και ο αφανισμός των ελλήνων ναυτεργατών. Και η κατάρρευση κεκτημένων δεκαετιών.
Σ' αυτή την κατάσταση προσπάθησε ο Σεβαστάκης να αντισταθεί. Φτάνοντας ακόμη και στη χειροδικία. Κι ακολουθώντας το όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.
Κι όχι μόνο στα γραφεία της ΠΕΝΕΝ. Αλλά και στα γραφεία της ΠΝΟ υπήρξαν τότε πολλά θερμά επεισόδια με πρωταγωνιστή από δω το Στέλιο. Και απέναντι; Στην αντίπερα όχθη; Θα αφήσω να το περιγράψει κάποιος άλλος ναυτεργάτης που έζησε τα γεγονότα εκείνης της περιόδου:
[...] Λοιπόν ας πιάσω περιληπτικά μετά την χούντα εποχή.. αναλαμβάνει Γ.Γ ο Μανόλης Σαϊτης, ο οποίος ήταν και πρόεδρος της παλιάς ένωσης ραδιοτηλεγραφητών [...] Η ΠΝΟ κατάφερε και έλαβαν όλοι οι τότε αλλοδαποί αναδρομικά τη διαφορά από το μισθό που είχαν προσληφθεί με τον ισχύοντα των Ελληνικών Σ.Σ..
[...] Το Σαϊτη τον κατηγόρησαν για κομμουνιστή. και ότι θα κατέστρεφε την Εμπορική Ναυτιλία..(πιο κάτω θα άκουσεις τη συνέχεια) Ο Σαίτης εκλέγεται και Γενικός Γραμματέας της Γ.Σ.Ε.Ε. επί Καρακίτσου Προέδρου. Κάτω απ΄το μεγάλο βάρος που είχε κλονίζεται η υγεία του και υποβάλλεται σε επιτυχή εγχείρηση ανοιχτής καρδιά στο Χιούστον του Τέξας.
Μετά από λίγους μήνες παραιτείται για λόγους υγείας, απ΄τη θέση του ηγέτη των ναυτεργατών οπότε γίνεται το πανναυτικό συνέδριο και μεταξύ των υποψηφίων ήταν και ο Μιχάλης Ζενζεφύλης τότε Γ.Γ. της ένωσης πλοιάρχων..και άνθρωπος πολυταμπλίστας έλεγαν ότι είναι άνθρωπος των εφοπλιστών αλλά και του ΠΑΣΟΚ..?
Ζυμώσεις μεγάλες αρχίζουν. στην ένωση πλοιάρχων, βάζουν τρικλοποδιά στο Θανάση Βαρίνο, ο οποίος φεύγει προδομένος, αλλά στη συνέχεια ασχολείται με την πολιτική και μπαίνει στη βουλή με το κόμμα της ΝΔ. (τώρα είναι Πρόεδρος του Οίκου Ναύτου)(αυτός που ξεσκέπασε τη βρώμα των γιατρών του Ο.Ν.)
Τέτοιες βλέψεις είχε και ο Ζενζεφύλης αλλά δεν τα κατάφερε παρά τις όποιες προσπάθειες έκανε ξεπουλώντας τους Έλληνες ναυτικούς με διάφορους τρόπους, και με υπουργό Ε.Ν το Γιωργάκη τον Κατσιφάρα πέρασαν την πιο αντεργατική νομοθεσία, καταργώντας την δια νόμου μισθολογική εξομοιώσει των αλλοδαπών, και έγινε αυτό που έγραψα στην πρώτη μου τοποθέτηση, που ανέλυσες με ανακρίβειες.
[...] Στις καταλήψεις όποτε έγινα στα γραφεία της ΠΝΟ ξύλο είχε φάει ο Ζενζεφύλης και όχι ο Χαλάς ο οποίος τότε ήταν Πρέδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιάρχων Ε.Ν. Γενικός Γραμματέας της ΠΝΟ έγινε μετά την αποτυχία επανεκλογής του Ζενζ. Και ποτέ δεν έφαγε ξύλο από κανέναν όπως ΨΕΥΔΩΣ αναφέρεις.[...]
Σήμερα λοιπόν, 6 Φεβρουαρίου 2011, έγινε όπως διάβασα η κηδεία του Ζενζεφύλλη. Που το όνομά του μου θυμίζει το Στέλιο το Σεβαστάκη. Και την εποχή που οι ναυτεργάτες πάλευαν με όλα τους τα όπλα για τα δικαιώματά τους. Φτάνοντας ακόμη και στη χειροδικία.
Το Στέλιο το Σεβαστάκη που όσο απίστευτο και αν φαίνεται κηδεύτηκε κι αυτός ακριβώς σαν σήμερα. 6 Φλεβάρη. Πριν τρία χρόνια...
Στην Αθήνα των προηγούμενων δεκαετιών σήμα κατατεθέν αποτελούσαν τα μεγάλα βυτιοφόρα με τον τίτλο "Ο Αχόρταγος"
ή "Ο Φαταούλας" και άλλα παρόμοια... Σήμερα η ολοκλήρωση του αποχετευτικού εξαφάνισε μεν τα βυτιοφόρα όχι όμως και τους Αχόρταγους και τους Φαταούλες. Ειδικά εκεί κάτω στο λιμάνι και στην Ακτή Μιαούλη.
Και δεν είχαν καν τη στοιχειώδη ευγένεια να αφήσουν να περάσει ένας χρόνος από τη μέρα που τους πρόσφεραν το μεγάλο φιλέτο. Την απελευθέρωση της κρουαζιέρας. Ούτε καν να λήξει η επιστράτευση των ναυτικών που υποτίθεται ότι είναι οι παράλογοι που ζητούν πολλά! Σιγά μην εμπόδιζαν τέτοια ... ψιλοπράγματα το αδηφάγο εφοπλιστικό κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, από τις απαιτήσεις του να αυξάνει συνεχώς τα κέρδη του.
