BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ για τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες σχετικά με την τραγωδία του NORMAN ATLANTIC

Τετάρτη 31 Δεκέμβρη 2014

Προκλητική προσπάθεια να συγκαλυφθούν ερωτήματα και ευθύνες

Μαγική εικόνα παρουσίασαν χτες ο υπουργός Ναυτιλίας και το επιτελείο του, σε συνέντευξη Τύπου για το «Norman Atlantic»


Χτες το μεσημέρι, την ώρα που από το «Norman Atlantic» ανασυρόταν το πτώμα του 11ου νεκρού, ο υπουργός Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτης και η ηγεσία του Λιμενικού Σώματος, σε συνέντευξη Τύπου, δήλωναν με τον πλέον κυνικό τρόπο ότι το πλοίο ήταν σε άριστη κατάσταση, χωρίς κανένα πρόβλημα που να αφορά την αξιοπλοΐα του και τα σωστικά του μέσα!

Παραδέχονταν επίσης ότι δεν κατάφεραν να προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια στους επιβάτες του φλεγόμενου πλοίου, αλλά σε αυτό φταίει ο «κακός καιρός» και ότι για το αλαλούμ με τον αριθμό των επιβατών, στην ουσία δεν ευθύνεται κανείς!

Τα όσα αναφέρθηκαν στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, πηγάζουν από την αγωνία της κυβέρνησης και των αρμοδίων αρχών να προστατέψουν την κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου και να καλύψουν τα εγκλήματά του. Γι' αυτό κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τους ναυτεργάτες, τους εργαζόμενους, συνολικά το λαό. Είναι απειλή για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, για τους εκατομμύρια επιβάτες, τουρίστες που διακινούνται κάθε χρόνο με τα επιβατηγά πλοία.

Ο υπουργός Μ. Βαρβιτσιώτης, παίρνοντας πρώτος το λόγο, έδωσε αμέσως τη «γραμμή» ότι αυτή η ανείπωτη ναυτική τραγωδία στην Αδριατική είναι ένα «δυστύχημα», σαν να πρόκειται για τροχαίο. 

«Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω -είπε προκλητικά- ότι η διάθεση της Πολιτείας και της κυβέρνησης είναι να χυθεί άπλετο φως για τα αίτια, τα οποία οδήγησαν σ' αυτό το τραγικό δυστύχημα»! «Είναι βέβαιο -συνέχισε- ότι κάθε ναυάγιο, κάθε δυστύχημα, κάθε ανθρώπινη ζωή η οποία χάνεται, δεν μπορεί να μένει χωρίς την τιμωρία των υπευθύνων».

Οι διαβεβαιώσεις του Μ. Βαρβιτσιώτη ήταν κάτι αντίστοιχο με το «μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο» που έλεγε και ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ Χρ. Παπουτσής με το πολύνεκρο ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ», για το οποίο οι μόνοι που πλήρωσαν τη νύφη ήταν οι φτωχοδιάβολοι, δηλαδή οι ναυτεργάτες!

Σχεδόν ...τέλεια η διάσωση!

Ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος Θ. Αθανασίου, συνεχίζοντας την ίδια πρόκληση, παραδέχτηκε ότι από τις 4 το πρωί, που δίνουν ως ώρα εκδήλωση της πυρκαγιάς, μέχρι τις 10 π.μ. που ήταν στην αποκλειστική ευθύνη των ελληνικών αρχών, το φλεγόμενο πλοίο και οι εκατοντάδες επιβάτες ήταν αφημένοι στο έλεος.

Ανέφερε επί λέξει: 

«Οι εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν στα επιχειρησιακά μέσα να δράσουν». 

Όταν του σημειώθηκε όμως ότι την ώρα που δεν μπορούσαν να δράσουν τα επιχειρησιακά μέσα του Λιμενικού Σώματος, στην περιοχή είχαν ήδη σπεύσει να βοηθήσουν ιταλικά αλιευτικά σκάφη, η απάντηση ήταν ότι «εμείς δεν είδαμε κανένα αλιευτικό».

Οταν στη συνέχεια δέχτηκε την παρατήρηση ότι τα είδε το πανελλήνιο από τις οθόνες των τηλεοράσεων είπε: 

«Εμείς πάντως δεν είχαμε δεσμεύσει αλιευτικό σκάφος ούτε οι Ιταλοί»! 

Επίσης, σύσσωμη η ηγεσία παραδέχτηκε ότι δεν υπάρχουν ναυαγοσωστικά στο Λιμενικό Σώμα που να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Ομως η αποκάλυψη έγινε όταν η ηγεσία του Λιμενικού κλήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα γιατί δεν έσπευσαν από την πρώτη στιγμή ρυμουλκά ανοιχτής θαλάσσης. Η απάντηση που δόθηκε από τον αρχηγό, τον επικεφαλής του Θαλάμου Επιχειρήσεων, ήταν ότι αυτό δεν είναι δική τους ευθύνη! 

Αναφέρθηκε χαρακτηριστικά: «Εμείς στείλαμε το σήμα για το κινδυνεύον πλοίο στους σταθμούς (σ.σ. των ρυμουλκών), όμως δεν υπήρξε ανταπόκριση». 

Απέκρυψαν ότι πρέπει η εταιρεία να ζητήσει βοήθεια ρυμουλκού, κάτι που όπως όλα δείχνουν, η ΑΝΕΚ απέφυγε τις κρίσιμες ώρες, γιατί αυτό έχει μεγάλο κόστος.

Πέπλο προστασίας της εταιρείας

Από την πλευρά της Λιμενικής Αστυνομίας, στη συνέντευξη μίλησε ο επικεφαλής της Ν. Σπανός. Παρά το γεγονός ότι του ζητήθηκε να σχολιάσει τις απανωτές λίστες που εξέδωσε η ΑΝΕΚ, ανεβοκατεβάζοντας τον αριθμό των νεκρών, είπε ότι είναι βέβαιο πως η τέταρτη λίστα είναι και η ακριβής «γιατί η εταιρεία έκανε ενδελεχή έλεγχο». Ωστόσο, δεν απάντησε αν θα έχει συνέπειες η εταιρεία γι' αυτό το αλαλούμ που έχει προκαλέσει. Σημείωσε ακόμα ότι οι λιμενικές αρχές έκαναν τον έλεγχο που χρειάζεται.

Οσον αφορά τις παρατηρήσεις που είχαν γίνει στο πλοίο στις 19 Δεκέμβρη από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πάτρας, οι απαντήσεις που έδωσε ο διευθυντής της Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων Σ. Ράπτης ήταν ...αποστομωτικές. Για την πρώτη, ανέφερε ότι πρόκειται για μια πόρτα χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ότι «το πρόβλημα είχε αποκατασταθεί».

Για τις δύο άλλες παρατηρήσεις, ανέφερε ότι ήταν απλός φωτισμός και αυτοκόλλητα σήματα και σε ό,τι αφορά τις πόρτες πυρασφάλειας ότι «σε μία από τις πυρίμαχες, δεν ήταν ικανοποιητικός ο μηχανισμός κλεισίματος»! 

Μετά από αυτά, αποφάνθηκε ότι το πλοίο ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. 

Οσο για το αν οι 56 ναυτεργάτες ήταν επαρκής αριθμός για να καλύψει τις ανάγκες ενός τέτοιου πλοίου και να διαχειριστεί κατάσταση κρίσης, ανάφεραν ότι «το πλοίο είχε σημαία Ιταλίας».




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.