BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.
Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ για τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες σχετικά με την τραγωδία του NORMAN ATLANTIC
Αμείλικτα ερωτήματα της ΑΥΓΗΣ για την τραγωδία του NORMAN ATLANTIC
Σε απίστευτη τραγωδία εξελίσσεται το τραγικό ναυτικό δυστύχημα με το Norman Atlantic στην Αδριατική, που μέχρι χθες το βράδυ ακόμη κάπνιζε από τη φωτιά, με τουλάχιστον 10 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και αδιευκρίνιστο αριθμό αγνοουμένων που ενδεχομένως να προσεγγίζει και τους 40. Αλαλούμ με τις λίστες επιβαινόντων, με σοβαρές ευθύνες για την ΑΝΕΚ που είχε ναυλώσει το πλοίο καθώς και για τις ελληνικές και ιταλικές αρχές. Καταιγιστικά ερωτήματα προκύπτουν αφενός για τα μέτρα ασφάλειας και τις συνθήκες υπό τις οποιές ξέσπασε η μοιραία φωτιά και αφετέρου για την επιχειρησιακή ολιγωρία και τις ελλείψεις κατά τη διάρκεια της εκκένωσης και διάσωσης, που διήρκεσε περισσότερες από 30 ώρες. Έρευνες με ελικόπτερα και πλωτά συνεχίστηκαν στη θάλασσα κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Η Ιταλία ζητεί διασταύρωση της λίστας επιβατών.
Ευθύνες στην ΑΝΕΚ και από τον Μ. Βαρβιτσιώτη
Εγείρεται ζήτημα ασφάλειας
Έρευνες για τις συνθήκες του δυστυχήματος ξεκίνησαν τρεις εισαγγελείς στην Ιταλία
RΑΙ: 80 από τους διασωθέντες δεν ήταν στη λίστα επιβατών!
ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΓΗ
http://www.avgi.gr/article/5175533/ameilikta-erotimata-gia-ti-nautiki-tragodia
Στα ανωτέρω να προσθέσουμε και ένα ακόμη άρθρο από την ίδια εφημερίδα. Που συμπληρώνει τα αμείλικτα ερωτήματα για τις αιτίες που οδήγησαν στην τραγωδία και το θάνατο δεκάδων ανθρώπων. Ερωτήματα που αποκαλύπτουν πως πέρα από την ευθύνη του πλοιάρχου, της εταιρίας, τον κακό καιρό και την κακιά στιγμή, υπάρχει και τεράστια πολιτική ευθύνη. Σε ένα οργανωμένο κράτος δε θα συνέβαινε τέτοια τραγωδία! Και το κακό θα ήταν πολύ μικρότερο!
Προαναγγελθέν έγκλημα η τραγωδία του NORMAN ATLANTIC
Ένα ένα σκάνε πλέον όλα όσα έφταιξαν και οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στην τραγωδία του NORMAN ATLANTIC, το θάνατο δεκάδων ανθρώπων και την απίστευτη φρίκη που έζησαν εκατοντάδες άλλοι.
1. Ήταν υπερφορτωμένο. Κουβάλαγε περισσότερα οχήματα από όσα επέτρεπε η άδειά του. 222 έναντι 195.
2. Αντίθετα. Το πλήρωμά του ήταν το μισό από όσο έπρεπε! 55 άτομα αντί για 90.
Δεν το λέμε εμείς. Τα λένε ο ΓΓ της ΠΝΟ και ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64116392
Ο πρόεδρος της ΠΝΟ Γιάννης Χαλάς καταγγέλλει στο «Εθνος» ότι το συγκεκριμένο πλοίο θα έπρεπε να έχει πλήρωμα τουλάχιστον 90 ατόμων ενώ είχε μόλις 55, αρκετοί εκ των οποίων δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν μεταξύ τους λόγω διαφορετικής καταγωγής.
Οπως εξηγεί, η μείωση των πληρωμάτων ειδικά σε φορτηγά πλοία έχει αγγίξει σε διάστημα ενός έτους το 40%. Παράλληλα, επεκτείνεται η πρόσληψη ναυτικών ξένων εθνικοτήτων, καθώς με τον τρόπο αυτόν οι ναυτιλιακές εταιρείες υπάγονται στην εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία της χώρας προέλευσης των εργαζομένων και δεν υποχρεούνται στην καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στο ΝΑΤ. Τη δυνατότητα αυτή τούς παρέχει σχετική νομοθεσία, η οποία συνάντησε κατά το παρελθόν αντιδράσεις από τις συνδικαλιστικές ενώσεις.
«Το πλοίο ήταν RoRo (φορτηγό) και μετασκευάστηκε σε RoRo Passenger, έγινε δηλαδή οχηματαγωγό επιβατηγό. Η μετασκευή ελέγχεται γιατί ίσως παραβιάστηκαν κανόνες ασφαλείας», είπε χθες ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ Σάββας Τσιμπόγλου προσθέτοντας νέα ερωτηματικά ως προς τις συνθήκες τέλεσης της τραγωδίας. «Ομως ένα οχηματαγωγό επιβατηγό δεν μπορεί να έχει περισσότερους από δώδεκα επιβάτες γιατί τότε πάει στην κατηγορία των επιβατηγών. Σε αυτά τα πλοία, τα επιβατηγά, με σχεδόν 500 επιβάτες και 200 οχήματα δεν μπορεί να υπάρχουν μόνο 55 άτομα πλήρωμα. Αυτό αντιλαμβάνεστε ότι επηρεάζει την κατάσταση του πλοίου ειδικά σε κατάσταση ανάγκης. Μείωση οργανικής σύνθεσης σημαίνει λιγότερα σωστικά...
3. Υπόνοιες όμως υπάρχουν πως το πλοίο μετέφερε τελικά και περισσότερους επιβάτες.
Στην αρχή που ξέσπασε η τραγωδία ακούσαμε στο may day να αναφέρουν 478 επιβαίνοντες. Χτες πάλι που δεν κατάφερναν να τους βρουν, άρχισαν να μειώνουν τον αριθμό. Πριν από λίγες ώρες όμως μάθαμε ότι το Μπάρι κάνει λόγο για 499 επιβαίνοντες!!!
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64116570
Εισαγγελία Μπάρι: 499 οι επιβαίνοντες στο Norman Atlantic
Σύγχυση εξακολουθεί να επικρατεί σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των επιβαινόντων στο μοιραίο Norman Atlantic, αφού εκτιμάται ότι υπήρχαν λαθρεπιβάτες, καθώς και υπεράριθμοι που δεν έχουν συμπεριληφθεί στην επίσημη λίστα. Σύμφωνα με την εισαγγελία του Μπάρι, οι επιβαίνοντες στο πλοίο ήταν συνολικά 499.
Εξ αυτών, οι 478 ήταν επισήμως οι επιβάτες, τρεις τουλάχιστον ήταν λαθρεπιβάτες, ενώ υπήρχαν και 18 υπεράριθμοι (overbooking).
Το στοιχείο αυτό συνδυάζεται με περίεργο τρόπο με τις δηλώσεις που έκανε την πρώτη μέρα ο υπουργός ναυτιλίας της Ελλάδας:
http://www.protothema.gr/politics/article/438213/varvitsiotis-apolutos-axioploo-otan-apepleuse-to-norman-atlantic/
Με βάση τα έως τώρα στοιχεία το «Norman Atlantic» ήταν «απολύτως αξιόπλοο» όταν απέπλευσε από την Πάτρα και μάλιστα μετέφερε λιγότερους επιβαίνοντες (478) σε σχέση με τη μέγιστη χωρητικότητα των 499 ατόμων που αναφέρει το πιστοποιητικό του, τόνισε ο υπουργός Ναυτιλίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.
Αναρωτιόμαστε μήπως αυτό ακριβώς το στοιχείο εξηγεί και τη σύγχυση που ξέσπασε στη συνέχεια με τον αριθμό των επιβατών. Μήπως κάποιοι προσπάθησαν να αποκρύψουν πως το πλοίο μετέφερε όχι μόνο υπεράριθμα οχήματα αλλά και υπεράριθμους επιβάτες. Κι αν είναι μια φορά εγκληματικό να κουβαλάς περισσότερους, είναι ακόμη μεγαλύτερο έγκλημα όταν ξεσπά τραγωδία να κρύβεις από τις αρχές πόσους πραγματικά ανθρώπους είχες στο πλοίο.
Σε κάθε περίπτωση πάντως οι εισαγγελείς θα λύσουν το γρίφο. Πόσους τελικά φόρτωσε το NORMAN ATLANTIV από την Πάτρα και στη συνέχεια από την Ηγουμενίτσα; Ξεπέρασε το νόμιμο όριο; Και επομένως είχε απόλυτο δίκιο εκείνη η επιβάτιδα που από την ώρα ακόμη που το πλοίο φόρτωνε στην Ηγουμενίτσα, έγραψε σχόλιο στη σελίδα της ΑΝΕΚ και διαμαρτυρόταν πως παραφόρτωσαν το καράβι;
Ας δούμε όμως και το ίδιο το καράβι. Μήπως πληρούσε τις προδιαγραφές και επομένως δε χάλασε και ο κόσμος αν το παραφόρτωσαν και λίγο; Όχι!!!!!!!!!
4. Από τις 19 του Δεκέμβρη οι λιμενικές αρχές το είχαν επιθεωρήσει και σημειώσει αρκετές ελλείψεις. Και όμως το άφησαν να ταξιδεύει!!!!!!!!!!!!
Ας δούμε τι λέει ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64116392
Παρότι είχαν γίνει παρατηρήσεις από το Κεντρικό Λιμεναρχείο της Πάτρας ότι δεν υπήρχε σχέδιο διάσωσης ούτε και εξοπλισμός να αντιμετωπίσουν πυρκαγιά, το πλοίο συνέχισε και ταξίδευε. Η όλη εξέλιξη αποδεικνύει ότι δεν αποκαταστάθηκαν οι παρατηρήσεις και ότι ήταν πολύ περισσότερες από αυτές που έγιναν.
Ποιος έχει δίκιο; Ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ ή ο υπουργός ναυτιλίας που λέει ότι ο καράβι έφυγε από την Πάτρα ως πλήρως αξιόπλοο; Μένει να το απαντήσουν και αυτό οι εισαγγελείς.