Και να πώς έχουν τα πράγματα. Σε πρώτη φάση πίεσαν για άρση του καμποτάζ. Και παρά τις διαμαρτυρίες των ναυτεργατών κατάφεραν να την επιβάλουν. Και θυμόμαστε βεβαίως όλοι τις επιθέσεις μέσω τηλεόρασης σε βάρος εκείνων που αγωνίζονταν να μην περάσει η ασυδοσία, πως τάχα και καλά ζημιώνουν την οικονομία του τόπου. Κι έκοβαν κι έραβαν μπρος στις κάμερες για τα πολλάααααααααα λεφτά που αφήνουν τα κρουαζιερόπλοια.
Η δεύτερη φάση άρχισε προχτές. Με την απόφαση της εταιρείας Λούης να κατεβάσει την ελληνική σημαία και να ανεβάσει ξένη. Και ας όψονται εκείνοι που φρόντισαν να απελευθερώσουν τα ξένα κρουαζιερόπλοια. Για να μπορεί τώρα η Λούης να λέει ότι δεν την συμφέρει πια να έχει ελληνική σημαία! αφού μπορεί και με ξένη να επισκέπτεται τα ελληνικά λιμάνια και να βγάζει και περισσότερα.
Βέβαια το παιγνίδι των αχόρταγων δε σταματά εδώ. Οι πιέσεις που ασκούνται είναι και πολλές και σε διάφορα επίπεδα. Αφενός πιέζουν για μείωση ακόμη περισσότερο της παρουσίας ελλήνων στα πληρώματα αλλά και επιδοτήσεις των ασφαλιστικών εισφορών και αφετέρου την πλήρη ασυδοσία για τα κρουαζιερόπλοια με ξένη σημαία με το πρόσχημα πως δεν τους κάνουν τα ελληνικά λιμάνια έτσι όπως είναι, δεν έχουν λέει ασφάλεια, δεν έχουν μόνιμες θέσεις και άλλα που πριν δεν τους ενοχλούσαν.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, την ερχόμενη Τετάρτη έρχονται στην Ελλάδα εκπρόσωποι από 28 μεγάλες εταιρείες κρουαζιερόπλοιων για να συζητήσουν με κυβερνητικούς παράγοντες διάφορα θέματα της κρουαζιέρας.
Ένα από αυτά που τους καίνε είναι και το τέλος των 2,95 ευρώ για κάθε τουρίστα που φέρνουν!!!!!!!! Ναι. Όταν με 2,95 δεν πίνεις ούτε καφέ, οι εφοπλιστάδες της κρουαζιέρας το βρίσκουν υπερβολικό σαν ποσό για να χρησιμοποιούν τα λιμάνια μας και μάλιστα μόνο όταν χρησιμοποιούν και τον Πειραιά στα δρομόλόγιά τους. Ακόμη κι αυτό λοιπόν, το γελοίο ποσό, το θεωρούν αντικίνητρο.
Όπως αντικίνητρο θεωρούν να έχουν έλληνες στο πλήρωμα. Αντικίνητρο να πληρώνουν από την τσέπη τους το ΝΑΤ. Και γενικά αντικίνητρο οτιδήποτε περιορίζει τα τεράστια κέρδη τους.
Τι θέλουν λοιπόν και τι ζητάνε με λίγα λόγια:
1. Να πληρώσει και πάλι ο ελληνικός λαός τεράστια ποσά για να τους φτιάξει καλύτερα λιμάνια. Και αφού φτιαχτούν τα λιμάνια να έρθουν κινέζοι, φιλιππινέζοι, ... μογγολέζοι και να τα αγοράσουν! Τα λιμάνια τα πληρωμένα από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού!
2. Κι ακόμη να έχουν στα καράβια τους κινέζους, φιλιππινέζους, ... μογγολέζους ναυτικούς... γιατί είναι φτηνότεροι! Και οι έλληνες ναυτικοί; Να αλλάξουν επάγγελμα. Ποιος νοιάζεται γι' αυτούς;
Βεβαίως την ίδια ώρα ας μην ξεχνάει κανείς ότι η απέναντι ακτή της Μεσογείου φλέγεται. Τουριστικοί προορισμοί όπως Μαρόκο, Τυνησία και βεβαίως Αίγυπτος, είναι το διάστημα αυτό κλειστοί. Το Αιγαίο και τα ελληνικά νησιά στις συνθήκες αυτές αποκτούν ξεχωριστή σημασία. Αλλά οι εφοπλιστές παριστάνουν πως δεν το αντιλαμβάνονται. Κι όχι μόνο δε βάζουν νερό στο κρασί τους αλλά αποθρασύνονται ακόμη περισσότερο. Ζητώντας και άλλα και άλλα για να κορέσουν την ακόρεστη δίψα τους για χρήμα!
Και είμαι πολύ περίεργη για τη στάση που θα κρατήσουν εκείνοι που πρέπει να προασπίσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας. Αυτοί τουλάχιστον έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται; Με όλους τους αχόρταγους και τους φαταούλες της γης; Και πως οι λαοί δεν είναι ηλίθιοι να τους ρουφάν το αίμα;
Ρωτάω γιατί έτοιμοι ήμασταν να στείλουμε λέει τα δικά μας φώτα εκεί κάτω στην Αίγυπτο. Και στο τσακ αναβλήθηκε το ταξίδι...
Κι όλος ο καβγάς αφορά φυσικά τα λεφτά. Τα λεφτά που θα έπρεπε να καταβάλουν στο ΝΑΤ. Διαβάσαμε για 15 εκατομμύρια ευρώ. Που το ΝΑΤ λέει αποφάσισε να διεκδικήσει δικαστικά από την Louis. Κι όταν το άκουσαν οι υπεύθυνοι της εταιρείας αποφάσισαν να γίνουν όνομα και πράγμα. Λούης...
