Είναι πραγματικά γελοίο...

Είναι και γελοίο είναι και παράλογο και κυρίως είναι άδικο. Ποιο;

Μα να σημειώνουν πρωτιές τα κορίτσια στις εισαγωγικές των ΑΕΝ και στην πορεία να εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη θάλασσα γιατί οι ναυτιλιακές εταιρείες τους κλείνουν την πόρτα.

Μόλις προχτές ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των εισαγωγικών. Δείτε προηγούμενη ανάρτησή μας με αναλυτικά στοιχεία:

http://kapetanisses.blogspot.com/2010/09/blog-post_28.html

ΠΡΩΤΟΣ ΕΠΙΤΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ: ΓΥΝΑΙΚΑ!

Και σε πολλές ΑΕΝ ο πρώτος επιτυχών ήταν γυναίκα. Και στους πλοιάρχους και στους μηχανικούς ακόμη, κι ας είναι το στόκολο καινούριος τομέας για τις γυναίκες.

Από την άλλη όμως υπάρχει μια στρατιά δοκίμων σε απόγνωση. Όπου κι εκεί πρωταγωνιστούν οι γυναίκες δόκιμοι και συγκεκριμένα εκείνες οι σπουδάστριες των ΑΕΝ που δεν κατάφεραν και κυρίως λόγω του φύλου να βρουν καράβι να ναυτολογηθούν όπως προβλέπεται από τους κανονισμούς σπουδών των ΑΕΝ.

Χτες οι δόκιμοι αυτοί συγκέντρωσαν την απόγνωσή τους και συγκεντρώθηκαν στον Πειραιά.

http://kapetanisses.blogspot.com/2010/09/blog-post_1226.html

Να πάνε όλοι και όλες μαζί στο υπουργείο και όπου αλλού. Να ζητήσουν λύση στο πρόβλημα.

Και λύση δε δόθηκε.

Αντίθετα, όπως μας ενημέρωσαν οι ίδιοι οι δόκιμοι, από την Ένωση Εφοπλιστών εισέπραξαν την άρνηση για κάθε ευνοϊκή αντιμετώπιση.

Μα δε φταίνε αυτοί. Οι εφοπλιστές. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Και η δουλειά τους ήταν πάντα να νοιάζονται για τα κέρδη τους αδιαφορώντας για τον άνθρωπο. Είτε είναι γυναίκα δόκιμος που της κλείνουν την πόρτα για την πρακτική άσκηση είτε και όποιος άλλος ναυτικός. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις αντίθετης στάσης. Και μόνο για να αποδεικνύουν τον κανόνα.

Το μεγάλο φταίξιμο είναι στην Πολιτεία. Που αν και άνοιξε τις πόρτες των ΑΕΝ για τα κορίτσια και μάλιστα εδώ και τριάντα χρόνια, στην πράξη αδιαφόρησε και άφησε το θεσμό της ελληνίδας ναυτικού να χαροπαλεύει ανάμεσα στην επιβίωση και στην εξαφάνιση.

Σαν να μην έφτανε αυτό, προχώρησε πρόσφατα στην άρση του καμποτάζ λύνοντας τα χέρια των εφοπλιστών για πρόσληψη αλλοδαπών πληρωμάτων.

Κατά τα άλλα μιλάνε για ισότητα των δύο φύλων. Και ξέρουν να τη στηρίζουν μονάχα στα ψηφοδέλτια των εκλογών. Εκεί μόνο εφαρμόζεται η ποσόστωση και υποχρεώνονται οι επικεφαλής των συνδυασμών να συμπεριλαμβάνουν και γυναίκες υποψηφίους.

Με ποσοστά λοιπόν κι εμείς θα επισημάνουμε ότι φέτος ο ένας στους πέντε εισαχθέντες στις ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ και ο ένας στους δέκα εισαχθέντες στις ΑΕΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ είναι γυναίκα.

Ποια όμως είναι τα ποσοστά στις προσλήψεις δοκίμων για πρακτική άσκηση; Και πόσοι από τους δοκίμους που δεν κατάφεραν να βρούνε καράβι είναι γυναίκες; Θλιβερή πρωτιά των γυναικών και εκεί.