Σ' αυτά τα τέσσερα στοιχεία ήρθαν να προστεθούν και άλλα μικρότερα. Που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο την ώρα που η τραγωδία ξέσπασε. Πχ η αδυναμία του πληρώματος να μιλήσει αγγλικά αλλά και η δυσκολία του ίδιου του καπετάνιου!!!!!!!! που δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τις ελληνικές αρχές!
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/307909
Ο κ. Βαρβιτσιώτης στο ερώτημα [...] είπε: «[...] Ο κυβερνήτης είναι ιταλός και υπήρχε μεγάλη δυσκολία στην επικοινωνία μαζί του.
Μια πραγματική Βαβέλ δηλαδή. Αλλά Βαβέλ υπήρξε και στην τήρηση των κανονισμών επί του πλοίου:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64116392
Κριτική ασκείται, επίσης, στο γεγονός ότι επετράπη στους οδηγούς να παραμείνουν στα φορτηγά τους -κάτι που απαγορεύεται- αλλά και στη διαδικασία που ακολουθήθηκε μετά τη συγκέντρωση των επιβαινόντων στο κατάστρωμα με τους ειδικούς να λένε ότι στις βάρκες θα μπορούσαν να μπουν περισσότεροι άνθρωποι.
Μπάχαλο δηλαδή πραγματικό. Από κάθε άποψη.
Όλα αυτά μύριζαν μπαρούτι από μόνα τους. Και ήταν θέμα χρόνου να σημειωθεί πρόβλημα. Και δεν ήταν μόνο συγκυρία άτυχη για το συγκεκριμένο δρομολόγιο. Υπάρχει και καίει του πάντες αποκαλυπτικό σχόλιο επιβάτη που ταξίδεψε με το πλοίο στις 19 του μήνα. Και ανήμερα τα Χριστούγεννα έστειλε σχόλιο - διαμαρτυρία στην ναυλώτρια εταιρία, την ΑΝΕΚ. Μεταξύ άλλων ο κ. Δ.Κ. αναφέρει πως όλη τη νύχτα μύριζε στο πλοίο καμένο!!!
Σημειωτέον πως και η επιβάτιδα που ταξίδεψε στο μοιραίο δρομολόγιο λέει και αυτή για για δυσοσμία! Την ώρα που ακόμη το καράβι ήταν στην Ηγουμενίτσα.
Κανείς όμως δεν τους δίνει σημασία. Και το πλοίο συνεχίζει το ταξίδι του...
Εκεί έρχεται η θρυαλλίδα που τινάζει κυριολεκτικά τα πάντα στον αέρα. Ο καιρός!
5. 10 μποφόρ που έφταναν ακόμη και τα 11!
Ποιο καράβι είναι ασφαλές να ταξιδεύει με τέτοιο καιρό;;;;;;;;;;;;;
Και βεβαίως δεν ήταν ξαφνικό. Υπήρχε δελτίο καιρού!
Αλλά κανείς αρμόδιος να σταματήσει το πλοίο!
Και τι πλοίο, ε;;;;;; Με όλα τα προβλήματα που αναφέραμε.
Ήταν μαθηματικά βέβαιο πως η κατάσταση θα εξελιχθεί σε τραγωδία. Ένα προαναγγελθέν έγκλημα!
Έγκλημα που ξεπέρασε τα όρια όταν ξέσπασε η φωτιά και από όσα ακολούθησαν.
1. Στις 4 ξεσπά η φωτιά. Ο πλοίαρχος όμως δεν αντιδρά ούτε έγκαιρα ούτε και με το δέοντα τρόπο!
Αφήνουμε τον υπουργό, κ. Βαρβιτσιώτη, να μιλήσει:
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/307909
- Δεν ειδοποιήθηκαν οι επιβάτες! Δεν ήχησαν οι συναγερμοί ενώ το πλοίο είχε εκπέμψει ήδη SOS
- Η πρώτη ειδοποίηση δεν έγινε από το πλήρωμα αλλά από επιβάτη που κάλεσε τον αριθμό διεθνούς κλήσης 112. Ο επιβάτης είπε "καιγόμαστε"
- Μετά την κλήση από τον επιβάτη εμείς πήραμε στο πλοίο και τους υποδείξαμε ότι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο πρέπει να εκπέμψει σήμα κινδύνου
Καταλαβαίνετε δηλαδή;;;;;;;;;;; Πόσος πολύτιμος χρόνος χάθηκε;;;;;;;;
Αλλά και όσα ακολουθούν δεν είναι καλύτερα. Η Ελληνίδα σοπράνο, κ. Δήμητρα Θεοδοσίου, που ταξίδευε με το μοιραίο πλοίο, είναι αποκαλυπτική. Έπεφτε μέχρι ξύλο από επιβάτες σε άλλους επιβάτες για να εγκαταλείψουν πρώτοι το πλοίο οι μεν από τους δε. Τα ίδια λένε και οι διασώστες. Πως τους δάγκωναν οι επιβάτες για να τους βάλουν πρώτους στο καλάθι της διάσωσης! Την ίδια ώρα τα πυροσβεστικά πλοιάρια έριχναν νερό να σβήσουν τη φωτιά και κατάβρεχαν μαζί και τους αλλόφρονες επιβάτες.
Ο απόλυτος πανικός!!!!!!!! Εμ, υπήρχε πλήρωμα κατάλληλο για να σταματήσει τον πανικό;;;;;;;
Τραγική όμως και η αντιμετώπιση της ξηράς:
2. Η Ελλάδα με δικαιολογία τον καιρό δεν έκανε τίποτε τις πρώτες κρίσιμες ώρες.
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/307909
Ο κ. Βαρβιτσιώτης στο ερώτημα γιατί ενώ το πλοίο αρχικά έπλεε σε ελληνικά όρια διάσωσης τον συντονισμό ανέλαβαν οι ιταλοί, είπε: «Είχαμε αδυναμία να στείλουμε λόγω της καταιγίδας οποιοδήποτε μέσο. Ούτε ελικόπτερο, ούτε πλωτό μέσο.
Στις 10 το πρωί το πλοίο παρασυρμένο από τα κύματα μπαίνει στα νερά της Ιταλίας.
3. Αφήνουν και οι Ιταλοί να περάσουν 3 ώρες και μετά αρχίζουν να στέλνουν σωστικά μέσα.
Αλαλούμ και σε αυτά. Στέλνουν πλωτά μέσα ενώ μόνο από αέρος μπορεί να γίνει διάσωση. Ασυνεννοησία επικρατεί και ανάμεσα σε Ιταλία, Ελλάδα και Αλβανία. Με τη σημείωση πως το πλοίο βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην Αλβανία και η χώρα δηλώνει πρόθυμη να βοηθήσει. Οι Ιταλοί όμως που κάνουν κουμάντο, αρνούνται!!!!!!!!!
Για το ίδιο θέμα διαμαρτύρονται και οι Έλληνες. Πως οι Ιταλοί δεν τους άφηναν να βοηθήσουν!!!!
Όμως οι ελληνικές αρχές θα πρέπει πρώτα να απαντήσουν σε πολλά άλλα ερωτήματα:
Δεκτό πως ο καιρός ήταν άθλιος. Μα τότε γιατί άφησαν το καράβι να ταξιδέψει;
Τεράστια επίσης τα ερωτηματικά και για τα ελικόπτερα. Ειδικά τα super puma. Η χώρα έχει 12. Μόνο 3 όμως ήταν σε κατάσταση να πετάξουν. Και μάλιστα τα 2 που κλήθηκαν τα έφεραν από το ΒΔ Αιγαίο. Πιο κοντά δεν υπήρχε εναέριο μέσο διάσωσης;;;;;;;;;
Για να μην τα πολυλογούμε. Ο αναγνώστης καταλαβαίνει πως πίσω από όλα αυτά τεράστιες είναι και οι πολιτικές ευθύνες. Και ειδικά όσων αποφασίζουν για θέματα ναυτιλιακής πολιτικής. Στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο το κέρδος τους ενδιαφέρει. Η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία!
Νομοθετούν με τέτοιο τρόπο, κόβουν διαρκώς δαπάνες, κάνουν τα στραβά μάτια.
Και μετά κάνουν και τον ανήξερο. Μας φταίει ο καιρός μετά....
Στο μεταξύ υπάρχουν ναυαγοί που ακόμη βρίσκονται μέσα σε καράβια. Δεν έχουν μεταφερθεί στην ξηρά. Πότε έχουν σκοπό να τους βγάλουν έξω;;;;;;
http://news247.gr/eidiseis/kosmos/news/martyria-apo-to-shmeio-mhden-egklwvismenoi-180-diaswthentes-toy-norman-atlantic.3222881.html
"Χωριστήκαμε με την οικογένεια γιατί τα παιδιά και οι γυναίκες έφυγαν πρώτοι από το φλεγόμενο πλοίο. Εγώ ουσιαστικά ήμουν από τους τελευταίους που διασώθηκαν" λέει στο News247 o κ. Αραμπατζής και προσθέτει:
"Είμαι στο San Georgio από το πρωί της Δευτέρας. Εδώ είναι σε εξέλιξη μια επιχείρηση "σκούπα" περισυλλογής ανθρώπων από τη θάλασσα. Τα ελικόπτερα ψάχνουν ουσιαστικά εκείνους που όταν ξέσπασε η φωτιά πανικοβλήθηκαν και πήδηξαν στη θάλασσα".
"Έπρεπε όμως πρώτα να φροντίσουν για τη μεταφορά μας στη στεριά. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε τόσα άτομα και να περιμένουμε να ολοκληρωθεί η επιχείρηση 'σκούπα' ".
"Είμαστε ταλαιπωρημένοι. Κοιμόμαστε σε στρώματα σε ένα χώρο που μοιάζει με γήπεδο του μπάσκετ. Οι τουαλέτες είναι λίγες".
Ο κ. Αραμπατζής λέει ότι οι περισσότεροι από τους 180 διασωθέντες που βρίσκονται έως αυτή την ώρα στο San Georgio είναι Έλληνες.
Και βεβαίως με το αλαλούμ όλο υπάρχουν και άνθρωποι που δεν ξέρουν τι απέγιναν οι δικοί τους. Ο θεός να δώσει ένα τέλος στο δράμα που περνάνε. Γιατί οι άνθρωποι όπως φαίνεται δεν είναι σε θέση...
ΟΜΙΛΙΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟΝ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟ - Συμβόλαιο ΣΥΡΙΖΑ με το λαό!
Δραματική αύξηση των νεκρών στο NORMAN ATLANTIC...