Δεν τους συμφέρει λέει να κρατάνε την ελληνική σημαία. Είναι ασύμφορη! Με τα νέα δεδομένα που έχει θέσει σε εφαρμογή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι λένε προτιμότερο να έχουν ξένη σημαία! για να εκτελούν κρουαζιέρες σε ελληνικά λιμάνια! Ζήτω στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ!
Βέβαια ο καπετάνιος του ΥΘΥΝΑΛ, ο Γιάννης Διαμαντίδης, δηλώνει εξαπατημένος από τη συμπεριφορά της Λούης. Γιατί εκείνος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του να τους ευχαριστήσει και να βρει λύση στο πρόβλημα με το ΝΑΤ, αλλά η Λούης την είχε λέει πάρει την απόφαση για αλλαγή σημαίας.
Και να θυμίσουμε εδώ πως η εταιρεία Λούης είναι εκείνη που έχει ξεχάσει ένα καράβι της στο βυθό της Σαντορίνης. Το περίφημο Sea Diamond που απειλεί με οικολογική καταστροφή όχι μόνο τα παράλια της Σαντορίνης αλλά και την ευρύτερη θαλάσσια περιοχή. Έχει όμως το θράσος να ισχυρίζεται τώρα πως πρόσφερε πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ στην οικονομία της χώρας!!! Κι επειδή δεν της χαρίζουν τα 15 εκατομμύρια που χρωστάει στο ΝΑΤ, αλλάζει σημαία!!!
Μα καλά τους κάνει! Και τους εκθέτει η εταιρεία Λούης όλους εκείνους που εργάζονται νύχτα και μέρα για να διασφαλίσουν πλήρη ασυδοσία στους εφοπλιστές. Έτσι για να γίνει πιο ξεκάθαρο το αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθούν. Κι αφήστε τώρα να το παίζουν και καλά πως εξαπατήθηκαν. Η απλή αλήθεια είναι πως τα ήθελαν και τα έπαθαν! Οπότε ας σταματήσουν και τα κροκοδείλια δάκρυα, δεν πείθουν κανέναν.
και αφορά τη χιλιομασημένη τσίχλα της έλλειψης πληρωμάτων και δη της έλλειψης ικανών αξιωματικών. Το έχουνε ζαλίσει πια το ζήτημα και καταντάν γελοίοι απευθυνόμενοι σε ένα λαό που μετράει δεκάδες χιλιάδες άνεργους ναυτεργάτες. Αν και αυτή τη φορά δεν εστιάζουν στην περιλάλητη ελληνική ναυτιλία αλλά το πάνε πιο πέρα το ζήτημα και το παρουσιάζουν ως διεθνές πρόβλημα.
Μάλιστα το άρθρο δεν εκπορεύεται από τις προσωπικές απόψεις του χι δημοσιογράφου αλλά περιγράφει μελέτη που έγινε με αφορμή το περσινό έτος ναυτικού και στην οποία μελέτη έλαβαν μέρος 23 εταιρίες –αντιπροσωπεύοντας 1.125 πλοία- από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική, τη Μέση Ανατολή, τη Νότια Αφρική και την Ασία-Ειρηνικό.
Τα ερωτήματα που τέθηκαν στις 23 αυτές εταιρείες ήταν σχετικά με:
το μέσο αριθμό πληρώματος ανά πλοίο, τη συμμετοχή δοκίμων στο πλήρωμα, τις εθνικότητες των αξιωματικών και των πληρωμάτων, το μέσο όρο ηλικίας του πληρώματος, τη μέση αμοιβή, τους εκπαιδευτικούς θεσμούς και τα μαθήματα που διδάσκονται καθώς και τις βασικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ναυτιλιακές εταιρείες.
Μέσα από τη μελέτη προκύπτει και το γνωστό σε όλους μας ζήτημα για την ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση! Πώς δηλαδή προκύπτει; Κατά τις δηλώσεις των εταιρειών. Αφού στις εταιρείες έγινε η μελέτη. Και είναι η δική τους άποψη πως σε χώρες που δεν υπάρχει ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση δεν υπάρχουν και αρκετά στελέχη να επανδρώσουν τα πλοία τους...
Έλα μου ντε που στην Ελλάδα συμβαίνει κάτι τελείως διαφορετικό. Ναι μεν απουσιάζει η ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση (προς το παρόν τουλάχιστον) αλλά αφθονούν οι άνεργοι αξιωματικοί ειδικά στους κατώτερους βαθμούς και ακόμη ειδικότερα στους δοκίμους σπουδαστές των σχολών. Αποτέλεσμα να μην μπορούν να τελειώσουν τη σχολή τους και να πάρουν πτυχίο. Γιατί έτσι έχουν φτιαχτεί οι κανονισμοί των σχολών τους. Με την απαίτηση ο σπουδαστής να κάνει 2 εξάμηνα εκπαιδευτικά ταξίδια κατά τη διάρκεια του 1ου και 3ου έτους σπουδών. Αν δεν τα κάνει δεν μπορεί ούτε να εγγραφεί στο επόμενο εξάμηνο σπουδών.
Τους τελευταίους μήνες είχαμε και αρκετές κινητοποιήσεις των σπουδαστών για το ζήτημα αυτό και που πλήττει ιδιαίτερα τις σπουδάστριες.
Κανείς λοιπόν δε δικαιούται να επικαλείται έλλειψη αξιωματικών για να προπαγανδίζει την ίδρυση ιδιωτικών ναυτικών σχολών. Όχι στην Ελλάδα. Εδώ η έλλειψη αξιωματικών είναι τεχνητό φαινόμενο και δημιουργείται από τις ίδιες τις ναυτιλιακές εταιρείες. Και με την άρνησή τους να προσλαμβάνουν δοκίμους.