Και όμως. Μέχρι πρόσφατα η πολιτεία σε γυναίκα υπουργό είχε αναθέσει την ανταγωνιστικότητα της ναυτιλίας μας. Τι έκανε και ως υπουργός και ως γυναίκα για να στηρίξει και την ανταγωνιστικότητα του φύλου της;

Γυναίκα επίσης είναι και τώρα η υφυπουργός του υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων. Θα κάνει τουλάχιστον εκείνη κάτι;

Ή η ιστορία του γυναικείου κινήματος για μια ακόμη φορά θα καταγράψει την αδιαφορία των ίδιων των γυναικών για έμπρακτη στήριξη της αναγνώρισης της ισότητας του ίδιου του φύλου τους;

Είναι πραγματικά γελοίο και είναι παράλογο και είναι και άδικο.

Τόσο που οι ίδιες οι γυναίκες ναυτικοί αλλά και οι μανάδες μας να φωνάζουν στους αρμοδίους:

Σταματήστε να παίρνετε γυναίκες στις ΑΕΝ! Μην καταστρέφετε και άλλες ζωές νέων κοριτσιών παριστάνοντας πως υποστηρίζετε την ισότητα των δύο φύλων αφού στην πορεία δεν κάνετε τίποτε για να τις στηρίξετε να συνεχίσουν το επάγγελμα.

Γιατί αν θέλατε να τις στηρίξετε θα επιβάλατε ποσοστό γυναικών στις συνθέσεις των πληρωμάτων. Θα επιδοτούσατε έστω τη ναυτολόγηση γυναικών.

Θα δείχνατε έστω το ενδιαφέρον σας δίνοντας λύση στο πρόβλημα όλων αυτών των κοριτσιών που τώρα βρίσκονται σε απόγνωση γιατί καράβι δε βρήκαν και ο κανονισμός σπουδών τις αναγκάζει να παρατήσουν τη σχολή τους. Σε ποια άλλη χώρα οι αριστούχοι μιας σχολής εξωθούνται σε διαγραφή;

Και σε ποιο σύγχρονο κράτος η επαγγελματική εξέλιξη συναρτάται από το φύλο;

Και θέλουν μετά να μιλούν για ανάπτυξη...

Ποια ανάπτυξη; Του κεφαλαίου και μόνο. Ενώ την ίδια ώρα οι νέοι άνθρωποι οδηγούνται στον καιάδα... Εκεί που βρεθήκαμε κι εμείς χρόνια πριν. Θύματα της ίδιας ανάλγητης και αντιναυτεργατικής πολιτικής. Μιας χώρας που καυχάται για την εμπορική της ναυτιλία και παράλληλα εδώ και δεκαετίες μεθοδευμένα πορεύεται προς τον πλήρη αφελληνισμό των πληρωμάτων.

Ναι. Δεν κλείνουν τις πόρτες στις γυναίκες γιατί φταίει το φύλο τους. Ο στόχος είναι να πετάξουν έξω από τα καράβια όλους τους έλληνες ναυτεργάτες. Τα μηνύματα από τα πέλαγα είναι ξεκάθαρα. Διώχνουν τον έλληνα και προσλαμβάνουν τον ουκρανό, το ρώσο, τον κινέζο...

Ε, λογικά ο διωγμός ξεκινά από τις γυναίκες. Με πρόσχημα το φύλο...

Να ξέρουν πως δεν πείθουν πια κανέναν με το γελοίο τους επιχείρημα. Γιατί πια τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς είναι πολλές οι γυναίκες που κατάφεραν να σταδιοδρομήσουν στο ναυτικό επάγγελμα και να φτάσουν ακόμη και να πλοιαρχεύσουν.

Αθανασία Μπουμπουράκη

Ευαγγελία Κατσικαδάκου

Μαριάννα Μαρούδα!

http://kapetanisses.blogspot.com/p/blog-page.html

Είναι τρεις μόνο από τις ελληνίδες αποφοίτους Δημοσίων Σχολών Εμπορικού Ναυτικού που έφτασαν στο βαθμό του Πλοιάρχου. Και πόσες ακόμη... Και βέβαια πολλές περισσότερες στο βαθμό του υποπλοιάρχου και του ανθυποπλοιάρχου. Αν και ο παράγοντας μητρότητα και οικογένεια ναρκοθετεί με το δικό του τρόπο την καριέρα της γυναίκας ναυτικού. Και πάλι όμως οι γυναίκες απέδειξαν πως μπορούν να τα καταφέρουν στη θάλασσα.