____________________________________
Αναπάντεχες διαστάσεις λαμβάνει η τραγωδία στο πλοίο Norman Atlantic καθώς σύμφωνα με την ιταλική Ακτοφυλακή, ο αριθμός των νεκρών επιβατών ανήλθε στους επτά ενώ εκφράζονται φόβοι για δεκάδες αγνοούμενους, που ίσως αγγίζουν τους 38.
http://www.tanea.gr/news/greece/article/5194085/antigrafo-toy-oloklhrwthhke-h-epixeirhsh-diaswshs-sto-norman-atlantic-stoys-pente-oi-nekroi/
_________________________________
Η μεγάλη τραγωδία του Norman Atlantic: 7 οι νεκροί και 38 οι αγνοούμενοι
Απομακρύνθηκαν όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα - Ψάχνει τα αμπάρια του πλοίου η ιταλική ακτοφυλακή
Απομακρύνθηκαν το μεσημέρι της Δευτέρας όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα από το πλοίο «Norman Atlantic», που τυλίχτηκε στις φλόγες τα ξημερώματα της Κυριακής, σύμφωνα με ιταλικά μέσα ενημέρωσης.
Σε εξέλιξη βρίσκεται διαδικασία ταυτοποίησης από τις ιταλικές αρχές με βάση τη λίστα επιβατών και συνεχίζονται οι έρευνες στο εσωτερικό του πλοίου, καθώς εκφράζονται φόβοι για περισσότερους νεκρούς, εγκλωβισμένους στο γκαράζ του πλοίου. Οι νεκροί σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία ανήλθαν στους επτά. Οι αγνοούμενοι υπολογίζονται στους τριάντα οκτώ, ενώ η ιταλική ακτοφυλακή ψάχνει τα αμπάρια του πλοίου. Εχουν διασωθεί οι 433 από το σύνολο των 478 επιβατών. Οι δύο τελευταίοι νεκροί βρέθηκαν εντός του καμμένου πλοίου.
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=662973
Μέχρι ξύλο έφαγαν οι επιβάτες του Norman Atlantic
___________________________
Όπως σας ενημερώσαμε η Ελληνίδα σοπράνο, Δήμητρα Θεοδοσίου ήταν ανάμεσα στους επιβάτες του Norman Atlantic, μιας και πήγαινε στην Ιταλία για να δώσει κάποιες παραστάσεις.
Η σοπράνο μίλησε στο Πρωινό και η περιγραφή της ήταν συγκλονιστική.
«Ταξίδευα μόνη μου. Είχα το αυτοκίνητό μου στο αμπάρι. Τα έχασα όλα! Δεν έχω ούτε εσώρουχα! Δεν υπήρχε ούτε συναγερμός, ούτε μας χτύπησαν τις πόρτες, ούτε μας ειδοποίησαν. Εγώ ξύπνησα από τον καπνό που βγήκε από το δωμάτιό μου! Ήταν όλα άσπρα, δεν φαινόταν τίποτα! Ίσα που φόρεσα το παντελόνι μου, το πουλόβερ μου, το μπουφάν μου και βγήκα έξω. Πολλές πόρτες είχαν μπλοκάρει. Ήμασταν περιτριγυρισμένοι από φλόγες! Έβρεχε, 12 μποφόρ, κάποια στιγμή χιόνισε κιόλας! Κάποιες βάρκες του έφυγαν, κάποιες δεν δούλευαν. Πανικός! Δεν υπήρχε κανείς από το πλήρωμα, μόνο ένας στα σωσίβια και όποιος είδε τον Κύριο πρόλαβε» είπε χαρακτηριστικά.
Και τόνισε ότι άλλοι επιβάτες τους χτύπησαν στην προσπάθειά τους να διασωθούν: «Ήμασταν στο πάνω κατάστρωμα όλοι περιτριγυρισμένοι από τις φλόγες και ήρθαν τα πλοία για να σβήσουν τις φωτιές και μας κατέβρεχαν! Μας πλάκωσαν στο ξύλο ιρακινοί, Τούρκοι που έτρεχαν για να σωθούν πρώτοι. Εμένα με πέταξαν κάτω τρεις φορές και έφυγα πέντε μέτρα»!
______________________________________
Απορία: Είχε την κατάλληλη σύνθεση προσωπικού το πλοίο; Πώς συνέβησαν όλα αυτά τα έκτροπα;
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ NORMAN ATLANTIC
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι το κυνηγητό του κέρδους των εφοπλιστών, δεν συμβιβάζεται με τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Όπως έχει αποκαλυφθεί πίσω από τα τραγικά ναυάγια, πυρκαγιές κ.α. βρίσκονται σοβαρές παραλήψεις της αξιοπλοΐας των πλοίων, με οδυνηρές συνέπειες για τους επιβάτες και τους ναυτεργάτες.
Με την πυρκαγιά που ξέσπασε το ξημέρωμα της Κυριακής 28 Δεκέμβρη 2014,στο γκαράζ του πλοίου «NORMAN ATLANTIC» με Ιταλική σημαία, πλοιοκτησίας «VISEMAR DI NAVIGAZIONE SRL», έχει ναυλωθεί από την ΑΝΕΚ, τέθηκε σε κίνδυνο η ζωή των 478 επιβαινόντων στο πλοίο.
Το γεγονός αυτό έχει γεννήσει πολύ σοβαρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν με ακρίβεια και να ελεγχθεί αυστηρά η τήρηση των κανόνων ασφαλούς ναυσιπλοΐας και προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Πρώτο, ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες της πυρκαγιάς, αν λειτούργησαν τα μέσα πυρόσβεσης , αν υπήρχε η αναγκαία στεγανότητα του πλοίου και γιατί δεν έγινε δυνατόν να αντιμετωπιστεί η πυρκαγιά από την αρχή ;
Δεύτερο , με δεδομένο ότι κάθε καθυστέρηση σε περίπτωση πυρκαγιάς εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τη ζωή των επιβαινόντων , γιατί ενώ η πυρκαγιά εκδηλώθηκε στις 4 περίπου το ξημέρωμα της Κυριακής 28 Δεκέμβρη, απομακρύνθηκαν μόνο 150 επιβάτες με σωσίβιες λέμβους και παρέμεινε στο πλοίο μεγάλος αριθμός επιβαινόντων, σε μια περιοχή (ανοικτά της Κέρκυρας) που μπορούν, παρά τις συγκεκριμένες (χωρίς υπερβολές) άσχημες καιρικές συνθήκες, να συμβάλλουν έγκαιρα στην επιχείρηση διάσωσης παραπλέοντα πλοία, πολεμικά πλοία, ρυμουλκά ανοικτής θαλάσσης και ελικόπτερα παντός καιρού ;
Τρίτο, Ποιο είναι το ιστορικό του πλοίου, αν είναι μετασκευασμένο οχηματαγωγό, αν δικαιολογείται η παρουσία τόσο μεγάλου αριθμού επιβατών και οχημάτων, αν η οργανική σύνθεση του πλοίου κάλυπτε τις ανάγκες, και αν ήταν επαρκεί και λειτούργησαν τα μέσα διάσωσης;
Τέταρτο, Ποιο είναι το ιστορικό των ελέγχων του πλοίου, πως αντιμετωπίστηκαν οι παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια του ελέγχου στις 19 Δεκεμβρίου 2014 από τις Λιμενικές Αρχές στην Πάτρα , που έχουν αναρτηθεί στο σύστημα “EQUASIS” (www.,equasis.org), παρατηρήσεις πολύ σοβαρές που αφορούν την αξιοπλοΐα του «NORMAN ATLANTIC».
Σε κάθε περίπτωση η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο πλοίο «NORMAN ATLANTIC» , ο κίνδυνος για τη ζωή των 478 επιβαινόντων και οι όποιες παραλήψεις στην τήρηση των κανόνων ασφαλείας, θέτουν με επιτακτικό τρόπο την άμεση πραγματοποίηση συστηματικού ελέγχου στα επιβατικά πλοία για την τήρηση των κανόνων προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Το πρώτο ζήτημα που προέχει είναι η χρησιμοποίηση όλων των μέσων και τρόπων, για τη διάσωση των επιβαινόντων στο επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «NORMAN ATLANTIC», δεν χωρά άλλη καθυστέρηση , οι ευθύνες είναι μεγάλες
Στους πέντε ανέβηκαν οι νεκροί από την τραγωδία του Norman Atlantic
Στους πέντε ανήλθαν οι νεκροί από το δυστύχημα που προκλήθηκε λόγω πυρκαγιάς στο πλοίο «Norman Atlantic», το οποίο εκτελούσε το δρομολόγιο Πάτρα-Ηγουμενίτσα-Ανκόνα.
Εκτός από τον Έλληνα που έχασε τη ζωή του την Κυριακή, τη Δευτέρα εντοπίστηκαν στη θάλασσα οι σοροί άλλων τεσσάρων ανθρώπων. Προς το παρόν δεν υπάρχουν πληροφορίες για την ταυτότητά τους.
Σκάφος της ιταλικής ακτοφυλακής σπεύδει στην περιοχή για την περισυλλογή των σορών.
Την είδηση επιβεβαίωσε, μιλώντας στο Mega, ο υπουργός Ναυτιλίας Μ.Βαρβιτσιώτης.
Νωρίτερα, ένας από τους διασωθέντες, τουρκικής υπηκοότητας, που μεταφέρθηκε στο Μπάρι είχε δηλώσει στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης ότι είδε τις σορούς τεσσάρων ανθρώπων στη γλίστρα του πλοίου.
Υπενθυμίζεται πως την Κυριακή έγινε γνωστό ότι έχασε τη ζωή του ο Έλληνας επιβάτης Γιώργος Δούλης.
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231373874
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ NORMAN ATLANTIC ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΣΕΙΡΑ...
19 Δεκεμβρίου. Το πλοίο περνά από έλεγχο. Και εντοπίζονται ελλείψεις.
http://www.enikos.gr/society/287400,Oi_elleiyeis_toy_Norman_Atlantic_ston_te.html
Kλιμάκιο του Λιμενικού είχε επιθεωρήσει το Norman Atlantic στις 19 Δεκεμβρίου στην Πάτρα και είχε κάνει σοβαρές παρατηρήσεις για τη στεγανότητα, τα σωστικά μέσα και τα φώτα εκτάκτου ανάγκης. Οι λιμενικές αρχές είχαν δώσει προθεσμία 15 ημερών στην πλοιοκτήτρια εταιρεία για να γίνουν αυτές οι εργασίες και να καλυφθούν οι ελλείψεις. Συγκεκριμένα εντοπίστηκαν ελλείψεις στους μηχανισμούς κλεισίματος των υδατοστεγών θυρών και παράλληλα είχε διαπιστωθεί ότι δεν υπήρχε σαφές σχέδιο διαχείρισης για επιχειρήσεις Έρευνας και Διάσωσης σε επιβατηγά πλοία.