Τι επιδιώκουν με αυτό; Μα να εκβιάσουν την αποδοχή της πρότασής τους για ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση. Ώστε να έχουν τον απόλυτο έλεγχο στην εκπαίδευση των μελλοντικών πληρωμάτων τους.
Βεβαίως, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, στο όλο πρόβλημα υπάρχουν και πολλές ακόμη πτυχές. Με σημαντικότερη από αυτές τη διαρκή υποβάθμιση των ναυτικών σπουδών. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι πως φέτος οι περισσότερες ακαδημίες εμπορικού ναυτικού (13 συνολικά σε όλη την Ελλάδα) ξεκίνησαν μαθήματα με μόλις 2 καθηγητές!
Οι συνθήκες γενικότερα που επικρατούν στις ακαδημίες είναι τέτοιες που απογοητεύουν τους νέους που τις επιλέγουν να σπουδάσουν. Πχ σε κάποιες ακαδημίες υπάρχουν ξενώνες για τους σπουδαστές και σε κάποιες άλλες όχι. Επίσης έχουμε περιπτώσεις που στον ξενώνα δεν επιτρέπεται να μείνουν οι σπουδάστριες. Πχ στην ακαδημία της Κύμης. Έτσι τα κορίτσια που φοιτούν εκεί αναγκάζονται να νοικιάζουν σπίτι και μάλιστα με τσουχτερά ενοίκια.
Αν κανείς συνυπολογίσει το ιδιαίτερο πρόγραμμα σπουδών των ακαδημιών, με τα δύο ενδιάμεσα εκπαιδευτικά ταξίδια, καταλαβαίνει το γολγοθά που προκύπτει στην εξεύρεση σπιτιού για τους σπουδαστές. Κλείνουν ένα σπίτι για έξι μήνες και μετά πρέπει να μετακομίσει ξανά τα πράγματά του ο σπουδαστής στο πατρικό του και να πάρει τη βαλίτσα του και να μπαρκάρει. Το ίδιο συμβαίνει και με τη λήξη του 2ου έτους σπουδών.
Στο όλο ζήτημα παρεμβαίνει και η άρνηση που αναφέραμε των εταιρειών να προσλάβουν δοκίμους. Έτσι οι φουκαράδες οι σπουδαστές αναγκάζονται να πηγαίνουν και να έρχονται Αθήνα από τις ιδιαίτερες πατρίδες τους χτυπώντας πόρτες για μήνες μέχρι να βρουν δουλειά. Αν βρουν...
Κάποια στιγμή κάτω από το διαρκές άγχος αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την προσπάθεια. Είτε γιατί τα οικονομικά της οικογένειάς τους δεν αντέχουν πια είτε γιατί τα παιδιά δεν αντέχουν τις πιέσεις των γονιών τους να αλλάξουν επάγγελμα αφού στη θάλασσα οι πόρτες μένουν κλειστές.
Αλλά και όταν φοιτούν στη σχολή η κατάσταση παραμένει μαύρη και άραχνη. Πηγαίνουν για μάθημα και δε βρίσκουν καθηγητή. Ή και αν βρουν λείπουν εκείνα που απαιτούνται για τη σωστή τους προετοιμασία. Ακόμη και η πρόσβαση στο διαδίκτυο που σήμερα υφίσταται ως και στα δημοτικά σχολεία...
Στη μελέτη που τώρα δημοσιεύεται θίγεται και το θέμα των αγγλικών. Συγκεκριμένα προσπαθούν να εξηγήσουν οι μελετητές το γιατί έχουν κατακλύσει την παγκόσμια ναυτιλία οι ινδοί και οι φιλιππινέζοι! Μα γιατί μιλούν, λέει, καλά αγγλικά!
Η έρευνα υπογραμμίζει ότι περίπου το 45% των αξιωματικών και το 90% των πληρωμάτων παγκοσμίως προέρχονται από τις Φιλιππίνες και την Ινδία. Αυτό το φαινόμενο φαίνεται να είναι αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων, όπως η ανάπτυξη των ναυτιλιακών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, η απουσία εναλλακτικών ευκαιριών απασχόλησης σε αυτές τις χώρες καθώς και η καλή χρήση της Αγγλικής γλώσσας από τους συγκεκριμένους λαούς.
σχετικά με την παλαβή κατάσταση που αντιμετώπισαν πριν τρία χρόνια οι τελειόφοιτοι της σχολής Πλοιάρχων της Κύμης. Ξέμειναν από καθηγητή Αγγλικών με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να μην πάρουν πτυχίο! Και παραθέτουμε τη δήλωση που έκανε τότε ο πρόεδρος της ΠΕΕΔΝΕ (Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Δημόσιας Ναυτικής Εκπαίδευσης) κ. Κώστας Κοροντζή, μιλώντας στο «Εθνος» για την περίπτωση της Κύμης:
«οι σπουδαστές δεν διδάχτηκαν το μάθημα των Αγγλικών επειδή δεν προσελήφθη κανένας ωρομίσθιος. Ισως αυτές τις μέρες ξεκινήσουν κάποια μαθήματα από έναν καθηγητή που στέλνει το υπουργείο, αλλά δεν νομίζω ότι είναι δυνατό να βγει η ύλη του έτους σε ένα 20ήμερο».
Κι αξίζει νομίζω αυτό το στοιχείο να το αντιπαραβάλλει κανείς με τα πορίσματα της πρόσφατης έρευνας και όπου τονίζεται το ακριβώς αντίθετο ως σημαντικός παράγοντας προτίμησης αξιωματικών εκ μέρους των ναυτιλιακών εταιρειών. Η άριστη γνώση της Αγγλικής.
