ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ

BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΠΡΩΤΟΣ ΕΠΙΤΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ: ΓΥΝΑΙΚΑ!

Όλες οι Ελληνίδες Καπετάνισσες, παλιές και νέες, αισθανόμαστε ιδιαίτερα περήφανες για την πρωτιά που σημείωσε μια γυναίκα, η Σοφία Νικολοπούλου του Αλεξάνδρου, στις εισαγωγικές εξετάσεις για τις ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ.

Η κ. Νικολοπούλου, όπως μπορείτε να δείτε στον πίνακα των επιτυχόντων:

http://portal.yen.gr/www/images/PDF/ploiarxoi2010.pdf

συγκέντρωσε 20.960 μόρια και εισάγεται πρώτη στην ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ για το 2010!

Τιμώντας και το όνομά της και το φύλο της απέδειξε ότι και οι γυναίκες μπορούν να στέκονται στο πρώτο σκαλί του βάθρου και όχι μόνο δεν υστερούν των αντρών συναδέλφων τους αλλά μπορούν να είναι και καλύτερες!

Εξάλλου στον πίνακα επιτυχόντων των ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ μετρήσαμε πάνω από εκατό κοπέλες, στους 531 εισαχθέντες συνολικά. Δηλαδή η μία στους πέντε είναι γυναίκα.

Κι αρκετές ακόμη κοπέλες σημείωσαν πρωτιές στις κατηγορίες που διαγωνίστηκαν. Όπως για παράδειγμα η κ. Αραχωβίτη Παναγιώτα του Κωνσταντίνου, που με 20.000 μόρια εισάγεται με σειρά επιτυχίας 1 στην κατηγορία της και στην ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ επίσης.

Αισθητά λιγότερες οι γυναίκες που εισάγονται στους μηχανικούς, τομέα σχετικά καινούριο για τα κορίτσια. Στους 372 εισαχθέντες οι γυναίκες είναι λίγο περισσότερες από 30, δηλαδή η μία στους δέκα. Παρόλα αυτά κάποιες κοπέλες κατάφεραν και εκεί να διακριθούν με υψηλές βαθμολογίες και να σημειώσουν πρωτιές. Όπως η κ. Ρώμα Αλίκη του Δημητρίου, που με 20.100 μόρια εισάγεται πρώτη στην κατηγορία της στην ΑΕΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ αλλά και η κ. Ρίζου Μαρία του Κωνσταντίνου, που με 19.333 μόρια κέρδισε επίσης πρωτιά στη δική της κατηγορία και για την ίδια σχολή.

Δείτε περισσότερα εδώ http://portal.yen.gr/www/images/PDF/mixanikoi2010.pdf

Οι επιτυχίες αυτές των κοριτσιών έρχονται να προστεθούν στις ως τώρα επιδόσεις του "ασθενούς" φύλου στο ανδροκρατούμενο ναυτικό επάγγελμα και δεν είναι απλά θέμα γοήτρου και ανόητης αντιπαράθεσης με τους άντρες συναδέλφους αλλά απόδειξη πως δεν είναι θέμα φύλου η επιτυχία αλλά προσωπικής ικανότητας.

Σημειώνουμε ότι μέχρι τώρα καμαρώναμε που μια ελληνίδα καπετάνισσα, η κ. Άννα Μαρία Παπακοσμοπούλου, κατάφερε με το σπαθί της να αποφοιτήσει πρώτη από τη σχολή της, την ΑΕΝ ΚΡΗΤΗΣ, το 2009. Όπως καμαρώνουμε και για πολλές άλλες που στέκονται πρώτες βαθμολογικά στο έτος τους ή επιστρέφουν από τα εκπαιδευτικά τους ταξίδια με άριστα από τους καπεταναίους τους για τις επιδόσεις τους στην πράξη.

Ευχόμαστε σε όλους τους εισαχθέντες στις ΑΕΝ, αγόρια και κορίτσια, ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ!

Και ελπίζουμε να σταματήσουν πια οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών τόσο μέσα στις σχολές όσο (και περισσότερο) στο θέμα της ναυτολόγησης. Η ναυτιλία μόνο κέρδος μπορεί να έχει όταν προτιμά εκείνους που έχουν περισσότερες ικανότητες. Γιατί η θέση του αξιωματικού του Εμπορικού Ναυτικού σήμερα δε χρειάζεται μπράτσα αλλά μυαλό.

Είναι δε κρίμα να βλέπουμε σπουδάστριες αριστούχες στις σχολές τους να κινδυνεύουν να μην πάρουν πτυχίο γιατί δεν κατάφεραν να ναυτολογηθούν και να ολοκληρώσουν το 12μηνο της πρακτικής άσκησης. Ονόματα δε λέμε... αλλά ας το ψάξουν λίγο οι αρμόδιοι το θέμα. Εκτός αν στα λόγια μόνο επιμένουμε για αξιοκρατία και ισότητα των δύο φύλων και στην πράξη πετάμε στον καιάδα τα παιδιά εκείνα που σκίζονται στο διάβασμα απλά και μόνο γιατί είναι γυναίκες...

Δημοσιεύτηκε από στις
Καταστρώματα

5 σχόλια:

  1. Peter Papageorgiou29 Σεπτεμβρίου 2010 στις 10:12 π.μ.

    Συγχαρητήρια σε όλα τα κορίτσια!! Και μαζί και στο δικό μου, που πέρασε 5η στην μηχανικών Μακεδονίας! Και καλό της κουράγιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΔΑΝΑΗ30 Σεπτεμβρίου 2010 στις 9:11 μ.μ.

    Πέτρο μου, θερμά συγχαρητήρια στην κορούλα σου! Δύσκολος ο δρόμος που διάλεξε για γυναίκα γι' αυτό και ο θαυμασμός μου μεγάλος που τον επέλεξε. Καλή της πρόοδο και καλή σταδιοδρομία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Comnenus8 Οκτωβρίου 2010 στις 6:35 μ.μ.

    http://www.youtube.com/watch?v=BHQICa0bwlo

    ela lemeeeee pameeeeeeeeee fourtoune theloumeee trikimiesss k sto telos t kosmouuu na masteee sti thalassa!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος12 Ιανουαρίου 2011 στις 1:08 μ.μ.

    ΕΓΩ ΘΑ ΔΩΣΩ ΓΙΑ ΑΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΕΠΑΛ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΑΦΟΥ Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΛΗ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ.ΕΠΙΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΑ????ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΕΓΩ ΑΛΛΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΗ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΚΟΒΟΥΝ ΠΟΛΛΟΥς ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΔΑΝΑΗ12 Ιανουαρίου 2011 στις 2:48 μ.μ.

    Εμένα πάλι με απασχολεί άλλο. Να βλέπω ανθρώπους που δεν ξέρουν ορθογραφία ούτε για τετάρτη δημοτικού να ετοιμάζονται να δώσουν εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και να ρωτούν από πάνω γιατί τα μόρια είναι κατεβασμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο



10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.