Το πλοίο όμως παρά τις ελλείψεις παίρνει το ΟΚ να ταξιδέψει. Ανάμεσα στους επιβάτες και κάποιος Δημήτρης Κ.
Χριστούγεννα, 25 Δεκεμβρίου 2014, ο Δ.Κ. αναρτά σε σελίδα της ναυλώτριας εταιρίας, της ΑΝΕΚ, το ακόλουθο σχόλιο. Για το ταξίδι του λίγες μέρες πριν με το μοιραίο πλοίο. Αυτό που τώρα φλέγεται στα παγωμένα νερά της Αδριατικής:
https://www.facebook.com/kechagias/activity/10152923691660915?comment_id=10152932444770915¬if_t=like
Ο Dimitris Kechagias έγραψε κριτική για την τοποθεσία "Anek Lines" — 1 αστέρι
25 Δεκεμβρίου στις 2:36 μ.μ. ·
Το να έχεις 7 ώρες καθυστέρηση (Πάτρα - Ανκόνα 19/12 Norman Atlantic) με υπαιτιότητα της εταιρίας δεν είναι από μόνο του τόσο κατακριτέο. Αλλά η συνήθης εταιρεία που σέβεται τους πελάτες της θα ζητήσει ταπεινά συγνώμη και τουλάχιστον θα προσπαθήσει να κάνει τις επιπλέον 7 ώρες ευκολότερες (ίσως δωρεάν WiFi, κάποιο κέρασμα κλπ). Το να συνεχίζεις να χρεώνεις (ξανα-ανοίγοντας το εστιατόριο για βραδινό) και να υπόσχεσαι απλά 25% έκπτωση αν κλείσει κάποιος την επιστροφή ενώ η στάνταρ εποχιακή έκπτωση αν πας από το επίσημο website είναι 30% θεωρώ πως είναι θράσος, ειδικά όταν έχουν προηγηθεί και άλλα "ευτράπελα" στο ταξίδι (π.χ. με τις κρατήσεις pet cabin που λόγω αλλαγής καραβιού μας έλεγαν ότι δεν υπάρχουν, μυρωδιά καμμένου από τον εξαερισμό το βράδι κλπ). Ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασα την ΑΝΕΚ για τη διαδρομή και προφανώς θα είναι η τελευταία. ΑΝΕΚδιήγητοι...
Κανείς δεν του δίνει σημασία. Ούτε καν στο σχόλιο για μυρωδιά καμένου...
Σάββατο προς Κυριακή ξημερώματα. Μια άλλη επιβάτιδα του μοιραίου πλοίου στέλνει το δικό της μήνυμα. Αυτή βρίσκεται μέσα στο πλοίο. Ταξιδεύει με την παρέα της για Αγκόνα. Η φωτιά δεν έχει ακόμη ξεσπάσει. Γράφει:
https://www.facebook.com/aneklines/posts/843706818983020
Femia ArANEK LINES Οfficial Fan Page
Χθες στις 1:14 π.μ. ·
Κατ'αρχήν Χρόνια Πολλά!
Ευτυχώς που μπορώ να δημοσιεύσω στη σελίδα χωρίς να κάνω like, γιατί η μέχρι στιγμής μας εμπειρία μόνο για like δεν είναι.
Από που να ξεκινήσω.. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε Ηγουμενίτσα, με καθυστέρηση ήδη στην ώρα άφιξης/αναχώρησης (Πάτρα-Ανκόνα).
Εκτός από παστωμένοι και υπερφορτωμένοι για τη χωρητικότητα του συγκεκριμένου πλοίου, δεν υπάρχει και απολύτως καμία ανακοίνωση-ενημέρωση για το πόσο θα καθυστερήσουμε να φτάσουμε Ανκόνα.
Ενοχλητική δυσωδία διάχυτη σε όλους τους χώρους του πλοίου, τουαλέτες απαράδεκτες, καρέκλες σπασμένες και όλα αυτά στην ίδια τιμή που θα έπρεπε κανονικά να ταξιδέψουμε με ένα αξιοπρεπές και αξιόπιστο πλοίο της γραμμής.
Και αυτό λόγω "αλλαγής πλοίου" και "αντικατάστασης με ένα καινούργιο", όπως ενημερωθήκαμε από το προσωπικό στο λιμάνι της Πάτρας.
Εμείς εδώ έχουμε μαζευτεί παρέα στο κατάτρωμα και κλαίμε τα λεφτά που δώσαμε.
Και σας ρωτάω λοιπόν: Για πόσο ηλίθιους και κορόιδα μας έχετε?
Πόσο ασφαλές είναι να υπερφορτώνετε ένα πλοίο τέτοιας κατηγορίας για να μη χάσετε τα ευρωπουλάκια?
Ποιός και πως θα δικαιολογήσει την έξτρα ώρα καθυστέρησης από δουλειές/άλλα μέσα κυκλοφορίας/ακύρωση κρατήσεων ξενοδοχείων κ.λπ.?
Ο κόσμος κάθεται στο πάτωμα, άλλοι φουσκώνουν στρώμα γιατί οι καμπίνες είναι πλήρεις, άλλοι κοιμούνται κάτω. Φεύγοντας, βάλτε μας και να το καθαρίσουμε κιόλας.
Έχουν γίνει μπερδέματα με τις καμπίνες, έχουν βγάλει τον κόσμο έξω στο σαλόνι με μικρά παιδιά και περιμένει.
Παρακαλώ, να επισημάνω ότι τα παραπάνω παράπονα δε προορίζονται για το πλήρωμα αλλά για τη διοίκηση της εταιρείας. Ευτυχώς το πλήρωμα προσπαθεί να παραμένει ψύχραιμο.
Πολύ που σας ενδιαφέρει βέβαια..
Μπάχαλο!!!
Αυτό το σχόλιο και να θέλουν να το προσέξουν και να κάνουν κάτι, είναι πια πολύ αργά. Το πλοίο είναι πια στην Ηγουμενίτσα και ετοιμάζεται να αποπλεύσει.
Σηκώνει τις άγκυρες και ξεκινά. Στο πέλαγος οι άνεμοι λυσσομανούν. Ούτε όμως και αυτός κρίνεται λόγος σοβαρός για απαγόρευση απόπλου. Σε ένα πλοίο που έχει ήδη σημειωθεί με ελλείψεις. Πού το αφήνουν να πάει; Εκεί που τελικά πήγε... Στο χαμό!
Στις 4 το πρωί ξεσπάει η φωτιά. Πώς; Δεν έχει σημασία πια. Εκείνο που ενδιαφέρει είναι ότι το πλήρωμα δεν καταφέρνει να τη θέσει σε έλεγχο. Ήξερε; Μπορούσε; Αυτά θα τα διερευνήσουν οι αρχές αργότερα. Όπως και αν δόθηκε έγκαιρα το σήμα κινδύνου.
Από τις 6 παρά όμως ξέρουμε ότι το νέο έχει σίγουρα φτάσει στις αρχές της Ελλάδας. Φτάνει και στα κανάλια. Τα πρωινάδικα παίζουν την είδηση. Την παίζει και το MEGA. Οι δημοσιογράφοι συνομιλούν με επιβάτη. Και δείτε πώς τον αντιμετωπίζουν...
http://www.dailymotion.com/video/x2dj8be_%CE%B5%CF%80i%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%80%CE%BBoio%CF%85_news#from=embediframe
Να τρελαίνεσαι. Η ώρα είναι 8 το πρωί. Αυτός ο έρμος τους λέει πως καίγονται. Και οι δημοσιογράφοι του βάζουν τις φωνές! Που δεν αναγνωρίζει τι κάνει ο χι υπουργός............
Η ώρα περνάει και καμία βοήθεια δε φτάνει. Στις 10 πλέον το πλοίο παρασυρμένο φτάνει στα νερά της Ιταλίας. Και αναλαμβάνει το κέντρο διάσωσης της Ρώμης. Από κει και μετά ξεκινά και η διάσωση. Προσεγγίζουν ιταλικά ελικόπτερα και ιταλικά πλοιάρια.
Μόνο αργά το απόγευμα η Ελλάδα καταφέρνει να στείλει ένα και μοναδικό super puma ελικόπτερο. Δικαιολογία είναι ο καιρός. Το φράγμα καιρού ανάμεσα σε Ελλάδα και φλεγόμενο πλοίο. Κανείς δεν αμφισβητεί πως ο καιρός ήταν όσο χειρότερος μπορούσε. Μα γιατί τότε άφησαν το πλοίο να αποπλεύσει;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Ε;;;;;;;;;;;; Ας μας το εξηγήσουν αυτό!
Και αφού ένα τουλάχιστον ελικόπτερο κατάφερε ταξιδεύοντας περιμετρικά όπως είπαν να πάει στο πλοίο, γιατί δεν έστειλαν και άλλα; 12 τέτοια ελικόπτερα διαθέτει η χώρα μας. Και από τα 12 κάλεσε να πάνε 2 που σταθμεύουν στη Λήμνο!!!! Το θέμα σχολίασαν και άνθρωποι των ενόπλων δυνάμεων:
http://www.onalert.gr/stories/oi-ed-to-norman-atlantic-kai-poioi-prepei-na-rapsoun-to-stoma-tous/39592
Δώδεκα ελικόπτερα Super Puma διαθέτει η Ελλάδα. Κι όμως για να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο ζήτημα του Norman Atlantic και να επιχειρήσουμε να σώσουμε ανθρώπινες ζωές αναγκαστήκαμε να διατάξει το ΓΕΕΘΑ να φύγουν από την Λήμνο και την Χίο τα ελικόπτερα επιφυλακής!!!