Και να ρωτήσουμε:
Ποιος ευθύνεται γι' αυτό το χάλι;
Ποιος υπονομεύει τις Δημόσιες Σχολές Εμπορικού Ναυτικού;
Μας λένε και μας ξαναλένε ότι νοιάζονται για το νοικοκύρεμα της χώρας, για το νοικοκύρεμα της οικονομίας. Πως επιδιώκουν την ανάπτυξη του τόπου. Κι ενώ αυτός ο τόπος έχει το δυνατό χαρτί της πρώτης εμπορικής ναυτιλίας στον κόσμο κανείς δε νοιάζεται να νοικοκυρέψει τις σχολές που παράγουν αξιωματικούς για την εμπορική ναυτιλία.
Αφενός οι φορολογούμενοι πληρώνουν για τη λειτουργία σχολών που έτσι που λειτουργούν οδηγούν τον ένα στους δύο σπουδαστές να εγκαταλείψουν τη σχολή, άρα λεφτά στο "γάμο του Καραγκιόζη" και αφετέρου η χώρα χάνει τεράστια ποσά συναλλάγματος από τη διαρκή μείωση ελλήνων αξιωματικών στα εμπορικά πλοία.
Η κατάσταση δεν είναι καινούρια. Από τη δική μου ακόμη εποχή, εδώ και τριάντα χρόνια, υπάρχει το πρόβλημα. Κι ανήκω κι εγώ στα θύματα αυτής της κατάστασης. Που όχι μόνο επιβάρυνα και το λαό της χώρας μου με σπουδές που οδήγησαν τελικά στην ανεργία, όχι μόνο τους γονείς μου με έξοδα να με σπουδάσουν αλλά και την ίδια μου τη ζωή με τέσσερα χαμένα χρόνια. Για να ακούω τώρα να μου λένε πως όλοι μαζί τα φάγαμε τα λεφτά και πως οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κοπρίτες!
Κι όμως. Από τη μεριά μου έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα για να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου. Και ως σπουδάστρια στις τότε ΑΔΣΕΝ (που αργότερα μετονομάστηκαν σε ΑΕΝ) πετυχαίνοντας και υψηλή βαθμολογία και παίρνοντας και ειδικό βραβείο ναυτικών προσόντων από τους εκπροσώπους της Πολιτείας:
και που έχω ακόμη κρατήσει στο προσωπικό μου αρχείο... για να θυμάμαι και να οργίζομαι με όσους μας έταξαν φύκια για ... χρυσαφιές κορδέλες! Αλλά και αργότερα στο καράβι υπερβαίνοντας τον εαυτό μου για να μη δώσω σε κανέναν το δικαίωμα να πει πως δεν κάνουν οι γυναίκες για τις γέφυρες των πλοίων.
Διαβάζοντας λοιπόν στην πρόσφατη μελέτη:
Προσελκύοντας μέλη πληρώματος:
Υπάρχουσες πρακτικές στελέχωσης
Ο εντεινόμενος ανταγωνισμός στον κλάδο σε συνδυασμό με ένα οικονομικό περιβάλλον όπου τα ναύλα και τα ποσοστά προσλήψεων βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα με στόχο να περιοριστούν τα κόστη, δημιουργούν ανησυχία στους πλοιοκτήτες που βλέπουν τα ποσά που δαπανώνται στις προσλήψεις να αυξάνονται. Για αυτό το λόγο, πολλές ναυτιλιακές εταιρίες στρέφονται προς τις αγορές της Άπω Ανατολής και των Βαλκανίων, όπου είναι δυνατόν να εντοπίσουν επαρκώς εκπαιδευμένο προσωπικό σε χαμηλότερο κόστος.
Πάντως, αυτές οι αγορές δεν είναι πανάκια για την κάλυψη των στόχων στελέχωσης, καθώς η εκπαίδευση και οι δεξιότητες των αξιωματικών από διάφορα μέρη του κόσμου ποικίλουν, συνεπώς, θα πρέπει να πραγματοποιείται αξιολόγηση με βάση τα στάνταρτ του κλάδου.
γέλασα πικρά με το ορθογραφικό μαργαριτάρι, που έκανε την πανάκεια: πανάκια! Τα πανάκια... της μιας χρήσης. Του ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Κι έπειτα στον κάλαθο των αχρήστων. Σαν και τα γαλόνια που μας μοιράζανε. Σαν και τις ελπίδες για λαμπρή καριέρα στη θάλασσα. Άχρηστα πανάκια. Και άχρηστα χαρτιά τα διπλώματά μας και η ζωή μας η ίδια στα άχρηστα.
Για να μπορούν τώρα να μας ζητούν και τα ρέστα. Πως μαζί τα φάγαμε τα λεφτά. Και πως οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κοπρίτες.
Και λέξη δε λένε για τα χρόνια που μας φάγανε. Λέξη πως ξεκινήσαμε για τη θάλασσα και μας ανάγκασαν με τη δική τους πολιτική να βγούμε στη στεριά. Κι από τον τάφο μου ακόμη θα τους φωνάζω. Πως αυτή η πολιτική δεν είναι απλά άδικη, είναι έγκλημα!
Ένα έγκλημα που ετοιμάζεται να συνεχιστεί με την ιδιωτικοποίηση των ναυτικών σχολών. Και την πλήρη αποσάρθρωση της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης. Την ηθελημένη και σκόπιμη αποσάρθρωση. Ώστε να κατασκευαστούν οι δικαιολογίες για την παράδοση των ναυτικών σπουδών στους ιδιώτες.
Ως φαίνεται τους περίσσεψαν μπόλικοι πήχεις ύφασμα από εκείνα τα πανάκια. Και το κόβουν τώρα και το ράβουν με πατρόν παρωπίδας. Πάααααααρτε κόσμε! Πάρτε και μελέτες βαθυστόχαστες. Για να πειστείτε πως το καλό του τόπου απαιτεί να γίνουν ιδιωτικές οι ναυτικές σχολές!