Γιατί λοιπόν κλείνουν οι ναυτιλιακές εταιρείες την πόρτα στις γυναίκες;

Και μάλιστα τώρα. Μετά την άρση του καμποτάζ. Τώρα αγρίεψε η κατάσταση και δεκάδες σπουδάστριες των ΑΕΝ οδηγήθηκαν στην απόγνωση. Ή και στο παράλογο σημείο να πληρώνουν από την τσέπη τους για να ναυτολογηθούν! Είχαμε και τέτοια καταγγελία λίγους μήνες πριν.

Ρωτάμε λοιπόν τη νέα υφυπουργό. Έχει στο χαρτοφυλάκιό της και στις υποθέσεις τις θαλάσσιες που θα ασχοληθεί από τη θέση της και το θέμα των γυναικών ναυτικών; Αν μη τι άλλο των σπουδαστριών... Που είναι αποκλειστική ευθύνη της Πολιτείας να ασχοληθεί με την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Ή μήπως όχι;

Λέμε δηλαδή... μήπως δεν είναι και αυτό ζήτημα. Να πληρώνει ο φορολογούμενος έλληνας για τη λειτουργία σχολών που παράγουν με μαθηματική ακρίβεια ανέργους. Και να πληρώνει και ο γονιός. Και κυρίως να πληρώνουν οι νέοι άνθρωποι. Οι νέες κοπέλες. Θυσιάζοντας και διάβασμα και προσπάθειες και όνειρα, παρανάλωμα αυτού του γελοίου και άδικου και παράλογου συστήματος.

Του συστήματος που σε επιβραβεύει από τη μια για τις επιδόσεις σου στα μαθήματα και από την άλλη σου δίνει μια κλοτσιά και σε πετά στα αζήτητα...

Με το παράπονο ενός ανθρώπου 51 χρονών

που πέρασε ακριβώς αυτή τη διαδρομή τη γελοία και άδικη και παράλογη

με βραβεία σπουδών αφενός και με "λαμπρή" σταδιοδρομία αφετέρου στον καιάδα της ανεργίας που φυσικά οδήγησε σε αλλαγή επαγγέλματος...

ΡΩΤΑΩ:

Γιατί τριάντα χρόνια μετά τον ίδιο δρόμο πρέπει να τον περνάνε και άλλες;

Έλεος! Σταματήστε να παίρνετε γυναίκες στις ΑΕΝ!

Παραδεχθείτε πλέον ξεκάθαρα πως η γυναίκα στη σημερινή Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη θέση και από τις γυναίκες εκείνες που τους έλαχε να γεννηθούν σε χώρες που φοράνε μπούργκες...

Εκεί τουλάχιστον, στις χώρες του τρίτου κόσμου, δε χρειάζεται μια γυναίκα να σπάει και το μυαλό της στο διάβασμα. Δεν σκοτώνει τα καλύτερά της χρόνια για να κατακτήσει παράσημο ανέργου. Δεν καταξοδεύεται η οικογένειά της να τη σπουδάσει για ένα επάγγελμα που οι εργοδότες επιμένουν πως θέλουν μόνο άντρες. Και δε ζει το τρελό φαινόμενο να φορολογείται από τη χώρα της για επανάληψη του ίδιου παραλογισμού επί τριάντα χρόνια!

Και το κερασάκι στην τούρτα; Να τη ζαλίζουν πως "φταίει" κι αυτή που η χώρα καταχρεώθηκε! Να της κόβουν το μισθό για να πληρωθούν τα σπασμένα. Να την υποχρεώνουν να δουλέψει στο δεύτερο επάγγελμα που αναγκάστηκε να ακολουθήσει μετά τη θάλασσα ως τα βαθιά γεράματα. Για να βγουν τα σπασμένα...

Κατά τ' άλλα ζούμε στην Ευρώπη. Ε, χίλιες φορές καλύτερα να είχαμε γεννηθεί στην Ασία και στην Αφρική. Γιατί στην Ευρώπη του σήμερα η γυναίκα εκμεταλλεύεται πολύ πιο σκληρά και πληρώνει διπλό και τριπλό τίμημα που γεννήθηκε γυναίκα.