Τα ερωτήματα λοιπόν που πρέπει τώρα να απαντηθούν είναι:
•Που είναι τα υπόλοιπα Super Puma;
•Πετάνε ή δεν πετάνε; Κι αν όχι γιατί; Δεν έχουν ανταλλακτικά; Δεν έχουν τεχνική υποστήριξη; Δεν έχουν προσωπικό;
Ας μας απαντήσει κάποιος και αυτά τα ερωτήματα. Όπως και το άλλο που εντοπίσαμε στο ίδιο ιστολόγιο:
http://www.onalert.gr/stories/giati-apexoun-ta-elikoptera-dauphin-tou-ls/39600
Ο κρατικός μηχανισμός υποτίθεται κινητοποιήθηκε για να παρασχεθεί κάθε δυνατή βοήθεια στους επιβάτες του φλεγόμενου πλοίου Norman Atlantic.Οι Ένοπλες Δυναμεις σηκωσαν πάλι μόνες τους το τεράστιο βάρος της επιχείρησης και της ευθύνης. Θα πουν πολλοί “μα αυτές έχουν μόνο τα μέσα”. Κι όμως δεν είναι έτσι. Μπορεί μήπως κάποιος να μας απαντήσει που ήταν τα έξι αχρησιμοποίητα ελικόπτερα Dauphin του Λιμενικού Σώματος; Αγορασμένα και πληρωμένα από τους Έλληνες φορολογούμενους που πλήρωσαν 50 εκατομμύρια ευρώ, πεταξαν κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων κι ένα τελευταίο πέταξε στην αεροπορική επίδειξη Athens Flying Week! Δεν θυμόμαστε όμως πότε πέταξαν σε επιχείρηση έρευνας διάσωσης για τις οποίες αγοράστηκαν.
Από το 2005 που αγοράστηκαν δώσαμε άλλα 280 εκατομμύρια ευρώ για να πάρουμε άλλα 17 ελικόπτερα για τον ίδιο λόγο! Τα Dauphin δεν πέταξαν μετά από τους Ολυμπιακούς γιατί προέκυψαν προβλήματα τεχνικής υποστήριξης!
Τότε προσπάθησε να τα αναλάβει το ΠΝ γιατί η ΠΑ δεν τα ήθελε. Πληρώσαμε και εκπαιδεύσεις για πιλότους του ΠΝ στην Γαλλία.Αυτοί θα ¨έπρεπε να συμπληρώσουν έναν ικανό αριθμό ωρών πτήσης, ώστε να καταστούν οι ίδιοι εκπαιδευτές. Μετά να εκπαιδεύσουν προσωπικό του λιμενικού, που με τη σειρά του έπρεπε να γράψει αρκετές ώρες στον αέρα ώστε να γίνουν οι πιλότοι του εκπαιδευτές και να εκπαιδεύσουν άλλους κυβερνήτες και συγκυβερνήτες του λιμενικού”,όπως έγραφε ο Πασχάλης Κορωναίος σε ρεπορτάζ του.
Οι λιμενικοί εκπαιδεύτηκαν αλλά τα Dauphin πάλι δεν τα ακούσαμε χθες. Μήπως μπορεί λοιπόν να μας απαντήσει κάποιος γιατί απέχουν;
Το βέβαιο είναι πως αν η Ελλάδα είχε στείλει από τη πρώτη στιγμή που μαθεύτηκε το νέο τα ελικόπτερα που διαθέτει, δε θα υπήρχαν ακόμη αυτή την ώρα που γράφουμε 300 σχεδόν άνθρωποι μέσα στο φλεγόμενο πλοίο. Θα είχαν όλοι απομακρυνθεί!!!!
Βέβαια δεν ξεχνάμε πως πέρα από αυτούς τους 300, υπάρχουν και οι άλλοι 300. Που τσουρουφλίζονται τι να ψηφίσουν σε λίγες ώρες. Να βγάλουν πρόεδρο δημοκρατίας ή να στείλουν τη σημερινή κυβέρνηση στο σπίτι της και τη χώρα σε εκλογές; Σχετικό και το διάγγελμα που ακούσαμε χτες, Σάββατο, στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Για το μέγα διακύβευμα. Έτσι και δε βγει ούτε στην τρίτη ψηφοφορία πρόεδρος!
Την Κυριακή δεν είχε διάγγελμα. Είχαμε μόνο τηλεφωνήματα. Από τη μια ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, από την ώρα που η χώρα του ανέλαβε τη διάσωση, έγραφε το ένα μετά το άλλο τα τουίτ. Τι κάνουν και τι δε κάνουν για να σώσουν το πλοίο. Και από την άλλη ο δικός μας πρωθυπουργός τον τρέλανε, διαβάζαμε, στα τηλέφωνα για να μάθει πως πάει η επιχείρηση διάσωσης. Του πλοίου που είχε αποπλεύσει από την Ελλάδα, πήρε φωτιά ενώ βρισκόταν στην περιοχή της δικής μας ευθύνης, δεν καταφέραμε να το βοηθήσουμε... πλοίο ναυλωμένο από ελληνική εταιρία, την ΑΝΕΚ, και με τη συντριπτική πλειοψηφία των επιβατών Έλληνες...
Έλληνας και ο νεκρός. Μετανάστης στη Ζυρίχη. Είχε έρθει στα Γιάννενα για χριστουγεννιάτικες διακοπές. Πήρε το καράβι με τη γυναίκα του από την Ηγουμενίτσα. Πού να ήξερε ότι θα είναι το τελευταίο ταξίδι της ζωής του.
Κάπου εκεί, την ώρα που μαθεύτηκε το νέο για τον νεκρό, κατάφεραν να στείλουν και το ελικόπτερο το ελληνικό να βοηθήσει. Το πλήρωμα κατέβαλε ηρωικές προσπάθειες. Βγάζοντας ασπροπρόσωπες τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας:
Το ίδιο και τους Ιταλούς. Συνολικά από τους 478 επιβάτες, αυτή την ώρα έχουν διασωθεί οι 190. 24 ώρες μετά την εκδήλωση της φωτιάς. 4 τα ξημερώματα...
Μαθαίνουμε επίσης από τα κανάλια ότι ένα πολεμικό πλοίο της Ιταλίας έχει προσδεθεί στο Norman Atlantic. Και θα προσπαθήσει για μαζικό απεγκλωβισμό επιβατών. Ο καιρός έχει πέσει. Είναι γύρω στα 4 με 5 μποφόρ. Οι προσευχές όλων μας είναι κοντά τους. Να τα καταφέρουν! Πριν η κλίση που παρουσιάζει το σκάφος μεγαλώσει. Κι έχουμε χειρότερες εξελίξεις...
ΚΑΥΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ NORMAN ATLANTIC
H θέση του πλοίου γύρω στις 14:30 (από το marinetraffic.com):
Η θέση του πλοίου γύρω στις 10:00:
Εξάλλου στην Καθημερινή γράφουν κι αυτό:
18:39
Δωδεκα ώρες παλεύει με την φωτιά και τα κύματα το πλοίο. Οι κακές καιρικές συνθήκες δυσχεραίνουν την βοήθεια από την Κέρκυρα
Και βγάζω συμπεράσματα. Πόσες ώρες χάθηκαν χωρίς να γίνει τίποτε.
Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, προσπάθησαν να κάνουν αλλά στο τέλος έγινε μια τρύπα στο νερό. Παραθέτω τι γράφτηκε σχετικά:
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231373753
Συναγερμός σε Ελλάδα και Ιταλία
Στην περιοχή επρόκειτο να σπεύσουν τρία ελικόπτερα AB-205 της Πολεμικής Αεροπορίας, δύο ελικόπτερα S-70 Aegean Hawk του Πολεμικού Ναυτικού, δύο Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας, ένα C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας, δύο ελικόπτερα Chinook, όπως και η φρεγάτα Ναβαρίνο.
Επίσης βρίσκονται σε ετοιμότητα απογείωσης 2 ακόμα Chinook με 4 ομάδες Ειδικών Δυνάμεων και θα αποπλεύσουν άμεσα 1 Τορπιλάκατος (ΔΑΝΙΟΛΟΣ) και 1 Πλοίο Γενικής Υποστήριξης (ΑΞΙΟΣ) από το Ναύσταθμο Σαλαμίνας, ενώ βρίσκονται σε ετοιμότητα διαθέσεως 2 ακόμα Aegean Hawk στο Κοτρώνι.
Πλέον των παραπάνω, στην Κέρκυρα οργανώθηκε και λειτουργεί τοπικό Κέντρο Επιχειρήσεων Πτητικών Μέσων με επικεφαλής ανώτατο αξιωματικό της ΠΑ.
Στις 9:15 αναχώρησε από την Πάτρα το πυροσβεστικό σκάφος «Σκούρτης» με κατεύθυνση την Αδριατική, ώστε να συνδράμει στις προσπάθειες για την κατάσβεση της φωτιάς. Το πλοίο επέστρεψε, λόγω των καιρικών συνθηκών.
Νωρίτερα, ένα ρυμουλκό από την Κέρκυρα, το οποίο επιχείρησε να φτάσει στο σημείο, όπως επίσης και ένα ελικόπτερο Σικόρσκι, δεν κατάφεραν να φτάσουν, λόγω των καιρικών συνθηκών.
Φταίει ο κακός μας ο καιρός, που έλεγε και το παλιό τραγούδι και σε καιρούς που Έλληνες και Ιταλοί δεν αγωνίζονταν να σώσουν ένα καράβι αλλά να βγάλουν ο ένας τα μάτια του άλλου...
Αυτός ο κακός καιρός σταμάτησε και τα ελικόπτερα. Τα ελληνικά. Γιατί τα ιταλικά βρήκαν τρόπο και έφτασαν στο καράβι. Και ξεκίνησαν να γλιτώνουν κόσμο:
Στις 13:00 έγινε γνωστό ότι στην περιοχή έφτασε ιταλικό ρυμουλκό με πρόθεση να απομακρύνει το πλοίο.
Στις 13:30 η RAI μετέδωσε ότι τα πρώτα ιταλικά ελικόπτερα έφτασαν στην περιοχή και απομακρύνουν επιβάτες. Την είδηση επιβεβαίωσε και ο πρωθυπουργός Ρέντσι με νεώτερο Tweet.
Οι εθνικότητες των επιβατών: 1 Ρουμάνος, 2 Ρώσοι, 6 Αυστριακοί, 2 Ούγγροι, 10 Ελβετοί, 1 Κροάτης, 8 Γεωργιανοί, 5 Σύροι, 1 Σουηδός, 1 Καναδός, 2 Ουκρανοί, 1 Αιγύπτιος, 18 Γερμανοί, 54 Τούρκοι, 2 Αφγανοί, 22 Αλβανοί, 1 Μαλτέζος, 7 Βούλγαροι, 3 από την ΠΓΔΜ, 2 Βρετανοί, 22 Ιταλοί, 3 Ολλανδοί, 3 Βέλγοι, 9 Γάλλοι, 2 Ιρακινοί, 234 Έλληνες.