Για την εκρηκτική δηλαδή κατάσταση στην πόλη που ζω. Εγώ τέτοια εκρηκτική κατάσταση δε γνωρίζω. Φαίνεται στην Αθήνα ξέρουν καλύτερα τι ζούμε εμείς εδώ. Εκτός αν μιλάμε άλλη γλώσσα. Προσωπικά λέω πως μιλάω ελληνικά και μάλιστα αρκετά καλά. Γι' αυτό και δε θα έλεγα την κατάσταση στην Ηγουμενίτσα εκρηκτική. Τουλάχιστον όχι για το ζήτημα των μεταναστών.
Των παράνομων όπως τους αποκαλούν μεταναστών. Εγώ τους λέω απλά μετανάστες. Ειδικά για την περίπτωση της Ηγουμενίτσας τους λέω και εγκλωβισμένους ή και πρόσφυγες πολλούς απ' αυτούς. Κι εδώ η διαφωνία μου δεν έχει να κάνει με τη γλώσσα. Αλλά με την έκρηξη του μεγαλοδημοσιογράφου κ. Νίκου Χατζηνικολάου στη χτεσινοβραδινή του εκπομπή. Που έχοντας απέναντί του τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ, τον κ. Σοφιανό, εξεμάνη με τη γνωστή σε όλους θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος για ανυπακοή.
Ειλικρινά κι εγώ εκνευρίστηκα. Όχι με τον κ. Σοφιανό που παρά την επίθεση διατήρησε την ολύμπια αταραξία του αλλά με το δημοσιογράφο. Πώς την έχουν δει οι δημοσιογράφοι στις μέρες μας; Τουλάχιστον θα ήθελα να σκέφτονται ότι τους παρακολουθούν και παιδιά. Και δεν είναι τρόπος αυτός να ωρύεσαι στους καλεσμένους σου. Είτε πρόκειται για πάνελ είτε για το σπίτι σου.
Και δεν είναι τρόπος να αντιμετωπίζεις κάποιον εκπρόσωπο κόμματος που η ψήφος χιλιάδων Ελλήνων το έχει καταξιώσει εδώ και χρόνια στο Κοινοβούλιο της χώρας μας. Και μάλιστα για μια βασική θέση αυτού του κόμματος. Κι όχι για κάποια προσωπική άποψη του καλεσμένου...
Βεβαίως σε κανένα που παρακολουθεί τις εξελίξεις, και εντός και εκτός Ελλάδας, δε διαφεύγει ότι ο ξεσηκωμός των λαών του αραβικού κόσμου έχει προκαλέσει πανικό σε πολλούς. Σε πολλά κανάλια εξάλλου το παραδέχτηκαν χτες βράδυ οι παρουσιαστές των ειδήσεων. Για το ντόμινο που φοβούνται. Και πολύ καλά κάνουν να το φοβούνται. Αρκετά μας τρομοκράτησαν εκείνοι. Αρκετά με τη θεωρία του ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ. Και την αποκρουστική τακτική της Σχολής του Σικάγου. Το έχετε διαβάσει το βιβλίο; Αναφέρομαι στο ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ - Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ της Naomi Klein.
Να το διαβάσετε οπωσδήποτε. Για να καταλάβετε τι προσπαθούν να μας κάνουν. Ακόμη και μέσα από ένα επίθετο στον τίτλο της είδησης. Και επανέρχομαι στην "εκρηκτική" κατάσταση της Ηγουμενίτσας.
Λοιπόν. Ο δημοσιογράφος της Καθημερινής δεν είναι ο μόνος. Που βλέπει μια έκρηξη να πλησιάζει στην πόλη μας. Που ειρήσθω εν παρόδω υποδέχτηκε σήμερα το Φλεβάρη με μια λαμπρή αλκυονίδα μέρα. Και που λέω να πεταχτώ ως την παραλία μας, το Δρέπανο, να την απολαύσω σε όλο της το μεγαλείο... Και γιατί όχι να σας ανεβάσω και μερικές φωτογραφίες... Να δείτε την έκρηξη του φωτός πάνω από το ατλάζι της θάλασσας...
Εκεί δε θα βρω μετανάστες. Οι μετανάστες μένουν γύρω από το λιμάνι. Θα βρω όμως τον Μπάμπη. Το ασπρόμαυρο αδέσποτο που τις προάλλες έμεινε μεταξεταστέο στο ερώτημα για τις εύλογες ρατσιστικές αντιδράσεις... Αυτές που μια συνάδελφος του δημοσιογράφου της Καθημερινής φαντασιώθηκε για τους κατοίκους της Ηγουμενίτσας.
Είναι σας λέω πολλοί εκείνοι που φαντασιώνονται διάφορα για την πόλη μας. Κάποτε ήμουν κι εγώ ανάμεσά τους. Ηπειρώτισσα μεν αλλά δεκαετίες μετανάστρια στην Αθήνα. Κι έπειτα πήρα τη μεγάλη απόφαση. Βλέποντας τον τόπο μου να σπαράζει και να χάνεται στη δίνη τεράστιων προβλημάτων. Να γυρίσω εδώ. Με όποιο κόστος.
Δεν ήρθα εδώ για τουρισμό. Ήρθα να δουλέψω. Και στη δουλειά που μου δίνει ψωμάκι και στην άλλη, αυτή που ο Σεφέρης πρόσθετε στο επάγγελμα του δημοσίου υπαλλήλου. Το επάγγελμα άνθρωπος.
Ήταν και για μένα μεγάλο το σοκ όταν διαπίστωσα τι συμβαίνει στην Ηγουμενίτσα με τους μετανάστες. Ιδέα δεν είχα. Για τους ανθρώπους που λιμοκτονούν στις παρυφές της πόλης και η μόνη τους επιδίωξη είναι να φύγουν. Να καταφέρουν να χωθούν κρυφά σε ένα καράβι και να πάνε στην Ευρώπη. Ναι, ξέρω. Και η Ελλάδα στην Ευρώπη ανήκει. Αλλά ξέρω και το ανέκδοτο με τον τρελό και το καλαμπόκι. Γι' αυτό και θα ρωτήσω αν η Ευρώπη ξέρει πως η Ελλάδα ανήκει σ' αυτήν...
Στους μήνες που είμαι εδώ πέρασα αμέτρητες φορές από τους καταυλισμούς των μεταναστών. Κι άλλες τόσες περνάνε εκείνοι μπροστά από το χώρο που εργάζομαι. Στο παλιό λιμάνι της πόλης. Τους βλέπω από το παράθυρο να περνάνε δυο δυο ή και περισσότεροι. Κάνουν μπαμ από μακριά. Η επιδερμίδα βλέπεις. Η μελαμψή τους επιδερμίδα τους προδίδει.
Τους βλέπω και την ώρα που παρκάρω το αυτοκίνητο. Περνάνε δίπλα μου. Με το κουρασμένο τους βήμα και το άδειο τους βλέμμα. Και λέω και θέλω να το καταλάβουν όλοι. Πως ούτε μία φορά δεν ένιωσα φόβο. Ντροπή ναι. Λύπη ναι. Φόβο όχι.
Και δίπλα περνούν μανάδες με παιδιά. Αλλά και παιδάκια ασυνόδευτα. Και δεν είδα κανέναν να φοβάται τους μετανάστες. Εδώ όμως λέω να βάλω τελεία. Γιατί φοβάμαι πως θα χάσω τον ήλιο αν μείνω και άλλο στο σπίτι. Τα λέμε λοιπόν. Σε λιγάκι. Από το Δρέπανο...
Εδώ είμαστε... Ο Μπάμπης απουσιάζει. Ποιος ξέρει; Ίσως τον έστειλαν σε σεμινάριο. Να μάθει και για τις ρατσιστικές αντιδράσεις και για την εκρηκτική κατάσταση της Ηγουμενίτσας...
Είναι όμως στη διπλανή παρέα ένας ... Αφγανός!!!! Παρέα με μερικούς ακόμη ανεπίδεκτους μαθήσεως Ηγουμενιτσιώτες. Που δε λένε να καταλάβουν ότι πρέπει να προβούν σε εύλογες ρατσιστικές αντιδράσεις... Και το έχουν ρίξει στο ραχάτι στη λιακάδα. Δίχως να νοιάζονται που η πόλη τους βρίσκεται σε εκρηκτική κατάσταση!!!
Και επανέρχομαι στο άρθρο της Καθημερινής. Που μου έδωσε μια σημαντική πληροφορία. Για το κοτόπουλο και τις πατάτες... Μέχρι τώρα ομολογώ πως πήγαινα ετοιματζίδικα πράγματα σ' αυτά τα άμοιρα πλάσματα. Πού να φανταστώ ότι μπορούν και να μαγειρεύουν;
Χτες λοιπόν πήρα κοτοπουλάκι και πατάτες κι εγώ. Λάδι, αλάτι, πιπέρι και ό,τι άλλο σκέφτηκα πως μπορεί να τους φανεί χρήσιμο. Και πήγα στην καρδιά της εκρηκτικής κατάστασης. Στη γέφυρα της Εγνατίας στο Λαδοχώρι. Οι μετανάστες εκεί... Άλλοι στην αλάνα του νέου λιμανιού, άλλοι πάνω στο δασάκι, άλλοι στο οικόπεδο με τη μπουγάδα...
Βγαίνω δεξιά και παρκάρω. Τους κάνω νόημα. Αν δεν τους κάνεις δεν πλησιάζουν. Ρωτάω αν μιλάνε ελληνικά.
- Λίγκο, μου αποκρίνεται ο ένας...
Το γυρίζω στα αγγλικά.
- Where are you from?
- From Somalia, απαντάει.
Ωραία λοιπόν. Αν αληθεύουν οι υπόλοιπες πληροφορίες του άρθρου της Καθημερινής είμαι στους σωστούς ανθρώπους. Σόρυ, κύριοι δημοσιογράφοι, στους σωστούς μετανάστες ή και παράνομους μετανάστες ή και λαθρομετανάστες ήθελα να πω, για να μιλήσω στη γλώσσα σας. Στους πιο φτωχούς. Τους πιο εξαθλιωμένους. Από τη Σομαλία.
Εξάλλου κι εμείς οι καπετάνισσες με τους Σομαλούς έχουμε περισσότερα κοινά. Όπως και όλοι οι ναυτικοί τα τελευταία χρόνια. Και δυστυχώς και τις τελευταίες μέρες.
Προχτές μόλις έπιασαν ένα ακόμη καράβι οι πειρατές. Στη Σομαλία. Κι έπειτα έγινε το κακό:
Νεκρός ένας ναύτης. Νεκρός και ένας πειρατής. Κατά τη διάρκεια μιας αποτυχημένης προσπάθειας απελευθέρωσης του πλοίου από δανέζικη φρεγάτα.
Έχεις ποτέ καθίσει να διαβάσεις, να μάθεις, να πληροφορηθείς πώς και γιατί εκεί στη Σομαλία, στο κέρας της Αφρικής, υπάρχει τα τελευταία χρόνια πειρατεία; Γι' αυτή τη χώρα που λέγεται Σομαλία έχεις ποτέ σου μπει στον κόπο να ψάξεις ποια είναι; Πώς ζουν εκεί οι άνθρωποι;
Πάρεξ κάθεσαι και μου λες για τους Σομαλούς που φτάνουν στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Και πως μου δημιουργούν φαντάζεσαι εύλογες ρατσιστικές αντιδράσεις. Και εικάζεις πως οσονούπω θα συμβεί έκρηξη!