Από το πλήρωμα: 22 Ιταλοί και 34 Έλληνες.
Δεν έπρεπε να απογειωθούν τα ελικόπτερα και να πάνε να σώσουν τον κοσμάκη;;;
Καιρικό φράγμα! Αυτός ήταν ο όρος που ανακάλυψαν τα κανάλια για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Όμως τους διέψευσε η άλλη είδηση:
15:10 Από το υπουργείο Άμυνας δόθηκε εντολή να φύγουν Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας από το Αιγαίο με κατεύθυνση την Αδριατική, προκειμένου να απομακρύνουν από αέρος επιβάτες.
15:50 Το πρώτο Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας ξεκίνησε τις επιχειρήσεις. Πρόκειται για ελικόπτερο που είχε καταφέρει να φτάσει νωρίτερα στο Μπρίντεζι της Ιταλίας για ανεφοδιασμό.
Και λίγο αργότερα διαβάζουμε:
17:55 by KATHIMERINI webdesk
Δέκα Έλληνες και δύο Ουκρανούς επιβαίνοντες του NORMAN ATLANTIC έχει περισυλλέξει και μεταφέρει στο πλοίο CRUISE EUROPE, μέχρι στιγμής, το πρώτο Σούπερ Πούμα της Πολεμικής Αεροπορίας.
Στο μεταξύ, εκείνη την ώρα, οι Ιταλοί είχαν σώσει δεκάδες επιβάτες.
17:48
149 οι διασωθέντες, 329 οι άνθρωποι που βρίσκονται ακόμη στο πλοίο
Μπορούν να δώσουν μια εξήγηση οι αρμόδιοι;;;;;;;;;;;;;;
Γι' αυτήν την κατάσταση εκ μέρους της Ελλάδας;
Και καθώς τα γεγονότα τρέχουν, μαθαίνουμε πλέον ότι υπάρχει και νεκρός. Έλληνας επιβάτης.
Επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες για έναν νεκρό. Πρόκειται για έλληνα επιβάτη. Το επεισόδιο συνέβη όταν ένα ζευγάρι στην προσπαθειά του να κατέβει από τη γλίστρα του πλοίου έπεσε στη θάλασσα, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο άντρας, ενώ η γυναίκα διεσώθη και μεταφέρθηκε από την ιταλική ακτοφυλακή στο Πρίντεζι.
Από τι ώρα έγινε αυτό; Τι ώρα το ανακοίνωσαν; Όλο το απόγευμα ακούγαμε για μια γυναίκα που εγκλωβίστηκε στη γλίστρα και ξανά στη γλίστρα. Και ξαφνικά το βράδυ έσκασε η είδηση πως η μεν γυναίκα γλίτωσε αλλά νεκρός είναι ο σύντροφός της!!!!!!!!!!!!!
18:15 Updated : 18:15
Επιβεβαίωσε ο κ. Λαγκαδιανός ότι υπάρχει ένας άνδρας νεκρός. Όπως ανέφερε, «ζευγάρι είχε εγκλωβιστεί στην γλίστρα του πλοίου. Τα στοιχεία του θανόντος δεν έχουν ταυτοποιηθεί. Η γυναίκα διεσώθη και μεταφέρθηκε στο Πρίντεζι της Ιταλίας».
Προφανώς το ήξεραν ώρες νωρίτερα αλλά το έκρυβαν. Πόσο νωρίτερα; Και τι σχέση υπάρχει με την εντολή να πάρει μέρος στη διάσωση έστω και ένα ελληνικό σούπερ πούμα;
Πέρα όμως από τις απορίες που προκύπτουν από την ειδησεογραφία της ημέρας. Και που σημειωτέον ότι συμπληρώθηκε αργά το απόγευμα και με αυτό που υποψιαζόμασταν όσοι ξέρουμε από καράβια με την είδηση πως λίγες μέρες νωρίτερα έγινε έλεγχος στο πλοίο και δε βρέθηκαν όλα σωστά...
Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, το Λιμεναρχείο Πάτρας είχε εκδώσει έγγραφη αναφορά, πριν από μερικές ημέρες – πληροφορίες κάνουν λόγο για τις 19 Δεκεμβρίου-, που αφορούσε σε δυσλειτουργίες στο πλοίο Norman Atlantic. Αναφέρθηκαν προβλήματα σε φωτεινές ενδείξεις συναγερμού, σε θύρα στεγανοποίησης, σε συστήματα διάσωσης, καθώς και στη στεγανότητα του πλοίου.
Πέρα λέω απ' αυτά. Θα κάνουμε και μερικές ακόμη δυσάρεστες ερωτήσεις:
Ποια σωστικά μέρα διαθέτει το λιμάνι αναχώρησης του σκάφους; Δηλαδή το λιμάνι της Ηγουμενίτσας; Υπάρχει εκεί ρυμουλκό παντός καιρού; Υπάρχει πυροσβεστικό πλοιάριο παντός καιρού; Υπάρχει νοσοκομείο;
Τι κολοκύθια υπάρχει σε ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας; Και που βρίσκεται στην αρχή της Εγνατίας και διακινούνται εκατομμύρια επιβάτες;
Στο μεταξύ ανακοινώθηκε και το όνομα του νεκρού. Του Έλληνα επιβάτη. Σ' αυτά δεν υπάρχει καθυστέρηση... τρέχουν όλοι να βγάλουν το όνομα για να κερδίσουν τις εντυπώσεις... Κι ας κράταγαν για ώρες μυστικό το θάνατό του...
Παρόμοια τα παιχνιδάκια με την κλίση του πλοίου. Πήρε ή δεν πήρε κλίση; Θα είναι απίθανο να μην έχει πάρει...
Κατά τα άλλα μας λένε τώρα ότι ρυμουλκείται. Μάλλον προς Αλβανία. Δυρράχιο...
Χα........ μόλις τώρα το έβγαλαν και τούτο:
20:23 by KATHIMERINI webdesk
Μ. Βαρβιτσιώτης: «Διαχειριζόμαστε μία εξαιρετικά δυσκολη κατάσταση. Λίγο πριν τις 06.00 ενημέρωσε ο πλοίαρχος ότι έχει εκδηλωθεί η φωτιά. Διάσωση σε πρωτοφανείς καιρικές συνθήκες, με ανέμους έως και 10 μποφόρ. Έχουν διασωθεί 165 από τους επιβαίνοντες και υπάρχει ένας νεκρός, άνδρας, ελληνικής καταγωγής, που εγκλωβίστηκε στη σκάλα διαφυγής. Έχει τεθεί υπό μερικό έλεγχο η φωτιά ενώ υπήρξε πρόσδεση με ρυμουλκό. Υπάρχει δυσκολία στη συνέχιση της ρυμούλκησης προς τις ιταλικές ακτές».
Να ξαναρωτήσουμε λοιπόν. Από τις 6 και ως τις 10 το πρωί, τι έκανε από τη μεριά της η Ελλάδα για να σώσει ένα πλοίο που μετέφερε κυρίως Έλληνες και είχε αποπλεύσει από ελληνικό λιμάνι, ήταν ναυλωμένο από ελληνική εταιρεία και βρισκόταν σε περιοχή ευθύνης της Ελλάδας;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Γιατί δεν πέταξαν αμέσως τα ελικόπτερα; Τα σούπερ πούμα που είναι παντός καιρού???????????
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα (σε ναυτική έκδοση)
Καπετάνισσα είσαι, έτσι κι αλλιώς!!!!!!!!!!!! Κουμαντάρεις καράβια-παιδιά, με όποιον καιρό, σε ταξίδια όμορφα και περιπετειώδη και σε λιμάνια απάνεμα τα οδηγείς ...!!!!!!!!!!!!!! Δύσκολη και γοητευτική η δουλειά του ναυτικού!!!!!!!!!!! Δύσκολη και γοητευτική η δουλειά του Δάσκαλου!!!!!!!!!!!! Κρατάς γερά το τιμόνι, καπετάν Μαρία!!!!!!!!!!!!!!!!!!Ρούλα μου, υπάρχει και αυτή η εκδοχή. Παρομοίωσης των δύο επαγγελμάτων. Ταξίδι το ένα, ταξίδι και το άλλο. Παίρνεις πετρέλαιο από τον Περσικό κόλπο, όπως το έκανα πολλές φορές όταν ήμουν ναυτικός, και το κουβαλάς στα λιμάνια της Ευρώπης. Κυρίως της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Γαλλίας.
Προορισμός Περσικός...
Τίποτε περισσότερο. Ένας υποτακτικός του εφοπλιστή. Του πουλάς την εργατική σου δύναμη για να θησαυρίζει αυτός. Καμιά φορά και τη ζωή σου την ίδια.
Ταυτόχρονα συμμετέχεις στο ξεζούμισμα του πλανήτη από πρώτες ύλες αλλά και στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Έναντι των αργυρίων του μισθού σου.
Δεν είναι όμως αυτό η γοητεία του ναυτικού επαγγέλματος. Αυτά γίνονται χρόνο το χρόνο τα σαράκια της ψυχής σου. Όσο ξυπνάς και αντιλαμβάνεσαι όλο και περισσότερο ποιος είναι ο κόσμος και ποιος είσαι εσύ. Κι αν είσαι και λίγο Καββαδίας, τα βάζεις τα σαράκια σου να τραγουδήσουν. Τα κάμεις τέχνη.
Τι σου προσφέρει όμως ως πραγματικά ανεκτίμητο αντάλλαγμα η ζωή του ναυτικού; Γιατί μιλάω για κάρβουνο αναμμένο και τόσες δεκαετίες μετά πονάει η ψυχή μου που αναγκάστηκα να βγω στη στεριά; Διάβασε την Οδύσσεια του Ομήρου και θα το καταλάβεις. Είναι τα θηρία από τη μια. Είναι τα λιμάνια από την άλλη. Η πάλη με τα στοιχειά της φύσης σε καταστάσεις ακραίες, η πάλη με τον εαυτό σου εγκλωβισμένο στο φοβερό "ανάμεσα ουρανό και θάλασσα".
Και η γνωριμιά με άλλους τόπους, άλλους πολιτισμούς. Ξεκινώντας από την Μπαρτσελόνα. Ταξίδι πρώτο. Και το Hotel Colon.
Κολόμβος δηλαδή. Αναμένοντας την Ελαφίνα και να πιάσεις πρώτη φορά το τιμόνι στα χέρια σου.
Παιδί στα 19. Που δε σε άφηναν ούτε σινεμά να πας με τις φιλενάδες σου. Δεν ήξερες πώς είναι τα πάρτι. Κορίτσι από σπίτι που λέμε. Στόμα είχες και μιλιά δεν είχες. Και δυο γονείς εκπαιδευτικούς που έκαναν άλλα όνειρα για σένα. Να μπεις στο πανεπιστήμιο. Να τους φέρεις το χαρτί του γιατρού. Ούτε καν του μηχανικού που ζήταγες εσύ. Γιατί οι μηχανικοί δουλεύουν - έλεγαν - σε γιαπιά. Ανάμεσα σε οικοδόμους. Δουλειά δεν είναι αυτό για κορίτσια. Έτσι έλεγαν...
Που αγάπαγες το θέατρο δεν τόλμησες καν να το πεις. Έμεινες μόνο να απαγγέλλεις ποιήματα και να εισπράττεις τα εύγε των φιλολόγων και των συμμαθητών. Ή, πιο σωστά, των συμμαθητριών. Γιατί σε σχολειό θηλέων σε έστειλαν. Παρθεναγωγείο νεότερης έκδοσης. Το Ζ' Γυμνάσιο Αθηνών. Που δεν έβλεπε καν θάλασσα. Κάπου στην Ακαδημία του Πλάτωνα βρισκότανε χτισμένο.
Ίδια και τα χρόνια του δημοτικού. Σε ορεινά χωριά της Ηπείρου. Δίπλα στα σύνορα. Πότε στο ένα χωριό και πότε στο άλλο. Ακολουθώντας τους εκπαιδευτικούς γονείς στις μεταθέσεις τους. Σμέρτο Φιλιατών, Πολύδροσο Σουλίου, Παραπόταμος κοντά στον Καλαμά.
Εξαίρεση η πρώτη του Γυμνασίου. Του Γυμνασίου Ηγουμενίτσας. Μια αίθουσα μπουντρούμι. Δίχως φως. Με τοίχους μουχλιασμένους. Απέξω όμως η θάλασσα. Ακριβώς απέξω. Και στα βραχάκια της παραλίας το διάλειμμα. Να μυρίζεις ιώδιο και αύρα θαλασσινή. Και σώπα, δάσκαλε, να ακούσουμε το τραγούδι των κυμάτων. Εκεί πρέπει να έγινε η "ζημιά". Όχι πως δεν έπαιξαν ρόλο τα ταξίδια από τόπο σε τόπο. Και που σαν παιδί δεν πρόλαβες να βγάλεις ρίζες σε καμιά γη. Κι ώσπου να δέσεις φιλίες, τις άφηνες πίσω κι έφευγες.
Αν θέλεις και τα βιβλία. Θέλαν οι δικοί σου να διαβάζεις... Γεμάτο το σπίτι βιβλία. Τα παραμύθια του νονού, τα λαϊκά παραμύθια του Γ. Μέγα. Παπαδιαμάντης. Όλα τα Άπαντα διαβασμένα από δέκα χρονών. Ιούλιος Βερν. Λατρεμένος. Πότε ταξιδεύοντας με αερόστατο, πότε Δεκαπενταετής Πλοίαρχος, πότε Δυο χρόνια διακοπές. Και πότε με το Ναυτίλο του κάπταιν Νέμο. Ήταν ακόμη Τα Ασημένια Πατίνια από την Ολλανδία, ο Ρομπέν των Δασών από την Αγγλία, Οι Τρεις Σωματοφύλακες, οι Άθλιοι από το Παρίσι, Οι τελευταίες μέρες της Πομπηίας, Η μικρή πριγκίπισσα κάπου ανάμεσα Ινδία και Αγγλία, ο Ροβινσώνας χαμένος στα πέλαγα, ο μπαρμπα - Θωμάς στην καλύβα του και στην Αμερική, ο Αλβέρτος Σβάιτσερ στην καρδιά της Αφρικής, η Άννα Φρανκ σε μια σοφίτα, ο Καζαντζάκης ταξιδεύοντας Ιαπωνία και Κίνα, ο Λουντέμης με τις ανθισμένες του κερασιές, ο Ντοστογιέβσκι στις στέπες της Ρωσίας, ο δικός μας Βενέζης στην Ιωνία... Ούτε και θυμάμαι πια τις καραβιές βιβλία που διάβασα. Θυμάμαι όμως καλά τη λαχτάρα. Να τα δω και να τα ζήσω από κοντά όσα διάβασα στις σελίδες των βιβλίων.
Ποια άλλη λύση από τα καράβια; Για ένα παιδί μικροαστικής οικογένειας; Το φαγητό δε μας έλειψε ποτέ και το καλό μας ρουχαλάκι. Μα και δεν περίσσευαν χρήματα για πολυτέλειες και ταξίδια.
Καράβι τι θα πει εγώ δεν ήξερα. Μονάχα τα πορθμεία γνώριζα του Ρίου - Αντιρρίου. Που περνάγαμε για να πάμε από την Αθήνα στην Ήπειρο και αντίστροφα. Καμία σχέση οικογενειακή με θάλασσα και ναυτικούς. Μόνο από τα βιβλία! Όπως εκείνο το παλιό αναγνωστικό της Τετάρτης Δημοτικού, με επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας το νονό μου, το Γεώργιο Μέγα. Από τη δική του συλλογή και Η Δικαιοσύνης της Θάλασσας, του Α. Καρκαβίτσα. Με τη φράση "Στην άλλη ζωή" να με στοιχειώνει και να με φοβίζει.
Δυο παιδιά ήμασταν όλα κι όλα στην Τετάρτη του μικρού σχολειού μας στην Ήπειρο. Ο Δημήτρης κι εγώ. Μέσα στα βουνά. Μόνο ένα ποτάμι βρισκόταν κάτου χαμηλά στην κοιλάδα. Θάλασσα πουθενά. Τελειώνοντας το λύκειο γίναμε και οι δύο ναυτικοί!!!
Ταξιδέψαμε, αλωνίσαμε της γης τα μήκη και τα πλάτη. Μετά ο Δημήτρης έγινε παπάς. Εγώ δασκάλα.
Πειράζω τον πατέρα μου καμιά φορά. Και δάσκαλό μας τότε στην Τετάρτη. Έλα, του λέω, πες μου τι παιδαγωγική εφάρμοσες και έβγαλες δυο βουνίσιους μαθητές ναυτικούς... Και να πω ότι ο πατέρας μου αγάπαγε τη θάλασσα; Ούτε να τη βλέπει...
Η μάνα μου τουλάχιστον λατρεύει το κολύμπι. Από μικρά μας έτρεχε στις παραλίες. Να τσαλαβουτάμε. Στον Σκαραμαγκά όταν μέναμε Αθήνα. Να γεμίζουμε πίσσες τα μαγιό μας. Στην Πάργα και στην Ηγουμενίτσα, στα χρόνια της Ηπείρου. Με πήγε και μια φορά Κέρκυρα. Για να ανάψουμε κερί στον άγιο. Κι όταν μεγαλώσαμε και βρεθήκαμε πάλι στην Αθήνα, κάποιες Κυριακές έπαιρνε το σχολικό και μας πήγαινε βόλτα στο Καβούρι.
Τι ήταν για μένα η θάλασσα; Η μεγάλη άγνωστη!
Τι φλας έφαγα στα 19, όπως θα έλεγαν και οι σημερινοί νέοι, δεν ξέρω να το εξηγήσω. Και αντί για σπουδές στο πανεπιστήμιο πήγα και έδωσα εξετάσεις στην Εμποροπλοιάρχων. Σηκώνοντας μπαϊράκι. Γιατί οι γονείς μου έπεσαν να πεθάνουν μόλις το άκουσαν. Το παιδί τους στα καράβια!!! Και μάλιστα η κόρη! Ντροπή! Τι θα πει ο κόσμος; Και πώς μπορεί ένα κορίτσι να ζήσει με τριάντα άντρες μόνο του μέσα στις λαμαρίνες;
Ούτε κι εγώ ήξερα. Το είπα όμως και το έκανα. Σπούδασα στη σχολή δυο χρόνια. Έκανα και δυο μήνες εκπαιδευτικό ταξίδι. Ξετρελάθηκα. Μπάρκαρα μετά. Στην αρχή σε μικρά καράβια φορτηγά. Έπειτα σε γκαζάδικα, σούπερ τάνκερς.
Και ναι. Βρέθηκα εκεί που ονειρεύτηκα.
Διέσχισα τη Μεσόγειο, από την Ισπανία πήγαμε Ιταλία.
Χάθηκα στους δρόμους της Γένοβας. Κοίταξα με τα κιάλια το Λιβόρνο.
Περπάτησα στα στενά της Νάπολης και είδα το Βεζούβιο. Κατόπιν Μολφέτα και Τάραντας.
Μετά για Εδιμβούργο. Πέρασμα του Γιβραλτάρ, οι ακτές της Πορτογαλίας από τη μια, ο Ατλαντικός αχανής από την άλλη. Βισκαϊκός, Μάγχη. Ομίχλη και Σκωτία. Πύργοι μεσαιωνικοί και τέρας του Λοχνές. Έπειτα Άμστερνταμ. Να ρολάρω με ασημένια πατίνια και να βλέπω το σπίτι της Άννας Φρανκ. Ποιος μπορούσε πια να με συγκρατήσει;
Γύρισα στη σχολή για το δεύτερο χρόνο σπουδών και ανυπομονούσα να έρθει πάλι καλοκαίρι. Έφυγα ανθυποπλοίαρχος αυτή τη φορά. Για την άλλη άκρη της γης. Νέα Υόρκη, Βοστώνη, Πόρτλαντ. Ένας άλλος κόσμος. Φορτώσαμε και κινήσαμε για Πακιστάν. Ατλαντικός. Για πρώτη φορά στη μέση ενός ωκεανού. Γιβραλτάρ και ξανά Μεσόγειος. Παραπλέοντας αυτή τη φορά τις ακτές της Αφρικής. Μαρόκο, Αλγερία, Λιβύη, Τυνησία, Αίγυπτος.
Δεν έφτασα ποτέ στο Πακιστάν. Στο Σουέζ τα σχέδια άλλαξαν. Μεταφορά σε άλλο πλοίο της εταιρείας. Και μια νύχτα άγρια και τρομακτική. Ολομόναχη και δίχως φράγκο μες στην τσέπη. Αλλά και πόση ανθρωπιά από αυτούς που εμείς τους λέμε Αραπάδες...