Ξέρεις, εκρήξεις κάνουν οι βόμπες. Και αυτοί που βάζουν βόμπες είναι ή στρατιώτες ή τρομοκράτες. Οι μεν να σκοτώσουν τον εχθρό. Οι άλλοι; Να σκοτώσουν τις ψυχές των ανθρώπων. Να σπείρουν το φόβο...
Εσύ σε ποια κατηγορία ανήκεις; Είσαι διαπιστευμένος στην άμυνα της χώρας; Ή στην ενημέρωση της κοινής γνώμης;
Και λέω. Σταματήστε πια να τρομοκρατείτε τους ανθρώπους. Σταματήστε να συκοφαντείτε την πόλη μας.
Ανήκω σ' αυτούς που θα ήθελαν οι μετανάστες να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Να τους αφήσουν να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Να μην τους κλέβουν τον πλούτο της χώρας τους. Να μην τους καταστρέφουν, όπως συνέβη στη Σομαλία, το μόνο πόρο ζωής, τη θάλασσά τους. Για να ξέρουμε δηλαδή και τις αιτίες που ξαφνικά οι Σομαλοί έγιναν πειρατές. Κι άσε και τις άλλες αιτίες, για έντεχνη καθοδήγηση...
Αυτό όμως που πραγματικά με εξοργίζει είναι που συμβαίνουν όσα συμβαίνουν στη Σομαλία. Και αναγκάζονται κάποιοι να πάρουν των ομματιών τους και να φύγουν. Να αναζητήσουν μια καλύτερη μοίρα. Στις χώρες εκείνων που με τις φρεγάτες τους περιπολούν στα ανοικτά της Σομαλίας. Των χωρών που συμμετέχουν στην επιχείρηση Αταλάντη. Αυτήν τουλάχιστον την ξέρεις; Την Αταλάντη;
Δε λέω για την αρχαία. Την πρώτη καπετάνισσα της ιστορίας. Που είχε λέει η μυθολογία λάβει μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία. Λέω για την επιχείρηση Αταλάντη. Και την αρμάδα που περιπολεί προς αποτροπή της πειρατείας εκεί κάτω στη Σομαλία.
Λέω για όλα αυτά που ξεχνάνε οι δημοσιογράφοι όταν μιλάνε για τους εγκλωβισμένους μετανάστες της Ηγουμενίτσας. Είναι αυτά που μου προκαλούν έκρηξη. Οι μισές αλήθειες...
Και για να λέμε την αλήθεια ολόκληρη. Τα περί εκρηκτικής κατάστασης στην Ηγουμενίτσα τα ζήσαμε το περασμένο Σάββατο. Όταν κουβαληθήκανε στην πόλη μας οι εκδρομείς διαδηλωτές. Και κατά δήλωσή τους αναρχικοί και αντιεξουσιαστές. Ήρθαν για να διαμαρτυρθηθούν λέει που:
Εκεί στο Λαδοχώρι, επάνω στο βουνό, γίνεται ένα έγκλημα καθημερινό!
Κι έπειτα άρχισαν τα γνωστά με την αστυνομία. Και γνώρισε η Ηγουμενίτσα τα δακρυγόνα, γνώρισε τις κρότου λάμψης. Γέμισαν αίματα τα πεζοδρόμια...
Ποιος φταίει; Να αναρωτηθούμε ποιος φταίει. Που έζησε η Ηγουμενίτσα τέτοιες σκηνές. Και ποιος ρίχνει λάδι στη φωτιά ξεσηκώνοντας τους ανεγκέφαλους κάθε χρώματος και κάθε άκρης...
Παρακάτω θα πλακώσουν και οι άλλοι. Από την αντίπερα όχθη και την άλλη άκρη του πολιτικού φάσματος. Και η πόλη μας θα γίνει θέρετρο συγκρούσεων. Όχι εξαιτίας των μεταναστών. Εξαιτίας εκείνων που ξεσηκώνουν τους ανθρώπους εκμεταλλευόμενοι την παρουσία των μεταναστών. Παίζοντας τα πολιτικά τους παιχνίδια στις πλάτες αυτών των δυστυχισμένων ανθρώπων. Που δεν τους αφήσαμε γωνιά στη γη να ζήσουν.
Αυτό είναι κύριοι το έγκλημα. Στο Λαδοχώρι, είτε πάνω στο βουνό είτε κάτω από τη γέφυρα, είναι απλά η μία πτυχή του δράματος.
Ώρα 18.10. Ο ήλιος έχει πια δύσει. Και τα δάχτυλά μου παγώνουν. Είναι ώρα να τα μαζεύω. Για μια ακόμη επίσκεψη εκεί που ζουν οι άνθρωποι με τις παγωμένες καρδιές...
_________________________
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ. ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟΝΤΕΣ. ΚΙ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΑΝ ΠΗΡΑΝ ΕΙΔΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ...
Κι εδώ τις δηλώσεις του δημάρχου Ηγουμενίτσας για την πορεία αυτή αλλά και το πρόβλημα των μεταναστών:
10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ
Ο ΟΡΚΟΣ
ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...
ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;
Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)
Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.
Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.
Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.
Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.
Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;
Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.
Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.
Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.
Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!
Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.
Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.
Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;
Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.
Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.
Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.
Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.
Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.
Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.
Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.
Οι Καπετάνισσες συναντήθηκαν... 28 χρόνια μετά την αποφοίτηση! Δείτε το βίντεο για περισσότερα ή διαβάστε τη σχετική συζήτηση στο Φόρουμ. Και σύντομα θα το επαναλάβουμε... Να είστε stand by όλες!
Αφιέρωμα στον Ευγενίδη
Τα Μικρά Τερατάκια στο 
Το ναυτικό και η χούντα