Άφιξη στη Δραπετσώνα.
Ξεμπάρκαρα. Σε δυο μέρες βρισκόμουν στη Γερμανία. Φρανκφούρτη. Που ποτέ δε γνώρισα. Με πήρε ο ατζέντης και γραμμή για το Βίλιεμσχάβεν. Γκαζάδικο του Ωνάση. Τριακόσια μέτρα καράβι. Το Ολύμπικ Άρροου.
Έξι μήνες στον παράδεισο. Κουβαλώντας πετρέλαιο από τον Περσικό στην Ευρώπη. Ο γύρος της Αφρικής. Πρώτο πέρασμα του Ισημερινού. Ραστανούρα και πάλι Αραπάδες. Επιστροφή στην Ευρώπη. Πότε Γερμανία, πότε Ολλανδία.
Μια φορά μας έτυχε και Πορτογαλία. Σέτουμπαλ. Κοντά στη Λισαβώνα. Πρωτοχρονιά του 1981. Τι νύχτα κι εκείνη... Να μη βρίσκουμε ταξί να γυρίσουμε στο καράβι... Αναγκαστικό ρεβεγιόν σε ένα πορτογαλέζικο ταβερνάκι...
Ακολούθησε το Andros Orion.
Γκαζάδικο κι αυτό. Με ίδια ταξίδια περίπου. Αυτή τη φορά πέταξα για Παρίσι. Που επίσης δεν πρόκαμα να δω. Γραμμή για το λιμάνι. Παράλια της Μάγχης. Κι από κει για Περσικό. Τι κούνημα, Θεέ μου! Γνώρισα τι σημαίνει θάλασσα 10 μπωφόρ. Και δέκα μήνες μπάρκο. Τους περισσότερους στη γνωστή διαδρομή. Κάποια φορά πιάσαμε και Φως. Δίπλα στη Μασσαλία. Άλλη πάλι στη Σαρδηνία, στη Σικελία... Να περπατάς σε πόλη ξένη και να βλέπεις επιγραφές στα ελληνικά! Ακολούθησε η Νότια Αφρική, το Κέιπ Τάουν. Λευκοί και μαύροι. Άνθρωποι (;) και ζώα. Only white, only black, που έγραψε και ένας θαλασσινός ποιητής και σύντροφος.
Ήρθε και το τελευταίο ταξίδι. Το πιο όμορφο. Φορτώσαμε από τις ακτές της Αφρικής στη Μεσόγειο. Φύγαμε για Κορέα. Φυσικά από την έξω μεριά της Αφρικής. Φορτωμένο το καράβι δε χώραγε στη διώρυγα του Σουέζ. Γιβραλτάρ, Λας Πάλμας ρέντιο στο Κανάρια, Πράσινο Ακρωτήρι, Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας... Ανοιχτήκαμε μετά στον Ινδικό. Πήραμε και το τηλεγράφημα για τον κυκλώνα. 19 του Φλεβάρη του 1982. Δεν ήταν το γραφτό μας να πνιγούμε. Περάσαμε από το Μπαλί. Με τα κιάλια και πάλι...
Φτάσαμε Κορέα. Ένας τελείως διαφορετικός κόσμος. Πουσάν... Τι να λες τώρα και τι να περιγράφεις; Αυτά τα πράγματα μόνο να τα ζεις μπορείς. Κι έπειτα να τα θυμάσαι μια ζωή με την αχλύ του παραμυθιού. Λες: Πήγα κι εγώ κάποτε στην Κορέα! Γνώρισα τους Κορεάτες. Που τους ήξερα μονάχα από μια μπάντα στον τοίχο του παιδικού μου δωματίου. Δώρο του θείου Σπύρου στη μάνα. Από τον πόλεμο που πολέμησε στην Κορέα...
Εγώ τους έφερα μπουφάν. Τα βρήκα σε φτηνή τιμή. Κι ένα αγαλματάκι του Βούδα. Από την Texas street. Τι δουλειά έχει το Τέξας την Κορέα; Έλα μου ντε... Για νότια Κορέα μιλάμε.
Ιαπωνία στη συνέχεια. Ναγκασάκι! Και βέβαια επίσκεψη στο μουσείο της ατομικής βόμβας:
Βιβλίο ολόκληρο να σου γράψω για τους Γιαπωνέζους. Τους ανονέδες και τα αριγκατό τους. Και για το Φούτζι Γιάμα που ήξερα μόνο από τον Καζαντζάκη... Πλέον κρέμεται μόνιμα στο σαλόνι μου. Πίνακας. Με ανθισμένες κερασιές...
Την περσινή Πρωτοχρονιά. Και στο τραπέζι το παλιό αναγνωστικό της Τετάρτης Δημοτικού. Με τη φράση φωτιά: "Στην άλλη ζωή..."
Τώρα πλησιάζουν και πάλι Χριστούγεννα. Στο σπίτι δε στόλισα ακόμη. Στολίσαμε στην τάξη.
Να δεις ενθουσιασμό τα μικρά μου αγγελούδια! Αυτά τα φοβερά Πρωτάκια από τις τρεις ηπείρους, Ευρώπη, Αφρική και Αμερική!
Φυσικά στον πίνακα, όπως εσύ Ρουλάκι μου με την κοφτερή σου τη ματιά πρόσεξες προχτές, είναι ο γερο - χρόνος με τα δώδεκα παιδιά του. Να θυμίζει σε μένα, να μαθαίνει στα μικρά μου, για του χρόνου του γυρίσματα...
Χτες τους είπα και το Κοριτσάκι με τα σπίρτα... Κρέμονταν από τα χείλη μου. Είναι ο καιρός πια να λέω παραμύθια. Και να γίνομαι πάλε κοριτσάκι. Που ανάβει σπιρτάκια και βλέπει στη λάμψη τους εικόνες μαγικές...
Και το συγκεκριμένο. Που ξεκίνησε από το Hotel Colon της Βαρκελώνης. Σώθηκαν όμως τα σπιρτάκια.
Μια μακριά σειρά σβησμένα πίσω....
Κι εγώ που τόσο πόθησα μια μέρα να ταφώ σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακριές Ινδίες...
εξακολουθώ να είμαι εγκλωβισμένη σε μια αίθουσα πένθιμη σχολική και να λέω δασκαλίστικα: "Ανοίξτε τα βιβλία!" (παράφραση του γνωστού τραγουδιού του Καββαδία, για τους ιδανικούς και ανάξιους εραστές των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων - φτιαγμένη μια μέρα του Φλεβάρη του 1985, τότε που πήγα για πρώτη φορά σε σχολειό να διδάξω...)
Δύσκολη και γοητευτική, δε λέω, και η δουλειά του δάσκαλου, Ρουλάκι. Μα σαν του ναυτικού δεν είναι! Κι άλλο καπετάνιος, ο πρώτος μετά το θεό άνθρωπος που λέγαν και οι Ρωμαίοι, κι άλλο δάσκαλος. Υπάλληλος που εκτελεί εντολές και κατά παράδοση από παλιά δούλοι να κάμουν τους παιδαγωγούς. Καράβια δεν είναι τα παιδιά. Κι άλλοι αποφασίζουν, όχι εγώ, η δασκάλα τους, για πού θα τραβήξουν. Σε μένα μένει να βλέπω εφιάλτες. Όταν αυτοί οι άλλοι διατάζουν πορεία καταπάνω σε παγόβουνα και ξέρες. Και την κοινωνία νέο Μινώταυρο να κατασπαράζει τους νέους. Είναι και η μαύρη επέτειος σήμερα. Που φάγαν τον Αλέξη. Είναι και ο κολλητός του, ο Ρωμανός. Να έχει βάλει αμέτι μωχαμέτι να πεθάνει. Γιατί δεν τον αφήνουν να σπουδάσει.
Λήστεψε, λένε. Πρέπει να τιμωρηθεί.
Τράπεζες λήστεψε. Χρήματα άρπαξε. Ένας σύγχρονος Ρομπέν των Δασών. Δεν ξέρω αν τον είχε κι αυτός διαβασμένο τον Ρομπέν... Εγγόνι συγγραφέα ήταν. Συγγραφέας και η μάνα. Λέω πως και στο δικό του σπίτι θα περίσσευαν στα ράφια τα βιβλία.
Δε θέλω να τον δικαιολογήσω. Προβληματίζομαι όμως. Πώς οι νέοι παίρνουν το δρόμο τους. Πώς πήρα το δικό μου κάποτε. Πώς άλλαξε η πορεία και βρέθηκα στη στεριά. Χωρίς να το θέλω.
Ποιοι λήστεψαν τα όνειρά μου...
Ποιος ο ρόλος μου σήμερα που στα χέρια μου μεγαλώνουν παιδιά.
Τι θα γίνουν αύριο αυτά τα παιδιά...*
Θα γλιτώσουν τα δικά τους όνειρα; Ή θα σβήσουν πριν καλά καλά αρχίσουν;
Και πότε επιτέλους η κοινωνία και ο άκοσμος κόσμος μας θα τιμωρεί όχι μόνο τους ληστές των τραπεζών αλλά και τους ληστές ονείρων;
Πια η ζωή μου έχει γίνει εφιάλτης. Και τίποτε το γοητευτικό δεν υπάρχει στους εφιάλτες.
Μόνο η κραυγή αγωνίας: Πότε θα κάνει ξαστεριά;;;;;;;;;;;
__________________________________________
* Κι αλίμονο αν βρεθούν τη λάθος ώρα, στο λάθος τόπο. Όπως ο Νίκος Ρωμανός μόλις στα 15 του. Βλέποντας τα όργανα της τάξης (!!!) να πυροβολούν και να σκοτώνουν τον κολλητό του. Τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Σαν σήμερα. Αγίου Νικολάου. Ανήμερα της γιορτής του. Βγήκαν οι δυο τους να χαρούν και να διασκεδάσουν και κατέληξαν ο ένας στο χώμα και ο άλλος στη φυλακή. Και τώρα να χαροπαλεύει. Από απεργία πείνας. Ζητώντας τι; Το αυτονόητο. Να σπουδάσει! Να του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία. Κι έχοντας χάσει την πρώτη την ίδια ώρα που οι σφαίρες θέριζαν τη ζωή του κολλητού του...
Διαβάστηκαν περισσότερο τις τελευταίες 7 ημέρες
ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!
Οικολογικό Περισκόπιο
10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ
Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)
Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.
Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.
Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.
Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.
Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;
Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.
Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.
Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.
Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!
Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.
Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.
Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;
Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.
Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.
Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.
Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.
Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.
Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.
Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.